Υπάρχει μια απορία σχετικά με τα χθεσινά συμβάντα. Γιατί η Νεολαία του Συνασπισμού (και κάποια άλλα γκρουπούσκουλα της Αριστεράς) αποφάσισαν να κάνουν τη δική τους ξεχωριστή διαδήλωση στις 4.00 το απόγευμα και δεν συμμετείχαν στο μαθητικό συλλαλητήριο που διοργάνωσαν οι ΕΛΜΕ στις 12.00 το μεσημέρι; Αυτό που δεν διαμορφώθηκε μέσα από τις συγκεκριμένες κινητοποιήσεις ήταν […]

Είναι εκπληκτικό, αλλά το ΚΚΕ δεν αισθάνθηκε καν την ανάγκη να αντικρούσει όσα καταλογίζει στον κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό το ντοκιμαντέρ «Σοβιετική ιστορία» («Soviet Story»). Εβγαλε μια ανακοίνωση (με τους γνωστούς χαρακτηρισμούς «κατάπτυστο δημιούργημα, «γκαιμπελίσκοι» κ. λπ.) κατηγορώντας την ΕΡΤ για αντικομμουνιστική προπαγάνδα και μετά έτρεχε η ΕΡΤ να ζητήσει συγχώρεση ότι «ουδεμία πρόθεση έχει να προβάλει […]

Το φθινόπωρο του 1980 μία λέξη κυριαρχούσε στα πρωτοσέλιδα των βρετανικών εφημερίδων: «U-turn». Η οικονομία τής Γηραιάς Αλβιώνος βρισκόταν επί πολλά έτη στη χειρότερη μεταπολεμική ύφεση, αλλά οι πρώτες τομές τής νέας κυβέρνησης υπό τη Μάργκαρετ Θάτσερ, είχαν ως αποτέλεσμα και την αύξηση της ανεργίας. Ετσι λοιπόν, όλοι περίμεναν την επανάληψη της ιστορίας. Οι δημοσιογράφοι […]

Μπορεί να συγκινήθηκε μέχρι και ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης από την εκτίμηση του ΕΒΕΑ ότι «το Μνημόνιο δεν αποτελεί συνολική μεταρρυθμιστική προσπάθεια, αλλά μια τοκογλυφική διαδικασία επιβολής εύκολων, ισοπεδωτικών και αναποτελεσματικών επιλογών που, αντί να εκσυγχρονίζουν, κατεδαφίζουν, αντί να αναπροσανατολίζουν, αποσυνθέτουν και αντί να εξοικονομούν πόρους, προσθέτουν φτώχεια, διευρύνουν ανισότητες και αποδυναμώνουν ελπίδες και προοπτικές», […]

Πληθαίνουν οι φωνές των «παραγωγικών» τάξεων (σ.σ.: στην Ελλάδα «παραγωγική τάξη» θεωρούμε τους μεταπράτες, τους εμπόρους, τους αργυραμοιβούς κ.λπ.) για ένα εθνικό σχέδιο στην οικονομία. Δεν διευκρινίζουν αν πρέπει να είναι πενταετές, όπως στην αλήστου μνήμης ΕΣΣΔ, αλλά δηλώνουν ότι χωρίς κάποιο κρατικά υπαγορευμένο όραμα για την οικονομία δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη. Η αλήθεια […]

Στην τραγική πορεία της μαύρης Τετάρτης, στην οποία χάθηκαν τρεις άνθρωποι, ο τηλεοπτικός φακός κατέγραψε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο ένα από τα βασικά προβλήματα της χώρας. Τη θολούρα της. Δίπλα δίπλα πορεύονταν δύο άνθρωποι του λαού που φωνασκούσαν «Εμπρός, λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι, αντίσταση και πάλη». Το αίτημά τους ήταν κοινό: να αποσυρθούν […]

Πώς φτάσαμε στον θάνατο τριών ανθρώπων; Σιγά σιγά και με την ανοχή όλων μας. Για την ακρίβεια το ερώτημα είναι πώς δεν φτάσαμε νωρίτερα ώς εδώ. Πώς και δεν θρηνήσαμε κι άλλους νεκρούς. Οταν σε κάθε πορεία δίκην τελετουργικού οι μολότοφ πέφτουν σαν βροχή ήταν στατιστικά βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα γινόταν το κακό. Κι […]

Η αλήθεια είναι ότι στη δίνη μιας κρίσης πολλές αποφάσεις μπορούν να ληφθούν. Για την ακρίβεια, είναι δισεκατομμύρια τα δυνητικά βήματα που μπορούν να γίνουν. Ενας άλλος κόσμος πάντα είναι εφικτός: Θα μπορούσε να γίνει το α, αλλά θα μπορούσαμε επίσης να κάνουμε το β, ή το β+α, ή το γ, ή το υ+ω+ε κ. […]

Είναι σίγουρο ότι αν μπορούσαν οι δισκογραφικές εταιρείες, θα είχαν ποινικοποίηση και το σφύριγμα. Διότι και αυτό έχει κάποιο μελωδικό σκοπό, οπότε υπό την ευρεία έννοια των δικαιωμάτων -όπως οι Αμερικανοί προωθούν παγκοσμίως- είναι παραβίαση της πνευματικής ιδιοκτησίας. Αν μάλιστα περάσουν και κάποιο νόμο για πληρωμή δικαιωμάτων από όσους σφυρίζουν θα αυξηθεί και η απασχόληση: […]

Υπάρχει μια ωραία λέξη που κυκλοφορεί εσχάτως στα στόματα των πολιτικών· και όχι μόνον αυτών. Είναι η λέξη «ανάπτυξη». Ακούμε συχνά ότι «τα περιοριστικά μέτρα θα μας οδηγήσουν σε ύφεση και χρειάζεται να ληφθούν αναπτυξιακά μέτρα». Ή συχνότερα ακούγεται η κριτική ότι «η ελληνική οικονομία δεν θα σωθεί από την περικοπές επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων, […]

Είναι εκπληκτικό, αλλά τα περισσότερα δάκρυα για την Ιρλανδία τα χύνουν αυτοί που την απεχθανόταν. Ολοι έχουν ένα κακό λόγο να πουν για τον «κέλτικο τίγρη που γονάτισε», για τον λαουτζίκο που φορά το «σφιχτό κουστούμι», για τις περικοπές μισθών στον δημόσιο τομέα του ανελέητου φιλελευθερισμού και άλλα λυπηρά. Πιο χαιρέκακοι εμφανίζονται οι παντός απόχρωσης […]

Οι συνδικαλιστές δεν φημίζονται για τη στρατηγική τους σκέψη. Αν σχεδίαζαν μακροπρόθεσμα, το συνδικαλιστικό κίνημα δεν θα βρισκόταν σ’ αυτό το χάλι. Γνωρίζουν άπταιστα την ξύλινη γλώσσα και τη χρησιμοποιούν με κάθε ευκαιρία. Το βάθος της δράσης τους εκτείνεται στην εξασφάλιση κάποιων επιδομάτων, αυτά που καταχρηστικά βαφτίζουν «κοινωνικές κατακτήσεις». Οι αντιδράσεις είναι ίδιες με εκείνες […]

Ποιος είπε ότι οι δικαστές δεν έχουν χιούμορ; Το καλύτερο ανέκδοτο διατυπώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) το οποίο θεώρησε αντισυνταγματική την παρεμβολή της Βουλής στην επιλογή των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Στη γνωμοδότηση της πλειοψηφίας αναφέρεται ως λόγος απόρριψης της νομοθετικής πρότασης ότι οι ακροάσεις των υποψηφίων στη Βουλή «ενέχουν τον κίνδυνο μείωσης […]

Στα 5,5 χρόνια διακυβέρνησής της η Νέα Δημοκρατία δημιούργησε 695 νέους κρατικούς φορείς και οργανισμούς. Το ερώτημα είναι πόσο χρόνο θα πάρει στο ΠΑΣΟΚ να δημιουργήσει άλλους τόσους. Προσοχή! Δεν ρωτάμε αν θα το κάνει, αλλά για την ταχύτητα δημιουργίας τους. Η ροπή προς πολλαπλασιασμό του κράτους είναι ακαταμάχητη στο πολιτικό σύστημα. Υπάρχουν πελάτες-ψηφοφόροι που […]

Δεν λέμε! Καλό είναι το κανάλι της Βουλής, αλλά ποιος το βλέπει; Τέσσερα εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο προβλέπει γι’ αυτό ο προϋπολογισμός της Βουλής. Ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος ισχυρίζεται ότι φέτος οι δαπάνες θα πέσουν στο μισό. Ομως, στη σημερινή συγκυρία, λίγα είναι τα δύο εκατομμύρια; Να συμφωνήσουμε ότι σε σχέση με το δημόσιο έλλειμμα […]

Μεγαλοπρεπείς κουβέντες ακούμε τα τελευταία χρόνια, λέξεις που κρύβουν μύθους και βγάζουν λεφτά ή φέρνουν ψήφους. Ενας από αυτούς τους ωραίους όρους που ανακυκλώνουμε με κάθε ευκαιρία είναι η «κοινωνική συνοχή». Πώς το είπε προχθές η κ. Κατσέλη; «Στόχος της κυβέρνησης είναι η επάνοδος σε υψηλούς και διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης, που είναι περισσότερο από ποτέ […]

Πριν ακριβώς από ένα χρόνο στη Βουλή (την οποία προσέχουμε μόνο όταν τα κανάλια μάς πουν «ένταση προκλήθηκε χθες στη Βουλή»), ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης απηύθυνε μια δραματική προειδοποίηση: «Aποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής ότι η Eλλάδα δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της ONE και ότι επίσης οι όποιες νουθεσίες και […]

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας δεν είναι η οικονομική χρεοκοπία. Είναι ότι ακόμη και στα αδιέξοδα αρνείται να αλλάξει πορεία. Ενα ολόκληρο σύστημα ιδεολογικής καθοδήγησης ψιθυρίζει λόγια καταγγελτικά για την υπάρχουσα κατάσταση και λόγια φόβου για το μέλλον. Σε οποιοδήποτε ζήτημα λειτουργούμε σαν τον κυνηγό που βλέπει τον λύκο, αλλά ψάχνει τον τορό. Από το […]

Ζούμε, λοιπόν, σ’ ένα «αστυνομικό κράτος», όπου «βασιλεύει ο τρόμος» και γίνεται «χημικός πόλεμος», όπου «παραβιάζονται σωρηδόν τα ατομικά δικαιώματα», όπου οι «δυνάμεις καταστολής» εισβάλλουν σε στέκια με τρόπο που δεν έχει προηγούμενο «ούτε στην κατοχή» (σ.σ. τη γερμανική εννοούσε, ουχί την «κατοχή των Εξαρχείων»), και η ρίψη δακρυγόνων στο προαύλιο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου είναι […]

Αυτό και αν είναι αναβάθμιση της επαναστατικής πάλης! Μέχρι σήμερα οι αριστεριστές και αναρχοαυτόνομοι είχαν το «δικαίωμα» να κλείνουν τα πανεπιστήμια όποτε τους κάπνιζε. Για την ακρίβεια, δεν ρωτούσαν κανέναν. Εκαναν κάτι σαν συνέλευση -από την οποία απουσίαζε ο κύριος όγκος των φοιτητών- και αποφάσιζαν «δημοκρατικά» την κατάληψη κάποια σχολής, με συνέπεια να κλείνει ολόκληρο […]

Αριστερά της Αριστεράς δεν υπάρχει η Δεξιά, όπως πίστευε ο Χαρίλαος Φλωράκης. Υπάρχει η ακροδεξιά, που όλο και πιο συχνά συναντίεται με την ακροαριστερά. Οχι μόνο για να δίνουν μάχες με καδρόνια και πέτρες στο κέντρο της Αθήνας, αλλά με κοινές επιθέσεις σε όσους όσους προσπαθούν να υπερασπιστούν το δικαίωμα καθενός να λέει ότι του […]

Ενα από τα βασικά προβλήματα σε αυτήν τη χώρα είναι ότι ποτέ δεν ξεκαθαρίζουμε έννοιες, όρια και αρμοδιότητες. Ολα μπερδεύονται σε ένα κουβάρι, άπαντες ασχολούνται με τα πάντα, με αποτέλεσμα όλη η χώρα να γίνεται ένα σκηνικό γκαγκ κωμωδίας. Πώς βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη να ανάβει μια φωτιά κάπου και τρέχουν όλοι μαζί να τη […]

Ενα καημό έχει η συντηρητική Αριστερά και τον διαλάλησε με πλείστα όσα αφιερώματα. Το ερώτημα που στοιχειώνει στη σκέψη της είναι «μετά την πτώση του Τείχους έγινε ο κόσμος καλύτερος;». Οι απαντήσεις φυσικά είναι «όχι», και μιλάμε για «απαντήσεις» και ουχί για «απάντηση» διότι η συντήρηση έχει πολλά ποδάρια. Για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, τα […]

Δεν έπρεπε να εκπλαγεί κανείς από τις δηλώσεις της κ. Αλέκας Παπαρήγα για το Τείχος του Βερολίνου. Είναι γραμματέας ενός κόμματος που δοξολογεί με κάθε ευκαιρία έναν από τους πιο στυγνούς δικτάτορες που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Ο ιδεολογικός καθοδηγητής του ΚΚΕ, ο Ιωσήφ Στάλιν, είναι ο πατέρας του πρακτικού ολοκληρωτισμού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε […]

Eίναι γνωστό ότι στην Ελλάδα η ελευθερία θεωρείται κακό πράγμα. Οχι στη θεωρία, αλλά στην πράξη. Θεωρητικώς όλοι οι Ελληνες είναι φίλοι της ελευθερίας, με τον ίδιο τρόπο που όλοι οι Ελληνες είναι κατά της φοροδιαφυγής. Ολοι θέλουμε να καταπολεμηθεί, αλλά «όχι, βρε αδελφέ, και να ζητήσουμε απόδειξη από το μαγαζί που μας εξυπηρετεί». Κατά […]

Το χειρότερο για τη Νέα Δημοκρατία δεν είναι τα μεγάλα και τα μικρά σκάνδαλα που σημάδεψαν την εξαετή διακυβέρνησή της. Δεν είναι οι απίστευτες σπατάλες, σε επιτροπές, επιτροπούλες, ρουσφέτια, προσλήψεις, τα σταζ, τα «παραστάζ», η οικογενειακή διαμονή υπουργών στο «Four Seasons» των Παρισίων, ο λογαριασμός ύψους 107.000 ευρώ τον μήνα σε ένα τηλέφωνο ενός υπουργού! […]