Ανερυθρίαστα ψεύδη
Νοέ 13th, 2009 | Πάσχος Μανδραβέλης| Κατηγορία: Πάσχος Μανδραβέλης |
Email This Post
|
Print This Post
|
Δεν έπρεπε να εκπλαγεί κανείς από τις δηλώσεις της κ. Αλέκας Παπαρήγα για το Τείχος του Βερολίνου. Είναι γραμματέας ενός κόμματος που δοξολογεί με κάθε ευκαιρία έναν από τους πιο στυγνούς δικτάτορες που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Ο ιδεολογικός καθοδηγητής του ΚΚΕ, ο Ιωσήφ Στάλιν, είναι ο πατέρας του πρακτικού ολοκληρωτισμού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Αδόλφος Χίτλερ ήρθε χρονικά δεύτερος: πρώτα ξεκίνησε να χτίζεται το σοβιετικό καθεστώς και μετά το Τρίτο Ράιχ. Ετσι, αν μπορεί κάποιος να ανακαλύψει πολιτικές αρετές στον Στάλιν, σιγά μη δεν μπορούσε να προπαγανδίσει πόσο καλός πατερούλης ήταν ο Ανατολικογερμανός ηγέτης Ερικ Χόνεκερ. Το επόμενο στάδιο είναι να επαινέσει την προσπάθεια του τελευταίου να προστατεύσει τους πολίτες της Ανατολικής Γερμανίας από τον κακό ιμπεριαλισμό. Υπό την έννοια αυτή, και αυτό το υπέρ του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού παραλήρημα ήταν αναμενόμενο. Δεν θα άξιζε κάποιος να ασχοληθεί, αν η κ. Παπαρήγα δεν στρέβλωνε τόσο πολύ την αλήθεια για να χτίσει την υπέρ του Τείχους απολογία.
Το πρώτο επιχείρημά της ήταν φυσικά το γνωστό του κομμουνιστικού ανεκδότου: «Κι αυτοί βασανίζουν τους μαύρους». Ελεεινολόγησε τους ηγέτες των δημοκρατικών χωρών που μαζεύτηκαν στο Βερολίνο διότι «έχουν ξεχάσει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο τείχος που υψώνουν οι Ισραηλινοί μέσα στην Παλαιστίνη». Βεβαίως, οι ευθύνες των Ισραηλινών για την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών είναι μεγάλες, αλλά δεν θυμόμαστε την ανατολικογερμανική ηγεσία να δικαιολογεί το Τείχος επειδή έμπαιναν στον κομμουνιστικό παράδεισο ζωσμένοι με εκρηκτικά Δυτικογερμανοί τρομοκράτες.
Αλλά η κ. Παπαρήγα πήγε και παραπέρα. Χρησιμοποίησε ανερυθρίαστα ιστορικά ψεύδη για να δικαιολογήσει την ανέγερση του αίσχους: «Το Τείχος το επέβαλε ο ιμπεριαλισμός να υψωθεί και έγινε ακριβώς παραμονές, όταν τα νατοϊκά στρατεύματα απειλούσαν να εισβάλουν στο Βερολίνο, ιδιαίτερα βεβαίως στο Ανατολικό Βερολίνο, στο έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας». Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι το περικυκλωμένο Δυτικό Βερολίνο ήταν αποκλεισμένο από τον Κόκκινο Στρατό κατοχής και χρειάστηκε αερογέφυρα για να μπορέσουν να έχουν κάτι να φάνε οι πολιορκημένοι. Οχι μόνο δεν απειλούσαν οι Δυτικοί την ακεραιότητα της Ανατολικής Γερμανίας, αλλά συνέβαινε και το ακριβώς αντίθετο. Ο «Κόκκινος Στρατός» απειλούσε τη Δυτική Γερμανία.
Τέλος η κ. Παπαρήγα ρώτησε ρητορικά: «Δεν είχε δικαίωμα ένας λαός, μια εξουσία εργατική ή η οποιαδήποτε κυβέρνηση να σεβαστεί τα σύνορά της και να υψώσει το τείχος μέσα στο έδαφός της; Σκεφθείτε αν μέσα στην Αθήνα είχαμε τρεις – τέσσερις δήμους που ανήκαν σ’ έναν στρατό Κατοχής, θα ήταν ελεύθερα, μπες-βγες;». Ευφάνταστο το σενάριο της κ. Παπαρήγα (κι ευτυχώς δεν το σκέφτηκε κανείς ιδεολογικός της προπάτορας το 1944) αλλά το «μπες-βγες» πώς δικαιολογείται; Διότι απ’ όσο γνωρίζουμε όλοι ήθελαν να βγουν και κανένας να μπει. Οι αριθμοί αυτό λένε: την περίοδο 1945-1961, πριν δηλαδή χτιστεί το τείχος, 3,5 εκατομμύρια (!) Ανατολικογερμανοί δραπέτευσαν από τον σοσιαλιστικό παράδεισο. Αλλά και μετά το χτίσιμο 5.000 επιχείρησαν να διαφύγουν με κίνδυνο της ζωής τους. Και τι περίεργο! Οι φρουροί πυροβολούσαν μόνον εκείνους που προσπαθούσαν να φύγουν (σ. σ. για να λέμε την αλήθεια, δεν υπήρχε και κανένας που ήθελε να μπει). Δολοφόνησαν περί τους 200 από αυτούς…
Πάσχος Μανδραβέλης
————————————————————
Σημειώσεις:
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 11/11/2009
Ιστορικη διευκρινηση η οποία παραδοξως…δεν γινεται ποτε…
Το τοιχος χτιστηκε μετα τον θανατο του Σταλιν και την δολοφονια του Μπερια που ηταν ο αντικαταστατης του.
Το ΚΚΣΕ αντικατεστησε βιαια τις ηγεσιες σε ολα τα ΚΚ -συμπεριλαμβανομενου και του Ελληνικου- και διωξε ολα τα Σταλινικα στελεχη, με την πολιτικη της αποσταλινοποιησης.
Ας μην φορτωνουμε λοιπον στον Σταλιν αυτα που εκαναν οι διωχτες του…οι λεγομενοι σοσιαλοφασιστες (σοσιαλιστες στα λογια φασιστες στην πραξη) όπως ο ιδιος ο Σταλιν και ο Λενιν αποκαλουσε.
Η κ. Παπαρήγα και κάθε Παπαρήγα, έχουν ακόμα επιλογές να ζήσουν το σοσιαλιστικό τους όνειρο. Η Β. Κορέα υπάρχει ακόμα. Ας δραπετεύσουν κρυφά για ένα διάστημα από την απόλυτη καταπίεση και ας ζητήσουν να ζήσουν ελέυθερα την όμορφη ζωή του βορειοκορεάτη εργαζόμενου. Ας μοιραστούν μαζί του τον απόλυτο παράδεισο. Βέβαια όταν ελέυθερα επιστρέψουν, ας πάρουν μαζί τους και έναν οποιονδήποτε πολίτη της Β.Κορέας να μας τα διηγηθούν.
πριν από 35 χρόνια ο Λεωνίδας Κύρκος απεκάλεσε αυτό το κόμμα ,απολίθωμα. Εγώ θα χρησιμοποιήσω ένα πιο βαρύ χαραχτηρισμό:
Ζόμπι! Το πιο δογματικό ,αντιδημοκρατικό και αρτηριοσκληρωτικό κόμμα της Ευρώπης! Και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί που εντάσσουν τον εαυτό τους στην ανανεωτική αριστερά και ονειρεύονται ακόμη και σήμερα ,συνεργασίες με το ΚΚΕ!!!!
Έλεος….
Σίγουρα το καθεστώς της Αν.Γερμανίας (παρόλο που σημαντικό κομμάτι το νοσταλγεί) ήταν ανελεύθερο και οικονομικά αναποτελεσματικό. Παρόλα αυτά, η ύπαρξη του ανατολικού μπλοκ καθιστούσε την ζωή στον δυτικό κόσμο πολύ ομαλότερη.
Η θεωρία της οικονομίας της αγοράς, λέει ότι ένα μονοπώλιο είναι χειρότερο από τον ανταγωνισμό. Έτσι και ο σύγχρονος καπιταλισμός (ο οποίος σαν πολιτικό σύστημα) είναι πλέον ΜΟΝΟΠΏΛΙΟ. Με αποτέλεσμα να παρέχει στον κόσμο πολύ λιγότερα από την εποχή του Ψυχρού πολέμου.
Τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου (1950-1985) τόσο στις ΗΠΑ αλλά και στην Ευρώπη, αναπτύχθηκε η οικονομία για τη μεσαία τάξη. Οι μισθωτοί ξεκίνησαν από 60% του ΑΕΠ έφτασαν στο 85%. Η ανισοκατανομή εισοδήματος μειώθηκε δραστικά. Η μεσαία τάξη ευημερούσε.
Από την πτώση και μετά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την μεσαία τάξη. Το μερίδιο της μειώθηκε και έχουμε φτάσει στις ΗΠΑ το top-5% να έχει μεγαλύτερο κομμάτι της οικονομίας από το υπόλοιπο 95%!!!
ΝΑΙ Η ΠΤΏΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΓΕΡΜΑΝΩΝ, ΑΛΛΑ ΧΕΙΡΩΤΕΡΕΨΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ.
Κε Μανδραβέλη,
ναι μεν ο Στάλιν ήταν μεγάλος εγκληματίας, αλλά αν δεν υπήρχε το πιο πιθανόν είναι ο κόσμος να κυβερνιόταν από τους ναζί και το Εβραϊκό Έθνος να είχε εξαφανιστεί στα κρεματόρια του Νταχάου. Αν σκεφτούμε ότι οι Ναζί σκότωσαν 60 εκατομμύρια ανθρώπους (και 500.000 Έλληνες) σε 5 χρόνια χάνοντας τον πόλεμο, ας φανταστεί κανείς τι θα είχαν κάνει σε 70 έχοντας κερδίσει.
Για το σχόλιο του πρώτου φίλου, προφανώς δεν ενδιαφέρει ποιος έχτισε το τοίχος άλλα ποιος έβαλε τα (πολιτικά και όχι μόνο) θεμέλια για τα σύνορα και δεν μιλάμε μονάχα για το Βερολίνο άλλα κατά μήκος της Γερμανίας. Φυσικά αυτός δεν ήταν άλλος απο τον Στάλιν.
Αντιγράφω απο wikipedia:
“On April 1, 1952, East German leaders met the Soviet leader Joseph Stalin in Moscow; during the discussions Stalin’s foreign minister Vyacheslav Molotov proposed that the East Germans should “introduce a system of passes for visits of West Berlin residents to the territory of East Berlin [so as to stop] free movement of Western agents” in the GDR. Stalin agreed, calling the situation “intolerable”. He advised the East Germans to build up their border defenses, telling them that “The demarcation line between East and West Germany should be considered a border – and not just any border, but a dangerous one … The Germans will guard the line of defence with their lives.”
Επίσης στον προηγούμενο φίλο, η ήττα τους γερμανικού στρατού είναι ασύνδετο γεγονός με το ότι ο Στάλιν ήταν ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι η ΕΣΣΔ είχε έως και διπλάσιους νεκρούς στρατιώτες απο τον Γερμανικό στρατό καθώς επίσης ότι πήρε σχεδόν έναν χρόνο στον κόκκινο στρατό να προβάλει σοβαρή αντίσταση δεν νομίζω να δικαιούται ο Στάλιν εύσημα. Ο σοβιετικός λαός πολέμησε και νίκησε, όχι ο Στάλιν.
Constantine:
Ο Ρωσικός στρατός είχε τουλάχιστον δεκαπλάσιες απώλειες από τους Γερμανούς χάνοντας πολλαπλές μάχες στον Α’ παγκόσμιο (στις μεταξύ τους μάχες) από μια πιο αδύναμη Γερμανία από αυτή του Γ’ Ράιχ.
Πριν από τότε η τσαρική Ρωσία είχε συντριβεί από τους Ιάπωνες στον ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο. Άρα πως ο αδύναμος κρίκος των συμμάχων (Ρωσία Α παγκόσμιος) μετατράπηκε στην χώρα που δημιούργησε στους Γερμανούς σχεδόν όλες τους τις απώλειες και κατέστρεψε τον στρατό της (Ρωσία Β παγκόσμιος) αν η ηγεσία του δεν ήταν ικανή;
Λαμβάνοντας υπόψη για τον Α Παγκόσμιο:
– Τον τεράστιο ρόλο των Γάλλων
– Την ύπαρξη 2 σημαντικών ταυτόχρονων μετώπων για τους Γερμανούς (κατά τη διεξαγωγή των καθοριστικών μαχών)
Δεν ξέρω κατά πόσον ο Ρωσικός λαός θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη στρατιωτική εκστρατεία όλων των εποχών χωρίς ικανή ηγεσία.
Υπάρχει πολλή φιλολογία για το θέμα, αλλά το σίγουρο είναι ένα. Η Ρωσία ήταν μια αγροτική χώρα, δίχως βαριά βιομηχανία και τεχνολογία. Δεδομένου του περιορισμών στο εμπόριο της Σοβ. Ένωσης, αν δεν είχε δρομολογηθεί η στρατηγική επιλογή του Στάλιν για ταχύτατη εκβιομηχανοποίηση, η Ρωσία δεν θα είχε αντέξει τον πόλεμο.
Ο πολύς Τσώρτσιλ είχε εκθειάσει τις ικανότητες του Στάλιν και είπε χαρακτηριστικά:
“O άνθρωπος που πήρε μια χώρα από τα άροτρα και την έκανε πυρηνική δύναμη” (και 2η πιο ισχυρή χώρα στον κόσμο)
Constantine:
Για το θέμα της βραχυπρόθεσμης αντιμετώπισης της εισβολής των Γερμανών (σε επίπεδο μηνών), ο Στάλιν (αν και υπάρχουν μεγάλες διαφωνίες για το ζήτημα) έκανε μάλλον λάθη, αλλά :
– Στις στρατηγικές επιλογές του σε επίπεδο 25ετίας (που στην ουσία καθόρισαν την έκβαση του πολέμου)
– Στους πολιτικούς ελιγμούς πριν και κατά τον πόλεμο
Σε αυτά τα σημαντικά ζητήματα μάλλον ήταν εξαιρετικός ηγέτης (σίγουρα το άκρως αντίθετο ισχύει για το πως αντιμετώπιζε διαφωνούντες και κομματικούς αντιπάλους)
Απορώ κ. Μανδραβέλη γιατί ασχολείσθε και, εν σειρά, παρέχετε δωρεάν δημοσιότητα σε άνευ προοπτικής μοκροκομματίδια, ειδικά όταν οι αρχηγοί τους φέρουν το ακαταλόγιστον.
Απορώ κ. Μανδραβέλη γιατί ασχολείσθε και, εν σειρά, παρέχετε δωρεάν δημοσιότητα σε άνευ προοπτικής μοκροκομματίδια, ειδικά όταν οι αρχηγοί τους φέρουν το ακαταλόγιστον.
Αυτό με έκανε να γελάσω! Τα διάφορα κομματίδια των “γνήσιων φιλελευθέρων” στην Ελλάδα (Δράση, ΦιΣ, κτλ.) συγκεντρώνουν αθροιστικά ψηφοφόρους μια τάξη μεγέθους μικρότερη από αυτήν του ΚΚΕ. Εκτός αν η ΝΔ υπό την Μπακογιάννη πρόκειται κατά κάποιο απίθανο τρόπο να εξελιχθεί σε έναν bona fide εκφραστή κάποιας “φιλελεύθερης” πολιτικής ιδεολογίας, τέτοια άρθρα από Γουσέτη ή Μανδραβέλη διαβάζονται ως disposable, άτοπη και άκαιρη, αντι-αριστερή προπαγάνδα.
ΥΓ: Τα παραπάνω δεν σημαίνει ότι η Παπαρήγα δεν λέει, μεταξύ άλλων, και πολλές ανοησίες. Περιέργως, ο λόγος της διϋλίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλους “ορθόδοξους” πολιτικούς.
Νομίζω ὁ Μανδραβέλης ἀσχολεῖται μὲ τοὺς λόγους τῆς Ἀλέκας διότι εἶναι πολὺ πιὸ διασκεδαστικοί. Τόσο ἁπλᾶ.
Ε ναι, διοτι κατα βαθος οι Κουκουεδες κλαινε με μαυρο δακρυ καθε επετειο πτωσης του τειχους. Ας θεωρησουμε τους λογους τους ως μια ψυχολογικη αναγκη αποκοπης απο την πραγματικοτητα. Τουλαχιστον τα παραληρηματα των κομμουνιστων εχουν μια διασκεδαστικη μονοτονια.
Η κυρια Παπαρηγα δεν φερει κανενα ακαταλογιστο, απλα συνειδητα κοροιδευει τους ψηφοφορους της. Στην περιοχη του Μαραθωνος [πλησιον Νεας Μακρης] η κυρια Παπαρηγα κατεχει ιδιοκτητη εξοχικη βιλλα, ενω η θυγατερα της φοιτουσε σε ιδιωτικο εκπαιδευτηριο.
Θα γραψω εδω περα την κριτικη μου πανω σε καποια σημεια του κυριου Μανδραβελη.
α)Μου φαινεται καταρχην οτι δικαιολογησε εμμεσως την ανεγερση τειχους στα παλαιστινιακα εδαφη.Καθως ειμαι επιφυλακτικος πανω σε αυτο δε θα σταθω πολυ σε αυτο το σημειο.Απλα να πω πως αν το να χτιζει η Ανατολικη Γερμανια τειχος στο Βερολινο ειναι αδικο με βαση τους νομους της ηθικης ειναι αδικο επισης να χτιζεται και τειχος στην Παλαιστινη.Αν το Ισραηλ μπορει να χτιζει το τειχος οντας σε εμπολεμη κατασταση,η Ανατολικη Γερμανια μπορει και αυτη αν αναλογιστουμε σε ποια κατασταση ηταν ο κοσμος το 1961.Αρκει να θυμησω πως ενα χρονο αργοτερα ειχαμε την κριση στην Κουβα.Αυτος ειναι συλλογισμος συμφωνος με τη λογικη του αρθογραφου και δεν εκφραζει κατ’αναγκη προσωπικες αποψεις.
β)Βεβαιως ο Μανδραβελης εχει καποιο δικιο οταν λεει πως οι Σοβιετικοι απειλουσαν τη Δυτικη Γερμανια.Ορθη και η παρατηρηση του πως το 1948 ειχαν αποκλεισει το Δυτικο Βερολινο.Ομως ασφαλως γνωριζει πως η γεωστρατηγικη δεν μπορει να ερμηνευτει με ορους κακου λυκου και κοκκινοσκουφιτσας.Ειναι προφανες πως η Γερμανια οπως τη γνωριζουμε σημερα βρεθηκε στο επικεντρο μιας τεραστιας γεωπολιτικης συγκρουσης η οποια διηρκεσε τεσσερις σχεδον δεκαετιες.Ετσι λοιπον η Δυτικη Γερμανια φιλοξενουσε χιλιαδες Αμερικανους και Βρετανους στρατιωτες η δε Ανατολικη χιλιαδες Σοβιετικους.Οι Δυτικοι προσπαθουσαν να συμπεριλαβουν την Α.Γερμανια στη σφαιρα επιρροης τους το ιδιο και οι Σοβιετικοι εκαναν με την Δ.Γερμανια.
γ)Και τελος να ανφερω πως οι πρωτες μεταπολεμικες δεκαετιες δεν ηταν εντελως ειρηνικες για τη Δ.Γερμανια.Αντιθετα σημαδευτηκαν απο εντονες ταραχες κατα καιρους οπως τα γεγονοτα του 1968 μετα την αποπειρα δολοφονιας του Ντουτσκε σημαδευτηκαν απο απεργιες κλπ.Θελω με αυτο να πω πως η διαδικασια οικονομικης ανορθωσης της Δ.Γερμανιας δεν ηταν ειρηνικη οπως ο κ.Μανδραβελης αφηνει να εννοηθει.
Και τελειωνω γραφοντας πως σαφως υπαρχουν καποια σημεια του κειμενου που συμφωνω με τον αρθογραφο,θεωρω σωστο να σταθω στα παραπανω.Εξαλλου η ουσια καθε διαλογου βρισκεται στην αντιθεση μεταξυ των αποψεων που ακουγονται κατα τη διαρκεια του.
Kαι επιπλεον θελω να εκφρασω τη συμφωνια μου με το σχολιο 7.Ειναι σιγουρο πως ο Σταλιν ειχε διοικητικες ικανοτητες που συγκεντρωναν τον θαυμασμο ακομη και των αντιπαλων του.Το οτι σκοτωσε πολυ κοσμο για να πετυχει τους σκοπους του ειναι βεβαιο.Βεβαιο ομως ειναι και αυτο που εγραψα παραπανω.Οτι στην πολιτικη δεν υπαρχει η κοκκινοσκουφιτσα και ο κακος ο λυκος.Για αυτο θεωρω πολιτικως ορθα αλλα υποκριτικα τα σχολια ορισμενων πολιτικων και γενικοτερα μελων της ελιτ για τον Σταλιν.
Επισης να σχολιασω κατι και πανω στο σχολιο 10.Φιλε rebel work,εγω ειχα γραψει εξαρχης πως σε αυτο το ιστολογιο γραφουν και ατομα που ειναι στα λογια φιλελευθεροι,ανεξαρτητοι κλπ.στην πραξη ομως αντιαριστεροι,αντιπασοκοι και διαφορα αντι-.Ετσι λοιπον δεν θα ηταν εκπληξη για μενα να δω καποια απο αυτα τα ατομα να ψηφιζουν τελικα ΝΔ μονο και μονο θεωρωντας την ως εκφραστη τους ειτε με Μπακογιαννη ειτε χωρις.
Τὸ κατόρθωμα τοῦ Στάλιν φαίνεται άκόμη μεγαλύτερο μέ δεδομένο ὅτι δέν εἶχε κανένα ὑπόδειγμα ὀργανώσεως γιὰ νὰ στηριχθεῖ κι ἔτσι πήγαινε διὰ δοκιμῆς καὶ πλάνης. Πλάνης καὶ γιὰ τὸν ἴδιο καὶ γιὰ τὸν λαό. Βλέπετε, οἱ θεωρητικοὶ τοῦ κομμουνισμοῦ εἶχαν τόση δουλειὰ νὰ καταγγέλουν τὸν καπιταλισμὸ ποὺ δὲν πρόφθασαν νὰ θεμελιώσουν τὸν κομμουνισμό. Ὁ Μάρξ εἶχε διαγνώσει, βεβαίως, ὅτι ὁ καπιταλισμὸς ἦταν κινούμενος στόχος καὶ ὅτι άκριβῶς ἐκεῖ ἐνέκειτο ἡ δύναμή του. Ἀλλὰ ποιὸς κομμουνιστὴς τὸν διάβαζε ; Ἁπλώς τὸν παπαγάλιζαν, ἀντὶ νὰ σπρώξουν παραπέρα τὴν σκέψη του. Ὁ Στάλιν, ἀσφαλῶς καὶ δὲν πρόφταινε … Συνεπῶς, μᾶλλον γιὰ τὸ γούρι του πρέπει νὰ τιμᾶται άπὸ τοὺς κομμουνιστές, άφοῦ κατά λάθος ἐπέτυχε ὅ, τι ἐπέτυχε. Οἱ καπιταλιστές, ὅμως, πρέπει νὰ τὸν τιμοῦν διπλᾶ καὶ τριπλᾶ. Κατανίκησε τὸν Ναζισμό, ξεδόντιασε τὸν παγκόσμιο κομμουνισμὸ μὲ τὶς διαρκεῖς ἐκκαθαρίσεις του καὶ τὸν ἀπογύμνωσε καὶ άπὸ κάθε ἠθικὸ πλεονέκτημα.
Ο Σταλιν ηταν ιδιαιτερα ικανος ανθρωπος και δεν το αμφισβητουσε κανεις συγχρονος του.Απο την αλλη βεβαια ειναι σιγουρο πως ο Σταλιν εδρασε ευεγερτικα για τον καπιταλισμο για τους λογους που γραφει παραπανω ο κ.Γεωργανας.
Οι Δυτικοι προσπαθουσαν να συμπεριλαβουν την Α.Γερμανια στη σφαιρα επιρροης τους το ιδιο και οι Σοβιετικοι εκαναν με την Δ.Γερμανια.
Ουδεν αναληθεστερον και ελπιζω να ειναι απο αγνοια και οχι απο διαστρεβλωση. Οι συμμαχοι [πλην Ντε Γκωλ] ηθελαν πως και πως να ξεμπερδευουν με την πολιτικη του Αντεναουερ και του δογματος Χαλσταιν. Προς επιρρωση λιγο πριν το τειχος η βορειοατλαντικη συμμαχια ειχε βρεθει στα προθυρα της διαλυσης, επειδη οι Μακμιλαν και Κενεντυ συζητουσαν την μερικη επανενωση του Βερολινου.
Ο δε Σταλιν με την νοτα ειρηνης του 1951 η 1952 αν δεν με απατα η μνημη μου, ζητουσε επανενωση της Γερμανιας και ουδετεροτητα, με τον Αντεναουερ και παλι να το αρνειται.
Ελπιζω αυτα να ειναι απο αγνοια και οχι απο συστηματικη διαστρεβλωση της ιστοριας. Στην πρωτη περιπτωση συνιστω διαβασμα και μελετη πρωτου πεταξουμε την οποια φραση μας κατεβει απο αυτη που δυστυχως δεν δινει το σχολειο.
Αν η φραση μου ηταν αναληθης δεν θα υπηρχαν ξενες στρατιωτικες βασεις στη Δ.Γερμανια ουτε αυτη η χωρα θα εντασσοταν στο ΝΑΤΟ το 1955.Τωρα για τα υπολοιπα μπορει να καταλαβει καποιος οτι ηταν απλα μερος του διπλωματικου παιχνιδιου οπως και η αμοιβαια αναγνωριση των δυο Γερμανιων το 1972.Σημασια στην ιστοριογραφια εχει να μελεταμε την ουσια των γεγονοτων και οχι τις λεπτομερειες τυπου τι ειπε ο Σταλιν,τι απαντησε ο Αντεναουερ,τι ζητησε ο Κενεντι κλπ.
Και κατι που θυμηθηκα και νομιζω πως εχει σημασια.Η Δυτικη Γερμανια ενταχθηκε στο ΝΑΤΟ το 1955.Την ιδια χρονια ειχαμε την αποσυρση των κατοχικων δυναμεων απο την Αυστρια η οποια εκτοτε παρεμεινε ουδετερο κρατος με την εννοια οτι δεν μπορουσε να ενταχθει σε στρατιωτικους η πολιτικους συνασπισμους.Αυτο πιστευει πως κατι δειχνει.
Κανεις λαθος, οι δυτικοι με το που παγιωθηκαν οι σφαιρες επιρροης ντε γιουρε το 1956 ντε φακτο ηδη απο το 1948, δεν ειχαν απολυτως καμια ορεξη να μπουν σε παιχνιδι ελεγχου της ανατολικης Γερμανιας μηδε οποιασδηποτε ανατολικης χωρας. Αυτο ειναι το δογμα της ανασχεσης, δηλαδη δεν επιτρεπουμε αλλα κερδη περαν αυτων. εξ ου και η δυναμικη αντιδραση της Δυσης σε καθε προσπαθεια αναθεωρησης του στατους κβο ειτε στο Βιετναμ, ειτε στην εγκατασταση πυραυλων μεσου βεληνεκους την δεκαετια του 80. Η αμοιβαια αναγνωριση των 2 Γερμανιων εγινε για 2 λογους, πρωτον γιατι ανοητως ο Βιλι Μπραντ νομιζε πως με την οστπολιτικ οι ανατολικοι θα εβλεπαν μπιχλιμπιδια και θα αλλαζαν και δευτερον γιατι υπηρχε η αξιολογη πολιτικη της υφεσης των Νιξον-Κισσινγκερ. Το τι ειπε οΣταλιν, ο Αντεναουερ εχουν τεραστια σημασια.
Oι Δυτικοι ειχαν επιλεξει την στρατηγικη της ανασχεσης γιατι θεωρουσαν ορθα πως ηταν εκεινη που μακροπροθεσμα θα τους εξασφαλιζε τη νικη στον Ψυχρο πολεμο.Στα πλαισια αυτης της στρατηγικης εντασσονται και οι στρατηγικες που ανεπτυξαν στη Γερμανια.Επισης κατα καιρους σε ανατολικες χωρες οπως η Ουγγαρια υποκινησαν ταραχες.Τι ειπε ο Σταλιν εχει σημασια εφοσον διαβασουμε πισω απο τις γραμμες παντα.
Στην Ουγγαρια δεν υποκινηθηκε καμια ταραχη, εκτος και αν το ραδιο ελευθερη ευρωπη εβγαλε κατα εσενα του Ουγγρους στο δρομο και οχι ο Ιμρε Ναγκυ
Οι “ταραχές” σε χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού και του μακρινού παρελθόντος πιστεύω ότι έχουν συζητηθεί διεξοδικώς. Να πιάσουμε τώρα τις ταραχές, αναταραχές και εξεργέρσεις σε καπιταλιστικές χώρες ακόμα και σε αυτές τις μητροπόλεις του “ελεύθερου” κόσμου?
Τα εισαγωγικα ειναι απολυτα σωστα. Δεν επροκειτο για ταραχες αλλα για επαναστασεις που πνιγηκαν στο αιμα απο τα τανκς του σοσιαλισμου. Τωρα το οτι μερικοι καμμενοι μαζυτηκαν στην Γενοβα και το Σηατλ και μετα σκορπισαν δεν κανει αυτες τις εκδηλωσεις ταραχες, αλλα πανηγυρακια.
Αν και στην Ελλάδα έχει καθιερωθεί το Νάγκυ, Nagy στα Ουγγρικά προφέρεται Νότζ, όπως με διόρθωσε προ ετών ειδικευόμενός μου.
Η Ουγγρική επανάσταση ΔΕΝ υποκινήθηκε από την αντίπεραν. Η αντίπεραν ΗΛΠΙΖΕ πάντα, όπερ και τελικώς επετεύχθη, σε ΕΙΣΡΗΞΗ.
Απ΄ ό,τι φαίνεται, ο Μανδραβέλης στέρεψε από ιδέες:
http://e-rooster.gr/11/2009/1784
Ουδεμια συγκριση στο θεμα των ταραχων. Οι ταραχες στον ελευθερο κοσμο ειναι ανυπολογιστα περισσοτερες απο οτι στον αλλο κοσμο, τον οποιο χρησιμοποιεις διχως εισαγωγικα αρα τον θεωρεις original ελευθερο και οχι μαιμου τυπου Αμερικα, ΕΕ, rebel. Αυτο ειναι αποτελεσμα πιο πολυ των κατοχυρωμενων συνταγματικων ελευθεριων ή των υπαρκτων προβληματων, αιτηματων, κλπ, κατα τη γνωμη σου; (ρητορικο ερωτημα)
Η εμμονη σου εχει καταντησει, το λιγοτερο, γραφικη.
Οσο για τον Μανδραβελη, μην ασχολεισαι μαζι του. Ο ανθρωπος αναφερεται σε ενα μηδαμινο γεγονος της ιστοριας, τη πτωση του τειχους…
@Vaggelis t.
Χρησιμοποιώ εισαγωγικά στη λέξη “ελευθερία” και τα παράγωγά της, γιατί η δική μου αντίληψη περί ελευθερίας είναι εντελώς διαφορετική από αυτή των φιλελεύθερων και συνηρητικών κάθε απόχρωσης, συμπεριλαμβανομένων εσού και των κκ. Χασαπογιάννη, laskos, G. W. Bush, Bill Clinton, M. Thatcher, G. W. H. Bush, Tony Blair, R. Reagan, κτλ.
Δεν την βαζεις και σε παρενθεση ή αγκυλη; Η ουσια ειναι πως οι πραγματικοι της αντιπαλοι εισαι εσυ και οι αντιστοιχες ιδεες σου (σας), αλλοι περισσοτερο και αλλοι λιγοτερο ενσυνειδητα.
Εν τω μεταξυ, αυτη η ελευθερια που αναφερεις δεν υπαρχει καπου ακομη, αλλα που θα παει, καπου, καπως θα την ανακαλυψουμε. Μπορει και να μας την δειξεις εσυ και να επιτυχεις εκει που αποτυγχανουν οι εκπροσωποι των πολυενθικων και οι ιμπεριαλιστες… Ως τοτε τσουβαλιαζουμε μαζι τα γκουλαγκ με τη Δυση, τον καπιταλισμο με την δικτακτορια του προλεταριατου, τον Χονοκερ με τον Αντεναουερ, τον Μπους με τον Κλιντον, τον Χασαπογιαννη με τον Λασκο (αυτους δεν τους γνωριζω βεβαια αλλα εσυ κατι θα ξερεις παραπανω) και κανουμε την παπια στα 3 εκ που περασαν απο το Ανατολικο στο Δυτικο Βερολινο μεχρι οι φιλανθρωποι της Σταζι αποφασισουν να “παρεμβουν” “αισθητικα” στην πολη.
Ειναι γνωστοτατη η παρολα να συγκρινουμε το σημερα και το χτες με αυτο που δεν υπαρχει, με το ιδανικο και το προσδοκομενο το οποιο, παρεπιπτωντος, μονο η αγια προοδευτικη αριστερη πολιτικη μπορει και θα εγκαταστησει αν της δοθει η ευκαιρια (Ζοσπεν ακους;). Το αν οι ψηφοφοροι δεν τον επιθυμουν και διαρκως ψηφιζουν τον Σαρκοζι, τον Ρασμουσεν, την Μερκελ, τον Μπλερ, κλπ μικρη σημασια εχει.
Τα ιδια και τα ιδια βαρετα που ακουμε εδω και χρονια, η ιδια βαρετη κασετα ο ιδιος φανατικος ιδεολογικος μηδενισμος, εκ του ασφαλους παντα, ε rebel; Επαναλαμβανω, ο εμμονες σου ειναι σχεδον γραφικές.
Εκτός από το πολιτικό ζήτημα, υπάρχει νομίζω και το γραμματικό! Μπορούν «ψεύδη» να χαρακτηρίζονται ως «ανερυθρίαστα» ή το επίθετο «ανερυθρίαστος» πρέπει να χρησιμοποιείται με και να αναφέρεται αποκλειστικά σε πρόσωπα? Παραδείγματος χάριν, ο συγγραφέας μπορεί να λέει ψεύδη ανερυθριάστως (επίρρημα) ή να είναι ένας «ανερυθρίαστος ψεύτης», αλλά τα ψεύδη αυτά καθαυτά δεν μπορούν να είναι ανερυθρίαστα…. κ. Χασαπογιάννη?
@Vaggelis t.
Για την έννοια της ελευθερίας είχαμε κανα δυο ενδιαφέρουσες συζητήσεις στο e-rooster blog.
Μετά χαράς να ξανανοίγαμε το θέμα, να παραθέταμε απόψεις και συζητούσαμε για την ελευθερία πάλι, αλλά όχι προς το τέλος ενός thread σχολίων πάνω σε ένα λοξό άρθρο του Μανδραβέλη. Θα συμφωνούσες ότι συζητήσεις για τηνς ελευθερία του ανθρώπου και της κοινωνίας δικαιούνται περισσότερο εξέχουσα θέση.
Ορθή παρατήρηση rebel, αλλά αντιλαμβάνομαι ΚΑΙ το υπονοούμενο, δλδ ότι σας στοχοποιώ (προσωπικά, that is) Oφείλουμε ΟΛΟΙ να εντατικοποιήσουμε το επίπεδο γραφής μας. ΚΑΙ όταν κάποιος μας διορθώνει να λέμε ευχαριστώ αντί να διαμαρτυρόμαστε.
Κατανοώ, όμως ότι, συνωμοτικά σκεπτόμενος, όπως παγίως οι κομμουνιστές, εκλαμβάνετε τις διορθώσεις ως στοχεύουσες την προσωπική σας αποδόμηση. Εχετε την απόλυτη διαβεβαίωσή μου ότι μου είστε συμπαθέστατος, αλλά, εξ ίσου, επιστρατεύοντας ΜΟΝΟ καλή πίστη, facta και την κοινή λογική, σας υπόσχομαι πλήρη αποδόμηση της ιδεολογικής σας πλάνης.
Η ελευθερια των κομμουνιστων ειναι σαν αυτη του Χενρυ Φορντ οταν επρεπε να επιλεξεις χρωμα για το Φορντ Τ. Εισαι ελευθερος να πιστευεις σε οτι θελεις αρκει να μην ειναι αντικομμουνιστικο.
Το πρώτο είναι ένα απόσπασμα, ώστε να γίνει κατανοητό ποιος δεν ήθελε μια ενωμένη Γερμανία:
“Letztmalig bestand wohl die Möglichkeit, diese einheitliche deutsche Republik ohne Militärbündnisse zu schaffen, 1952, als die Sowjetregierung in der sogenannten Stalin-Note gesamtdeutsche Wahlen für ein gesamtdeutsches Parlament vorschlug. Doch Adenauers Antwort war: »Was östlich von Werra und Elbe liegt sind Deutschlands unerlöste Provinzen. Daher heißt die Aufgabe nicht Wiedervereinigung, sondern Befreiung. Das Wort Wiedervereinigung soll endlich verschwinden. Es hat schon zu viel Unheil gebracht. Befreiung ist die Parole.« Nachzulesen im Rheinischen Merkur vom 20. Juli 1952.”
Στα ελληνικά:
“Η τελευταία πιθανότητα να υπάρξει μια ενιαία γερμανική δημοκρατία ανεξάρτητη από στρατιωτικούς συνασπισμούς υπήρξε το 1952, όταν η ΕΣΣΔ και ο Στάλιν πρότειναν την διεξαγωγή ενιαίων γερμανικών εκλογών που θα οδηγούσαν σε ένα ενιαίο γερμανικό κοινοβούλιο. Η απάντηση όμως του Adenauer (ο τότε πρωθυπουργός της Δυτικής Γερμανίας) ήταν: “Ότι βρίσκεται ανατολικά του Έλβα είναι οι περιοχές της Γερμανίας που δεν απελευθερώθηκαν. Γι αυτό και δεν μπορούμε να μιλάμε για επανένωση, αλλά για απελευθέρωση. Η λέξη “επανένωση” πρέπει επιτέλους να εξαφανιστεί. Ήδη έχει προκαλέσει πολλά δεινά. “Απελευθέρωση” είναι το σύνθημά μας.”
http://a8liothtes.wordpress.com/2009/11/09/es-lebe-die-ddr/
Μα ήταν υπό κατοχή η Ανατολική Γερμανία κατά τρόπον όμοιο, πέστε, με την τρέχουσα Κατοχή των Ελληνικών πανεπιστημίων από όχλο συγκεκριμένων επωνύμων συμμοριών. Είναι δυνατόν να συμβεί αλλαγή στα πανεπιστήμια εάν ΔΕΝ προηγηθεί απελευθέρωση;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
@C A Hassapoyannes παπαριές… η πρόταση ήταν για εκλογές και να σχηματιστεί ενιαίο γερμανικό κοινοβούλιο…
Ενωμένη Γερμανία και Στάλιν:
Τον Στάλιν ενδεχομένως να τον συνέφερε (ειδικά όσο ζούσε στην αρχή του Ψυχρού πολέμου που δεν υπήρχε η χαώδης διαφορά στην οικονομική αποτελεσματικότητα των 2 συστημάτων που υπήρξε στο τέλος του) μια ενιαία Γερμανία.
Μέσω του κομμουνιστικού παράγοντα θα μπορούσε να την “υπονομεύει” και να την αποσταθεροποιεί, παρά το υπάρχων καθεστώς όπου η μερίδα του λέοντος άνηκε στους δυτικούς.
Δυτική ουδετερότητα των δύο μπλοκ:
Σε γενικές γραμμές οι δύο υπερδυνάμεις ακολούθησαν πολιτικές σχετικής “ουδετερότητας” στους δορυφόρους τους (βλ. ελληνικός εμφύλιος, εξεγέρσεις Πράγας, Ουγγαρίας). Παρόλα αυτά όταν έβλεπαν ρήγματα στο άλλο στρατόπεδο τα αξιοποιούσαν αναλόγως. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η ενίσχυση της Γιουγκοσλαβίας από τις ΗΠΑ (η οποία οδήγησε σήμερα στο μακεδονικό πρόβλημα).
Βέβαια παλαιότερα οι Σοβιετικοί είχαν ενισχύσει αυτές τις βλέψεις παλιότερα για άλλους λόγους.