Επαναστατικότητα και δημιουργία
Μάι 12th, 2007 | Σταμάτης Σέλλας| Κατηγορία: Ελλάδα, Παιδεία |
Email This Post
|
Print This Post
|
του Σταμάτη Σέλλα
Iδεολογία, φιλελεύθεροι ,Σοσιαλιστές ,κομμουνιστές… Όλη η ανθρωπότητα προσπαθεί να ενταχθεί ιδεολογικά σε ιδέες. Ιδέες αγνές, ιδέες για την βελτίωση της ανθρώπινης ύπαρξης. Ιδέες που προσπαθούν να οδηγήσουν στην εξύψωση της ανθρώπινης ύπαρξης. Όλοι οι άνθρωποι αηδιασμένοι με την υπάρχουσα κατάσταση ελπίζουν στην εδραίωση κάτι καλύτερου. Δεν μιλώ για καλύτερο πολίτευμα φυσικά. Η δημοκρατία είναι ότι καλύτερο μπορεί να υπάρξει και οι αρχαίοι έλληνες ήταν οι πρώτοι που το αντιλήφθηκαν αυτό όταν οι υπόλοιποι λαοί ακολουθούσαν την μοναρχία πιστεύοντας ότι το ιδανικότερο ήταν για αυτούς να αποφασίζει κάποιος άλλος. Ίσως γιατί δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως γίνεται ένας ευγενής να αποφασίζει γι αυτούς χωρίς να γνωρίζει τις ανάγκες τους.
Οι φοιτητές εδώ και αρκετό καιρό έχουν εξεγερθεί και βρίσκονται στους δρόμους. Οι περισσότεροι απλοί πολίτες πιστεύουν ότι όλη αυτή η κατάσταση υπάρχει επειδή οι φοιτητές καθοδηγούνται από διάφορες παρατάξεις. Είναι όμως αυτή η πραγματικότητα; Τι όνειρα μπορεί να έχει ένας νέος μεγαλωμένος ουσιαστικά από βρέφος με τις οδηγίες ότι πρέπει να μπει στο πανεπιστήμιο για να μπορεί να βγάζει αρκετά χρήματα για να θρέψει την οικογένεια του; Το θλιβερό είναι ότι η επιστήμη κινδυνεύει να χάσει τον προορισμό της. Έχει χάσει αυτήν την φλόγα η οποία οδήγησε σε μεγάλες ανακαλύψεις οι οποίες ως επί τω πλείστον έχουν γίνει από Έλληνες και οδήγησαν στην πολιτιστική καλυτέρευση αυτού του κόσμου που έχουμε δημιουργήσει εμείς και οι πρόγονοι μας. Πρέπει να κατανοήσουμε από κοινού ότι αυτή η φλόγα δημιουργίας η οποία υπάρχει ακόμα στους σημερινούς νέους φοιτητές αν υπάρξει η κατάλληλη σπίθα μπορεί να οδηγήσει σε δημιουργία και όχι σε καταστροφή. Η επαναστατικότητα και οι αγνές ιδέες μπορούν να λειτουργήσουν προς το καλό της κοινωνίας και όχι προς την καταστροφή της αν δοθεί η κατάλληλη σπίθα.
Η εξέγερση του πολυτεχνείου είναι ένα τρανό παράδειγμα των λεγόμενων μου. Την στιγμή που η μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου επιθυμούσε διακαώς την επανεδραίωση της δημοκρατίας στην Ελλάδα αλλά κανείς δεν τολμούσε να αντιδράσει από τον φόβο της απώλειας της ζωής του ή των υλικών του αγαθών, οι φοιτητές ήταν αυτοί που έκαναν την αρχή για την δημιουργία μιας νέας δημοκρατίας. Κι αυτό συνέβη γιατί έχοντας αισθανθεί την πλήρη απώλεια της ελευθερίας τους αντιλαμβάνονταν ότι δεν είχαν τίποτα πολυτιμότερο να χάσουν.
Σήμερα,έχουν περάσει περισσότερα από 30 χρόνια από τότε και οι νέοι άνθρωποι δεν έχουμε ζήσει ούτε δικτατορίες, ούτε πολέμους και φυσικά δεν έχουμε ζήσει την πλήρη στέρηση της ελευθερίας του λόγου, της έκφρασης και γενικότερα την κατάργηση της ανθρώπινης βούλησης. Αυτό που ζούμε είναι η πίεση της καθημερινότητας, η πίεση της ανεργίας και της ανέχειας. Όλοι παλεύουμε να αποκτήσουμε από παιδιά όσα περισσότερα εφόδια για το μέλλον μπορούμε ώστε να καταφέρουμε να ζήσουμε μία όσο το δυνατό πιο ευκατάστατη ζωή.
Το σημαντικό είναι ότi ενώ οι καταστάσεις άλλαξαν, προς το καλύτερο, τα συναισθήματα παραμένουν όμοια .Αυτό που οδήγησε τους φοιτητές στην τότε εξέγερση τους, ήταν η καταφανής καταπάτηση της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το τότε καθεστώς. Αυτή η σπίθα ήταν που οδήγησε στην επανάσταση. Σήμερα που έχουμε δημοκρατία, δεν υπάρχει αυτή η προφανής καταπάτηση ελευθεριών που υπήρχε τότε, όμως οι νέοι μεγαλωμένοι μέσα στα <<πρέπει>> και στην αβεβαιότητα του μέλλοντος ,και χωρίς να έχουν ζήσει τις παλαιότερες πολιτικές καταστάσεις νιώθουν ότι η ελευθερία τους βεβηλώνεται και φυσικά όπως τότε, έτσι και σήμερα είναι πρόθυμοι να την υπερασπιστούν με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμα και λανθασμένα εάν κάποιοι καλοθελητές εκμεταλλευτούν την επαναστατικότητα τους προς όφελός τους.
Χρέος της πολιτείας είναι να στρέψει όλη αυτή την ενέργεια των φοιτητών, την ενέργεια αυτή που τους ωθεί σε συλλαλητήρια, αυτή την ενέργεια που μπορεί να τους οπλίσει ακόμα και με μολότοφ, σε μία δημιουργική κατεύθυνση. Διασφαλίζοντας την ατομική ελευθερία χωρίς διακρίσεις και πάνω από όλα ενημερώνοντας τους νέους για τα δικαιώματά τους μπορεί να πετύχει την αντιστροφή της παρούσας κατάστασης.
Ίσως αν κάποιος εκπρόσωπος της πολιτείας διάβαζε αυτό το άρθρο τώρα θα σκεφτόταν ότι η παραπάνω πρόταση δεν είναι τίποτα άλλο παρά σκόρπιες φράσεις και αοριστίες που δεν μπορούν να γίνουν πράξη. Αυτό που έχω να πώ είναι το εξής:
Όταν σε 12 χρόνια φοίτησης το ελληνικό σχολείο μέχρι την δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν φροντίζει να ενημερώσει τον μαθητή για την δημόσια ζωή, δεν φροντίζει να τον ωθήσει σε καλλιέργεια δημιουργικής σκέψης, ώστε να βγει σαν ώριμος πολίτης στην κοινωνία, παρά μόνο του παρέχει πασαλείμματα γνώσης για να εισαχθεί σε κάποια σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τι απαιτήσεις μπορούμε να έχουμε εμείς από αυτόν τον άνθρωπο όταν γίνει φοιτητής ή εργαζόμενος; Πώς μπορούμε εμείς σαν κοινωνία να τον προστατεύσουμε από τα παιδομαζώματα και παιδοστρατεύσεις που γίνονται με την μέθοδο της επίκλησης στο συναίσθημα από τους προαναφερθέντες καλοθελητές, και ακόμα περισσότερο πώς μπορούμε να τον συλλάβουμε, να τον κατηγορήσουμε και να τον καταδικάσουμε σαν απόκληρο από την στιγμή που δεν φροντίσαμε στα 12 χρόνια της σχολικής του ζωής να τον ωθήσουμε να αισθανθεί, να λειτουργήσει και να σκεφτεί σαν ενεργός και υπεύθυνος πολίτης; Παρόλα αυτά στα 18 του χρόνια τον υποχρεώνουμε κιόλας να ασκήσει το δικαίωμα της ψήφου…
Φυσικά δεν πρόκειται να ασχοληθώ με το αν η αντίδραση των φοιτητών έχει σαν αιτία της την αναθεώρηση του συντάγματος, τον νόμο πλαίσιο ή κάτι άλλο. Εκτός από ένα μικρό ποσοστό ενημερωμένων φοιτητών που γνωρίζουν γιατί αντιδρούν, οι υπόλοιποι που διατείνονται κατά των μεταρρυθμίσεων μου θυμίζουν αγνά χωριατόπουλα την περίοδο της κατοχής που επειδή δεν είχαν δει ποτέ αντάρτη ,τους είπαν ότι οι αντάρτες έχουν κέρατα και ουρά και αυτά το πίστεψαν.
Η ελευθερία πρέπει να αποτελεί την βασική αρχή της κοινωνίας. Αυτό πίστευε ο John Lock αυτό πίστευε ο Ricardo και πολλοί φιλελεύθεροι διανοητές του σύγχρονου κόσμου. Δεν καταδικάζουμε τις ωφέλιμες ιδέες. Τις διατηρούμε μέχρι τελικής πτώσεως. Εξάλλου όλοι εμείς οι αγνοί οπαδοί του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης έχουμε χρέος να διαλαλούμε ότι μπορούμε να διαφωνούμε καθέτως με κάποιους, αλλά είμαστε και ικανοί να πεθάνουμε προσπαθώντας να διασφαλίσουμε ότι μπορούνε να εκφράζουν ελεύθερα την άποψη τους.
“Εκτός από ένα μικρό ποσοστό ενημερωμένων φοιτητών που γνωρίζουν γιατί αντιδρούν, οι υπόλοιποι που διατείνονται κατά των μεταρρυθμίσεων μου θυμίζουν αγνά χωριατόπουλα την περίοδο της κατοχής που επειδή δεν είχαν δει ποτέ αντάρτη ,τους είπαν ότι οι αντάρτες έχουν κέρατα και ουρά και αυτά το πίστεψαν.”
Αυτό είναι πραγματικά η καλύτερη παρομοίωση που άκουσα ποτέ.
Η μόνη λύση της εδραίωσης της αληθινής ελευθεριάς θα πραγματοποιηθεί με την καθημερινή προσπάθεια του καθενός μας για να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί τον συνάνθρωπό του και όχι απαραίτητα τον νέο, τον καθένα, να αποκτήσει κριτική σκέψη απέναντι στα προβλήματα της καθημερινότητας. Σε αυτό αποφασιστικό ρόλο θα διαδραματίσει και το διαδίκτυο. Έχει όλη την απαραίτητη γνώση για να μορφωθεί κάποιος, και να αποκτήσει την κριτική σκέψη που χρειάζεται. Και αυτό όσο πιο νωρίς αρχίσει στην διαπαιδαγώγηση του παιδιού τόσο το καλύτερο.
Το κυριότερο ρόλο που πρέπει να παίξει η κοινωνία είναι της οδηγού του ανθρώπου, για την προσκόμιση της γνώσης στο ίντερνετ ποια γνώση να προτιμάει και ποια να αποφεύγει, να μην χάνεται μέσα σε άχρηστες πληροφορίες. Τα υπόλοιπα θα γίνουνε μόνα τους.
>>Τι όνειρα μπορεί να έχει ένας νέος μεγαλωμένος ουσιαστικά από βρέφος με τις οδηγίες ότι πρέπει να μπει στο πανεπιστήμιο για να μπορεί να βγάζει αρκετά χρήματα για να θρέψει την οικογένεια του; Το θλιβερό είναι ότι η επιστήμη κινδυνεύει να χάσει τον προορισμό της. >>
Συμφωνώ με πολλά από το παραπάνω άρθρο, ιδίως με την ανάγκη να στρέψουμε όλη αυτή την ενέργεια των νέων προς κάτι πιο επικοδομητικό και δημιουργικό από διαδηλώσεις, παρωχημένα συνθήματα και βόμβες μολώτοφ.
Αλλά διαφωνώ με το ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης για την σημερινή κατάσταση έχει η εμπορευματοποίηση ή ο υλισμός ή τέλος πάντως ότι οι νέοι μπαίνουν στο πανεπιστήμιο κυρίως για να βρούν δουλιά. κτλ. Είναι προφανές ότι ο κύριος λόγος ύπαρξης των περισσότερων πανεπιστημίων είναι να εκπαιδεύσει πολίτες και εργαζόμενους. Ίσως να μην ακούγεται πολύ ρομαντικό αλλά είναι η αλήθεια. Και βέβαια χρειαζόμαστε λίγο ρομαντισμό και ιδεαλισμό στην ζωή μας αλλά όχι και κουτόχορτο. Η λύση δεν είναι να προσποιηθούμε ξαφνικά ότι όλοι ή έστω οι περισσότεροι ή έστω μια σεβαστή μειοψηφία μπορεί, θέλει ή εστώ θα έπρεπε να θέλει να γίνει Αισταιν, τρελοί επιστήμονες με φουντωτα μαλλιά. Προφανώς η επιστήμονική έρευνα πρέπει να ενισχυθεί στην Ελλάδα αλλά δεν είναι η έλλειψη έρευνας το μεγαλύτερο πρόβλημα των ελληνικών πανεπιστημίων, αντιθέτως είναι η έλλειψη επαγγελματισμού και η κυριαρχία μηδενιστικών και αντιδραστικών ιδεολογιών (εθνικισμός, αντιαμερικανισμός, αντι-παγκοσμιοποίηση, αντι-καπιταλισμός, αντι, αντι αντι)…
Έχω μια άσχετη με το θέμα ερώτηση αλλά την βάζω εδώ γιατί κανείς δεν την είδε
Εγώ θέλω μια απάντηση από μέρους της ΦΙΣ , ποια κόμματα κάλεσαν στο συνέδριο και αν δεν κάλεσαν κάποια γιατί;
επειδή ψάχνομαι πολιτικά και με την ΦΙΣ γενικά συμφωνώ δεν θα μου άρεσε να υποστηρίζω κάτι που εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες.
Καλέστηκαν όλα μα όλα τα κόμματα ή μόνο τα ΠΑΣΟΚ , ΝΔ και ΟΑΚΚΕ?
Το να μην καλέσεις το ΚΚΕ το καταλαβαίνω αλλά το να μην καλέσεις το ΚΚΕ και να καλέσεις την ΟΑΚΚΕ δεν το καταλαβαίνω: ή τους καλείς όλους ανεξαιρέτως και όποιος έρθει ή καλείς αυτούς που είναι κοντά σε σένα απορρίπτοντας αυτούς με τους οποίους σε χωρίζει άβυσσος.
Και γιατί η ομιλία της ΟΑΚΚΕ στο συνέδριο της ΦΙΣ δημοσιεύθηκε 10-11 μέρες μετά το συνέδριο ενώ τα υπόλοιπα αμέσως μετά το συνέδριο?
Η οξεια αντιφαση που περιεχει το καλογραμμενο αρθρο,
μεστο συναισθηματων και αναγκης αναλυσης των πραγμτικων αιτιων που κανουν τους νεους ευαλωτους στα επαναστατικα κηρυγματα των καιρων,βρισκεται μεταξυ της πρωτης παραγραφου , οπου καθοριστικο στοιχειο ειναι η ελλειψη αγνους επιστημονικης ερευνας στη παλετα της εκπαιδευσης , ενω το αρθρο καταληγει με την ευκολη λυση της ελευθεριας , μια εννοια τοσο βιασμενη στις μερες μας που χανει ουσια και γινεται οραμα χωρις υλοποιηση!
Μηπως αν ξαναγραφοτανε χωρις την πρωτη παραγραφο θα εδινε το στιγμα μιας κοινωνιας που συνειδητα προαγει την αντιδραση των νεων για να μην στοχευουν το εφικτο , την υλη και τη θεση που δικαουνται μεσα σε μια κλειδαμπαρωμενη απο κανονες, κοινωνια
που μονο στοχο εχει, να συντηρηθει ο πλουτος, με τον περιορισμο της προσβασης του λαου στην εξουσια?
Μηπως ολα τα προβληματα των νεων που κλεινονται μεσα απο το αοριστο οραμα της ελευθεριας, θα ειχαν διαφορετικη χροια,
αν απλα αναθεωρουσαμε τον ιδιο το σκοπο της γνωσης?
Μηπως η δωρεαν παιδεια ,ετσι οπως την εφαρμοζουν ολες οι μεχρι σημερα κυβερνησεις , ειναι ενα εξυπνο πολιτικο τεχνασμα ,
για να μην καταλαβει ποτε ο απλος πολιτης ,οτι ολα τα λεφτα που ξοδευει για λαχεια , προπο, καζινα , φροντιστηρια, γιατρους, προικες, ρουσφετια, φακελακια, λαδωματα, κλπ εφεραν την οικονομια σε θεση χρεωκοπιας ?
Γιατι τα λιγα που χρειαζονται για παιδεια , αν τα ειχε δανειστει απο τις τραπεζες με εγγυηση του δημοσιου, η ζωη του σιγουρα θα ηταν καλυτερη, γιατι θα ειχε μορφωθει οσο ο ιδιος κρινει οτι του χρειαζεται, καθε φορα που θα σπαει τα μουτρα του κανοντας τον ξερολα, να μπορουσε να ξαναγυρισει στα θρανια ,
να μαθει οτι του λειπει για να επιβιωσει στο σκληρο ανταγωνισμο. Χωρις καν να λαμβανει υπ’οψη του τον παραγοντα τυχη , τη βοηθεια του θεου η οποιουδηποτε αλλου , παρα αυτου που θα πληρωνεται για να τον μαθαινει….
Οι αρχαιοι Ελληνες δεν ανακαλυψαν μονο τη δημοκρατια…
Κυριως τη χρησιμοποιησαν για να απομακρυνθουν απο την εξουσια του δημιουργου τους , που ενω του προσεφεραν θυσιες , αυτος εκανε παντα του κεφαλιου του ! Οπως ο γυιος του τελευταιου παππα -γιατρου ο Ιπποκρατης…
Ισως να μην αλλαξε πολλα πραγματα οσον αφορα τα γιατροσοφια ,
που του μετεφερε τη γνωση ,ο ιερεας του Ασκληπιου [οπως αλλωστε και ο ιδιος ], πατερας του…
Αυτο που τον εκανε επαναστατη και σημερα ολοι οι γιατροι στον πλανητη δινουν ορκο στο ονομα του , ηταν οτι πηρε την ευθυνη, παρα τη βουληση του θεου, να μην δηλητιριαζει ολοκληρη τη γειτονια, για να θεραπευει εναν αρρωστο!!!!
Εγινε δηλαδη ενας μικρος θεος,
στην υπηρεσια του ατομου-αρρωστου, που παρατηρει και βλεπει μονον αυτον και θεραπευει συγκεκριμενα ,τα δικα του συμπτωματα και οχι ολοκληρης της κοινοτητας!!!
Δεν θα ηταν υπερβολη αν θεωρηθει ο μονος πραγματικος τροπος για να προβαλει κανεις το τι σημαινει νεοφιλελευθερος και το τι θα επρεπε να κανει μια φιλελευθερη κυβερνηση για να λυσει τα πραγματικα προβληματα ελευθεριας που κρυβονται μεσα απο τις ντουντουκες και τα συλλαλητηρια ,αυτων που καθοδηγουν τα πληθη! Οι βεζυρηδες που θελουν να γινουν Χαλιφιδες στη θεση του Χαλιφη, και το παιζουν παππαδες , πολιτικοι , δασκαλοι η γιατροι, δικηγοροι η μηχανικοι, χρησιμοποιοντας τους αλλους, απλα για να αναριχηθουν και να παρουν τα κλειδια του παραδεισου στα χερια τους, αφηνοντας ολους τους αλλους να περιμενουν απ’εξω!
Πράγματι, τι όνειρα να κάνουν αυτοί οι νέοι, όταν κουκουλοφόροι προβοκάτορες ανενόχλητοι υπονομεύουν τις φοιτητικές διαδηλώσεις; Τι όνειρα να κάνουν αυτοί οι νέοι, όταν βλέπουν την παιδεία από κοινωνικό αγαθό, να γίνεται εμπόρευμα για λίγους, και να ιδιωτικοποιείτε; Τι όνειρα να κάνουν αυτοί οι νέοι, όταν κάποιοι πολιτικάντηδες και δημοσιογράφοι που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα, προωθούν την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, μετατρέποντας τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, από χώρους γνώσεις και έρευνας, σε αστυνομικά τμήματα; Τι όνειρα να κάνουν αυτοί οι νέοι, όταν βλέπουν ότι η ανεργία τους απειλεί; Τι όνειρα να κάνουν αυτοί οι νέοι, όταν βλέπουν ότι η πολιτεία χρόνια τώρα, δεν νοιάζεται πραγματικά για την παιδεία;