Του Αλέξανδρου Νίξον Εν έτει 2006 πώς θα μας φαινόταν αν ξαφνικά εξαφανιζόντουσαν οι μηχανές αναζήτησης (search engines) από το διαδίκτυο; Μπορείτε να φανταστείτε αυτή την εναλλακτική πραγματικότητα; Η ραγδαία και γεωμετρική ανάπτυξη του διαδικτύου μας προσφέρει μια πληθώρα επιλογών και μια απάντηση σε κάθε ερώτηση που μπορούμε να φανταστούμε. Πώς όμως θα καταφέρναμε να […]

Του Αλέξανδρου Νίξον Όντας στο τελευταίο τρίμηνο του πτυχίου μου στην Ιατρική σχολή Αθηνών παρακολουθώ τις εξελίξεις με ενδιαφέρον αλλά και με μεγάλη απορία. Η ιατρική σχολή τελεί υπό κατάληψη για 4η συνεχόμενη εβδομάδα και όλα τα σημάδια δείχνουν ότι η κατάληψη έχει ακόμη αρκετό δρόμο. Θεωρώ ότι η Ιατρική Αθηνών αποτελεί ένα καλό παράδειγμα […]

Η ανθρώπινη ψυχή είναι μια tabula rasa; Ερχόμαστε στον κόσμο με τη μορφή ενός άσπρου πίνακα όπου το περιβάλλον μας μπορεί να ζωγραφίσει ό,τι θέλει και επομένως να διαμορφώσει αυτό που αποκαλούμε ο “εαυτός” μας; Υπάρχει ανθρώπινη φύση ενιαία και κοινή για όλους τους ανθρώπους ή καθορίζεται αυτή από τις κοινωνίες στις οποίες ζούμε και […]

Καλώς ορίσατε σε μια επική διαμάχη!! Όσον αφορά το νικητή, εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων δε βάζουν ιδιαίτερη σκέψη στο ζήτημα μιας και για αυτούς ο νικητής είναι αυτονόητος. Ο Δαρβίνος με μια απλούστατη και πανέμορφη θεωρία έχει καταφέρει να εξηγήσει την ποικιλία της ζωής και πολλούς πιθανούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να προέκυψε. Αν ρωτήσετε τους περισσότερους βιολόγους κανένας δεν πρόκειται να αμφισβητήσει την απίστευτη δυνατότητα μιας τόσο απλής θεωρίας να εξηγεί απίστευτα πολύπλοκα φαινόμενα. Παρόλα αυτά η διαμάχη δεν αφορά τους επιστήμονες, αλλά το μη επιστημονικό κοινό. Η διαμάχη αυτή αφορά την καθαρότητα της επιστήμης και την ανεξαρτησία της από δογματισμούς…

Ίσως αναρωτηθούν αρκετοί οι οποίοι διαβάσουν τον τίτλο για ποιο λόγο έχω περιλάβει τη συζήτηση για τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα (ΓΤΤ) σε ένα γενικότερο σύνολο κειμένων τα οποία διαπραγματεύονται την απέχθεια για την επιστήμη. Δηλαδή το debate για τα ΓΤΤ δεν αποτελεί ένα φυσιολογικό και αναπόσπαστο τμήμα της επιστημονικής διαδικασίας; Η αμφισβήτηση τελικά δε θα οδηγήσει και στην αποκάλυψη της αλήθειας;

Ο Jared Diamond στο βιβλίο του “Guns, Germs and Steel” αρχίζει με ένα βασικό ερώτημα. Για ποιο λόγο οι πολιτισμοί της Δύσης τελικά κατάφεραν να είναι και διαχρονικά οι επικρατείς; Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που έχουν οδηγήσει στην επικράτηση των ιδεών αλλά και κατ’ επέκταση των πολιτισμών στους οποίους έδωσε γένεση η Ευρώπη ή απλά οφείλεται στη συγκυρία των ιστορικών συνθηκών;

Η έννοια του θρησκευτικού εξτρεμισμού έχει χαράξει ανεξίτηλα την ιστορία των οργανωμένων ανθρώπινων κοινωνιών και η εποχή μας προφανώς δεν αποτελεί εξαίρεση. Η αναζωπύρωση του ισλαμικού φονταμενταλισμού ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία αποτελεί παράγοντα αστάθειας στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο κόσμο και ένα γερό ανασταλτικό παράγοντα της προόδου στις αναπτυσσόμενες χώρες καθώς αμύνεται με νύχια και με δόντια ενάντια σε έννοιες και αξίες όπως η ελευθερία και η δημοκρατία. Αλήθεια όμως, πόσο καλά γνωρίζουμε τα βαθύτερα αίτια αυτού του ιδιαίτερου είδους εξτρεμισμού;

Η 1η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως η παγκόσμια μέρα του AIDS, μια προσπάθεια για να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη απέναντι σε ένα φαινόμενο που ανεξάρτητα από τη δημοσιότητα που έχει δεχτεί τα τελευταία χρόνια κινδυνεύει να πέσει θύμα παρεξηγήσεων. Οι βιοεπιστήμες βρίσκονται συχνά στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, γεμίζοντας μας εν μέρει αισιοδοξία ότι πολλά από τα προβλήματα υγείας σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αποτελούν απλά μια θλιβερή ανάμνηση. Το ζήτημα όμως του AIDS παρουσιάζει πολλές ιδιαιτερότητες και είμαστε ακόμη πολύ μακριά από τον επιδιωκόμενο στόχο.

Ο θάνατος του αμφιλεγόμενου σκηνοθέτη Τέο Βαν Γκογκ αποτέλεσε αφορμή για την εκδήλωση έντονων αντιμουσουλμανικών επεισοδίων την τελευταία εβδομάδα στην Ολλανδία. Συγκεκριμένα ο σκηνοθέτης (ο οποίος προετοίμαζε την ταινία του «Υποταγή» η οποία διαπραγματεύεται τη θέση των γυναικών στην παραδοσιακή ισλαμική κοινωνία) δολοφονήθηκε στις 2 Νοεμβρίου στο Άμστερνταμ από νεαρό Ολλανδό Μαροκινής καταγωγής. Η έντονη κριτική απέναντι στη μουσουλμανική κοινότητα καθώς και η συμπάθειά του απέναντι στο δολοφονηθέντα Πιμ Φορτάιν τον είχαν στιγματίσει ως αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Η δολοφονία πυροδότησε μια σειρά από βανδαλισμούς και πυρπολισμούς σε σχολεία και τεμένη θέτοντας σε αμφισβήτηση τα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίζεται η ολλανδική κοινωνία, θεμέλια τα οποία ταυτίζονται με μια κοινωνία ανοιχτή…

Οι προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ τελείωσαν μετά από μια μακρά και ιδιαίτερα φορτισμένη προεκλογική περίοδο με τελικό αποτέλεσμα τη σαφή ενίσχυση των συντηρητικών στοιχείων και με πιθανές πολύπλευρες μακροπρόθεσμες συνέπειες. Ανεξαρτήτως των πεποιθήσεων μας οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το αποτέλεσμα των εκλογών είχε ένα ξεκάθαρο ιδεολογικό υπόβαθρο (και για αυτό το λόγο ακριβώς μας ανησυχούν οι μακροπρόθεσμες συνέπειες) και αναδεικνύει ότι η εκλογική διαδικασία στις ΗΠΑ είχε ένα ουσιώδες περιεχόμενο. Αυτό που όμως πραγματικά με εντυπωσίασε χωρίς όμως να με αιφνιδιάσει ήταν ο σχολιασμός των ελληνικών μέσων ενημέρωσης αλλά και του ευρύτερου κοινού επί της επανεκλογής Μπους. Τόσο στα ΜΜΕ όσο και σε απλές συζητήσεις με γνωστούς ή φίλους υπήρχε μια διάχυτη ειρωνεία για τα εκλογικά κριτήρια του μέσου Αμερικανού καθώς επίσης και για τη νοημοσύνη του. Εν παραλλήλω με την ειρωνεία συμπορευόταν και η αλαζονεία ότι το εκλογικό κριτήριο του Έλληνα είναι αψεγάδιαστο ή τουλάχιστο δε θα έπεφτε θύμα σε υποψηφίους της ποιότητας του Μπους. Είναι αληθές ότι ο μέσος Αμερικανός ψηφοφόρος είναι πιο αφελής στην επιλογή του από ότι ο μέσος Έλληνας; Την ώρα της κάλπης είναι πιο συνειδητοποιημένος και επομένως δικαιολογημένα νιώθει πολιτικά ανώτερος; Προσωπικά διαφωνώ και σας παραθέτω τους λόγους μου…