ΓΙΑΤΙ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟ;

Ιαν 19th, 2006 | | Κατηγορία: Γενικά, Κόσμος, Πολιτική | Email This Post Email This Post | Print This Post Print This Post |

Στις 23-27 /1 / 2005 διεξάγεται στο Στρασβούργο η Χειμερινή Σύνοδος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Την Τετάρτη 25/1/2005 πρόκειται να συζητηθούν δύο ψηφίσματα υψηλής πολιτικής και ηθικής σημασίας. Το ένα αφορά στην ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων και το άλλο στην καταπολέμηση της αναβίωσης της ναζιστικής ιδεολογίας.

Ταυτόχρονα, στην ατζέντα της Συνόδου περιλαμβάνονται προς συζήτηση και άλλα σοβαρότατα θέματα όπως οι θρυλούμενες μυστικές κρατήσεις σε χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης (φυλακές της CIA), οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τσετσενική Δημοκρατία αλλά και άλλα θέματα όπως η συνεισφορά της Ευρώπης στη διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Από όλα αυτά τα σημαντικά, τα οποία κατά 99% δεν έχουν φθάσει στα αυτιά σας αν “ενημερώνεστε” από την ελληνική τηλεόραση, το μόνο που ακούγεται τις τελευταίες μέρες είναι οι εναγώνιες – και ως συνήθως παραπλανητικές – κραυγές του ΚΚΕ που διαμαρτύρεται και διαδηλώνει για το ψήφισμα καταδίκης των εγκλημάτων των κομμουνιστικών καθεστώτων, αποκρύπτοντας, για ευνόητους λόγους, όλα τα άλλα ζητήματα της ατζέντας. Και λεω για ευνόητους λόγους γιατί είναι δύσκολο να κολλήσεις την ταμπέλα του “αντι-κομμουνιστή” ή του “διώκτη” ή του “ιμπεριαλιστή” σε έναν οργανισμό που ευαισθητοποιείται ταυτόχρονα για όλα τα παραπάνω θέματα. Έτσι, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, το ΚΚΕ προσφέρει από σπόντα και μια μικρή επικοινωνιακή εκδούλευση στη CIA και την παρούσα αμερικάνικη διοίκηση του George W. Bush. Δε νομίζω βέβαια ότι ο τελευταίος γνωρίζει καν την ύπαρξή του KKE, πόσο μάλλον ώστε να πολυσκοτίζεται για τα καμώματά του.

Επί της ουσίας όμως, τι αναφέρει το ψήφισμα αυτό;

• Αναφέρεται στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διεπράχθησαν στα κομμουνιστικά καθεστώτα (ατομικές και μαζικές δολοφονίες και εκτελέσεις, θάνατοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, λιμοί, απελάσεις, βασανιστήρια, καταναγκαστική εργασία κτλ).

• Σημειώνει ότι τα εγκλήματα αυτά δικαιολογήθηκαν εις το όνομα της θεωρίας της πάλης των τάξεων και της αρχής της δικτατορίας του προλεταριάτου και ότι η ερμηνεία που δόθηκε στις δύο αυτές αρχές νομιμοποίησε τον “αφανισμό” ανθρώπων που θεωρούνταν επιβλαβείς για την εγκαθίδρυση μιας νέας κοινωνίας και, ως τέτοιοι, εχθροί των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων.

• Αναγνωρίζει ότι παρά τα εγκλήματα αυτά αρκετά Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα έχουν συμβάλει στο δρόμο προς τη δημοκρατία.

• Αναγνωρίζει ότι παρά την πτώση των καθεστώτων αυτών τα εγκλήματά τους δεν έχουν έρθει όλα στο φως και ζητά να διερευνηθούν και να δημοσιοποιηθούν – παρά τους λόγους “εθνικού συμφέροντος” που μπορεί να επικαλεστούν κάποιες χώρες για την αποσιώπησή τους – έτσι ώστε η γνώση της ιστορίας να οδηγήσει στην αποφυγή διάπραξης παρόμοιων εγκλημάτων στο μέλλον.

• Πάνω απ’ όλα, τονίζει ότι “τα θύματα των εγκλημάτων αυτών που είναι ακόμα εν ζωή, ή οι οικογένειές τους, αξίζουν συμπάθειας, κατανόησης και αναγνώρισης για τα όσα υπέφεραν“.

• Καλεί δε “όλα τα κομμουνιστικά ή μετα-κομμουνιστικά κόμματα των Κρατών-Μελών του που δεν το έχουν ήδη κάνει να αναθεωρήσουν την ιστορία του κομμουνισμού και το δικό τους παρελθόν, να διαχωρίσουν τους εαυτούς του από τα εγκλήματα που διεπράχθησαν από αυτά τα καθεστώτα και να τα καταδικάσουν χωρίς αμφισημία“. Με άλλα λόγια τα καλεί να κοιταχτούν στον καθρέφτη και τίποτα παραπάνω.

Γι’ αυτό το κάλεσμα κοιτάγματος στον καθρέφτη, το τόσο επίπονο και οδυνηρό, είναι που έχει ξεσηκωθεί το ΚΚΕ.

Ή ίσως η αιτία να είναι το ότι στο ψήφισμα ζητείται να ξεκινήσει μια δημόσια εκστρατεία ενημέρωσης για τα εγκλήματα αυτά, γεγονός που θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά το κοινό-στόχο των πιθανών ψηφοφόρων του στο μέλλον.

Στο επεξηγηματικό του κείμενο, ο συντάκτης του ψηφίσματος, Σουηδός βουλευτής κ. Lindblad διευκρινίζει ότι δεν ζητείται η καταβολή κανενός είδους χρηματικής αποζημίωσης προς τα θύματα αλλά μόνο η ηθική αποκατάστασή τους. Κατανοεί δε το φόβο ορισμένων πολιτικών που τρέφουν συμπάθεια προς κάποια επιμέρους στοιχεία της κομμουνιστικής ιδεολογίας, όπως η ισότητα και η κοινωνική δικαιοσύνη, να εμφανισθεί το ψήφισμα καταδίκης των κομμουνιστικών εγκλημάτων ως ψήφισμα καταδίκης της κομμουνιστικής ιδεολογίας (κάτι το οποίο δεν είναι). Αναγνωρίζει δε και το φόβο αρκετών πολιτικών που βρίσκονται ακόμη στην ενεργό δράση και στήριξαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα κομμουνιστικά καθεστώτα. Θεωρεί ωστόσο επείγουσα την ανάγκη δημόσιας συζήτησης πάνω σε αυτό το ζήτημα.

Από κοντά βέβαια με το ΚΚΕ προσέτρεξαν και πολλά άλλα εκτροφεία επίδοξων πολιτικάντηδων όπως ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών και η ΚΕΔΚΕ. Παραπλανητικά δε, αφ’ ενός ισχυρίζονται ότι το ψήφισμα αποτελεί προσπάθεια περιορισμού της ελευθερίας έκφρασης (!) αφ’ ετέρου ζητούν να σταματήσει άμεσα η επικείμενη συζήτηση στο Συμβούλιο της Ευρώπης (!). Μήπως είμαι ο μόνος που βλέπω μια κάποια αντίφαση στις δηλώσεις αυτές;

Βέβαια, αν το περπάτημα στα πεζοδρόμια του δήμου σας είναι σαν πορεία σε ναρκοπέδιο τώρα ξέρετε ποιες είναι οι σοβαρότερες ασχολίες που είχε ο δήμαρχός σας. Εξάλλου, έρχονται δημοτικές εκλογές (οι οποίες, όπως πάντα, θα είναι “οι κρισιμότερες των τελευταίων ετών”) και πρέπει να κρατηθούν οι ισορροπίες και να διαφυλαχθούν ανοιχτές ενδεχόμενες συμμαχίες με το ΚΚΕ που παίζει συνήθως το ρόλο του μπαλαντέρ… Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φτύσουν πάνω στους τάφους εκατό εκατομμυρίων νεκρών…

Υ.Γ. Διαβάζοντας το blog του Νίκου Δήμου βλέπω ότι από πολλούς, και από τον ίδιο τον κ. Δήμου, να υπάρχει μια κατά τη γνώμη μου παρανόηση. Όπως αναφέρω σαφώς παραπάνω και όπως μπορεί να διαβάσει κάποιος και στο ίδιο το ψήφισμα προτείνεται η καταδίκη των εγκλημάτων των κομμουνιστικών καθεστώτων και όχι καταδίκη ιδεολογίας (φυσικά, η διάπραξη των εγκλημάτων είχε και μία ιδεολογική κάλυψη στην οποία, αναπόφευκτα, γίνεται αναφορά).

———————————————————
Την ατζέντα της Συνόδου και το πλήρες κείμενο του ψηφίσματος μπορεί να τα διαβάσει κάποιος στο site του Συμβουλίου της Ευρώπης:
http://assembly.coe.int/ASP/Press/StopPressView.asp?CPID=1718
Εδώ θα βρείτε την ανακοίνωση της ΚΕΔΚΕ και του ΔΣΑ:
http://www.kedke.gr/FilesUP/chfisma_antikommnhm120106.doc
http://www.dsa.gr/index.phtml?url=pr&categ=Δελτία%20Τύπου&id=22900289

27 σχόλια
Leave a comment »

  1. Καλησπέρα κυρίε Φιλελεύθερε

    Αυτό το διάστημα Βλέπουμε όπως σωστά προανέφερες κάποιους κυρίους από την Ε.Ε να καταδικάζούν τα Σοσιαλιστικά συστήματα .

    Ένταξη αν είναι να κρίνουμε γενικότερα τα πολιτικά συστήματα να το κάνουμε αλλα να κρίνουμε κ τον ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ πρώτα εφόσον προϋπήρχε κ μετά τα σοσιαλιστικά συστήματα κ για τυχόν λάθη μπορούμε να το κάνουμε .
    Να αναρωτηθούμε για τους αποικιοκρατικούς πολέμους των ευρωπαίων , να αναρωτηθούμε για την σφαγή των Ινδιάνων , να αναρωτηθούμε ακόμα κ για την (χριστιανική βία)
    Να αναρωτηθούμε για τους πολλούς ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ πολέμους των ΗΠΑ κ για τις επεμβάσεις τους. Να μιλήσουμε για τα εκατομμύρια άτομα που πεθαίνουν στην Αφρική καθημερινά από την πείνα κ ποιος ευθύνεται .
    Και να μην ξεχνάμε την δικτατορία του Παπαδόπουλου που ήταν αμερικανόφερτή ,,Να μιλήσουμε για τις εξορίες των δημοκρατικών ελλήνων στα ξερονήσια . Να αναρωτηθούμε για την Ε.Ε την στάση της στο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας . Να αναρωτηθούμε γιατι δεν ήθελαν στην Ε.Ε την Σοβιετική ένωση. Να μιλήσουμε για την ΑΝΕΡΓΙΑ ,ΦΤΩΧΕΙΑ .

    Αν διάβασες καθαρά τα άρθρα του αντικομουνιστικού μανιφεστο το λέει ξεκάθαρα ότι φοβούνται επειδή υπάρχουν ΚΚ μήπως ξαναπάρουν την εξουσία. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ .

    Είναι πολύ ΑΔΙΚΟ να πιάνεις έτσι στο στόμα σου το ΚΚΕ διότι πάντα ήταν με τον Λαό και δεν τον ενδιαφέρει καμία συμμαχία στις δημοτικές εκλογές 10 Δήμοι έχει μόνο στην Ελλάδα αυτό δείχνει κάτι …

  2. Είναι προφανές ότι ο προηγούμενος σχολιαστής δεν κατάλαβε καν το περιεχόμενο του άρθρου όταν γράφει «Βλέπουμε όπως σωστά προανέφερες κάποιους κυρίους από την Ε.Ε να καταδικάζούν τα Σοσιαλιστικά συστήματα». Κανείς δεν καταδίκασε τα «Σοσιαλιστικά συστήματα», αλλά τα «Κομουνιστικά Καθεστώτα».

    Για τα υπόλοιπα δε που αναφέρει (ιμπεριαλιστικούς πολέμους, δικτατορίες κλπ) είναι πρώτοι οι φιλελεύθεροι που τα καταδικάζουν. Το κοινό μεταξύ όλων αυτών των φαινομένων είναι ότι πρόκειται απλά περί ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ. Περί καθεστώτων που δείχνουν μηδενικό σεβασμό στην ατομική ελευθερία. Και ανεξάρτητα από το ψήφισμα, που ΔΕΝ εξομοιώνει τον κομουνισμό με το ναζισμό, θα έπρεπε να αναρωτηθεί ο προηγούμενος σχολιαστής για την πραγματική σχέση μεταξύ των δυο ιδεολογιών. Πρόκειται για δυο κολεκτιβιστικές ιδεολογίες (δυο μορφές σοσιαλισμού) με κοινό τους εχθρό την ατομική ελευθερία και τον καπιταλισμό.

    Όσο για την ΚΕΔΚΕ που θεωρεί τους κομουνιστές ως τους «μεγαλύτερους αντίπαλους του ναζισμού» και συνδέουν το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης με το Γκουαντάναμο, το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι «ΚΡΙΜΑ». Είναι ακριβώς ότι κατηγορούν. Διαβάστε εδώ τι γράφουν:

    «Η ιστορία όμως του δημοκρατικού κινήματος, αναπόσπαστο μέρος του οποίου ήταν και είναι οι κομμουνιστές, γράφτηκε με δημοκρατικούς και απελευθερωτικούς αγώνες στις πόλεις και τα βουνά, στις πλατείες και τα εργοστάσια. Και σφραγίστηκε με σημαντικές και πανανθρώπινες κατακτήσεις, όπως είναι ο σεβασμός της αυτοδιάθεσης των λαών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.»

    Τι μπορεί να πει κανείς! Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν οι του ΚΚΕ ότι αν στο παρελθόν την «πατήσαμε» αρκετές φορές, δεν τρωμε πια κουτόχορτο.
    Απαντάω λοιπόν μ’ ένα ειρωνικό χαμόγελο και με επιδεικτικό γύρισμα της πλάτης.

  3. Απαντώ στον 1ο σχολιαστή:
    Α) Άλλο το Συμβούλιο της Ευρώπης και άλλο η Ε.Ε.
    Β) Λέτε “Να αναρωτηθούμε για τους … πολέμους των ευρωπαίων , …για την σφαγή των Ινδιάνων , …για την (χριστιανική βία… για τους … πολέμους των ΗΠΑ… …”.
    Συμφωνώ μαζί σας. Καλό είναι να αναρωτιόμαστε για τα πάντα. Και να διαβάζουμε. Και να είναι οι αναρωτήσεις μας ειλικρινείς, όχι προσχηματικές ώστε απλά και μόνο να επιβεβαιώνουν στον εαυτό μας τις προκαταλήψεις μας ούτε για να τα κάνουμε όλα μία ομιχλώδη… σούπα.
    Γ) Πράγματι στο επεξηγηματικό κείμενο του συντάκτη – και όχι στο σώμα του ψηφίσματος – αναφέρεται:

    “Firstly, for the sake of general perception it should be clear that all crimes, including those committed in the name of ideology praising the most respectable ideals like equality and justice, are condemned, and there is no exception to this principle. This is particularly important for young generations who have no personal experience of communist rules. The clear position of international community on the past may be a reference for their future actions.
    7. It seems that a sort of nostalgia for communism is still alive in some countries. That creates the danger of communists taking over power in one country or another. This report should contribute to the general awareness of the history of this ideology. “

    Καταλαβαίνω ότι ως κομμουνιστή σας ενοχλεί η προοπτική να μην ξανα-καταλάβουν την εξουσία κομμουνιστικά κόμματα. Εσείς διαφωνείτε με την εκτίμηση του συντάκη ότι αν υπάρχει γνώση του παρελθόντος, οι πιθανότητες αυτές μειώνονται; Θέλετε να υπάρχει γνώση του παρελθόντος ή προτιμάτε οι νέες γενιές να ζούν με μύθους που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;

    Δ) Για τις Δημοτικές εκλογές δεν κατηγορώ το ΚΚΕ αλλά τους άλλους. Πάντως σας διαβεβαιώ ότι νοιάζεται και το ΚΚΕ να καταλάβει δήμους. Απλά, σκεφτόμενοι εξυπνότερα οι επικεφαλής του δεν το θέτουν ως πρώτη τους προτεραιότητα…

  4. Λές ¨
    ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων

    Εσύ πιστεύεις ότι ήταν κομουνιστικό καθεστώς , εγώ πιστεύω πως ήταν σοσιαλιστικά συστήματα που ίσως να είχαν κάποια καθεστωτική συμπεριφορά(δεν διαφωνώ ότι να έγιναν κάποια εγκλήματα ) Αλλά τέτοια εγκλήματα καθεστωτικά(ατομικές και μαζικές δολοφονίες και εκτελέσεις, θάνατοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, λιμοί, απελάσεις, βασανιστήρια, καταναγκαστική εργασία κτλ). έγιναν 100 φορές με μεγαλύτερη ένταση στην δημοκρατική Ελλάδα από το 1950 έως 1975 .

    Ο κόσμος δεν είναι καλύτερος από τότε που ανατράπηκαν τα σοσιαλιστικά συστήματα της ΕΣΣΔ είναι χειρότερος από πλευράς εργατικών δικαιωμάτων . μιλάμε πλέον για 8αορο , μιλάμε πλέον για κατώτατο μισθό , μιλάμε πλέον για εργασιακό μεσαίων , μιλάμε για Ελλάδα της φτώχειας ,φτωχότερη από όλες τις χώρες τις ευρωπαϊκής ένωσης .

    ΑΑ ΜΗΛΑΜΕ ότι εχουμέ δημοκρατία τωρα εεεε.

    ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΠΑΙΡΝΕΙ 6 % στις ΕΚΛΟΓΈΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΕ ΤΟ ΔΕΊΧΝΟΥΝ ΜΟΝΟ 1% ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ , ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ;;;;
    ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ;;;;;;Ενώ για την ΝΔ 49 % ΠΑΣΟΚ 47% ΣΥΝ 2%.. Αυτή η ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

  5. Κάθε φορά που μπλέκω σε συζητήσεις με δογματικούς μαρξιστές έχω να αντιμετωπίσω ακριβώς τα ίδια φαινόμενα: πλήρη άρνηση της πραγματικότητας και του ορθολογισμού.

    «Αλλά τέτοια εγκλήματα … έγιναν 100 φορές με μεγαλύτερη ένταση στην δημοκρατική Ελλάδα από το 1950 έως 1975.»

    Δεν αρνείται κανείς ότι έγιναν εγκλήματα στη μεταπολεμική Ελλάδα, αλλά η σύγκριση είναι αστεία (αν κανείς μπορεί να αστειεύεται μ’ αυτά τα πράγματα). Μόνο του Στάλιν τα θύματα είναι περισσότερα από τον πληθυσμό των Ελλήνων. Πως μπορεί να υπάρξει σύγκριση;

    Πως βέβαια τα συνδικαλιστικοπροπαγανδιστικά περί μεσαίωνα συνδέονται με την πτώση της ΕΣΣΔ, δεν κατάλαβα. Θέλω κύριε να προσπαθήσετε να μου υποδείξετε μια περίοδο της ιστορίας, οπουδήποτε στον κόσμο, όπου οι άνθρωποι ζούσαν καλύτερα από σήμερα (και όχι μόνο στο δυτικό κόσμο). Αφού το κάνετε αυτό, θα ήθελα επίσης να προσπαθήσετε να μου εξηγήσετε πως συνδέεται, με απλά λογικά βήματα (as if I were a six year old, όπως λένε) ο μεσαίωνας που υποτίθεται ότι ζούμε σήμερα με την πτώση της ΕΣΣΔ.

    Λέτε: «ΑΑ ΜΗΛΑΜΕ ότι εχουμέ δημοκρατία τωρα εεεε.»
    Απάντηση αποτελεί το ότι διαφωνούμε ανοιχτά στο χώρο αυτό χωρίς να φοβόμαστε κανέναν. Πράγμα το οποίο οι κακόμοιροι πολίτες της ΕΣΣΔ δε μπορούσαν να κάνουν. Για να μην αρχίσουμε για την Κούβα και την Κίνα…

    Προς το παρόν λοιπόν, επιμένω στο ειρωνικό χαμόγελο και το επιδεικτικό γύρισμα της πλάτης.

  6. Δεν είμαι δογματικός μαρξιστής , είμαι δημοκρατικός και συμφωνώ πως στα σοσιαλιστικά συστήματα πολλές φορές καταπατούνται κάποιες ελευθερίες . Οι άλλοι μαρξιστές τις εντάσσουν στην δικτατορία του προλεταριάτου εμένα με ξινίζουν μπορώ να πω . Και για να μην παρεξηγηθώ εγώ δεν είμαι μέλος στο ΚΚΕ και διαφωνώ σε κάποιες προσεγγίσεις αλλά το στηρίζω για την σταθερή πορεία του .

    Το ΚΚΕ πραγματοποίησε πανελαδική συνδιάσκεψη (15-16 Ιούλη 1995) με θέμα > και βγάζει κριτικά συμπεράσματα για τα λάθη που έγιναν αν θέλετε ρίξτε το μια μάτια .

    Δεν μπορώ να μιλήσω για τον Στάλιν διότι δεν ξέρω τι να πιστέψω ,και φαντάζομαι ότι η αντικομουνιστική προπαγάνδα της δυτικής Ευρώπης κ ελπίζω να συμφωνείτε ότι μετά τον θάνατό του βρήκε την ευκαιρία να χτυπήσει στο πρόσωπο του την ΕΣΣΔ λόγω του ότι ήταν σκληρός ηγέτης , και έχω σαν ελαφρυντικό για αυτόν τον 2 παγκόσμιο πόλεμο όπου η Αντιφασιστική νίκη των Λαών προήλθε Κυρίως από την ΕΣΣΔ .
    Συμφωνείτε ότι το 20 % τις Ελλάδας δεν τα βγάζει πέρα , ότι είμαστε καταχρεωμένοι στις τράπεζες για να αγοράσουμε σπίτι, ακόμα κ υλικά αγαθα , οι αγρότες στο χωρίο μου γίνονται κολίγοι στους τσιφλικάδες , οι μικρομεσαίοι χάνονται σιγά σιγά , οι εργάτες γίνονται μπαλάκι στους επιχειρηματίες (δες παλκο, σεχφορμ , λιπάσματα Θεσσαλονίκης, Coca cola (3E) που σιγά σιγά μεταφέρει την επιχείρηση της στην γείτονα Βουλγαρία για χάρη της ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ) .

    Διάβασες την πρόσφατη έρευνα τις eurostat που λέει ότι 1 στους 4 έλληνες δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν καθόλου 4 βασικές ανάγκες , διάβασες ότι η ποιότητα των ελληνικών σπιτιών είναι η τελευταία στην ευρωπαϊκοί ένωση .

    Όλα αυτά που προανέφερα επεξηγούν τον όρο εργατικός μεσαίωνας κ πές μου αν έχω άδικο.

    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι >
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι >
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι >
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι η >

    ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟ 1991 ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ . ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ;;;
    Ελπίζω τα βήματα που ακολούθησα να σας φαίνονται ορθολογιστικά .

    Λέτε Γιατί τώρα που μπορούμε να πούμε ανοιχτά την θέση μας αυτή ακούγεται στον κόσμο από τα μμε ;;;ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ : ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΠΑΙΡΝΕΙ 6 % στις ΕΚΛΟΓΈΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΕ ΤΟ ΔΕΊΧΝΟΥΝ ΜΟΝΟ 1% ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤV, ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ;;;;
    >Να υπάρχει Γνώση αλλά αυτήν την γνώση να μην μου την δώσει ο συντάκτης αλλά η ιστορία και από τις δύο μεριές.

    Συμφωνείτε ότι όλη αυτή η προσπάθεια εντάσσεται στο ξαναγραφτεί η ΙΣΤΟΡΙΑ ;;

    Μια φορά άκουγα τον Μητσοτάκη να λέει ότι η ιστορία γράφεται από τους νικητές δεν σας φοβίζει αυτό ;;

  7. Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι
    >
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι
    >
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι
    >
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι η
    >

  8. Συγνώμη ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΔΕΧΟΤΑΝ Κ ΤΟ ΞΑΝΑΕΣΤΕΙΛΑ
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι ΤΟ ΕΛΑΣΤΙΚΟ ΩΡΑΡΙΟ
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι Στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας η ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ Κ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι η Κατάργηση της δημόσιας κ δωρεάν παιδείας

  9. «Συμφωνείτε ότι όλη αυτή η προσπάθεια εντάσσεται στο ξαναγραφτεί η ΙΣΤΟΡΙΑ ;;»
    Όχι βέβαια.

    «Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι ΤΟ ΕΛΑΣΤΙΚΟ ΩΡΑΡΙΟ
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι Στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας η ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ Κ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι η Κατάργηση της δημόσιας κ δωρεάν παιδείας»

    Μακάρι αυτό που περιγράφετε να ήταν η πραγματικότητα. Και τότε βέβαια κάθε άλλο παρά μεσαίωνα θα είχαμε. Εσείς το ονομάζετε μεσαίωνα, εγώ θα έβλεπα την αναγέννηση.
    Περιγράφετε γενικώς μια κατάσταση που όντως δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Σημασία έχει αν είναι η καλύτερη που υπήρξε ποτέ στην Ιστορία και αν υπάρχει πρόοδος. Γιατί αν συμβαίνει αυτό, τότε δε μπορούμε φυσικά να μιλάμε για μεσαίωνα (ότι κι αν σημαίνει αυτό). Κι αν συμβούνε και τα πράγματα που τόσο φοβάστε (Ελαστικό ωράριο, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, άρση μονιμότητας, κλπ), τότε θα δείτε και πόσο καλύτερα θα γίνουν τα πράγματα.

  10. Αν γίνουν αυτά που λέτε μετά θα έχουμε μία ζούγκλα
    Ο καθένας θα προσπαθεί να επιβιώσει σκοτώνοντας !!! τον συνάνθρωπο του .
    Καληνύχτα

  11. Συμφωνείτε ότι το 20 % τις Ελλάδας δεν τα βγάζει πέρα

    οχι. αναλογα βεβαια πως οριζεις το “τα βγαζουν περα”. Αν εννοεις εχουν λιγοτερα λεφτα απο τους γονεις τους, φυσικα κανεις λαθος. Αν εννοεις εχουν λιγοτερα λεφτα απο τον φτωχοτερο Αμερικανο, πιθανοτατα ισχυει…

    τα χουμε πει αυτα και εχουμε παρουσιασει και στοιχεια.

    Το να λες ειμαστε στην τελευταια θεση της ΕΕ σημαινει οτι εχουμε μεσαιωνα? Μα για ονομα της λογικης! Η ΕΕ δεν ειναι κατι σταθερο, κινειται. Μπορουμε να ειμαστε τελευταια στην ΕΕ και παραλληλα στην καλυτερη θεση της ιστοριας μας (που ισχυει). Θα μπορουσαμε να ειμαστε τελευταιο στην ΕΕ15 και παραλληλα να ειμαστε το 15ο κρατος στον κοσμο (που βεβαια δεν ισχυει γιατι η ΕΕ δεν ειναι πια η πλουσιοτερη στον κοσμο).

    Αν γίνουν αυτά που λέτε μετά θα έχουμε μία ζούγκλα

    Εγω νομιζα οτι ζουγκλα ειναι η σημερινη Ελλαδα που ο ενας κοιταει να κλεψει τον αλλο, στους φορους, ζητωντας ρουσφετια, χτιζοντας αυθαιρετα. Ζουγκλα ειναι η χωρα που καθιερωνει μια ταξη πολιτων που δεν θα δουλευουν και θα θρεφονται απο τους αλλους για παντα. Φυσικα μιλαω για τους δημοσιους υπαλληλους των οποιων την μονιμοτητα τοσο αγαπας…

  12. Δεν Συμφωνείτε ότι το 20 % τις Ελλάδας δεν τα βγάζει πέρα ;
    Θα με τρελάνετε (ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ EUROSTAT (ΔΗΛΑΔΗ 1 στους 5 έλληνες δεν μπορεί να εκπληρώσει βασικές ανάγκες(ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΙΚΕΣ) για να ζήσει κ μου λέτε ότι δεν είναι σημαντικό στοιχείο )
    Παλαιότερα κύριοι είχαμε οικιακή οικονομία κ ο περισσότερος κόσμος ζούσε στην επαρχία έλυνε τις βιοποριστικές του ανάγκες ευκολότερα . .
    Προανέφερα τι είναι εργατικός μεσαίωνας :
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι ΤΟ ΕΛΑΣΤΙΚΟ ΩΡΑΡΙΟ
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι Στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας η ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ Κ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι η Κατάργηση της δημόσιας κ δωρεάν παιδείας
    Μου λέτε Μακάρι αυτό που περιγράφετε να ήταν η πραγματικότητα εγώ θα έβλεπα την αναγέννηση.
    Δηλαδή το ότι το παιδί μου θα δουλεύει 10 κ 12 ώρες την ημέρα κ θα πληρώνεται για 8 δεν είναι εργατικός μεσαίωνας .
    Το όποτε θέλει ο τάδε επιχειρηματίας πάρει την επιχείρηση του κ πάει στην Βουλγαρία δεν είναι εργατικός μεσαίωνας .
    Το ότι ο κάθε επιχειρηματίας για την ίδια θέση εργασίας θα πληρώνει διαφορετικά μπορεί να πληρώνει διαφορετικά τους εργαζομένους δεν είναι εργατικός μεσαίωνας μη μου πείτε ότι θα είναι δίκαιος ανάλογα με την απόδοση ….).
    Η άρση της μονιμότητας θα είναι υπέρ του δημόσιου συμφέροντος ή πριν από τις εκλογές όλοι θα φοβούνται μην απολυθούν .. κ . τ. λ

    ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ : ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΠΑΙΡΝΕΙ 6 % στις ΕΚΛΟΓΈΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΕ ΤΟ ΔΕΊΧΝΟΥΝ ΜΟΝΟ 1% ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤV, ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ;;;;

    ΣΤΑΜΑΤΩ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΔΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΝΟΗΜΑ ,,ΕΒΓΑΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΜΟΥ ,

    ΑΣ ΗΣΑΣΤΑΝ ΕΡΓΑΤΕΣ ; ΑΓΡΟΤΕΣ ; ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΣΑΣΤΑΝ από αστικές οικογένειες δεν θα τα λέγατε αυτά ..
    Θέλετε να κρατήσετε καλά την εξουσία που έχετε ..

    Γεια σας

  13. Ναι εχεις δικιο, θελουμε να κρατησουμε την εξουσια που εχουμε τοοοοοσοοοο πολυ, που εχουμε φυγει ολοι ή ετοιμαζομαστε να φυγουμε απο την Ελλαδα!

    Δεν μαρεσει που εκτροχιαζεται η συζητηση αλλα τα σχολια αυτα ειναι τοσο προκλητικα που δεν μπορει να μεινουν ασχολιαστα.

    Παλαιότερα κύριοι είχαμε οικιακή οικονομία κ ο περισσότερος κόσμος ζούσε στην επαρχία έλυνε τις βιοποριστικές του ανάγκες ευκολότερα .

    Επαναλαμβανω: θες να πεις οτι οι παππουδες μας που ειχαν “οικιακη οικονομια” ειχαν μεγαλυτερη υλικη ανεση! Μα για ονομα του θεου πια! Αν θελει ενας Αθηναιος, πουλαει το σπιτι του (με ιδιοκατοικηση 88% ολοι εχουν σπιτι…) και μπορει να βρει την παραγκα του παππου του και να μεινει χωρις να ξαναδουλεψει στην ζωη του, τρωγοντας ο,τι ετρωγε ο παππους του

    Για μένα εργατικός μεσαίωνας είναι η Κατάργηση της δημόσιας κ δωρεάν παιδείας

    δεν ξερω τι σχεση εχει αυτο με την αγορα εργασιας, αλλα τελοσπαντων. Που ακριβως εχουμε δωρεαν παιδεια? Πεφτει απο τον ουρανο το χρημα? Ή μηπως καποιοι πληρωνουν τα κακιστα ΑΕΙ μας? Δευτερον κανεις δεν εχει μιλησει ακομα δυστυχως για καταργηση δημοσιων ΑΕΙ, μονο να επιτραπει η λειτουργια ιδιωτικων. Η περισσοτερη ελευθερια επιλογης ειναι Μεσαιωνας?? Μακαρι να ηταν τοσο ωραιος ο Μεσαιωνας…

    η ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ Κ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ

    υπαρχει μονιμοτητα στον ιδιωτικο τομεα? Για τους δημοσιους υπαλληλους ταχουμε πει τοοοοοσοοο πολυ που δεν χρειαζεται αλλη συζητηση.

  14. SOCIALISM: You have 2 cows and you give one to your neighbour.

    COMMUNISM: You have 2 cows; the Government takes both and gives you some “`milk.

    FASCISM: You have 2 cows; the Government takes both and sells you some milk.

    NAZISM: You have 2 cows. The Government takes both and shoots you.

    BUREAUCRATISM: You have 2 cows; the Government takes both, shoots one, milks the other and throws the milk away…

    TRADITIONAL CAPITALISM: You have two cows. You sell one and buy a bull. Your herd multiplies, and the economy grows. You sell them and retire on the income.

    AN AMERICAN CORPORATION: You have two cows. You sell one, and force the other to produce the milk of four cows. Later, you hire a consultant to analyze why the cow dropped dead.

    A FRENCH CORPORATION: You have two cows. You go on strike because you want three cows.

    A JAPANESE CORPORATION: You have two cows. You redesign them so they are one-tenth the size of an ordinary cow and produce twenty times the milk. You then create a clever cow cartoon image called Cowkimon and market them World-Wide.

    A GERMAN CORPORATION: You have two cows. You reengineer them so they live for 100 years, eat once a month, and milk themselves.

    AN ITALIAN CORPORATION: You have two cows, but you don’t know where they are. You break for lunch.

    A RUSSIAN CORPORATION: You have two cows. You count them and learn you have five cows. You count them again and learn you have 42 cows. You count them again and learn you have 2 cows. You stop counting cows and open another bottle of vodka.

    A SWISS CORPORATION: You have 5000 cows, none of which belong to you. You charge others for storing them.

    A CHINESE CORPORATION: You have two cows. You have 300 people milking them.

  15. 1)Οι κομουνιστές δεν βλέπουμε απλά το μερικό … και βέβαια έχει σχέση η Δωρεάν παιδεία με την τον εργασιακό μεσαίωνα , Οι φτωχές οικογένειες δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν και δεν μπορούν και τώρα με συνέπεια να αναπαράγεται δυστυχώς η ταξική μόρφωση.
    ΔΗΛΑΔΗ τα ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΟΥΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΕΝΑΣ (ΝΤΑΒΑΤΖΗΣ)ΙΔΙΩΤΗΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.

    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
    Αυτός που τα έχει με ευκολία κ λεφτά θα παίρνει πτυχίο … και θα μας το παίζει επιστήμονας …

    Ούτε μα αρέσει η τωρινή κατάσταση με την παραπαιδεία .
    Εμέις ζητάμε 15 % στην παιδεία
    2) Όπως ξέρεις στον ιδιωτικό τομέα υπογράφεις συμβάσεις κ εδώ απλά αναφέρω την επιθυμία μου αυτές οι συμβάσεις να είναι πιο σκληρές ώστε να μην σε διώχνει ο εργοδότης όποτε θέλει .Γιατί αλλιώς υπάρχει μεσαίωνας

    ΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ Κ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΣ ΣΕ ΑΥΤΑ
    Δηλαδή το ότι το παιδί μου θα δουλεύει 10 κ 12 ώρες την ημέρα κ θα πληρώνεται για 8 δεν είναι εργατικός μεσαίωνας .
    Το όποτε θέλει ο τάδε επιχειρηματίας πάρει την επιχείρηση του κ πάει στην Βουλγαρία δεν είναι εργατικός μεσαίωνας .
    Το ότι ο κάθε επιχειρηματίας για την ίδια θέση εργασίας θα πληρώνει διαφορετικά μπορεί να πληρώνει διαφορετικά τους εργαζομένους δεν είναι εργατικός μεσαίωνας μη μου πείτε ότι θα είναι δίκαιος ανάλογα με την απόδοση ….).
    Η άρση της μονιμότητας θα είναι υπέρ του δημόσιου συμφέροντος ή πριν από τις εκλογές όλοι θα φοβούνται μην απολυθούν .. κ . τ. λ
    ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ : ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΠΑΙΡΝΕΙ 6 % στις ΕΚΛΟΓΈΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΕ ΤΟ ΔΕΊΧΝΟΥΝ ΜΟΝΟ 1% ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤV, ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ;;;;
    ΑΣ ΗΣΑΣΤΑΝ γιοι ΕΡΓΑΤΩΝ ; ΑΓΡΟΤΩΝ ; ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΣΑΣΤΑΝ από αστικές οικογένειες δεν θα τα λέγατε αυτά ..

    κύριε Σωτήρη Γεωργανά είδα το ιστοσελίδα σας , μπράβο για τις σπουδές σας , δεν σας διώχνει καμία Ελλάδα απλώς θέλετε να γίνετε υπάλληλος κάποιας πολυεθνικής και να τα οικονομάτε αν μπορέσετε αλλά με αυτές τις απόψεις που είναι προς όφελός τους ΣΊΓΟΥΡΑ θα μπορέσετε .

  16. “The supporters of the new religion of statolatry are no less fanatical and intolerant than were the Mohammedan conquerors of Africa and Spain.” – Ludwig von Mise, Planned Chaos

    Πρώτον there is no such thing as “Δωρεάν Παιδεία”. Δωρεάν σημαίνει ότι κάποιος μου δίνει κάτι δίχως να ζητήσει αντάλλαγμα. Οι καθηγητές δεν προσφέρουν την εργασία τους δωρεάν, ούτε οι αρχιτέκτονες και οι οικοδόμοι κατασκευάζουν δωρεάν τις εγκαταστάσεις, ούτε αυτοί που παράγουν τον εξοπλισμό τον προσφέρουν δωρεάν. Δωρεάν παιδεία λοιπόν δεν υπάρχει, την πληρώνουμε και γι’ αυτό μας την παρέχουν. Το κρατικό μονοπώλειο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να τερματιστεί. Όσο για τα “ταξικα” κλπ το Κράτος μπορεί να δίνει υποτροφίες στα άτομα που έχουν ανάγκη οικονομικής βοήθειας. Την Παιδεία τους να την διαλέγουν τα ίδια τα άτομα(1), όχι το Κράτος.

    ώστε να μην σε διώχνει ο εργοδότης όποτε θέλει.
    Ώστε να το σκέφτεται διπλά και τρίδιπλα πριν προσλάβει. Αποτέλεσμα μιας τέτοιας πολιτικής; Να βλάψει τους πιο αδύναμους, τους ανέργους(2).

    θα δουλεύει 10 κ 12 ώρες την ημέρα κ θα πληρώνεται για 8
    Αυτό είναι κλοπή, αλλά που άκουσες ότι θα γίνει αυτό; Εγώ ξέρω ότι όσες ώρες δουλέψεις τόσα θα πάρεις.

    Έχετε δικό σας κανάλι, είστε ελεύθεροι να δείχνεται όχι 5%, 6% αλλά 100%. Το γεγονός ότι σχεδόν κανείς δεν το παρακολουθεί κάτι λέει… εξου και ο λίγος χρόνος στα άλλα μέσα. Ελευθερία δεν σημαίνει να χρησιμοποιείς τους άλλους για δικούς σκοπούς αλλά να χρησιμοποιεί τα δικά σου μέσα για να τους πετύχεις. Έχετε ολόκληρο κανάλι, δεν σας χρωστάει κανείς χρόνο από το δικό του δίκτυο.

    (1) http://e-rooster.gr/09/2004/15
    (2) http://e-rooster.gr/10/2004/16

  17. Συνεχίζω, παρότι η συζήτηση έχει ξεφύγει από το θέμα του άρθρου και του ψηφίσματος για τα εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων.
    1. Προφανώς οι προκαταλήψεις σας είναι τόσο ισχυρές που ξέρετε ακόμη και το βιογραφικό και την καταγωγή του καθενός μας. Θα μου θυμίσετε και το οικογενειακό μου εισόδημα γιατί μου διαφεύγει; Συνεχίζω πάραυτα:
    2. Για το θέμα του τηλεοπτικού χρόνου που αφιερώνεται στο ΚΚΕ το κόμμα αυτο έχει εν μέρει δίκιο. Εσείς, θεωρείτε ότι αυτό είναι σώνει και καλά αποτέλεσμα συνομωσίας αλλά υπάρχει και άλλη εξήγηση. Η άλλη εξήγηση είναι ότι τα κανάλια σαν επιχειρήσεις που είναι θέλουν να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους. Όταν το ΚΚΕ λέει τα ίδια ακριβώς πράγματα, με την ίδια ξύλινη γλώσσα, τα τελευταία 90 χρόνια αυτό είναι αφόρητα βαρετό. Εγώ προσωπικά όταν βλέπω εκπρόσωπο του ΚΚΕ αλλάζω κανάλι ενώ με όλους τους υπόλοιπους ακόμα κι αν διαφωνώ ξέρω ότι μπορεί να ακούσω και κάτι το ενδιαφέρον ή το πρωτότυπο. Οι ιδιοκτήτες το ξέρουν αυτό και παίζουν λιγότερο ΚΚΕ για να μη χάνουν διαφημίσεις. Από την άλλη μεριά, οι απόψεις του ΚΚΕ κυριαρχούν συντριπτικά στα ΜΜΕ, ακόμη κι αν δεν τις εκφέρουν οι εκπρόσωποί του. Και γι’αυτό έχουμε μια κοινή γνώμη τόσο αντιφιλελεύθερη, αντιδυτική κτλ.

    Για παράδειγμα, χτες άκουγα στα δελτία ειδήσεων της ΝΕΤ (κρατικό ραδιόφωνο) να λένε συνέχεια ότι “η Γ.Γ. του ΚΚΕ κάλεσε το λαό να αντισταθεί στο φασιστικό, αντικομμουνιστικό μνημόνιο”. Στο site της ΕΡΤ, την ίδια μέρα, είδα απόσπασμα συνέντευξης με εκπρόσωπο του ΚΚΕ όπου αναφέρονται τα εξής (αντιγράφω):

    « Το μνημόνιο του συμβουλίου της Ευρώπης ουσιαστικά ισοπεδώνει το κομμουνιστικό καθεστώς με ένα ναζιστικό καθεστώς, αυτό κάνει. Επιπλέον προσπαθεί να σβήσει μια ιστορία μεγάλων αγώνων οι οποίοι οδήγησαν την ανθρωπότητα σε κάτι καλύτερο. Υπήρξαν υπερβολές αναμφίβολα, υπήρξαν προβλήματα από συγκεκριμένους ανθρώπους αλλά εδώ γίνεται μια γενική επίθεση στον τρόπο που βλέπουν, στην κοσμοθεωρία με την οποία λειτουργούν μεγάλα κομμάτια του κόσμου μας.»

    Πού είναι το πρόβλημα; Ότι το παραπάνω κείμενο είναι η “ερώτηση” του “δημοσιογράφου”!!!!!!!!
    Και η δεύτερη “ερώτησή” του είναι η εξής:

    « Πάντως υπάρχει κάτι το οποίο είναι θετικό, ότι όλα τα ελληνικά κόμματα έχουν πει ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν αυτό το μνημόνιο.»

    Πράγματι, όταν έχεις τέτοιους δημοσιογράφους (είναι τόσο περήφανοι στην ΕΡΤ που το δημοσίευσαν και στο site τρομάρα τους) τι ανάγκη έχεις να εμφανίζονται οι εκπρόσωποί σου στα ΜΜΕ; Το έδαφος είναι καλά στρωμένο. Και δώξα τω Λένιν, πριν τις Σχολές Δημοσιογραφίας του ΑΝΤ1 υπήρχε η Μεγάλη του Ριζοσπάστη Σχολή.

    Και τι να πούμε και εμείς που βλέπουμε την έννοια του φιλελευθερισμού να διαστρεβλώνεται και να συκοφαντείται σε καθημερινή βάση…Ή αν θέλετε, όταν υπήρχε η ΔΗΑΝΑ του Κωστή Στεφανόπουλου, τι αντιμετώπιση είχε από τα ΜΜΕ; Και τα άλλα μικρά κόμματα (π.χ. ΔΗΚΚΙ); Ναι, υπάρχουν “αδικίες” αλλά το κριτήριο δεν είναι μόνο πόσο χρόνο παίζεις ένα κόμμα (π.χ. αν οι κάμερες ακολουθούν κάποιον πολιτικό από το πρωί ως το βράδυ χωρίς σταματημό, αυτό του κάνει καλό ή κακό;) αλλά και η ποιότητα και η μορφή της κάλυψης. Και το ΚΚΕ είναι πολύ καλά πλασαρισμένο στο επικοινωνιακό τοπίο.

  18. (επιμένοντας ακόμη στο ειρωνικό χαμόγελο και το επιδεικτικό γύρισμα της πλάτης:)

    Δεν Συμφωνείτε ότι το 20 % τις Ελλάδας δεν τα βγάζει πέρα ;
    Θα με τρελάνετε (ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ EUROSTAT (ΔΗΛΑΔΗ 1 στους 5 έλληνες δεν μπορεί να εκπληρώσει βασικές ανάγκες(ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΙΚΕΣ) για να ζήσει κ μου λέτε ότι δεν είναι σημαντικό στοιχείο )

    Αφού δεν τα καταφέραμε με τα απλά λόγια, αρχίσαμε τώρα με τις μπούρδες. Και ελπίζω να είναι απλώς μπούρδες και να μην προσπαθείτε εσκεμμένα να μας παραπλανήσετε. Το ότι «1 στους 5 έλληνες δε μπορεί να εκπληρώσει βασικές ανάγκες (ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΙΚΕΣ)», όχι μόνο δεν είναι της eurostat, αλλά και είναι τραγικά προσβλητικό για τους πραγματικούς φτωχούς του πλανήτη μας που πραγματικά δεν τα βγάζουν πέρα και βλέπουν τα παιδιά τους να λιμοκτονούν. Οπότε, θα σας έλεγα να είστε λίγο πιο προσεκτικός με το να επαναλαμβάνετε άκριτα ότι διαβάζετε στο Ριζοσπάστη.

    ΑΣ ΗΣΑΣΤΑΝ γιοι ΕΡΓΑΤΩΝ ; ΑΓΡΟΤΩΝ ; ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΣΑΣΤΑΝ από αστικές οικογένειες δεν θα τα λέγατε αυτά ..

    Θα ήθελα κι εγώ να καταθέσω ότι, μαζί με τους άλλους της παρέας, προέρχομαι από εφοπλιστική οικογένεια, ΑΣΤΙΚΗ όπως τη γράφει ο συνομιλητής μας.

    “κύριε Σωτήρη Γεωργανά είδα το ιστοσελίδα σας , μπράβο για τις σπουδές σας , δεν σας διώχνει καμία Ελλάδα απλώς θέλετε να γίνετε υπάλληλος κάποιας πολυεθνικής και να τα οικονομάτε αν μπορέσετε αλλά με αυτές τις απόψεις που είναι προς όφελός τους ΣΊΓΟΥΡΑ θα μπορέσετε .”

    Χαχαχαχα! Σωτήρη, τα κατάφερες.
    Κρίμα για το αρχικό κείμενο που ξεφύγαμε τόσο και σ’ αυτό το επίπεδο. Αλλά…
    Η συγνώμη μου στο συγγραφέα.

  19. Κύριε Νίκος Δαμηλάκης
    1. θα δουλεύει 10 κ 12 ώρες την ημέρα κ θα πληρώνεται για 8
    Αυτό είναι κλοπή, αλλά που άκουσες ότι θα γίνει αυτό; Εγώ ξέρω ότι όσες ώρες δουλέψεις τόσα θα πάρεις.

    H ΔΕΝ ΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΨΕΣ ΠΟΤΕ .

    2. Έχετε δικό σας κανάλι, είστε ελεύθεροι να δείχνεται όχι 5%, 6% αλλά 100%. Το γεγονός ότι σχεδόν κανείς δεν το παρακολουθεί κάτι λέει… εξου και ο λίγος χρόνος στα άλλα μέσα. Ελευθερία δεν σημαίνει να χρησιμοποιείς τους άλλους για δικούς σκοπούς αλλά να χρησιμοποιεί τα δικά σου μέσα για να τους πετύχεις

    ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ , ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΣΕ ΑΥΤΟ
    ΩΡΑΙΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΕΙΣΑΙ Κ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ …..

    Κύριε Νίκος Μάντζαρη

    Οι ιδιοκτήτες το ξέρουν αυτό και παίζουν λιγότερο ΚΚΕ για να μη χάνουν διαφημίσεις. Από την άλλη μεριά, οι απόψεις του ΚΚΕ κυριαρχούν συντριπτικά στα ΜΜΕ, ακόμη κι αν δεν τις εκφέρουν οι εκπρόσωποί του. Και γι’αυτό έχουμε μια κοινή γνώμη τόσο αντιφιλελεύθερη, αντιδυτική κτλ

    ΠΩΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΙΣ ;;;;;;;;

    Κύριε Γ. Σαρηγιαννίδης δεν ξεφύγαμε κ δεν χαλάσαμε κανένα επίπεδο ,

    Λές :όχι μόνο δεν είναι της eurostat, αλλά και είναι τραγικά προσβλητικό για τους πραγματικούς φτωχούς του πλανήτη μας που πραγματικά δεν τα βγάζουν πέρα και βλέπουν τα παιδιά τους να λιμοκτονούν .
    Ακόμα κ ΑΝ είναι έτσι όπως τα λές εσύ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΤΩΧΟΥΣ ΚΎΡΙΕ ;
    ΟΤΑΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΑΣ ;;;;;;;;;;;;;
    ΣΚΟΥΠΙΣΕ ΤΑ ΚΡΟΚΟΔΑΛΙΑ ΔΑΚΡΙΑ
    KAI KΚΟΙΜΗΘΕΙΣ

    Εγώ έβγαλά το συμπεράσματα μου

  20. H ΔΕΝ ΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΨΕΣ ΠΟΤΕ .
    φίλε μου έτσι όπως το είπες φάνηκε σαν να είναι μέτρο το ότι θα δουλεύεις 10 και θα πληρώνεσαι 8, δλδ σαν κάτι που θα προκύψει από το ελαστικό ωράριο.

    ΟΤΑΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΑΣ ;;;;
    ε μα λολ… αν είναι κάτι το οποίο είναι προφανές είναι αυτό, οι φτωχοί βγαίνουν κερδισμένοι(*) από την ελεύθερη αγορά. Δες την Ταϊβάν, από επίπεδο αφρικανικής χώρας μέσα σε μια γενιά έχει φτάσει το βιοτικό επίπεδο της Ισπανίας. Δες ένα άλλο παράδειγμα. Βόρειος Κορέα με σοσιαλισμό, Νότιος Κορέα με καπιταλισμό… υπάρχει σύγκριση; Μήπως εσύ τους στηρίζεις με τον προστατευτισμό, απαγορεύοντας τους να πουλήσουν τα προϊόντα τους στην χώρα σου;

    Τέσπα… δεν είναι το θέμα μας ούτε η ελεύθερη αγορά ούτε όλα αυτά που μας γράφεις τόση ώρα (καλύτερα γράφτα στα αντίστοιχα άρθρα που έχουμε γράψει). Το ΚΚΕ είναι σταλινικό; Γιατί στηρίζει τον Στάλιν και τα εγκλήματα του; Μήπως γιατί θεωρεί ότι ήταν απαραίτητα για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και γιατί δεν θα δίσταζε και το ίδιο να κάνει gulag. Γιατί τα υπερασπίζεται; Είναι φασίστες αλλά ντρέπονται να το πουν ξεκάθαρα; Ναι τα γουστάραμε τα εγκλήματα αυτών των καθεστώτων και θα κάναμε και εμείς το ίδιο αν ήμασταν στην θέση τους… Ντροπή, μόνο αυτό έχω να πώ. Καλύτερα όμως έτσι, δείχνεται τι πραγματικά είστε. :ο)

    (*) http://www.libertynet.gr/searcharticle.aspx?id=256

  21. Κ. Μητσοτάκης (σε συνέντευξή του): «Δεν ξέρουμε να κάνουμε διάλογο, κατεξοχήν εσείς οι δημοσιογράφοι δεν ξέρετε να κάνετε διάλογο. Είναι απίστευτο πράγμα πόσο δυσκολεύεται κανείς να κουβεντιάσει στην Ελλάδα πάρα πολλές φορές με επιχείρημα και όχι με μια μπούρδα. Το διάλογο τον κόβει άνετα, λες εσύ κάτι κι αυτός σου λέει μια μπούρδα. Όσο μεγαλύτερη είναι η μπούρδα τόσο νομίζει ότι σε αποστόμωσε. Τι να πεις με ένα άνθρωπο που δεν παρακολουθεί το συλλογισμό; […] Εδώ υπάρχουν μερικοί, οι οποίοι είναι άφοβοι, ατρόμητοι, αυτοί δε φοβούνται, μπουρδολόγοι, ό,τι θέλεις πες τους, αυτοί τα δικά τους θα λένε. …»

    Περισσότερα θα ήταν δυστυχώς χάσιμο χρόνου.

  22. ΩΡΑΙΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΕΙΣΑΙ Κ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

    ειναι οντως ωραιοτατος. Ελευθερια σημαινει ελευθερια να κανεις οτι θες με αυτα που εχεις, οχι υποχρεωση των αλλων να σου δωσουν οτι νομιζεις οτι αξιζεις. Περισσοτερα εδω

    Το τι κανει η ελευθερη αγορα για την φτωχεια στον κοσμο επισης τοχουμεπει, για παραδειγμα εδω και εδω

    Κατα τα αλλα η συζητηση εδω ειναι πια μονο περι ΚΚΕ και των διακρισεων που υφισταται. Μη χαλαμε αλλοτο ωραιοαρθρο του Νικου, αν ενδιαφερεται κανεις τοσο αςγραψει ενα αρθρακι στο μπλογκ (αν ο/η antikomounistikos mnhmoneio θελει, ας μουτο στειλει εμενα να το δημοσιευσω. Δεν θα το αφησω βεβαια ασχολιαστο).

    ΥΓ θα προτιμουσα να μην εχουμε επιχειρηματα επιπροσωπων.Δεν εχει σημασια ποιοι ειμαστε αλλα τι λεμε. Ειναι μια αρχη που προσπαθουμε να κραταμε εδω.

  23. Μου αρέσει πολύ αυτή η συζήτηση. Πολύ καλό το άρθρο του Νίκου. Πιστεύω ότι εδώ και καιρό έχει φτάσει η ώρα η Ευρώπη να πετάξει το φιλοαριστερό προσωπείο (τελευταία θα είναι η Ελλάδα σε αυτό), και να απονήμουμε τα του Γιόζεφ τω Γιόζεφ. Συμφωνώ ότι δεν καταδικάζεται η κομμουνιστική ιδεολογία αλλά οι Έλληνες αριστεροί δεν φαίνεται να βλέπουν καμιά διαφορά για αυτό και αντιδρούν έτσι. Για αυτό και οι νέοι στην Ελλάδα έχουν μάθει ότι κακοί είναι μόνο οι Αμερικάνοι, εισβολή στο Αφγανιστάν έχει γίνει μόνο από Αμερικάνους, εξόριστοι στη Σιβηρία δεν υπήρχαν, νεκροί στην Πράγα δεν υπήρχαν και όλοι οι πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης ήταν ευτυχισμένοι και αγαπούσαν τον κομμουνισμό.
    Τώρα αν κάποιος θέλει με θέρμη να υποστηρίξει τον κομμουνισμό ,δικαίωμά του να το κάνει, αρκεί να δέχεται τον αντίλογο και να μην προσβάλλει τον κόσμο. Τι σε νοιάζει εσένα που δουλεύει ο άλλος και πόσα παίρνει;
    Τώρα αν δεν καταγόμαστε από αγρότες ή εργάτες (κάτι που εσύ αυθαίρετα συμπεραίνεις) ,εγώ δε θα σε ρωτήσω τι δουλειά κάνει ο πατέρας σου -μου είναι αδιάφορο- αλλά θα σε ρωτήσω το εξής:
    -Αν είχες ζήσει σε ένα κομμουνιστικό καθεστώς θα τα έλεγες αυτά;

    Είσαι φανατισμένος και δεν μπορείς να δεις ότι ο υπαρκτός σοσιαλισμός απέτυχε στην εφαρμογή του και ο κόσμος διάλεξε τον καπιταλισμό. Οι αγρότες και οιεργάτες που υπερασπίζεσαι ψηφίζουν τα 2 μεγάλα κόμματα για να τους κάνουν τα ρουσφέτια. Οι φτωχοί λαοί του πλανήτη ΔΕΝ ασπάζονται τον κομμουνισμό. Οι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες ,στράφηκαν αμέσως στον καπιταλισμό.
    Όσο για το ότι τα θύματα του κομμουνισμού είναι λιγότερα από αυτά των Αμερικάνων ,θα σου απαντήσω με μια ατάκα του Πανούτσου (του αθλητικογράφου):
    -Ένας άνθρωπος καταδικάζεται 20 χρόνια στη φυλακή για φόνο και λέει στους δικαστές :
    -Μα καλά εδώ ο Χίτλερ σκότωσε τόσα εκατομμύρια ανθρώπους και εγώ σκότωσα ένα και θα μου ρίξετε 20 χρόνια;

  24. Να και ένα άρθρο στο Yahoo σχετικά με την αναφορά, στο ΣτΕ, για τις “θρυλούμενες μυστικές φυλακές” της CIA στην Ευρώπη.
    Εδώ η αντίστοιχη σελίδα στο Συμβούλιο της Ευρώπης με το … “αντιαμερικανικό μνημόνιο” του Ελβετού ιμπεριαλιστή κ. Marty 🙂

  25. Επί του πιεστηρίου:
    PACE strongly condemns crimes of totalitarian communist regimes.

  26. Copyright PAu 2-001-963
    Γιώργης Χολιαστός

    ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΟΛΙΑΣΤΟΥ

    ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΚΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΡΙΕΣ

    (Τα περιστατικά και τα επί μέρους στοιχεία έχουνε παρθεί από το γράμμα της Καίτης Ζεύγου προς τον ΟΗΕ,της 8-10-1950)

    Η Ιστορία δε γίνεται επιστήμη παρά όταν οι άνθρωποι έχουν θελήσει να διευθύνουν καθαρά την Ιστορία τους.
    Χέγκελ, Φιλοσοφία της Φύσης

    Από τον αληθινό αντίπαλο παίρνεις άπειρο θάρρος.
    Φ. Κάφκα,Τα μπλε τετράδια

    Η ΓΙΑΓΙΑ Η ΜΑΜΑΛΙΝΑ

    Οι αριθμοί δε φτάνουν να μετρήσω,
    Το ένα μου παιδί σκοτώθηκε στην Αλβανία.
    Αχ! Το “ένα” όταν πεις, τους αριθμούς τους είπες όλους
    όπως όταν λέμε “ρόδι” έχουμε τα σπόρια του όλα πει.

    Το άλλο το σκότωσαν οι Γερμανοί.
    Καθάριζα χόρτα για το μεσημεριανό του όταν μου το ‘πανε.
    Τα’ αποκαθάρισα,τα έπλυνα,τα έβρασα.
    και το μονοπάτι επήρα για την άλλη γειτονιά.
    Ήξερα κει εν’ άρρωστο παιδί,φίλο του γιου μου.
    Του τα ;δωσα.
    Τι να μετράς; Οι αριθμοί δε φτάνουν να μετρήσεις ως το δύο.

    Το τρίτο μου το σκότωσε το απόσπασμα γιατί μιλούσε
    για λευτεριά και για δημοκρατία.
    Μ’ ένα μαντήλι πήρα λίγο από το αίμα του
    κι έβαψα εν’ άσπρο κρίνο στην αυλή.Από τότε
    κόκκινοι ως τα σήμερα μαθαίνω
    πως βγαίνουνε οι κρίνοι στην αυλή μου.

    Μου μένει ένα στερνό παιδί.
    Το ψάχανε γιατί έκανε αντάρτης κι έπρεπε
    γι αυτό,λέει,να πεθάνει.
    Και με βασάνιζαν ενενηντάχρονη για να τους πω πού κρύβεται.

    Δεν άνοιξα το στόμα μου.
    Φυλακή με βάλανε ισόβια (ισόβια..
    ως και τις λέξεις βασανίζουνε..)
    Και είμαι σίγουρη πως όσο και να ψάξουνε
    ποτέ τον γιο μου αυτόν δε θα τον βρούνε.Γιατί πονετικά
    σαν μάννα που αληθινά φροντίζει για το γιο της
    σπόρο στη μήτρα πάλι-μέσα μου-τον έβαλα.

    ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΛΜΑ

    Αν γυμνωνόμουν,οι συντρόφισσες θα βλέπανε
    να ‘ναι με μαχαιριές σημαδεμένο το κορμί μου όλο.

    Ζωγράφισα στον τοίχο του κελλιού μου μια γυναίκα
    με ίδια σημάδια στο κορμί σαν τα δικά μου
    και λέω πως καθώς εγώ,έτσι και κείνη τάχα
    έχει χηρέψει από τους Ιταλούς,
    οι Γερμανοί τα δυο παιδιά της έχουνε σκοτώσει,κι η ίδια
    ήταν γραμμένη στο ΕΑΜ γι αυτό και τηνε πιάσανε.

    Και κάποια νύχτα τη σηκώσανε στις δύο
    τη δέσαν σ’ ένα ξυλοκρέββατο και λίγο λίγο
    τηνε τρυπούσανε με τα μαχαίρια τους φωνάζοντας
    σε κάθε νέο χτύπημα:”Λαϊκή δημοκρατία”
    δυνατά.

    Και χαίρομαι γιατί αυτήνε-τη ζωγραφισμένη-
    να τη σκοτώσουν οι φασίστες δεν μπορούν
    όπως εμένα θα σκοτώσουνε σε λίγες μέρες-γιατί
    μετά ‘πο τα βασανιστήρια
    με δικάσανε εις θάνατον.

    ΑΜΑΛΙΑ ΓΑΛΑΤΣΗ

    Το αεροπλάνο αποτελείται από ένα σύστημα πτερύγων και από μία λέμβο που ονομάζεται άτρακτος,και που είναι προσαρμοσμένη στο σύστημα πτερύγων.Στην άτρακτο μέσα υπάρχουν τα όργανα χειρισμού του αεροπλάνου,και κάτω απ’ αυτήν το σύστημα προσγειώσεως.Οι κινητήρες και οι έλικες τοποθετούνται στην πρώρα του αεροπλάνου,εκατέρωθεν αυτής,εντός των πτερύγων.

    Όλα τα ξέρω για τ’ αεροπλάνα.
    Μου τα ‘λεγε ο αδερφός μου.
    Αεροπόρος.‘ου άρεσε αυτό
    κι εγώ τον άφηνα να μου τα λέει.

    Έπεσε στην Αλβανία.

    Ο άλλος μου αδερφός και ο πατέρας μου κρεουργήθηκαν
    από οργανώσεις παρακρατικές.
    Η γιαγιά μου,η αδερφή μου και η νύφη μου,εκτελέστηκαν
    από τις ίδιες οργανώσεις.
    Τρεις γυναίκες,τρεις άντρες
    ξεπαστρεμένοι.

    Σωστό ξεκλήρισμα. ι εγώ
    από στρατοδικείο δικασμένη δεκαπέντε χρόνια
    γιατί δεν αποκήρυχνα ιδέες
    που όλοι αυτοί για κείνες εσκοτώθηκαν.

    Δυο χρόνια είμαι μέσα.Θέλω άλλα δεκατρία.

    ΤΣΙΡΟΓΙΑΝΝΗ

    Με πιάσανε οι χωροφύλακες γιατί κατέβασα
    την αμερκάνικη σημαία απ’ το σχολείο της γειτονιάς.

    Για ημέρες μ’ είχανε στη φάλαγγα.
    Μετά με πιάσαν με το βούρδουλα.
    “Ώσπου να κατουρήσεις αίμα!”,μου ‘λεγαν.
    αι κατούρησα αίμα.

    Ο άντρας μου έπεσε στο Μέτωπο.
    Το σώμα του δε βρέθηκε.
    Φρουρός αιώνιος έμεινε της λευτεριάς.

    Εμένα με δικάσανε ισόβια.

    ΑΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑΤΟΥ

    Και που ζω
    γιατί;
    Ως και τα βασανιστήρια που μου κάνουν,σκέφτομαι
    ότι κι αυτά κανένα νόημα δεν έχουν,και πως τίποτα
    καλό δε φέρνουν σε κανέναν.
    Άστοχα.

    Να! Τώρα,στις δέκα,θα ‘ρθουν να με πάρουνε.
    Θα βάλουν πάλι μες στο φύλο μου ένα ρόπαλο
    και θα με βιάζουν να βαδίζω έτσι.
    Στις δέκα.
    Ότι ο ήλιος δε θα βγει είναι πιθανότερο
    παρά ότι αυτοί δε θα ‘ρθουν.

    Τρία παιδιά έχασα.Δύο
    μου τα πήραν τα γερμανικά αποσπάσματα.Το τρίτο
    έπεσε στο Μάλι-Μάδι. Κι εγώ
    πέφτω εδώ κάθε μέρα,κάθε ώρα,
    όπως το χέρι που κρατάει εν’ άνθος
    κομμένο από μια σπαθιά κάθε φορά
    μηχανικά πέφτει.

    ΜΑΡΙΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΙΔΟΥ

    Τη μέρα που με πιάσαν τέλειωσε η ζωή μου-στη φυλακή
    τα υπόλοιπα τα χρόνια μου θα ζήσω.
    Όμως αγωνίστηκα’
    έκανα κείνο που στο μερτικό μου έπεφτε
    για να ‘ρθει η λευτεριά στον κόσμο.

    Ο κυρ-Γιώργης μου ‘λεγε:”Μπορεί ποτέ
    ν’ αφήσουνε στους ρώσους οι αμερκάνοι την Ελλάδα;”
    Πόσο κοντά έβλεπε ο κυρ-Γιώργης..
    Εγώ δεν ήξερα
    ρωσίες κι αμερικές-ήξερα μόνο
    πως πρέπει οι άνθρωποι να ζούνε λεύτεροι
    και τώρα και μετά και πάντα. Και όχι μόνο
    οι άνθρωποι της Ελλάδας ή δεν ξέρω ποιου
    κράτους από τα τόσα που εφτιάξανε,μα όλοι
    όλης της γης οι ανθρώποι.
    ΤΓι να ‘λεγα όμως στον κυρ-Γιώργη;Αυτός-καλή του ώρα-
    μόνο στον μπεζαχτά είχε το νου του.

    Τη μέρα που με πιάσαν τέλειωσε η ζωή μου.
    Και ειμ’ ευτυχισμένη.
    Κι η φυλακή παράδεισος-γιατί τι άλλο
    παρ’ η εκτέλεση του υπέρτατου καθήκοντος
    κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένον;

    Είχα έναν άντρα μια φορά.
    Κι είχα ένα γιο.

    Μια μέρα
    στην ατοχή
    στο μπλόκο
    στην πλατεία
    ένας κουκουλοφόρος ύψωσε το χέρι και τους έδειξε.

    Τώρα μαζί και με τους δυο στον τόπο είμαι
    που ζωντανούς δεν ξέρει ή πεθαμένους παρά μόνο
    τιμή
    αξιοπρέπεια
    και καθήκον.

    ΜΑΡΙΑ ΖΩΓΟΥ

    Όταν ο Άρης βγήκε στο βουνό
    ως και τις πέτρες εξεσήκωσε
    και πόδι φασιστών να τις πατήσει δεν ανέχονταν.

    Ο ένας μου γιος κι ο αδερφός μου ήτανε δυο λεβέντες
    από τους τόσους που ακολούθησαν τον Άρη.
    Χαθήκανε μαζί του,

    Ενίκησε ο φασισμός.
    Λοιπόν;
    Οι νικημένοι όλοι πρέπει να πεθάνουν;

    Μα έτσι αποφάσισε ο Βαν Φλητ. Κι οι υποταχτικοί του
    πήραν τις πέτρες που τους κακοπόδιζαν
    και χτίσανε μ’ αυτές τη φυλακήν ετούτη
    και μέσα της τους ανυπόταχτους εβάλαν.

    Μ’ αν εφοβόνταν μια γυναίκα εξηντάχρονη και με φυλάκισαν
    γιατί ειν’ ανάγκη να με βασανίζουνε
    χτυπώντας με παντού με κείνη τη σανίδα την καρφιά γεμάτη;

    Δεν ξέρουν όμως πως από το σουρωτήρι του κορμιού μου
    βγήκε ο πόνος
    και το μίσος
    κι η αιτία του κάθε τι.
    Και πως χτυπάνε συνακόλουθα με τη σανίδα
    εν’ άδειο απ’ όλα-εν’ άψυχο κορμί
    που τους κουράζει μοναχά και τίποτ’ άλλο.

    ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΟΥΣΑΝΔΡΑ

    στις τρεις Ιούλη,τρία χρόνια πριν,η αστυνομία
    το Μετοχικό πυρπόλησε,και ύστερα
    κουμουνιστές αρχίνησε να πιάνει ότι τάχα
    εκείνοι βάλαν τη φωτιά.

    Στις δεκατέσσερες Ιούλη πιάσανε κι εμένα.Μαζί
    τα τρία μου παιδιά,
    πέντε ανήψα μου,
    δύο ξαδέρφες μου και τον γαμπρό μου.

    Δυο μήνες ύστερα,μονάχη απ’ όλους,ζωντανή έμεινα εγώ,

    Ούτε να πονέσω δεν επρόλαβα.

    Η Καίτη έκανε παράπονα στον ΟΗΕ.
    Της είπα να μη βάλει μέσα τ’ όνομά μου.
    Δε θέλω να καλυτερέψει τίποτα για μένα
    Τα θέλω τα βασανιστήρια:απομόνωση
    σε μικρά κελλιά ένα επί ένα,
    ξύλο μέχρι να σπάσουνε τα κόκκαλά μου,
    λιτάρισμα,
    ξεγυμνώματα,
    βελόνες στα νύχια μου,
    βραστά αυγά στις μασχάλες.

    Θέλω να χαίρωμαι γνωρίζοντας
    από τι γλίτωσαν όσοι εχαθήκαν
    και να βλέπουνε κι αυτοί από κει που είναι
    γιατί δεν πρόλαβα
    λίγο και για κείνους.να πονέσω.

    ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΑΡΑΤΣΗ

    Έβλεπε τη φωτογραφία των παιδιών μας
    σκοτωμένων
    κι έσκαζε στα γέλια.
    Είχε τρελλαθεί από τα βασανιστήρια
    της Μακρόνησος.Εγώ
    κλεισμένη εδώ,δεν το ‘ξερα.
    Μου το ‘παν οι συναγωνίστριες
    που έρχονταν σακατεμένες από κει.

    Η ιστορία μου ειν’ η ιστορία της Ελλάδας.
    Τρία παιδιά εγέννησα,
    λες ένα για την κάθε μας καταστροφή:Αλβανία,
    Αντίσταση,
    Εμφύλιος.
    Κι έτσι κλεισμένη εδώ,έχω αρχίσει
    και λέω πράγματα παράλογα. Και λέω τάχα
    πως ειμ’ εγώ η ίδια η Ελλάδα,
    ότι τα τρία παιδιά μου είναι
    η Αλβανία, η Αντίσταση κι ο Εμφύλιος,
    κι ότι ο άντρας μου ο τρελλός είν’ ο λαός μου.

    Και πιότερο ταιριάζει στην παραλοή μου
    το που ο λαός μου είναι τρελλός
    γιατί αν δεν ήτανε-πέστε μου αγάπες μου-
    θα τα ‘βαζε με τέσσερα θεριά ολομόναχος-
    γερμανοϊταλούς κι αγγλοαμερκάνους;

    ΕΛΕΝΗ ΜΠΟΥΡΜΗ

    Ένα πατέρα κι έναν αδερφό θρηνώ εγώ-
    αυτών μονάχα ο Τρούμαν εδογμάτισε το θάνατο.

    Και ντρέπομαι να βγω μπροστά σε κείνους
    που δε θρηνούν τη ρίζα και τα κλώνια μα και τ΄άνθια τους.

    Γι αυτό-αχ πόνε μου-
    στο δάσος μέσα της πατρίδας μια ιτέα
    κλαίουσα έχω γίνει και θρηνώ σαν να τα γέννησα
    όλα τα δύστυχα παιδιά
    που κόπηκαν ακάρπωτα κι αμύριστα
    μ’ ελληνικό μαχαίρι που το κράταγε
    χέρι αμερκάνικο.

    ΓΑΡΥΦΑΛΙΑ ΔΟΥΝΑ

    Χωρίσανε στα δύο την ψυχή μου’γερμανοί από τη μια
    και στρατοδίκες έλληνες από την άλλη.
    Και πήραν τα κομμάτια της-τα δυο αδέρφια μου.

    Να τους μισήσω μη μου ζητάτε.
    Να τους λυπηθώ ναι.
    Ούτε όταν τα καλώδια μου εφαρμόζουνε
    και με περνάν με ρεύμα-ούτε τότε
    κατάρες ή βρισιές δε βγαίνουν απ’ το στόμα μου-οι φωνές μου
    πόνου φωνές-ανθρώπινες είναι μονάχα.

    Ξέρετε
    μάλιστα
    φορές φορές τους λέω ευχαριστώ
    γιατί όσο πιο μεγάλο το κακό που κάνουν
    τόσο πιο θεριεμένα κι άγρια θα ‘ρθουν τα καλά
    που τόσοι όπως εγώ για κείνα υποφέρανε:
    η πανανθρώπινη ελευτεριά
    η ειρήνη η παγκόσμια
    η Ανθρωπιά.

    ΑΝΘΟΥΛΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΔΟΥ

    Με βιάσανε μπροστά στα δυο παιδιά μου.
    Μπροστά μου εκτελέσανε τον άντρα και τον αδερφό μου.
    Δυο μέρες ύστερα απ’ τις εκτελέσεις
    με καταδίκασαν σε θάνατο
    Είναι γιατί με λυπηθήκαν τάχα ή γιατί νομίζουνε
    ότι ο θάνατος κακό θα ‘ναι για μένα κάτι;

    ΜΟΣΧΩ ΞΑΝΘΟΥ

    Μ’ έχουν μερόνυχτα άϋπνη και με χτυπάνε.
    Δεν ξέρω πια τι πιο πολύ πονάει-
    το ξύλο;η αϋπνία;

    Κι ενώ με βασανίζουνε,ανοίγει η πόρτα ξαφνικά
    και μπαίνει κάποιος που μ’ αρπάζει
    από τα χέρια εκείνων που με δέρνουνε
    με ρίχνει πάνω σ’ ένα στρώμα
    και με βιάζει.
    Μετά σειρά έχει άλλος..κι άλλος..

    Το κορμί μου κατάμαυρο.
    Το στήθος μου ρημαγμένο’η δεξιά του ρόγα
    κρέμεται κομμένη.‘ο φύλο μου όχι μια
    παρά πολλές πληγές αιματηρές.

    Τους τελευταίους βιασμούς δεν τους θυμάμαι
    γιατί αμέσως μόλις με ξαπλώσουνε
    πριν απ’ αυτούς βρίσκει ευκαιρία ο ύπνος
    και αυτός πρώτος με παίρνει.

    ΕΙΡΗΝΗ ΛΙΑΚΑ

    Την ευχαρίστηση έχω σε πόσους άντρες δώσει!
    Όλοι οι χαφιέδες της Ασφάλειας
    και οι σπιούνοι της Αμάγκ
    περάσαν από πάνω μου,
    Αν ήμουν πόρνη θα ‘χα τώρα θησαυρίσει.

    Είμαι τυχερή, μου λένε; γιατ’ είναι όμορφη, αλλιώς
    θα ‘χα πεθάνει τώρα.

    Πως είμαι όμορφη το ξέρω-κουμουνιστικό άσχημο
    τίποτα δεν υπάρχει.-όλες μας είμαστ’ όμορφες εδώ.

    Τέλος,
    απ’ τα πολλά τα σπέρματα που δέχτηκα ,κάποιο
    δέθηκε μέσα μου και γέννησα εν’ αγόρι.
    Τώρα εκείνο βρίσκεται σε κάποιο ίδρυμα
    κι εγώ εδώ να με χτυπάν και να με βασανίζουνε
    και να με βιάζουν όποτε τους κάνει κέφι.

    ΠΕΠΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

    Να κλαίει βέβαια κανείς είναι γελοίο
    αφού αξία καμμία δεν κακοπαθαίνει
    ούτε αφανίζεται.
    Κι αξία δεν υπάρχει πια καμμία-όλες τους,
    όπως κι εμάς,
    αφού τις βασανίσαν πρώτα,τις εκτέλεσαν.

    Μπορείς να κλάψεις για καλό κάτι που υπάρχει
    και συ να το ‘χεις δεν μπορείς.Όμως
    υγεία,ηθική,τιμιότητα,ανθρωπιά και λογική
    πάνε πια.

    Μία κανονικότητα μονάχα μένει γεγονότων
    κάθε ημέρα ίδιων:ξύλο στις δέκα,
    φάλαγγα το απόγεμα,και το βράδυ
    κατάβρεγμα με κρύο νερό.
    Και σήμερα σαν ν’ άργησαν-
    Ε! Φρουροί!..

    ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΓΚΙΤΗ (δεκαεξάχρονη)

    Περίμενα σαν Άνοιξη το γάμο μου
    που όλα μου τα κλαριά μ’ άνθη θα γέμιζε.
    να χύσω μες στα πέταλά τους της ψυχής μου το άρωμα
    να ευωδιάσει η Πλάση.

    Αντίς γι αυτό με βιάσανε.
    Κι ως και οι ρίζες μου ξεράθηκαν.

    ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΤΣΙΝΑΒΟΥ

    Είμ’ έγκυος.
    Χτες το εκατάλαβα.
    Αν ζήσω ως τότε θα ‘χω ένα παιδί.

    Τον καιρό που το ‘πιασα μια παρέα χίτες με γλεντούσε.
    Έξω τα δέντρα λάμπανε τότε-σαν να ‘χε πάντα μόλις βρέξει-
    και τα λουλούδια εφάνταζαν με ζωηρότερα
    χίλιες φορές από άλλοτε τα χρώματα στο πρόσωπό τους.
    Όλα έξω τότε ήταν ολοκάθαρα,
    γιατί τη βρώμα όλη
    στη φυλακή την είχανε μαζί τους οι βιαστές φερμένη
    και την αδειάζαν μέσα μου με τα χοντρά όργανά τους.

    Να ‘ταν από την τόση βρώμα να ‘βγει κάτι αγνό
    όπως από την κόπρο το λουλούδι!
    Να ‘ταν να βγάλω εν’ αγνό παιδί!..μα πώς
    με τέτιο ένα τέρας-όποιο-για πατέρα;

    Π.ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΟΥ

    Όπως ο κλέφτης ένα σπίτι διαλέγει νσ διαρρήξει
    και την πόρτα του με εργαλεία
    ειδικά της δουλειάς του
    προσπαθεί μάταια ν’ ανοίξει,γιατί εκείνη
    αντιστέκεται και δυσανασχετεί
    έχοντας στο νου της
    αντίς τα εργαλεία ετούτα
    το κλειδί που για κείνηνε φτιαγμένο είναι,και ο κλέφτης
    χολωμένος και ανυπόμονος βρίσκεται
    γιατί τον κεντρίζει
    το πάθος ή η ανάγκη της κλοπής κι η λεία η εύκολη,επειδή
    ερημικό και άδειο το σπίτι είναι,
    και τέλος
    με μια κλωτσιά στην κλειδαριά
    την πόρτα ανοίγει,

    έτσι και μένα ο βιαστής με παίδεψε
    ώσπου (φόβο μην έχοντας αυτός κανένα)
    απαυδισμένος,
    σαν ο αδικημένος ιδιοκτήτης να ‘τανε,
    με μια γροθιά
    μ’ έκαμε συντρίμμια.

    ΣΟΦΙΑ ΚΩΦΟΥ

    “Πουτάνες!Εδώ κυβερνάει ο Γκρήνσγουολντ!”
    Αυτή την κραυγή άκουγα
    Δεμένη στα κάγκελλα του κρεββατιού
    που πάνω του με βιάζανε-δεμένη
    με ανοιχτά χέρια και πόδια σαν το γράμμα χι,
    κάτι παράξενο κι αταίριαστο στο χώρο μέσα που τα γράμματα
    κι ό,τι μαζί τους φέρνουνε ειν’ αποδιωγμένα.

    Ο βιαστής όλη τη νύχτα δούλευε απάνω μου
    σαν μανιακός ερευνητής που όλες τις εφευρέσεις του
    εκείνη τη νυχτιά τις έκανε και κείνη
    την ίδια τη στιγμή,συνεπαρμένος,τις εφάρμοζε.

    Πώς έπιασα παιδί έτσι;
    Δεν είναι άδικο να πιάνεται παιδί-που θα πει άνθρωπος-
    όντας τα πόδια μόνο της γυναίκας ανοιχτά
    ενώ η ψυχή της μένει πιο απ΄το κλείσιμο κλειστή;

    Στα χέρια μου ως στα σήμερα
    δυο χρόνι ύστερ’ από το βιασμό
    φαίνονται τα σημάδια καθαρά
    που τα σκοινιά γύρω τους κάνανε.

    “Πουτάνες” ήμαστε οι φυλακισμένες κουμουνίστριες.Γκρήνσγουολντ
    εν’ από τ’ αμερικάνικα τ’ αφεντικά.

    ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΡΑΠΤΙΔΟΥ

    Ο κόσμος γυρίζει γύρω
    σπρωγμένος απ’ τον πόθο του άντρα για γυναίκα.
    Όλα τα κακά από κει ξεκινάνε.Γι αυτό οι φόνοι
    γι αυτό οι υποκρισίες,
    οι πόλεμοι,
    το χρήμα.

    Δεν κατηγορώ τους βιαστές μου λοιπόν.
    Κατηγορώ κείνο που έτσι τους έπλασε-
    αυτό που έπλασε και τη γυναίκα έτσι αρνητική,
    έτσι ανυπόταχτη στις αντρικές ορέξεις
    που η ίδια αυτή γεννάει.

    Μ’ ένα λόγο τη ζωή κατηγορώ
    και στρατοδίκης γίνομαι σκληρός και τη δικάζω
    κι εις θάνατον επτάκις-όσοι κι οι βιαστές μου
    την καταδικάζω
    Κι η ίδια εγώ αυτή μου την απόφαση
    στο θάνατο περνώντας θα εκτελέσω
    χαρίζοντας στο χάρο το κορμί μου.Επιτέλους
    άλλοι δε θα με διαλέξουνε,παρά εγώ
    τον εραστή μου ελεύθερα διαλέγω.

    ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΤΣΟΥΤΣΟΥΛΑ

    Υπάρχει τίποτα χειρότερο απ’ το να ‘σαι σκλάβος
    και ν’ αποζητάς τη λεφτεριά
    και να βασανίζεσαι γι αυτό απ’ το πρωί ως το βράδυ,ώσπου
    η μέρα να ‘ρθει να εκτελεστείς;
    Κι υπάρχει τίποτα χειρότερο απ’ το να σου ‘χουν
    όλους σκοτώσει τους δικούς
    γιατί να φέρουν θέλανε την ανθρωπιά στη γη;

    Κι όμως υπάρχει-ναι-κάτι χειρότερο.Είναι
    να υπομένεις τη σκλαβιά
    λέγοντας “ναι” όταν “όχι” πρέπει
    θάβοντας έτσι μέσα σου βαθιά
    την ιερή ανταρσία που βογγάει εκεί κλεισμένη-την ανταρσία
    που μόνο αν ξέσπαζε θα σε λευτέρωνε.

    Εγώ έκανα την ανταρσία μου. Και λεφτερώθηκα.
    Εσείς;

    ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

    Ομαδικοί βιασμοί-δεκαπέντε γυναίκες
    στον προθάλαμο,στρωματσάδα.
    Τ‘ι άλλο να πω;
    Τι άλλο να δω;
    Τι να υποφέρω άλλο;
    Πού αλλού να φτάσω
    βγαλμένη από τα σύνορα του εαυτού μου
    για να φωνάξω δυνατά και να μ’ ακούσεις;

    Πατερούλη!
    Άπλωσε το χέρι σου και κατά την Ελλάδα.
    Και μην αγγίσεις τίποτα αν δε θες-αν δεν το επιτρέπει
    το συφέρο του σοσιαλισμού.
    Μόνο άπλωσε το χέρι σου και κατά την Ελλάδα-ο ίσκιος του
    θα φτάσει για να διώξει τους βρυκόλακες
    που μες στον ψεύτικο ύπνο τους λουσμένοι
    το λαιμό μας γυμνώνουνε και μας δαγκάνουν έναν έναν.

    Σε λίγο πατερούλη,αν δεν το κάνεις,
    θα έχεις γειτονιά σου μιαν Ελλάδα βρυκολάκων και σιγά σιγά
    Ευρώπη μία βρυκολακιασμένη-αν πατερούλη
    τώρα δεν κάνεις κάτι.
    Και τότε πατερούλη πάει ο σοσιλισμός-πάει να πει
    πάει τ’ ανθρώπου η ευτυχία.

    ΔΙΗΓΗΣΗ ΜΕΤΑΝΙΩΜΕΝΟΥ
    ΒΑΣΑΝΙΣΤΗ

    α. ΓΙΑ ΑΘΗΝΑ ΤΣΙΑΝΤΙΚΟΥ

    Εβδομήντα χρόνων ήτανε η Αθηνά ‘σαντίκου.
    Τηνε ξεγυμνώσαμε,της περάσαμε φάλαγγα
    κι αρχίσαμε να τη χτυπάμε με κοτρώνες πέτρες:
    “ποιος θα σηκώσει τη μεγαλύτερη”
    στοιχηματίζαμε.

    Την κλείσαμε στην απομόνωση έτσι ματωμένη και γυμνή,
    πήγαμε απόξω το δεκαπεντάχρονο αγγόνι της
    και κει το βασανίζαμε να μας ειπεί
    με ποιον μαζί έγραφε συνθήματα στους τοίχους.
    Ελέγαμε πως η γιαγιά του
    θα το δασκάλευε να μαρτυρήσει.Μα εκείνη
    μ’ αδύναμη απ’ την εξάντληση φωνή,”μη αγόρι μου”
    του φώναξε,”μη μαρτυρήσεις τίποτα
    και πάρεις πατριώτες στο λαιμό σου”.

    Την εκτελέσαμε το ίδιο βράδυ.

    β. ΓΙΑ ΚΑΣΤΑΝΙΔΟΥ

    Της Καστανίδου της τρυπήσαμε τα χέρια της με πρόκες
    που όταν λίγο τις εσπρώχναμε
    ούρλιαζε κείνη από τον πόνο.
    “Είσαι κουμουνίστρια;”
    “Ναι!”
    “Αποκηρύσσεις;”
    “Όχι!”
    Της βάλαμε μια γάτα στην κυλόττα της μέσα.
    Αίμα έτρεξε στους μηρούς της.
    Όταν για λίγο η γάτα ηρεμούσε,τη λογχίζαμε.
    “Αποκηρύσσεις;”
    “Όχι!”
    Πήγα και το δεκατετράχρονο έφερα παιδί της.
    Το έβαλα να γονατίσει εμπρός της και του κάρφωσα
    μες στα στα μηνίγγια το μπιστόλι μου.
    Όταν αυτή το είδε:
    “Μη σε νιάζει παιδί μου.
    Κι αν πεθάνεις δε θα καταλάβεις τίποτα.
    Ενός λεπτού υπόθεση είναι.
    Και σε λίγο έρχομαι κι εγώ.”
    Και λιποθύμησε.

    γ. ΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ

    Είχε στην αγκαλιά της τον μικρό της γιο
    που της τον άφησε ο άντρας της
    εκτελεσμένος απ’ τους γερμανούς για σαμποτάζ.

    Με το πείσμα της μας είχε φουρκίσει.

    Άρπαξα το παιδί απ’ την αγκαλιά της
    (ο Γιάννης κι ο Θωμάς τηνε κρατούσανε)
    το ‘βαλα κάτου κι άρχισα
    να το ποδοπατώ με τις αρβύλες μου.
    Αίμα έτρεξε απ’ το στόμα του.
    Πήρα της Κυριακής το δεξί χέρι
    και της το ‘σπασα απ’ την ωμοπλάτη.
    Οι άλλοι,με κλωτσιές,
    της σπάσαν τη λεκάνη.

    δ. ΓΙΑ ΒΙΟΛΕΤΤΑ ΤΣΑΜΟΥΤΑΛΙΔΟΥ

    Εβδομηνταπεντάχρονη.
    Τη φέραμε σ’ ένα κελλί των αντρικών των φυλακών.
    Στο διπλανό είχαμε το γιο της που ηρωικά
    είχε στο Ελ Αλαμέϊν πολεμήσει.
    Ο άλλος γιος της σκοτωμένος απ’ τους γερμανούς.

    Εκύτταγε αυτή απορημένη-τι δουλειά
    είχε στις αντρικές τις φυλακές μία γυναίκα;

    Οι δικοί μας δίπλα
    αρχίσανε να βασανίζουνε το γιο της.
    Φώναζε κείνος σαν μοσχάρι που το σφάζουνε.
    «Τη γνωρίζεις τη φωνή αυτή γρηά πουτάνα;»
    Έβγαλε τρομερή φωνή:
    “Παιδί μου!..”

    Της ρίξαμε λάδι καυτό στο στήθος.
    Βάλαμε το χέρι της στον τοίχο.
    Το καρφώσαμε ‘κεί
    κι αρχίσαμε να τη χτυπάμε…

    Μια τελευταία κραυγή κι ο γιος της τέλειωσε.
    Γύρισε και με κύτταξε με μι άγρια χαρά:
    “Τώρα δε σας μένει τίποτ’ άλλο!”

    ε. ΓΙΑ ΜΑΛΑΜΑΤΗ ΓΛΥΚΑΝΤΖΗ

    Η Γλυκαντζή,εξηντάχρονη,κι ο άντρας της στην ίδια ηλικία.
    Τους βασανίσαμε αποβραδίς και τους πετάξαμε
    σ’ ένα ολοσκότεινο κελλί.
    Για λίγο στήσαμε αυτί πίσω απ’ την πόρτα.
    “το Κόμμα..” ακούγαμε,”ο Σοσιαλισμός..”
    “το Κόμμα..η Λευτεριά..η Δημοκρατία..”
    και πάλι “το Κόμμα..”

    Την άλλη μέρα,μεσημέρι,πήγαμε να τους ανοίξουμε
    να συνεχίσουμε.
    Ο άντρας ήτανε νεκρός και η γυναίκα του
    τον κράταγε στην αγκαλιά της.

    ΤΕΛΟΣ ΔΙΗΓΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΙΩΜΕΝΟΥ
    ΒΑΣΑΝΙΣΤΗ

    ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΟΥΜΚΑ

    Ήμουν αντάρτισσα με το Μάρκο.
    Όταν δεν πολεμούσα έγραφα ποιήματα.
    Με όλα όσα έγραψα-κι έγραψα πολλά-
    τίποτα στον αγώνα δεν επρόσφερα.
    Όλα μου τα ποιήματα δεν έφτιαχναν μια σφαίρα
    που ένας αντάρτης ρίχνει
    στο φασισμόν ενάντια.

    Ποιητές!
    Αφήστε το μολύβι που γράφει
    και πιάστε το μολύβι που σκοτώνει.
    Δωστε αλλιώτικο ένα φύσημα στη φλόγα σας-
    αλλιώς να κάψει πρέπει.

    Ποιητές!
    Πυκνώστε τις τάξεις της παγκόσμιας επανάστασης!
    Δώστε το αίμα σας για τη δικιοσύνη!
    Παλέψτε για τα ιδανικά που τώρα τραγουδάτε-τη λευτεριά
    το αίμα κι όχι το μαλάνι θα τη φέρει.

    Σας το λέει μια αντάρτισσα
    με χαμένο το ‘να μάτι της
    και με τα πόδια της σακατεμένα.

    ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ

    Το αμάρτημά μου:ήθελα δημοκρατία.
    Με πιάσαν όταν πήγα για να βρω τα κόκκαλα του άντρα μου
    εκεί που τον σκοτώσανε οι χίτες.

    Δυο χρόνια τώρα υποφέρω απ’ τα μαρτύρια που μου κάνουνε:
    ξύλο,φάλαγγα,λιτάρισμα,κάρφωμα,παλούκωμα.
    Δεν άντεξα.Έκανα χαρακίρι να γλιτώσω.
    Δεν τα κατάφερα.
    Με πήγαν στο νοσοκομείο.”α με γυρίσανε από κει
    με μισόκλειστα τα τραύματά μου
    την ίδια μέρα
    με λιτάρανε όρθια για εφτά ώρες
    χωρίς νερό.

    ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΝΤΖΟΥ

    Δεν κυττάω δεξιά κι αριστερά μου.
    Δεν κυττάω πίσω μου.
    υττάω μπροστά.

    Έφυγα στο βουνό να μη με πιάσουνε οι Μάηδες.
    Όμως με βρήκανε,με πιάσανε,
    με φέραν στην πλατεία της Καστοριάς
    και μ’ έβαλαν για ώρες να κρατώ στα χέρια μου
    τα κομμένα του γαμπρού μου και του θείου μου κεφάλια
    που λίγο πριν είχαν σκοτώσει.
    Τη νύχτα μ’ έριξαν σ’ ένα θεοσκότεινο δωμάτιο
    πετώντας από πίσω μου στο πάτωμα τα δυο κεφάλια..
    Νυχτέρεψα μαζί τους.

    Τα θυμάμαι ολ’ αυτά όπως τις παιδικές
    αβέβαιες καταστάσεις και συμβάντα
    που λες μπορεί και να μην έγιναν καθόλου.

    Κυττάω μπροστά.
    Και βλέπω γύρω μου παιδιά χαρούμενα.
    Και βλέπω να ‘χουν όλ’ οι άνθρωποι μερίδιο
    στην ευτυχία.
    Και προσπαθώ στο νέο κόσμο μου να ξεχωρίσω
    σύνορα ανάμεσα σε κράτη
    και σύνορα δεν υπάρχουν.
    Ανοίγω ένα λεξικό της νέας παγκόσμιας κοινωνίας και ψάχνω
    στο γιώτα για να βρω “ιδιοκτησία”
    αι δεν υπάρχει.
    Ψάχνω για εκμετάλλευση,το ίδιο.
    Βλέπω στο βήτα για βασανιστήρια,τίποτα.

    Κι είμαι περήφανη που η ευτυχία θα ‘ρθει όχι απ’ αυτούς
    που τώρα έξω απ’ το κελλί μου περιμένουν να με βιάσουνε
    αλλ’ από με που βασανίζομαι αντίς να υποταχτώ
    της δυστυχίας την αλυσίδα
    με την υποταγή μου στρεώνοντας.

    ΑΝΝΑ ΑΜΠΑΤΖΗ

    Πενήντα χρόνων,φυματική,με οξείς ρευματισμούς.
    Τη μέρα που με πιάσανε ως τ’ άλλο πρωί με βασανίζανε.
    Μ’ αφήσανε λιπόθυμη μες στο κελλί μου.
    Οι αρβύλες από κάτω έχουν προκαδούρα.
    Ο λαιμός μου είναι πιτσιλωτός απ’ τα σημάδια της..
    Την τρίτη μέρα
    μου βγάλαν τα μαλλιά τραβώντας τούφα τούφα.
    Τα μαλλιά,να ξέρετε,είναι καλά ριζωμένα-
    δύσκολα βγαίνουνε.
    Και “μουγγή” αν με φωνάζουν είναι που με μια δαγκωματιά
    μου κόψανε τη γλώσσα. Ολ’ αυτά
    γιατί εφώναζα συνθήματα του ΕΑΜ.

    Την όγδοη μέρα έβαλαν στα νύχια μου καρφίτσες
    και μου ‘βγαλαν τα δόντια με τανάλια.
    Τη μέρα την εντέκατη αποφασίσαν με κλωτσιές
    από τη μια ως την άλλη άκρη να με πάνε του διαδρόμου.
    Αποτέλεσμα:τρία πλευρά σπασμένα.

    Ύστερ’ απ’ ολ’ αυτά με ρώτησαν:”αποκηρύσσεις;”
    Τους ζήτησα μολύβι για να γράψω την απάντηση.
    Την έγραψα.
    Μια τελευτΑία κλωτσιά μ’ έστειλε στο κελλί μου.

    Δυόμισυ χρόνια τώρα έτσι.

    ΟΛΓΑ ΗΛΙΑΔΟΥ

    Δεμένη πίσω από αυτοκίνητο ένα που ‘τρεχε
    με σέρναν.
    Άλλοι τροχοί τώρα.
    Ελαστικοί και γρήγοροι.Όχι αργοί,
    σιδερένιοι του μεσαίωνα.

    Μα όσο κι αν γρήγορα παν οι φασίστες πάνω σε τροχούς
    από το σοσιαλισμό δε θα ξεφύγουν.
    Θα τους πιάσει να τους δέσει στο δικό του άρμα
    και το μεγάλο του όχι θα τους πει
    όπως εγώ τους είπα το δικό μου όχι-τ’ όχι
    της Όλγας Ηλιάδου,
    της εργάτριας από την Κοκκινιά,που εκατάφερε
    να υψωθεί ως το ύψος του Ανθρώπου.

    ΚΑΛΑΡΗ ΧΡΥΣΗΙΔΑ

    Ο πατέρας μου ήτανε στρατηγός.
    Εθνικός ήρωας.Μπιζάνι,Βουλγαρία,ό,τι εκαταπιάστηκε
    το ‘βγαλε πέρα νικηφόρα,
    Το δεκάξη έγινε υπουργός Εθνικής Άμυνας.

    Τους αρέσει να με βασανίζουν
    με στεφάνι στο κεφάλι και με φάλαγγα.
    Με δίκασαν δύο φορές για “αντεθνική δράση”.
    Και τις δυο με καταδίκασαν σε θάνατο.
    Μπορεί να μ’ εκτελέσαν και τις δυο φορές
    και να μην πέθανα.Γιατί αλήθεια
    το δέντρο του σοσιαλισμού που μέσα μου
    πολύνθο κι όλο ζωή φουντώνει,
    το χώμα ανάμεσα στις ρίζες του
    να το αποχωριστεί δε γίνεται.
    Αυτό το χώμα είμαι.

    ΝΑΣΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

    Πολιομυελίτιδα πάσχω,
    Με ό,τι όμως δεν έχω στο κορμί μου πεθαμένο
    είμαι κουμουνίστρια.
    Παράλυτα τα πόδια μου.Οι βασανιστές μου
    με κουβαλάνε σέρνοντάς με απ’ τις μασχάλες
    όταν η ώρα φτάνει των βασάνων μου.
    Τους είναι πιο εύκολο παρά να με κλωτσάνε-
    κορμί με δίχως τόνο
    είναι βαρύ πολύ .

    Στεφάνι,βγάλσιμο νυχιών,
    κάθισμα σε πάγο,κάψιμο στήθους..
    Μόνο τα πόδια μου δε βασανίζουν γιατί έτσι,
    νεκρά από την αρρώστια,δε θα τους λογάριαζαν..

    Όπως και η ψυχή μου δεν τους λογαριάζει.
    Από περηφάνεια αυτή.

    ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΑΝ ΟΙ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΡΙΕΣ

    α. ΣΤΑΘΟΥΛΑ ΛΕΒΕΝΤΗ

    Απ’ τα παράθυρα γύρω τριγύρω
    τη βλέπανε οι άλλες οι γυναίκες,
    σαν του θανάτου ο Χορός να ήσαν.
    Η Πλάση όπου να ‘ναι θα ξυπνήσει.
    Γεμάτος νιες χαρές και νιες λαχτάρες
    ετοιμαζόταν ο ήλιος ν’ ανατείλει.
    Το Χτες βαθιά χαμένο μες στη νύχτα
    και γιορτινό το Σήμερα ερχόνταν.
    Νυστάζοντας ακόμα οι στρατιώτες
    στέκανε στην αυλή παραταγμένοι.
    Της φυλακής ανοίγει η μέσα πόρτα
    και βγαίνει από μέσα η Σταθούλα.
    Και δυο στρατιώτες πίσω της ερχόνταν
    που αμέσως πήγανε κοντά στους άλλους
    τις λεπτομέρειες για να κανονίσουν
    “της εκτελέσεως της κρατουμένης”.
    Εστάθηκε για λίγο η Σταθούλα,
    εκύτταξε τριγύρω τις γυναίκες
    μες στα καγγελωτά τα παραθύρια,
    κι έσυρε μια φωνή στριγγιά του Άδη
    που όλες τις κόλασες μέσα της κλειούσε
    και τουτουνού και όποιου άλλου Κόσμου.
    Κατόπι ένα τραγούδι αρχινάει
    και το χορό μονάχη ξεκινάει:
    “Έχε γεια καϋμένε κόσμε..”

    Πίσω της δέσανε τα χέρια,κι όρθια
    τη σπρώξαν και τη στήσανε στον τοίχο.
    Και πριν τα όπλα τ’ άδικο ξεχύσουν
    αυτά τα λόγια η Σταθούλα λέει:
    “Συντρόφισσες!Όποια πεθαίνει για το Κόμμα,πεθαίνει για τη λευτεριά. Κι όποια πεθαίνει για τη λευτεριά,ζει αιώνια. Καλήν αντάμωση συντρόφισσες.”

    β. ΙΣΜΗΝΗ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

    Στολίστηκε,γλυκά,λουλούδια πήρε,
    και τα πετούσε προς τα παραθύρια
    “για λευτεριά” φωνάζοντας συνέχεια,
    “για λευτεριά συντρόφισσες πεθαίνω”.

    Την πιάσαν και τη στήσανε στον τοίχο.
    Αυτή ‘χε ακόμα στο κουτί καλούδια
    και τα πετούσε προς τα παραθύρια.
    Και πριν του “πυρ” τη διαταγή ν’ ακούσουν
    στα πόδια της ερίξαν οι στρατιώτες
    ακίνητος ο στόχος τους για να ‘ναι.
    Και δίνοντας,και τη γλυκειά στο στόμα
    τη λέξη “λευτεριά” κρατώντας πάντα,
    έφυγε από τον κόσμο μας η Ισμήνη
    και στον αιώνιο κόσμο της επήγε.

    γ. ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΟΛΥΓΕΝΟΥΣ

    Δεκαεφτάχρον’ ήταν η Γιωργία.
    Είχε γενέθλια τη μέρα κείνη.
    Μαθήτρια του γυμνασίου ακόμη
    κι ευώδιζε σαν λούλουδο δροσάτο.
    Στη φλόγα της ζωής μια σπί.θα ήταν
    και μια οπτασία ολόφεγγη,λες κιόλας
    πως ήταν απ’ τα γήινα λυτρωμένη.
    Κι είπε με τη βελούδινη φωνή της:
    “Συντρόφισσες!
    Παλέψαμε να κάνουμε τ’ όνειρό μας αλήθεια.Δεν τα καταφέραμε.Γρήγορα θα το κάνουν άλλες κι άλλοι.
    Συντρόφισσες!
    Μιας και θα πεθάνει κανείς μια μέρα,ας πεθάνει για το μοναδικό αγαθό-τη λευτεριά!”

    Και κει απάνω,ως το ‘θελεν ωραία
    έπεσε η συντρόφισσα Γιωργία.

    δ. ΒΑΡΒΑΡΑ ΚΕΛΑΣΙΔΟΥ

    “Αγρότισσα” οι συντρόφισσες τη λέγαν.
    Γιατί αλήθεια και αγρότισσα ήταν.
    Και με της γης τα λόγια όλο μιλούσε.
    Κι έλεγε:” Κουμουνίστρια έχω γίνει
    γιατί κι εγώ για κόνισμά μου έχω
    μες στης ψυχής τα βάθη ένα δρεπάνι”.

    Γελούμενη επρόβαλε στην πόρτα
    Εστάθηκε στη μέση της πλατείας
    και σαν σε θεάτρου να ‘τανε τον κύκλο
    το χέρι άπλωσε σαν όπως σπέρνουν
    κι είπε τα λόγια ετούτα ένα ένα:
    “Αν δε ρίξει ο ουρανός νερό,το στάρι δε γίνεται συντρόφισσες. Κι αν εμείς δε χύσουμε το αίμα μας,κουμουνισμός δε γίνεται-ψωμί δεν έχει.Είμαι περήφανη που δίνω τη ζωή μου για το λαό μας.”

    Κι αλήθεια,έσπερνε την ώρα εκείνη.

    ε. ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΡΤΔΑΛΗ

    Πρώτα τον αδερφό της φέραν έξω,
    ράκος σωστό από τα βασανιστήρια.
    Ύστερα και τη Δήμητρα εβγάλαν.

    Πιστάγκωνα δεμένη.Λίγο οι δυο τους
    μείνανε δίπλα δίπλα,σαν ζευγάρι
    που στο ζυγό του μαρτυρίου δεμένο
    οργώνει το χωράφι που εντός του
    της λευτεριάς ο σπόρος θα θεριέψει.

    Μ’ ένα κυρτό σπαθί,εκεί,μπροστά της,
    του αδερφού της πήραν το κεφάλι.
    Τ’ άσκυφτο εκείνη όρθωσε δικό της:
    “Είδατε συντρόφισσες; Η ζωή είναι ένα τίποτα. Εκείνο που μετράει είναι η λευτεριά!.”
    Κι όταν στο απόσπασμα μπροστά εστάθη
    “Πεθαίνω για κείνο που πιστεύω”
    πρόλαβε δυνατά μονάχα κι είπε.

    στ. ΜΑΙΡΗ ΛΕΟΝΤΙΑΔΟΥ

    Τα τελευταία λόγια της:
    “Αν είναι να χορτάσει ο κόσμος ψωμί όπως δεν το χόρτασα εγώ,ας πάει και το δικό μου το κορμί.”

    ζ. ΕΛΛΑ ΣΒΩΡΟΥ

    Της φιλοσοφίας φοιτήτρια.
    Στέγνωσε τα γυαλιά της τα σπασμένα
    κι είπε με μια φωνή γεμάτη νεύρο
    που ‘λεγες πώς και μέταλλο ένα τέτιο
    βγαίνει απ’ αυτό το αδύνατο κορμάκι;:
    “Συντρόφισσες!
    Η Γλυκερία,η Νίκη κι η Θαϊς θα εκτελεστούνε χωρίς το δικαστήριο να ‘χει στοιχεία εναντίον τους.Ο βασιλικός επίτροπος είπε στη δίκη ότι “δε χρειάζονται στοιχεία,αρκεί να οσφραινώμεθα ότι είναι ένοχοι”.
    Συντρόφισσες,πεθαίνω όχι για να μη σκέπτωνται έτσι οι βασιλικοί επίτροποι,κι ούτε μόνο για να μην υπάρχουν βασιλικοί επίτροποι.Πεθαίνω για να μην υπάρχουν δικαστήρια συντρόφισσες.Ας μη λυγίσει καμμιά σας στην τέτιαν ώρα της. Καλύτερα ο θάνατος με το κεφάλι ψηλά,παρά το σούρσιμο στο χώμα.”

    η. ΓΙΑΓΙΑ ΒΑΪΤΣΑ

    Η γιαγιά Βαϊτσα,εξηντάχρονη,
    πιάστηκε γιατ’ ήταν τα παιδιά της
    στο βουνό αντάρτες με τον Άρη.
    Εστράφηκε στους δύο φύλακές της
    και στό απόσπασμα που έτοιμο ήταν:
    “Φονιάδες,όταν ήτανε να πολεμήσετε τους γερμανούς,μου καθόσαστε στην Αθήνα καλοπερνώντας.Τώρα τα βάζετε με τις γρηές ψοφίμια. Και πάλι όχι μόνοι σας μα με τις πλάτες των αφεντικών σας των αμερκανών.Α! Και να ‘μουνα είκοσι χρονώνε,σας το λέω,δε θα γλίτωνε κανείς σας από μένα.Μα και τώρα…”
    Και όρμησε στο απόσπασμα.

    θ. ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΑ

    Δεκατετράχρονη. Κλειστό μπουμπούκι.
    “Βαμμένη” ο επίτροπος την είπε.
    Τίτλος τιμής!Βαμμένη!Που σημαίνει
    σε λευτεριά,σε δίκιο,πρωτοπόρα!

    Όταν τη στήσανε κι αυτήν στον τοίχο
    ο επικεφαλής πάει και της λέει:
    “Επειδή είσαι νέα,το δικαστήριο αποφάσισε να σου χαρίσει τη ζωή,αν υπογράψεις δήλωση έστω και τώρα”.
    Και η Μαρία περήφανα του λέει:
    “Μη χάνεις τα λόγια σου φίλε.Προχώρα! Κάτι θα χρησιμέψει και το δικό μου αίμα στη λευτεριά.”

    Όταν τη χτύπησαν οι δολοφόνοι
    δεν έπεσε στο χώμα το κορμί της’
    μονο τα ρούχα της σαν ανοιγμένη
    από αέρα κάποιονε αμπρέλλα
    σαν ροδοπέταλα πέσανε κάτω,
    ενώ ζωφόρο άρωμα εκείνη
    στη γη μας και στο σύμπαν διαχυνόταν.

    ι. ΑΝΝΟΥΛΑ Γ ΚΕΒΡΕΚΗ

    Εικοστριώ’ χρονώνε αγγελούδι.
    Επήγε μια υπάλληλος γυναίκα
    να τηνε φέρει από το κελλί της
    για να την οδηγήσει εκεί που ήταν
    νεκρό να πέσει το σεπτό της σώμα.

    Στον τσιμεντένιο διάδρομο,γεμάτον
    ραγίσματα και γούβες και παγίδες,
    της υπαλλήλου εσκάλωσε το πόδι
    και στο σκληρό τσιμέντο εκείνη πέφτει.
    Βογκάει και μορφάζει από τον πόνο.
    Η Αννούλα πάει κοντά της,τη σηκώνει,
    και με συμπόνια αληθινή και μ’ έγνια:
    “Χτυπήσατε”,της λέει,” κυρία Πόλα;”

    Στο θάνατό της ύστερα επήγε

    ια. ΘΟΔΩΡΑ ΔΑΒΕΤΑ

    Τα τελευταία λόγια της:
    “Συντρόφισσες,θα τραγουδήσω φεύγοντας ένα τραγούδι που θα τραγουδιέται όσο υπάρχουν άνθρωποι.Εμπρός! Μαζί μου!
    Βροντάει ο Όλυμπος!Αστράφτει η Γκιώνα!
    Μουγκρίζουν τ’ Άγραφα! Σειέται η ”τεριά!
    Στ’ άρματα! Στ’ άρματα!Στον Αγώνα
    για τη χιλιάκριβη τη Λευτεριά!,,”

    George Holiastos

  27. Κάπου πιο πάνω εκτός των άλλων, αναφέρεται κάτι περι Κούβας. Επειδή η γυναίκα μου είναι Κουβάνα και έτσι έχει τύχει να έχω επισκεφτεί αρκετές φορές την Κούβα, να ταξιδέψω μεσα σε αυτή, να μείνω σε σπίτια Κουβανών, αυτά τα περί ανελευθερίας κ.ο.κ. πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι είναι όχι απλώς φαντασίες θερινής νυκτός, αλλά προπαγανδίστικες κακόβουλες φήμες που αγγίζουν το σημείο της προβοκάτσιας και που ως τελικό στόχο έχουν την ανατροπή μιας ελεύθερης χώρας η οποίαν απο μόνη της έχει επιλέξει την πορεία της μέσα απο την μεγαλειώδη Κουβανική Επανάσταση την οποίαν, και ο κόσμος της Κούβας στηρίζει αλλά και είναι υπερήφανος για αυτήν. Ε, λοιπόν, αν εμείς οι Έλληνες σαν λαός δεν μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για το σύστημα και τον τρόπο που έχουμε διαπαιδαγωγηθεί από αυτό, δεν πρέπει να θεωρούμε πως το ίδιο πρέπει να βοιώνουν και οι άλλοι. Ας αφήσουμε επιτέλους τον κάθε λαό να επιλέξει και να παλέψει για τις αλλαγές που επιδιώκει απο μόνος του. Τις προβοκατόρικες ενέργειες ας τις κρατήσουμε για τους εαυτούς μας αφού πρώτα κοιτάξουμε τα χάλια μας και την δική μας “δημοκρατία”….

Σχολιαστε