Πώς το ΒΗΜΑ μετάφρασε ένα άρθρο του Independent
Μάι 1st, 2008 | Ευάγγελος Πολυμερόπουλος| Κατηγορία: Γενικά |
Email This Post
|
Print This Post
|
Είμαι παλιός αναγνώστης του ΒΗΜΑΤΟΣ – του Κυριακάτικου εννοείται! Για όσο θυμάμαι τον εαυτό μου διαβάζω το ΒΗΜΑ. Συνέχισα να το διαβάζω και όταν η κυριακάτικη Ελευθεροτυπία έδωσε το πρώτο δωρεάν περιοδικό το ‘‘Ε’’, διπλασιάζοντας τότε την κυκλοφορία της. Συνέχισα να διαβάζω το ΒΗΜΑ και όταν βγήκε πρωτοσέλιδο με τον αντιαισθητικό – για όποιον δεν έχει κάνει μέλος της ΚΝΕ – τίτλο «Λούμπεν ενημέρωση και εκβιασμοί στο Ιnternet». Ούτε ο υπερθεματισμός της σύνταξης δίπλα του ΒΗΜΑΤΟΣ με απώθησε τόσο ώστε να σταματήσω να το διαβάζω: «Εδώ και καιρό υπήρχαν σημάδια της αποκαλυφθείσης «λούμπεν», περιθωριακής και μαζί επικίνδυνης ενημέρωσης μέσω του Διαδικτύου», αφού αυτό ήταν αισθητικό ατόπημα του καθημερινού ΒΗΜΑΤΟΣ και όχι του δικού μου κυριακάτικου φύλλου! Στο κάτω-κάτω της γραφής το ΒΗΜΑ διευκρίνιζε από κάτω ότι «Ουδείς αντιστρατεύεται την ελευθερία της ενημέρωσης. Πολύ περισσότερο αυτήν του Διαδικτύου». Είναι προφανές, λοιπόν, ότι το ΒΗΜΑ μιλώντας για «λούμπεν ενημέρωση» θεωρεί τον εαυτό του υπογραμμό της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και ηθικής και θέλει να φύγουν οι «κακοί» από την αγορά, αφού ο κακός επαγγελματίας δυσφημεί και τον καλό επαγγελματία.
Στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ της 27ης Απριλίου 2008 υπάρχει (ανα)δημοσιευμένο από την εφημερίδα Independent ένα αρθράκι για την γνωστή έκκρυθμη κατάσταση στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Στο άρθρο αυτό εξιστορείται η περίπτωση μιας ισραηλινής μη-κυβερνητικής οργάνωσης που ενθαρρύνει τους ισραηλινούς κληρωτούς που υπηρετούν στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη να δημοσιοποιούν τις μαρτυρίες τους για καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον ισραηλινό στρατό (IDF). Αποφάσισα να μπω στην ιστοσελίδα του ΒΗΜΑΤΟΣ για να κατεβάσω το άρθρο, αφού κρατώ ένα αρχείακι με διάφορες ειδήσεις από τον κόσμο. Λόγω του copyright της αναδημοσίευσης από τον Independent το άρθρο αυτό υπάρχει μόνο στην έντυπη έκδοση του ΒΗΜΑΤΟΣ και όχι στην ηλεκτρονική. Υπάρχει, όμως, στα αγγλικά, στην ηλεκτρονική έκδοση του Independent. Εκεί όμως με περίμενε μια έκπληξη…
Δυσκολεύτηκα λίγο να βρω το άρθρο, αφού ο τίτλος ήταν παραλλαγμένος – φυσικό πράγμα όταν το άρθρο μεταφράζεται, αφού ο τίτλος πρέπει να είναι εύληπτος από το αναγνωστικό κοινό κάθε χώρας. Ο αγγλικός τίτλος είναι “Our reign of terror, by the Israeli army – In shocking testimonies that reveal abductions, beatings and torture, Israeli soldiers confess the horror they have visited on Hebron” τουτέστιν «η βασιλεία μας του τρόμου – ο Ισραηλινός στρατός – σε σοκαριστικές μαρτυρίες που αποκαλύπτουν απαγωγές, ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια, Ισραηλινοί στρατιώτες ομολογούν τον τρόμο που επέφεραν στην Χεβρώνα». Ο αντίστοιχος ελληνικός είναι «Στρατιώτες σπάνε την σιωπή του Ισραήλ – τα εγκλήματα των εβραίων εποίκων κατά των Αράβων και τα βασανιστήρια των ενόπλων εναντίον των Παλαιστινίων». Ο αγγλικός τίτλος είναι αρκετά εντυπωσιακός – όπως βλέπει κανείς χρησιμοποιεί δυο φορές την λέξη «τρόμος» και έναν πλεονασμό – οι ξυλοδαρμοί είναι βασανιστήρια! Αλλά δεν παύει και να είναι ακριβής: μιλά για ισραηλινούς στρατιώτες που διαπράττουν αδικήματα στη Χεβρώνα – την πόλη που ο Αβράαμ 3,000 χρόνια πριν φιλοξένησε τον Θεό με την μορφή τριών αγγέλων, κάτω από την βελανιδιά του Μαμβρή και που παρεπιμπτόντως, όπως αναφέρει το άρθρο είναι η μοναδική πόλη της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης που το κέντρο της είναι υπό τον έλεγχο του IDF. Ο ελληνικός τίτλος από την άλλη μιλά για το «σπάσιμο της σιωπής στο Ισραήλ». Ο εμπνευστής του τίτλου προφανώς αγνοεί την ύπαρξη ισραηλινών ΜΚΟ, όπως η B’Tselem που δραστηριοποιούνται εδώ και δεκαετίες στα κατεχόμενα, ή δημοσιογράφους που τιμούν το επάγγελμά τους, όπως η Amira Hass της παλιότερης καθημερινής ισραηλινής εφημερίδας του Ισραήλ, της Haaretz. Επίσης οι ισραηλινοί στρατιώτες μετονομάζονται στον τίτλο σε «ενόπλους» που βασανίζουν Παλαιστινίους. Η μετονομασία των στρατιωτών σε «ενόπλους» στον τίτλο παραπέμπει σε πολιτοφυλακές, όπως οι janjaweed του Νταρφούρ ή και στους unlawful fighters, όπως ονόμασε η κυβέρνηση Μπους τους μαχητές του Αφγανιστάν που συνέλαβε και έστειλε στο Γκουαντάναμο, αλλά πάντως όχι σε στρατό κράτους! Η μετονομασία των στρατιωτών σε ενόπλους στον τίτλο του άρθρου είναι αθέλητη, αλλά πολύ ατυχής λοιπόν.
Ξεκινώντας να διαβάσω το άρθρο, έπεσα πάνω σε κομμάτια που δεν περιλαμβάνονταν στο ελληνικό κείμενο. Έτσι, εκεί που ένας ισραηλινός στρατιώτης αφηγείται την εμπειρία του στην Χεβρώνα λείπει το παρακάτω κομμάτι:
“But his frequent, if nervous, grins and giggles occasionally show just a hint of the bravado he might have displayed if boasting of his exploits to his mates in a bar. Repeatedly he turns to the older former soldier who has persuaded him to speak to us, and says as if seeking reassurance: ‘You know how it is in Hebron.’ ” «Αλλά τα συχνά, αν και νευρικά χαμόγελα και γελάκιά του, δείχνουν, έστω και περιστασιακά, μόλις ένα ίχνος του κομπασμού που θα επεδείκνυε εάν μιλούσε για τα κατορθώματά του στους φίλους του σε ένα μπαρ. Επανειλημμένα γυρνά προς τον παλιό του σύντροφο στον στρατό που τον έπεισε να μας μιλήσει και λέει σαν να ψάχνει καθησύχαση ‘ξέρετε, τώρα, πώς είναι η κατάσταση στην Χεβρώνα’ »
Θεωρεί το ΒΗΜΑ περιττό να μάθουμε ότι ο στρατιώτης που διηγείται την ιστορία πάσχει από τύψεις συνειδήσεως;
Αμέσως από κάτω εξαφανίζεται ένα δεύτερο κομμάτι από το αγγλικό κείμενο.
“The maltreatment of civilians under occupation is common to many armies in the world – including Britain’s, from Northern Ireland to Iraq. But, paradoxically, few if any countries apart from Israel have an NGO like Breaking the Silence, which seeks – through the experiences of the soldiers themselves – as its website puts it “to force Israeli society to address the reality which it created” in the occupied territories”. «Η κακομεταχείριση αμάχων υπό κατοχή είναι κοινή σε πολλούς στρατούς στον κόσμο, που περιλαμβάνει και τους Βρετανούς, από την Β.Ιρλανδία έως το Ιράκ. Αλλά παραδόξως, λίγες έως καμιά από αυτές τις χώρες έχουν μια ΜΚΟ όπως η ‘Σπάζοντας την Σιωπή’ που προσπαθεί μέσα από τις εμπειρίες των στρατιωτών να “βάλλει την ισραηλινή κοινωνία να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα που δημιούργησε στα κατεχόμενα”».
Αντί αυτής της παραγράφου το κείμενο από το «λεηλατούν σπίτια και μαγαζιά και ανοίγουν πυρ εναντίον αόπλων διαδηλωτών» πηγαίνει απευθείας στο «η “Σπάζοντας την Σιωπή” προσπαθεί μέσα από τις εμπειρίες των στρατιωτών να “βάλλει την ισραηλινή κοινωνία να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα που δημιούργησε στα κατεχόμενα”» παραλείποντας – ως περιττά; – τα ενδιάμεσα.
Στη συνέχεια, οι μαρτυρίες περιγράφουν την κακοποίηση ενός δεκάχρονου από έναν ισραηλινό δεκανέα, που ανάμεσα σε άλλα, τον ξυλοφορτώνει και απειλεί να τον εκτελέσει.
“And then [name withheld], who always had a hard time with such things, went in, caught the squad commander and said, ‘Don’t touch him any more, that’s it.’ The commander goes, ‘You’ve become a leftie, what?’ And he answers, ‘No, I just don’t want to see such things.’”. «Και τότε, ο [δεν αναφέρεται το όνομα] που πάντα είχε πρόβλημα με τέτοιες καταστάσεις, πήγε μέσα, έπιασε τον δεκανέα και του είπε ‘μην τον ξανακουμπήσεις άλλο, αυτό ήταν’ Ο δεκανέας του απαντά ‘Τι, τώρα, μου έγινες αριστερός;’ Και του απαντά ‘όχι, δεν μου αρέσει να βλέπω τέτοια πράγματα’».
Ο ισραηλινός στρατιώτης που δεν θέλει να συμμετέχει σε κακοποίηση αμάχων απουσιάζει τελείως στην ελληνική έκδοση.
Συνεχίζοντας να διαβάζω το αγγλικό άρθρο βλέπω άλλη μια παράγραφο που έχει απαλειφεί:
“The military said that Israeli Defence Forces soldiers operate according to “a strict set of moral guidelines” and that their expected adherence to them only “increases wherever and whenever IDF soldiers come in contact with civilians”. It added that “if evidence supporting the allegations is uncovered, steps are taken to hold those involved to the level of highest judicial severity”. It also said: “The Military Advocate General has issued a number of indictments against soldiers due to allegations of criminal behaviour … Soldiers found guilty were punished severely by the Military Court, in proportion to the committed offence.” It had not by last night quantified such indictments.” «Ο ισραηλινός στρατός ανέφερε ότι οι στρατιώτες του ενεργούν με βάση μια ‘αυστηρή σειρά ηθικών κριτηρίων’ και ότι η προσκόλληση των στρατιωτών σε αυτά τα κριτήρια ‘μόνο αυξάνει όταν οι στρατιώτες έρχονται σε επαφή με αμάχους’. Πρόσθεσε ότι ‘εάν υπάρχουν αποδείξεις που να υποστηρίζουν τις κατηγορίες που κυκλοφορούν, θα παρθούν μέτρα που θα κρίνουν τους εμπλεκόμενους στον υψηλότερο βαθμό δικαστικής αυστηρότητας’. Επίσης είπε ‘ο γενικός εισαγγελέας του στρατού έχει παραπέμψει αρκετούς στρατιώτες με την υποψία εγκληματικής συμπεριφοράς… Οι στρατιώτες που βρέθηκαν ένοχοι τιμωρήθηκαν αυστηρά από τα στρατοδικεία, κατ’αναλογίαν του διαπραττόμενου αδικήματος’. Μέχρι χθες το βράδυ δεν είχε δώσει (ο στρατός) τον αριθμό αυτών των παραπομπών.»
Μπορεί κάποιος να πιστεύει ή να μην πιστεύει τον ισραηλινό στρατό. Προσωπικά δεν πιστεύω τον ισραηλινό στρατό, ούτε και ο συντάκτης του άρθρου. Αλλά όπως είπε και ο σοφός της αρχαιότητας Πιτθέας «μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφοίν μύθον ακούσεις». Θα ήταν ενδιαφέρον όμως να μάθουμε την άποψη του ισραηλινού στρατού και για ένα ακόμα λόγο: μια μέρα πριν την έκδοση του συγκεκριμένου κυριακάτικου φύλλου του ΒΗΜΑΤΟΣ, ο Independent δημοσίευσε ένα άρθρο για ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε πρόσφατα από μια παλαιστίνια δικηγόρο, με την υποστήριξη του ισραηλινού στρατού, για την εκπαίδευση των ισραηλινών στρατιωτών, ώστε να αποφεύγονται ακριβώς οι κακοποιήσεις αμάχων.
Παρακάτω στο άρθρο, στην ανακοίνωση της «Σπάζοντας την Σιωπή» έχει κοπεί το σημείο αυτό στο τέλος της ανακοίνωσής της που παρατίθεται:
“Hebron turns a focused, flagrant lens at the reality to which Israel’s young representatives are constantly sent.”«Η Χεβρώνα εστιάζει πάνω στην άσχημη πραγματικότητα που οι αντιπρόσωποι της νεολαίας του Ισραήλ στέλνονται εις το διηνεκές.»
Το ότι ο πόλεμος αυτός έχει επιπτώσεις και στην ψυχή των νέων που στέλνονται στα κατεχόμενα είναι το νόημα των τελευταίων λόγων της ‘Σπάζοντας την Σιωπή’. Υπάρχουν πόλεμοι, όπως το Βιετνάμ, όπου μόνοι οι βετεράνοι στρατιώτες των ΗΠΑ επλήγησαν προσωπικά, αν πιστέψουμε τον εσμό των αμερικανικών ταινιών για το θέμα και απλά οι βιετναμέζοι είναι ανύπαρκτοι! Το βάρος στους ισραηλινούς από αυτόν τον πόλεμο που κρατάει δεκαετίες τώρα είναι κάτι που θέλει να μας πει ο αρθρογράφος και η «Σπάζοντας την Σιωπή». Πιστεύω ότι και άλλοι αναγνώστες θα ήθελαν να έχουν την ευκαιρία να μάθουν περισσότερα για το τι πραγματικά πιστεύουν οι ισραηλινοί για τον πόλεμο και την κατοχή.
Στο τέλος δε έχει παραληφθεί όλως τελείως η εξής παράγραφος:
“Breaking the Silence was formed four years ago by a group of ex-soldiers, most of whom had served in Israel Defence Forces combat units in Hebron. Many of the soldiers do reserve duty in the military each year. It has collected some 500 testimonies from former soldiers who served in the West Bank and Gaza. Its first public exposure was with an exhibition of photographs by soldiers serving in Hebron and the organisation also runs regular tours of Hebron for Israeli students and diplomats. It receives funding from groups as diverse as the Jewish philanthropic Moriah Fund, the New Israel Fund, the British embassy in Tel Aviv and the EU.”. «Η ‘Σπάζοντας την σιωπή’ σχηματίστηκε πριν τέσσερα χρόνια από μια ομάδα πρώην στρατιωτών, οι περισσότεροι των οποίων υπηρέτησαν στον IDF στην Χεβρώνα. Πολλοί από αυτούς τους στρατιώτες είναι έφεδροι που καλούνται για υπηρεσία στον στρατό κάθε χρόνο. Έχει συλλέξει 500 μαρτυρίες από στρατιώτες που υπηρέτησαν στην Δυτική Όχθη και την Γάζα. Η πρώτη της δημόσια εκδήλωση ήταν η έκθεση φωτογραφιών από στρατιώτες που υπηρέτησαν στην Χεβρώνα και η οργάνωση επίσης διοργανώνει εκδρομές ενημέρωσης στην Χεβρώνα για ισραηλινούς μαθητές και διπλωμάτες. Παίρνει χρηματοδότηση από διάφορους οργανισμούς, πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους, όπως η εβραϊκή φιλανθρωπική οργάνωση «Φιλανθρωπικό Ταμείο Μοριά», «Ταμείο για το Νέο Ισραήλ», η βρετανική πρεσβεία στο Τελ Αβίβ και η Ευρωπαϊκή Ένωση.»
Η οργάνωση αυτή χρηματοδοτείται από πολλές εβραϊκές οργανώσεις. Το ΒΗΜΑ θεωρεί ότι κάτι τέτοιο δεν ενδιαφέρει το αναγνωστικό κοινό του;
Έψαξα να βρω στην σελίδα όπου δημοσιεύεται το άρθρο αν αναφέρεται κάπου ότι το άρθρο είναι διασκευασμένο, και όχι μεταφρασμένο ακριβώς, στα ελληνικά. Αλοίμονο, δεν αναφέρεται πουθενά κάτι τέτοιο! Κοίταξα στην αρχή της εφημερίδας, μήπως έβρισκα κάποια απέκδυση ευθυνών που να καλύπτει το εν λόγω θέμα, όπου να λέει τέλος πάντων ότι τα άρθρα δεν εκφράζουν τον ΒΗΜΑ, αλλά τον συντάκτη τους κλπ. Εκεί το ΒΗΜΑ το μόνο που αναφέρει είναι ότι «απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική, ή κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα». Ο αγγλικός νόμος επιτρέπει την παράφραση έναντι του τιμήματος για το copyright; Την συγκεκριμένη παράφραση την γνωρίζει ο αρθρογράφος του Independent; Έδωσε την συγκατάθεσή του για αυτήν; Θα έδινε την συγκατάθεσή του για την μετάφραση αν γνώριζε ότι το άρθρο του θα παραφραστεί; Έθεσα το θέμα στον Independent και αναμένω την σχετική απάντηση, αλλά ελπίζω το ΒΗΜΑ να διαλύσει πρώτο την παρεξήγηση.
——————————————————————-
Σημειώσεις:
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί αντίγραφο επιστολής προς την εφημερίδα το ΒΗΜΑ
Κύριε Πολυμερόπουλε
Οποιαδήποτε εγκώμια είναι περιττά,γιατί μας αποκαλύπτετε με τόση ενάργεια την κατασκότεινη πλευρά της “σοβαρής” δημοσιογραφίας στην Ελλάδα.
Εύχομαι να διαψευστώ ,αλλά νομίζω ότι η αποκάλυψη σας,θα περάσει στα αζήτητα της ΕΣΗΕΑ.
Εχω την εντύπωση ότι θα γίνει επίκληση “μεταφραστικής τσαπατσουλιάς” και όχι συνειδητή παραχάραξη.
Μακρυά από μένα η συνήθης αντιεβραική συνομωσιολογία,που ίσως τροφοδοτηθεί.
Αλλά αν φοβόμασταν τον κάθε υστερικό σεναριολόγο,δεν θα πηγαίναμε πουθένά
Καλή Συνέχεια!
Αγαπητέ Κύριε Πολυμερόπουλε,
Η παράφραση του ΒΗΜΑΤΟΣ δεν είναι η μοναδική στον Ελληνικό τύπο και γενικότερα στα Ελληνικά ΜΜΕ.
Είναι τόσο μονόπλευρη η ενημέρωση για την Ισραηλινό-Παλαιστηνιακή διαμάχη που θα ήταν για γέλεοια αν δεν ήταν τόσο σοβαρό θέμα αφού δαιμονίζει ένα ολόκληρο κράτος και τους απανταχού Εβραίους της διασποράς.
Δυστιχώς στην Ελλάδα οτιδήποτε Ισραηλινό είναι κακό και οτιδήποτε Παλαιστηνιακό καλό. Το γεγονός ότι μία τόσο περίπλοκη υπόθεση όπως αυτή δεν μπορεί να είναι άσπρο μαύρο προφανώς αφήνει αδιάφορα τα ελληνικά ΜΜΕ που έχουν τη δική τους agenda.
Τέλος θα ήθελα την άδεια σας να ανεβάσω το παραπάνω κομάτι στο site μου http://www.cohen.gr
Φιλικά
Ζαν Κοέν
Δημοσιογράφος.
Φυσικά έχετε την άδειά μου.
Ευάγγελε,
με έχεις κάνει να έχω σχέση αγάπης-μίσους με αυτά που γράφεις! 🙂 Ενώ κάποιο σχόλιο που έκανες σε άλλο κείμενο μου ανέβασε το αίμα στο κεφάλι, το συγκεκριμένο κείμενο αξίζει πολλά συγχαρητήρια. Συγχαρητήρια αξίζουν και σε εσένα που διέθεσες το χρόνο να ερευνήσεις το θέμα καθώς και να στείλεις την επιστολή. Άλλοι θα είχαν απλώς ρίξει κανά-δυό αναθεματίσματα στο Βήμα και θα είχαν πάει για καφέ. Θεωρώ ότι ο Independent ενδιαφέρεται τόσο για την εγκυρότητά του ώστε να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν την επιστολή και να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες. Ελπίζω να μην διαψευσθώ.
Πολύ ενδιαφέρον κείμενο. Συγχαρητήρια στον κ. Πολυμερόπουλο που αφιέρωσε το χρόνο στο θέμα αυτό. Μακάρι να λάβει απάντηση.
Να υπενθυμίσω λίγο πως παραδοσιακά αντισημιτικά στερεότυπα, όπως αυτό της ανθρωποθυσίας χριστιανόπαιδων, εμπλέκεται στο δημόσιο λόγο και πως η ισραηλινοπαλαιστινακή διαμάχη επηρεάζει την συμπεριφορά προς την εγχώρια εβραϊκή κοινότητα.
Πχ το πρωτοσέλιδο της Απογευματινής με την αφαίρεση οργάνων.
http://thumbsnap.com/v/uBAAkxG5.jpg
Ένα ακόμα σχετικό άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, την Παρασκευή 02.05.08. Συντάκτης του ο κ. Γιώργος Αγγελόπουλος και η πηγή αναφέρεται μέσα στο κείμενο: η αμερικανική Christian Science Monitor (Εδώ το αντίστοιχο άρθρο της από το οποίο, προφανώς, πάρθηκε και η φωτογραφία).
Ο κ. Αγγελόπουλος δεν ισχυρίζεται πουθενά ότι μεταφράζει πιστά από το αμερικάνικο έντυπο -φρόντισε εξάλλου να περάσει η πηγή του όσο το δυνατόν πιο απαρατήρητη- και οι όποιες ενστάσεις δικαιολογούνται από τη μεταφορά σε 430 λέξεις ενός αρχικού κειμένου 1.000 λέξεων. Το παράπονό μου είναι ότι η μορφή του δημοσιεύματος των ΝΕΩΝ δίνει την εντύπωση στον βιαστικό αναγνώστη (τέτοιοι δεν είναι οι περισσότεροι;) πως πρόκειται για πρωτογενή δημοσιογραφική δουλειά• πρέπει να φτάσει κάποιος στη μέση του κειμένου για να ανακαλύψει ότι διαβάζει μία εργασία που έγινε αποκλειστικά από τον Η/Υ του γραφείου.
Προς Εlia,
«Αργότερα τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πως ένας τρομοκράτης σκοτώθηκε» λέει ο Εφράτι στην αμερικανική «Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ».
Ακόμα και αυτή η διευκρίνηση δεν δίνει 100% την εντύπωση πως είναι “κλεμμένο'” από αλλού.
Αλλά τέτοια παραδείγματα παραπλανήσεων βρίθει η Ελληνική δημοσιογραφία με πρωταθλήτρια τη Ελευθεροτυπία. Ακόμα και η Καθημερινή σε μετάφραση συνέντευξης, που πήρε δημοσιογράφος της Haaretz από τον Θεοδωράκη για την περίφημη δήλωση ότι “οι Εβραίοι είναι η ρίζα του κακού” έκοψε μία ολόκληρη γραμμή προκειμένου να φανεί καλύτερος ο Μίκης.
Διαβάστε παρακάτω την επιστολή που έστειλα τότε 1.3.05 στην Καθημερινή
Αγαπητέ κύριε Κωνσταντάρα,
Επιτρέψτε μου, αφού σας ευχηθώ καλή χρονιά, σαν Εβραίος, συνάδελφος και πρώην συνεργάτης της “Κ”, να διατυπώσω ένα παράπονο σχετικά με το γράμμα που σας στείλαμε σε ότι αφορά την βιβλιοκριτική για το βιβλίο του Pierron.
Ως δημοσιογράφος καταλαβαίνω πως καμία εφημερίδα δεν είναι υποχρεωμένη να δημοσιεύει τα γράμματα των αναγνωστών της. Αλλά φαντάζομαι πως θα συμφωνήστε μαζί μου ότι το ποιος υπογράφει μία επιστολή έχει βαρύτητα στην απόφαση αν θα δημοσιευθεί η όχι (για να μην πω πως το θέμα αφορούσε μία πληθυσμιακή ομάδα της Ελλάδας).
Στην περίπτωση αυτή την επιστολή υπέγραφαν μεταξύ των άλλων και δύο διακεκριμένοι πνευματικοί άνθρωποι: Ο συγγραφέας κύριος Νίκος Δήμου και η καθηγήτρια της Παντείου κυρία Ρένα Μόλχο, καθώς και το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι.
Πρέπει να ομολογήσω πως ο λόγος που επιμένω τόσο στο θέμα της επιστολής είναι διότι τελευταία η “Κ” (που είναι η πιο έγκυρη Ελληνική εφημερίδα και μέλος της IHT group) έχει δείξει παράξενα σημεία σχετικά με την εγκυρότητα της. Επιτρέψτε μου δύο παραδείγματα.
Στην μετάφραση της συνέντευξης του Μίκη Θεοδωράκη στην ισραηλινή εφημερίδα “Ha’aretz” (μέλος και αυτή της IHT group) ασκήθηκε εσκεμμένη λογοκρισία. Ο Θεοδωράκης είπε στην συνέντευξη του: “ Δεν είπα ότι οι Εβραίοι είναι η ρίζα του κακού. Είπα ότι είναι στην ρίζα του κακού.” Η “K” μετέφρασε: “ Δεν είπα ότι οι Εβραίοι είναι η ρίζα του κακού.” Όπως είναι φανερό η μετάφραση δίνει τελείως διαφορετική εικόνα. Σημειώστε δε, ότι και το Εβραϊκό πρωτότυπο και η Αγγλική του μετάφραση στην “Ha’aretz” είναι πανομοιότυπα.
Το δεύτερο, και πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το ένθετο της “Κ” της Κυριακής που μας πέρασε και αφορούσε το 2004 σε εικόνες. Για την Μέση Ανατολή υπήρχαν τέσσερις φωτογραφίες όλες να δείχνουν Παλαιστίνιους να υποφέρουν, και ορθώς κάνατε. Αλλά δεν νομίζετε ότι έστω και μία φωτογραφία Ισραηλινού πολίτη, θύματος βομβιστική Παλαιστινιακής ενέργειας, θα έδειχνε περισσότερο αντικειμενικά την δυστυχία που επικρατεί στην περιοχή και για τους δύο λαούς;
Αυτό μου το γράμμα γράφεται με καλή πίστη, θέλοντας να πιστεύω πως τα γεγονότα που ανέφερα ήταν απλώς μία άτυχη στιγμή και δεν αντανακλούν την εγκυρότητα της “Κ” για την οποία η IHT περιέλαβε στο group της.
Και πάλι σας εύχομαι καλή χρονιά,
ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ
Aγαπητέ κύριε Cohen,
Δεν νομίζω ότι είναι χρήσιμο να βγάλετε συμπεράσματα σχετικά με την εγκυρότητα της εφημερίδας μας από τις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεστε. Nομίζω ότι παραβλέπετε άπειρες αποδείξεις και στην ελληνική και στην αγγλική έκδοση σχετικά με την υπεύθυνη και ολοκληρωμένη κάλυψη που προσφέρουμε στους αναγνώστες μας.
Oσο για την επιστολή σας, θα δημοσιευτεί σύντομα.
Mε τιμή,
Nίκος Kωνσταντάρας
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΕΡΑ, κουβέντα.
Τέλος, το πρόβλημα όμως με τέτοια δημοσιογραφία είναι ότι κάνουμε κακό και στα καθαρά Ελληνικά θέματα αφού στην ουσία δεν αναδυκνύουμε τα πρόβληματα ως έχουν αλλά ως βολεύουν.
κυριε Κοεν
κατανοω απολυτα τη θεση σας και εχετε δικιο. Παρολα αυτα θα πρεπει να αναγνωρισετε το γεγονος οτι το Ισραηλ εχει ενα προβλημα δημοσιων σχεσεων και αυτο δεν περιοριζεται μονο στην Ελλαδα, απλα εδω ειναι πιο αισχρα (καθοτι αισχρα τα ελληνικα μεσα παραπληροφορησης) εξωφθαλμο. Παρολα αυτα θα ηθελα να σας ρωτησω και ειλικρινα περιμενω μια απαντηση, το αν το προβλημα των δημοσιων σχεσεων του Ισραηλ εξυπηρετειται με το να στελνεται σε δικη ενας γραφικος οπως ο Κωστας Πλευρης για ενα βιβλιο το οποιο αναμασα γνωστα ψευδη?
Επισης θα ηθελα να σας ρωτησω γιατι μπλεκεστε με το ΕΠΣΕ, κακο σας κανει κατα την αποψη μου.
Αγαπητέ κύριε Σαραντόπουλε,
Καταρχάς θέλω να διευκρινίσω ότι δεν είμαι εκπρόσωπος κανενός ΕλληνοΕβραϊκού οργανισμού και βεβαίως δεν εκπροσωπώ το Ισραήλ.
Τώρα όσον αφορά τις ερωτήσεις σας θα πρέπει να πω (όπως μας συνήθισαν και στην βουλή) «ναι σε όλα».
Και συγκεκριμένα, και όπως λέτε:
1. «…οτι το Ισραηλ εχει ενα προβλημα δημοσιων σχεσεων και αυτο δεν περιοριζεται μονο στην Ελλαδα…»
Έχετε απόλυτο δίκαιο.
2. «…αν το προβλημα των δημοσιων σχεσεων του Ισραηλ εξυπηρετείται με το να στελνεται σε δικη ενας γραφικος οπως ο Κωστας Πλευρης για ενα βιβλιο το οποιο αναμασα γνωστα ψευδη?»
Βεβαίως όχι, και μάλιστα ήρθα σε αντιπαράθεση με το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) γιαυτό. Αντί να τον αφήσουμε το Πλεύρη να πνιγεί στη γραφικότητα του τον κάναμε ισότιμο συνομιλητή και γίναμε διαφημιστές του βιβλίου του που τώρα βρίσκετε στην 3η έκδοση του!!!. Από την άλλη, και για την ιστορία το ΚΙΣ δεν τον μήνυσε. Την μηνυτήρια αναφορά την έκανε πρώτα το ΕΣΠΕ και μετά η Αντιναζιστική πρωτοβουλία. Το ΚΙΣ ζήτησε να παραστεί ως πολιτική αγωγή αλλά το δικαστήριο δεν το δέχτηκε.
3. «…γιατι μπλεκεστε με το ΕΠΣΕ, κακο σας κανει κατα την αποψη μου.»
Αυτό το λένε πολύ αλλά είναι θέμα ΚΙΣ και ειλικρινά και εγώ δεν το καταλαβαίνω.
Αγαπητέ κ. Σαραντόπουλε,
Στην προηγούμενη ανάρτηση παρέλειψα να σας πω πως η δίκη του Πλεύρη δεν έχει να κάνει τίποτα με το Ισραήλ όπως γράφετε. Είναι καθαρά θέμα Εβραϊσμού και μόνο.
Αγαπητέ κ. Πολυμερόπουλε,
Συμφωνώ απόλυτα με τα όσα γράφετε και επικροτώ τις πρωτοβουλίες σας. Εγώ προσωπικά έπαψα να διαβάζω Το Βήμα της Κυριακής όταν ακόμα ως φοιτητής οικονομικών έπαιρνα την εφημερίδα για να διαβάσω τα οικονομικά και έβλεπα ότι μόνο αντικειμενικά δεν ήταν, αφού συνεχώς εξυμνούσαν την κυβέρνηση Σημίτη, αδιαφορώντας για την κριτική που γινόταν τότε (από όλους τους άλλους) σε αυτήν.
Θα ήθελα να συμπληρώσω αν έχετε παρατηρήσει το τελευταίο διάστημα τον τεραστίων διαστάσεων αντι-αμερικανικό παροξυσμό που έχει πιάσει το δελτίο ειδήσεων του Mega, ιδίως δε την Όλγα Τρέμη αλλά και τους άλλους συνομιλητές της στα παράθυρα: Χαρακτηριστικά θυμάμαι την Τρέμη με αφορμή το θέμα της FYROM να μιλάει περί <> και όταν έδειχνε το αντίστοιχο βιντεάκι, φαινόταν ότι δεν είπε κάτι το προκλητικό – αντικειμενικά -. Εκτός και αν πιά, προκλητικό θεωρείται οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα. Γενικά θεωρώ ότι έχει πέσει απίστευτα η ποιοτική στάθμη του δελτίου ειδήσεων του Mega. Ορισμένες δε φορές, θεωρώ ότι υποτιμούν την νοημοσύνη του κόσμου, αφού μεταφράζουν τις δηλώσεις αξιωματούχων με όποιο τρόπο θέλουν, αρκεί να φανεί ότι ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ. Έλεος πια.
Κυριε Κοεν
σαρδαναπαλος το νικ και οχι Σαραντοπουλος. Σχετικα με αυτα που γραψατε, συμφωνω πως δεν θεωρησα οτι εκπροσωπειτε κανεναν περαν του εαυτου σας και χαιρομαι που συμφωνουμε στις παρατηρησεις. Ως γνωστον το ΕΠΣΕ ειναι λιαν αντιπαθητικο στη κοινη γνωμη (μεταξυ αυτων και εγω το αντιπαθω) και δεν νομιζω οτι η Ισραηλιτικη κοινοτητα θελει αυτοκλητους δικηγορους. Εμπειρια εχει στο πως να διαχειριστει τα θεματα που την αφορουν
Αναρωτιέμαι γιατί επίσης δεν έχει προβληθεί καθόλου στην Ελλάδα η ύπαρξη Ισραηλινών ανθρωπιστικών οργανώσεων όπως η Machsom Watch. Λεπτομέρειες μπορεί να δει κανείς στο ντοκιμαντέρ The Other Zionsist (περισσότερες λεπτομέρειες εδώ: http://www.filmoption.com/international_sector/showdetails.asp?id=360) το οποίο είναι διαθέσιμο και στο Google videos (http://video.google.com/videoplay?docid=-3274280101915845339). Αλήθεια, έχει ακούσει κανείς ή δει στην Ελλάδα μια από τις αγαπημένες μου Ισραηλινές ταινίες, το Walk on Water (http://www.imdb.com/title/tt0352994/)?
Η ουσία είναι ότι η Ελληνική κοινή γνώμη αγνοεί ότι μέσα στο Ισραήλ υπάρχουν ομάδες που εκφράζουν διαφορετική στάση και άποψη από αυτήν που προβάλλεται από τα μέσα ενημέρωσης και των οποίων η θέση απέναντι σε εθνικιστικούς κύκλους γίνεται όλο και πιο δύσκολη μετά από κάθε ενέργεια εξτρεμιστικής οργάνωσης της άλλης πλευράς.
Κωστα
Το πραγμα ειναι απλο, τα ΜΜΕ εν Ελλαδι κινουνται σε διπολα και βεβαια σε αγαστη διαπλοκη με τους ιδεολογικους μηχανισμους του κρατους που εχουν καταληφθει απο αριστερους. Πως τοσα χρονια το ΠΑΣΟΚ μπορουσε να περασει τον εκσυγχρονισμο (σαν μια αποπειρα καποιου εκμοντερνισμου της χωρας) οταν η βαση του ηταν βαθυτατα εναντια του. Απλα με την βοηθεια Λαλιωτηδων, ΜΜΕ κλπ οξυναν τα αντιδεξια αντανακλαστικα και μιλουσαν για την επαρατο. Οταν πηγαινε ο Κιλτιδης στο Γραμμο, ο Πολυδωρας στου Μακρυγιαννη η ακουγοταν ενα Νικας τοις Βσιλευσι τσιριζε ο Τσιμας και τελος ανεσυραν τον Αντρεα οποτε ηθελαν. Μεσα σε αυτην την ιδεολογικη παλιατζουρα χωρανε και οι ρετσετες του καλου Αραφατ (φιλαρακου του Ανδρεα και γκεστ σταρ στα ΠΑΣΟΚικα συνεδρια) και του κακου Ισραηλ. Ασε δε που και ο μαγιστρος Λαλιωτης κατεβαινε σε αντιαμερικανικα συλλαλητηρια.
Mas τα εχουν κανει να…. με τους φιλους μας τους παλαιστινιους, και ας ξεχασαν καποιοι το ποιος ηταν ο θειος του Αραφατ που ηταν αυτος που εδωσε καποτε ιδεες στο Χιτλερ και εκανε σφαγειο τα βαλκανια, την σμυρνη και την αρμενια.
Το πρόβλημα της αριστεράς με το Ισραήλ είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο, όχι μόνο Ελληνικό.
Σύμφωνα με το συγγραφέα Nick Cohen και το βιβλίο του “what’s left” η αριστερά μην έχοντας πια σήμερα τον κουμμουνισμό να ανταγωνίζεται τη Δύση και τον καπιταλισμό, υποστηρίζει δικτατορίσκους του τρίτου κόσμου μόνο και μόνο για να πάει κόντρα στην Αμερική και τους συμμάχους της.
Το αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα. Το βιβλίο είναι μικρό και τρομερά ενδιαφέρον. Πολύ μικρή αναφορά στο βιβλίο μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα μου http://www.cohen.gr/mdlpg199.htm
Αγαπητέ κύριε Σαρδανάπαλε,
Συγγνώμη για το λάθος του ονόματος, έχετε δίκιο.
Όπως άλλωστε λένε και στη δική μας δουλειά «αρκεί να γράψεις το όνομα μου σωστά»
Σαρδανάπαλε και κύριε Κοεν,
πάντως, για να είμαστε και ειλικρινείς, τις πιο μετριοπαθείς απόψεις στο θέμα της παράλληλης ύπαρξης Παλεστηνιακού κράτους και της απόσυρσης των εποίκων τις έχει η Ισραηλινή αριστερά, όχι τα δεξιά, συνήθως εθνικιστικά ή θρησκευτικά κόμματα. Οι οργανώσεις και οι παραγωγοί της ταινίας που ανέφερα χαρακτηρίζονται μέσα στο Ισραήλ ως αριστεροί, ο δε όρος χρησιμοποιείται συνήθως υποτιμητικά.
… έξοχο άρθρο!
Αποδομεί το μύθο του “Μεγάλου Συγκροτήματος”….
Αβίαστα και μεθοδικά, με απλή χρήση κοινού νού και λογικής (όπως είδαμε) εξάγεται το συμπέρασμα για το πόσο “κατευθυνόμενα” και ξεδιάντροπα ψευδόμενα είναι τα περισσότερα ΜΜΕ στη χώρα μας (και όχι μόνο!)…
Χρειάζεται τέτοιου είδους αναλύσεις να διαδίδονται ευρέως ώστε να ξυπνά σιγά-σιγά και το “πόπολο”…
Κύριε Κώστα,
Βεβαίως και οι ποιο μετριοπαθείς απόψεις είναι της αριστεράς στο Ισραήλ. Πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι. Οι εθνικιστές και ορθόδοξοι Εβραίοι είναι απίστευτα φανατικοί. Πιστεύουν πως όντως ο Θεός τους έδωσε αυτή τη γη και ως εκ τούτου τους ανήκει δικαιωματικά.
Ξέρετε που αλλού θα βρείτε μετριοπαθείς και ρεαλιστικές απόψεις στο θέμα? Στη στρατιωτική ηγεσία καθώς και στις Μυστικές Υπηρεσίες!!!!!
Παράδοξο σωστά.
Κύριε Κοέν,
“Παράδοξο σωστά?”
Σωστά, αν και όχι και τόσο αν το σκεφτεί κανείς πιο σοαβαρά. Ευχαριστώ για το διάλογο!
Κύριε Κώστα,
Είναι αυτό που λένε πως οι στρατιωτικοί είναι οι τελευταίοι που θέλουν το πόλεμο. Ίσως γιατί ξέρουν τι εστί
Καταρχάς συγχαρητήρια στον άνθρωπο που διέθεσε τόσο χρόνο και έκανε τη σύγκριση με το πρωτότυπο αποκαλύπτοντας τη προφανέστατη διαστρέβλωση..
Οι σχολιαστές έσπευσαν να μπουν στην “ουσία” του κειμένου της Independent και άνοιξαν συζήτηση περί του πως το Παλαιστινιακό ζήτημα αντιμετωπίζεται από τα ελληνικά ΜΜΕ.. Ενδιαφέρον και αυτό δε λέω..
Αλλά βλέπω ότι όλοι είστε πολύ σίγουροι για το γεγονός ότι το ΒΗΜΑ έκανε επίτηδες τη διαστρέβλωση αυτή.. Να μου επιτρέψετε να αμφιβάλω.. Όχι γιατί θεωρώ το ΒΗΜΑ αυτό που λέμε “εγκυρη εφημερίδα” που ποτέ δε θα το έκανε αυτό.. Κάθε άλλο! Απλά έχοντας παραδείγματα από το παρελθόν πάρα πολλών άρθρων που δημοσιεύτηκαν στον ελληνικό τύπο μεταφραζόμενα από ξένα έντυπα – και σε ζητήματα όπως υγεία, πληροφορική όχι τόσο “ύποπτα” δηλαδή – έχω καταλήξει να πιστεύω ότι το 99% των διαστρεβλώσεων αυτών δε γίνονται επίτηδες, αλλά από ένα μίγμα ασχετοσύνης, ωχαδερφισμού, ερασιτεχνισμού και πιέσεων από τις αρχισυνταξίες για εξοικονόμηση χώρου..
Ο ελληνικός έντυπος τύπος, με την προφανή σε πολλούς εξαίρεση της ‘Καθημερινή’, βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα.. Ίσως πάντα να ήταν έτσι, απλώς τώρα με τη δυνατότητα που έχουμε όλοι μας της πρόσβασης στο διαδίκτυο να έχει φανερωθεί η κατάσταση.. Κάντε ένα πείραμα: Διαλέξτε μία θεματολογία πάνω στην οποία έχετε εξειδικευμένες γνώσεις, οι γιατροί τα ιατρικά θέματα, οι προγραμματιστές (όπως εγώ) τα θέματα πληροφορικής, οι δικηγόροι “νομικά θέματα” κ.ο.κ. και συγκεντρώστε δημοσιεύματα – ας πούμε της τελευταίας εβδομάδας – πάνω στα ζητήματα αυτά. Ίσως διαβάζοντάς τα διασπαρμένα σε άλλα δημοσιεύματα μέσα στην εβδομάδα να σας διαφεύγει το τραγικό επίπεδο στο οποίο βρίσκονται, συγκεντρωμένα όμως χωρίς τις “διακοπές” από άλλα δημοσιεύματα συνθέτουν ένα πολύ διασκεδαστικό υλικό προς ανάγνωση που πείθει για τη τραγική εικόνα του ελληνικού τύπου – επαναλαμβάνω με κάποιες εξαιρέσεις πάντα..
Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι το σημαντικό εύρημα του κ. Πολυμερόπουλου.
Καλή συνέχεια
Συγχαρητήρια, πολύ καλό γράμμα.
Έχω παρατηρήσει να χρησιμοποιείται συχνά η ίδια “πατέντα” στην Ελλάδα, όχι μόνο στον τύπο αλλά και στην TV.
Πρόσφατο παράδειγμα ήταν η “κάλυψη” της ΝΕΤ στο βραδινό δελτίο της περασμένης Πέμπτης, στην οποία συμμετείχε και ένας “οικονομικός αναλυτής”. Η είδηση αφορούσε τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (IMF) η οποία, σύμφωνα με τη ΝΕΤ, προβλέπει συνέχιση των υψηλών τιμών, οδηγούμενες κυρίως από την τιμή του πετρελαίου. Στη συνέχεια ειπώθηκαν διάφορα για την διακύμανση της τιμής του πετρελαίου και πως αυτή αυξάνεται λόγω των “κερδοσκόπων”, κατηγορώντας τους για την γενική οικονομική κρίση. Στο τέλος, ο εν λόγω αναλυτής σημείωσε πως αυτή η τιμή επηρεάζει όλες τις τιμές, και έκλεισε.
Στην ιστοσελίδα του BBC, η ίδια είδηση είχε τελείως διαφορετική κάλυψη. Στο άρθρο του ( διαθέσιμο στο: http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7511766.stm ), το ΒΒC ανακοίνωσε μεταξύ άλλων πως το IMF προβλέπει την παγκόσμια οικονομία να αναπτυχθεί κατά περισσότερο από όσο είχε προβλεφτεί, καθώς και ότι η πιστωτική κρίση θα είναι λιγότερο σοβαρή απ’ ότι είχε αρχικά εκτιμηθεί, προειδοποιώντας όμως για τον κίνδυνο του ανερχόμενου κύματος πληθωρισμού.
Πιστεύω πως αυτό δείχνει κάποια πράγματα: Το ένα είναι πως τα ΜΜΕ στην Ελλάδα θέλουν πάντα να δαιμονοποιούν κάτι ή κάποιον για μία κατάσταση, δείχνοντας τα πάντα πολύ πιο μαύρα απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα. Πιστεύω επίσης πως είναι ένας από τους λόγους που πολλοί Έλληνες είναι τόσο οικονομικά αμαθείς.
[…] ασχοληθεί και στο παρελθόν με την “ναυαρχίδα” της “σοβαρής” […]