Γίνονται συχνά παράπονα για την αύξηση της ανισότητας εισοδήματος στις Η.Π.Α. τις πρόσφατες δεκαετίες. Εκτιμήσεις αύξουσας ανισότητας οι οποίες αναφέρονται ευρέως στα μέσα βασίζονται συχνά στα στοιχεία φορολογικών δηλώσεων του ομοσπονδιακού φόρου εισοδήματος. Αυτά τα στοιχεία φαίνεται να δείχνουν ότι το μερίδιο του αμερικάνικου εισοδήματος που ανέβηκε στο ανώτατο 1% (τα άτομα με τα μεγαλύτερα εισοδήματα) έχει αυξηθεί σημαντικά από την δεκαετία του ‘70. Παρόλα αυτά, έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές στους κανόνες φορολογίας με τον καιρό, οι οποίες έκαναν μια δραματική διαφορά στο τι αναφέρεται ως εισόδημα στις ατομικές φορολογικές δηλώσεις. Αλλαγές στους φόρους προκάλεσαν χιλιάδες επιχειρήσεις να μεταβούν από το να κατατάσσονται στο επιχειρησιακό φορολογικό σύστημα στο ατομικό φορολογικό σύστημα. Στελέχη επιχειρήσεων μετέβηκαν από το να δέχονται τις επιλογές αποθεμάτων να φορολογούνται σαν κέρδη κεφαλαίου σε μη καταρτισμένες επιλογές αποθεμάτων, που φορολογούνται σαν μισθοί. Η τεράστια ανάπτυξη στα σχέδια αποταμιεύσεων ευνοούμενα από την φορολογία, όπως το 401 (k)s, οδήγησε σε δισεκατομμύρια δολαρίων από εισόδημα επενδύσεων να εξαφανίζονται από τις φορολογικές δηλώσεις. Εν τω μεταξύ, μελέτες της ανισότητας εισοδήματος οι οποίες βασίζονται σε στοιχεία φορολογικών δηλώσεων συνήθως εξαιρούν εμβάσματα, κάτι το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα την υπερβολή των μεριδίων εισοδήματος που έλαβαν αυτοί στην κορυφή, αγνοώντας τα αυξανόμενα ποσά εισοδήματος στον πάτο.