Το θεωρητικό και το πρακτικό ενδιαφέρον για τα δικαιώματα είναι σχετικά πρόσφατο στον κόσμο. Ασφαλώς και το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρέμεινε επίκαιρο, τουλάχιστον από την Παγκόσμια Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών το 1948. Η αναφορά, όμως στα ανθρώπινα δικαιώματα σήμερα γίνεται συνήθως σε περιπτώσεις κατάφωρης παραβίασης τους σε ορισμένα καθεστώτα και απευθύνεται στις πολιτιστικές ευαισθησίες που απαντώνται κυρίως στη Δύση. Δεν παραπέμπει σε θεωρίες όσον αφορά την έννοια του δικαιώματος. Σε τι συνίσταται αυτή η έννοια; Τα δικαιώματα απορρέουν από την ίδια την ανθρώπινη ιδιότητα. Συνδέονται άμεσα με την απόφασή μας να επενδύουμε την ανθρώπινη προσωπικότητα με δυνάμεις πέρα από αυτές που έχει η αναγνώριση της φυσικής της ύπαρξης. Αναγνωρίζουμε, με άλλα λόγια, την ύπαρξη ενός ηθικού χώρου που περιβάλλει κάθε ανθρώπινο άτομο.

O Hayek είναι κριτής της έννοιας της κοινωνικής δικαιοσύνης. Πιστεύει ότι αποτελεί τη μεγάλη πλάνη, στην κυριολεξία η οφθαλμαπάτη της εποχής μας. «Η στράτευση υπέρ της ‘κοινωνικής δικαιοσύνης’ έχει γίνει κύριος παράγων ηθικής έξαρσης, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του σωστού ανθρώπου… Στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με μια θρησκευτικού τύπου δεισιδαιμονία, που καλά κάνει να την ανέχεται κανείς όταν δίνει χαρά σ’ αυτούς που την πιστεύουν, αλλά την οποία πρέπει να καταπολεμά κανείς όταν μετατρέπεται σε πρόσχημα για την επιβολή καταναγκασμών σε άλλους ανθρώπους». «Με πρόσχημα την ‘κοινωνική δικαιοσύνη’ οι το κράτος απέκτησε ραγδαία μεγάλη κεντρική δύναμη – την οποία δεν μπορεί να αρνηθεί να χρησιμοποιήσει για να ικανοποιήσει τα αιτήματα κατεστημένων συμφερόντων που έμαθαν να χειρίζονται το σύνθημα την ‘κοινωνική δικαιοσύνη’ όπως το ‘άνοιξε σουσάμι’ » (στο παραμύθι του Αλί Μπαμπά). Η έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης κατά τον Hayek είναι κενή νοήματος ίσως και αντιφατική. Αλλά η οικονομική, κοινωνική και κυρίως πολιτιστική ανάγκη στήριξης και ενδυνάμωσης εκείνων που κατά την κοινή αντίληψη (η οποία ποικίλει σε τόπο και χώρο) είναι ασθενέστεροι μπορεί κάλλιστα να αναγνωρισθεί χωρίς τη ρητορική περί «κοινωνικής δικαιοσύνης».