Η θλίψη της παρωχημένης εθνικής συνείδησης
Ιαν 16th, 2010 | Διονύσης Γουσέτης| Κατηγορία: Διονύσης Γουσέτης |
Email This Post
|
Print This Post
|
Είναι να θλίβεσαι. Το μάλλον συντηρητικό γαλλικό περιοδικό Εξπρές, στο χριστουγεννιάτικο τεύχος του, απομυθοποιεί την ιστορία της Γαλλίας. Ο επικεφαλής του αφιερώματος καθηγητής Μισέλ Βινόκ, συγγραφέας 30 ιστορικών συγγραμμάτων, εξηγεί:
«Για να υπάρξει ιστορία ενός έθνους πρέπει να υπάρξει προηγουμένως το έθνος. Γι’ αυτό οι πρώτες ιστορίες του γαλλικού έθνους εμφανίζονται μετά τη γαλλική επανάσταση και τον ρομαντισμό… Η ιστορία του έθνους είναι εργαλείο διαμόρφωσης της εθνικής ταυτότητας».
Παρόμοιες διαπιστώσεις έκανε η καθηγήτρια Θάλεια Δραγώνα στην Ελλάδα. Η διαφορά είναι ότι το αφιέρωμα του Εξπρές είναι κοινός τόπος για τους Γάλλους, ενώ στην καθυστερημένη καθ’ ημάς Ανατολή έπεσαν οι υπερεθνικόφρονες να την εξοντώσουν πολιτικά, απαιτώντας την παραίτησή της από τη θέση της Ειδικής Γραμματέως Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, όπου την όρισε η κυβέρνηση. Οι Γάλλοι δεν νιώθουν να θίγεται ο πατριωτισμός και ο εθνικισμός τους όταν διαβάζουν τις ρήσεις του Βινόκ. Και δίνουν αυτόματα υπηκοότητα σε όποιο παιδί γεννηθεί στη χώρα τους. Η κοινωνία τους είναι ανοιχτή. Η δική μας κοινωνία είναι επαρχιώτικη κλειστή και γι αυτό κομπλεξική και καχύποπτη απέναντι στους γείτονες, στις μειονότητες, στους μετανάστες, σε κάθε τι διαφορετικό.
Είναι να θλίβεσαι. Σύμφωνα με τον ανθρωπολόγο και φιλόσοφο Έρνεστ Γκέλλνερ, ο πατριωτισμός του εδάφους, που δεν βλέπει γύρω του παρά γείτονες και ιμπεριαλιστές που επιβουλεύονται την εδαφική ακεραιότητά μας και συγχρόνως θέλει να επεκτείνει την εδαφική κυριαρχία σε βάρος των γειτόνων, είναι παρωχημένος. Είναι ο πατριωτισμός της εποχής της αγροτικής παραγωγής, όπου το έδαφος ήταν καθοριστικός παράγων για την παραγωγή. Αντίθετα, στη βιομηχανική εποχή πατριωτισμός σημαίνει να είσαι καλύτερος από τους ανταγωνιστές σου. Στη δε μεταβιομηχανική εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ, όπου κάθε κράτος μέλος έχει εκχωρήσει αυτόβουλα μέρος της εξουσίας του, ο πατριωτισμός τείνει να αμβλύνεται. Στην χώρα μας ο πατριωτισμός βρίσκεται ακόμη στην αγροτική περίοδο. Ελάχιστοι πονούν που είμαστε πρώτοι στην ΕΕ σε όλα τα αρνητικά και τελευταίοι σε όλα τα θετικά. Ελάχιστοι ντρέπονται για το διεθνή ευτελισμό μας ή για το καθεστώς επιτήρησης που συρρικνώνει την εθνική κυριαρχία μας. Και όσοι Έλληνες νιώθουν και Ευρωπαίοι καθυβρίζονται ως αφελληνισμένοι, ευρωλιγούρηδες, εθνομηδενιστές, αν όχι προδότες και πράκτορες. Ο Φίλιππος Ηλιού έγραψε το 1983 ότι «η ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να βρίσκεται αντιμέτωπη με προβλήματα που είχαν ήδη τεθεί στις αρχές του 19ου αιώνα».
Η παρωχημένη εθνική συνείδηση είναι συνείδηση εικονική. Είναι υπαίτια της κλειστής κοινωνίας μας. Γι’ αυτό, αντί να ωφελεί βλάπτει το έθνος. Ωστόσο, οι φορείς της δημιουργούν σάλο, επηρεάζουν αποφάσεις και καθηλώνουν και τη σκέψη των υπολοίπων, αφού καθορίζουν το πεδίο συζήτησης και αντιπαράθεσης. Έτσι, η καινοτόμα σκέψη αποτελματώνεται. Οι προσπάθειες για πρόοδο υφίστανται καθίζηση. Είναι να θλίβεσαι γιατί αξίζουμε καλύτερη τύχη.
Διονύσης Γουσέτης
——————————————————————-
Σημειώσεις:
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 13/1/2010
Η συνεχης επαναληψη των ιδιων και των ιδιων, απο τους ιδιους (Γουσετη, Παγουλατο, Δραγωνα κλπ) συνιστα πνευματικο αυνανισμο. Υπαρχει κατι νεο να μας πειτε, γιατι απο οτι φαινεται η διανοηση στην Ελλαδα κολλησε καπου στην Παντειο της δεκαετιας του 90.
Ένα από τα λιγοστά άρθρα του Γουσέτη, με το περιεχόμενο του οποίου σε γενικές γραμμές θα συμφωνούσα.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες της Δύσης είναι οι πλέον ανοιχτές και πολυπολιτισμικές. Ως γνωστόν, “το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα” – το χρήμα πάει, επενδύει ή και προσελκύει εργάτες εκεί όπου υπάρχει κέρδος και κατά συνέπειαν τα εθνικά σύνορα χάνουν πλέον τη σημασία τους.
– Αν και μου αρέσουν τα άρθρα του κ.Γουσέτη, τον θεωρώ μάλλον απαισιόδοξο, και επομένως θα συμφωνήσω με τον LASKOS
– Είμαι υπέρ της ενσωμάτωσης των μεταναστών, με ανώδυνο τρόπο, για να μην εξακολουθήσουν να νοιώθουν αποδιοπομπαίοι της κοινωνίας που ήδη ζουν.
– Αν παραδεχθούμε οτι το σύνθημα “Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε” έχει κάποια βάσι, τότε άς σκεφθούμε και την παρότρυνσι “Πληθαίνουμε ή χανόμαστε”
– REBEL, βρέ μανία με το “κεφάλαιο”, εκπλήττομαι που παραδέχεσαι οτι κάποιο καλό κάνει……… αλλά μάλλον είναι εκτός θέματος, διότι η ελεύθερη επικοινωνία έφερε τις ελεύθερες αγορές και την κινητικότητα των κεφαλαίων, όχι το αντίθετο…………..
Για να θυμηθώ κάποιο βιβλίο που είχα διαβάσει κάπου το ΄70 :
” IT IS THE CHAINS OF COMMUNICATION , NOT THE MEANS OF PRODUCTION THAT CONSTITUDE A SOCIAL PROCESS “.
Και,΄τότε, – εν μέσω της φιλοσοφίας οτι ο κομμουνισμός είναι φυσική ιστορική αναγκαιότης – , με είχε συγκλονίσει………………………………..
– Δεν έχω σκοπό να δώσω φράγκο για την μελέτη της εν λόγω Γενικής Γραμματέως, διότι απο τα αποσπάσματα που έχουν δημοσιευθεί, καταλαβαίνω οτι έχει κάνει λάθη Ιστορίας.
– Συγκεκριμένα,
Η αναζήτησις της “ελληνικότητος”, (γλώσσα, συνείδησις εθνικότητος, θρησκεία) με είχε απασχολήσει πάρα πολύ στα “νιάτα” μου, διότι είχα απορρήσει πως διήρκεσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία τόσες εκατονταετίες. και μάλιστα με υπηκόους που διετήρησαν γλώσσα και θρησκεία.
– Και ακόμη, πώς ολόκληρα κομμάτια πληθυσμού είχαν διατηρήσει γλώσσα, θρησκεία και νοοτροπία, εις πείσμα όχι μόνον αλλόθρήσκων αλλά και των Καθολικών, οι οποίοι, πολλές φορές ήσαν πιεστικότεροι των Μουσουλμάνων !
– Απο άλλη άποψι, την συγχωρώ, διότι, στην σημερινή εποχή της επικοινωνίας, πρέπει να γράψεις κάτι επαναστατικό/αντιφατικό/εξοργιστικό για να ακουστεί το όνομά σου.
Αρα, περιμένω πράξεις για να κρίνω…………….
“Και δίνουν αυτόματα υπηκοότητα σε όποιο παιδί γεννηθεί στη χώρα τους.”
Ψεύδος. Τη λαμβάνει στα 16 με δήλωση του.
η ελεύθερη επικοινωνία έφερε τις ελεύθερες αγορές και την κινητικότητα των κεφαλαίων, όχι το αντίθετο
H αύξηση της παραγωγικότητας και οι τεχνολογικές επαναστάσεις στις συγκοινωνίες, επικοινωνίες, κτλ. είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής οικονομικής οργάνωσης της κοινωνίας και ανάπτυξης και του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, και όχι το αντίστροφο. Λίγος διαλεκτικός ματεριαλισμός δεν βλάπτει σε τέτοιες προσεγγίσεις- ανοίγουν καμιά φορά και τα μάτια του ανθρώπου. Αν όχι, τουλάχιστον μια στοιχειώδης διάκριση αιτίας και αιτιατού θα αρκούσε.
Η αναφορά στο κεφάλαιο γίνεται διότι η οικονομική βάση των δυτικών κοινωνιών είναι βασισμένη στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής – ό,τι και να λέμε, λέτε, λένε.
Παρεμπιπτόντως, οι κύριο λόγοι της μετανάστευσης από χώρες του τρίτου κόσμου είναι οικονομικοί και ελπίζω να συμφωνούμε σε αυτό τουλάχιστον.
H αύξηση της παραγωγικότητας και οι τεχνολογικές επαναστάσεις στις συγκοινωνίες, επικοινωνίες, κτλ. είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής οικονομικής οργάνωσης της κοινωνίας και ανάπτυξης και του καπιταλιστικού ανταγωνισμού
Αλλα λογια να αγαπιομαστε αγαπητε. Η ανακαλυψη της πυριτιδας το μεσαιωνα που εκανε ικανη την δημιουργια μαζικων λαικων στρατων σηματοδοτει το τελος της φεουδαρχιας. Δεν ανακαλυψε ο καπιταλισμος την πυριτιδα, αλλα η πυριτιδα δημιουργει το μοντερνο εθνικο κρατος. Στο τελος θα μας πεις οτι η ρωσσικη σχολη στατιστικης ειναι αποτελεσμα του κομμουνισμου και οι Μπευζιανοι του αγγλικου καπιταλισμου. ΞΕΚΟΛΑ, ο μαρξισμος δεν ειναι δια πασον νοσον. Μονο για μαλακιαν
Και ως γνωστον, το υγρο πυρ ειναι αποτελεσμα του Βυζαντινου τροπου παραγωγης, ο Κεπλερ παιδι της Γερμανικης φεουδαρχιας, ο αστρολαβος των Κυθηρων ειναι προιον των οικονομικων σχεσεων της δουλειας στην αρχαια πολη-κρατος, ο Γαλιλαιος και λοιποι.
Οι τεχνολογικές ανακαλύψεις συνδέονται με την ανάπτυξη της παραγωγής και πολλές φορές πηγάζουν άμεσα από αυτήν, ενώ με τη σειρά τους απελευθερώνουν νέες παραγωγικές δυνάμεις. Αλλά θα γινόμουν πολύ “διαλεκτικός” αν έγραφα κάτι τέτοιο και θα ζοριζόσουν.
Και κατι τελευταιο και καταχρωμαι το χωρο. Οι μαρξιστες πρεπει να μαθετε μια εννοια. Εξαρτηση διαδρομης η αλλιως path dependence. Μια μικρη τυχαια μεταβολη σε ενα συστημα κληρονομειται επ απειρον, δηλαδη εχει απειρη μνημη, μεγαλο εκθετη Hurst κλπ. Η αλλιως οι κοινωνικες εξελιξεις δεν εινια γραμμικες σχεσεις παραγωγης αλλα πληθος μυριων πραγματων. Εδω το filioque που οδηγει στο σχισμα του 1054 δημιουργει τις βασεις της νεωτερικης Δυσης με την αποκοπη της απο την μυστικιστικη Ανατολη και θα ερθουν τα μαρξιστακια να μας πουν πως η απαντηση στην ιστορια ειναι ο νομοι του Μαρξ. Ποιος νομος μπορει να προβλεψει τετοια χαοτικα και τυχαια φαινομενα που μπορουν να αλλαξουν τον ρου της ιστοριας. Ειλικρινα θεωρω πως πρεπει στα σχολεια να διδασκεται επιστημολιγα πανω στις ανοησιες του Μαρξ ως οδηγος του “Πως να μην δομειτε την σκεψη σας, οταν γινετε ενηλικες”.
Κοιτα φιλε μου απο το 1989 και επειτα, εσεις ζοριζεστε. Δεν μπορειτε να εξηγησετε την πατατα που φαγατε με κανεναν νορμαλ ορο, εκτος απο τα γραφικα της αντεπανασταση., Πως το σεπτο σας συστημα εφτασε να ειναι σαπιο και ο καπιταλισμος μεσα στις αντιθεσεις του να παραγει ευημερια για ολοενα και περισσοτερους. Και να μην ακουσω τους τεμεναδες για την προσφατη κριση. Κερδοσκοπικες φουσκες σπανε εδω και αιωνες και επιβιωνει η ανθρωποτητα μια χαρα. Τιποτα νεο. Κομμουνισμος ομως εγινε μονο μια φορα και οσοι τον δοκιμασαν σε διαψευδουν.
LASKOS/REBEL , ψυχραιμία και χαλαρά……………….
– Υποθέτω οτι αναζητούμε νέες λύσεις, άσχετα αν ανασκαλεύουμε παλαιές μή-λύσεις………..
Οι αρθρογράφοι (Γουσέτης και πάρα πολλοί λοιποί) βοηθούν αφάνταστα, και τους παρομοιάζω σαν οροθέτες που εμείς πρέπει να αμφισβητήσουμε, …. για να γίνεται και κουβέντα, δηλαδή…………….., η ζωή – ούτως ή άλλως – προχωρά………………..
– Συμφωνώ οτι κυρίως οικονομικοί λόγοι αναγκάζουν τους ανθρώπους να μεταναστεύσουν,
– Είμαι υπέρ της τεχνολογίας και θεωρώ την τεχνολογία ως το απάυγασμα της πνευματικής εξέλιξης του ανθρώπου.
– Η τεχνολογία διευκόλυνε την επικοινωνία, την απεξάρτησε απο τους ολίγους και η πολυφωνία μάς ελευθερώνει απο τοπικιστικά δεσμά, ιδεοληψίες και καταναγκασμούς.
– Θέλω να παρακολουθώ τις εξελίξεις, το “social process” (και λίγο ελληνικούρα…). όχι να μείνω σε θεωρητικούς κανόνες του παρελθόντος , είτε λέγονται Μαρξ είτε Κεϋνς – ήδη ξεπερασμένοι , κατα την γνώμη μου
Στη Γαλλία δεν έχουν προβλήματα με τέτοιες απόψεις, αλλά όχι απαραίτητα επειδή είναι “προοδευτικοί”.
Πριν από την république υπήρχαν απόψεις όπως εκείνη του Henri de Boulainvilliers που υιοθέτησε αργότερα ο Joseph Arthur Comte de Gobineau, σύμφωνα με τις οποίες οι Φεουδάρχες ως Φράγκοι ανήκαν στην Γερμανική Φυλή ενώ η «Τρίτη Τάξη» και η plèbe ήσαν bâtards, απόγονοι των Γαλατών και των Ρωμαίων. Και απόψεις σαν και του Boulainvilliers φούρκιζαν τον Montesquieu, μολονότι υπάκουαν σε μια κάποια λογική. Γιατί, όπως και αν έχει, μια république έχει ανάγκη να δημιουργήσει την έννοια «patrie» —είναι θέμα Πολιτικής και όχι Επιστήμης. Αντίθετα, ο Gobineau υποστήριζε πως η έννοια patrie είναι μια εννοιολογική αφαίρεση των Ελλήνων και των Ρωμαίων. Η αυθεντική ενότητα για αυτόν είναι η Φυλή, la race.
Οι απανταχού “προοδευτικοί” δεν έχουν καταλάβει πως αποδομώντας την έννοια της “πατρίδας” μεταχειριζόμενη αυτήν ως καθαρή έννοια, abstraction faite του πολιτικού της πλαισίου (όπως δηλ. και οι πατριδοκάπηλοι) ή απαξιώνοντας την “ύλη” της, δηλαδή το σεβασμό της ιδιοκτησίας, κάνουν δυνατή μια επιστροφή στην αρχή της “φυλής”. Τι είναι άλλωστε ο μητροπολιτικός νεο-tribalism παρά αυτό;
Η «πνευματική εξέλιξη» του ανθρώπου και η τεχνολογική ανάπτυξη δεν είναι ουρανοκατέβατες, αλλά πάνε χέρι-χέρι με την εξέλιξη των παραγωγικών και οικονομικών σχέσεων, πρόκειται περί ενός διαρκούς ιστορικού πάρε-δώσε. Ο καπιταλισμός απελευθέρωσε σημαντικές παραγωγικές δυνάμεις και, βέβαια μαζί με αυτές, το ανθρώπινο πνεύμα, σε σχέση με τα οικονομικά συστήματα (της δουλείας, δουλοπαροικίας και φεουδαρχίας) που διαδέχθηκε.
Η τεχνολογική ανάπτυξη επιταχύνθηκε με ιστορικά πρωτοφανείς ρυθμούς στους δύο-τρεις αιώνες της ιστορίας του καπιταλισμού και αυτή η ανάπτυξη συμβαδίζει με την εξέλιξη και αναβάθμιση αυτού του οικονομικού συστήματος και την αύξηση της παραγωγικότητας. Η βιομηχανική επανάσταση εδραίωσε τον καπιταλισμό και οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής ανατροφοδότησαν τη βιομηχανική επανάσταση και μια σειρά από άλλα τεχνολογικά άλματα – στην πληροφορική, τις συγκοινωνίες, τις τηλεπικοινωνίες. Να μην επεκταθώ με συγκεκριμένα παραδείγματα.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο κος Γουσέτης δεν μπορεί να ξεφύγει από την ταυτοποίηση του εθνικισμού με τον πατριωτισμό.
Πράγματι υπάρχει στη χώρα μας ένας επαρχιώτικος και οπισθοδρομικός εθνικισμός.
Από την άλλη όμως υπάρχει, γενικά στην Ευρώπη, μια κρίση ταυτότητας. Δεν επηρεάζονται μονάχα οι Έλληνες από αυτό.
Στη Γαλλία στην οποία αναφέρεσθε, την πρωτοχρονιά, κάηκαν τουλάχιστον 1000 αυτοκίνητα από δυσαρεστημένους «νεαρούς». Για ρωτήστε τον μέσο Γάλλο αν είναι ευχαριστημένος με την μεταναστευτική πολιτική της χώρας του.
Το άρθρο τελικά, αν και αυτοδιαφημίζεται ως τέτοιο, είναι αυτό που δεν μπορεί να ξεφύγει από την Ελληνική μικροπολιτική του μαύρου – άσπρου.
Ευτυχισμένο το 2010 κύριε κύριε Σιβρίδη!
Enfin, ce sont toujours certains Americains et certains Hellenes qui font la difference. Voila!
“Πως το σεπτο σας συστημα εφτασε να ειναι σαπιο και ο καπιταλισμος μεσα στις αντιθεσεις του να παραγει ευημερια για ολοενα και περισσοτερους. Και να μην ακουσω τους τεμεναδες για την προσφατη κριση. Κερδοσκοπικες φουσκες σπανε εδω και αιωνες και επιβιωνει η ανθρωποτητα μια χαρα. Τιποτα νεο. ”
Ο καπιταλισμός πραγματικά παράγει ευημερία αλλά δυστυχώς για όλο και λιγότερους, τουλάχιστον αυτό δείχνει η κατανομή του πλούτου έτσι όπως έχει εξελιχθεί μεταπολεμικά.
Το τραγικό με την περίπτωση του είναι πως πέρα από τον πλούτο παρήγαγε και τον φασισμό, τον ναζισμό, την αποικιοκρατία, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, παγκόσμιους και πολλούς τοπικούς και περιφερικούς πολέμους. Γενικά του «βγαίνει» περισσότερο η καταστροφή!
Η πρώτη προσπάθεια για σοσιαλισμό είναι αποτυχημένη, αυτό όμως δεν λέει και πολλά, άλλωστε και ο καπιταλισμός χρειάστηκε χρόνο και βία για να εγκαθιδρυθεί.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος μετά την κρίση του 29 ήταν μια χαρά, δηλαδή θριαμβολογείς που δεν εξαφανίστηκε η ζωή από την γη;
Απ’ όσες γελοιότητες έχω ακούσει/διαβάσει κατά του Μαρξ η κορυφαία ήταν του Στέλιου Ράμφου σε μια πρόσφατη εκπομπή της ΝΕΤ, ότι ο Μαρξ ήταν φιλόσοφος τρίτης κατηγορίας! Έ ρε γέλια….
Ασε ρε Δημητρη
ο ναζισμος ηταν εθνικοΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, ο φασισμος πιστευε στον ΚΟΡΠΟΡΑΤΙΣΜΟ και οχι στην ελευθερη οικονομια, η αποικιοκρατια της ΕΣΣΔ στο Αφγανισταν και στα Ουζμε-Τατζι-Κιργι-Τουρκμε-σταν ηταν σοσιαλιστικη και αρα καλη?
Ο Β Πολεμος ηταν η προσπαθεια των πλεον αποκρουστικων καθεστωτων του Χιτλερ, του Ντουτσε και του Σταλιν (Μολοτωφ-Ριμπεντροπ, στην πραγματικοτητα η Ρωσσια ειναι ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΗ ΧΩΡΑ και να αφησουν τις ανοησιουλες τα σοσιαλιστακια).
Ελεος αυτα ειναι επιχειρηματα πενταχρονου. Οσο για της ευημερια σε ολοενα και λιγοτερους. Ιδια ζουσες εσυ και οι ιδια οι παππουδες σου? Και ο Μαρξ δεν ηταν απλα τριτης διαλογης. Απο το σωρο βγηκε, ηδη σε ελαχιστον χρονο οι Αυστριακοι τον ειχαν εκμηδενισει και αν δεν ηταν η λαιλαπα του Πρωτου Παγκοσμιου σημερα θα ειμασταν σε communism-free κοσμο
Λασκο οσον αφορα τον εθνικοσοσιαλισμο ειναι ενα ειδος μικροαστικου σοσιαλισμου που αναπτυχθηκε ηδη απο τον 19ο αιωνα και ειχε εξηγηθει επακριβως ως ιδεολογικο ρευμα απο το Μαρξ.Ο Μαρξ απο το Κομμουνιστικο μανιφεστο ακομα οριζει ποιες ειναι οι διαφορες μεταξυ μικροαστικου σοσιαλισμου και μαρξισμου.Ειχε επισης προβλεψει πως ο μικροαστικος σοσιαλισμος μπορει να μεταβληθει σε εντελως αντιδραστικο ιδεολογικο ρευμα.Για την ΕΣΣΔ και Κεντρικη Ασια δεν μπορεις να μιλας για αποικιοκρατια της ΕΣΣΔ αφου αυτες οι περιοχες ειχαν ηδη κατακτηθει απο τη Ρωσικη Αυτοκρατορια.Μετα την Επανασταση του 1917 αυτες οι περιοχες απο κατακτημενες μετατραπηκαν σε σοσιαλιστικες δημοκρατιες,εκβιομηχανιστηκαν και γενιοτερα εκσυγχρονιστηκαν.Αυτα δεν τα λεω εγω αλλα και γνωστοι μου Ελληνες και γενικοτερα ανθρωποι που ζουσαν αυτην την εποχη σε αυτες τις χωρες.Για το ΒΠ με τη λογικη σου και οι Αγγλοι συνεργαστηκαν με το Χιτλερ αφου υπεγραψαν μαζι του συμφωνια στο Μοναχο το 1938.Μαλιστα την ιδια εποχη ο πρωθυπουργος Τσαμπερλεν πως εχθρος μας δεν ειναι ο Χιτλερ αλλα ο μπολσεβικισμος.Οσο για το αν ο Μαρξ ηταν τριτης διαλογης το ποσο σωστο ειναι αυτο φαινεται απο το γεγονος πως οι επικριτες του ειναι οι πιο φανατικοι του αναγνωστες,ειναι που τον θεωρουν τριτης διαλογης.Και τελος ενταξει ειμαστε free of communism τωρα γενικοτερα free ειμαστε?Το γεγονος πως το ιστολογιο ειναι σε δημοσια θεα δεν μου επιτρεπει να εκφραστω ελευθερα.Παντως Λασκο ειπαμε εχεις διαφωνιες με τον κομμουνισμο αλλα μην το ξηλωνεις εντελως ειλικρινα.Εσυ μου θυμιζεις οταν μιλας για κομμουνισμο συνδεσμιτη της Θυρας 7 η της Θυρας 13 οταν μιλαει για τον Παναθηναικο η τον Ολυμπιακο αντιστοιχα.
Και ο Μαρξισμος κατα Μαρξ αντιδραστικο ρευμα ηταν.
Μετα την Επανασταση του 1917 αυτες οι περιοχες απο κατακτημενες μετατραπηκαν σε σοσιαλιστικες δημοκρατιες,εκβιομηχανιστηκαν και γενιοτερα εκσυγχρονιστηκαν.
I rest my case your honour!
Περα απο ευφυολογηματα υπαρχει καποια αλλη απαντηση?Βεβαια με αυτην την συζητηση που ανοιγει ειμαστε εκτος θεματος αλλα αφου συμμετεχεις καλο θα ηταν να απαντας και με κατι πιο ουσιωδες.Τωρα για την πρωτη προταση τι να πω.Εισαι ο πρωτος και ο τελευταιος που την εγραψε η την ειπε μαλλον.Δεν ξερω αν εσυ προσωπικα θεωρεις το μαρξισμο αντιδραστικο ο ιδιος ο Μαρξ παντως οχι τουλαχιστον με τα κριτηρια που οριζε το προοδευτικο και το συντηρητικο-αντιδραστικο.
@dimitris
«Ο καπιταλισμός πραγματικά παράγει ευημερία αλλά δυστυχώς για όλο και λιγότερους, τουλάχιστον αυτό δείχνει η κατανομή του πλούτου έτσι όπως έχει εξελιχθεί μεταπολεμικά.
Το τραγικό με την περίπτωση του είναι πως πέρα από τον πλούτο παρήγαγε και τον φασισμό, τον ναζισμό, την αποικιοκρατία, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, παγκόσμιους και πολλούς τοπικούς και περιφερικούς πολέμους. Γενικά του «βγαίνει» περισσότερο η καταστροφή.»
Πῶς καὶ δὲν τοῦ καταλογίζετε καὶ τὸν σοσιαλισμὸ καὶ τὸν κομμουνισμό ; Ὁ Μάρξ τοὺς ἔβλεπε ὡς ἀναγκαία συνέχεια τοῦ καπιταλισμοῦ.
Καὶ κάτι ἄλλο : προπολεμικῶς ἡ κατανομή τοῦ πλούτου ἦταν πιὸ ἴση ; Δὲν τὸ νομίζω. Πόσοι εἶχαν αὐτοκίνητο προπολεμικῶς ; Τηλεόραση ; Ὑπολογιστὴ καὶ πρόσβαση σὲ ἄπειρη γνώση καὶ συζητήσεις ὅπως ἡ παρούσα ; Χρόνο γιὰ τέτοιες συζητήσεις ; Νὰ θυμίσω τὸ πλύσιμο τῶν ρούχων μὲ τὰ χέρια καὶ τὸ μαγείρεμα μὲ τὰ ξύλα ; Τὴν θέρμανση μὲ ξύλα ; Τό χτίσιμο τῶν κτιρίων μὲ μεταφορὰ τοῦ μπετὸν μὲ τενεκέδες στοὺς ώμους άναριθμήτων έργατῶν ; Τὰ συνακόλουθα ἐργατικὰ ἀτυχήματα ;
Μποροῦμε, φυσικά, νὰ θρηνοῦμε τὴν «καταστροφὴ» τῶν ἁμαξάδων, τῶν πλυστρῶν, τῶν οἰκοδόμων, τῶν ξυλοκόπων καὶ τῶν ὀρθοπεδικῶν. Τέτοια καταστροφή μακάρι νἄφερνε ὁ σοσιαλισμός, άλλὰ δὲν τοῦ βγαίνει.
Καὶ κάτι ἄλλο : προπολεμικῶς ἡ κατανομή τοῦ πλούτου ἦταν πιὸ ἴση ; Δὲν τὸ νομίζω. Πόσοι εἶχαν αὐτοκίνητο προπολεμικῶς ; Τηλεόραση ; Ὑπολογιστὴ καὶ πρόσβαση σὲ ἄπειρη γνώση καὶ συζητήσεις ὅπως ἡ παρούσα ; Χρόνο γιὰ τέτοιες συζητήσεις ; Νὰ θυμίσω τὸ πλύσιμο τῶν ρούχων μὲ τὰ χέρια καὶ τὸ μαγείρεμα μὲ τὰ ξύλα ; Τὴν θέρμανση μὲ ξύλα ;
Λυπάμαι που το γράφω, αλλά ως προς το παραπάνω βλακώδες επιχείρημα, το οποίο και σχολιάσθηκε διεξοδικά, σας πρόλαβε (και με στατιστικά στοιχεία για οικοσυσκευές μάλιστα!) ο Harry Peitsinis.
http://e-rooster.gr/12/2009/1964
Εν συντομία, οι ανάγκες του ανθρώπου και κατ’ αντοιστοιχία ο ορισμός του πλούτου και της φτώχιας – απολύτων και σχετικών, μεταβάλλονται με την πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού και την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Με τη λογική σας, για να παραφράσω έναν σχολιαστή από εκείνη τη συζήτηση, στην εποχή της Βασίλισσας Βικτωρίας όλοι ήταν φτωχοί – συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας της βασίλισσας.
Ρεμπελ οσο και να το κουραζεις δεν γινεσαι πιστευτος και δυστυχως δεν υπαρχη μηχανη του χρονου να σε στειλουμε για να καταλαβεις την διαφορα. Εως τοτε λυπαμαι αλλα εισαι σε συγχυση
Μπα, δεν νομίζω.
Σαφώς η βασίλισσα Βικτωρία ήταν φτωχή αλλά είχε λαντώ, ενώ ο λαός πήγαινε με τα πόδια. Σήμερα η βασίλισσα Ελισσάβετ η Β΄ έχει λαντώ, έχει και Ρολλς-Ρόϋς, αλλά η διαφορά έχει να κάνει με τον λαό. Έχει κι αυτός αυτοκίνητο, άλλο αν δεν είναι Ρολλς-Ρόϋς. Το κυριώτερο, βέβαια, κέρδος είναι στην μακροβιότητα και στην υγεία και περίθαλψη. Εκεί να ΄δει κανείς φονική ανισότητα παλιά και τεράστια πρόοδο σήμερα. Τα χάλια των νοσοκομείων επί υπαρκτού σοσιαλισμού είναι το κύριο στοιχείο της καταδίκης του όχι τα χάλια των Τράμπαντ.
Και μιλώ εξ ιδίας πείρας.
Συνεπώς “οι ανάγκες του ανθρώπου και κατ’ αντοιστοιχία ο ορισμός του πλούτου και της φτώχιας – απολύτων και σχετικών, μεταβάλλονται με την πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού και την ανάπτυξη της τεχνολογίας” σε συνθήκες καπιταλισμού. Σε συνθήκες κομμουνισμού έχουμε τα σαραβλάκια της Κούβας. Μετακίνηση προσφέρουν κι αυτά.
Ειλικρινά, έχω κουραστεί να συζητάω για τη “διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων στον καπιταλισμό” και για τα αίτια της αποτυχίας του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού… Απλώς, αρνούμαι να δεχτώ την ανοησία ότι αυτός που διαθέτει ψυγείο, TV, αυτοκίνητο, κτλ. σήμερα θεωρείται “πλούσιος” σε απόλυτους ή σχετικούς όρους και ότι, εξαιτίας της ευρείας κατανομής αυτών των αγαθών στις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού (για να μην επεκταθούμε σε χώρες όπως της Λατινικής Αμερικής, Αφρικής, Ασίας, κτλ.), έχουμε και ισοκατανομή του πλούτου.
(27) rebel,
Ποιά είναι τα κριτήρια ??
– Την λέξι “ισοκατανομή” πρέπει να την ξεχάσεις…………. Η μόνη ισοκατανομή που επιχειρήθηκε ήταν της ένδειας………
– Μήπως έχουμε (όλοι) ξεφύγει απο το θέμα του άρθρου ? ή, μήπως η “εθνική συνείδησις” ευδοκιμεί σε άδεια στομάχια, που ευνοούν “ένωση του λαού”, έξαρση του πατριωτισμού, …………. για αρπαγή του (γειτονικού) φαγητού ???
Πράγματι, ξεφύγαμε από το θέμα, αλλά θα συμφωνούσα με το παρακάτω:
μήπως η «εθνική συνείδησις» ευδοκιμεί σε άδεια στομάχια, που ευνοούν «ένωση του λαού», έξαρση του πατριωτισμού,…
Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι εξάρσεις “εθνικισμού” έπονται ή συνοδεύουν τη διόγκωση οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων ή εσκεμμένα καλλιεργούνται, κύρια από την πολιτική εξουσία, για τον αποπροσανατολισμό κοινωνικών στρωμάτων σε κατευθύνσεις μακριά από τα πραγματικά τους προβλήματα.
(29) rebel, απόλυτα σωστός !!!!
Η ιστορια μας εχει διδαξει πχ πως οι Ουγγροι αποστατησαν απο την Αυστροουγγρικη αυτοκρατορια ενω ηταν ισοτιμοι με τους Γερμανους και εξαιρετικα χορτατοι απο εξουσια. Οι Βορειο Ιρλανδοι ζουσαν υπο την αιγιδα του ΜΒ, οι Κεμπεκουα υπο εναν αναπτυγμενο Καναδα κλπ. Οι οικονομιστικες θεωρησεις της ιστοριας υπηρξαν ο χειροτερος τροπος κατανοησης του πιο ευρυ κοινωνικου φαινομενου, του εθνικισμου που κινητοποιησε περισσοτερες μαζες ανθρωπων απο οτι τα εργατικα κινηματα. Παραμονες του Α Παγκοσμιου Πολεμου, τα εργατικα κομματα διαλεξαν πατριδα απο οτι προλεταριατο.
Το τι ειναι δε πραγματικο προβλημα για τον λαο, δεν ερχεται καποιος προφητης εξ αποκαλυψεως να του το πει. Σιγουρα μπορει να λαικισει, να βρεθει ενας Χιτλερ αλλα παντα παταει σε καποιους εθνικους αταβισμους που δεν εχουν σχεση με τα μεσα παραγωγης. Ο αντισιωνισμος στην Ευρωπη, ηταν ανεκαθεν παρων ειτε επι φεουδαρχιας, ειτε επι βιομηχανικου καπιταλισμου και παντοτε υπηρχαν καλοθελητες να εκμεταλλευτουν καταστασεις.
Νὰ μήν ξεχάσουμε καὶ τοὺς Ἕλληνες ἐπί Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας. Δὲν περνοῦσαν καθόλου χειρότερα ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες τοῦ ἐλευθέρου Βασιλείου τῆς Ἐλλάδος. Μάλιστα, μετανάστευαν ἀπὸ τὴν ἐλευθέρα Ἑλλάδα στὶς ἐλεύθερες οἰκονομικές ζῶνες τῆςὉθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας καὶ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ σπανιώτατα συνέβαινε τὸ ἀντίθετο.
Φίλτατε laskos
Ψύχραιμα, γνώμες ανταλλάσουμε.
Είτε αρέσει είτε όχι ο εθνικοσοσιαλισμός και ο φασισμός μέσα στην αστική δημοκρατία δημιουργήθηκαν και η οικονομία τους υπήρξε η κλασική καπιταλιστική οικονομία με λίγες κρατικοποιήσεις που στην τελική τις επέβαλαν οι συνθήκες, βλέπε οικονομία πολέμου. Το γεγονός ότι υπήρξαν η πρώτη γραμμή επίθεσης κατά των εργατικών και κομμουνιστικών κινημάτων δεν είναι τυχαίο. Αλήθεια το καθεστώς Πινοσέτ που η ελεύθερη αγορά έσκιζε, σου είναι το ίδιο αποκρουστικό;
Κάπου το παραμύθι της ελεύθερης οικονομίας πρέπει να σταματήσει. Προσωπικά λίγο με νοιάζει σε τι ρυθμιστικό περιβάλλον δρουν οι καπιταλιστές αφού πάντα το διαμορφώνουν έτσι που να τους βολεύει περισσότερο.
Η ΕΣΣΔ μπήκε στο πόλεμο αναγκαστικά, αυτό το γνωρίζουν όλοι. Αν δεν το είχε κάνει θα βρισκόταν πάλι στη θέση που βρέθηκε όταν 17 communism-free χώρες της έκαναν ντου.
Δυστυχώς ο πλούτος μετράτε σε δολάρια και όχι σε πλυντήρια καζανάκια απλώστρες κλπ.
Αν όντως ο Μαρξ ήταν του σωρού τότε δεν τα κατάφερε και άσχημα καθώς τόσα χρόνια μετά τον θάνατό του εξακολουθεί να δέχεται τις πιο έξαλλες επιθέσεις και να απασχολεί πιο πολύ από κάθε άλλο φιλόσοφο την πολιτική και τους πανεπιστημιακούς.
Κε Γεωργανά
«Πῶς καὶ δὲν τοῦ καταλογίζετε καὶ τὸν σοσιαλισμὸ καὶ τὸν κομμουνισμό»
Τον πρώτο του τον καταλογίζω…
Για να γυρίσουμε στο θέμα που το έχουμε αδικήσει:
«Οι Γάλλοι δεν νιώθουν να θίγεται ο πατριωτισμός και ο εθνικισμός τους όταν διαβάζουν τις ρήσεις του Βινόκ.»
Που το ξέρει ο συγγραφέας, υπάρχει σφυγμομέτρηση που να τον βεβαιώνει ή σκέφτηκε «ρε είναι μπροστά αυτοί οι Γάλοι, δεν ιδρώνει από τέτοια το αυτί τους» και το παρουσιάζει ως αυταπόδεικτο;;;
«Η δική μας κοινωνία είναι επαρχιώτικη κλειστή και γι αυτό κομπλεξική και καχύποπτη…»
Αυτό το κόλλημα με τους επαρχιώτες που τους ταυτίζουμε με κάθε τι αρνητικό δεν είναι λίγο ρατσιστικό;
Ο πλεον ανοητος Χεγκελ μας απασχολει ακομα με τους τονους ανοησιας που πεταξε. Και βεβαια τα καθαρματα της γαλλικης διανοησης της δεκαετιας του 60 τυπου Ντεριντα, Μπωντριγιαρ κλπ. Επρεπε να βρεθει ενας αριστερος, ο Αλαν Σοκαλ για να τους κανει με τα κρεμμυδακια με την γνωστη του φαρσα.
Η ΕΣΣΔ πριν το πολεμο ηταν το μοναδικο κρατος με πληρως αρμονικες σχεσεις με την Γερμανια πριν και μετα Ναζι. Οι διπλωματικες τους σχεσεις ανοιξαν με την συνθηκη του Ραπαλο, οταν ηλιθιωδως οι Αγγλογαλλοι νομιζαν πως μπορουν να κρατανε τις δυο χωρες απομονωμενες.
Ας παραμείνω και εγώ, επ΄ολίγον, εκτός θέματος,
– Καπιταλισμός/κομμουνισμός παρουσιάζονται ως εκ διαμέτρου αντίθετα οικονομικά συστήματα.
– Ο κομμουνισμός είναι ουτοπία, μια ιδεάτή κοινωνία εκτός εφαρμογής,
– Ο καπιταλισμός είναι η ίδια η ζωή .-
Εντός Θέματος του αρθρογράφου,
– Τα προαναφερόμενα, μαζί και η Εθνική Συνείδησις, γίνονται αντικείμενα Πολιτικής εκμετάλλευσης προς ίδιον όφελος…….
– Προσωπικά, χαίρομαι όταν κάποιος νέος/νέα μου μιλά σε καλύτερα Ελληνικά και απο αυτά που μιλώ εγώ, ασχέτως καταγωγής…….
– Στο κάτω-κάτω, οι διακηρύξεις περισσεύουν, – όταν έμφανιστεί πραγματική ανάγκη (όχι όταν ψάχνουμε για φώτα στα… τούννελ..) η Εθνική Συνείδησις εφαρμόζεται θαυμάσια…………………………..
@ rebel@work
As ypo8esoume oti oi ftwxoi tou 2100 8a exoun Bentley (syn ola ta alla) se anti8esh me to ypoloipo kommati tou plh8ysmou pou 8a exei Rols Royce.
Pisteveis pragmatika oti o ftwxos tou 2100 den exei diafora ap’ton ftwxo tou 1800 pou htan anagkasmenos na steilei ta 5xronia paidia tou na doulepsoun sta oryxeia gia na mhn pe8anoun ap’thn peina?
Η Συμφωνια του Ραπαλο υπογραφτηκε το 1925 μεταξυ Γερμανιας και ΕΣΣΔ οταν δηλαδη το πολιτευμα της Γερμανιας ηταν η κοινοβουλευτικη δημοκρατια.Οσο για τις σχεσεις των Ναζι με τις αλλες δυτικες χωρες πριν το πολεμο δεν θα μπορουσαν να χαρακτηριστουν εχθρικες.Οχι μονο αυτο αλλα οι δυτικες χωρες και ιδιως η Βρετανια ειχαν υιοθετησει τη λεγομενη πολιτικη του κατευνασμου με αποκορυφωμα τη Συμφωνια του Μοναχου.Τωρα κατα τα αλλα διαβασα και κατι για αποστασιες των Ουγγρων,κατι για κινηματα των Βορειοιρλανδων(καθολικων και προτεσταντων μαζι?) απο το Λασκο αν δεν κανω λαθος και αντιληφθηκα πως τελικα η ιστοριογραφια ειναι εντελως ουτοπικο να αντιμετωπιζεται αντικειμενικα απο τους ανθρωπους,Πολυ περισσοτερο οταν αισθανομαστε οτι αυτη φτανει σε λημερια που θεωρουμε τροπον τινα δικα μας βλεπε περιπτωση Δραγωνα.
“Pisteveis pragmatika oti o ftwxos tou 2100 den exei diafora ap’ton ftwxo tou 1800 pou htan anagkasmenos na steilei ta 5xronia paidia tou na doulepsoun sta oryxeia gia na mhn pe8anoun ap’thn peina?”
Μα ακριβώς αυτό προσπαθώ να στηρίξω εδώ και καιρό: το κατώφλι της απόλυτης φτώχιας είναι μεταβλητό με την πρόοδο του ανθρώπινου γένους. Ο φτωχός πριν πενήντα χρόνια δεν είχε ψυγείο και TV, σήμερα με την κατοχή τέτοιων αγαθών δεν ξεπερνάς απαραίτητα το κατώφλι της φτώχιας, όπως αυτό θα οριζόταν με σύγχρονα πολιτιστικά και τεχνολογικά δεδομένα και τη διεύρυνση των ανθρώπινων αναγκών. Άλλοι είναι αυτοί που συγκρίνουτν το ποσοστό του πληθυσμού που διαθέτει την Α οικοσυσκευή σε σχέση με το αντίστοιχο ποσοστό πριν 30-50 χρόνια και συμπεράνουν ότι η φτώχια εξαλείφεται.
@rebel
Πιστεύεις οτι η ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ διαφορά μεταξυ φτωχου 1800 και φτωχου 2100 ειναι λιγότερη σημαντική απο την ΤΥΠΙΚΗ ομοιότητα τους οπως αυτή απορρέει απο τον εκάστοτε ορισμό της φτώχιας?
Οπως και να’χει, μια κοινωνια στην οποια οι “φτωχοι” θα εχουν εχουν τα παντα εκτος Rolls Royce εχει σιγουρα φτασει σε καποιο ικανοποιητικο επιπεδο.
(40),(41), κάπου την ξεφτιλίσαμε και την φτώχεια …….!!!
Υπήρχε και πάντα θα υπάρχει διαφορά εισοδημάτων και τρόπων ζωής.
– Πραγματική φτώχεια είναι όταν δεν μπορείς να βρείς ένα πιάτο φαϊ – αυτό δεν υπάρχει πλέον στις περισσότερες κοινωνίες, για τις “άλλες”…. το συζητάμε….
Σαφώς και υπάρχει ουσιαστική και εννοιολογική διαφορά στη φτώχια κατά τις διαφορετικές ιστορικές φάσεις της ανθρωπότητες, για τον απλό λόγο ότι με την πρόοδο του πολιτισμού οι ανάγκες του ανθρώπου διευρύνονται και αναβαθμίζονται (ποιοτικά και ποσοτικά). Η φτώχια σε έκαστη φάση έχει γενικά να κάμει με το κατά πόσο αυτές οι ανάγκες ικανοποιούνται.
Εξαιτίας, λοιπόν, της εγγενούς δυσκολίας να ορισθεί η «απόλυτη φτώχια» και το κατώφλι της σε κάθε ιστορική εποχή και τις σκοπιμότητες (πολιτικές, ιδεολογικές) ή παραμορφώσεις που προσπάθειες ορισμού της εισαγάγουν, προτιμώ να συζητώ για «σχετική φτώχια» και οικονομικές (income & assets) ανισότητες.
Πραγματική φτώχεια είναι όταν δεν μπορείς να βρείς ένα πιάτο φαϊ – αυτό δεν υπάρχει πλέον στις περισσότερες κοινωνίες, για τις «άλλες»…. το συζητάμε….
Φτωχός στον τρίτο κόσμο θεωρείτε αυτός που ζει με λιγότερο από έναν καθορισμένο ποσό δολαρίων την ημέρα ενώ στις ανεπτυγμένες χώρες αυτός που έχει εισόδημα μικρότερο του 50% του μέσου εθνικού εισοδήματος. Για τους «άλλους» ορισμούς…. το συζητάμε….
“Αντίθετα, στη βιομηχανική εποχή πατριωτισμός σημαίνει να είσαι καλύτερος από τους ανταγωνιστές σου”.
“Δεν είναι τυχαίο ότι οι ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες της Δύσης είναι οι πλέον ανοιχτές και πολυπολιτισμικές. Ως γνωστόν, «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα» – το χρήμα πάει, επενδύει ή και προσελκύει εργάτες εκεί όπου υπάρχει κέρδος και κατά συνέπειαν τα εθνικά σύνορα χάνουν πλέον τη σημασία τους”.
Η απροκάλυπτη σύγκλιση μπολσεβίκων & καπιταλιστών, θα είναι το πραγματικό θαύμα του 21ου αιώνος, επιβεβαιώνοντας, έτσι, πλήρως τη θεωρία περί των 2 όψεων του ιδίου νομίσματος.
για τον κυριο και το ζορι που τραβουν πολλοι κυριοι ειτε λογω καταγωγης τους ειτε επειδη μυριστηκαν οφελη και πανε με τον ασυναρτητο συρμο ακολουθει το παρακατω για να μην ξεχνουμε…
Στην προεκλογική εκστρατεία που έγινε στο Ισραήλ το 1988, όπως ανέφερε η Γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ», οι υποψήφιοι πολιτικοί και τα κόμματα δεν έπαυαν να επαναλαμβάνουν αυτά τα λόγια: “ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ”
Η σχετική αναδημοσίευση της «Ελευθεροτυπίας» ( 6-11-88 )
http://2.bp.blogspot.com/-mFUDxXtBOJU/TY_qBX2vrhI/AAAAAAAAbXk/nc23BWIa7SU/s1600/%25CE%259C%25CE%2597%25CE%259D_%25CE%259E%25CE%2595%25CE%25A7%25CE%259D%25CE%2599%25CE%259F%25CE%259C%25CE%2591%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2595.png