Από τον Μάο στους κουμπάρους
Οκτ 3rd, 2006 | Δημήτρης Σκάλκος| Κατηγορία: Ελλάδα, Πολιτική |

Των Δημήτρη Σκάλκου και Φώτη Χατζηθεοδωρίδη*
«Οι περιπτώσεις γραφειοκρατίας, εξουσιαστικής συμπεριφοράς και παραβιάσεων του νόμου πρέπει να εκτίθενται ευρέως στον Τύπο».
Τα παραπάνω δεν ανήκουν στον πρόσφατο καταιγισμό των δημοσιευμάτων και των τηλεοπτικών εικόνων αναφορικά με τα όσα αποκαλύπτονται για τη διαπλοκή στο χώρο της εμπορίας και διακίνησης του γάλατος και τον- θεσμικό πλέον ρόλο- της κουμπαριάς στο ελληνικό οικονομικό σύστημα.
Αντίθετα προέρχονται από την εσωτερική ντιρεκτίβα του Μάο Τσε-τουνγκ, προς τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, το 1953 (Selected Works of Mao Zeodng, Vol. V, σελ. 86).
Η πρακτική του «ξεφωνήματος» (outing), ενός ανελέητου κυνηγητού μαγισσών ενάντια σε όσους φέρονται ως εμπλεκόμενοι σε περιπτώσεις κατάχρησης θέσεως και παράνομων συναλλαγών, που πρέπει να υπογραμμιστεί πως συχνά καταλήγει σε ανεπίτρεπτη σε δημοκρατικά καθεστώτα σπίλωση υπολήψεων και παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων, αποτελεί γνώρισμα μίας κοινωνίας που αγνοεί και κατευθύνει και εξαντλεί την (υποκριτική) οργή της σε λάθος στόχους.
Αυτό που αδυνατούσε να αντιληφθεί ο Μεγάλος Τιμονιέρης και εντελώς φυσιολογικά αρκετοί από τους έλληνες επιγόνους του που υπηρέτησαν με συνέπεια τις αρχές του κινεζικού κομμουνισμού και βρίσκονται σήμερα στο ΠΑΣΟΚ ζητώντας με μονότονη επιμονή παραιτήσεις κυβερνητικών στελεχών, καθώς επίσης και αρκετοί από τους συναδέλφους τους της Νέας Δημοκρατίας που, απελευθερωμένοι πλέον από τη ψυχροπολεμική λογική των στρατοπέδων, ανακαλύπτουν καθυστερημένα στη μαοϊκή θεωρία τις απαντήσεις στα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα της εποχής μας, είναι ότι η διαπλοκή, τα οργανωμένα συμφέροντα και η διαφθορά δεν είναι το αίτιο αλλά το αποτέλεσμα κυρίαρχων κοινωνικών και οικονομικών δομών και πρακτικών, διαμορφωμένων σε βάθος χρόνου.
Τα αίτια της διαφθοράς στη χώρα μας πρέπει να αναζητηθούν στον ιδιότυπο βαλκανικό κορπορατισμό που αποτελεί τη βάση της οικονομικής οργάνωσης.
Οι σχέσεις ανάμεσα στο κράτος και τον πολίτη εμφανίζονται συχνά ως σχέσεις ανάμεσα σε μία δημόσια διοίκηση όπου επιβιώνουν χαρακτηριστικά ανατολικής δεσποτείας και σε μια κοινωνία όπου αναβιώνει η βυζαντινή ανομία.
Για ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας όπου απουσιάζει κάθε έννοια κοινωνικής υπευθυνότητας και κυριαρχεί ένας στενά και ανορθολογικά προσδιοριζόμενος ωφελιμισμός, το κράτος έχει εργαλειακή χρήση, ως μέσο προώθησης προσωπικών συμφερόντων και όπου οι νόμοι όχι μόνο παραβιάζονται, όπως συμβαίνει συχνά στη Δύση, αλλά και υπερβαίνονται (όπως εύστοχα επισημαίνει ο Στ. Ράμφος).
Η γραφειοκρατία μέσα από την εμπλοκή της στο χώρο της αγοράς, την πολυνομία, και τις πολύπλοκες και συνεχώς τροποποιούμενες διαδικασίες διαμορφώνει ένα περιβάλλον που αφήνει, εάν δεν ενθαρρύνει, περιθώρια διαπλοκής πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων.
Άλλωστε στις κατευθυνόμενες και κυριαρχούμενες από τη γραφειοκρατία οικονομίες -όπως χαρακτηριστικά έχει ειπωθεί για τα καθεστώτα του πρώην ανατολικού μπλοκ- η διαφθορά δεν είναι το πρόβλημα, αλλά η λύση.
Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται φανερό πως, η αποτελεσματική αντιμετώπιση του φαινομένου της διαφθοράς σε μια κοινωνία που χωρίς υπερβολή έχει εθιστεί στις αδιαφανείς διαδικασίες και πρακτικές (και δεν χρειάζεται η επιβεβαίωση της Transparency International και άλλων διεθνών ΜΚΟ για του λόγου του αληθές) δεν αντιμετωπίζεται με την «εκτέλεση των παραβατών του νόμου» όπως συνιστούσε ο Μάο ή -όπως έκαναν οι επίγονοι του πρόσφατα- με την απαλλαγή από τα καθήκοντα τους περίπου 30,000 αξιωματούχων του κινεζικού κράτους, πόσο μάλλον με την εγχώρια αποπομπή των κυβερνητικών παραγόντων που εμπλέκονται με οποιονδήποτε τρόπο σε φαινόμενα διαφθοράς.
Δεν αντιμετωπίζεται με την καταστροφή του συνόλου των δημοσίων εγγράφων όπως επιζητούσε ο Μπακούνιν, πόσο μάλλον με τη μετονομασία υπουργείων και τη σύσταση ειδικών επιτροπών και σωμάτων «αδιάφθορων» με βάση τις ακολουθούμενες αλλά και προτεινόμενες πολιτικές.
Αντίθετα, απαιτούνται ριζοσπαστικές πολιτικές στη κατεύθυνση του περιορισμού του ενεργού ρόλου του κράτους (roll-back the state) και τη μετατροπή του «κράτους-επιχειρηματία» σε «κράτος-νυχτοφύλακα» μέσα από τη πρακτική των ιδιωτικοποιήσεων και του ανοίγματος των αγορών (όπου παρά τις κυρίαρχες αντιλήψεις περί του αντιθέτου παραμένουν σε αρκετές περιπτώσεις ανεπίτρεπτα κλειστές), του περιορισμού του «υφέρποντα κρατισμού» (creeping statism), της προώθησης αποκεντρωμένων και ευέλικτων μορφών διοίκησης καθώς και της μηδενικής ανοχής σε παράνομες πράξεις.
Όσο για τους εμμένοντες θιασώτες της γραφειοκρατικής οργάνωσης και του κεντρικού σχεδιασμού και απόντος του Μάο, μπορούν να ακολουθήσουν τις διδαχές του κορυφαίου μπακ του ποδοσφαίρου μας και προφανώς γνώστη της μαρξιστικής θεωρίας Νίκου Βαμβακούλα, συστήνοντας μία τριμελή επιτροπή πέντε-έξι ατόμων με αποκλειστικό αντικείμενο την πάταξη της διαφθοράς.
—————————————————–
(*) Ο Δημήτρης Σκάλκος είναι πολιτικός επιστήμονας-διεθνολόγος. Ο Φώτης Χατζηθεοδωρίδης είναι οικονομολόγος-διδάσκων στο ΤΕΙ Φλώρινας. Η αρχική μορφή του κειμένου δημοσιεύτηκε στην Προοδευτική Πολιτική στις 2.2.2004, στο πλαίσιο της συζήτησης για την περίφημη τροπολογία Πάχτα.
Νομίζω πως η ρίζα του προβλήματος είναι αυτή “Οι σχέσεις ανάμεσα στο κράτος και τον πολίτη εμφανίζονται συχνά ως σχέσεις ανάμεσα σε μία δημόσια διοίκηση όπου επιβιώνουν χαρακτηριστικά ανατολικής δεσποτείας και σε μια κοινωνία όπου αναβιώνει η βυζαντινή ανομία.”
Όπως γράφει ο Θάνος Λίποβατς:
“Ο κοινοτισμός και το `κοινοτικό πνεύμα’ αποτελούν σήμερα ένα από τα κύρια στοιχεία του εθνικισμού και του ορθόδοξου χριστιανισμού, οι οποίοι αποτελούν το κύριο εμπόδιο για τον εκδημοκρατισμό και τον εκσυγχρονισμό των χωρών στις οποίες κυριαρχούν. Αυτό δεν συμβαίνει όμως πάντα συνειδητά, γιατί έχει συχνά έναν έμμεσο και ασυνείδητο χαρακτήρα: πρόκειται για ιστορικά φαινόμενα μακράς διαρκείας στο επίπεδο των νοοτροπιών. Και σύμφωνα με τις αναλύσεις του Max Weber, ο ορθόδοξος χριστιανισμός με τον ανατολικό και ησυχαστικό χαρακτήρα του, δεν είναι σε θέση να προωθήσει τον εκσυγχρονισμό, τον εκδημοκρατισμό και τον εξορθολογισμό της κοινωνίας. Ομως, όπως και στις ανατολικές θρησκείες (βουδισμός, ινδουισμός) μπορεί να αναπτύξει μια προσαρμοστικότητα χωρίς κανόνες και μέθοδο στην οικονομία της αγοράς. Αυτό είναι κάτι που, παρά την επιφανειακή αναγνώριση των αρετών της ατομικής πρωτοβουλίας, την υπονομεύει στο αποφασιστικό σημείο. Ενα χαρακτηριστικό αυτής της στάσης είναι μια γενική δυσπιστία και κακοπιστία απέναντι στον λόγο του άλλου, ιδιαίτερα του μη `συμπατριώτη’, κάτι που υπονομεύει κάθε έννοια συνέπειας και εμπιστοσύνης στην οικονομία και στην διοίκηση: η αξιοπιστία δεν αποτελεί κύρια αρετή στην ορθοδοξία. Αλλο χαρακτηριστικό είναι η έλλειψη μιας αυτόνομης, ενεργητικής, μεθοδικής και ορθολογικής έννοιας της θέλησης (όχι: βούλησης), καθώς και η έλλειψη της αίσθησης για την μη εργαλειακή σημασία του Νόμου και των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η ελλιπής έννοια της θέλησης φέρει ακόμα τα στοιχεία της προνεωτερικότητας, όπου το άτομο δεν είχε ριζικά χειραφετηθεί από τον κομφορμισμό της κοινότητας, της ομάδας και της οικογένειας (Plessner 1972, Girardet 1986, Balibar, Wallerstein 1988, Dihle 1985, Arendt 1980, Thual 1994).
http://www.media.uoa.gr/sas/issues/5_issue/lipovats.html
Μήπως η εξουσιαστικότερη συμπεριφορά σήμερα και η μεγαλύτερη παραβίαση του νόμου προέρχεται από τον ίδιο αυτόν τον τύπο που υποστηρίζεται? Μήπως το πιο επικίνδυνο κατρέλ στην Ελλάδα , είναι το καρτέλ παραπληροφόρησης?……βλέπε : Μπόμπολας , Λαμπράκης , Τεγόπουλος και άλλοι?
Το άρθρο θέτει σε μια σωστή βάση το πρόβλημα της διαφθοράς. Πέρα από τον λαικισμό για την υφαρπαγή ψήφων από κάποιους (ΝΔ δηλαδή) που είναι τουλάχιστόν ίδιοι(λέμε τωρα:είναι πολυ χειρότεροι) με αυτούς που κατηγορούν, υπάρχουν και φωνές στα δυο μεγάλα κόμματα που βλέπουν πιο είναι το πραγματικό πρόβλημα.
Ο αρχηγός βέβαια της κυβέρνησης (ρουσσόπουλος) θα παίζει το άθλιο παιχνίδι του λαικισμού μέχρι να τον παίρνει, με οδηγό πάντα τις δημοσκοπήσεις.
Ενδιαφέρουσα άποψη κατέθεσε ο Χρυσοχοίδης στα Νεα,όπου διαπίστωσε οτι η διαφθορά πρώτα πρέπει να ηττηθεί πολιτικά στην κοινωνία (κάτι αντίστοιχο που συνέβει με την τρομοκρατία) και οτι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί αλλά δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη.
Τώρα λεω εγώ :τα περι καρτελ στα γάλατα, στις τράπεζες και οι συνήθεις ύποπτοι =Μπόμπολας , Λαμπράκης κτλ είναι όλα για λαική κατανάλωση. Οι περισσότεροι έλληνες αν είχαν την ευκαιρία θα εμπαιναν (και μπαίνουν) στο “κόλπο” είτε μικρό ή είτε μεγάλο είναι αυτό.
Tο άρθρο αυτό θέτει σε εντελώς λάθος βάση το πρόβλημα της διαφθοράς ….. είναι παραπλανητικό και λαικιστικό. Ναι ναι … για το πρόβλημα της διαφθοράς ευθύνονται οι Τούρκοι και οι Βυζαντινοί…τι πιο εύκολο , λαικιστικό και γιατί όχι ρατσιστικό… τι ωραία που τα λέτε……ΠΑΣΟΚ είστε? Με τέτοιες αντιλήψεις δικαιολογούμε και διαιωνίζουμε το ‘βασικό‘ υπόβαθρο της διαφθοράς. Η διαφθορά σήμερα έχει σύγχρονα χαρακτηριστικά. Εμφανίστηκε την περίοδο της Χούντας, εξελίχθηκε επί Καραμανλή , ανδρώθηκε επί Παπανδρέου (κομβικό σημείο είναι το σκάνδαλο Κοσκωτά….απ’ όπου ξεφύτρωσαν πολλοί Κοσκωτάδες , αλλά αρνούμαστε να τους δούμε…..ναι κύριοι πρέπει να δείτε τη διάσταση ‘Μπόμπολας‘ , αφού ο Μπόμπολας ο ‘προστάτης’ του εργάτη και του αγρότη (βλέπε ΕΘΝΟΣ) στηρίζεται στο ΠΑΣΟΚ για να εκβιάζει και να τα παίρνει … τότε κι’ εγώ θα μπω στο ΠΑΣΟΚ ή τη Νέα Δημοκρατία με σκοπό προσωπικά οφέλη και που ξέρεις μπορεί να μου κάτσει η ‘πολύ καλή‘). Σήμερα ο ‘επάρατος‘ Καραμανλής προσπαθεί να μας δείξει το παγόβουνο αλλά νομίζω ότι είναι μόνος του….τον βλέπω κι’ αυτόν να αυτοεξορίζεται κι’ εμείς να καταριόμαστε για άλλη μια φορά τους Τούρκους και τους Χριστόδουλους για την κακή μας τύχη. Eγώ ο αγράμματος από την πλευρά μου προσπαθώ να πω σ’ αυτούς τους κακοτυχάδες ότι όποιος βλέπει τους Tούρκους και τον Χριστόδουλο πίσω απο τις κακές υποδομές της Ελλάδας είναι ντιπ για ντιπ κουζουλός και δε συλλογάται ελεύθερα…εδώ πρέπει να δούμε και το γεγονός ότι όλες οι επαναστάσεις που κάναμε εναντίον των Τούρκων είχαν και χαρακτήρα αντιτουρκικού ήθους και όχι χαρακτήρα εκτουρκισμού όπως λιγο πολύ , έτσι το καταλαβαίνω , πάνε να μας πούνε. Πιστεύω ότι η σύγχρονη διαφθορά ξεκινά από πάνω και στηρίζεται στην από πάνω ανοχή. Όσο για τον κύριο Χρυσοχοίδη μπορείτε να τον ρωτήσετε πως σε κάποιες δημόσιες υπηρεσίες βρέθηκαν 93-97% μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ , και αν αυτό είναι ή παράγει διαφθορά. Εγώ ξεδιάντροπα υποστηρίζω ότι είτε πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν αμέσως όλες οι δημόσιες υπηρεσίες ( το προτιμότερο)είτε να προσληφθούν τώρα χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι νεοδημοκράτες(καταραμένοι δεξιοί) και ‘κακοί κομμουνιστοσυμμορίτες‘ γιατί εδώ βρίσκεται η δεύτερη μεγάλη πηγή της σύγχρονης διαφθοράς … που έχει ως αφετηρία την φασιστική αντίληψη του ΠΑΣΟΚ ότι αυτοί είναι οι δημοκράτες και όποιος δεν είναι ΠΑΣΟΚ είναι δεξιός ( παρακαλώ με ολίγη περιφρόνηση , εδώ ), δυστυχώς έτσι αντιμετώπιζε πάντα το ΠΑΣΟΚ εμάς τους Δεξιούς , με περιφρόνηση. Έτσι μονοκομματίστηκαν οι υπηρεσίες , άρα τα διάφορα γραφεία τα έβρισκαν ευκολότερα μεταξύ τους ακόμα και στα ποσά χρηματισμού τους.
Μερικές φορές προτιμάμε υπάλληλο γιατί ακούσαμε ότι αυτός παίρνει λιγότερα. Υπάρχουν κι’ άλλοι λόγοι για τους οποίους ανδρώθηκε η σύγχρονη διαφθορά, αλλά αισθάνομαι ότι εδώ μέσα υπάρχει μια αντιδεξιά προκατάληψη που λέει ότι το ‘δημοκρατικό‘ ΠΑΣΟΚ και οι χρηματοδότες του πρέπει να κυβερνούν για πάντα και δεν χρειαζόμαστε Δεξιές παρενθέσεις….βοήθειά σας…..
Υπάρχει κάποιος που λίγο συμφωνεί
μαζί μου για το φαινόμενο Μάο στην Ελλάδα
και το πως εμφανίστηκαν άραγε οι κουμπάροι μας,
επί ΠΑΣΟΚ και Σημίτη , τρομάρα μας , που τόλμησε να τους βάλει φυλακή ο Καραμανλής ο λαικιστής , ο υφαρπαχτής των ψήφων της ‘δημοκρατικής‘ παράταξης.
Πως τολμάμε να εμπιστευόμαστε τον Καραμανλή που είναι τρισχειρότερος από τη ‘δημοκρατική‘ παράταξη της παντέρμης της Ελλάδας. Πως τολμάμε να ακούμε τον αρχηγό της κυβέρνησης (ρουσσόπουλο) που παίζει το άθλιο παιχνίδι του λαικισμού μέχρι να τον παίρνει, με οδηγό πάντα τις δημοσκοπήσεις ενω εμείς λέμε την αλήθεια του Μπόμπολα στον ελληνικό λαό και μόνον αυτήν.
Το κείμενο είναιαπάντηση σε άρθρο ενός ‘άλλου ηλίθιου‘ του Ντοστογιέφσκυ , του Νίκου Ξυδάκη με τίτλο ‘Τα Παλικάρια της Αλλαγής και του Εκσυγχρονισμού‘ βλέπε http://vlemma.wordpress.com/
Tassos – 10 September 2006
Nikoxy, πολύ καλό – ειδικά για όσους σαν κι εμένα έχουν μανία με την ιστορική-κοινωνική ανάλυση του φαινομένου Πασόκ. Προσωπικά πιστεύω ότι το “Κίνημα” έγινε ο κύριος πόλος του Ελλαδικού Ελληνισμού το τελευταίο 4ο του 20ου αιώνα. Όλα περιστράφηκαν γύρω του είτε ως κατάφαση είτε ως αντίδραση, και γι’αυτό το λόγο είναι βαθειά αναγκαία η κριτική ματιά στο φαινόμενο αυτό, πέρα από τις συνθήκες του τρέχοντος πολιτικάντικου λόγου.
Η κύρια μισοαπορία (με την έννοια ότι έχω ήδη μια απάντηση) μου είναι η εξής: ποια είναι (αν υπάρχει) η οργανική σχέση του Πασόκ με τον αμοραλισμό των μικρομεσαίων και τη συνεπαγόμενη διαφθορά που διηθείται (”περκολάρει”) μέχρι τις καθημερινές δοσοληψίες στην Ελλάδα;
Και για να το εκφράσω πιο αναλυτικά: πιστεύω ακράδαντα ότι μεγάλη διαφθορά υπάρχει σε όλες τις χώρες του κόσμου στα ανώτατα και στα ανώτερα κλιμάκια της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας ανεξαρτήτως πολιτεύματος ή οικονομικής φιλοσοφίας. Όμως υπάρχει μεγάλη διασπορά στη λεγόμενη καθημερινή διαφθορά – για παράδειγμα, σε κάποιες χώρες ούτε γράμμα που λέει ο λόγος δεν μπορείς να στείλεις χωρίς να λαδώσεις, ενώ σε άλλες οι δοσοληψίες της μεγάλης πλειονότητας των μικρομεσαίων αστών θυμίζουν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι. Μια πρώτη επεξηγηματική προσέγγιση έχει να κάνει με τη θρησκεία: κατά κανόνα οι κυρίως προτεσταντικές χώρες λειτουργούν πιο “εύρυθμα” από τις καθολικές/ορθόδοξες/μουσουλμανικές.
Αλλά στην Ελλάδα – μια χώρα με μακρά παράδοση στην πολιτική διαφθορά εξαιτίας και του πολύ σημαντικού ρόλου του κράτους στην οικονομία – έχω την εντύπωση ότι η καθημερινή διαφθορά αυξήθηκε απότομα μετά από τα πρώτα χρόνια του Πασόκ στην εξουσία. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι στο συγκεκριμένο κόμμα υπήρχε υπεραντιπροσώπευση των αμοραλιστών, οπότε έχω μια άλλη θεωρία:
Μέχρι το ‘81 το σύστημα βρισκόταν σε κάποια μορφή ισορροπίας. Με τον άλλοτε άτυπο και άλλοτε explicit διαχωρισμό των Ελλήνων σε εθνικόφρονες και μιάσματα και τους συνοδοιπόρους-μπαλαντέρ, ένα κομμάτι της κοινωνίας είχε πολύ μεγαλύτερη πρόσβαση στο ρουσφέτι απ’ό,τι τα υπόλοιπα. Αν υποτεθεί ότι το συγκεκριμένο κομμάτι εξαιτίας των συντηρητικών του φρονημάτων αποδεχόταν το ταξικό και νοικοκυρεμένο status quo, μπορούμε να εικάσουμε ότι εν γένει σπάνιζαν τα ρεσάλτα από τα σαπιοκάραβα των μικρομεσαίων στη θαλαμηγό με τη μαρμίτα.
Όταν όμως το Πασόκ έφερε την πλήρη απενοχοποίηση των “μη-εθνικόφρονων” μικρομεσαίων στρωμάτων και ταυτόχρονα θέσπισε νέους φύλακες και κουμανταραίους στο δημόσιο χρήμα και τη χαμηλή εξουσία, εκτοξεύτηκαν με μιας οι ευκαιρίες για κατάχρηση και διαφθορά. Ήταν πολλοί αυτοί που ένιωσαν ότι για χρόνια ήταν στο “περιθώριο” και είδαν την ευκαιρία να “πιάσουν την καλή” και ο βίος και η πολιτεία τους μπήκε σιγά-σιγά στο πετσί της νεοελληνικής κοινωνίας και με τούτα και με κείνα φτάσαμε στα “λαμόγια”.
(Μπορεί να) είναι έτσι;
ΥΓ1: Για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να εξηγήσω, στέκομαι εγγύτερα σε μια ομοιόμορφα διεφθαρμένη κοινωνία παρά σε μια που περιορίζει τη διαφθορά (και την εξ’αυτής ωφέλεια) σε μια κάστα!
ΥΓ2: Τέλος, όλες οι παρατηρήσεις και οι εικασίες που προσέφερα είναι αυτές κάποιου που έφυγε στα 23 του απ’την Ελλάδα το 1994 και ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπισθούν.
Από εδώ οι καλοί και τίμιοι που προσπαθούν οι καημένοι και από εκεί ή κακοί άνθρωποι που στο νου τους έχουν τι θα φάνε:
κλασσική/καθαρή φασιστική άποψη. Το “πλεονέκτημα” της “ηθικής” παράταξης, ένα άθλιο κατασκεύασμα που θα το παίζει μέχρι να έχει επιτυχία η παράταξη των ταλιμπάν.
Οσο και οι δύο παρατάξεις προβάλουν ανάλογα επιχειρήματα για καθαρά μικροκομματικούς λόγους τόσο θα θεριεύει η διαφθορά παντού, από την κορυφή μέχρι τα νύχια…
υ.γ.
το πιο ωραίο σκηνικό που έστησε η άθλια προπαγάνδα, ήταν οι χειροπέδες. Έβαλαν χειροπέδες στους ανθρώπους αυτούς, εσκεμμένα (δεν γίνεται για τέτοιου επιπέδου αδικήματα) και φυσικά τα κανάλια μετέδωσαν την εικόνα για να μπορούν οι πανάθλιοι να λένε οτι τιμωρούν την διαφθορά. Φυσικά δεν τιμωρούν οι κυβερνήσεις σε μια δημοκρατία αλλά η δικαιοσύνη. Τέτοια επιχειρήματα αυξάνουν κατακόρυφα την αθλιότητα της προπαγάνδας…
το ανήθικο παιχνίδι της ηθικής το αναγνωρίζεις βλέπω καλά στους άλλους και καθόλου στον εαυτό σου….τζιζ και ξανά τζιζ για τους πολύ χειρότερους δεξιούς , τον αρχηγό της κυβέρνησης (ρουσσόπουλο) που παίζει το άθλιο παιχνίδι του λαικισμού μέχρι να τον παίρνει, με οδηγό πάντα τις δημοσκοπήσεις και τον πολύ ωραίο και καλό μας κύριο Χρυσοχοίδη που στα Νέα τη δημοκρατικότερη εφημερίδα του κόσμου του κυρίου Λαμπράκη , που τυγχάνει να είναι πολύ έξυπνος πλούσιος και χρηματοδότης του σοσιαλισμού στην Ελλάδα …. μπλιάχ και πάλι ηθικά μπλιάχ…
Αλήθεια έχεις μήπως ακούσει ότι η οικογένεια Λαμπράκη ήταν συνεργάτες των Ναζί και ότι τα Νέα και το Βήμα ήταν οι μόνες εφημερίδες που κυκλοφορούσαν επί Ναζισμού στην Ελλάδα? Αν μπορούσα να σου στείλω μερικά φύλλα της δημοκρατικής εφημερίδας Νεα , να δεις τι έγραφε ο δημοκράτης Λαμπράκης όταν ο εληνισμός υπέφερε κάτω από τα δεσμά του Ναζισμού , γιατί σε βλέπω σαν κάτι ταλιμπάν ναζιστή αντιταλιμπαν και όχι ως υπερασπιστή της ελευθερίας…..Αγαπητέ μου ΝΙΚΟΣΧ
ο φασισμός σου κρύβεται στην ανηθικότητα των άλλων, το πρόβλημά σου είναι ότι βλέπεις μόνο τους άλλους ως ανήθικους και δεν παρατηρείς καθόλου την ανηθικότητα που πας να προστατέψεις , δεν βλέπεις καθόλου τις χειροπέδες που έχεις βάλει στην καταπιεσμένη σου μικρούλα ψυχούλα….εκεί που δεν μπορεί καμμιά κάμερα του Mega channel να φτάσει.
Είδες να μαδούν την κότα
και ο αέρας νς συνεπαίρνει τα πούπουλα?
Έτσι πάει το έθνος.
Η Γυναίκα της Ζάκυνθος ” Διονύσιος Σολωμός
Η Μαοϊκή προτροπή,1953, και το “ξεφώνημα”, απέχει παρασάγγας.
Ο συσχετισμός τους παραπέμπει στη διπλή χρήση του μαχαιριού,
για καθημερινές ανάγκες αλλά και για έγκλημα.
Τι συμβαίνει όμως σήμερα στην ελλάδα;
Οι υποθέσεις παραβίασης πολιτικών δικαιωμάτων και εξουσιαστικής παρανομίας δεν εκφράζονται ελεύθερα. Διαδίδονται με στρεβλό τρόπο,βάλλοντας τη προσωπικότητα και παρακάμπτοντας τα γεγονότα και λόγω της πολυπλοκότητας τους.
Υπάρχει όμως μία σημαντικότερη διάσταση στο ζήτημα, το “ξεφώνημα” το οποίο εξοντώνει δια μέσω της διαφθοράς που επιβάλλουν gatekeepers kai rent-seekers με “παπαγαλάκια”.
Αν αυτό το φαινόμενο δεν τό είχαν κατοχυρώσει στη λαϊκή παιδεία δεν θα είναι αποτελεσματικό ούτε στα μμε. Να σημειώσουμε ότι το ξεφώνητο ταιριάζει περισσότερο στη τίβί και λιγότερο στο Τύπο.
ΥΓ @ stathis, Ο Λίποβατς δεν εξηγεί ότι ο Μ.Βέμπερ ομιλεί για τον εκσυγχρ,εκδημοκρ,εξορθολογισμό της ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ κοινωνίας.
Στη μεταβιομηχανική,ηλεκτρονική κοινωνία που διατρέχουμε σήμερα η ορθοδοξία έχει αξίες σε ημινάρκωση, αρκεί να τις ψάξουμε διαλεκτικά και όχι μεταφυσικά.
ΥΓ Οσοι μπλέκουν τη διαφθορά με διαχωριστικές 4κομματικές ματαιοπονούν στρατηγικά.
Δεν θα ήθελα να ζουσα στον μεσαίωνα και να έχει κάποια εξουσία ο κύριος που τσιρίζει.”Ηθικά” και ταπεινά και προπάντος “αντιναζιστικά “θα πήγαινα αδίαβαστος…
gb Έχεις δίκιο για το Βέμπερ , αλλά όλα τα πράγματα έχουν μια ιστορική συνέχεια. Και ο Λίποβατς νομίζω πως κάνει μια προσαρμογή του γενικού πλαισίου της θεωρίας του Βέμπερ στη μετάβαση της ελληνικής κοινωνίας από ρουμ μιλλιετ σε ανεξάρτητο έθνος-κράτος και πολιτικό κράτος σήμερα.
Κατα τ άλλα , λαϊκισμό θεωρώ την άποψη πως οι κυβερνήσεις φταίνε για όλα.Η άποψη αυτή μας απαλλάσει από τις ευθύνες. Λαδώνω στην εφορία αλλά δε φταίω, έτσι είναι το σύστημα. Χτίζω το αυθαίρετο,
αλλά οι κυβερνήσεις φταίνε. Η διαφθορά στην Ελλάδα έχει λαϊκή βάση. Η ρίζες της δεν ξεκινούν ούτε επί Χούντας ούτε επι Ανδρέα ούτε επί Καραμανλή. Από τις πρώτες ημέρες της ελέυθερης Ελλάδας υπήρχε. Απλά δεν είχε ανακαλυφθεί ο όρος για να ονομάσει τα φαινόμενα.
Βασίλη Παπουτσάκη,το κείμενο του Λίποβατς δεν λέει πως φταίνε οι Τούρκοι και ο Χριστόδουλος. Μιλάει για την κοινωνική οργάνωση σε σχέση με τη θρησκεία .
Τί εστί αυθαίρετο;
Το κτίσιμο σε αυθαίρετο οικόπεδο, χωρίς σχέδιο πόλης.
Οσοι γεννήθηκαν σε οικισμούς πρό ’23 αλλά και μετά του 1923 μπορούν να καταλάβουν πολλά απο τις συγκρίσεις.
Πόθεν έσχες διαφθορά;
Η διαφθορά έχει διεθνείς ρίζες, όταν εξοντώνεται-δολοφονείται ο Καποδίστριας και φτιάχνεται ένα κρατίδιο τότε κατ’ εικόνα και ομοίωση του βαυαρικού και οθωνικού προτύπου επικρατεί ο “μπάρμπας στη Κορώνη”, όταν ο ελληνισμός ανήκει στο ρούμ μιλιέτ επικρατεί το ρουσφέτι και το μπαξίσι, σήμερα επικρατεί η διαφθορά, ποιές κακές παρέες έχουμε;
Αρα, stathis, η διαφθορά ΔΕΝ έχει λαϊκή βάση, έχει λαϊκή κατάληξη, κοινώς τα λούζεται.
Ναι βρε συ gb , αλλα το βαυαρικό πρότυπο δεν δικαιολογεί τη διαφθορά , το αντίθετο.
Καλά το αυθαίρετο. Δε σου κάνει. Αν και είναι. Το λάδωμα στην εφορία;Το λάδωμα στην πολεοδομία; Και μιλάμε για πλέγμα διφθοράς. Ο καθένας ” την κάνει ” ‘όπου μπορεί. Όπου έχει μέσο, όπου μετράει ο κολλητός του, όπου μπορεί να λαδώσει. Ακόμη κι αυτός που λέει στο μικρέμπορο “έλα μωρέ , μην κόψεις απόδειξη τώρα, σιγά”
Δυστυχώς η επιταγή
‘απαιτούνται ριζοσπαστικές πολιτικές στη κατεύθυνση του περιορισμού του ενεργού ρόλου του κράτους (roll-back the state) και τη μετατροπή του «κράτους-επιχειρηματία» σε «κράτος-νυχτοφύλακα»’
δεν προκύπτει από κανένα από τα επιχειρήματα που παρατίθενται στο κείμενο.
Το κράτος-νυχτοφύλακας είναι, στην ορολογία του Nozick, ένα κράτος που μεριμνά μόνο για δημόσια αγαθά και αποτυχίες των αγορών, κυρίως δηλαδή όπου υπάρχουν οικονομικοπολιτικές εξωτερικότητες. Στο κράτος-νυχτοφύλακας δεν υπάρχει χώρος για δραστική αναδιανομή του πλούτου, ούτε για περιορισμό της κοινωνικής αδικίας.
Για να δεχτούμε την επιταγή περί κράτους-νυχτοφύλακα, πρέπει να ακούσουμε ουσιαστικά επιχειρήματα εναντίον την αναδιανομής, όχι μόνο εναντίον της διαφθοράς και την γραφειοκρατίας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να επιτύχεις αναδιανομή χωρίς διαφθορά και νεποτισμό: οι σκανδιναβικές χώρες έχουν μερικές από τις πιο εξισωτικές διανομές στον κόσμο και είναι, παράλληλα, οι πιο διαφανείς οικονομίες.
Ωστόσο υποψιάζομαι οτι, αν ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί ουσιαστική αναδιανομή του πλούτου προς τους μη-προνομιούχους είναι με διαφθορά, τότε θα έχουμε σημαντικούς (ηθικούς) λόγους να ανεχτούμε τη διαφθορά, και όχι να εγκαταλείψουμε την ισότητα.
Αλλο η “εμπορία” της διαφθοράς και άλλο το βαποράκι της.
Είναι εκπληκτικό το φαινόμενο πώς οι καρχαρίες διευρύνουν,με πρόσχημα την ισότητα, την ανάγκη για βασικές ανθρώπινες ανάγκες σε μπαλόνι εκμετάλευσης και ισχύος. Διότι ο σημαντικότερος καρπός της διαφθοράς είναι η πολιτική ισχύς που απαλλοτριώνεται απο τη στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων ενός εκάστου των πολιτών,
και λιγότερο το μαφιόζικο χρήμα που ανήκει στο λαβύρινθο τους.
Υστερα απορούμε πώς η γνώση δεν έχει δύναμη, όταν το Τέρας τρέφεται τόσο άφθονα.
gb, δεν ξέρω αν το σχόλιό σου αναφέρεται στο δικό μου: αν ναι, τότε πρέπει να το ξαναδιαβάσεις, γιατί δεν το κατάλαβες. Αν όχι, τότε δεν βλέπω καθόλου που συνεισφέρουν οι ρητορείες στη συζήτηση.
Γράφεις: ‘ο σημαντικότερος καρπός της διαφθοράς είναι η πολιτική ισχύς που απαλλοτριώνεται απο τη στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων ενός εκάστου των πολιτών’
Τι σημαίνει αυτό; Ότι όταν αναδιανέμεται το εισόδημα προς αρρώστους σε νοσοκομεία, ή προς νέους σε σχολεία –έστω και με κόστος σε διαφθορά- οι νέοι αυτοί στερούνται πολιτικά δικαιώματα; Οι μόνοι που στερούνται πολιτικά δικαιώματα είναι οι προνομιούχοι -οι οποίοι συχνά δεν αξίζουν τον πλούτο που διαθέτουν- και το παρακράτος της διαφθοράς. Δεν είπα πουθενά οτι δεν πρέπει να ελαττώσουμε το δεύτερο, αν και είπα οτι αν δεν μπορούμε να περιορίσουμε την αυθαίρετη ανισότητα χωρίς να περικόψουμε τη διαφθορά, τότε ίσως να πρέπει να την ανεχτούμε.
Nικόλας, έχεις δίκηο για τη δύσκολη επικοινωνία. Περιορίζομαι στην ανάγκη παροχών για δίκαιη κοινωνία έστω και με ένα μέρος αναπόφευκτης διαφθοράς. Χωρίς να επικαλείται κανείς επιχειρήματα ηθικής, η διαφθορά παράγει μεγαλύτερη αδικία και ανισότητα ακόμη και όταν παρεμβάλεται για τη θεραπεία τους.
Η Διαφθορά μοιάζει με το λαϊκό παιχνίδι της “πυραμίδας”, όπου αντί προσδοκώμενου χρηματικού κέρδους αναμένουν πολιτικά οφέλη.
Αντί χρημάτων συναλλάσονται πολιτικά δικαιώματα,(κάποτε παρέδιδαν τα εκλογικά βιβλιάρια).
Λίγοι κερδισμένοι που συμμετέχουν στη ζούγκλα της νεμόμενης αυθαίρετης εξουσίας και πολλοί πάρα πολλοί αυτοί που χάνουν την ελευθερία και ζούν στην ομηρεία με άχρηστα εφόδια το φόβο και την ελπίδα.
Δε νομίζω ότι διαφωνούμε, η προσέγγιση ίσως διαφέρει …..
Eπίσης συμφωνώ με τα γραφόμενα σου, ότι συχνότατα η επίκληση της διαφθοράς και οι σταυροφορίες εναντίον της προέρχονται απο την ίδια τη διαφθορά για να προκαλέσουν την εξάπλωση της.
Η επικαιρότητα είναι αποκαλυπτική, οι χειροπέδες και η διαπόμπευση ομοιάζουν με τη θυσία της Ιφιγένειας μέσω του Αγαμέμνονα από τον διαπλεκόμενο συνασπισμένο μηχανισμό του ελληνικού στόλου.
Είναι ολοφάνερο ποιά Ανεξάρτητη Αρχή βάλλεται, και πώς μέσω των ΜΜΕ προσελκύεται και παρελκύεται η προσοχή των πολιτών και των πολιτικών στη διαπόμπευση για επιφανειακή ανάγνωση.