Μεταπτυχιακά με κομματικό βιογραφικό
Αυγ 13th, 2009 | Διονύσης Γουσέτης| Κατηγορία: Διονύσης Γουσέτης | Email This Post | Print This Post |Τα δυο δημοσιεύματα του ΒΗΜΑτος (12 και 19 Ιουλίου) δεν προκάλεσαν τις αντιδράσεις που τους άρμοζαν. Μας πληροφορούν ότι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων -και αντίπαλων κατά τα λοιπά- φοιτητικών παρατάξεων, της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, συνέταξαν από κοινού λίστα υποψηφίων που «πρέπει να επιλεγούν» στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Και την υπέβαλαν στον αρμόδιο καθηγητή, για να ξέρει ποιους πρέπει να επιλέξει! Θα προηγούνταν βέβαια, για τα μάτια του κόσμου, οι τυπικές διαδικασίες (εξετάσεις, προσωπική συνέντευξη κλπ), αλλά είναι σαφές ότι τα αποτελέσματά τους δεν αποτελούν το πρώτο κριτήριο επιλογής.
Ο καθηγητής «επέλεξε» όλους τους υποψηφίους της λίστας. Ανάμεσά τους, συγγενείς πολιτικών, γραμματείς τοπικών παραγόντων, μέλη και φίλοι των φοιτητικών παρατάξεων, υποψήφιοι με βαθμό 5,85 όταν απαιτείται ελάχιστο 6, άλλοι που έχουν συμπληρώσει το 50ό έτος της ηλικίας τους. Ένας από τους επιτυχόντες δεν έχει πάρει ακόμη το πτυχίο του! Η είδηση αυτή είναι μια επιτομή του ευτελισμού του δημόσιου πανεπιστημίου και της ανομίας, του κυνισμού, του ραγιαδισμού και της διαφθοράς, που σήμερα βασιλεύουν στην υπό κατάρρευση δημοκρατία μας.
Κατ’ αρχήν, τα μεταπτυχιακά έχουν καταγραφεί ως η νέα κοινωνική υστερία, με στόχο μια θέση στο Δημόσιο. Περίπου 70.000 είναι οι μεταπτυχιακοί φοιτητές και τα δίδακτρα ανέρχονται μέχρι και σε 10.000 ευρώ ετησίως. Ίσως γι’ αυτό στην εν λόγω σχολή ο αριθμός των μεταπτυχιακών φοιτητών είναι μεγαλύτερος από τον εξαγγελλόμενο κατά 60%! Ύστερα ήρθαν οι κομματικοί κομισάριοι -συνήθως επαγγελματίες αιώνιοι φοιτητές- να εκμεταλλευτούν επιδέξια την υστερία, ανταλλάσσοντας μια θέση στο μεταπτυχιακό με κάποια εκδούλευση ή ψήφο. Η δε συμμόρφωση του καθηγητή προς τας υποδείξεις είχε, σύμφωνα με καταγγελίες συναδέλφων του, ως αντιπαροχή τις φοιτητικές ψήφους, χάρη στις οποίες εξελέγη συγχρόνως επικεφαλής του Τμήματος, του Τομέα και του Μεταπτυχιακού την τελευταία διετία.
Πολλοί καθηγητές ήξεραν, αλλά σιωπούσαν. Ο πρύτανης, πρόσθεσε το περιστατικό σε μια παλαιά ΕΔΕ για το Τμήμα, που χρονίζει 15 μήνες. Επελήφθη και το σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης. Το ΠΑΣΟΚ αρνήθηκε τις κατηγορίες, αλλά δεν προέβη σε καμία κίνηση εναντίον των κομισάριων. Η ΝΔ δεν έκανε ούτε αυτό.
Η κοινωνική αδικία αυτής της χώρας αυξάνεται διαρκώς. Αν τα πανεπιστήμιά μας, η αφρόκρεμα των θεσμών και των πολιτών, βρίσκονται σ’ αυτή την κατάντια, εύκολα φαντάζεσθε τι συμβαίνει παραπέρα. Πολλοί νέοι, απογοητευμένοι, δεν θέλουν πλέον να παλέψουν για κάτι καλύτερο διότι ξέρουν ότι ματαιοπονούν αν δεν έχουν μέσον. Δημοσιεύματα σαν τα παραπάνω θεωρούνται σχεδόν φυσιολογικά. Η προχωρημένη σήψη, είτε θα υποχωρήσει, με την εμφάνιση νέων αδιάφθορων προσώπων και πολιτικών, είτε θα παρασύρει όλη την κοινωνία. Το πρώτο είναι δύσκολο, αλλά είναι το μόνο στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε. Ήδη, υπάρχει μια ελπίδα για τα ΑΕΙ. Είναι η νέα διοίκηση της Ομοσπονδίας Πανεπιστημιακών.
Διονύσης Γουσέτης
———————————————————————
Σημειώσεις:
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 29/7/2009
Αγαπητέ Διονύση
Κάθε κλωστή απ’ το κουβάρι της κοινωνίας μας οδγηγεί σε κόμπο. Όλοι το ξέρουμε αυτό. Αυτό λοιπόν το κουβάρι είναι το μεγάλο δώρο των κομμάτων. Όλων των κομμάτων. Πολιτικοί, πολιτευτές, στελέχη, συνδικαλιστές, αργόσχολοι, παρατάξεις, βολεμένοι, θεματοφύλακες υποτίθεται της δημοκρατίας, της κοινωνίας. Ιδιότυπος στρατός ανθρώπων που ρουφά με απληστεία τα όνειρα της κοινωνίας μας. Έχουν αναγάγει το ψέμα σε αλήθεια, τον ετσιθελισμό σε δημοκρατικό δικαίωμα, την ίντριγκα σε πλειοψηφική απόφαση. Τα πανεπιστήμια θα ξεχωρίσουν τώρα; Μη ξεχνάς πως ακριβώς αυτός είναι ο αγρός, το φυτώριο όλων αυτών. Εδώ λοιπόν δεν κάνουμε πίσω. Όποιος λοιπόν θέλει να λύσει το κουβάρι καλοδεχούμενος, αρκεί βέβαια να χτυπήσει την πόρτα όλων αυτών και αυτό δεν είναι η εξαίρεση, είναι ο κανόνας.
Η λίστα για μεταπτυχιακά είναι το “κερασάκι στην τούρτα”…… , άσε που τα μεταπτυχιακά έχουν εξελιχθεί σε μέσο αφαίμαξης των γονέων ….
– Η Πανεπιστημιακή συμμοριοκλίκα καθηγητών-κομματικοφοιτητών μάχεται με λύσσα κάθε εξωτερική επέμβαση…
– Ενας, Καθηγητής μεν , αλλά με πολλά πτυχιακά μου έλεγε : Αν και μόνον μάθαιναν τα παιδιά ό΄τι εδιδάσκοντο σε Γυμνάσιο και Λύκειο, δεν θα χρειαζόντουσαν κάν Πανεπιστήμιο…..
–
SPYRIDON αυτό ισχύει και για την Ιατρική;
Διονύση (Γουσέτη) καλησπέρα.
Μακάρι να υπήρχαν κι’ άλλες φωνές σαν την δική σου, που την χρειαζόμασε , μιά και περιέχει ένα σκασμό από ευαισθησίες και γενναίες τοποθετήσεις, ΟΞΩ από τα κομματικά γκέττο.
Ν΄άσαι πάντα καλά, γιατί η φωνή σου μας χρειάζεται..
Θα σου έστελνα ( με πλήρη άγνοιά του) και τις ίδιες ευχές από ένα συμπολίτη μας, τον Γρηγόρη Χατζηδημητρίου , που τις προσωπικότητές σας, τις τοποθεά στην ίδια φέτα βιωματικής ζωής. (
να