Αλλού ψάχτε για τον εχθρό
Μάι 9th, 2010 | Διονύσης Γουσέτης| Κατηγορία: Διονύσης Γουσέτης |
Email This Post
|
Print This Post
|
Είναι εντυπωσιακό το μένος -ή και μίσος- που εκτοξεύεται εναντίον του ΔΝΤ. Γίνεται μια αναστροφή της πραγματικότητας. Όταν ανακαλύφτηκε η υπερχρέωση και τα ψεύδη μας και οι αγορές δεν μας δάνειζαν πια, τότε αντί να κάνουμε αυτοκριτική, τα βάλαμε με τις αγορές, τους κερδοσκόπους, τους οίκους αξιολόγησης, τους εταίρους μας, το ΔΝΤ. Ωστόσο, ποιος από εμάς θα δάνειζε μια τέτοια αναξιόπιστη κυβέρνηση; Προφανώς κανείς.
Κατηγορούνται τα μέτρα του ΔΝΤ ως αντιλαϊκά, αλλά κανείς από τους κατήγορους δεν μας είπε πώς αλλιώς θα πληρωνόμασταν τους μισθούς του Ιουνίου. Και αντί να ευγνωμονούμε το ΔΝΤ, το καταριόμαστε. «Είναι ανάλγητο» κραυγάζουν με αφέλεια οι Οικολόγοι Πράσινοι. Ακόμα και το κυβερνών κόμμα μας βεβαιώνει ότι αντιτίθεται στην προσφυγή του στο ΔΝΤ. Η φτηνή δημαγωγία οργιάζει: «Το ΔΝΤ, δεν έρχεται για να σώσει τη χώρα. Έρχεται για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των δανειστών της». Όμως, και ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει ότι αυτά τα δυο δεν αντιφάσκουν. Αντίθετα, για να μπορεί να εξοφλήσει τους δανειστές της, η χώρα πρέπει να σωθεί. Δηλαδή να γίνει παραγωγική και ανταγωνιστική.
Την ίδια στιγμή, το ΚΚΕ προσπαθεί να καταστρέψει κάθε παραγωγική δραστηριότητα, κυρίως τον τουρισμό. Ο ΣΥΝ δημαγωγεί και πάλι, παίζοντας με δημοψήφισμα. Σ’ αυτή τη χώρα ποτέ κανείς δε ζήτησε δημοψήφισμα από δημοκρατικότητα. Πάντα πόνταρε στις χειρότερες πτυχές των πολιτών. Στο θρησκευτικό φανατισμό πόνταρε ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος όταν ζητούσε δημοψήφισμα για τις ταυτότητες. Στην αντι-ευρωπαϊκή παράδοση πόνταρε ο ΣΥΝ όταν ζητούσε δημοψήφισμα για το ευρωσύνταγμα. Και τώρα ποντάρει στο φόβο. Δεν αντιλαμβάνονται ότι σε περιόδους κρίσης εκείνος που ωφελείται είναι η ακροδεξιά. Το έχει καταλάβει ο κ. Καρατζαφέρης και γι’ αυτό πολιτεύεται εξυπνότερα.
Δείχνοντας το ΔΝΤ ως τον εχθρό, τα δυο κόμματα εξουσίας ξεφορτώνονται την κριτική σε βάρος τους. Συγχρόνως, το ΔΝΤ είναι όντως εχθρός τους. Αν η χώρα πρόκειται να γίνει παραγωγική, το καίριο βήμα είναι να μειωθεί το διεφθαρμένο, αντιπαραγωγικό και αναποτελεσματικό κράτος. Όμως πού θα στηρίξουν τότε τα κόμματα την εξουσία τους; Πώς θα μαζέψουν ψήφους αν λείψουν οι διορισμοί και οι πελατειακές σχέσεις; Ένα ποσοστό 65~70% του εκλογικού σώματος είναι μερικά ή ολικά εξαρτημένο από το κράτος. Αν αυτό σταματήσει, τι θα απογίνουν;
Η μυθολογία για τον νέο εχθρό του έθνους, το ΔΝΤ, σκοπό έχει να διαιωνίσει τις εθνικές αναπηρίες. Η βασικότερη είναι η ιστορική έλλειψη κοινωνικής συνοχής. Αυτή διαμορφώνει τις πελατειακές σχέσεις στα κόμματα. Αυτή διαμορφώνει τη λαμογιά που μας δέρνει: οι περισσότεροι πολίτες προσπαθούν με κάθε τρόπο να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των διπλανών τους, αδιαφορώντας για το κοινό συμφέρον. Αποτέλεσμα η πρωτοφανής ακρίβεια, συνδυασμένη με άθλια ποιότητα. Σ’ αυτούς τους κερδοσκόπους αναζητήστε τον πραγματικό εχθρό. Και χτυπήστε τον αλύπητα.
Υ.Γ. Ένα μέτρο, που αν το απαιτούσε το ΔΝΤ θα χειροκροτούνταν, είναι η κατάργηση του νόμου περί (μη) ευθύνης υπουργών.
Διονύσης Γουσέτης
——————————————————
Σημειώσεις:
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 5/5/2010
Είναι φίλος μας ο καρκίνος, πρέπει να τον αγαπάμε και όχι να τον πολεμάμε
“…οι περισσότεροι πολίτες προσπαθούν με κάθε τρόπο να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των διπλανών τους.”
Κι εγώ που νόμιζα ότι η “κερδοσκοπία” και η οικονομική ιδιοτέλεια είναι χαρακτηριστικά που ευλογεί ο φιλελευθερισμός και που χάρι σε αυτά κινείται το σύστημα. Εκτός αν υπάρχει ή μπορεί να υπάρξει “κερδοσκοπία” για το κοινό καλό…
@ pasok-posionous
Υπονοείς ότι το ΠΑΣΟΚ κακώς προσέφυγε στο ΔΝΤ; ή μηπώς τελικά δεν ξέρεις τι λές;
@rebel
Λες ανοησίες. Κανείς φιλελεύθερος δεν είπε ποτέ ότι μπορείς ή πρέπει να κερδοσκοπείς με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο.
Η κουλτούρα του κρατισμού είναι αυτή που καλλιεργεί στον πολίτη τη νοοτροπία ότι το δημόσιο και το Κράτος έχει υποχρέωση να θρέφει τους πολίτες και οι πολίτες να κερδοσκοπούν απέναντι στο κράτος χωρίς να χρειάζεται να κάνουν κάτι.
Κερδοσκοπία για το κοινό καλό βεβαίως και μπορεί να υπάρξει. Είναι η κερδοσκοπία των αγροτών (όχι των επιδοτούμενων) , των μαγαζιών, των βιομηχανιών, και των επιχειρήσεων που φέρνουν αγαθά και υπηρεσίες σε όσο περισσότερους γίνεται.
ΥΓ. Κατάλαβα καλά ότι όντως μένεις Μεγάλη Βρετανια;
Ο πιο πολύς κόσμος έχει στο νου του τη δαιμονοποιημένη έννοια του “νεοφιλελευθερισμού” που ωσάν Δον Κιχώτης που κυνηγάει γίγαντες σε ανεμόμυλους κάποιοι αριστεριστές θέλουν να περνάνε στο λαό χρησιμοποιώντας και μονοπωλόντας τεχνικές και φοβίες του λαού!
Πρέπει να μάθουμε πως όταν δανειζόμαστε πρέπει να τα επιστρέψουμε και πως τα δανεικά χρησιμοποιούνται σε επενδύσεις και όχι σε κατασπατάληση για την καλοπέραση και τον μικροκομματισμό! Αλλά που να το καταλάβει αυτό ένας λαός που επί 30 χρόνια δουλειά του είναι να καταστρέψει την επιχείρηση του διπλανού του για να είναι αυτός ανταγωνιστικότερος και ο δημόσιος υπάλληλος να κυνηγάει μίζες για bonus. Φυσικά όποιος θέλει να αλλάξει αυτή την κατάσταση μπαίνει στο μάτι των διαπλεκομένων που στην Ελλάδα αγγίζουν το μεγαλύτερο ποσοστο!
…… η οικονομική ιδιοτέλεια είναι χαρακτηριστικά που ευλογεί ο φιλελευθερισμός και που χάρι σε αυτά κινείται το σύστημα. …
H οικονομική ιδιοτέλεια, άκριτε άνθρωπε με την ρηχή σου σκέψη – υποχείριο του φανατισμού σου, είναι ΕΓΓΕΝΗΣ στην ανθρώπινη υπόσταση-φύση.
Η διαφορά έγκειται στα μέσα και τις μεθόδους που ο καθένας μας θέτει στην υπηρεσία της. Εσείς, γιά παράδειγμα, οι κομμουνιστές, εκτελείτε εν ψυχρώ και σαδιστικώς τα αδέρφια σας, οι ΠΑΣΟΚοι έστελναν την γυναίκα τους !!!! να συνομιλήσει κλινικώς με τον ΜΑΣΤΡΟΠΟΝ της Ελλάδος, ο Αγγλοσάξων μετατρέπει το hobby του [δηλαδή αυτό που τον συγκινεί και τον διασκεδάζει] σε προσοδοφόρο επάγγελμα, ο Ευρωπαίος προσδοκά την Κοινωνική Πρόνοια και ούτω καθ’ εξής
ΥΓ. Κατάλαβα καλά ότι όντως μένεις Μεγάλη Βρετανια;
Εμ πού θέλεις να μένει. Στην “on the dole” κουλτούρα.
Στην χώρα όπου πωλούν το καρπούζι σε φέτες και τα μήλα σε packages του ενός!
Speaking of misery, that is.
Η κοινωνία μέσω της αθροιστικής της εργασίας παράγει μια πίτα, μικρή ή μεγάλη δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Μπορεί αυτήν την πίτα το κράτος να την τσοντάρει και με δανεικά κομμάτια απ’ έξω. Τέλος πάντων, από το τι βρίσκεται στο τραπέζι άλλοι αρπάζουν μια μεγάλη μερίδα και άλλοι μια μικρότερη. Αυτοί που αρπάζουν το μεγάλο κομμάτι το κάνουν εις βάρος των άλλων που θα μείνουν με το μικρότερο ή σε πολλές περιπτώσεις με κανένο ξεροκόμματο ή ψίχουλα. Μπορεί να το κάμουν ασυνείδητα, αλλά έτσι είναι. Το δικαιούνται?
ΥΓ1: Καλά, Στέφανο Αθανασιάδη δεν διαβάζετε? Πως λέγεται ο κερδοσκόπος στα Αγγλικά?
ΥΓ2: Το που μένω και τι κάνω δεν έχει καμιάν απολύτως σημασία.
Άριστο άρθρο, με διαυγή σκέψη χτυπάει στην καρδιά του προβλήματος
H κοινωνία διαμέσου της αθροιστικής της εργασίας παράγει μια πίτα. Μπορεί αυτή την πίτα το κράτος να την τσοντάρει με δανεικά κομμάτια. Τέλος πάντων, από αυτό που καταλήγει στο τραπέζι της διανομής άλλοι αρπάζουν ένα μεγάλο κομμάτι, άλλοι μικρότερο, άλλοι ξεροκόμματα ή ψίχουλα. Το μερίδιο καθενός δεν βρίσκεται απαραίτητα σε αντιστοιχία με τη συνεισφορά του στη δημιουργία της πίτας, αλλά – όπως και να το κάνουμε – αυτός που άρπαξε το μεγάλο κομμάτι το έκαμε εις βάρος των άλλων συνδαιτυμόνων του.
ΥΓ1: Στέφανο Αθανασιάδη δεν διαβάζετε?
http: //e-roosters.blogspot.com/2010/02/blog-post.html
ΥΓ2: Το που μένω δεν έχει καμιά σημασία.
Over.
Moderation σχολίων? Perché?
H κοινωνία διαμέσου της αθροιστικής της εργασίας παράγει μια πίτα. Μπορεί αυτή την πίτα το κράτος να την μεγαλώνει με δανεικά κομμάτια. Τέλος πάντων, από αυτό που καταλήγει στο τραπέζι της διανομής άλλοι αρπάζουν ένα μεγάλο κομμάτι, άλλοι ένα μικρότερο, άλλοι ξεροκόμματα ή ψίχουλα. Το μερίδιο καθενός δεν βρίσκεται απαραίτητα σε αντιστοιχία με τη συνεισφορά του στη δημιουργία της πίτας, αλλά – όπως και να το κάνουμε – αυτός που άρπαξε το μεγάλο κομμάτι το έκαμε εις βάρος των άλλων συνδαιτυμόνων του.
ΥΓ: Το που μένω δεν έχει καμιά σημασία.
Οι Έλληνες έχουμε την τάση να αντιμετωπίζουμε τα πάντα σαν παίγνιο μηδενικού αρθροίσματος. Γι’ αυτό το λόγο σε ατομικό επίπεδο προσπαθούμε να υποσκάψουμε τον άλλο αντί να ανυψώσουμε τον εαυτό μας και σε συλλογικό επίπεδο υποστηρίζουμε σοσιαλιστικές πολιτικές.
H ανεργία στις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή είναι 9.9%, ενώ στο ΗΒ 8% και στην ΕΕ των 27 βρίσκεται στο 9.6%. Κακό πράμα το ψέμμα. Η άγνοια ακόμα χειρότερο.
@rebel
Η ανεργια στο ΗΒ 8%; Μηπως να προσμετρησεις και ολους εκεινους που πηγαινουν στα Jobcentres και τους πιεζουνε να παρουνε αλλα επιδοματα (πχ incapacity benefit) για να μην τους μετρησουνε στο δεικτη ανεργιας; Για να μην ανεφερουμε αλλες χρονιως οικονομικα ανενεργες κατηγοριες (single mothers on income support κλπ).
Λιγο-πολυ ολοι που μενουμε στη Μεγ Βρετανια ξερουμε οτι ο δεικτης ανεργιας εχει τοσο σχεση με την πραγματικοτητα οσο και tractor statistics του Σταλιν.
“H κοινωνία διαμέσου της αθροιστικής της εργασίας παράγει μια πίτα. Μπορεί αυτή την πίτα το κράτος να την μεγαλώνει με δανεικά κομμάτια. Τέλος πάντων, από αυτό που καταλήγει στο τραπέζι της διανομής άλλοι αρπάζουν ένα μεγάλο κομμάτι, άλλοι ένα μικρότερο, άλλοι ξεροκόμματα ή ψίχουλα. Το μερίδιο καθενός δεν βρίσκεται απαραίτητα σε αντιστοιχία με τη συνεισφορά του στη δημιουργία της πίτας, αλλά – όπως και να το κάνουμε – αυτός που άρπαξε το μεγάλο κομμάτι το έκαμε εις βάρος των άλλων συνδαιτυμόνων του.
ΥΓ: Το που μένω δεν έχει καμιά σημασία.”
Συγχαρητήρια για τη λογική σου σκέψη! Από τα λεγόμενά σου καταλαβαίνω ότι συμφωνείς με το ότι ο καθένας θα πρέπει να αμοίβεται ανάλογα με τη συνεισφορά του. Πολύ ωραία. Επίσης λες ότι ο καθένας δεν παίρνει το ίδιο κομμάτι, άλλος παίρνει μεγάλο, κι άλλος ψίχουλα. Συμφωνώ. Το συμπέρασμα ότι αυτός που άρπαξε μεγάλο κομμάτι το έκανε εις βάρος των συνδαιτυμόνων του από που προέκυψε;
Εγώ ξέρω από που προέρχεται αυτή η νοοτροπία της ισοπέδωσης και της ισότητας. Είναι από το γεγονός ότι δεν έχουν ζήσει οι Έλληνες σε περιβάλλον παραγωγής, ανταγωνισμού και αξιοκρατίας. Όταν οι πόροι προέρχονται από το κράτος και διανέμονται με μη αξιοκρατικά κριτήρια λογικό είναι να περιμένουν όλοι το μερίδιό τους και αυτό να μπαίνει βαθειά μέσα στο μυαλό.
Όσοι όμως έχουν ζήσει σε ένα περιβάλλον σκλήρού ανταγωνισμού θα αναγνωρίσουν την αξία και την ανάγκη αντίστοιχης αμοιβής και του διορατικού ηγέτη και τον ευφυών στελεχών. Γιατί πολύ απλά χωρίς αυτούς ολόκληρο το οικοδόμημα που τρέφει και τους ίδιους θα γίνει βορά στα νύχια των ανταγωνιστών.
Όταν συμμετάσχετε στην παραγωγή ενός κοινού αγαθού θα γνωρίζετε πολύ καλά πώς πρέπει να γίνει η μοιρασιά. Όταν όμως δουλεύετε στο δημόσιο δεν παράγετε τίποτα, άρα δικαίως διαμαρτύρεστε γιατί οι άλλοι (ανώτεροι, συνεργάτες-επιχειρηματίες του δημοσίου κτλ) αμοίβονται περισσότερο αφού και αυτοί τίποτα δεν παράγουν.
CHERCHEZ LE COUPABLE A L’ INTERIEUR (ΑΝΑΖΗΤΗΣΑΤΕ τον ΕΝΟΧΟΝ στο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ)
Θα ήταν η πρόταση του γράφοντος που είναι πιό ΩΜΟΣ. Καταμεσίς, λοιπόν, ΟΛΗΣ αυτής της συγκλονιστικής κατάστασης, διαβάζω στην Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:
MONIMEΣ ΣTHΛEΣ Hμερομηνία δημοσίευσης: 09-05-10
Απαισιόδοξα τα πρώτα μηνύματα
Tης Μιραντας Ξαφα*
Πέρα από τη δημοσιονομική εξυγίανση, οι όροι του δανείου περιλαμβάνουν μια σειρά από σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η εκ βάθρων μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων ……….. Αλλά η αντίδραση ήταν απογοητευτική.
Με εξαίρεση τον ΛΑΟΣ και την κ. Μπακογιάννη, τα κόμματα της αντιπολίτευσης καταψήφισαν το νομοσχέδιο που περιλαμβάνει τα μέτρα που συμφωνήθηκαν με το ΔΝΤ και την Ε.Ε……………………………………………….
. Την ίδια ώρα, τα κοινοβούλια των εταίρων μας στην Ευρωζώνη ενέκριναν τα σημαντικά κονδύλια που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του πακέτου διάσωσης της Ελλάδας, ξεπερνώντας το πολιτικό κόστος στήριξης μιας «άσωτης» χώρας–μέλους.
…………………………..Αν η προσπάθεια αποτύχει, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με βέβαιη χρεοκοπία και έξοδο από την Ευρωζώνη.
Τα πρώτα μηνύματα δεν είναι αισιόδοξα. Το νομοσχέδιο που παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα ο κ. Ρέππας για να «ανοίξει» το κλειστό επάγγελμα των Φορτηγών Δημόσιας Χρήσης θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα.
Αντί να προβλέπει την παροχή νέων αδειών φορτηγών αυτοκινήτων χωρίς ποσοτικούς περιορισμούς και με ελάχιστο κόστος, το νομοσχέδιο καθορίζει ότι οι νέες άδειες θα κοστίζουν κατά μέσον όρο 95.000 ευρώ αντί του σημερινού άτυπου κόστους των 45.000 ευρώ. Με την πρόταση αυτή (α) αυξάνει την αξία μιας άδειας πολύ πάνω από τον μέσο όρο της Ε.Ε., κάνοντας το ήδη υψηλό κόστος μεταφοράς στην Ελλάδα μη ανταγωνιστικό (β) υπερδιπλασιάζει την άτυπη αξία των υπαρχουσών αδειών, καθιστώντας απαγορευτικό το κόστος μιας μελλοντικής απελευθέρωσης με ταυτόχρονη αποζημίωση των υπαρχόντων αδειούχων. Το νομοσχέδιο όχι μόνο δεν προτίθεται να ανοίξει το κλειστό επάγγελμα των οδικών μεταφορών, αλλά αντίθετα θέτει ακόμη μεγαλύτερα εμπόδια εισόδου, προς μεγάλη ικανοποίηση των φορτηγατζήδων Δ.Χ. (που ουδόλως διαμαρτύρονται για το νομοσχέδιο) και προς αποφυγήν του πολιτικού κόστους. Το γεγονός ότι η Ελλάδα εισάγει κουνουπίδια από το Βέλγιο και βερίκοκα από την Ισπανία συνδέεται άμεσα με το υψηλό κόστος των εγχωρίων μεταφορών.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
EΠΙΒΕΒΑΙΟΥΤΑΙ, λοιπόν, ότι ο ΕΧΘΡΟΣ είναι ΜΕΣΑ στην ΕΛΛΑΔΑ και είναι ΠΑΝΤΟΥ:
ΛΑΟΥΤΖΙΚΟΣ
και
ΑΙΣΧΡΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
σε μιά αέναη αμοιβαιότητα που οδηγεί στην λαϊκιστικη κραιπάλη.
(6) – Με απαλλάξατε απο αυτό που ντρεπόμουν να πω ο ίδιος……
(10) – Η έννοια της “πίττας” συμβαδίζει με την διαχείρισή της απο το Κράτος, αλλά,
η αληθινή/ατομική παραγωγή δεν είναι “πίττα”, δεν είναι ορισμένου μεγέθους, και οι παραγωγοί δεν θέλουν να την διαχειρίζεται το οιοδήποτε “Κράτος”.
– Η έκφρασις “make money”, δυστυχώς, δεν αναγνωρίζεται απο τους περισσοτέρους στην Ελλάδα.
Της μόδας (και πάλι) έιναι το “ή τα κληρονόμησες ή τα έκλεψες”…………………………………….
–
– Και όταν κάποιος πιστεύει και σκέπτεται έτσι, ποιός ξέρει τί ενοχές έχει και πώς τις εκφράζει……………………
Μετα την Ιρλανδια, Ελβετια και την Δανια, η Βρετανια ειναι η πιο φιλελευθερη χωρα της ευρωπης, συμφωνα με τα ποιο αντικειμενικα κριτηρια που υπαρχουν (βλεπε link http://www.heritage.org/index/ranking.aspx)
Ενοειται οτι ταυτιζω την οικονομικη ελευθερια με τον φιλελευθερισμο γιατι μεσω της οικονομικης ελευθεριας πηγαζουν και ολες οι αλλες.
Οπως θα δειτε στην λιστα, οι ΗΠΑ και η Βρετανια ειναι σχεδον ομοιες και μαλιστα καμια απο τις δυο χωρες δεν ειναι ελευθερες (λογω Ομπαμα/Δημοκρατικων η πρωτη και λογω των Εργατικων η δευτερη).
το λινκ αυτο δουλευει
http://www.heritage.org/index/ranking.aspx
@Dante
Συμφωνώ απολύτως με τη (σοσιαλιστική) αρχή: στον καθένα ανάλογα με τη συνεισφορά του! Αυτό όμως δεν συμβαίνει στο σύστημά που ζούμε. Το «αρπάζω» ήταν ασφαλώς σχήμα λόγου με κάποιο τόνο υπερβολής. Στον κόσμο μας οι κάτοχοι μεγάλης ιδιοκτησίας, κεφαλαίου και μέσων παραγωγής, δεν χρειάζεται καν να εργάζονται, δεν χρειάζεται καν να συμμετέχουν στη διαδικασία παραγωγής, αν και καρπώνονται (αν όχι “αρπάζουν”) στο πλείστο των περιπτώσεων ασυνείδητα ένα μεγάλο μέρος της αξίας του κοινωνικού προϊόντος που παράγεται. Κατ’ επέκταση, υπάρχουν και οικονομικά ισχυρά κράτη που οικοιοποιούνται ένα δυσανάλογα μεγάλο μέρος του φυσικού πλούτου, πόρων και πρώτων υλών του πλανήτη, διαμέσου της νεοαποικιοκρατίας και του οικονομικού ιμπεριαλισμού. Από την άλλη μεριά, ο ρόλος του κράτους στη διανομή και αναδιανομή είναι διττός και αντιφατικός.
Να σημειώσω ότι η παραγωγή και η εργασία είναι κοινωνικές (ή κοινωνικά καταμερισμένες) διαδικασίες. Για την κατασκευή ενός αυτοκινήτου, παραδείγματος χάριν, συμμετέχουν μια σειρά από βιομηχανίες και ειδικότητες, ένα μέρος της superstructure (γραμματείς & γραφειοκράτες, πωλητές και μεταπράττες, λειτουργοί του εκπαιδευτικού συστήματος, ακόμα και καλλιτέχνες). Ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί η συνεισφορά εκάστου και ένας βαθμός ασυμμετρίας στην κοινωνική διανομή της αξίας του προϊόντος που παράγεται πάντα θα υπάρχει.
(19) ” (σοσιαλιστική) αρχή: στον καθένα ανάλογα με τη συνεισφορά του!,”
ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΉ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΉ ΑΡΧΉ, ΚΑΙ ΕΓΏ ΜΈΣΑ……….
Τώρα και αν μπλέξαμε τα ………………………………
http://en.wikipedia.org/wiki/To_each_according_to_his_contribution
οικοιοποιούνται -> οικειοποιούνται
Yπό μιά προϋπόθεση κύριε Σπύρο μου
Ο γλυκός μας πατερούλης είπε ότι το ξέρει ότι ο Δημόσιος Υπάλληλος δουλεύει σκληρά μέχρι θανάτου άρα ΟΛΟΙ οι Δημόσιοι Υπάλληλοι προσφέρουν ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ το μέγιστον ανθρωπίνως ΔΥΝΑΤΟΝ, άρα εξ αρχής τους δίνουμε ΔΙΠΛΑ
Τώρα, ο κύριος ρέμπελ που προωθεί καλές ιδέες γιά τα δίκαια του ΕΡΓΑΤΗ όπως και η κυρία Αλέκα μας και ο κύριος Αλέξης μας και οι άγνωστοι-γνωστοί [ας είναι καλά τα καϋμένα τα παιδιά που κάνανε ένα σπασιματάκι και τόκαναν θέμα οι Αμερικάνοι], έχουν δικαίωμα να ΖΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, όπως ΕΚΕΙΝΟΣ αντιλαμβάνεται την φτώχειαν. Με ΠΟΙΟ δικαίωμα, κάποιοι από το Manhattan θα μας πουν πώς ορίζεται η φτώχεια;;;;; Αυτό είναι φασισμός!
Το ορισμό της φτώχειας θα μας το δώσει ο εργάτης ΣΥΜΦΩΝΑ με την δική του ΕΚΤΙΜΗΣΗ, ΔΕΝ μας την επιβάλει το Manhattan. Aρα αφού δεν έχετε κότερο, και δεν έχετε Πόρσε είστε φτωχός.
έχουν δικαίωμα να ΖΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ -> έχει δικαίωμα να ΖΕΙ ΕΚΤΟΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
Το ορισμό της φτώχειας θα μας το -> Τον ορισμό της φτώχειας θα μας τον
ΔΕΝ μας την επιβάλει το Manhattan -> ΔΕΝ θα μας την επιβάλει το Manhattan
Στην Ελλάδα έχουμε τεράστιο έλλειμμα δημοκρατικής αγωγής των παιδιών. Αυτό οδήγησε στο έλλειμμα ή απουσία δημοκρατικής συνείδησης του Πολίτη και, εν σειρά, στην κατ’ έθιμον καταστρατήγηση των θεσμών, άρα, σε ορίζοντα χρόνου, στην de facto ΑΚΥΡΩΣΗ τους. ΚΑΙ, έτσι, περάσαμε στην τελική φάση, το έλλειμμα ή ακριβέστερα ΚΕΝΟΝ δημοκρατίας. Το Πολίτευμα της Ελλάδος είναι, πλέον, ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΧΛΟΚΡΑΤΙΑ.
ΚΑΙ είμαι ευγνώμων στον κύριο Περλικό που, προ ολίγου, με έκανε να σκεφθώ όλη αυτή την διαλεκτική cascade.
“Ανοίγουν αύριο τα φαρμακεία
Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος ανέστειλε την απεργία μετά από συνάντηση με την Λ. Κατσέλη.
Κανονικά θα λειτουργήσουν αύριο τα 11.000 φαρμακεία σε όλη την χώρα, αφού ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (ΠΦΣ) ανέστειλε την απεργία του, μετά τη συνάντηση που είχε σήμερα το προεδρείο του Συλλόγου με την υπουργό Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Λούκα Κατσέλη.
Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου Δ. Βαγιωνάς δήλωσε αμέσως μετά τη συνάντηση πως «η κ. Κατσέλη μας διαβεβαίωσε, ως η αρμόδια υπουργός, ότι δεν θα υπάρξει κανείς αιφνιδιασμός και ότι δεν θίγονται οι “κόκκινες γραμμές“ που έχουν τεθεί από τον Π.Φ.Σ., όπως είναι τα χωροταξικά και τα πληθυσμιακά κριτήρια».
Μετά την δέσμευση της υπουργού, το Δ.Σ. του Συλλόγου συνεδρίασε και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κινητοποιήσεις έγιναν προκειμένου να ξεκινήσει διάλογος με την κυβέρνηση για να ξεκαθαριστούν τα βασικά ζητήματα των φαρμακοποιών, προτείνει στους τοπικούς Συλλόγους εκτιμώντας τις τοπικές συνθήκες, να αναστείλουν την απεργία αύριο Τρίτη 11 Μαΐου.
Την Τετάρτη θα συνεδριάσει εκ νέου το Δ.Σ. του Π.Φ.Σ. για να επανεκτιμήσει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και να προχωρήσει σε νέες αποφάσεις.
«Η κ. Κατσέλη δεσμεύτηκε να προχωρήσει σε διάλογο με τον Π.Φ.Σ. επί των προτάσεων που έχουμε υποβάλλει και στο παρελθόν. Περιμένουμε να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της υπουργού και παραμένουμε σε αγωνιστική ετοιμότητα» σημείωσε ο κ. Βαγιωνάς.”
Το πιάσατε; Σε αγωνιστική ετοιμότητα και κόκκινες γραμμές. Όποιος πίστεψε έστω και για λίγο ότι θα γίνουν ανταγωνιστικές αλλαγές στον τόπο να σηκώσει το χέρι του.
Mα θα αστειεύεστε. Εδώ υποσχέθηκαν στην ΕΕ να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα και, δήλωσαν πως θα ξεκινούσαν από τους φορτηγατζήδες. Αντ’ αυτού, ο καθ’ ύλην υπουργός, ονόματι Ρέππας, αντί ανοίγματος αύξησε την τιμήν της αδείας φορτηγού ΔΧ από 45.000 σε 95.000. Δηλαδή ένα κλειστό επάγγελμα, τόκανε κλειστότερο. Συνεπώς, ακόμα και παρουσία τπυ ΔΝΤ, έχουμε ΩΜΕΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙΣ και φυσικά υποχρεούμεθα (εγώ τουλάχιστον είμαι σε διαρκή, 24ωρο επαγρύπνηση) να καταγγέλλουμε στους The New York Times, Washington Post, IMF και EU ή σε οποιονδήποτε άλλο Οργανισμό, τις ΑΠΑΤΕΣ του Πορνανδρέου-Peron και των ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ που κυβερνούν την Ελλάδα.
(28) -dante,
– Μάλλον έχεις δίκαιο οτι δύσκολα θα γίνουν αλλαγές.
Αλλά,
Η συγκεκρμμένη Υπουργός, – στην καλύτερη περίπτωση – βρίσκεται σε πλήρη σύγχιση, δεν τολμά να πάρει καμμιά πρωτοβουλία, και μάλλον δεν έχει καμμία σημασία τί λέει.
Κατά τη συζήτηση στη Βουλή για τη ψήφιση του εγκριτικού νομοσχεδίου για την υπογραφή της Σύμβασης με ΔΝΤ-Κομισιόν, παρετήρησα τα πιο κάτω φαινόμενα:
1) Ο αλήστου μνήμης Κωστάκης, ενώ προ οκταμήνου είχε στηρίξει όλη τη προεκλογική καμπάνια της Ν.Δ. στην αναγκαιότητα της μετεκλογικής λήψης “σκληρών αλλά απαραίτητων μέτρων για τη σωτηρία της οικονομίας”, δεν επέδειξε τη στοιχειώδη πρόνοια αυτοπροστασίας ή τα ελάχιστα πολιτικά αντανακλαστικά, ώστε να αποχωρήσει από τη ψηφοφορία, αλλά παρέμεινε και ψήφισε ΟΧΙ, όπως απεφάσισε ένας άλλος σοβαρός τύπος, ο νύν αρχηγός του!!
2) Ο πολιτικός γίγας Αντωνάκης επέλεξε να λαϊκίσει και να χαϊδέψει αυτιά, επιλέγοντας το ΟΧΙ στα μέτρα, όταν την ίδια στιγμή τα αδελφά της Ν.Δ. ευρωπαϊκά λαϊκά κόμματα έδιναν μάχες στα κοινοβούλια των χωρών τους, για να αποσπάσουν τη πλειοψηφία υπέρ του σχεδίου συνδρομής της χώρας μας!!
3) Ο επί της Δικαιοσύνης υπουργός. αλλόφρων επετέθη από του βήματος της Βουλής κατά του προέδρου του ΣΕΒ και των επιχειρηματιών γενικότερα, χρησιμοποιώντας αγοραίες λαϊκές παροιμίες μάλιστα, αντιδρώντας στις παρατηρήσεις που εκείνος έκανε για τη κρίση και το πολιτικό σύστημα, στην εκδήλωση του ΣΕΒ.
4) Και τα πέντε κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα συνεφώνησαν ότι το πολιτικό σύστημα κινδυνεύει από τους άπληστους επιχειρηματίες, οι οποίοι διερευνούν εναλλακτική πολιτική λύση, άρα υπάρχει κίνδυνος Μπερλουσκονικών φαινομένων. Να σημειωθεί πως αυτό ήταν το μοναδικό θέμα επί του οποίου υπήρξε συμφωνία και των πέντε το διάστημα μετά τις εκλογές.
Συμπεράσματα:
1) Οι πολιτικοί μας ταγοί διαθέτουν ανάστημα νανικό, μηδενός εξαιρουμένου. Δεν αισθάνονται ούτε κατ’ ελάχιστο την ανάγκη συμφωνίας λόγων και έργων τους, ακόμη και άν δεν υπάρχει το παραμικρό κόστος γι αυτούς. (περίπτωση αποχώρησης Κωστάκη και μη συμμετοχής στη ψηφοφορία).
2) Το πολιτικό σύστημα πανικοβλήθηκε από τη συνολική αμφισβήτηση και το έδειξε με τη κακοφωνία και των πέντε, αλλά και τις πανικόβλητες υστερικές αντιδράσεις. Νιώθουν για πρώτη φορά ότι το οικοδόμημα, που με τόση τέχνη έστησαν στις πλάτες των πολιτών εδώ και τριάντα πέντε χρόνια , το υπάρχον πολιτικό σύστημα, ο παρεοκρατικός καπιταλισμός και οι παραφυάδες του, τρίζει συνθέμελα. Και χάνουν τη ψυχραιμία τους. Αυτό είναι καλό. Αλλά θέλει να συνδράμουμε όλοι προς τη κατεύθυνση της πλήρους αποδόμησης του. Γιατί τελικά ο κατεστημένος πολιτικός κόσμος μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνος, σε βάρος μας, στη προσπάθεια του να περισώσει κι αυτός τα “κεκτημένα¨του.
Και τα πέντε κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα συνεφώνησαν ότι το πολιτικό σύστημα κινδυνεύει από τους άπληστους επιχειρηματίες, οι οποίοι διερευνούν εναλλακτική πολιτική λύση, άρα υπάρχει κίνδυνος Μπερλουσκονικών φαινομένων. Να σημειωθεί πως αυτό ήταν το μοναδικό θέμα επί του οποίου υπήρξε συμφωνία και των πέντε το διάστημα μετά τις εκλογές.
Ξεχάσατε όμως και μερικά άλλα σημεία στα οποία συμφωνούν όλα τα Κόμματα
Ιδεολογικός Αντιαμερικανισμός
Δαιμονοποίηση του Φιλελευθερισμού (και ας μή ξέρουν ΓΡΙ επί του θέματος)
Δαιμονοποίηση του Ισραήλ
Οπως στην Ψυχιατρική. Πήγαινα στον σχιζοφρενή και μούλεγε, “Με κυνηγάνε…… οι Μασόνοι, οι Εβραίοι και τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα”!!!!!!!!!
To Συλλογικόν δε παραλήρημα ΔΕΝ το συμμερίζονται μόνον οι “πολιτικοί” της Ελλάδος ΑΛΛΑ και η πνευματική ΗΓΕΣΙΑ και ο λαός ta large.
Δεν γνωρίζω πόσοι διάβασαν την ΑΝΟΙΚΤΗ επιστολή του ιδιοφυούς Μίκη Θειοδωράκη, ανδρός παγκοσμίου βεληνεκούς και ασφαλώς φιλοπάτριδος.
ΚΑΙ όμως αναφέρθηκε σε συνωμοσίες …………….. τα γνωστά…………… όλοι συνωμοτούν εναντίον της Ελλάδος.
Στην περίπτωσή του, ισχύει κατ’ αναλογίαν αυτό που είπε ο Γεώργιος Α Παπανδρέου για τον Γρίβα-Διγενή [ανήρ που κρυπτόμενος εδοξάσθη, εμφανισθείς δε ητιμάσθη], ανήρ που συνθέτων μουσικήν ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΕΔΟΞΑΣΘΗ, πολιτευθείς δε ΣΥΡΡΙΚΝΩΘΗΚΕ διανοητικώς σε αμοιβάδα
ta large -> at large
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο asstone ο οποίος ανέφερε ότι η Ιρλανδία είναι η πιό φιλελεύθερη χώρα στην Ευρώπη, και έτσι θα μου επιτρέψει να ξεκωλιάσω όλους τους φιλελεύθερους εν Ελλάδι:
Αναγωγή στην wikipedia και στην γλώσσα που γνωρίζουν όλοι οι φιλελευθέροι: Πουστροβαρβαρικά.
http://en.wikipedia.org/wiki/External_debt
External debt (or foreign debt) is that part of the total debt in a country that is owed to creditors outside the country. The debtors can be the government, corporations or private households. The debt includes money owed to private commercial banks, other governments, or international financial institutions such as the IMF and World Bank.
Και η λίστα κατάταξης των κρατών με βάση το εξωτερικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει ώς εξής:
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_external_debt
Rank Country – Entity External debt
(millions US$) Date of information External debt
per capita (US$) Date of population* External debt (% of GDP)
1 Luxembourg $1,994,000 6/30/2009 $3,970,514 2010 est. 4973.68%
2 Monaco $18,000 2000 $540,000 2000 est. 1843.70%
3 Iceland[9][10] $116,053 6/30/2009 $362,942 2008 998.64%
4 Ireland $1,841,000 6/30/2007 $448,032 30-Jun-08 960.86%
5 Netherlands $3,733,000 2/16/2010 $223,319 2009 est. 467.21%
6 Switzerland $1,340,000 6/30/2007 $174,520 30-Jun-07 441.95%
7 United Kingdom[5] $9,191,104 12/22/2009 $150,673 November 2009 365.44%
8 Belgium $1,313,000 6/30/2007 $126,202 30-Jun-07 348.74%
9 Denmark $492,600 6/30/2007 $89,853 30-Jun-07 242.30%
10 Austria $752,500 6/30/2007 $90,289 30-Jun-07 233.70%
11 France $5,021,000 6/30/2009 $76,718 1 January 2010 227.35%
12 Zimbabwe $5,155 12/31/2007 $454 31 December 2007 est. 220.11%
13 Liberia $3,200 2005 $9,717 2005 est. 209.84%
14 Hong Kong $588,000 2007 $84,445 2007 est. 200.48%
15 Norway $469,100 6/30/2007 $98,530 30-Jun-07 190.23%
16 Portugal $461,200 12/31/2007 $43,196 30-Jun-07 188.63%
17 Germany $5,208,000 6/30/2009 $63,350 30-Jun-07 185.2%
18 Sweden $598,200 6/30/2006 $65,048 30-Jun-06 176.72%
19 Greece $535,920 09/31/2009 $47,401 30-Sep-09 153%
20 Spain $2,478,000 9/30/2008 $49,619 30 June 2007 est. 150.65%
21 Finland $271,200 6/30/2007 $51,073 30-Jun-07 143.95%
22 Cyprus $26,970 12/31/2007 $30,550 31 December 2007 est. 126.03%
23 Sao Tome and Principe $318 2002 $10,258 2002 124.22%
24 Guinea-Bissau $942 2000 $555 2000 est. 113.93%
25 Australia $826,400 12/31/2007 $38,798 30-Jun-07 106.91%
Οι Ιρλανδοί είναι στην τέταρτη (4η) θέση, χρωστώντας 960.86% του ΑΕΠ της Ιρλανδίας σε δανειστές από άλλα κράτη…
Επαναλαμβάνω (σε περίπτωση που δεν έγινα κατανοητός) ΟΙ ΙΡΛΑΝΔΟΙ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΤΟ 960.86% ΤΟΥ ΑΕΠ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ ΣΕ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΗ.
(Οι Ιρλανδοί και όχι η Ιρλανδία έτσι;)
Ενώ η Ελλάδα χρωστάει σήμερα 108.10% του ΑΕΠ της, και αν λάβουμε υπόψη τις παραπλανητικές στατιστικές μας, άντε να πούμε <150% του ΑΕΠ της.
(Η Ελλάδα και όχι οι Έλληνες έτσι;)
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_public_debt
Ενώ οι Έλληνες χρωστάμε το 153% του ΑΕΠ της Ελλάδας σε εξωτερικούς δανειστές, και αν λάβουμε υπόψη τις παραπλανητικές στατιστικές μας, άντε να πούμε <200% του ΑΕΠ της Ελλάδας.
Έτσι λοιπόν, αγαπητέ κύριε asstone, αν εσύ και η παρέα σου μας επιβάλετε αυτό το τρισκατάρατο Νεο-Φιλελεύθερο μοντέλο διοίκησης, και φτάσουμε να έχουμε εξωτερικό χρέος σαν το Ιρλανδικό, να έρθεις εσύ και η παρέα σου όλη γιά να σας κάνω assgapetone όλους μαζί…