Στο κατάστρωμα του Τιτανικού
Απρ 18th, 2008 | Πάσχος Μανδραβέλης| Κατηγορία: Πάσχος Μανδραβέλης | Email This Post | Print This Post |Oσοι –ένθεν κακείθεν της Νέας Δημοκρατίας– υπέστησαν σοκ από αυτά που είπε στη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής Ν.Δ. ο κ. Πέτρος Τατούλης, προφανώς ξεχνούν δύο πράγματα: Τα αυτονόητα. Πρώτον, οι κεντρικές επιτροπές των κομμάτων συνεδριάζουν για να ειπωθούν πράγματα και, δεύτερον, η κριτική για τα πεπραγμένα μιας κυβέρνησης είναι ευκαιρία και όχι απειλή. Ευκαιρία για να διορθωθούν κάποια στραβά, εκείνα που μες στη σιωπή φουντώνουν και τελικά πνίγουν ολόκληρο το οικοδόμημα μιας διακυβέρνησης.
Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας δεν είχε απλώς δικαίωμα να μιλήσει, είχε υποχρέωση να πει εκείνα που ο κόσμος έχει τούμπανο και στην κεντρική επιτροπή κρυφό καμάρι. Δεν είπε τίποτε περισσότερο απ’ όσα καθημερινά φωνασκούν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Για μεταρρυθμίσεις που φαίνονται, αλλά δεν είναι, για σκάνδαλα που απειλούν τον πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος (υποκλοπές, Πακιστανοί κ.ά.) και μπήκαν στο αρχείο, για σκάνδαλα εν εξελίξει με πλαστά τιμολόγια που κουκουλώνονται και κατεδαφίζουν το ενάρετον διακυβέρνησης, για όλα εκείνα που πληγώνουν τους πολίτες της χώρας ενώ περιμένουν να διορθωθούν.
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι σε κάποιο όργανο της Ν.Δ. άρχισαν επιτέλους να συζητάνε πολιτικά. Να θέτουν τον δάκτυλο εις τον τύπο των ήλων, να επισημαίνουν ζητήματα που φεύγουν αδιάβαστα, που κρύβονται από το άγχος της νομής της εξουσίας. Πολλά στελέχη, και κυρίως υπουργοί, της Ν.Δ. έγιναν παλαιό ΠΑΣΟΚ σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Αναπαράγουν μόνο τις παθογένειες της προηγούμενης κυβέρνησης ακριβώς επειδή κανείς δεν τους τραβάει το αυτί, ή έστω δεν τους τα λέει. Ετσι νιώθουν ασφαλείς και με κάθε ευκαιρία να ασκούν περισσότερο παλιές, καταδικασμένες στη συνείδηση του κόσμου, πρακτικές. Με τη βοήθεια και όσων συμβαίνουν πλέον στο ΠΑΣΟΚ, η αλαζονεία, τα σκάνδαλα και η αίσθηση του ατιμώρητου βασιλεύουν σήμερα στον κρατικό μηχανισμό.
Οι περισσότεροι που μίλησαν στην κεντρική επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισαν να είναι ευχάριστοι και γι’ αυτό αδιάφοροι για το μέλλον της κυβέρνησης και του τόπου. Ο κ. Πέτρος Τατούλης αποφάσισε να είναι χρήσιμος. Επισήμανε τα προβλήματα και δεν αναλώθηκε στην περιγραφή μιας εικονικής πραγματικότητας. Γι’ αυτό και πολλοί από τους ευχάριστους σκούζουν τώρα για διαγραφές και άλλα πειθαρχικά μέτρα. Από μιαν άποψη δίκιο έχουν. Οταν η μουσική δωματίου (ερμητικά κλειστού μάλιστα) είναι τόσο ευχάριστη, τι δουλειά έχει να τρέχει κάποιος στο κατάστρωμα του Τιτανικού και να φωνασκεί «παγόβουνο»;
———————————————————————————-
Σημειώσεις:
Δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» στις 15/4/2008
…Δε θέλω να αισθάνομαι..,
να βλέπω και ν’ ακούω..,
προπάντων, να μη σκέφτομαι..,
μήτε καλό…μήτε κακό..,…
θέλω να γίνω ένα “φυτό”..,
κάλλιο…, πια, ‘δω., να τρελαθώ…!
Κομφούζιο όλα γίνανε..,
Μπάχαλο, Βαβυλώνα..,…
ανοίγει η Κερκόπορτα..,
μπαίνουν στην πόλη οι οχτροί..,
Σύβαρις είν’ η χώρα αυτή..,
που ‘ν’ οι πολίτες ναρκωτοί..!
Σαλπίζουν σάλπιγκες,
και, οι “ουράνιοι” σαλπιγκτές…
κι ανήμποροι όλοι οι “προφήτες”
να εξορκίσουνε τις νύχτες..,…
μια προφητεύουν προφητεία..,
πως είν’ νεκροί οι “σταυροφόροι”..,
χίμαιρα κι η “σταυροφορία”…!…
Αλέξανδρος Ζήβας,
URL : http://www.siopi.gr
Αποκωδικοποίηση..: μυθολογιών, θρησκειών, ψυχής, σιωπής,…
Σχηματοποίηση λόγου (στίχων μου), θεογονία, κοσμογονία,…
Γεια…
Συμφωνώ τα μέγιστα με αυτή την ανάλυση με μια παρατήρηση:
Αν τέτοιου είδους παρέμβαση γινόταν και σε παλαιότερες κυβερνήσεις ενδεχόμενα κάποια πράγματα να είχαν αλλάξει πιο πριν.
Διότι άπαντες ξέρουν (και το δείχνουν στις δημοσκοπήσεις) ότι πρέπει να περάσουν πολλές τετραετίες για να ισοσκελιστεί το κακό του λαϊκισμού και της ρεμούλας περασμένων εποχών.
Από την άλλη, πρέπει ο “καταλληλότερος” να σηκώσει τα μανίκια και να δουλέψει, περισσότερο. Καλώς ή κακώς ο λαός ψήφιζε επί 20 χρόνια τους “άλλους”. Όπου όποιος διαφωνούσε “έθετε εαυτόν εκτός κόμματος” και τελείωνε η υπόθεση. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι ο “καταλληλότερος” είναι άμοιρος ευθυνών για τα ομόλογα και τα λοιπά. Τι διάολο, δόξα τω Θεώ υπάρχουν αρκετά “δικά τους παιδιά”, έστω, που είναι καλύτερα από τους απίστευτους τύπους τύπου Πολύδωρα και λοιπών.
Να τα λέμε λοιπόν όλα για να είμαστε δίκαιοι…
Να είχανε κι έναν Τατούλην εις το συνέδριο του ΠαΣοΚ…. Θα είχαμε παραγωγή πολιτικής μετά και τρέχα γύρευε…..
Θα σχολιάσω τα σχόλια των φίλων που αναρωτιούνται για τι μη ύπαρξη κριτικής στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εσείς οι ίδιοι πρέπει να είστε που πριν λίγο καιρό γελούσατε με τις διαφορετικές απόψεις που υπήρχαν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ σε διάφορα θέματα, όσον αφορά επί Σημίτη δεν θέλω να σας ξαναθυμίσω πως κατάφερε να επιβιώσει με τις διάφορες ομάδες που εναντιώνονταν σε κάθε του απόφαση. Μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να ακούγεται ότι μια δεξιά κυβέρνηση είναι πιο δημοκρατική από μια κεντροαριστερή και αυτό από υπάρξεως της δημοκρατίας στο πλανήτη μας. Μη μου πείτε ότι συμφωνούν όλα τα γαλάζια μπουμπούκια στη βουλή με τα νομοσχέδια για ασφαλιστικό, λιμάνια, Ο.Τ.Ε. Ποιος καταψήφισε, ούτε ο πρώην εργατοπατέρας κ Μανώλης. Δεν μιλάω για τους κουμπάρους, τα ομόλογα, τους παραβάτες της 10ης εντολής, αλλά τι περιμένεις από μια κυβέρνηση του “σεμνά και ταπεινά” που δεν άφησα κανάρα για κανάρα που να μη πηδήξει.