Τα τρία κακά: ιδιώτης, ξένος, Γερμανός!

Μαρ 31st, 2008 | | Κατηγορία: Χαρίδημος Τσούκας | Email This Post Email This Post | Print This Post Print This Post |

Διαβάζω στην «Αυγή»: «Στο πλευρό των τεχνικών του ΟΤΕ, οι οποίοι χθες το πρωί έκαναν κατάληψη στο κτίριο στο Μαρούσι, βρέθηκε ο [Χ], εκφράζοντας τη συμπαράσταση στον αγώνα τους […] Χαρακτήρισε απαράδεκτο το γεγονός ότι η πιο κερδοφόρα δημόσια ελληνική επιχείρηση θα περάσει στα χέρια ιδιωτών. «Ακόμα χειρότερο είναι να περνάει στα χέρια ξένων κι ακόμη χειρότερο γεγονός η ανάθεση της διοίκησης στα χέρια ξένων και μάλιστα της γερμανικής Deutsche Telekom», δήλωσε» (25/3/2008).

Κουίζ: ποιος είναι ο κ.Χ; Ο κ.Καρατζαφέρης; Όχι. Ο κ.Παπαθεμελής; Ούτε. Μήπως ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης; Λάθος. Ο κ.Μανόλης Γλέζος, διακεκριμένος αγωνιστής της αριστεράς, είναι το πρόσωπο στο οποίο αποδίδονται οι παραπάνω δηλώσεις. Τρία είναι τα κακά, κατ΄ αύξουσα σειρά, τα οποία, κατά τον κ.Γλέζο, συμβαίνουν στον ΟΤΕ: πρώτον περνάει στα χέρια ιδιωτών, δεύτερον, περνάει στα χέρια ξένων ιδιωτών, και τρίτον περνάει στα χέρια Γερμανών ξένων ιδιωτών. Τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί από το να θέλουν να διοικήσουν τον ΟΤΕ οι απόγονοι του Χίτλερ; Ένας αντιστασιακός ξέρει καλύτερα…

Πως θεμελιώνει λογικά ο κ.Γλέζος το επιχείρημά του; «Με την ίδια λογική», είπε, «αν οι Έλληνες είναι ανίκανοι να διοικήσουν μια δημόσια επιχείρηση, πρέπει να κληθούν όπως διοικήσουν και την ίδια την Ελλάδα, οι ξένοι». Κάτι τέτοιο δεν γίνεται, άρα, οι «Έλληνες» είναι ικανοί να διοικήσουν τον ΟΤΕ, οπότε έξω οι «ξένοι». Αν, βέβαια, οι ξένοι αποχωρούσαν από τον ΟΤΕ, αυτός θα κατέρρεε πάραυτα, δεδομένου ότι οι διεθνείς θεσμικοί επενδυτές κατέχουν το 47,4% της επιχείρησης. Εικάζω όμως ότι κάτι τέτοιο δεν θα δυσαρεστούσε την Αλέκα, τον Αλέκο και τον μικρό Αλέξη, αφού θα επιτάχυνε την κατάρρευση του «συστήματος», για την οποία αόκνως εργάζεται η παλαιο- και νεο-κομμουνιστική αριστερά στην Ελλάδα.

Η εθνικόφρων αριστερά δεν έχει ιδιαίτερα καλές σχέσεις με τη λογική. Το γεγονός ότι παραχωρείται η διοίκηση της πρώην κρατικής εταιρίας τηλεπικοινωνιών σε μια αλλοδαπή ομόλογή της (αν και όταν αυτό συμβεί), δεν σημαίνει ότι οι «Έλληνες» είναι «ανίκανοι να τη διοικήσουν». Πολύ πιο εύλογα σημαίνει ότι η διοικητική, εμπορική και τεχνολογική τεχνογνωσία της σημαντικότερης Ευρωπαϊκής εταιρίας τηλεπικοινωνιών είναι μεγαλύτερη αυτής που διαθέτουμε και, άρα, κατ’ αρχήν, θα προσθέσει αξία στον ΟΤΕ. Όταν το ελληνικό κράτος συνάπτει αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες με ξένες εταιρίες, δεν σημαίνει ότι είναι «ανίκανο» αλλά, τουναντίον, ευφυές. Ανίκανος είναι ο ψωροπερήφανος, αυτός που δεν έχει επίγνωση των ελλείψεων και των αδυναμιών του. Ικανός είναι αυτός που γνωρίζει τι δεν γνωρίζει και αναζητά τρόπους να το αποκτήσει.

Μπορώ να σκεφθώ χειρότερα πράγματα από το να μας διοικούν οι Γερμανοί. Να αποφασίζει για το ασφαλιστικό, ας πούμε, η κυρία Πετραλιά, για την «Ολυμπιακή» ο κ.Λιάπης, για τον πολιτισμό ο κ.Ζαχόπουλος, για τη χωροταξία ο κ.Λαλιώτης, και για τη λειτουργία των πανεπιστημίων οι διάφοροι αριστεροί τραμπούκοι. Αν μας διοικούσαν οι Γερμανοί, σκέφτομαι, ίσως να είχαμε αποκτήσει κτηματολόγιο, πιθανότατα δεν θα υπήρχαν 1500 παράνομες χωματερές, οι συντάξεις μάλλον θα ήταν καλύτερες, τα παιδιά προβεβλημένων πολιτικών δεν θα τύχαιναν προνομιακής μεταχείρισης από μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις υπό κρατική επιρροή (βλ. διορισμό της κόρης του κ.Μαγγίνα στον ΟΤΕ, απόσπαση της κυρίας Γεννηματά από την Εθνική Τράπεζα στη Βουλή), και σίγουρα θα είχαμε ένα στοιχειωδώς σοβαρό κράτος.

Μπορώ να σκεφθώ χειρότερα πράγματα από το να μας διοικούν οι Γερμανοί. Να αποφασίζει για το ασφαλιστικό, ας πούμε, η κυρία Πετραλιά, για την «Ολυμπιακή» ο κ.Λιάπης, για τον πολιτισμό ο κ.Ζαχόπουλος, για τη χωροταξία ο κ.Λαλιώτης, και για τη λειτουργία των πανεπιστημίων οι διάφοροι αριστεροί τραμπούκοι

Κοιτάξτε με τι αποτελεσματικότητα ενήργησε τον περασμένο Φεβρουάριο το Γερμανικό κράτος στην πρόσφατη υπόθεση φοροδιαφυγής πλουσίων υπηκόων του και συγκρίνετε με τα δικά μας πεπραγμένα. Δεν είναι μόνο ότι η Αστυνομία επέδραμε σε σπίτια και γραφεία υπόπτων στις μεγαλύτερες γερμανικές πόλεις, ούτε ότι συνέλαβε για φοροδιαφυγή και διαπόμπευσε τηλεοπτικά τον επικεφαλής των Γερμανικών Ταχυδρομείων, αλλά ότι δεν δίστασε να πληρώσει 4,2 εκατ. ευρώ σε πληροφοριοδότη προκειμένου να αποκτήσει το CD με τα ονόματα των φοροφυγάδων!

Φαντάζεστε κάτι ανάλογο να συνέβαινε στην Ελλάδα; Ποιος επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων θα έκανε παρόμοια συναλλαγή στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος; Με τι αυτοπεποίθηση θα διώξει το οικονομικό έγκλημα κάποιος που το κύριο προσόν του είναι το κομματικό του αξίωμα; Με τι πόρους θα κάνει κάτι τέτοιο, ακόμα κι αν το ήθελε; Εδώ ένας εκδότης καταθέτει ένα υπέρογκο ποσό χρημάτων σε τράπεζα, αδυνατεί να δικαιολογήσει πειστικά την προέλευσή του, και διαπραγματεύεται με τους αρμόδιους τη μη δίωξή του! Η ελληνική «ιδιαιτερότητα» δικαιολογεί τα πάντα: από την κατάληψη του κτιρίου του ΟΤΕ, μέχρι την κομματικοποίηση της διοίκησης, την ανοχή και ενίοτε υποστήριξη οικονομικών εγκληματιών, και τον ψευδοπροοδευτικό απομονωτισμό.

Η εθνικόφρων αριστερά ανάγει την οικονομική ξενοφοβία και τον κρυπτο-ρατσισμό σε αρετές για να προστατεύσει τους θύλακες της ηγεμονίας της – τις ΔΕΚΟ και τα πανεπιστήμια. Μιλά για «αφελληνισμό» αγνοώντας, ηθελημένα, ότι η νομισματική πολιτική της χώρας αποφασίζεται στη Φρανκφούρτη, ότι στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ιθαγενές είναι το ευρωπαϊκό (όχι το εθνικό), ότι οι μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις ελέγχουν αλλοδαπές επιχειρήσεις στα Βαλκάνια, ενώ φυσικά δεν παραλείπει να διεκδικεί μαχητικά κοινοτικούς πόρους. Τους «ξένους» θέλει να τους απομυζά, όχι να συνεργάζεται μαζί τους. Αντιλαμβάνεται την εθνική υπερηφάνεια φοβικά, όχι δημιουργικά∙ θέλει την Ελλάδα κλειστή στο μικρόκοσμό της, όχι ανοιχτή σε επιρροές. Το μικρό «έθνος» που οι μεγάλοι επιβουλεύονται έχει πάρει περίοπτη θέση στον αθεράπευτα μανιχαϊστικό λόγο της.

Η οπισθοδρόμηση σήμερα έχει κάτι που δεν είχε ποτέ στη χώρα μας: ένα ευυπόληπτο προσωπείο. Διαβάστε τις δηλώσεις του εθνικού συνθέτη, δείτε τις παραστάσεις του εθνικού ψυχαγωγού, ακούστε τις ομιλίες του εθνικού αντιστασιακού και θα καταλάβετε.

——————————————————————

Σημειώσεις:
Ελαφρώς συντετμημένη εκδοχή του άρθρου αυτού δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή, 30 Μαρτίου 2008
Έναρθρη Κραυγή το ιστολόγιο του κ.Τσούκα.

2 σχόλια
Leave a comment »

  1. Μπορώ να σκεφθώ χειρότερα πράγματα από το να μας διοικούν οι Γερμανοί. Να αποφασίζει για το ασφαλιστικό, ας πούμε, η κυρία Πετραλιά, για την «Ολυμπιακή» ο κ.Λιάπης, για τον πολιτισμό ο κ.Ζαχόπουλος, για τη χωροταξία ο κ.Λαλιώτης, και για τη λειτουργία των πανεπιστημίων οι διάφοροι αριστεροί τραμπούκοι.

    Καταπληκτικό! 🙂

  2. Θα μπορούσα να αλλάξω τον τίτλο σας ως εξής: Το ένα (μεγάλο) κακό: Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ!

    Από το 1991 που ακούσαμε την έννοια αυτή πρώτη φορά (με καθυστέρηση 10 ετών από την υπόλοιπη Ευρώπη) είμαστε στο 2008, 17 χρόνια μετά, και νομίζει κανείς ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει! Τα ίδια πανώ, οι ίδιοι άνθρωποι (που κυρίως αλλά όχι αποκλειστικά ανήκουν στο ανέκδοτο που λέγεται ευρύτερη δημοκρατική αριστερά) κάνουν κουμάντο, όχι σε έναν οργανισμό, αλλά τελικά σε μιά ολόκληρη χώρα! Δεν βλέπω κανέναν να αντιστέκετε στους μεγαλύτερους παραλογισμούς που έχουν ακουστεί ποτέ: Ρωτάω, και διορθώστε με αν κάνω λάθος.

    Είναι ποτέ δυνατόν, σε ένα οικονομικό σύστημα της ελεύθερης αγοράς ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ, οι χειρότεροι εργαζόμενοι μιάς χώρας να πληρώνονται τα περισσότερα λεφτά, να έχουν εξασφαλισμένη μονιμότητα, και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ να θέλουν να έχουν λόγο στο ιδιοκτησιακό καθεστώς μιάς επιχείρησης, την οποία ΔΕΝ την χρηματοδοτούν (όπως κάνουν οι ιδιοκτήτες) αλλά από την οποιά χρηματοδοτούνται?

    Και όλο αυτό να μας φαίνεται λογικό? Πού ζούμε? (Στην Ελλάδα προφανώς)

    Δεν είδα ποτέ μια πορεία των άλλων Ελλήνων, των μή βολεμένων, αυτών που δεν είχαν την τύχη – ή ατυχία – να έχουν μέσο για να μπούν στο Δημόσιο. Έτσι ΜΙΑ μόνο φορά, να κλείσουμε και εμείς το κέντρο (παρ’ότι το θεωρώ αντισυνταγματικό και… αφρικανικό αυτό το νεοελληνικό έθιμο) και να διαμαρτυρηθούμε για αυτή την κατάσταση. Μάλλον ονειρεύομαι…

Σχολιαστε