Οι εισαγωγικές εξετάσεις για ΑΕΙ
Φεβ 2nd, 2009 | Διονύσης Γουσέτης| Κατηγορία: Διονύσης Γουσέτης |
Email This Post
|
Print This Post
|
Είμαστε αναλογικά πρώτοι στην ΕΕ σε αριθμό φοιτητών. Επίσης, είμαστε αναλογικά πρώτοι σε φοιτητική μετανάστευση στο εξωτερικό. Σε απόλυτο αριθμό, οι φοιτητές εξωτερικού υπολογίζονται σε 60.000, που έρχονται να προστεθούν στις 220.000 φοιτητές εσωτερικού. Άλλοι 20.000 έφηβοι σπουδάζουν σε ιδιωτικά Κολλέγια. Τέλος, περί τις 68.000 νέοι σπουδάζουν στα 400 και πλέον προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών που λειτουργούν στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Από τα κοινοτικά στοιχεία προκύπτει ότι όσο πιο ανεπτυγμένη είναι μια χώρα – μέλος, τόσο μεγαλύτερο ποσοστό από τα παιδιά της βρίσκεται σε κάποια βαθμίδα εκπαίδευσης. Πώς εξηγείται η παράδοξη αυτή φιλομάθεια στη χώρα ουραγό, όχι μόνο στην ανάπτυξη, αλλά και στην έρευνα και στην καινοτομία, ακόμη και στην ανάγνωση εφημερίδων και βιβλίων;
Δε χρειάζεται πολλή σκέψη. Η «φιλομάθεια» είναι το αποτέλεσμα της ανασφάλειας σε μια χώρα που δεν διαθέτει παραγωγή, ώστε να απορροφήσει ορθολογικά το ανθρώπινο δυναμικό της. Τις ολοένα και περισσότερες σπουδές τις θέλουν τα περισσότερα παιδιά για να τις εμπορευτούν: να τις ανταλλάξουν, με μια θέση εργασίας και ασφάλειας. Στο δημόσιο προφανώς. Αλλιώς δεν θα είχε νόημα και ο μεγάλος καυγάς για τα «επαγγελματικά δικαιώματα». Ο ιδιωτικός τομέας αδιαφορεί παντελώς αν είσαι απόφοιτος ΑΕΙ ή ΤΕΙ και ποιας ειδικότητας. Ενδιαφέρεται αποκλειστικά αν ξέρεις να κάνεις τη ζητούμενη δουλειά. Άσε που δεν εξασφαλίζει την πολυπόθητη ασφάλεια.
Με τέτοια κοινωνική φόρτιση, το ζήτημα του ποιος θα μπει στη χορεία των εκλεκτών, είναι κρίσιμο κοινωνικό πρόβλημα. Αφού οι ανώτερες σπουδές καλούνται να εξαλείψουν την ανασφάλεια, δεν επιτρέπεται η ανασφάλεια να παρεισφρέει στον τρόπο εισαγωγής. Στη χώρα με πρωτιά στη διαφθορά, έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος που να εξασφαλίζει αδιάφθορη επιλογή.
Παλιότερα, το σύστημα ήταν αποκεντρωμένο. Κάθε πανεπιστήμιο έκανε τις δικές του εξετάσεις. Ο υποψήφιος εξεταζόταν μέχρι και 10 φορές. Κάθε φορά σε 4 έως 6 μαθήματα. Αυτό το αποκεντρωμένο σύστημα καταργήθηκε, όχι διότι ήταν βασανιστικό για τους εξεταζόμενους, αλλά διότι ήταν διεφθαρμένο, από τους τότε πανεπιστημιακούς.
Το 1964 αντικαταστάθηκε από το συγκεντρωτικό. Τα θέματα των εξετάσεων δίνονταν από το υπουργείο παιδείας. Το σύστημα λειτούργησε με διάφορες παραλλαγές, που έκαναν σχεδόν όλοι οι υπουργοί, δηλώνοντας κάθε φορά ότι πρόκειται για βελτίωση. Ζήσαμε τις παραλλαγές «πανελλήνιες», «πανελλαδικές», «δέσμες», «κατευθύνσεις» κλπ. Κάθε φορά διέφερε ο αριθμός των μαθημάτων στα οποία γινόταν η εξέταση. Κάποιες φορές οι εξετάσεις ήταν στην ύλη όχι του τελευταίου, αλλά των δυο τελευταίων ετών. Επίσης, άλλες φορές υπήρχαν βάσεις: αν ο βαθμός της εξέτασης ήταν κάτω από τη βάση, αυτό σήμαινε ότι ο εξεταζόμενος ήταν ακατάλληλος για ανώτερες σπουδές. Άλλες φορές, προτεραιότητα ήταν να γεμίσουν όλες οι θέσεις σε όλα τα ιδρύματα, οπότε δεν υπήρχαν βάσεις. Αυτή η προτεραιότητα έγινε και «κεκτημένο», το οποίο υπερασπίζονταν οι σουβλατζήδες και οι ιδιοκτήτες φοιτητικών δωματίων των πόλεων που οι πολιτικοί τους κατάφερναν να αποκτήσουν κάποια ανώτερη σχολή. Τι θέμα έφτασε σε δυναμικές κινητοποιήσεις 42 πόλεων, που αντιπροσώπευαν 18.000 κενές θέσεις.
Ο Πάσχος Μανδραβέλης θυμάται ότι, με την εξαίρεση δύο ετών (1980 και 2006) ουδείς έχει να προσάψει το παραμικρό κρούσμα διαφθοράς στην εν λόγω διαδικασία. Έχει δίκιο. Ποιο ήταν όμως το κόστος; Πρώτον, αστυνομικά μέτρα εναντίον των διαρροών από τους ασυνείδητους αρμοδίους και εναντίον των σκονακίων, των σημειωμάτων στις τουαλέτες, της ασύρματης επικοινωνίας με φροντιστές κλπ.
Δεύτερο και σημαντικότερο, όμως, ήταν το μέτρο ενάντια στις «υποκειμενικές» βαθμολογίες. Για να εξαλειφθεί αυτό το κομμάτι της διαφθοράς, έπρεπε ο διορθωτής να μην έχει καμία δυνατότητα να κρίνει αν ο εξεταζόμενος έχει ή δεν έχει γνώσεις και κριτικό πνεύμα, όπως -για τον ίδιον λόγο- ο εφοριακός πρέπει να μην έχει καμία δυνατότητα να κρίνει τα πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα ενός ακινήτου για να προσδιορίσει τη φορολογητέα αξία του. Για το δεύτερο εφευρέθηκε η «αντικειμενική αξία». Για το πρώτο εφευρέθηκε η παπαγαλία. Ο διορθωτής βαθμολογεί όχι την ευστροφία του εξεταζόμενου, αλλά το πόσο κοντά είναι αυτά που γράφει σε αυτά που υπάρχουν στο βιβλίο. Γι’ αυτό η εξεταστέα ύλη, σε αντίθεση με εκείνη του αποκεντρωμένου συστήματος, είναι πολύ συγκεκριμένη και αν κάποιο θέμα ξεφύγει, δημιουργείται κοινωνικός σάλος. Ελάχιστοι διαμαρτύρονται γι’ αυτόν τον πνευματικό ευνουχισμό των παιδιών. Η ρήτρα της αδιάφθορης «αντικειμενικής» διαδικασίας εισαγωγής είναι σημαντικότερη από τη ρήτρα της κριτικής σκέψης. Μήπως για την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης επιζητούνται οι ανώτερες σπουδές, ή για καμιά θεσούλα στο δημόσιο;
Δεν αναμένω λοιπόν κάτι διαφορετικό από τις εξαγγελίες του νυν υπουργού για αλλαγή των εισαγωγικών εξετάσεων.
Διονύσης Γουσέτης
Πολύ ωραίο άρθρο. Ωστόσο, θα ήθελα να συμπληρώσω μερικά στοιχεία. Κρίνω λάθος την παρουσιαζόμενη “ανάγκη” φιλομάθειας. Μέσα από το άρθρο παρουσιάζεται ως κάτι το ανώτερο, κάτι το ηθικό, μία αξία μοναδική κατηγορώντας την εμπορευματοποίηση της γνώσης. Ωστόσο, στον καπιταλισμό επί της ουσίας οι μορφωμένοι αυτό κάνουν, πουλάνε τη γνώση και τις δεξιότητές τους, ενώ οι εργάτες τη σωματική τους δύναμη. Εκτός αν στραφούμε κατά της εμπορευματοποίησης και του νομίσματος γενικότερα.
Πέραν τούτων, θα συμφωνήσω με τον ευνουχισμό των παιδιών αφού στο σχολείο δεν παράγεται κριτική σκέψη, αλλά μόνο θολές γνώσεις που σταδιακά αποδεικνύονται ή άχρηστες ή ξεπερνιούνται. Στόχος έπρεπε να είναι η διδσκαλία του πώς να μαθαίνει το παιδί, πώς να αναζητά μόνο του γνώσεις.
Πολύ ωραία ανάλυση.
– Θα ήθελα να σημειώσω την δική μου γνώμη,
– Η έννοια της “ασφαλείας” έχει επικεντρωθεί στην σίγουρη παροχή μισθού άσχετα με το αν, πόσο, και πώς εργάζεσαι.
– Αυτή η νοοτροπία είναι λανθασμένη, και φυσικά, υπονοεί την Κρατική παροχή.
– Η “ασφάλεια” θα ‘επρεπε να υπονοεί την πεποίθηση του ατόμου οτι ξέρει και μπορεί να προσφέρει.
– Επομένως, άν και αυτή καθέαυτή η Γνώση προσφέρει καλλιέργεια και αυτοπεποίθηση, το αποτέλεσμα μετράται στην Κοινωνία, δηλαδή το τί και το πώς μπορείς να προσφέρεις.
– Και επι της εφαρμογής,
– Κατά τον Πλάτωνα, στα παιδιά πρέπει να δίνουμε υγιές σώμα (με τον αθλητισμό), και υγιές πνεύμα (με την Αρμονία, δηλαδή, Μουσική και Μαθηματικά).
– Στην Βασική Εκπαίδευση (Δημοτικό-Γυμνάσιο), ο κανόνας αυτός είναι λογικός.
Στο Λύκειο, θα έπρεπε να γίνεται η προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή.
Και στις 3 τάξεις του Λυκείου, οι εξετάσεις θα έπρεπε να γίνονται με το σύστημα των Πανελληνίων , σε ΟΛΑ τα μαθήματα.
Ανάλογα με τους βαθμούς ανα μάθημα και τους όρους εισαγωγής κάθε Σχολής, να γίνονται δεκτοί όσο το δυνατόν περισσότεροι Σπουδαστές, και θα δούμε πόσοι θα βγούν (χωρίς κομματικό 5)
– Το πρόσθετο έτος είναι περιττό και ακριβό (εκτός αν πρέπει να βολέψουμε Καθηγητές)
– Τα “λίγα” (κατα την κολοκυθιά) μαθήματα εισαγωγής, είναι αφηρημένη -εκ του πονηρού- έννοια.
– Τα Φροντιστήρια ΔΕΝ θα καταργηθούν, διότι αντιπροσωπεύουν τον πόθο των γονιών για καλύτερη μόρφωση.
Ας μήν ξεχνάμε,
Στήν Ελλάδα το να σε πούν κλέφτη δεν είναι τίποτα, αν σε πουν αμόρφωτο προσβάλεσαι….
Είμαστε η μοναδική χώρα στον πλανήτη που δεν επιτρέπει στα πανεπιστήμιά της να επιλέγουν τους φοιτητές τους!
Η “μεταρρύθμιση” του 1964 (Γ. Παπανδρέου – Ε. Παπανούτσος) διέλυσε τα λύκεια και κατέστρεψε τα πανεπιστήμια.
Είναι λυπηρό που η πολιτική ηγεσία της χώρας αδυνατεί να αντιληφθεί την απλή αυτή πραγματικότητα.
Τα περί “αντικειμενικότητας” του ισχύοντος συστήματος αποτελούν προφάσεις. Αν ήταν έτσι, και κάπου αλλού θα εφαρμοζόταν, δεν θα ήταν αποκλειστική “νεο”ελληνική πατέντα!
Κύριε Γουσέτη,
Ενδιαφέρουσα η συμπυκνωμένη αναφορά στο αγκάθι της εισαγωγής στα Ανώτερα Εκπαιδευτικά ιδρύματα…
Όμως δεν θα συμφωνήσω με τα τραβηγμένα απο τα μαλλιά συμπεράσματατά σας…
Αρχικά όλοι αγνοούν ,ισως σκόπιμα ότι η ελληνική παιδεία πηγαινοέρχεται μεταξύ ιδεών κλεμμένων απο το Γερμανικό και το Γαλλικό σύστημα παίρνοντας πάντα κατ επιλογήν και διαβρώνοντας την αυστηρότητα και την αποτελεσματικότητα και των δυο συστημάτων, με αιτιολογίες που μόνο ένας παιδικός νους θα δεχόταν την αξία τους..
π.χ αγνοούν οι πολλοί οτι μεταξύ των δυο συστημάτων που αναφέρετε υπάρχει τεράστιος ενδιάμεσος χώρος… Δεν είναι δηλαδή αναγκαίο να είναι το σύστημα απόλυτα συγκεντρωτικό όπως σήμερα η απόλυτα αποκεντρωμένο όπως με τις εξετάσεις των πανεπιστημίων στο παρελθόν…
Το οτι υπήρχε διαφθορά στους Πανεπιστημιακούς ήταν φυσιολογικό σε μια χώρα που τα Πανεπιστήμια έχουν γίνει ιδρύματα ατόμων μειωμένης αντίληψης ώστε να νταντεύονται και να καθοδηγούνται σε κάθε τι…
π.χ το σύστημα των λεγόμενων GCE (General Certificates of Education) των Βρετανών είναι ένα σύστημα ελεύθερο, δίκαιο και αυστηρό αποκεντρωμένο εκεί που πρέπει και συγκεντρωτικό εκεί που χρειάζεται…
Οι εξετάσεις γίνονται σε δυο τουλάχιστον περιόδους τον χρόνο και όσες φορές θέλει ο κάθε υποψήφιος… για το κάθε μάθημα για λόγους βελτίωσης της βαθμολογίας…
Τα μαθήματα είναι προσδιορισμένα σε κατηγορίες ανάλογα με την κατεύθυνση των σπουδών αλλά παραμένουν ανεξάρτητα μεταξύ τους…
Το σύστημα είναι απόλυτα ανεξάρτητο απο τα πανεπιστήμια και οι εξεταστές κρίνουν ελεύθερα τα γραπτά βάσει των κανόνων που ορίζει η εκπαιδευτική επιτροπή της UCCA που διαμορφώνει και έχει την ευθύνη λειτουργίας του συστήματος…
Ο κάθε ενδιαφερόμενος έχει την δυνατότητα να βάλει αρκετά πανεπιστήμια στη λίστα που υποβάλλει όταν συγκεντρώσει τα απαραίτητα GCE και εκείνα αναλαμβάνουν να τον καλέσουν για ενα τελικό interview κατάταξης…
Τα Πανεπιστήμια ορίζουν μόνα τον αριθμό των εισαγωγμένων βάσει του ετήσιου προυπολογισμού τους και της ζητησης των σχολών που κάθε χρονο αλλάζει…
Το γυμνάσιο ή λύκειο παραμένει γυμνάσιο ή λύκειο (δείτε και το σχετικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ… ναι μην αποστρέφεστε την ιδέα… οι περί παιδεία ομιλούντες δεν έχουν στεγανά διότι τότε προσποιούνται τον φιλελευθερισμό…) ενώ η παραπαιδεία (που δυστυχώς υποστηρίζουν με νύχια και με δόντια οι ψευδεπίγραφοι φιλελεύθεροι μαζί με τους ψευδεπίγραφους αριστερούς — ω! τι σύμπραξη… συμφερόντων…) δεν υπάρχει παρά σε ελάχιστη κλίμακα…
Όσον αφορά το θέμα της παπαγαλίας που αναφέρετε εσείς ή ο κύριος Μανδραβέλης η εξήγησή σας ειναι λογικοφανής αλλά αποκύημα φαντασίας…
Όσο και αν στέκει λογικά αυτό που λέτε δεν συμβαίνει διοτι η παπαγαλία είναι σύμπτωμα των κοινωνιών που στερούνται φαντασίας και αποζητούν την ασφάλεια στην σκέπη της κάθε εξουσίας…
Για τα το πώ καθαρά κύριε Γουσέτη, οι Ελληνες στην πλειοψηφία τους δεν είναι πράγματι ελεύθεροι άνθρωποι αλλα ψευδεπίγραφα ελεύθεροι…
Η μεγάλη μάζα μένει κρυμμένη και άβουλη περιμένοντας απο ελαχίστους γενναίους να βγάλουν το φίδι απο την τρύπα… Μετα βγαίνουν και συνεορτάζουν ξεδιάντροπα τη νίκη…
Η παπαγαλία είναι σύμπτωμα φόβου και έλλειψης δημιουργικού μυαλού μιας κοινωνίας που δεν συμμετέχει παρά ελάχιστα στη νεωτεριστική σκέψη περιοριζόμενη σε κούφιες φρασεολογίες και σε φρικαλέες αντιδράσεις μώρων το πνεύματι όπως εκείνων που συμμετείχαν στις κοινωνικές υπερβολές και χυδαιότητες των δυο τελευταίων μηνών…
Δείτε επομένως την ανάλυσή σας χωρίς αυτή την προκλητική στρέβλωση της αλήθειας… που επιχειρείτε, εσείς ή ο κύριος Μανδραβέλης, στο τέλος του κειμένου σας…
Σωστὴ ἡ διάγνωση !
Συνεπῶς, ἠ θεραπεία εἶναι νὰ καταργηθοῦν τὰ προνόμια τῶν κρατοδιαίτων.
Πιό πολύ προσιδιάζει στὸν κρατισμό μας, ὅμως, τὸ νὰ κατανεμηθοῦν τὰ προνόμια ἰσοτίμως στὸν πληθυσμό. Ἴση κατανομὴ τῆς λούφας, μὲ ὑποχρεωτικὴ ἀποβολὴ ἐκ τοῦ δημοσίου ἀρκετῶν ὥστε νὰ ἀπολαύσουν τὴν θαλπωρή του καὶ οἱ υπόλοιποι, οἱ μέχρι τῆς σήμερον λείχοντεςτὰ χείλη ἐκτὸς νυμφῶνος.
Γιὰ ἐργασιακὴ ζωὴ 35 χρόνων, γιά παράδειγμα, 15 χρόνια λούφα καί 20 χρόνια πραγματική δουλειά. Ἀλλὰ νὰ ἰσχύσει γιὰ ὅλους. Νὰ μπορεῖ κανένας νά παραιτεῖται τοῦ δικαιώματος στήν λούφα, γιὰ νὰ μὴν ἔχουμε καὶ συνταγματικὸ κώλυμμα.
Ο Σημιτης πριν απο λιγα χρονια διογκωσε τις ταξεις των ΑΕΙ και ΤΕΙ προκειμενου να μαζεψει λιγες ψηφους παραπανω. Μεγας πολιτικος κι αυτος. Ειχε παραλληλα και το θρασος να πει το τεραστιο ψεμα οτι με την παραγωγη περισσοτερων πτυχιουχων θα ανεβει το βιοτικο επιπεδο της χωρας. Αν ειναι δυνατον…Μεγα ψεμα. Συνεβη φυσικα το ακριβως αντιθετο. Υποβαθμιστηκε τελειως η τριτοβαθμια εκπαιδευση και φτωχυνε η χωρα. Δεν θελει πολυ μυαλο να καταλαβει καποιος πως ολοι αυτοι οι μελλοντικοι ανεργοι καταναλωνουν απλα τα λεφτα των γονιων τους για 4 (και βαλε χρονια) ενω θα επρεπε να δουλευουν στην αληθινη παραγωγη. Το αποτελεσμα ειναι υψηλοτερη καταναλωση + χαμηλοτερη παραγωγη = φτωχεια.
Το βασικο ειναι να μειωθει αμεσα δραστικα ο αριθμος των φοιτητων. Με οποιον ακαδημαικο και να μιλησεις θα σου πως απο την εποχη του Σημιτη και μετα που ανοιξαν διαπλατα οι πορτες το επιπεδο των φοιτητων εχει πιασει πατο. Εχει μπει μεσα ολη η σαβουρα.
Βεβαια αυτην την μεταρρυθμιση δεν την τολμησε η ΝΔ την πρωτη τετραετια που ηταν παντοδυναμη και θα μπορουσε να κανει οτι ηθελε, θα την κανει τωρα;
Ολα τα αλλα (μεταρρυθμισεις των εξετασεων κτλ) ειναι κοροιδια για τις μαζες.
Σε ΑΕΙ της Αθήνας, που υπηρετώ, τα τελευταία 13 έτη έγιναν εκατοντάδες προσλήψεις υπαλλήλων αορίστου χρόνου, χωρίς διαγωνισμό, κάτω από το απόλυτο καθεστώς γενικευμένης οικογενειοκρατίας, που αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και ως εκ τούτου και με παράνομες προσλήψεις και άλλες, δήθεν νομιμοφανείς.
Σε ένα τέτοιο καθεστώς οικογενειοκρατίας, παράνομων προσλήψεων αορίστου χρόνου που μπήκαν από το παράθυρο, κλικών, κομματισμού, ημετέρων, ανομίας, διαπλοκής κ.λπ., εξυπακούεται ότι σε κάθε περίπτωση διαμορφώθηκαν άθλιες εργασιακές συνθήκες. Για να σώσουν την οικογενειοκρατία, τους αορίστου χρόνου που μπήκαν από το παράθυρο, την διαπλοκή, την ανομία, τις “φαμίλιες”, τους ημέτερους, τους κομματικούς στρατούς, επινοούν κάθε είδους τεχνάσματα και μεθοδεύσεις. Στο καθεστώς οικογενειοκρατίας, τους έξω από αυτήν, τους εξαναγκάζουν σε αδράνεια (στο ψυγείο). Τα μέλη της οικογενειοκρατίας αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία, εκλέγουν με την ψήφο τους υπηρεσιακά συμβούλια, διοικήσεις, συλλογικά όργανα, τοποθετούνται αναξιοκρατικά προϊστάμενοι κ.λπ.
Σε ένα καθεστώς οικογενειοκρατίας, μια συνεχής και διαρκής ηθική παρενόχληση (mobbing) και ένας επαναλαμβανόμενος εκφοβισμός και συστηματική εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση (bullying), είναι βέβαιον, ότι έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων-θυμάτων και κατ’ επέκταση, των οικογενειών τους. Φυσικό είναι τα μέλη της οικογενειοκρατίας να χαρακτηρίζουν δήθεν ικανούς τα μέλη τους και τους εκτός οικογενειοκρατίας δήθεν ακατάλληλους.
Μετά από προσωπική οδυνηρή εμπειρία μου, που λαμβάνει χώρα τα τελευταία περίπου 3 έτη, ως υπάλληλος, σε ΑΕΙ, έχω υποστεί και υφίσταμαι μια συνεχή και διαρκή ηθική παρενόχληση (mobbing) και έναν επαναλαμβανόμενο εκφοβισμό και συστηματική εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση (bullying), σας εκθέτω τις απόψεις μου για τα εξής:
Επιβάλλεται άμεσα η Νομοθετική ρύθμιση για την προστασία του εργαζόμενου από την ηθική παρενόχληση (mobbing) & τον εκφοβισμό και την εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση (bullying):
Είναι κακοήθης συμπεριφορά και η υποβολή του εργαζόμενου σε ψυχολογική παρενόχληση, μιας συστηματικής και διαρκούς επίθεσης σε βάρος ενός προκαθορισμένου θύματος από ένα μεμονωμένο πρόσωπο ή ομάδα προσώπων, που σκοπό έχει να πλήξει και να βλάψει την φήμη, την τιμή, την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα του υπαλλήλου-θύματος και να τον ωθήσει τελικά να εγκαταλείψει την θέση εργασίας του. Πρόκειται ουσιαστικά για μία κατάσταση ψυχολογικής βίας-τρομοκρατίας. Εχθρικές συμπεριφορές που συνιστούν παρενόχληση αποτελούν οι προσβολές, η απομόνωση, συνεχών αρνητικών σχολίων, διάδοσης κουτσομπολιού, η χρησιμοποίηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, μειωτικά σχόλια, στέρηση ευκαιριών, αγένεια, πειράγματα, ύπουλοι εκφοβισμοί, χρησιμοποίηση αισχρής γλώσσας ή σαρκασμού, διαβολές, εργασιακή υπονόμευση, εξευτελισμού, εισβολή στην ιδιωτική ζωή, ταπεινώσεις, συνεχής κακολογία, εξαναγκασμός σε αδράνεια, διάδοση αρνητικών σχολίων, καψώνια στην χορήγηση αδείας, φωνές δυνατά μπροστά σε άλλους, υποτιμητικά σχόλια, διάδοση ψεύτικων φημών, συκοφαντίες, εξευτελισμού, οι προσβολές στην προσωπική αξιοπρέπεια και η λεκτική βία κ.λπ. Είναι η επαναλαμβανόμενη αδικαιολόγητα επιθετική και κακοήθης συμπεριφορά κατά ενός εργαζομένου, που περιλαμβάνει ψυχολογική και λεκτική βία στον χώρο εργασίας. Γίνεται χρήση εκδικητικών, μνησίκακων, κακόβουλων ή εξευτελιστικών προσπαθειών για να υποβιβαστεί ένας υπάλληλος. Τέτοιες επίμονες αρνητικές επιθέσεις πάνω στην προσωπική ή επαγγελματική απόδοση είναι απρόβλεπτες, παράλογες και άδικες. Μειώνουν συστηματικά τον υπάλληλο-στόχο, για να διαβρώσουν την όποια υποστήριξη αναζητήσει αργότερα και τον δυσφημούν. Ο εκφοβισμός είναι μια σκόπιμη, επαναλαμβανόμενη και ασεβής συμπεριφορά προς έναν εργαζόμενο που έχει επιλεγεί ως στόχος. Ο εκφοβισμός και η βία, συνοδεύονται από απειλές ή προσβολές. Έτσι δημιουργείται ένα έντονα τοξικό εργασιακό περιβάλλον.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ειδικό νομοθετικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση του φαινομένου της ηθικής παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο. Στην Ελλάδα για να τεκμηριωθεί νομικά το mobbing είναι δύσκολο με την υπάρχουσα νομοθεσία!
Το 2005 ψηφίστηκε ο Νόμος 3304 για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας, στον τομέα της απασχόλησης και της εργασίας (ΦΕΚ Α’ 16/27-01-2005). Ο Νόμος αυτός ενσωμάτωσε τις οδηγίες 2000/43/ΕΚ και 2000/78/ΕΚ, ωστόσο περιορίζει το παράνομο των παρενοχλήσεων μόνο σ’ αυτές που έχουν ως έρεισμα και βάση, τα πιο πάνω , χωρίς να επεκτείνεται ή να εστιάζει σε κάθε παρενοχλητική συμπεριφορά της οποίας μπορεί να τύχει ο εργαζόμενος στον χώρο εργασίας του.
Χωρίς διάθεση υπερβολής, οδηγούμαστε στο λογικό συμπέρασμα ότι: Για όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους που δεν ανήκουν σ’ αυτές τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες επιτρέπεται απροκάλυπτα η προσβολή, η απαξίωση, η περιφρόνηση, η περιθωριοποίηση, η υποβάθμιση, η υποτίμηση, η επιθετική συμπεριφορά κ.λπ.!!!
Και είναι επιτακτική ανάγκη η αντιμετώπιση της εργασιακής παρενόχλησης, καθώς επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες δείχνουν ότι έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων και κατ’ επέκταση, των οικογενειών τους.
Σε πολλές χώρες της Ευρώπης υπάρχουν νόμοι που ρυθμίζουν με σαφήνεια τέτοιες καταστάσεις. Θύματα συμπεριφοράς mobbing μπορούν να καταφύγουν στα δικαστήρια και να μηνύσουν τον εργοδότη τους ή τον/-τους mobber(s).
Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης άρχισαν να περιλαμβάνουν στις νομοθεσίες τους προβλέψεις για την ηθική παρενόχληση από το 1990 και ύστερα. Πολύ σημαντικό στοιχείο είναι πως σε κάποιες χώρες, αιτία για να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση αποτέλεσαν επιστημονικές έρευνες σχετικά με το φαινόμενο, οι οποίες έτυχαν μεγάλης απήχησης και ενδιαφέροντος π.χ., η Σουηδία, η Γαλλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Μεγάλη Βρετανία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Γερμανία κ.λπ. Επίσης και σε άλλες χώρες υπάρχει νομοθεσία στην οποία μπορεί να καταφύγει ο εργαζόμενος που έγινε στόχος κακομεταχείρισης, όπως η Αυστραλία, ο Καναδάς, οι ΗΠΑ κ.λπ.
Η νομοθετική ρύθμιση για την προστασία από το φαινόμενο της ηθικής παρενόχλησης, κρίνεται απαραίτητη και στην Ελλάδα, αφού θα αποτελούσε ένα είδος ελάχιστης πρόληψης και θα προέβλεπε τρόπους επίλυσης και αποκατάστασης της αξιοπρέπειας των θυμάτων. Επιπλέον, η διεξαγωγή ερευνών για την καλύτερη κατανόηση των διαφόρων παραμέτρων του φαινομένου, την έκτασή του σε υπηρεσίες και οργανισμούς και την εκ μέρους της πολιτείας προτάσεων και εφαρμογής μέτρων είναι επιβεβλημένη. Η νομική ομπρέλα που πρέπει να ανοιχτεί για το ζήτημα πρέπει να είναι κάτι πολύ περισσότερο από διεκδίκηση αποζημιώσεων. Οφείλει να δρα στην κατεύθυνση της πρόληψης, αλλά και στην προστασία του υπαλλήλου- θύματος που καταγγέλλει το φαινόμενο.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, θα πρέπει άμεσα να γίνει νομοθετική ρύθμιση, για την προστασία των μαρτύρων για την διαφθορά. Τούτο εξάλλου ζητά και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνον έτσι θα αποκαλυφθούν οι επίορκοι, ώστε να διωχθούν.
Ζητώ συγνώμη για την ανωνυμία μου, αλλά η Πολιτεία έχει φροντίσει να προστατεύει τους θύτες και τους επίορκους!!
Β. Π.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα διαθεσιμότητας-κινητικότητας που θα εφαρμοστεί μέσα στις επόμενες 75 ημέρες για 12.500 υπαλλήλους το Υπουργείο θα λάβει υπόψη του κριτήρια, όπως αυτά αναφέρονται στα ΜΜΕ. Έχοντας υπόψη το, τι γίνεται σε ΑΕΙ που είναι στην Αθήνα και είναι χρόνια στο απυρόβλητο, σας απαντώ:
1) Θα ελέγξουν τα πλαστά πτυχία, μόνον όσων βγάλουν σε διαθεσιμότητα!!! Να ελέγξουν όλα τα δικαιολογητικά και όλων των υπαλλήλων, όχι μόνον αυτών που επιλεκτικά θα τεθούν σε διαθεσιμότητα.
Θα πρέπει να ξέρετε ότι δεν είναι μόνον τα πλαστά πτυχία, η μεγάλη κομπίνα έχει γίνει με ψεύτικες προϋπηρεσίες στο Δημόσιο, βάσει των οποίων προσλήφθηκαν, χωρίς διαγωνισμό, ως αορίστου χρόνου συγγενείς (καθηγητών, υπαλλήλων, εν ενεργεία και συνταξιούχων). Τούτο εντέχνως αποσιωπάται, διότι εκεί είναι το πραγματικό πρόβλημα. Αν θέλουν πραγματικά να τους πιάσουν, να δουν τι ασφάλιση είχαν με την ψεύτικη προϋπηρεσία τους!!! Διάφοροι επίορκοι υπέγραφαν ψεύτικες βεβαιώσεις για δήθεν προϋπηρεσία, εν γνώσει των επίορκων αρμοδίων, της συνδικαλιστικής αλητείας και των επίορκων διοικήσεων!!! Αυτά που λένε είναι για να αποφύγουν να ξεσκεπαστεί η κομπίνα των μαϊμού-προϋπηρεσιών. Επίσης για την οικογενειοκρατία δεν μιλάνε. Η οικογενειοκρατία έχει κατακλύσει υπηρεσίες με παράνομες προσλήψεις αορίστου χρόνου συγγενών, που αποτελούν ομάδες κρούσης διαφθοράς, διαπλοκής και ανομίας. Δεν στέλνουν επιθεωρητές, ούτε καν για υπηρεσίες για τις οποίες έχουν γίνει καταγγελίες για παράνομες προσλήψεις αόριστου χρόνου!!!! Καταγγελίες για παράνομες προσλήψεις αορίστου χρόνου έχουν γίνει, μην κάνουν τα στραβά μάτια οι αρμόδιοι. Τα πιο πάνω στοιχεία να μην τα ζητούν από αυτούς, που με πλήρη γνώση έκαναν εκατοντάδες παράνομες προσλήψεις αόριστου χρόνου τα 13 τελευταία χρόνια!!!! Προφανώς και θα απαντήσουν ότι δεν υπάρχουν πλαστά δικαιολογητικά, αφού αντιθέτως θα αυτοκαρφώνονται, θα βρεθούν να έχουν διαπράξει εγκλήματα κατά του δημοσίου συμφέροντος. Πρέπει να σταλούν επιτόπου επιθεωρητές (όχι από αυτούς που συγκαλύπτουν και βγάζουν την βρώμικη δουλειά στο Δημόσιο). Αν γίνουν αυτά, θα βρουν παράνομα προσληφθέντες, αορίστου χρόνου τα 13 τελευταία χρόνια, πολλαπλάσιους από αυτούς που ζητά η τρόικα.
2) Θα ελέγξουν ηθικές αμοιβές, βραβεία κ.λπ. Σε ένα τέτοιο καθεστώς οικογενειοκρατίας, παράνομων προσλήψεων αορίστου χρόνου που μπήκαν από το παράθυρο, κλικών, κομματισμού, ημετέρων, ανομίας, διαπλοκής κ.λπ., εξυπακούεται ότι σε κάθε περίπτωση διαμορφώθηκαν άθλιες εργασιακές συνθήκες. Για να σώσουν την οικογενειοκρατία, τους αορίστου χρόνου που μπήκαν από το παράθυρο, την διαπλοκή, την ανομία, τις “φαμίλιες”, τους ημέτερους, τους κομματικούς στρατούς, επινοούν κάθε είδους τεχνάσματα και μεθοδεύσεις. Στο καθεστώς οικογενειοκρατίας, τους έξω από αυτήν, τους εξαναγκάζουν σε αδράνεια (στο ψυγείο). Τα μέλη της οικογενειοκρατίας αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία, εκλέγουν με την ψήφο τους υπηρεσιακά συμβούλια, διοικήσεις, συλλογικά όργανα, τοποθετούνται αναξιοκρατικά προϊστάμενοι κ.λπ. Επομένως τα βραβεία κ.λπ. είναι κατασκευάσματα της οικογενειοκρατίας και της διαπλοκής.
3) Τους υπαλλήλους θα κρίνουν Ειδικά Τριμελή Υπηρεσιακά Συμβούλια, στα οποία θα συμπεριλαμβάνονται και προϊστάμενοι του φορέα του οποίου οι υπάλληλοι αξιολογούνται!!!!!!!! Σύμφωνα με τα προαναφερόμενα πόσο αστείο, και υποκριτικό ακούγεται!! Στο καθεστώς οικογενειοκρατίας, τους έξω από αυτήν, τους εξαναγκάζουν σε αδράνεια (στο ψυγείο). Φυσικό είναι να χαρακτηρίζουν τα μέλη της οικογενειοκρατίας, της διαπλοκής, τις κλίκες, τους συγγενείς τους, δήθεν ικανούς και τους έξω από αυτά δήθεν ακατάλληλους. Οι υπόλογοι, υπεύθυνοι-μεγαλοεπίορκοι, για αυτές τις άθλιες προσλήψεις, αορίστου χρόνου, τα τελευταία 13 χρόνια, θα με κρίνουν, αντί να απολυθούν αυτοί μαζί με τους παράνομα που προσέλαβαν και να διωχθούν για εγκλήματα κατά του Δημοσίου συμφέροντος και παράνομο πλουτισμό.
Συμπέρασμα:
Ο ίδιος ο κλέφτης ποτέ δεν θα βρει τον κλέφτη. Θα την πληρώσουν οι έντιμοι, που διορίστηκαν μετά από επιτυχία τους σε Πανελλήνιο Δημόσιο Διαγωνισμό, οι οποίοι χαλούν την πιάτσα της διαπλοκής, διότι γι’ αυτούς είναι επικίνδυνοι! Έχουν αντιστρέψει την πυραμίδα της ηθικής και της λογικής. Το θέμα είναι απλό: Να απολύσουν τους αορίστου χρόνου που προσλήφθηκαν παράνομα τα 13 τελευταία χρόνια, με πλαστές προϋπηρεσίες, τους επίορκους αρμόδιους που τους προσέλαβαν, την οικογενειοκρατία!! Ας αφήσουν επιτέλους τα μαγειρέματα ετών και την εκδούλευση!
Γ. Γ.
Σε ΑΕΙ που εδρεύει στην Αθήνα, έχουν γίνει τα τελευταία 13 χρόνια παράνομες προσλήψεις, με πλαστές προϋπηρεσίες, πλήθος συγγενών καθηγητών, υπάλληλων κ.λπ. Αυτές έγιναν από προϊστάμενους, διοικήσεις, κ.λπ. Πρόσφατα ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ότι, το συγκεκριμένο ΑΕΙ θα μπει στο πρόγραμμα διαθεσιμότητας υπαλλήλων!! Τα μέλη της οικογενειοκρατίας αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία. Εκλέγουν υπηρεσιακά συμβούλια, διοικήσεις, συνδικαλιστές κ.λπ. Τελευταία η συνδικαλιστική αλητεία κ.λπ., υπεύθυνοι για παράνομες προσλήψεις, ακόμη και τέκνων τους, με περίσσευμα θράσους κάνουν προτάσεις στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, για την διαθεσιμότητα και την αξιολόγηση υπαλλήλων. Επομένως έχουν πλήρη κάλυψη. Όλους αυτούς πρέπει να τους στείλουν αμέσως στον Κορυδαλλό. Με την διαθεσιμότητα θα «την πληρώσουν» οι έξω από τις “φαμίλιες”. Σε ένα τέτοιο εργασιακό περιβάλλον, είναι δυνατόν να ζητά το Υπουργείο εσωτερική αξιολόγηση; Δεν χρειάζεται διαθεσιμότητα, να σταλούν στον Κορυδαλλό για εγκλήματα κατά του Δημοσίου συμφέροντος. Αν το κάνουν, θα αδειάσει το ΑΕΙ και ως εκ τούτου δεν θα χρειαστεί διαθεσιμότητα. Η διαθεσιμότητα θα τους σώσει από τις ποινικές ευθύνες ή ακόμη χειρότερα να παραμείνουν στην θέση τους και θα τεθούν σε διαθεσιμότητα οι εκτός οικογενειοκρατίας. Μπορείτε να δείτε στην απογραφή υπαλλήλων που έκανε το υπουργείο, να έχουν τα ίδια επώνυμα -αν και θα δείτε μέρος μόνο των ημετέρων- ή από τον τηλεφωνικό κατάλογο του ΑΕΙ. Θα δείτε να γίνονται υπάλληλοι στα 60 τους, πρώην συναλλασσόμενοι εργολάβοι με το ΑΕΙ κ.λπ. Εκτός, εάν η κυβέρνηση με προκάλυμμα την διαθεσιμότητα υπάλληλων στο συγκεκριμένο ΑΕΙ, διασώσει τους παράνομους. Ε, όχι και έτσι, «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει»!. Η κοροϊδία και κουτοπονηριά σε τέτοιο σημείο, είναι πλέον εμετική. Επιβάλλεται να σταλούν εισαγγελείς και επιθεωρητές τάχιστα. Τέλος πια στα τεχνάσματα και τις μεθοδεύσεις. Ας αφήσουν την άθλια προπαγάνδα για «κοπανατζήδες» (άλλο και αυτό), που αποβλέπει στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης για να μην πουν για τις παράνομες προσλήψεις με πλαστές προϋπηρεσίες, αορίστου χρόνου, την οικογενειοκρατία, τις «φαμίλιες», τους κομματικούς στρατούς, τους μεγαλοεπίορκους που έκαναν τις παράνομες προσλήψεις, τα παρεπόμενα αυτών, όπως η διαφθορά, τα εγκλήματα κατά του Δημοσίου συμφέροντος, ο παράνομος πλουτισμός, τα εικονικά ή κατατμήσεις για έργα, συντηρήσεις, προμήθειες κ.λπ.
ΠΕΤΡΟΣ