Καταδίκη της Ελληνικής Δικαιοσύνης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Ιαν 29th, 2008 | Διονύσης Γουσέτης| Κατηγορία: Ελλάδα |
Email This Post
|
Print This Post
|
Υπόθεση: «Βασιλάκης κατά Ελλάδας»
του Διονύση Γουσέτη1
Με ομόφωνη απόφασή του, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις 17/1/2008 δικαίωσε τον δημοσιογράφο Μανώλη Βασιλάκη, που είχε προσφύγει κατά της χώρας του, παραπονούμενος για παραβίαση του δικαιώματός του στην ελευθερία της έκφρασης (άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) και του δικαιώματός του για πρόσβαση στη Δικαιοσύνη (άρθρο 6 της Σύμβασης). Η απόφαση αυτή έρχεται σε συνέχεια παλαιότερης απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (5/7/2007) με το ίδιο αντικείμενο. Σε εκείνη την περίπτωση, μολονότι προσφεύγων ήταν ο πρόσφατα αδικοχαμένος δημοσιογράφος Νικήτας Λιοναράκης, αυτός που είχε διατυπώσει τις επίμαχες εκφράσεις ήταν πάλι ο Μανώλης Βασιλάκης.
Οι δυο αυτές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θέτουν ηθικό (όχι όμως και οικονομικό) τέλος σε μια θλιβερή για την Ελληνική Δικαιοσύνη ιστορία, η οποία επέτρεψε και νομιμοποίησε τον άδικο διωγμό, άδικες καταδίκες και την οκταετή εξοντωτική νομική και οικονομική καταδίωξη του Μ. Βασιλάκη από το «Δίκτυο 21» εξαιτίας των κριτικών σχολίων που αυτός δημοσίευσε για την υπόθεση Οτσαλάν. Η πιο εξωφρενική όλων ήταν η καταδίκη του για ένα ανυπόγραφο κείμενο μιας εφημερίδας στην οποία ουδέποτε εργάστηκε, παρά και τη ρητή έγγραφη κατάθεση του εκδότη-διευθυντή της ότι ο Μ.Β. δεν έχει καμιά σχέση με το εν λόγω δημοσίευμα! Καταδικάστηκε από λειτουργούς μιας θεότυφλης δικαιοσύνης, για ένα κείμενο το οποίο… δεν ήταν γραμμένο από αυτόν!
Στην παλαιότερη απόφαση, της 5/7/2007, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι τα σχόλια για υποθέσεις δημοσίου ενδιαφέροντος, όσο δριμεία ή καυστικά και να είναι, προστατεύονται από την ελευθερία της έκφρασης. Πολύ περισσότερο μάλιστα που «οι επίδικοι χαρακτηρισμοί εγγράφονταν στα συμφραζόμενα μίας συζήτησης με έντονο δημόσιο ενδιαφέρον». Παρά ταύτα, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, «οι εγχώριες δικαστικές αρχές αναζήτησαν αποκλειστικά, αν οι όροι που χρησιμοποιήθηκαν από τον Μ. Βασιλάκη μπορούσαν να προσβάλουν την προσωπικότητα και την υπόληψη του ενάγοντος». Επ’ αυτού, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θεώρησε ότι οι όροι «παρακράτος» και «νευροπαθείς ψευτοπατριώτες» είναι «αξιολογικές κρίσεις». «Ακόμα περισσότερο, ο Μανώλης Βασιλάκης ανέφερε ρητά ότι οι όροι αυτοί είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί από έναν άλλο δημοσιογράφο [Βλάση Γαβριηλίδη], ο οποίος το 1894 χαρακτήρισε έτσι τους οπαδούς της Μεγάλης Ιδέας».
Η τωρινή υπόθεση αφορούσε το περιεχόμενο μιας αναφοράς που συνέταξε ο Μ. Βασιλάκης προς τον Δικηγορικό Σύλλογο (ΔΣΑ), παραπονούμενος για τη συμπεριφορά του δικηγόρου Διονυσίου Καραχάλιου, ο οποίος είχε υπογράψει πολλές πανομοιότυπες αγωγές εναντίον του, τόσο δικές του όσο και για λογαριασμό άλλων μελών του «Δικτύου 21»: ο Μανώλης Βασιλάκης ήταν ο πρώτος –και ο μόνος μέχρι σήμερα– Έλληνας που δοκίμασε στην πλάτη του τη μέθοδο αυτή που εγκαινίασε στη Γαλλία ο Λεπέν για εξόντωση των αντιπάλων του. Την αναφορά του, ο μεν ΔΣΑ την απέρριψε, ο δε Δ. Καραχάλιος του άσκησε νέα, ξεχωριστή αγωγή, ισχυριζόμενος ότι δυσφημίστηκε από αυτήν. Τα ελληνικά δικαστήρια δέχθηκαν ότι το περιεχόμενό της ήταν δυσφημιστικό και επεδίκασαν στον Μ. Βασιλάκη αποζημίωση προς στον Δ. Καραχάλιο. Ο Άρειος Πάγος, κατά την προσφιλή τακτική του (έχει ήδη προκαλέσει άλλες τέσσερις καταδίκες της Ελλάδας για τον ίδιο λόγο), αρνήθηκε να εξετάσει την υπόθεση στην ουσία της, θεωρώντας ότι η αίτηση αναιρέσεως ήταν αόριστη, επειδή τάχα δεν περιείχε με πληρότητα και σαφήνεια τα πραγματικά περιστατικά, λες και αυτά ήταν πολύπλοκα και μυστηριώδη και δεν εξαντλούνταν στην επίδικη αναφορά, που είχε μπροστά του ο Άρειος Πάγος.
Επειδή η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη δεν είναι τυπικό δικαίωμα αλλά ουσιαστικό, και επειδή καμία δικαιολογία δεν προβλήθηκε που να συνηγορεί για την αοριστία της αίτησης αναιρέσεως, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η άρνηση του Αρείου Πάγου να εξετάσει την υπόθεση, στην πραγματικότητα παραβίασε το δικαίωμα πρόσβασης στη Δικαιοσύνη, όπως και το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αποτελεί κόλαφο για την Ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά και για τον ΔΣΑ. Και τις δύο υποθέσεις στο ΕΔΔΑ χειρίστηκε ο αναπληρωτής καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Σταύρος Τσακυράκης.
Το βράδυ της ημέρας που εκδόθηκε η απόφαση, ο Μανώλης αντί να χαρεί, βυθίστηκε σε θλίψη. Θλίψη για τα οκτώ χρόνια της ζωής του που έχασε εγκαταλελειμμένος από όλους πλην ελάχιστων φίλων, μέσα στο άγχος και την οικονομική απομύζηση. Θλίψη και για την κατάντια της χώρας· για τις σκοπιμότητες που υπηρετούν οι θεσμοί της, αντί για αρχές. Θλίψη και για κάποιους επαγγελματίες των κοινωνικών αγώνων, που αργότερα -για άλλη υπόθεση- τον ύβριζαν σαν… Μακάρθι και, όταν απαντούσε στις συκοφαντίες, αυτοί λογόκριναν τον «Μακάρθι». Αλλά προφανώς δεν θα μείνει γνωστός έτσι, αλλά ως ο συγγραφέας της «Μάστιγας του Θεού».
————————————————
Σημειώσεις:
- Δημοσιεύτηκε στην “Αυγή” στις 26/1/2008 [↩]
Για εμένα θα μείνει γνωστός σαν ο πιο γενναίος Έλληνας.
enas sukofamths o opoios dhmosia omologhse oti summeteixe se prospa8eia paraplhroforhshs kai diaforwn allwn kalwn.
twra pou apebiwse kai o Xristodoulos emeine kai xwris douleia.
Μεγάλε, αν τα ελληνικά διαστήρια μίλησαν τότε, πολύ πιο ξεκάθαρα μίλησε το ΕΔΑΔ και για τον Λιοναράκη και για τον Βασιλάκη. A propos, με τις διώξεις για το παραδικαστικό τι έχει γίνει; Γιατί αν θυμάμαι καλά, κάποιοι εθνικιστές – ονόματα δεν λέμε, οικογένεις δεν θίγουμε – είχαν εμπλακεί και σ’αυτό. Τότε.
tote giati upegrapse dhmosia suggnwmh?
Δεν ήταν δημόσια συγγνώμη οικειοθελής, ήταν απαίτηση από τον αντίδικό του τότε – Φαήλο Κρανιδιώτη, δικηγόρο της ομάδας που έφερε τον Οτσαλάν στην Ελλάδα – για να μην του πάρει το σπίτι δικαστικά. Του είχε κάνει μήνυση, τότε, ο Κρανιδιώτης για όσα έγραψε για τον ρόλο του στην παράνομη είσοδο του Οτσαλάν στην Ελλάδα. Αν έγραφε αλήθεια ο Βασιλάκης δεν γνωρίζω. Διαβάστε το βιβλίο του Καλλιντερίδη καλύτερα. Για το άλλο θέμα όμως, αν ήταν να μου πάρουν το σπίτι, κι εγώ θα υπέγραφα δημόσια συγγνώμη. Αν ο Φαήλος Κρανιδιώτης, εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος είναι τόσο μεγάλος ήρωας, ώστε να μην τον νοιάζει αν θα μείνει στο δρόμο – πολύ περίεργο, αλλά δεν έχουν πάρει σπίτι εθνικιστή μέχρι τώρα για συκοφαντική δυσφήμιση, μάλλον το αντίθετο ισχύει – be my guest. Να πω ότι μήνυση δεν του έκαναν άνθρωποι που θίχτηκαν προσωπικά από τον Βασιλάκη πολύ περισσότερο, όπως ο Τριάντης για όσα – σαφώς συκοφαντικά – έγραψε στο βιβλίο του “καλά να πάθουν”, ούτε προς τιμήν του ο μακαρίτης ο Χριστόδουλος που πέρα από το βιβλίο που του αφιέρωσε προσωπικά, είχε γράψει και ένα κεφάλαιο στο “καλά να πάθουν” τιτλοφορούμενο “ο ασεβής αγιατολλάχ των Αθηνών“.
Αλήθεια, τα όσα υποχρεώθηκε να γράψει στην απολογία του για “όσους τον στήριζαν, αλλά τώρα του γυρίζουν την πλάτη”, ευθεία αναφορά στην ομάδα που τότε κυκλοφορούσε ο Βασιλάκης με ανθρώπους όπως ο Σωμερίτης, ο Μάνος και η Γιαννάκου, εσύ πώς τα αξιολογείς;
Είτε είμαστε υπέρ της ελευθερίας του λόγου, είτε κοροϊδεύουμε τον κόσμο. Στην Ελλάδα, το εργαλείο των αγωγών και των μηνύσεων έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στο παρελθόν από τον εθνικιστικό/πατριωτικό χώρο για την φίμωση των αντιπάλων του. Πρώτος διδάξας ο Λεπέν στην Γαλλία, που σέρνει στο δικαστήριο όποιον τον πει ακροδεξιό. Στην Ελλάδα κάτι τέτοιο έγινε μια περίοδο από το ΛΑΟΣ, που απειλούσε με μηνύσεις όποιον χρησιμοποιούσε τον χαρακτηρισμό ακροδεξιός. Πρόσφατη είναι μήνυση υποψήφιου πολιτευτή του ΛΑΟΣ σε μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, με την δικαιολογία ότι οι χαρακτηρισμοί “φασίστας” και “ακροδεξιός” που του επεφύλλαξε σε πάνελ, του στέρησαν την εκλογή… Το ίδιο έκαναν παλιότερα πολύ Έλληνες πολιτικοί ζητώντας εξοντωτικές αποζημιώσεις από δημοσιογράφους που έγραφαν αρνητικά σχόλια εναντίον τους. Ευτυχώς το συγκεκριμένο φαινόμενο τα τελευταία χρόνια έχει υφεθεί.
Νομίζω ότι αυτές οι αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου είναι κόλαφος για την Ελλάδα, και συνεπάγονται ότι ο Άρειος Πάγος, τα ελληνικά δικαστήρια, η κυβέρνηση και οι πολιτικοί πρέπει να αναθεωρήσουν την στάση τους απέναντι στην ελευθερία του λόγου. Η ελευθερία του λόγου δεν υπάρχει για να προστατεύει τις απόψεις που εξασφαλίζουν το γενικό consensus. Υπάρχει για να προστατεύει τις απόψεις που δεν είναι ευχάριστες. Και στην Ελλάδα σε αυτό το ζήτημα είμαστε πολύ πίσω.
oxi kurie mou, ksafnija oloi amartanoun gia ta paidia tous mia o mixas twra o basilakhs. an eixe aksioprepeia o kurios 8a petage ston ka8e kranidiwth thn dhlwsh metanoias sta moutra. paradexomai ton funtanidh pou ekatse sthn fulakh otan o mhtsotakhs apagoreuse thn dhmosiopoihsh prokurhksewn ths 17N. twra gia ta perifhma spitia e8nikisth klp einai entelws grafika. olh h paliatzoura exei mazeutei se auto ton ellhniko fileleu8erismo. Mixas kai Basilakhs enantion Marinou.
gia na sas 8umhsw thn metanoia tou basilakh sas thn kanw copy paste gia thn deite.
To copy/paste αφαιρείται για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
an kati kurie einai prwtofanes sthn ellada, einai h dhmosiografia tupou Makh, 8emou, Basilakh kai allwn funtaniwn.
parabiash proswpikwn dedomenwn den einai ta dhmosia eggrafa kurie logokrita
sas dinw to link apo thn e8nikistikh efhmerida opou brisketai mazi kai me antigrafo tou dhmosiou eggrafou
http://www.e-grammes.gr/2002/01/vassilakis.htm
Δώστε όσα λινκ θέλετε. Το άλλο site έχει την ευθύνη.
Η απόφαση του ΕΔΔΑ είναι άλλη μια απόδειξη της ανεπάρκειας της Ελληνικής Δικαιοσύνης, να προστατεύσει θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα όπως η ελευθερία της έκφρασης. Παρ’ότι έχω αρκετές επιφυλάξεις για την οικονομική βιωσιμότητα της ΕΕ, είναι ευτύχημα που υπάρχουν και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί να προστατεύουν τα δικαιώματα που το ελληνικό κράτος συστηματικά καταπατά ή αδιαφορεί.
So, we have ourselves a genuine greek hero. Κοίταξε να δεις, στην Ελλάδα δεν είμαστε όλοι απόγονοι του Λεονάιντας, που πολεμούσε τον Ζέρξης στην γνωστή ταινία, του Κολοκοτρώνη και του Βουκεφάλα, οπότε κι εγώ θα έκανα το ίδιο με τον Βασιλάκη εν προκειμένω αν ήταν να μου πάρουν το σπίτι. Αλλά μια που το έθεσες, κάποιος άλλος έχει πει:
Η Βαβέλ, ας πούμε, έχει κλείσει δεν ξέρω κι εγώ πόσες φορές αυτεπάγγελτα , με βάση το νόμο περί ασέμνων. Ο Πλεύρης, απ’την άλλη, για να καταδικαστεί για το ότι καλεί σε πογκρόμ εναντίον συμπολιτών μας ‘έπρεπε να κάνει μήνυση άμεσα θιγόμενος, Εβραίος στο θρήσκευμα συμπολίτης μας. Με τον ίδιο νόμο, ο Πανούσης αυτεπάγγελτα πάλι τον πάνε στο δικαστήριο για προσβολή των εθνικών συμβόλων. Πόσες καταδίκες εθνικιστών έχουμε με τον περίφημο νόμο; Τα συμπεράσματα δικά σας.
Αυτή η καταδίκη της Ελλάδας πρέπει να προβληματίσει καταρχάς τους φασίστες, αφού το ΕΔΑΔ έχει δείξει με τη νομολογία του ότι ενώ δεν είναι καθόλου ανεκτικό απέναντι σε τέτοια φαινόμενα προσπάθεις φίμωσης της ελευθερίας του λόγου, έχει δείξει άπειρη ανοχή σε καταδίκες φασιστών και έχει επιβεβαιώσει απαγορεύσεις φασιστικών κομμάτων, απαγορεύσεις φασιστικών συμβόλων, καταδίκες αρνητών του Ολοκαυτώματος κ.ο.κ. Να προσέχουν λοιπόν οι φίλοι μας οι φασίστες γιατί οι μηνύσεις είναι δίκοπο μαχαίρι και αν αρχίσει και η άλλη μεριά να κάνει τα ίδια, ο νόμος που είναι νόμος για όλους, ο νόμος θα πονέσει περισσότερο τους φασίστες. Δυστυχώς ή ευτυχώς εμείς είμαστε πραγματικοί οπαδοί του κράτους του νόμου και της ελευθερίας του λόγου και δεν ζητάμε να καταδικάζονται όλοι οι άλλοι και όχι εμείς.
an h aksioprepeia kuria na uperaspisteis tis apopseis sou onomayetai hrwismos apo esas, e nai tote xreiazomaste Leonides. alliws o Basilakhs as ka8otan spiti tou na asxolh8ei me kati allo. Dhlwsias legetai sthn ka8omiloumenh.
Ta alla gia tous Plevrides klp ta akouw berese, den 8a epileksw metaksu Plevti kai Basilakh anhkoun kai oi duo sto idio sunafi akraiwn.
Τιμή σ’αυτούς που όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες. Βέβαια, αντί να διερωτηθείς γιατί να υπάρχουν τέτοιοι νόμοι λες να πάει ο Βασιλάκης να γίνει ήρωας. Ωραία αντίληψη για τα δημόσια πράγματα! Με αυτήν την λογική δεν υπάρχει κακό καθεστώς. Υπάρχουν μόνο υπήκοοι που αρνούνται να γίνουν μάρτυρες. Ο Νέρωνας δεν είναι κακός. Τα θύματά του είναι κακά. Ο Βασιλάκης είναι ακραίος κατά τ’άλλα…
auto kurie ksexwriyei ton dhlwsia apo ekeinon pou analmbanei thn eu8unh twn praksewn. oxi pou 8a hrwopoihsoume kai tous dhlwsies twra
Η αθάνατη νεοελληνική μαλακία! Το ανώνυμο σκουλήκι με το nick ενός έκφυλου τύραννου βρίζει έναν άνθρωπο που υπερασπίστηκε τηνε ελευθερία του λόγου και σχεδόν δολοφονήθηκε γι αυτό, και το φιλελεύθερο site τον αφήνει να χέζει στο σαλόνι του. Αυτό δεν είναι ελευθερία του λόγου κύριοι τοτ rooster, είναι ελευθερία της βίας και ντροπή σας όλους.
Η αθάνατη νεοελληνική μαλακία! Το ανώνυμο σκουλήκι με το nick ενός έκφυλου τύραννου βρίζει έναν άνθρωπο που υπερασπίστηκε τηνε ελευθερία του λόγου και σχεδόν δολοφονήθηκε γι αυτό, και το φιλελεύθερο site τον αφήνει να χέζει στο σαλόνι του. Αυτό δεν είναι ελευθερία του λόγου κύριοι του rooster, είναι ελευθερία της βίας και ντροπή σας όλους.
egw eimai ena anwnumo skouliki, esu ena anwnumo koproskulo me tsimpouria
Η ελευθερία του λόγου είναι ελευθερία για όλους. Στο κάτω-κάτω της γραφής ούτε δικό μου, ούτε δικό σου είναι το site, και το ότι γράφουμε εδώ σημαίνει εξαρχής ότι μας ανέχονται οι διαχειριστές του site. Εγώ προσωπικά το εκτιμώ. Δεν περιμένω από τους φίλους της υποταγής σε μεγάλες αφηγήσεις να το καταλάβουν ή να τους αρέσει. Πρόβλημά τους. Αυτοί δεν ξέρουν τι χάνουν. Καλό είναι να μην βριζόμαστε μεταξύ μας λοιπόν, ειδικά αφού ο διάλογος είναι τόσο κόσμιος μέχρι τώρα. Ο κύριος Σαρδανάπαλος, σε αντίθεση με πολλούς κατ’όνομα φιλελεύθερους, εξέθεσε τα επιχειρήματά του χωρίς προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Εγώ προσωπικά το εκτιμώ αυτό, αφού τις ύβρεις που έχω μαζέψει από ανώνυμους φιλελεύθερους κατ’όνομα, νεοδημοκράτες στην ουσία, δεν τις έχω δει πουθενά. Λίγο να ξύσεις κάποιον κόσμο από κάτω βγαίνει η βρωμιά, η σαπίλα και η ανηθικότητά του. Ο Σαρδανάπαλος πάλι επιχειρηματολογεί, διαφωνούμε ή συμφωνούμε. Αυτό μας λείπει, το να μιλάς σε κάποιον και να σου απαντά με επιχειρήματα και όχι ότι είσαι φίλος του ΣΥΡΙΖΑ, βρωμερό κομμούνι, καρπούζι, σαπούνι ή ο,τιδήποτε άλλο βάζει ο διεστραμμένος νους τους. Τον αντίλογο από χρήστες σαν τον σαρδανάπαλο τον θέλουμε. Αν είναι να μιλάμε μόνοι μας, να χτυπάμε τον εαυτό μας στην πλάτη, και να λέμε τι ωραία που τα λέμε, και τι καλά που τα έχουμε σκεφτεί όλα, εμείς χάνουμε πάλι.
Τουλάχιστον γράφω με ελληνικό αλφάβητο, όχι σαν εσένα που το παίζεις πατριώτης και γράφεις greeklish. Καλός τρόπος για να κρύψεις την ανορθογραφία σου και την άγνοια της ελληνικής γλώσσας, αλλά μόνο ανάμεσα στο είδος σου πιάνει. Σας καταλάβαμε και σας βαρεθήκαμε.
Είναι τουλάχιστον αστείο να ανάγεται σε κεντρικό ζήτημα το αν υπέκυψε ή όχι στους απαράδεκτους εκβιασμούς της ακροδεξιάς ο κ.Βασιλάκης και όχι η απαράδεκτη λειτουργία της ελληνικής Δικαιοσύνης, που τους κατέστησε δυνατούς καταπατώντας βάναυσα ατομικά δικαιώματα όπως η ελευθερία της έκφρασης.
Το πώς αντιμετώπισε ο κ.Βασιλάκης τους εκβιασμούς της ακροδεξιάς είναι προσωπικό θέμα. Η παραβίαση όμως των ατομικών δικαιωμάτων, η αποτυχία των θεσμών και η δυσλειτουργία της ελληνικής Δικαιοσύνης (που κανονικά θέλει εισαγωγικά) μας αφορά όλους.
Όταν η προσωπική συμπεριφορά κρίνεται ως σημαντικότερο θέμα για σχολιασμό και κριτική, από την εκτεθείσα από το ΕΔΔΑ ελληνική Δικαιοσύνη, τότε είναι παραπάνω από εύλογη η διαπίστωση ότι η υπεράσπιση του κράτους δικαίου και των ατομικών ελευθεριών είναι πολύ δευτερεύουσας σημασίας.
Ναι, θεωρητικά θα μπορούσαμε να κόβουμε όσα σχόλια θεωρούμε ότι λερώνουν το σαλόνι μας. Η ελευθερία της έκφρασης άλλωστε είναι για μας αρνητική ελευθερία όχι θετική (δηλ. υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα όλων να εκφράζονται, όχι την υποχρέωσή μας να τους παρέχουμε τα μέσα να το κάνουν). Αλλά εκτός πολύ ακραίων περιπτώσεων (που αγγίζουν τα όρια του νόμου) θεωρούμε κάθε διαφορετική άποψη θεμιτή στον διάλογο. Τους λόγους τους έχει εξηγήσει ο J.St.Mill εδώ και 150 χρόνια πολύ καλύτερα από ότι θα μπορούσα εγώ.
apantaw ston koprith ths suzhthshs, exw pc xwris ellhnikous xarakthres.
sumfwnw me ton kurio polumeropoulo
sto kurio perliko.
apo oso katalava to eurwpaiko dikasthrio den asxolh8hke me thn bash ths upo8eshs, alla me thn prosfugh ka8eauthn ston areio pago. apopsh mou einai pws to eurwpaiko dikasthrio mporei na leei oti 8elei, eutuxws entos eurwphs ta krath exoun diathrhsei ena stoixeiwdes dikaiwma na nomo8etoun kai na mhn kapelwnontai apo thn eurwgrafeiokratia thn opoia kai eseis kurie kauthriazete toulaxiston sto oikonomiko ths skelos.
an diabasei kaneis thn dhmosia suggnwmh tou basilakh frittei, dioti o “dhmosiografos” dhlwnei dhmosia pws summeteixe “en agnoia tou” se epixeirhsh paraplhroforhshs pou ton empleksan opws afhnei na ennoh8ei kai politikoi. dhlwnei pws ta gegonota einai analh8h kai oi xarakthrismoi sukofantikoi.
an o kurios ekbiazotan as ksebrakwne tous epikrites tou.
an htan sunephs me tis idees tou na mhn ginotan dhlwsias.
apo kei kai pera 8ewrw anaksio logo na asxoloumaste me enan pou dhlwnei oti mplexthke se politiko paignidi paraplhroforhshs. kauthriazoume thn dhmosiografia tou 8emou kai oxi tou basilakh, epilektikh euais8hsia legetai.
kai bebaia as mou epitrapei kai h diastrofh. polla apo ta gnwsta onomata pou uposthriksan ton basilakh uposthriksan sthn sunexeia kai to allo lamogio (klefth, apatewna kai ekbiasth) ton metaksopoulo ths panteiou. kai oi misoi apo ekeinous eixan kratikes 8eseis kai pronomiakes sxeseis me to tote kathsthmeno. oxi pws tous enoxopoiei alla oxi pws den eixe kalupsh o basilakhs
Ἐγκυκλοπαιδικῶς, τὸ Ευρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων στό Στρασβοῦργο δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση.
Ἐπικύρωσε τὴν ἀπαγόρευση τῆς ἰσλαμικῆς μαντίλας στὰ Τουρκικὰ πανεπιστήμια γιά λόγους δημοσίας τάξεως. Ἐπειδὴ, δηλαδὴ, ἡ μαντίλα θὰ ἐνοχλοῦσε ἱκανὸ ἀριθμὸ Τούρκων ὥστε νὰ γίνουν ταραχὲς καὶ, ἐνδεχομένως, πραξικόπημα.
Ὀρθῶς θλίβεται ὁ κύριος Βασιλάκης διότι ἡ μία ἀπόφαση τοῦ δικαστηρίου θεωρεῖ ὅτι τό πρωτόδικο δικαστήριο ἔπρεπε νὰ εἶχε συνεκτιμήσει τὴν ἀξία τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου καὶ νὰ εἶχε κρὶνει ἄν ἡ προβολὴ τῶν ἰδίων ἀπόψεων δὲν μποροῦσε νὰ γὶνει μὲ ἄλλο λιγώτερο προσβλητικὸ τρὸπο. Διότι ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου, ἀπό νομικῆς ἀπόψεως, εἶναι δικαίωμα καὶ, συνεπώς, ἀσκεῖται ἑντός ὁρίων. Συνεπώς, ὁ κύριος Βασιλάκης πρέπει νὰ βρεῖ δικαστήριο πού θὰ κρίνει ἐπί τῆς οὐσίας, ὥστε νὰ δικαιωθεῖ. Πάντως, τὴν ἀποζημίωση τὴν γλύτωσε καὶ, ἄν ξαναπάει στὸ δικαστήριο, μπορεῖ νὰ εὑρεθεῖ πῶς καί πάλι τὴν χρωστᾶ.
Τὸ ὅτι ἡ προβολὴ τῶν ἰδίων ἀπόψεων μποροῦσε, ἐνδεχομένως, νὰ γὶνει μὲ ἄλλο λιγώτερο προσβλητικὸ τρὸπο, ἐξηγεῖ καὶ γιατὶ ὁ κύριος Βασιλάκης βρῆκε καί βρίσκει τόσο λίγους ὑποστηρικτὲς.
Ἡ ἄλλη ἀπόφαση ἔχει δικονομικὸ χαρακτῆρα καί καυτηριάζει τὸν Ἄρειο Πάγο, ἀλλὰ δὲν δικαιώνει καί τὸν κύριο Βασιλάκη.
Να το πω ευθέως αυτό που σκέφτομαι. Στην Ελλάδα υπήρξε ένα πράγμα που λεγόταν παραδικαστικό κύκλωμα. Το πόσο βαθειά έφτασε, ποιοι συμμετείχαν και πόσα έκανε δεν θα το μάθουμε ακριβώς ποτέ. Στο παραδικαστικό κύκλωμα συμμετείχαν και πάρα πολλόι εθνικιστές, από τη μεριά των δικηγόρων. Αυτοί οι εθνικιστές έκαναν για ψύλλου πήδημα αγωγές. Σημειωτέον, πολλοί από αυτούς είχαν σχέση και με την αμερικάνικη ακροδεξιά, όπως έχω ακούσει σε ανύποπτη φάση, προσωπικά, από το στόμα νυν κατηγορούμενου για την ιστορία, αλλά και με παρακρατικούς από άλλες χώρες, όπως την Σερβία. Πολλοί που ήρθαν ενάντιοι με αυτούς, ακόμα και μητροπολίτες ,όπως ο Ηλείας και Ωλένης Αντώνιος, καταδικάστηκαν.
Μπορεί ο Βασιλάκης να καταδικάστηκε καθαρά- εξάλλου δεν υπονοώ ότι αυτή είναι η περίπτωση εν προκειμένω. Αδιάφορο. Αντί να λέμε γιατί καταδικάστηκε ο δείνα ή ο τάδε – ακόμα και χωρίς παραδικαστικό μια δικαστική απόφαση μπορεί να είναι απλώς κακή – να καταλάβουμε ότι ο σκοπός δεν είναι το σύστημα να γεννά ήρωες. Εγώ προσωπικά δεν νομίζω να είμαι. Το ότι όλοι δεν είναι μάρτυρες το αναγνώριζαν ακόμα και οι Χριστιανοί του 3ου αιώνα, ότι δεν μπορούν να γίνουν ήρωες – από εκεί ξεκίνησε η έννοια του traditor – αυτού που παραδίδει τα ιερά βιβλία στις αρχές. Αντί να προχωράμε, μπλέκουμε σε συζητήσεις 1700 χρόνια πίσω. Σημειωτέον οι Χριστιανοί δέχτηκαν τους traditori, ενώ αποσχίστηκαν οι διάφοροι ταλιμπάν της εποχής, όπως οι μοντανιστές που νόμιζαν τους εαυτούς τους αναμάρτητους. Αυτοί που δέχονται πιέσεις και υποκύπτουν είναι άξιοι της συμπάθειάς μας, γιατί κανένας από εμάς δεν μπορεί να πει πώς θα αντιδρούσε υπό ίδιες συνθήκες.
Αυτό που πρέπει να ζητάμε είναι:
α)να μην τίθενται περιορισμοί στο δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης – αυτό ωφελεί όλους μας, αφού η ενημέρωση που έχουμε ας πούμε τώρα για το σκάνδαλο Ζαχόπουλου έρχεται πολλές φορές από ανώνυμα site στις ΗΠΑ, όπου η ελευθερία του λόγου προστατεύεται σαφώς περισσότερο από την Ελλάδα-βλέπε και υπόθεση Τσιπρόπουλου.
β)το σύστημα να δουλεύει με διάφανο τρόπο όσον αφορά τις αποφάσεις του – αυτό δένει με το πρώτο, αφού όσοι λιγότεροι περιορισμοί υπάρχουν, τόση λιγότερη δυνατότητα υπάρχει για πολιτική εκμετάλευση και χειραγώγηση της δικαιοσύνης
γ)να υπάρχει ισονομία, αφού ο νόμος είναι νόμος για όλους. Δεν μπορεί η Βαβέλ ή ο Πανούσης να καταδικάζονται με αυτεπάγγελτες μηνύσεις και όταν ο Πλεύρης καλεί σε πογκρόμ να καταδικάζεται μόνο μετά από μήνυση θιγομένου και ο εισαγγελέας της δίκης να υπερασπίζεται την επιστημονικότητα του έργου του Πλεύρη.
Στο τελευταίο πάσχουμε σοβαρά. Η ακροδεξιά/συντηρητική παράταξη στην Ελλάδα θέλει να ισχύουν οι νόμοι για όλους τους άλλους, αλλά όχι για τους ίδιους. Αλλά νόμος του ελληνικού κράτους είναι και η σύμβαση για τα δικαιώματα του ανθρώπου, βάσει της οποίας δικάζει το ΕΔΔΑ, αφού η χώρα μας την έχει κυρώσει εδώ και πολλά χρόνια. Δεν μπορεί κανείς να ζητά να μην εφαρμόζεται η σύμβαση – νόμος του ελληνικού κράτους – και ταυτόχρονα να εφαρμόζονται οι νόμοι που μας συμφέρουν. Όσο νόμος είναι ο νόμος με τον οποίο καταδικάζεται ο Βασιλάκης, ή όποιος άλλος, άλλο τόσο νόμος είναι και η σύμβαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Δεν μπορούμε να λέμε ότι δικαίως καταδικάστηκε κάποιος, κατά παράβαση των ελληνικών νόμων. Οι νόμοι δεν είναι χρηστικά εργαλεία να εφαρμόζονται όπου μας συμφέρει. Στην Ελλάδα κατάλοιπο των ολοκληρωτικών ρευμάτων του 19ου και 20ουη αιώνα, εθνικισμού, ναζισμού και κομμουνισμού, είναι η ιδέα ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αλλά, για να θυμίσω και κάτι άλλο από την ελληνική παράδοση, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο που έλεγε “το καλό είναι καλό, μόνο όταν γίνεται και με καλό τρόπο”. Παράδοξο: αυτοί που υποτίθεται διαφυλάττουν την Ελληνική παράδοση, αρνούνται τον Γρηγόριο, αρνούνται την αρχαία Αθήνα της ισονομίας και της Αγοράς, και την παράταξη όλων των πολιτών, μεγάλων και μικρών στην ίδια γραμμή της φάλαγγας για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους, και σκύβουν πάνω σε δυτικά ρεύματα που είναι παρωχημένα σήμερα. Αποδεικνύεται ότι εμείς οι φιλελεύθεροι είμαστε οι γνήσιοι συνεχιστές αυτής της παράδοσης, αφού οι άνθρωποι που ξεκίνησαν τις φιλελεύθερες ιδέες τον 19ο αιώνα, έσκυψαν πάνω στην παράδοση της Αρχαίας Ελλάδας και στο πώς αντιμετώπισαν οι πολίτες τότε την ζωή τους, την σχέση τους με τα κοινά και την προσπάθεια του ατόμου να φτάσει στην ευτυχία και την αυτοπραγμάτωση.
Και επειδή κάποιοι περνάνε τους άλλους για βλάκες, ή κάνουν τους βλάκες οι ίδιοι, θα επισημάνω το αυτονόητο. Το κείμενο της δημόσιας συγγνώμης του Μανώλη Βασιλάκη του το υπαγόρευσαν. Τον ανάγκασαν να βάλει την υπογραφή του σε λευκό χαρτί και μετά οι νευροπαθείς ψευτοπατριώτες έγραψαν ό,τι ήθελαν να ακούσουν αυτοί. Ο Βασιλάκης υπέγραψε υπό το κράτος της απόγνωσης, όπου τον οδήγησαν οι διώκτες του και κάποιοι επίορκοι δικαστές. Μπορεί ο sardanapalos να τον ειρωνεύεται και να τον αποκαλεί δηλωσία, αλλά, όσο και να σιχαίνομαι και αυτόν και ό,τι εκπροσωπεί, του εύχομαι να μην βρεθεί ποτέ σε ανάλογη κατάσταση.
an sixainesai trexa na fas thn skulotrofh sou
Συγνώμη αλλά ο κύριος sardanapalos κατεβάζει το επίπεδο. Δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα του. Ας εκφράσουμε τις απόψεις μας χωρίς να του απαντάμε.
Ο Μανώλης Βασιλάκης είναι ένας αξιοπρεπέστατος αγωνιστής και ο συγγραφέας της μάστιγας του Θεού!
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου είναι κόλαφος για την Ελληνική δικαιοσύνη. Ο Πάσχος Μανδραβέλης γράφει στο εξαιρετικό άρθρο του (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_08/02/2008_258576) τα εξής:”Στην απόφαση, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι τα σχόλια για υποθέσεις δημοσίου ενδιαφέροντος, όσο δριμεία ή καυστικά και να είναι, προστατεύονται από την ελευθερία της έκφρασης. Πολύ περισσότερο μάλιστα που η υπόθεση Οτσαλάν είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των μέσων και «οι επίδικοι χαρακτηρισμοί εγγράφονταν στα συμφραζόμενα μιας συζήτησης με έντονο δημόσιο ενδιαφέρον». Το ΕΔΔΑ θεωρεί ότι οι όροι «παρακράτος» και «νευροπαθείς ψευτοπατριώτες» είναι «αξιολογικές κρίσεις». «Ακόμα περισσότερο, αφού ο Μανώλης Βασιλάκης ανέφερε ρητά ότι οι όροι (αυτοί) είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί από έναν άλλο δημοσιογράφο (Βλάσση Γαβριηλίδη), ο οποίος το 1894 χαρακτήρισε έτσι τους οπαδούς της Μεγάλης Ιδέας.”. Υπήρξαν Έλληνες δικαστές που εξέδωσαν αυτές τις γελοίες αποφάσεις εναντίον του Βασιλάκη, του Λιοναράκη και άλλων με γνώμονα όχι το Σύνταγμα αλλά την εθνικιστική τους μυωπία. Άλλωστε στέλεχος της οργάνωσης των “ψευδοπατριωτών”ομολογούσε με προτάσεις που κατέθεσε στο Δικαστήριο, ότι μέλη της είναι δικαστές. Ποτέ δε θα μάθουμε ποιοί δικαστές είναι μέλη μιας οργάνωσης που η ίδια και κάποια μέλη της είχαν εμπλοκή με τη δικαιοσύνη. Μήπως ήταν και στις συνθέσεις των Δικαστηρίων που εξέδωσαν τις καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον του Βασιλάκη.
Όσον αφορά την περίφημη δήλωση δε χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία για να διαπιστώσει κανείς ότι αυτή προήλθε υπό τον πέλεκυ της απειλής αναγκαστικής εκτέλεσης εναντίον της περιουσίας του Βασιλάκη. Ποιός από μας εκβιαζόμενος, ότι θα χάσει το σπίτι του (μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία) και απελπισμένος από το χάλι και την κατάντια των Ελληνικών Δικαστηρίων δε θα ενέδιδε σε μια τέτοια πίεση. Τη δήλωση μετανοίας του Μανώλη Βασιλάκη θα πρέπει να αναρτήσει το e-rooster σε περίοπτη θέση για να μαθαίνουν όλοι πώς λειτουργούν οι ακραίες ομάδες (φασίστες, κουμουνιστές, εθνικιστές, η φαιοκόκκινη συμμαχία) όταν κάποια στιγμή βρεθούν με λίγη εξουσία στα χέρια τους μπροστά σε αποδυναμωμένο αντίπαλο.
Η δήλωση μετανοίας του Μ.Βασιλάκη θα πρέπει να αξιολογείται, όπως οι δηλώσεις μετανοίας των δημοκρατών και αριστερών στη δεκαετία του 50, κατ΄αντιστροφή δηλαδή του περιεχομένου της. Τίποτε δεν εννοεί ο δηλώσας απ΄όσα γράφει η δήλωση εννοεί τα ακριβώς τα αντίθετα, κραυγάζει με άλλα λόγια, ότι τον εξοντώνουν, ότι του βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό.
Ο Μ. Βασιλάκης δε θα πρέπει να ντρέπεται για τη δήλωση αυτή αλλά να είναι υπερήφανος. Ήταν τόσο έξυπνος που τους άφησε να γράψουν οι εχθροί του το περιεχόμενό της και μέσα στην εθνικιστική τους μανία να εκτεθούν τόσο που κανείς αντίπαλός τους δε θα μπορούσε να τους εκθέσει καλλίτερα.
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου εκθέτει τη χώρα και τους θεσμούς της.
Η δήλωση μετανοίας του Μ. Βασιλάκη εκθέτει τους αφιονισμένους διώκτες του.
Προς χάρη της ισοσθένειας και της λογικής:
Άνθρωποι που δεν έχουν γνώση των γεγονότων όπως οι ενάγοντες, ο κατηγορούμενος, ή νομικοί με ειδικότητα εκφέρουν γνώμη σαν να έχουν εμπειρία δεκαετιών στα δικαστικά έδρανα.
Λογικά ερωτήματα:
1. Αγαπητοί φίλοι και φίλες έχετε διαβάσει τις αποφάσεις των δικαστηρίων για να εκφέρετε έστω μια απλή αλλά προσωπικά ενήμερη γνώμη;
Αποφάσεις του Ελληνικού και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου;
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού ανεβάστηκε από τον κ. Βασιλάκη στα Γαλλικά σε μια Ελληνική σελίδα αλλά γιατί όχι στα Ελληνικά μια και όλες οι αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων που αφορούν πολίτες χώρας της ΕΕ πρέπει να μεταφράζονται στην γλώσσα αυτής της χώρας.
2. Αν η μία πλευρά πιστεύει ότι ο κ. Βασιλάκης βρήκε το δίκιο του με Έλληνα Πρόεδρο του Δικαστηρίου και σύνεδρο στην Ευρώπη γιατί πιστεύετε ότι αδικήθηκε από έναν άλλο Πρόεδρο και σύνεδρους στο Ελληνικό Δικαστήριο;
Παρουσιάσθηκαν τα ίδια αποδεικτικά στοιχεία;
Εκπροσωπήθηκαν κι οι δύο πλευρές της δικαστικής διαμάχης το ίδιο αποτελεσματικά όπως 8 χρόνια πριν;
Έκρινε το δικαστήριο μόνο για τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς ή και τις κατηγορίες από τον κ. Βασιλάκη εναντίον Ελλήνων πολιτών για αξιόποινες πράξεις στην οποία περίπτωση έπρεπε εκείνος να αποδείξει ότι δεν ήταν συκοφαντική δυσφήμηση.
Είναι διαφορετικό να κατηγορώ κάποιον ότι είναι εθνικιστής και άλλο να τον κατηγορώ άμεσα ή έμμεσα για παραβίαση των νόμων του Ελληνικού κράτους.
3. Γιατί αδράνησε ο κ. Βασιλάκης για 8 χρόνια να αποδείξει την αθωότητά του αν όπως λέγει ο ίδιος έχασε 8 πολύτιμα χρόνια της ζωής του.
Γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους που θα έκαναν οτιδήποτε για να αποκαταστήσουν την τιμή τους ΑΜΕΣΩΣ.
Τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια δεν έγιναν διαθέσιμα μόνο πρόσφατα πιστεύω.
4. Αν πάλι η τιμή του κ. Βασιλάκη έχει τόση μεγάλη αξία για εκείνον δεν μας έχει εξηγήσει τους λόγους γιατί συνέταξε και υπόγραψε μια τέτοια ομολογία.
Για να σώσει την περιουσία του, αλλά να χάσει την τιμή του;
5. Συνεχίζοντας πάνω στην τιμή του κ. Βασιλάκη και στην αξιοπιστία των κατηγοριών του γνωρίζετε πόσους άλλους ανθρώπους ο κύριος έχει κατηγορήσει ή συκοφαντήσει, (εξαρτάται από τον παρατηρητή).
Δεκάδες ανθρώπους από όλο το πολιτικό φάσμα και επαγγέλματα.
Πόσες φορές έχει κατορθώσει να αποδείξει τις συκοφαντίες;
6. Μια που δεν είναι όλοι οι Έλληνες δημοσιογράφοι υπεράνω του κ. Βασιλάκη αλλά ίσως μερικοί βρίσκονται αρκετά πιο κάτω σε ποιότητα δεν θα ήταν σωστό ο κ. Βασιλάκης να μπορέσει να κάνει μια αυτοκριτική σε όλες τις πιθανές υπερβολές ή να υπερασπισθεί τον εαυτό του αν πιστεύει ότι είναι το δείγμα του τέλειου δημοσιογράφου και δίκαιου ερευνητή της πρόσφατης Ιστορίας του τόπου.
Να διδάξει ο δημοσιογράφος Μ. Βασιλάκης πως γίνεται το ποιοτικό και εξακριβωμένο ρεπορτάζ της ποιότητας των ξένων εφημερίδων.
Βλέπετε στην σωστή δημοσιογραφία εκτός το Τι, Πότε, Που, και Πως υπάρχει και η εξακρίβωση των πηγών από τον Συντάκτη ή τον Αρχισυντάκτη ή τέλος πάντων από ένα άλλο πρόσωπο.
Αν δεν υπάρχει αυτή η εξακρίβωση τότε το άρθρο αλλά πιο σημαντικά ο δημοσιογράφος και το μέσο παρουσίασης, εφημερίδα, ράδιο, τηλεόραση ή ιστοσελίδα βρίσκονται ξεκρέμαστοι και στις βολές μιας δικαίας κριτικής.
Παπάκια για σκοποβολή:)
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν είναι διαδεδομένη αυτή η εξακρίβωση των γεγονότων (fact checking) αλλά ούτε ο αυτοσεβασμός των ΜΜΕ (self respect of the media) για την εξουσία των ΜΜΕ και την ευθύνη τους με αποτέλεσμα πολλές φορές να κατευθύνονται τα θύματα συκοφαντίας στα δικαστήρια για «να βρουν το δίκιο τους».
Υ.Γ.
Ο Roidis ακόμα διαβάζει αυτό το σχόλιο και δεν έχει αποφασίσει αν θα το αναρτήσει στο ιστολόγιο του ή θα συνεχίζει το μπλοκάρισμα. Για να δούμε πόσο χρόνο παίρνει να εκφρασθεί αυτή «η Ελευθερία του Λόγου».
Δεν είναι το ίδιο δικαστήριο που έκρινε τον εαυτό του αναρμόδιο να εκδικάσει την απαίτηση αποζημιώσεων εναντίον της Γερμανίας για τα θύματα της σφαγής στα Καλάβρυτα;
Αν δεν είναι αυτό δύο διαφορετικά μέτρα και σταθμά τι είναι.
Ποιο είναι πιο σημαντικό για ένα δικαστήριο, τα δικαιώματα ενός που χρησιμοποιεί αμφισβητούμενες πηγές ή τα δικαιώματα εκατοντάδων αμάχων που σφαγιάστηκαν για εκφοβισμό ενός λαού;
[…]γ)να υπάρχει ισονομία, αφού ο νόμος είναι νόμος για όλους. Δεν μπορεί η Βαβέλ ή ο Πανούσης να καταδικάζονται με αυτεπάγγελτες μηνύσεις και όταν ο Πλεύρης καλεί σε πογκρόμ να καταδικάζεται μόνο μετά από μήνυση θιγομένου και ο εισαγγελέας της δίκης να υπερασπίζεται την επιστημονικότητα του έργου του Πλεύρη.[…]
Δεν θυμάμαι να κάλεσε ποτέ σε πογκρόμ ο Πλεύρης κανέναν αλλά ας είναι…
Την αντιδιαδήλωση στην διαδήλωση της Χρυσής Αυγής για τα Ίμια δεν την κάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ με κεντρικό σύνθημα “κρεμάλα στους φσίστες;” Όπως προκύπτει από τα γεγονότα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το διακίωμα που δεν έχει ο Πλεύρης.
Να θυμίσω ότι από την ίδιου τύπου ισονομία πήγε αδιάβαστος ο Λαμπράκης το ’63. Και εμφανίστηκε ένας ανώνυμος δικαστάκος που δεν φοβήθηκε μήπως χάσει τα κόπια του και πέρασε στην ιστορία γιατί έκανε το καθήκον του.
Δεν θα σχολιάσω καθόλου, απλά, για όσους ενεπλάκησαν στην παράνομη “εισαγωγή” του Οτσαλάν στην Ελλάδα και προκάλεσαν με τις μη εξουσιοδοτημένες ενέργειές τους όσα έγιναν, θα παραθέσω δυο άρθρα του Ποινικού Κώδικα:
Άρθρο 140
Όποιος με πράξεις εχθρικές, που η κυβέρνηση δεν τις εγκρίνει ή με μηχανορραφίες εκθέτει με πρόθεσή του το ελληνικό κράτος ή κάποιο σύμμαχό του σε κίνδυνο πολέμου ή εχθροπραξιών τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν εξαιτίας των ενεργειών αυτών ξέσπασε πραγματικά ο πόλεμος ή άρχισαν οι εχθροπραξίες, τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
Άρθρο 141
Όποιος με πρόθεσή του και με οποιεσδήποτε ενέργειες εκθέτει το ελληνικό κράτος ή σύμμαχό του ή κατοίκους τους σε κίνδυνο αντιποίνων ή εκθέσει σε κίνδυνο διατάραξης φιλικές σχέσεις του ελληνικού κράτους ή συμμάχου του με ξένο κράτος, τιμωρείται με φυλάκιση τριών μηνών μέχρι τριών ετών. Αν τα αντίποινα επήλθαν πραγματικά εξαιτίας των ενεργειών του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών.
.-
Για να δείτε πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ετοιμάζεται για καταδίκη της Ελλάδας για καμώματα του Υπουργείου Εξωτερικών, πατήστε το http://www.equal-rights-greece.com/metafrasi_prodikastikis_strasbourg.htm