Με αυτήν την φράση υποδεχόταν ο ρωμαϊκός στρατός τις επιθέσεις που εξαπέλυε εναντίον τους ο Αστερίξ, ο οποίος, αν και μικρόσωμος, με ένα μαγικό φίλτρο έπαιρνε δυνάμεις υπερφυσικού ήρωα. Με λίγα μαγικά και την οξύνοια του κατόρθωνε τελικώς ο πονηρός Γαλάτης να κατατροπώνει τον πανίσχυρο εχθρό. Στη Νέα Δημοκρατία επιχειρούν να μας πείσουν ότι έχουν […]

Την αναγγελία της σημερινής απεργίας της ΓΣΕΕ την πρωτοδιάβασα στις 3 του μηνός με ανακοίνωση του προέδρου της: «Θα αγωνιστούμε για να πάρουμε αυξήσεις». Εκπληκτος διάβασα στις 16 του μηνός μιαν άλλη ανακοίνωση όπου, αντί για αυξήσεις, κατέβαζε όλη τη μυθολογία της Αριστεράς: «Η απεργία θα αποτελέσει τη δυναμική και αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων και […]

Τα μέτρα διαχείρισης της κρίσης εμπίπτουν σε δυο κατηγορίες: Τα πραγματικά μέτρα(περικοπές δαπανών, αύξηση των φόρων κλπ)και τα συμβολικά μέτρα. Τα δεύτερα είναι εξ ίσου σημαντικά με τα πρώτα ιδιαίτερα στο βαθμό που η μάχη των εντυπώσεων αποτελεί σημαντικό μέρος της διαχείρισης της κρίσης. η συνεχιζόμενη μη δίωξη του πρωθυπουργού μεταφέρει το μήνυμα στις ξένες […]

Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι εκπληκτικό. Η χώρα από τον πόλεμο και δώθε κινείται πάνω σε ένα μοντέλο ανάπτυξης στηριγμένο στο μεγάλο κράτος. Αριστερά και Δεξιά ομονοούσαν πάνω στην προβληματική πως μοχλός της οικονομικής πορείας της χώρας θα έπρεπε να είναι η πολιτική και ο δημόσιος τομέας. Οι διαφορές τους επικεντρώνονταν στο μέγεθος του […]

Στην αρχή ήταν το περίφημο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού . Θύελλα αντιδράσεων ξεσηκώθηκε για τον «πολιτικά ορθό» τρόπο , με τον οποίο επέλεξε η κυρία Ρεπούση να αφηγηθεί την ελληνική Ιστορία στους μαθητές ενώ η φράση «παρατηρήθηκε συνωστισμός στο λιμάνι της Σμύρνης» άφησε εποχή .Τελικά, το βιβλίο αποσύρθηκε. Τον προηγούμενο μήνα, μια άλλη γυναίκα τάραξε τα, ούτως ή άλλως, όχι και τόσο ήρεμα νερά της ελληνικής εκπαίδευσης. Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Θάλεια Δραγώνα διορίζεται ειδική γραμματέας στο Υπουργείο Παιδείας και αμέσως σχηματίζεται εναντίον της ένα ευρύ μέτωπο που διαπερνά όλο το πολιτικό φάσμα (από τον πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργο Καρατζαφέρη μέχρι τον Μίκη Θεοδωράκη) και ζητάει οργισμένο την παραίτηση της! Ο λόγος ; Oι «ανθελληνικές θέσεις», που όπως υποστηρίζουν οι επικριτές της, διατύπωσε στο παρελθόν η κυρία Δραγώνα ,μέσα από το βιβλίο της ««Τι είν΄ η πατρίδα μας;» . Και απ’ ότι φαίνεται, υπάρχουν πολλά μέτωπα που ενδέχεται να ανοίξουν στο μέλλον.

Είναι εκπληκτικό, αλλά τα περισσότερα δάκρυα για την Ιρλανδία τα χύνουν αυτοί που την απεχθανόταν. Ολοι έχουν ένα κακό λόγο να πουν για τον «κέλτικο τίγρη που γονάτισε», για τον λαουτζίκο που φορά το «σφιχτό κουστούμι», για τις περικοπές μισθών στον δημόσιο τομέα του ανελέητου φιλελευθερισμού και άλλα λυπηρά. Πιο χαιρέκακοι εμφανίζονται οι παντός απόχρωσης […]

Είμαστε μία κατά βάθος συντηρητική κοινωνία, κι ας ψηφίζουμε στην πλειοψηφία μας κόμματα στα αριστερά του κέντρου. Οχυρωνόμαστε αυτόματα πίσω από τα «κεκτημένα», χωρίς να μας ενδιαφέρει πώς αποκτήθηκαν. Υπερασπιζόμαστε ως «δίκαια» εξόφθαλμες στρεβλώσεις. Ανάγουμε σε ιερές αγελάδες («κάτω τα χέρια!») αυθαίρετα επιδόματα και παροχές, που δόθηκαν διαχρονικά από «χουβαρντάδες» υπουργούς και διοικητές για να […]

Ενώ ο ίδιος ο Ιησούς είναι σαφέστατος και προειδοποιεί και τους καλούς και τους κακούς πού θα καταλήξουν ανάλογα με τον τρόπο που θα συμπεριφερθούν στους συνανθρώπους τους, ταυτόχρονα προβλέπει ότι την ημέρα της κρίσης όλοι θα τον κοιτάνε με απορία. Ούτε οι δίκαιοι θα καταλαβαίνουν γιατί τους έχει εκ δεξιών ούτε οι «καταραμένοι» γιατί τους περιμένει το «πυρ το αιώνιον». Αλλά μετά τις δηλώσεις του Άνθιμου Θεσσαλονίκης δεν έχω πλέον καμία απορία. Απλά την περιέργεια να δω τον κ. Άνθιμο την ημέρα της κρίσης να εξηγεί στον Ιησού τι εννοούσε όταν έλεγε πως μαύρισε η Ομόνοια. Δεν ξέρω πόσο απασχολεί τον Αντώνη Σαμαρά η Ημέρα της Κρίσεως. Όχι και τόσο, αν κρίνω από την παρακάτω περικοπή από την επιστολή του στον Υπουργό Εσωτερικών.

Στη πρόσφατη συζήτηση για το θέμα της παροχής της Ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες διαμορφώθηκαν χονδρικά δυο στρατόπεδα.Από την μια πλευρά ήσαν αυτοί που πιστεύουν ότι ο μετανάστης θα πρέπει να έχει την δυνατότητα να πάρει την ελληνική ιθαγένεια μόνο αφού έχει αφομοιωθεί πλήρως στην ελληνική κοινωνία-έχει δηλαδή συμπληρώσει ένα ικανό αριθμό ετών παραμονής και εκπαίδευσης. […]

Από τον Οκτώβριο και μετά παρατηρούμε με ευχάριστη έκπληξη τον δημόσιο διάλογο της χώρας, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες να έχει τόσο ισχυρές δόσεις ρεαλισμού και συναίσθησης της πραγματικότητας. Η χώρα αρχίζει να ξυπνάει από την κρατικίστικη νιρβάνα των τελευταίων 30 ετών. Μπροστά στον κίνδυνο της άμεσης χρεοκοπίας, εξαφανίστηκε το μεγαλύτερο μέρος της λαϊκιστικής […]

Kάποιοι από εμάς ακούραστα επαναλάμβαναν από χρόνια πως ο λαικισμός που κυριαρχούσε στην πολιτική μας ζωή θα οδηγούσε την οικονομία σε χρεωκοπία και την κοινωνία σε σοβαρότατο κλονισμό. Αντιμετωπίζαμε όμως πάντοτε σκληρές αντιδράσεις από όσους, από όλα τα κόμματα, επέμεναν να χαιδεύουν αυτιά και να πλειοδοτούν σε υποσχέσεις, διορισμούς και παροχές. Ο εθισμός στην ψεύτική […]

Οι συνδικαλιστές δεν φημίζονται για τη στρατηγική τους σκέψη. Αν σχεδίαζαν μακροπρόθεσμα, το συνδικαλιστικό κίνημα δεν θα βρισκόταν σ’ αυτό το χάλι. Γνωρίζουν άπταιστα την ξύλινη γλώσσα και τη χρησιμοποιούν με κάθε ευκαιρία. Το βάθος της δράσης τους εκτείνεται στην εξασφάλιση κάποιων επιδομάτων, αυτά που καταχρηστικά βαφτίζουν «κοινωνικές κατακτήσεις». Οι αντιδράσεις είναι ίδιες με εκείνες […]

«Εμείς θα συνεχίσουμε μέχρι ο κάθε Τρισέ και Αλμούνια αντιληφθούν ότι εδώ είναι Ελλάδα και δεν περνούν αυτά». Τάδε έφη προχθές σε βραδινή υψηλότατης τηλεθέασης εκπομπή, συνδικαλιστής των αγροτών, για να συνεχίσει: «Εμείς παλεύουμε για όλον τον κόσμο. Πουλάμε φθηνά και θέλουμε και οι συμπολίτες μας να αγοράζουν φθηνά. Αγωνιζόμαστε για όλους». Είναι γνωστό πλέον […]

Η επαπειλούμενη οικονομική χρεοκοπία της χώρας μας φέρνει αντιμέτωπους με τις πρακτικές και νοοτροπίες που κατέστησαν δυνατή τη χρεοκοπία – την ηθική αμβλύνοια, την απαξίωση των θεσμών, την έλλειψη ηγεσίας. Τα τελευταία τράντα χρόνια στην Ελλάδα κατασκευάστηκε ένας ναρκισιστικός ανθρωπότυπος, κύρια γνωρίσματα του οποίου είναι η περιφρόνηση κανόνων, η καιροσκοπική ιδιοτέλεια, και ο άνευ αρχών […]

Για την υπάρχουσα κρίση είμαστε διατεθειμένοι να πούμε τα πάντα εκτός από την αλήθεια. Το “φταίνε οι κερδοσκόποι” ακούγετε καθημερινά. Βεβαίως είναι και η συγκυρία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Λίγο φταίμε και εμείς. Ο κ. Παπανδρέου λέει ότι φταίει ο κ. Καραμανλής – ο κ. Καραμανλής λέει ότι φταίει ότι φταίει ότι έγινε πριν από αυτόν. Μερικοί λένε ότι φταίνε αυτοί που τα πήραν. Συνήθως εννοούν την διαφθορά τύπου Siemens. Η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή. Όταν την δεκαετία του 80 οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης περνούσαν τα τελευταία στάδια του σοσιαλιστικού τους συστήματος, εμείς στην Ελλάδα χτίζαμε το δικό μας ιδιότυπο μεσογειακό σοσιαλισμό. Συνήθως οι της ανατολικής Ευρώπης πλήρωναν τον σοσιαλισμό τους τοις μετρητοίς. Η φτώχεια τους ήταν εμφανής εξ αρχής. H λιτότητα σχετικά καθολική και ομοιόμορφη. Ο δικός μας σοσιαλισμός έχει έντονα χαρακτηριστικά συλλογικής απληστίας. Στην σοσιαλιστική παραγωγή μας προσθέσαμε την καπιταλιστική μας κατανάλωση και την διαφορά την καλύψαμε με ευρωπαϊκή βοήθεια και κυρίως με δανεισμό.

In Greece, as elsewhere, if the management of a company reports misleading figures about the company’s financial situation in order to boost the price of the shares or to support the sale of securities, it risks facing criminal charges. Around the world, including in Greece, this is securities fraud. But in Greece, unlike elsewhere, if […]

Ο καταστροφικός σεισμός που χτύπησε την Αϊτή, έγινε αφορμή για να εκδηλωθούν γι’ άλλη μια φορά τα φιλάνθρωπα αισθήματα της Δύσης απέναντι στον Τρίτο Κόσμο . Ήδη οι κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων κρατών έχουν συγκεντρώσει πάνω από ένα δισεκατομμύρια δολάρια που θα διοχετευθούν σε ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια στη δοκιμαζόμενη χώρα. Άλλοι πάλι πλειοδοτούν σε ανθρωπισμό και θεωρούν πως τα ποσά αυτά δεν είναι αρκετά. Ο οικονομολόγος Jeffrey Sachs ζητάει από τις Δυτικές χώρες να διαθέσουν 10-15 δισεκατομμύρια δολάρια σε ένα πενταετές πρόγραμμα ανάπτυξης της Αϊτής, ενώ στη «Miami Herald» ο δημοσιογράφος Andres Oppenheimer, προτείνει ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για το νησί . Σε ένα όργιο αλτρουϊσμού και καλών αισθημάτων , χιλιάδες στρατιώτες, μέλη ΜΚΟ και υπάλληλοι διεθνών οργανισμών έχουν εγκατασταθεί στη χώρα της Καραϊβικής για να τη… σώσουν .

Ποιος είπε ότι οι δικαστές δεν έχουν χιούμορ; Το καλύτερο ανέκδοτο διατυπώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) το οποίο θεώρησε αντισυνταγματική την παρεμβολή της Βουλής στην επιλογή των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Στη γνωμοδότηση της πλειοψηφίας αναφέρεται ως λόγος απόρριψης της νομοθετικής πρότασης ότι οι ακροάσεις των υποψηφίων στη Βουλή «ενέχουν τον κίνδυνο μείωσης […]

Από την οπτική των Ευρωπαίων εταίρων, το κεντρικό «ηθικό» δίλημμα της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης ήταν το εξής: δικαιοσύνη ή διασφάλιση του συστήματος; Ας το περιγράψουμε με όρους ναυσιπλοΐας (από αλληλεγγύη στους φορολογικά δοκιμαζόμενους ιδιοκτήτες σκαφών αναψυχής): έχεις μόλις καταπλεύσει με όλους τους κανόνες και δέσει ευγενικά το σκάφος σου στο λιμάνι όταν αντιλαμβάνεσαι ταχύπλοο να […]

Σήμερα βιώνουμε την έλλειψη δημοκρατίας. Αυτό που ήταν θεμελιώδες στις φιλελεύθερες δημοκρατίες, δηλαδή η ισορροπίες μεταξύ των εξουσιών, παρακμάζει πλέον με γρήγορος ρυθμούς. Μια από τις αιτίες της μεγάλης κρίσης και του κινδύνου για τις δημοκρατίες είναι σήμερα το μονοπώλιο που ασκούν στα δημόσια πράγματα οι μηχανισμοί τους οποίους συγκροτούν οι πολιτικοί στρατοί. Τα κόμματα, τα οποία σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία, αποτελούν μέρος της κρίσης. Παρόλα αυτά στο σύγχρονο κόσμο και χάρη στην επικράτηση των φιλελεύθερων ιδεών περίπου το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού απολαμβάνει επιτέλους τα οφέλη μιας σχετικά δημοκρατικής διακυβέρνησης και μιας σχετικά ελεύθερης οικονομίας. Δε χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε εδώ για το αν η σημερινή δυτική κοινωνία είναι καλύτερη από οτιδήποτε άλλο έχει υπάρξει ποτέ. Ο φιλελευθερισμός στη χώρα μας είναι μια έντονα παρεξηγημένη και συκοφαντημένη έννοια. Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν που ο όρος, ο οποίος παντού σχεδόν στον κόσμο ταυτίζεται με προοδευτικές και καινοτόμες δυνάμεις, στη χώρα μας έχει αρνητική έννοια.

Αν καταφέρουμε να ξαναδανειστούμε προκειμένου να επιβιώσουμε και φέτος, αυτό μάλλον θα γίνει με υψηλότατα και πάλι επιτόκια. Αυτό θα σημάνει φαύλο κύκλο για το έλλειμμα και μπούμερανγκ για τη δημοσιονομική εξυγίανση. Τα μέτρα που θα ληφθούν σήμερα πρέπει να είναι ακόμη πιο σκληρά, αρκεί να γίνει αντιληπτό ότι σε αυτήν την κρίση θα πληρώσουμε […]

Η ελληνική γεωργία βρίσκεται τις τελευταίες εβδομάδες στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της χώρας. Το κλείσιμο δρόμων, λιμανιών, σιδηροδρομικών γραμμών και συνόρων, μαζί και με την καθημερινή παρουσία αγροτο-συνδικαλιστών στα ειδησεογραφικά δελτία των τηλεοράσεων, επανέφερε την γεωργία στην πρώτη γραμμή των ανησυχιών των ελλήνων. Παράλληλα όμως, σε πολλούς πολίτες τα μπλόκα και τα λόγια κάμποσων αγροτοπατέρων […]

Στην παραδοσιακή μορφή του μύθου, ο μέρμηγκας δουλεύει σκληρά μέσα στην κάψα του καλοκαιριού. Φτιάχνει το σπίτι του και αποθηκεύει προμήθειες για το χειμώνα. Ο τζίτζικας τον λοιδορεί, γελάει, τραγουδάει και γλεντάει τη ζωή του. Έρχεται ο χειμώνας και ο μέρμηγκας ζει στη ζέστη του και στο καλό φαΐ του. Ο τζίτζικας ψοφάει στο κρύο. […]

Ο Γιώργος χαμήλωσε ταχύτητα καθώς πλησίαζε το σημείο της λεωφόρου Βουλιαγμένης όπου παλαιότερα υπήρχε το μεγάλο σουπερμάρκετ του Βασιλόπουλου. Κατέβασε το τζαμί του παραθύρου όπως συνήθιζε κάθε πρωί για να πληρώσει τις 1000 «νέες» δραχμές που ήταν τα «διόδια». Ο νεαρός με το Καλάσνικοφ στον ώμο και το τσιγάρο στα χείλη πήρε τα χρήματα και […]

«Αλλά το πλείστον κακόν οφείλεται αναντιρρήτως εις την ανικανότητα της ελληνικής διοικήσεως. Θα έλεγέ τις ότι η χώρα αύτη ηλευθερώθη επίτηδες διά να αποδειχθή ότι δεν ήτο ικανή προς αυτοδιοίκησιν» Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης Στα τέλη Οκτωβρίου 2004, δημοσίευσα ένα άρθρο, με τίτλο «Οταν κυβερνούν οι άφρονες ερασιτέχνες». Στο άρθρο επέκρινα τον τότε υπουργό Οικονομικών κ. Αλογοσκούφη […]

Mια μεγάλη οικονομική κρίση ασκεί διπλή, αντιφατική, επίδραση στο εσωτερικό της κοινωνίας. Διαιρεί και ταυτόχρονα ενώνει. Από τη μια, η κρίση ανακατεύει την τράπουλα και διασαλεύει την κοινωνική γαλήνη. Πολλαπλασιάζει τα προβλήματα, καθιστώντας το βάρος τους αφόρητο για τις πιο ευάλωτες ομάδες. Μειώνει τους διαθέσιμους πόρους, οξύνοντας τον ανταγωνισμό για τη διανομή τους. Μισθωτοί εναντίον […]