«Η φιλοσοφία πρέπει να είναι η αναζήτηση και όχι η κατοχή της αλήθειας.» Leo Strauss Η έλξη των διανοουμένων από την ολοκληρωτική σκέψη είναι ένα φαινόμενο που έχει απασχολήσει επανειλημμένα τους μελετητές της ιστορίας των πολιτικών ιδεών, με κορυφαίο ανάμεσά τους τον σπουδαίο πολιτικό φιλόσοφο Isaiah Berlin. Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία είναι μακρά η παράδοση […]
Η ποιότητα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε μια χώρα δεν εξαρτάται ούτε από τις κρατικές δαπάνες, ούτε από το μέγεθος της τάξης, ούτε από τον «προοδευτικό» χαρακτήρα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων! Εξαρτάται από έναν και μοναδικό παράγοντα: την ποιότητα του εκπαιδευτικού προσωπικού. Τα επιτυχημένα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο είναι εκείνα που καταφέρνουν να εντάσσουν στο […]
Ο πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων κ.Σ. Μπάγιας έδωσε μια ήδη επίμαχη συνέντευξη στα «Νέα» (18/3/2008) και παραπέμφθηκε στο Πειθαρχικό Συμβούλιο από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ.Γ. Σανιδά. Η εντυπωσιακή δημόσια συμπαράσταση στον κ.Μπάγια τέθηκε, κυρίως, με όρους προστασίας της ελευθερίας του λόγου: ένας συνδικαλιστής εισαγγελέας δικαιούται να εκφέρει ελεύθερα τη γνώμη του για τη […]
Η πρώτη δήλωση που έκανε ο Ρούπερτ Μέρντοχ σαν αγόρασε τη «Wall Street Journal» ήταν ότι θα ανοίξει τον δικτυακό τόπο της εφημερίδας για να δοθεί δωρεάν στους online αναγνώστες. «Αντί να έχουμε ένα εκατομμύριο συνδρομητές» δήλωσε, «θα μπορούμε να επιτύχουμε 10-15 εκατομμύρια αναγνώστες από κάθε γωνιά της γης». Λίγους μήνες πριν οι «New York […]
Πολλά μπορούν να ειπωθούν για την «απόφαση 511/18-1-08» του δικαστή κ. Δημητρίου Γαβαλά με την οποία διέταξε «προσωρινά την απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες του βιβλίου της κ. Ερσης Σωτηροπούλου υπό τον τίτλο “Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές”, μέχρις ότου εκδικασθεί η αγωγή του αιτούντος (σ.σ.: ο αιτών είναι ο γνωστός από το ρατσιστικό του πόνημα “Οι […]
Την εβδομάδα που πέρασε, ο πρόεδρος Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ επανέλαβε έναν παρανοϊκό ισχυρισμό του: «Πριν από τέσσερα ή πέντε χρόνια ένα ύποπτο γεγονός συνέβη στη Νέα Υόρκη. Ενα κτίριο κατέρρευσε και είπαν ότι 3.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν». Με τα λόγια του αυτά ο ηγέτης του θεοκρατικού Ιράν μίλησε στην καρδιά του 30% των συμπατριωτών μας, που θεωρούν […]
Πυκνώνουν τα σημάδια της διεθνούς απαξίωσης. Οι εταίροι και σύμμαχοι δεσμεύονται βέβαια να είναι εταίροι και σύμμαχοι. Όπου όμως μπορούν, μας αποφεύγουν. Θα αναφερθώ σε τρία πρόσφατα τέτοια χαστούκια στην εθνική μας αξιοπρέπεια. Το πρώτο χαστούκι ήρθε με αφορμή το Αμερικανικό Κέντρο Γούντροου Ουίλσων, που επέλεξε τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο να προεδρεύσει σε εκδήλωσή του. Ο Ολλανδός Μπέρτ Μπάκκερ, τέως βουλευτής και τέως πρόεδρος της Επιτροπής της Βουλής για τη Σρεμπρένιτσα, γράφει στις 11/4 στο Κέντρο: «Είναι πλέον πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η υποστήριξη των …Κάρατζιτς και Μλάντιτς από τους Έλληνες εθνικιστές ήταν εσφαλμένη και αποτρόπαιη. Ο κ. Λυκουρέζος εκφράζει αυτή την ελληνική συμπεριφορά… Σας συνιστώ να επανεξετάσετε επειγόντως τη συμμετοχή του, ώστε να αποτρέψετε την κηλίδα και τη μομφή της ιστορίας στο σεβαστό και σημαντικό Κέντρο σας».
Όσο κοινότοπο είναι να διαπιστώνει κανείς την πληροφοριακή αφθονία που χαρακτηρίζει το σύγχρονο κόσμο, άλλο τόσο σημαντικό είναι να συνειδητοποιεί ότι ο τελευταίος καθίσταται κόσμος – μια ενιαία οντότητα – χάρις εν πολλοίς στα νήματα επικοινωνίας που συνδέουν τα μέρη του. Ένα σημαντικό μέρος από τα νήματα αυτά είναι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ). Αν […]
Oσοι –ένθεν κακείθεν της Νέας Δημοκρατίας– υπέστησαν σοκ από αυτά που είπε στη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής Ν.Δ. ο κ. Πέτρος Τατούλης, προφανώς ξεχνούν δύο πράγματα: Τα αυτονόητα. Πρώτον, οι κεντρικές επιτροπές των κομμάτων συνεδριάζουν για να ειπωθούν πράγματα και, δεύτερον, η κριτική για τα πεπραγμένα μιας κυβέρνησης είναι ευκαιρία και όχι απειλή. Ευκαιρία για […]
Δεν αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση ο χαρακτηρισμός ‘πορνεία’ από μέρους της ιεραρχίας για τα ζευγάρια των συμπολιτών μας που μοιράζονται τη ζωή τους χωρίς την ‘ευλογία’ της εκκλησίας. Δεν λογοκρίνονται οι κατηγορίες που κατά καιρούς ακούγονται από υπουργούς, αρχηγούς κομμάτων κλπ. σε βάρος συγκεκριμένων επιχειρηματιών και δημοσιογράφων. Ακόμη και μεταξύ τους, οι πολιτικοί έχουν το δικαίωμα να αλληλοκατηγορούνται, να αλληλοχαρακτηρίζονται και να αλληλοπροσβάλλονται ανεμπόδιστα – ακόμη κι όταν οι εκφράσεις που χρησιμοποιούν είναι τόσο χαμηλού επιπέδου που πολύ δύσκολα θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να τις χρησιμοποιεί εναντίον κάποιου συμπολίτη μου.
Και δικαίως.
Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα όσο και τρομαχτική απάντηση στην έρευνα για τα ΜΜΕ που παρουσίασε το Ινστιτούτο Επικοινωνίας, σ’ αυτό το φόρουμ. Το 93,8% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι «τα ΜΜΕ θα έπρεπε να ελέγχονται και να λογοδοτούν όπως και οι άλλες επιχειρήσεις». Σωστά, αλλά σε ποια θέματα; Δηλαδή, αν οι πολίτες ήξεραν ότι πολλά ΜΜΕ εισφοροδιαφεύγουν […]
Oταν βλέπω τι γίνεται στο Ιράν με καταλαμβάνει μια αίσθηση ευγνωμοσύνης που έτυχε να γεννηθώ Ευρωπαίος. Οταν διαβάζω δηλώσεις μερικών ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, απογοητεύομαι μεν ως χριστιανός, χαίρομαι δε που ζω σε ένα κράτος δικαίου. Για τους θεμελιοκράτες της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (ΔΙΣ), το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης (ΣΕΣ) που σχεδιάζει να νομοθετήσει η […]
Στις σύγχρονες δημοκρατίες η σχέση δημόσιου και ιδιωτικού θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από διακριτούς ρόλους και μια ευρεία κατανομή δύναμης. Από τη μια πλευρά οι δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς είναι απαραίτητες για την παραγωγή του πλούτου και την ανάπτυξη της οικονομίας, από την άλλη η παρουσία του κράτους ως εγγυητή της εφαρμογής των όρων του ελεύθερου ανταγωνισμού αλλά και της ανακατανομής των πόρων όπου απαιτείται, είναι αναγκαία για τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και την προστασία των πολιτών από τις κερδοσκοπικές πιέσεις της αγοράς και την ασυδοσία των διαχειριστών του μεγάλου κεφαλαίου, όταν και όπου εμφανίζεται.
Στην Ελλάδα χρόνια τώρα καμωνόμαστε ότι συζητάμε για την «Κοινωνία της Πληροφορίας». Κάνουμε ημερίδες για πράγματα με περίεργα αρκτικόλεξα (ΕΠΑΝ, ΚΠΣ, ΤΠΕ, ΕπΠΑ) και για άξονες κι επιχειρησιακά προγράμματα. Τις περισσότερες φορές δηλαδή δεν συζητάμε για την Κοινωνία της Πληροφορίας, συζητάμε για τις δυνατότητες επιδότησης δια της Κοινωνίας της Πληροφορίας. Τυπικό σε μια χώρα που […]
Η συζήτηση για το «σχολείο του μέλλοντος» έχει δύο διαφορετικές αφετηρίες. Η πρώτη ανήκει στη μεγαλύτερη γενιά, στους γονείς, στους εκπαιδευτικούς και στον κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη. Μέσα από αυτή την οπτική, το σχολείο είναι η γνωστή παράμετρος και το «μέλλον» η άγνωστη. Στα ματιά όμως των νέων, τα πράγματα αντιστρέφονται: το μέλλον είναι ήδη εδώ, είναι γνωστό και η νέα γενιά το ζει καθημερινά μέσω των νέων τεχνολογιών και του Internet. Τι σημαίνει άραγε «σχολείο» σε αυτή την εντελώς διαφορετική πραγματικότητα; Η πρώτη οπτική αναζητά γραμμικές λύσεις για να κάνει μερικά βήματα μπροστά. Η δεύτερη αναζητά ριζικές αλλαγές που ανταποκρίνονται στο καινούργιο. Οι δύο πραγματικότητες συνυπάρχουν και ήδη δημιουργούν ένα αντιφατικό μίγμα…
Μια φιλελεύθερη δημοκρατία υπερέχει σε σχέση με τις εξουσιαστικές μορφές διακυβέρνησης στο πολιτικό πεδίο εξαιτίας της ποσότητας των ελευθεριών που προσφέρει στους πολίτες της. Αυτή η ποσότητα συσσωρευμένη σε επαρκή βαθμό εξελίσσεται σε μια ανώτερη ποιότητα ζωής που διαχέεται σ όλους τα κοινωνικά πεδία. Την πολιτική , την οικονομία, την τέχνη, τον πολιτισμό, την καθημερινότητα […]
Το 2005 ένας νεαρός disc jockey, που είχε το ψευδώνυμο «Dangermouse» είχε μια εκπληκτική ιδέα. Πήρε τη μουσική από το «White Album» των Beatles και τα φωνητικά από το «Black Album» του ράπερ Jay Z και δημιούργησε το «Gray Album». Εστειλε το παραχθέν μείγμα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε κάποιους φίλους του. Αυτοί, ενθουσιασμένοι από το […]
Συζητούσα τις προάλλες με τον διευθύνοντα σύμβουλο μιας από τις μεγαλύτερες και διαπρεπέστερες ελληνικές επιχειρήσεις, η οποία διακρίνεται για την προσήλωσή της στις αξίες της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης που εσκεμμένα υιοθέτησε πριν από μερικά χρόνια. Τον ρώτησα γιατί αποδίδει τόση σημασία στην κοινωνική ευθύνη της επιχείρησής του, ενώ, εκ πρώτης όψεως, η κερδοφορία και η […]
Δεδομένου του ύψους της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα θα περίμενε κανείς ότι η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων (παλιά: ΣΔΟΕ) θα έπεφτε με τα μούτρα στην καταπολέμησή της. Ή έστω στην είσπραξη των προστίμων από τα πλαστά τιμολόγια που εκδίδουν κάποιοι καναλάρχες. Φευ! Τα δεύτερα ρυθμίζονται με σκανδαλώδεις αποφάσεις του κ. Γιώργου Αλογοσκούφη, ενώ ο πρώην ΣΔΟΕ ασχολείται […]
Κάθε εποχή έχει τους συντηρητικούς της. Τον 19ο αιώνα υπεραμύνονταν των κεκτημένων της αριστοκρατίας. Το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα υπερασπίζονταν το ελάχιστο «κράτος νυχτοφύλακα», εναντιώνονταν στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και στο κράτος πρόνοιας, για να υποχρεωθούν αργότερα να συμβιβαστούν μαζί του. Μεταπολεμικά οι συντηρητικοί αντιτάχθηκαν στο χωρισμό κράτους-εκκλησίας και στη διεύρυνση των ατομικών ελευθεριών. Το […]
Τον Απρίλιο του 1995 η εκθεση Expo Cuba oπου εκτίθεντο τα μεγαλεπήβολα επιτευγματα της Κουβανικής επανάστασης άνοιξε τις πόρτες της στο λαό. Με μια μικρή λεπτομέρεια: το εισιτήριο κόστιζε δυο δολλάρια και ελάχιστοι Κουβανοί μπορούσαν να εξασφαλίσουν έστω και το μισό αντιτιμο. Έτσι έμειναν απ έξω να κοιτούν τους ξένους τουρίστες και τους προνομιούχους του […]
Όπως συμβαίνει συνήθως τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι επιχειρούμενες μεταρρυθμίσεις σκοντάφτουν στις αντιδράσεις των πανίσχυρων συνδικάτων που νοιάζονται να διατηρήσουν τα προνόμια που έχουν εξασφαλίσει από τις αδύναμες πολιτικές ηγεσίες και τις κατά καιρούς διοικήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων. Οι μικρές αυτές συντεχνίες -μειοψηφίες βεβαίως στο σύνολο της κοινωνίας- είναι ωστόσο πολύ καλά οργανωμένες ώστε να προφυλάξουν τα “κάστρα” των εξοργιστικών προνομίων τους από τις επιθέσεις των μεταρρυθμιστών.
Τον τελευταίο καιρό οι εταιρείες media (κυρίως δισκογραφικές και κινηματογραφικές) μας βομβαρδίζουν με ένα σύνθημα και πολύ συναισθηματισμό. «Η πειρατεία είναι κλοπή», λένε και δημιουργούν εικόνες πένητων καλλιτεχνών των οποίων τα δικαιώματα (λίγες δεκάρες που παίρνουν από κάθε αναπαραγωγή έργου) προσβάλλονται από τους Νιγηριανούς που πουλούν DVD στον δρόμο ή τους πιτσιρικάδες που κατεβάζουν τραγούδια […]
Even if the two countries agree on a compromise title for the former Yugoslav republic, their disputes will not be solved. There is little doubt that a large part of the Greek population, especially in northern Greece, feels sincerely threatened by what it perceives as “irredentism” on the part of the Skopje government. Recent actions, […]
