Τα τελευταία χρόνια οι λέξεις γονίδιο, γενετική και DNA ακούγονται όλο και συχνότερα στις καθημερινές μας συζητήσεις. Μαζί τους όμως έφεραν και ένα ολόκληρο κατηγορητήριο έναντι των επιστημών εκείνων –όπως η κοινωνιοβιολογία, η εξελικτική ψυχολογία και η γενετική της συμπεριφοράς– που αξιοποιώντας τα επιτεύγματα της γενετικής και της βιολογίας μελετούν και ερμηνεύουν την ανθρώπινη φύση. […]

Ένα από τα συχνότερα και διαρκώς επαναλαμβανόμενα συνθήματα που ακούμε είναι ότι η πείνα και η φτώχεια θερίζουν τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Αυτό γίνεται αφορμή για να στηθεί ένα ολόκληρο γαϊτανάκι κατηγοριών εναντίον του καπιταλισμού, των ανοιχτών αγορών, της Δύσης μα κυρίως των ΗΠΑ και του διαβολικού (και συνάμα ηλίθιου) προέδρου τους. Φυσικά δε μπορεί κανένας νοήμων άνθρωπος να αρνηθεί ότι η πείνα και η φτώχεια είναι υπαρκτά και σοβαρά ζητήματα. Ωστόσο αυτό που πρέπει να έχουμε υπόψη είναι ότι τα πράγματα πάντα ήταν άσχημα, ότι συνεχώς έχουμε μια σταθερή βελτίωση της κατάστασης και ότι τελικά η παρούσα κατάσταση μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε για το μέλλον.