Stefan Melnik

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Δρ StefanMelnik εργάζεται σήμερα στη Γερμανία, ως ανεξάρτητος πολιτικός και εκπαιδευτικός σύμβουλος, και ειδικεύεται στην ανάπτυξη δεξιοτήτων (μεθοδολογία εκπαίδευσης, επικοινωνίας και διευκόλυνσης, βασικά στοιχεία διαπραγμάτευσης, διαχείριση αντιθέσεων, συνηγορία), καθώς και στον σχεδιασμό και διεύθυνση μαθημάτων σε φιλελεύθερα θέματα, εργαστήρια πολιτικής, και διεθνή συνέδρια σχετικά με τις τρέχουσες υποθέσεις. Περαιτέρω τομείς δραστηριότητας, περιλαμβάνουν συγγραφικό έργο για πολιτικά και οικονομικά θέματα, καθώς και προγραμματισμό έργων και αξιολόγηση. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα, που αφορούν την εκλογική παρακολούθηση και τα εκλογικά συστήματα (από το 1994 και μετά), το κράτος δικαίου (1999), το μέλλον του «οργανωμένου φιλελευθερισμού» (2000), την διαπραγμάτευση (2001), τα οφέλη της οικονομικής ελευθερίας (2004-2009), την εκπαιδευτική πολιτική (2007-2008),και την παγκόσμια οικονομική κρίση (2009).

Αρθρογραφία στο e-rooster:

Φιλελευθερισμός, φιλελεύθερες πολιτικές και ατομική ιδιοκτησία

Σεπ 26th, 2011 | | Κατηγορία: Πολιτική, Φιλελευθερισμός

Η ιδιοκτησία είναι μια λέξη, που οι άνθρωποι συνδέουν συχνά με τον πλούτο, κάτι που είναι σημαντικό για εκείνους που βρίσκονται σε καλύτερη θέση από τους περισσότερους. Η ιδιοκτησία συχνά συνδέεται με τον καπιταλισμό, και θεωρείται ως ένα από τα πικρά φρούτα της εκμετάλλευσης. Πολλοί αναρωτιούνται αν οι ιδιώτες θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα ιδιοκτησίας σε μεγάλες εκτάσεις, ορυχεία, λίμνες, δάση, και τράπεζες. Πολλοί διαμορφωτές της κοινής γνώμης θεωρούν, ότι η ιδιοκτησία είναι ένα υλιστικό ενδιαφέρον, και ότι πρέπει να ασχοληθούμε περισσότερο με την προσφορά και με τη συμπόνια.
Η πολιτική συχνά καθοδηγείται, από μια αρνητική στάση απέναντι στην ιδιοκτησία. Είναι κακό να υπάρχουν μεγάλες διαφορές στον πλούτο. Πρέπει να υπάρχει κάτι λάθος με το σύστημα, αφού οι άνθρωποι είναι σε θέση να συσσωρεύουν μεγάλες ποσότητες πλούτου. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα, που κανονικά ανήκουν σε όλους ή στο έθνος, και όχι στους ιδιώτες. Πράγματι, η ιδιοκτησία είναι πολύ συχνά ένα εμπόδιο που προξενεί αμηχανία, στην προσπάθεια για την υλοποίηση έργων, που θεωρούνται ευεργετικά για την κοινότητα ή την κοινωνία. Οι πολιτικοί έχουν λίγες τύψεις συνειδήσεως, όταν ρυθμίζουν ή θέτουν όρους για την ιδιοκτησία, φορολογώντας την υπερβολικά, ή ακόμη και απαλλοτριώνοντάς την για το γενικότερο καλό.