του Δημήτρη Γιαννακόπουλου* Η Αλίκη έδειχνε να πλημμυρίζει από αυτοπεποίθηση «μπορώ να αλλάξω τον κόσμο δίνοντας στις έννοιες το νόημα που εγώ επιθυμώ» σκέφθηκε. Αγνόησε όμως, η άμοιρη, την πολιτικο-κοινωνική διάσταση της Εντροπίας και την λυτρωτική αξία της ντροπής. Γι’ αυτό ο μαγικός της κόσμος υπήρξε ασύμπτωτος με την πραγματικότητα, στην οποία επέστρεψε να ζήσει […]

του Δημήτρη Γιαννακόπουλου* Ο τίτλος αυτού του άρθρου υποδηλώνει την αντι-σχολαστικότητα στην προσέγγιση δυο σημαντικών φιλοσοφικών ρευμάτων, δύο φαινομενικά αντίθετων σχολών σκέψης, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αφήνουν τα ίχνη τους σε οποιαδήποτε απόπειρα διερεύνησης του σημερινού πολιτικού φαινόμενου. Επιχειρώντας να αναδείξω την τελματώδη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το πολιτικό σύστημα […]

του Δημήτρη Γιαννακόπουλου* Το σημείωμα αυτό έχει ως αφετηρία το άρθρο του Π. Μανδραβέλη στη «Καθημερινή» (8/12), υπό τον τίτλο «Οι παλιές γραμμές». Συμφωνώντας, απολύτως, με τις διαπιστώσεις του συγγραφέα, έρχομαι να σκαλίσω το έδαφος πίσω από τις παλιές γραμμές, όχι τόσο για να εξετάσω την υπόθεση (πρόβλημα) του Φιλελευθερισμού στην Ελλάδα, όσο, μάλλον, για […]

By Dimitrios Giannakopoulos Science without philosophical view is just a technique (The echo of an imagined scientific-community at the beginning of 21st century) The second half of the 20th century, in the West, seems to be characterized as the reign of the disciplinarian orthodoxy in the humanitarian sciences. The scientific boundaries among the most scholars […]

του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Όταν η μυθοπλαστική ικανότητα της τηλεόρασης εγκλωβίζεται στη «παραμυθένια χυδαιότητα» των δήθεν ενημερωτικών της προγραμμάτων, τότε δημόσιος βίος, κοινωνία και προσωπικότητες μετατρέπονται σε δομικά υλικά μιας τηλεοπτικά ανατροφοδοτούμενης χυδαιοποιημένης πραγματικότητας. Απαραίτητη τηλεοπτική ύλη της λάσπης η οποία ξεχείλισε από τα «παράθυρα των 8» και σκέπασε ότι πιο υγειές και δημιουργικό σε αυτή […]