Γιατί θα ψήφιζα Αντώνη Σαμαρά
Νοέ 24th, 2009 | Ναπολέων Λιναρδάτος| Κατηγορία: Ελλάδα |
Email This Post
|
Print This Post
|
Στις επερχόμενες εκλογές της Νέας Δημοκρατίας τίθεται το ζήτημα αν η ΝΔ θα πρέπει να μετακινηθεί στο κέντρο ή αν το κέντρο θα πρέπει να μετακινηθεί δεξιά. Στην πρώτη περίπτωση, μετά από την συνήθη φθορά του κυβερνώντος κόμματος η ΝΔ σε εύλογο χρονικό διάστημα θα αναλάμβανε την εξουσία. Στην δεύτερη περίπτωση θα άλλαζε η Ελλάδα.
Δεν είμαι ο συνήθεις ψηφοφόρος Σαμαρά – όπως τουλάχιστον αυτός παρουσιάζεται στα ΜΜΕ. Πιστεύω στην παγκοσμιοποίηση όχι ως κάτι αρνητικό αλλά αναπόφευκτο, αλλά ως μια από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ευημερία της χώρας. Πιστεύω στις ελεύθερες αγορές, την χαμηλή φορολογία, το μικρό και αποτελεσματικό κράτος. Σε μια σειρά κοινωνικών θεμάτων έχω μια καθαρά φιλελεύθερη θέση, π. χ. είμαι υπέρ του γάμου των ομοφυλόφιλων.
Θα είχα αρκετούς λόγους να μην ψήφιζα Αντώνη Σαμαρά. Όταν έγραψα το Η Πολιτική Εκπαίδευση του Κώστα Καραμανλή, η πολιτική νεολαία στην όποια αναφέρομαι είναι αυτή της Πολιτικής Άνοιξης. Ο κ. Σαμαράς είναι και αυτός μέρος του πολιτικού συστήματος που έχει δείξει απίστευτη αναποτελεσματικότητα και έλλειψη φαντασίας. Το θέμα είναι ότι οι αδυναμίες και όλα τα αρνητικά του κ. Σαμαρά δυστυχώς υπερκαλύπτονται από αυτά της κ. Μπακογιάννη.
Οι πολιτικές επιλογές που έχουμε να κάνουμε τις περισσότερες φορές δεν είναι μεταξύ ενός απόλυτου καλού και κακού. Οι συνέπειες των επιλογών μπορεί πολύ εύκολα να διαψεύσουν ακόμα και τις πιο μετριοπαθείς μας ελπίδες. Όλα αυτά όμως δεν είναι λόγος για να αποφύγουμε το κόστος την οποιανδήποτε επιλογής.
Πριν από μερικές μέρες ο Αρης Σπηλιωτόπουλος μιλώντας σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων προσπάθησε να εξηγήσει τους λόγους που τον ώθησαν στην υποστήριξη της υποψηφιότητας Μπακογιάννη. Ο κ. Σπηλιωτόπουλος υποστήριξε ότι η πολιτική του μεσαίου χώρου, της οποίας υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες, ήταν αυτή που έδωσε τις τελευταίες σημαντικές νίκες στην ΝΔ. Μπορεί αυτές οι νίκες να μην είχαν πολιτικό περιεχόμενο και έργο αλλά για τον κ. Σπηλιωτόπουλο αυτό μάλλον αποτελεί δευτερεύων ζήτημα. Κάηκε η Αθήνα επειδή μια ‘δεξιά’ κυβέρνηση αρνήθηκε να επιβάλει τον νόμο και την τάξη υποκύπτοντας στα ενοχικά της σύνδρομα. Ήταν μια σαφής πολιτική που ήταν διατεθειμένη να θυσιάσει την ασφάλεια και την περιουσία των Αθηναίων προκειμένου να μην φανεί ως μια σκληρή και κατασταλτική δεξιά. Την ίδια απεχθή πολιτική ακολούθησε και στο θέμα της λαθρομετανάστευσης για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Ήταν η κυβέρνηση του μεσαίου χώρου που άφησε το κράτος να συσσωρεύει δισεκατομμύρια σε χρέη προκείμενου να ικανοποιηθούν οι πάσης φύσεως συντεχνίες στο όνομα μάλιστα της κοινωνικής ευαισθησίας. Ήταν το κόμμα που συχνά διακήρυττε τις φιλελεύθερες αρχές του αλλά που ποτέ δεν μπορούσε να βρει ένα πεδίο εφαρμογής τους. Μικροί, δειλοί, μοιραίοι.
Παρέλαβαν την τελευταία σοσιαλιστική χώρα της Ευρώπης, που δεν μπορεί να παράγει, δεν μπορεί να δημιουργεί και ζει αποκλειστικά με δανεικά και ευρωπαϊκή ελεημοσύνη. Μετά από δύο εκλογικές νίκες παρέδωσαν ακριβώς της ίδια χώρα απλά έξι χρόνια γηραιότερη.
Στο χώρο της εξωτερικής πολιτικής – με ορισμένες εξαιρέσεις – ακολούθησαν μια φοβική και απόλυτα κυνική στάση. Ανίκανοι να προωθήσουν τα ελληνικά συμφέροντα επαναπαύθηκαν στην ιδέα ότι οι Έλληνες πλέον το μόνο που περιμένουν από το κράτος είναι επιδοτήσεις , διορισμούς και επιδόματα. Δυστυχώς υπάρχει μια ισχυρή δόση αλήθειας στην παραπάνω θεωρία. Το κράτος νταντά μετατρέπει την κοινωνία των πολιτών σε μια άβουλη μάζα που ολοένα και περισσότερο επικεντρώνεται στην κατανάλωση της κρατικής ελεημοσύνης αγνοώντας όλα τα άλλα ζητήματα. [Αυτό θα πρέπει να γίνει μάθημα σε όλους τους δεξιούς (βλ. Σαμαρά) που απεχθάνονται τον οικονομικό φιλελευθερισμό]
Εάν η Ντόρα Μπακογιάννη εκπροσωπούσε έστω και μια ελάχιστη αλλαγή σε αυτό τον τρόπο διακυβέρνησης θα έπρεπε να έχει την υποστήριξη κάθε φιλελεύθερου. Το μήνυμα όμως της πολιτικής της εκστρατείας φαίνεται να είναι ότι θα είναι η συνέχεια του Κώστα Καραμανλή αλλά πιο εργατική και επίμονη. Το θέμα είναι ότι οι κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή δεν απέτυχαν μόνο λόγο στελεχιακής ανικανότητας αλλά πρωτίστως λόγο ιδεολογικής ανεπάρκειας. Ήταν οι κυβερνήσεις που δεν είχαν τίποτα να πουν και τίποτα να κάνουν. Το κυβερνητικό μοντέλο περιορίστηκε στην διαχείριση των κρατικών κονδυλίων. Ήταν οι κυβερνήσεις και το κόμμα που είχαν αποδεχτεί την απόλυτη ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς σε όλους τους τομείς και απλά επιθυμούσαν να είναι ο διαχειριστής αυτού του συστήματος όποτε το εκλογικό σώμα τους το επέτρεπε.
Ο Αντώνης Σαμαράς δεν είναι δυστυχώς το ριζικό ξέκομα από αυτό τον τρόπο σκέψης και δράσης. Είναι όμως μια κάποια πρόοδος και αυτό για τα ελληνικά δεδομένα είναι κάτι σημαντικό. Είναι τουλάχιστον η δεξιά που δεν ντρέπεται και ούτε απολογείται για την ιστορία της. Είναι η δεξιά που δεν θεωρεί τον πατριωτισμό και την εθνική ταυτότητα φθίνοντα απομεινάρια μιας άλλης εποχής που αργά ή γρήγορα θα ξεπεραστούν στην νέα εποχή της πολυπολιτισμικότητας. Είναι η δεξιά που δεν θεωρεί τα εθνικά συμφέροντα απεχθές βαρίδι στην εξάσκηση κυβερνητικών καθηκόντων.
Σήμερα η δεξιά στην Ελλάδα δεν έχει πολιτική. Για να έχει πολιτική θα πρέπει πρώτα να αποκτήσει πολιτικό λόγο. Για να έχει πολιτικό λόγο θα πρέπει καταρχήν να έχει την διάθεση να διαφοροποιηθεί από το αριστερό κατεστημένο. Αυτό το πρώτο και διστακτικό βήμα συμβολίζει η υποψηφιότητα Σαμαρά.
Εάν το ερώτημα σήμερα είναι ο εκσυγχρονισμός της Νέας Δημοκρατίας τότε θα πρέπει να απαντήσουμε τι εκσυχρονισμό θέλουμε. Η ΝΔ του 2000, την οποία ο κ. Σπηλιωτόπουλος εξήρε, ‘εκσυγχρονίστηκε’ αποπέμποντάς σχεδόν όλα τα φιλελεύθερα στοιχεία της. Ήταν η πρώτη φορά από την ίδρυση της ΝΔ που υπήρξε τέτοια καθαρά ιδεολογική εκκαθάριση στο εσωτερικό του κόμματος. Εκσυγχρονισμός για κάποιους σημαίνει να υπάρξει η ΝΔ ως ένα άλλο ΠΑΣΟΚ. Εφόσον το ΠΑΣΟΚ έχει κερδίσει τόσες εκλογικές νίκες από την μεταπολίτευση και μετά τότε πιστεύουν ότι η ΝΔ απλά οφείλει να ακολουθήσει αυτήν την εκλογικά πετυχημένη συνταγή. Η ΝΔ σε αυτή την περίπτωση θα λειτουργεί κάτι ως ο αναπληρωματικός του πολιτικού συστήματος, μπαίνοντας στο παιχνίδι όταν το ΠΑΣΟΚ έχει κουραστεί και πάει προσωρινά στο πάγκο.
Μια άλλη εκδοχή για τον εκσυχρονισμό της ΝΔ θα ήταν η προσπάθεια συγχώνευσης των συντηρητικών και φιλελεύθερων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας. Είναι μια αναγκαία συμμαχία που σκοπό θα είχε την μετατόπιση του ελληνικού πολιτικού κέντρου στα δεξιά. Θα ήταν μια συμμαχία που θα εξέφραζε τα ανερχόμενα στρώματα καθώς επίσης και τα διαρκώς αυξανόμενα τμήματα της κοινωνίας που πλήττονται όλο και πιο πολύ από την καταρρέουσα σοσιαλιστική οικονομία της Ελλάδας.
Αυτή η μεγάλη συμμαχία είναι μονόδρομος αν η δεξιά παράταξη θέλει όχι μόνο να έχει εκλογικές νίκες, αλλά επίσης αυτό που δεν έχει πετύχει από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, να έχει και πολιτικές νίκες.
Οι φιλελεύθεροι ποτέ δεν θα κερδίσουν εκλογικές νίκες χωρίς τους συντηρητικούς. Οι συντηρητικοί ποτέ δεν θα μπορέσουν να μεταφράσουν τις σπάνιες εκλογικές τους νίκες σε πολιτικές κατακτήσεις χωρίς τους φιλελεύθερους.
Αν ο Αντώνης Σαμαράς κερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές το πρώτο συστατικό μια σύγχρονης δεξιάς θα είναι διαθέσιμο. Από εκεί και μετά πολλά θα εξαρτηθούν από τι θα αποφασίσει ο Σαμαράς και τι θα αποφασίσουν να πράξουν οι φιλελεύθεροι. Η ευκαιρία για μια μεγάλη συμμαχία που θα μπορούσε να αλλάξει την Ελλάδα θα υπάρχει. Μετά από αναβολές και ακυρώσεις δεκαετιών το ραντεβού με την ιστορία θα μπορούσε να κλείσει.
Ναπολέων Λιναρδάτος
Αυτοπροσδιορίζομαι εδώ και πολλά χρόνια ως φιλελεύθερος και διαφωνώ κάθετα με την παρακάτω εκτίμηση:
“Οι φιλελεύθεροι ποτέ δεν θα κερδίσουν εκλογικές νίκες χωρίς τους συντηρητικούς. Οι συντηρητικοί ποτέ δεν θα μπορέσουν να μεταφράσουν τις σπάνιες εκλογικές τους νίκες σε πολιτικές κατακτήσεις χωρίς τους φιλελεύθερους.
Αν ο Αντώνης Σαμαράς κερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές το πρώτο συστατικό μια σύγχρονης δεξιάς θα είναι διαθέσιμο. Από εκεί και μετά πολλά θα εξαρτηθούν από τι θα αποφασίσει ο Σαμαράς και τι θα αποφασίσουν να πράξουν οι φιλελεύθεροι. Η ευκαιρία για μια μεγάλη συμμαχία που θα μπορούσε να αλλάξει την Ελλάδα θα υπάρχει. ”
Γιατί δεν νιώθω καμία εκλεκτική συγγένεια με τους “συντηρητικούς” στους οποίους αναφέρεται ο κ. Λιναρδάτος. Ας μην μπερδευόμαστε με την Αμερική όπου οι εκεί συντηρητικοί έχουν τουλάχιστον μία παράδοση πίστης στην ελεύθερη αγορά. Οι Έλληνες συντηρητικοί κουβαλάνε την κληρονομιά της κρατικίστικης/ “Γκωλικής” δεξιάς του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Πολλοί από αυτούς θα επιχειρηματολογούσαν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ π.χ. για “εθνικούς” λόγους. Πως θα γεφυρωθεί αυτό το ιδεολογικό χάσμα και τι είδους “συμμαχία” είναι αυτή που θα μπορούσε να δημιουργηθεί;
Kαι για την ώρα παραμένω σε ένα παράδειγμα που άπτεται της οικονομικής ελευθερίας. Που να πάμε σε θέματα όπως η αποποινικοποίηση της κάνναβης π.χ.
@El Burro
Mostly agree. To be clear, οι περισσότεροι πολιτικοί που τώρα αυτοαποκαλούνται συντηρητικοί είναι limited καραγκιόζηδες συνήθως συνδεδεμένοι με την εκκλησία.
Ελπίζω η δική μας η γενιά να βγάλει κάποιους αξιοπρεπείς well-educated συντηρητικούς πολιτικούς που θα βασίζουν την ιδεολογία τους όχι στην θρησκεία, αλλά σε structuralist views και θα έχουνε διαβάσει και έναν Leo Strauss από Chicago
Εδώ ο κ. Λιναρδάτος μας εξηγεί γιατί θα “ψήφιζε Σαμαρά”. Ο κ. Αρβαντίνης σε άλλο άρθρο του στο κοκορα αναφέρεται στο “έλειμα πολιτικής αξιοπιστίας του Σαμαρά”. Ο κ. Χορμοβίτης, από την άλλη, σε δικό του άρθρο υποστηρίζει οτι ο Ψωμιάδης είναι ο πλέον φιλελεύθερος απο τους τρεις υποψήφιους. Αν λάβουμε υπόψη μας και τις πολλές, διαφορετικές και συχνά αντικρουόμενες απόψεις των φιλελεύθερων σχολιαστών των άρθρων στο rooster, τις αναλύσεις επί αναλύσεων που διεξάγονται για το τι πρεσβεύει ο φιλελευθερισμός, τα 500 διαφορετικά επίθετα που χρησιμοποιούνται κατά καιρούς (από κοινωνικός μέχρι ριζοσπαστικός) για το προσδιορισμό του, το γεγονός ότι ακόμη και για το ίδιο επίθετο πολλοί φιλελεύθεροι διαφωνούν μεταξύ τους για το τι πραγματικά σημαίνει, όλα αυτά μου δίνουν την εντύπωση ότι όσα είναι τα μέλη της Δράσης άλλες τόσες είναι και οι φιλελεύθερες τάσεις που πρεσβεύονται. Όλα αυτά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ιδεολογική ιδεολογική τρικυμια εν κρανίω και ως φιλελεύθερος πύργος της Βαβελ.
“Υπάρχουν πολοί παράγοντες που θα το καθόριζαν αυτό. Αλλά πολιτική κουλτούρα, ιστορία και εκλογικό σύστημα συνηγορούν υπέρ μιας συνύπαρξης κάτω απο μια πολιτική στέγη.”
Η οποία όμως παράγει στρεβλώσεις, δεδομένου ότι ένα κόμμα οφείλει να έχει μια γραμμή προς τα έξω.
Δεν μπορεί π.χ. οι μεν να κατηγορούν τους δε επί “νεοφιλελευθερισμό”, υιοθετώντας την αγοραία κριτική της αριστεράς, λες και δεν είναι οι ίδιοι που κατεξοχήν αποδέχονται βασικούς κανόνες της αγοράς, είναι υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, της πειθαρχίας των δημόσιων οικονομικών κλπ. Ή λες και αυτοί που κατηγορούσαν τον γέρο Καραμανλή για “σοσιαλμανία” όταν κρατικοποιούσε ιδιωτικές επιχειρήσεις, δεν ήταν οι ίδιοι οι δεξιοί, αλλά …κάποιοι αριστεροί ή κεντρώοι.
Κι από την άλλη δεν μπορεί οι δε να κατηγορούν τους μεν για “εθνικιστές” και “ακροδεξιούς”, υιοθετώντας κι αυτοί την αγοραία κριτική της αριστεράς, λες και οι μόνες θέσεις που επιτρέπεται να έχει κανείς σε κοινωνικά ή εθνικά θέματα είναι αριστερές ή κεντρώες συμβιβαστικές. Λες και το να είναι κανείς avowedly conservative σε κάποια θέματα συνιστά από μόνο του “ακρότητα”.
Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι διαφωνίες θα είχαν πολύ περισσότερο νόημα σε διαφορετικά κόμματα που απλά θα συνέπιπταν σε κυβερνητικές συνεργασίες.
@ Σταύρος Γιαννακόπουλος Νοεμβρίου 25th, 2009 11:37 πμ :
Μεταξύ των αριθμημένων σημείων που αποδεικνύουν ότι έχω γράψει ένα άρθρο του μίσους είναι:
“7.Αυτό το «συνοθυλευμα συντηρητικων,ακροδεξιων και ελαχιστων «φιλελευθεριζοντων» του κωλου» είναι που πρόβαλε τα όποια γνωστά σήμερα πρόσωπα του φιλελεύθερου χώρου.
( Ντροπή σας κύριε Λιναρδάτε, κανένα ήθος)”
Απαντούσα βέβαια σε σχόλιο προηγούμενου αναγνώστη για αυτό έχω και τα εισαγωγικά. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω όμως πως αυτό μου το σχόλιο αποδεικνύει ότι είμαι ακραίος; Το ότι οι Ανδριανόπουλος και Μάνος αναδύθηκαν μέσα από την ΝΔ είναι γεγονός. Αλλά ας υποθέσουμε ότι έκανα λάθος στην συγκεκριμένη διαπίστωση, αυτό πώς αποδεικνύει ποια είναι η ιδεολογική μου ταυτότητα; Αυτό θα μπορούσε να το πει ο οποιασδήποτε, είτε αριστερός, είτε δεξιός κτλ.
Λυπάμαι κ. Γιαννακόπουλε αλλά το σχόλιο σας που εμπεριέχει ακραίους χαρακτηρισμούς – τους όποιους δεν κάνετε το παραμικρό για να στοιχειοθετήσετε – είναι παντελώς γελοίο.
@ ΠΑΣΟΚ-poisonous Νοεμβρίου 25th, 2009 2:17 μμ :
Πόσους πρόσφυγες είσθε διατεθειμένος να δεχόμαστε κάθε χρόνο προκειμένου να είμαστε πολιτισμένη χώρα; Υπάρχει αριθμητικό όριο;
“Tora gia to allo, oloi oi volemenoi den goustaroyn toys allous Soy leei, ego eimai idios me ton Mexicano? O Mexicanos eimai vromiaris kai o allos einai o athlios”
Καταλαβαίνω ότι αν μετέτρεπα τον ευατό μου σε αχυράνθρωπο αυτό θα εξυπηρετούσε την επιχειρηματολογία σας. Σταματήστε όμως να ‘απαντάτε’ σε πράγματα που ποτέ δεν έχω πει και ούτε έχω υπονοήσει. Γνωρίζω ότι η αριστερά δεν έχει συνηθίσει τον αντίλογο στην Ελλάδα. Τώρα που σιγά σιγά τέτοιος αντίλογος αναπτύσσετε στο διαδίκτυο πετάτε ότι βρίσκεται μπροστά σας.
@ spyridon44 Νοεμβρίου 25th, 2009 3:28 μμ :
Το τι αποφασίζει η κάθε χώρα για την μετανάστευση πρέπει να έχει ως μοναδικό γνώμονα το συμφέρον της σήμερα.
@ marios Νοεμβρίου 25th, 2009 7:46 μμ :
Αν ο κ. Μπερλουσκόνι είναι εναντίον της λαθρομετανάστευσης τότε φυσικά θα συμφωνούσα με αυτό. Όπως συμφωνώ και με τον κ. Παπανδρέου που προεκλογικά είχε μιλήσει περί μηδενικής ανοχής.
@ El Burro Νοεμβρίου 26th, 2009 1:42 μμ :
Σε ένα μεγάλο βαθμό έχετε δίκιο. Τα πράγματα όμως αλλάζουν και θα άλλαζαν ακόμα πιο γρήγορα αν οι φιλελεύθεροι αποφάσιζαν να να γίνουν μια ενεργή τάση μέσα στην ΝΔ.
@ alex Νοεμβρίου 26th, 2009 4:11 μμ :
Υπάρχουν πολλές απόψεις γιατί η φιλελεύθερη Ελλάδα είναι η σκεπτόμενη Ελλάδα, δεν τρώμε όλοι τα φρεσκοκατεψυγμένα της κ. Κανέλη.
@ nik Νοεμβρίου 26th, 2009 5:07 μμ :
Σε διαφορετικά κόμματα που θα ήταν πάντα στη αντιπολίτευση. Βέβαια στην αντιπολίτευση θα ήταν συνήθως οι δεξιοί ενώ οι φιλελεύθεροι θα είχαν ίσως και πρόβλημα να μπαίνουν στο κοινοβούλιο.
Υπάρχουν πολλές απόψεις γιατί η φιλελεύθερη Ελλάδα είναι η σκεπτόμενη Ελλάδα, δεν τρώμε όλοι τα φρεσκοκατεψυγμένα της κ. Κανέλη.
Φαντάσου, λέω, έναν κόσμο, όπου ο κάθε σκεπτόμενος επιστήμονας (γιατρός, μηχανικός, φυσικός, βιολόγος, κτλ.) εξέφραζε διαφορετική άποψη και κατέληγε στα δικά του συμπεράσματα… Η ανθρωπότητα δεν θα έκανε ούτε μισό βήμα μπρος! Tο φαινόμενο της “τρικυμίας εν κρανίω” που περιέγραψε ο Alex είναι μια ακόμα ένδειξη της αντιδραστικότητας του λεγόμενου φιλελευθερισμού.
Πόσους πρόσφυγες είσθε διατεθειμένος να δεχόμαστε κάθε χρόνο προκειμένου να είμαστε πολιτισμένη χώρα; Υπάρχει αριθμητικό όριο;
Ela de! Afto elegan kai oi kyverniseis sto Olokaftoma Posous Evraious boroyme na paroyme? Eimaste gematoi Evraious as toys kratisei o Xitler kai as toys kanei oti thelei
Παλι ο κ.Λιναρδατος απαντησε ευστοχα να απαντησει στο ερωτημα που του εθεσα για τη μεταναστευτικη πολιτικη Μπερλουσκονι.Ειναι προς τιμην του το γεγονος οτι προσπαθει να απαντει σε ολα τα ερωτηματα που του τιθεται και θελω να πιστευω πως για αυτον τον λογο οι απαντησεις του ειναι συνοπτικες και μερικες φορες πληρεις.Εγω ρωτησα τον κ.Λιναρδατο αν ειναι προθυμος να αποδεκτει μετρα οπως αυτα της κυβερνησης Μπερλουσκονι για την αντιμετωπιση της μεταναστευσης που ομως οδηγουν στην καταπατηση ανθρωπινων δικαιωματων αλλα και στη παραβιαση θεμελιωδων αξιων της δημοκρατιας οπως αντιλαμβανεται συμφωνα με τα γραπτα του τις εννοιες αυτες ο ιδιος.Επισης αυτο που μου κανει εντυπωση τοσο στο αρθρο οσο και στα σχολια του κ.Λιναρδατου ειναι η εμμονη του να διαχωριζει το πολιτικο συστημα σε δυο πτερυγες την δεξια και την αριστερη.Συμφωνα με το κ.Λιναρδατο δηλαδη στην Ελλαδα η δεξιος εισαι η αριστερος,δεν υπαρχει δηλαδη διαφορα μεταξυ ενος κομμουνιστη και ενος σοσιαλιστη,ενος εθνικιστη και ενος φιλελευθερου.Αυτη η αντιληψη ειναι ενα καθαρα μετεμφυλιακο καταλοιπο ευδιακριτη στο κομμα της ΝΔ για του οποιου την τυχη φαινεται πως πολλοι στο μπλογκ κοπτονται.Οταν ειχα γραψει κατι τετοια επενεβη ο κ.Χαραλαμπους και με κατηγορησε οτι χρησιμοποιω χαρακτηρισμους χωρις αντικρυσμα.Φαινεται πως τελικα δεν ειχα απολυτο αδικο.
Eγώ θα ψήφιζα Beba Blanche.
Happy Θενκσγκίβιον everybody
Και κάτι για να γελάσουμε, από το μέλος της ΦΣ “Αθήναιο”:
“Κάποιοι στη Νέα Δημοκρατία, βρήκαν, επιτέλους, το κουράγιο να μιλήσουν για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και των μεταναστών, την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και για την Πατρίδα χωρίς να σε κάνουν να ντρέπεσαι που τους ακούς. Κι αυτοί “οι κάποιοι” είναι η ομάδα των βουλευτών και των στελεχών της οποίας ηγείται η Ντόρα Μπακογιάννη. “
http://bspinoza.wordpress.com/2009/11/26/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B8%CE%B1-%CF%88%CE%AE%CF%86%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%81%CE%B1-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7/
Ο seiji otaku σε σχόλιά του στο άρθρο του Ανδριανόπουλου “Ελλάδα, Τουρκία και το άνοιγμα με τη Ρωσία” λέει:
“Κόμβος γίνεσαι, δεν γεννιέσαι. Το Dubai μέσα στην έρημο έγινε κόμβος μετά από φιλελεύεθερες οικονομικές πολιτικές και εθνικό όραμα. … Α, δεν έχουνε και τα σαϊνια της Ελευθεροτυπίας και της Greenpeace να εναντιώνονται στην πιο καθαρή και ασφαλή ενέργεια, την πηρυνική…”
και (προς τον rebel)
“Ολα τα ξέρετε εσείς οι Μαρξιστές. Σου είχε ξεφύγει λίγο το Dubai, αλλά το έμαθες και αυτό μέσα σε δύο ώρες -από τον Guardian. Για την τρελή ανάπτυξη έχει κεντρικό σχεδιασμό, αλλά για την εκμετάλλευση των εργατών (που μάλλον προτιμούνε το Dubai από την φτώχια πίσω στις πατρίδες τους) φταίει ο άγριος καπιταλισμός του.
Λοιπόν, το Dubai έχει άγριο καπιταλισμό (αυτό είναι καλό son), στηρίζει το μοντέλο ανάπτυξης του στην Σιγκαπούρη (την αγαπημένη του δάσκαλου Milton Friedman), έχει free economic zones με μηδαμινό εταιρικό φόρο και ελάχιστο regulation που γίνεται της Rand, και ο προσωπικός φόρος εισοδήματος είναι μηδέν (0) %. Δηλαδή, στο payment slip που παίρνεις κάθε μήνα το νούμερο πάνω-πάνω είναι ίδιο με το νούμερο στο bottom line… Έτσι έγινε κόμβος. Όσο για τον «κεντρικό σχεδιασμό» , έχει να κάνει λιγότερο με επέμβαση στην οικονομία και περισσότερο με πάθος για την πρόοδο της χώρας. Αυτό είναι που εγώ ονομάζω υγιή φιλοδοξία και εθνικό όραμα. Εσύ συνέχισε να κοίτας την Β. Κορέα”
Προτρέπω στους απανταχου φιλελεύθερους (νεο- και μη) να δουν τις σημερινές ειδήσεις….μπορείτε να ξεκινήσετε απο το Βήμα στο άρθρο με τίτλο “Εσκασε η φουσκα του Ντουμπάι” στο http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=17&artId=301753&dt=27/11/2009 . Και αυτό φρεσκοκατεψυγμένο της κας Κανέλη είναι? Πώς σχολιάζει η ‘φιλελεύθερη Ελλάδα”, “σκεπτόμενη” Ελλάδα το κανόνι του Ντουμπάι???
”Στο κάτω-κάτω ο ΑΣ έχει και ένα ΜΒΑ από το Χάρβαρντ, σίγουρα καταλαβαίνει 5 πράγματα παραπάνω για την απελευθερωτική δύναμη της αγοράς από την Ντόρα.”
Kαι ο Παπανδρεου ηταν καθηγητης οικονομικων, αλλα συνειδητα κατεστρεψε ολες τις παραγωγικες δυναμεις της χωρας, αποθεωσε το ρουσφετι και την αναξιοκρατια και εθεσε βασεις της καταστροφης της χωρας.
O Παπανδρεου υπηρξε ο αρχηγος μια συμμορίας δοσιλογικών καθαρμάτων έπεισε εδω και δεκαετίες τους επιβαίνοντες να τους δώσουν εν λευκό το τιμόνι του πλοίου.
Σε αντάλαγμα κάλλεσαν αρκετούς από τα κάτω καταστρώματα στο πάρτυ με χαβιάρι και σαμπάνια του VIP Σαλονιού.
Το θεμα δεν ειναι εαν καποιος εχει τις γνωσεις να τις εφαρμοσει αλλα εαν εχει την βουληση.
Το θεμα ειναι εαν καποιος λειτουργει ως ηγετης της χωρας του ή ως πρακτορας αλλης χωρας
Μια χαρα ηξερε ο Σαμαρας τις καταστροφικες για την χωρα συνεπειες της πολιτικης του στο Μακεδονικο δεν ειχε κανενα προβλημα να το κανει.
ΣΑΜΑΡΑΣ ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ ΄΄ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ΄΄ ΚΑΙ ΄΄ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ΄΄
Οι ΄΄πατριώτες Μακεδονομάχοι΄΄ πολιτικοί στην Ελλάδα, έχουν ένα περίεργο κοινό χαρακτηριστικό στην πλειοψηφία τους.
Οι ίδιοι ΄΄Μακεδονομάχοι΄΄ που οργιάζουν σε αντιδυτικισμό και αντιευρωπαϊσμό εάν μία Δυτική χώρα ή Δυτικός πολιτικός ψελλίσει λίγες λέξεις υπέρ της γείτονας FYROM ή τολμήσει να την αναγνωρίσει ως ΄΄Δημοκρατία της Μακεδονίας΄΄, όχι μόνο δεν τους πειράζει όταν η Ρωσία στηρίζει απροκάλυπτα την γείτονα χώρα, αλλά και την προωθούν απροκάλυπτα εντός και εκτός της χώρας.
Μετά τον ΄΄Μακεδονομάχο΄΄ Καρατζαφέρη που έφτασε να κάνει ομιλία για το Μακεδονικό με υψωμένες μπροστά του κάμποσες σημαίες από την χώρα που αναγνώρισε από το 1993 την γείτονα χώρα ως ΄΄Δημοκρατία της Μακεδονίας΄΄
http://liberalcreta.pblogs.gr/2009/10/523492.html
Ο Σαμαράς ο ΄΄ανένδοτος΄΄ αυτός ΄΄Μακεδονομάχος΄΄ πολιτικός καταπίνει τα χαστούκια από την ΄΄φίλη΄΄ Ρωσία.
Αυτός που έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη με πρόσχημα την μη ΄΄εθνικά υπερήφανη΄΄ στάση του στο Μακεδονικό.
Δεν τον πείραξε ποτέ ούτε η αναγνώριση της FYROM από την Ρωσία ως ΄΄Δημοκρατία της Μακεδονίας΄΄. Ούτε το ότι ο ΄΄φίλος΄΄ Πούτιν αποκάλεσε δύο φόρες την γείτονα χώρα ως ΄΄Μακεδονία΄΄ παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού
http://www.cosmo.gr/Politics/Russia/196912.html?id=13,20361,0,0,1,0
Και δεν τον πείραξε καθόλου τον ΄΄πατριώτη΄΄ Σαμαρά ούτε το ότι ο Πούτιν πούλησε την χώρα μας στο θέμα των αγωγών, κάνοντας συμφωνία για άλλο αγωγό με τον Ερντογάν, ούτε το ότι μίλησε για δυο κράτη στην Κύπρο
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_07/08/2009_324898?id=13,20361,0,0,1,0
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1040691?id=13,20361,0,0,1,0
Διαβάστε εδώ την φιλορωσική ομιλία Σαμαρά στο Ίδρυμα Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη
http://www.apodimos.com/arthra/09/Feb/SAMARAS_META_APO_18_XRONIA_EISERXETAI_STO_MAXIMOY_OS_YPOYRGOS/index.htm
Χαρακτηριστικά αποσπάσματα
΄΄ …;.Η Ρωσία όμως ήταν φυσικός σύμμαχος κι απαραίτητος εταίρος της Αμερικής στον πόλεμο κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Και η Ουάσιγκτων χρειαζόταν τη Ρωσία στο μέλλον για τον έλεγχο των ηγετικών φιλοδοξιών της Κίνας. Αντί να συγκλίνει στρατηγικά με τη Μόσχα, η Ουάσιγκτων άνοιξε νέο μέτωπο σε βάρος της …;.. Έτσι, αντί να συνεργαστούν με τη Ρωσία στην αντιμετώπιση του Πολεμικού Ισλάμ οι ΗΠΑ άνοιξαν μέτωπο εναντίον της. Και την ίδια ώρα που άνοιγαν μέτωπο εναντίον της, την ενίσχυαν, άθελά τους, βέβαια …;.΄΄
…;..Μια στρατηγική σύγκλιση Αμερικής – Ρωσίας αίρει όλα τα αδιέξοδα της αμερικανικής πολιτικής από το Ιράκ ως τη Βόρειο Κορέα, καλύπτει όλες τις ανησυχίες της Ρωσίας (από τον Καύκασο ως την Κίνα), ανοίγει το δρόμο για την επίλυση όλων των διεθνών προβλημάτων, από το Μεσανατολικό ως την ισλαμική τρομοκρατία και δημιουργεί συνθήκες διεθνούς σταθερότητας και Ειρήνης …;.. Και η Ευρώπη; Η Ευρώπη έχει κι αυτή ανάγκη από μια στρατηγική σύγκλιση Αμερικής- Ρωσίας …;..
…;.Από μια στρατηγική σύγκλιση Αμερικής Ρωσίας θα βγουν ωφελημένες και οι δύο. Αλλά περισσότερο, ίσως θα βγει ωφελημένη η Ενωμένη Ευρώπη. Γιατί όπως έδειξε η ιστορική εμπειρία – πρόσφατη και παλαιότερη – η Ευρώπη δεν μπορεί να ενωθεί μέσα σε ένα κλίμα ψυχροπολεμικών ανταγωνισμών Δύσης-Ανατολής …;.
…;Η νέα Ευρω-ατλαντική σχέση περιλαμβάνει και τη Ρωσία, προϋποθέτει απαραίτητα τη σύγκλιση Αμερικής-Ρωσίας, επιταχύνει και διευκολύνει την Ένωση της Ευρώπης και στηρίζεται στην ανάδειξη της Ευρώπης σε κέντρο των διεθνών ισορροπιών. Τελικά εξασφαλίζει προσαρμοστικότητα και ελαστικότητα στην ενσωμάτωση όλου του υπόλοιπου κόσμου, σε ένα αληθινό συνεταιρισμό αμοιβαίου οφέλους, σε ένα παίγνιο θετικού αθροίσματος …; …;
Η Ευρώπη έμαθε από τα λάθη της κι είναι έτοιμη να προχωρήσει. Η Ρωσία έχει κι αυτή διδαχθεί από τα λάθη της και μάλλον δεν θα αρνηθεί έναν τέτοιο «ιστορικό συμβιβασμό».
Μένει να δούμε αν ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα είναι έτοιμος να ανοίξει το δρόμο …;…
Το κακό είναι ότι έχει πολλά εμπόδια στο δρόμο του.
Το παρήγορο είναι ότι δεν έχει και πολλές εναλλακτικές επιλογές …; …;΄΄
Είναι άξιο απορίας…πως αυτοί που έχουν αναγάγει την στάση κάποιου στο Μακεδονικό ως το υπέρτατο ΄΄κριτήριο πατριωτισμού και φιλελληνισμού΄΄, πώς και είναι τόσο επιεικείς με την ανθελληνική -για τα δικά τους κριτήρια- στάση της Ρωσίας;
Είτε λοιπόν η στάση στο Μακεδονικό είναι πράγματι ΄΄κριτήριο πατριωτισμού και φιλελληνισμού΄΄, οπότε η Ρωσία δεν είναι καθόλου φίλη μας τελικά, και αυτοί που την στηρίζουν δεν είναι και τόσο πατριώτες αφού στηρίζουν μία εχθρική χώρα …;
Είτε η στάση στο Μακεδονικό δεν είναι πράγματι ΄΄κριτήριο πατριωτισμού και φιλελληνισμού΄΄, και όλοι αυτοί οι επιλεκτικά ΄΄Μακεδονομάχοι΄΄ είναι κοινοί απατεώνες που χρησιμοποιούν το Μακεδονικό επιλεκτικά για να χειραγωγήσουν την πορεία της χώρας μακριά από την Δύση, και να εκκαθαρίσουν τους πολιτικούς τους αντίπαλους με την κατηγορία του μη πατριώτη …;
Μπορεί βέβαια να ισχύουν και τα δύο …;
Φυσικά όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να συμβαίνουν χωρίς την κάλυψη από τα καθεστωτικά ΜΜΕ που δεν αναδεικνύουν αυτή την αντίφαση..;
ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!
¨Έχει πλάκα, μπορώ να φανταστώ τον Alex, τον rebel και κάθε πικραμένο Μαρξιστή που έχω ταπώσει στο παρελθόν να ονειρεύονται κάθε βράδυ την πτώση του καπιταλισμού, των χρηματιστηρίων και του Dubai…
Πολυ σύντομα: Το Dubai πριν 15 χρόνια ήτανε έρημος. Χωρίς στάλα πετρέλαιο, αλλά με εθνικό όραμα, επιχειρηματικό πνεύμα και σύμμαχο τις αγορές, κατάφερε να γίνει τοπικό hub, με απίστευτα projects που τραβήξανε τις top εταιρίες στην περιοχή και δώσανε δουλειά σε 100αδες χιλιάδες ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Βεβαίως, όπως είπα και στυς δημοσιογράφους που με πέρνανε χτες τηλέφωνο από Ελλάδα, όταν είσαι hub, βασίζεσαι πολύ στο διεθνές οικονομικό κλίμα – ειδικά άμα δεν έχεις και πετρέλαιο. Η τωρινή κρίση προφανώς χτύπησε άσχημα το Dubai (λιγότερο πάντως απ’όσο αρχικά περιμένανε όλοι) και μέσα στο παιχνίδι είναι και το default ομολόγων, όπως για όλες τις εταιρίες, έτσι και για το Dubai Inc. Το σίγουρο είναι ότι το Dubai is here to stay και αργά ή γρήγορα θα ανακάμψει. Και σε κάθε περιπτωση το Dubai είναι καλύτερα από τo slow and irreversible death της Ελλάδας που είπαν και οι Financial Times χτες: http://www.ft.com/cms/s/3/8b9a343e-d9d5-11de-ad94-00144feabdc0.html?nclick_check=1
Έχουν πάντως πλάκα οι Έλληνες αντι-καπιταλιστές. Σέρντονται μέσα στην μιζέρια τους και σε όλη τους την ζωή αντί να κοιτάξουνε πως να βελτιωθούνε και να φτάσουνε άλλες χώρες, περιμένουνε με χαρά κάθε πτώση της αγοράς ή αποτυχία επιχειρηματιών για να νιώσουνε καλύτερα μέσα στην μηδενικότητα τους. Pathetic loosers…
Πάντως οι Αμερικάνοι συντηρητικοί δεν συμπαθούν και πολύ τους αποφοίτους του Χάρβαρντ και τους λεγόμενους intellectuals γενικότερα.
Ακόμη ο Σαμαρας νομίζω οτι παίζει το χαρτί του πιο σοφτ φιλελευθερου, απο την κόρη του “hardcore” Μητσοτάκη. Επίσης αν και ο λογος και των δύο είναι όπου φυσάει ο άνεμος και δεν είναι δύνατο να βγούν συμπεράσματα προς τα που πλέουν, οι ομιλίες του σαμαρά ειναι κατεμε πολύ φτηνιάρικες.
Χαζομάρα της Ντόρας που συμφώνησε σε εκλογή από τη βάση, και ντροπή για ένα συντηρητικό κόμμα να γραφει στα άγραφα τον νόμο του, το καταστατικό του.(ιδίωμα παντός αριστερών, άλλο ένα δείγμα αριστεροποίησης της ΝΔ)
μη χάνετε τη ψυχραιμία σας seiji otaku
Πάντως, εγκυρότατες και πλέον αξιόπιστες οι προβλέψεις για το οικονομικό μέλλον του Dubai. Ποιος είχε τραγουδήσει “είναι κακό να χτίζεις στην άμμο παλάτια”?
εσυ αλεξακο και λοιποι μαθε ποσο σύχνο είναι το breaching of covenants μετά απο μια κρίση σε ένα κλαδο. Ασχετα αν οι αραβες πληρώσουν την φιλοδοξία τους ή όχι εσύ θα παραμείνεις ένας pathetic loser.
και επειδή το’ πες εσύ καπιταλιστάκο σίγουρα έτσι θα’ναι… δεύτερος στη σειρά που χάνει τη ψυχραιμία του…
Το Dubai πριν 15 χρόνια ήτανε έρημος. Χωρίς στάλα πετρέλαιο, αλλά με εθνικό όραμα, επιχειρηματικό πνεύμα και σύμμαχο τις αγορές
Βασικά έγινε όλ’αυτά κλπ. κλπ. όταν το Άμπου Ντάμπι αποφάσισε να επενδύσει τα πλεονάσματά του από τα έσοδα πετρελαίου στο γειτονικό υπανάπτυκτο εμιράτο. Κοινώς είναι μια μορφή πενταετούς πλάνου αλλά σοσιαλιστικά με πολλά, πάρα πολλά κρατικά κεφάλαια. Επειδή οι τύποι του Ντουμπάι τα βρήκαν έτοιμα και δεν κόπιασαν, το Ντουμπάι δεν έγινε ποτέ σοβαρό κράτος http://www.independent.co.uk/opinion/commentators/johann-hari/the-dark-side-of-dubai-1664368.html
Αναρωτιέμαι γιατί όλοι οι αυτοδημιούργητοι και born to be winners που γράφουν εδώ μέσα δεν έχουν μεταναστεύσει στο Dubai.
Από το urban dictionary: “A looser is a loser who can’t spell loser.”
Wait, I found another one: “A retard is a Marxist troll that needs 8 hrs to articulate a comeback line -and it is about a typo…”
Χαχαχαχαχαχ οι μαρξιστες εδω εχουν ξεσαλωσει. Τρελαινοτναι με την ιδεα οτι θα καταρρευσει ο παγκοσμιος καπιταλισμος και οι κομισαριοι Ρεμπελ, Σακτουαρυ, Αλεξ και λοιπες φασιστικες δυναμεις θα αναλαβουν τον δρομο προς το μελλον.
Κλασσικα Ελληνακια που παρακαλουν να ψοφησει ο γειτονας για να αποκτησει η μιζερη υπαρξη τους καποιο νοημα.
“Σε διαφορετικά κόμματα που θα ήταν πάντα στη αντιπολίτευση. Βέβαια στην αντιπολίτευση θα ήταν συνήθως οι δεξιοί ενώ οι φιλελεύθεροι θα είχαν ίσως και πρόβλημα να μπαίνουν στο κοινοβούλιο.”
Δε νομίζω, ιδίως για το δεύτερο. Πόσοι είναι εν τέλει οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως “φιλελεύθεροι” εντός ΝΔ; Αν είναι τόσοι λίγοι, προς τι η όλη φασαρία; Αν πάντως λάβουμε ως κριτήριο το δημοψήφισμα του ’74, φαίνεται να αποτελούν μεταξύ 1/5 και 1/7 της εκλογικής της δύναμης, δηλαδή ένα 5-7% επί του συνόλου. Εδώ βέβαια βάζω γενικά τους κεντρώους που ήρθαν επί γέρου Καραμανλή, χωρίς να εξετάζω πόσοι από αυτούς είναι όντως κλασσικοί φιλελεύθεροι με την οικονομική έννοια, κι όχι με την παλιά βενιζελική (δηλ. αντιμοναρχικοί).
N.L. (55)
Πολλές Πολιτικές επιβάλλονται εκ των πραγμάτων.
– Οποιος παραγνωρίζει την πραγματικότητα υφίσταται τις συνέπειες – ή τις υφίστανται τα “πρόβατά” του… – και εγώ, μέσα, έκων-άκων….
[…] του Ναπολέων Λιναρδάτου στο e-rooster Στις επερχόμενες εκλογές της Νέας Δημοκρατίας τίθεται το ζήτημα αν η ΝΔ θα πρέπει να μετακινηθεί στο κέντρο ή αν το κέντρο θα πρέπει να μετακινηθεί δεξιά. Στην πρώτη περίπτωση, μετά από την συνήθη φθορά του κυβερνώντος κόμματος η ΝΔ σε εύλογο χρονικό διάστημα θα αναλάμβανε την εξουσία. Στην δεύτερη περίπτωση θα άλλαζε η Ελλάδα… Επιστροφή στην πηγή της δημοσίευσης ! […]
re. Dubai
απλά ζήτησα να σχολιαστεί η φούσκα του Dubai…ο τρόπος που απαντήσατε όμως δείχνει έλειψη ψυχραιμίας, έλειψη επιχειρημάτων και πανικό. αναφορικά με τα άρθρα σε financial times και αλλού, οι κερδοσκοπικές πιέσεις προς την Ελλάδα είναι γνωστές σε όλους, χωρίς βέβαια αυτό να αναιρεί τα οικονομικά χάλια στα οποία βρίσκεται
Μπορώ να ρωτήσω κάτι προσωπικό;
Υπήρξε ο συντάκτης ποτέ μέλος της ΠΟΛΑΝ ή του ΚΕΠ.
Αν θέλει απαντά.
@ nik
Πείτε μου ευγενώς ΠΩΣ τα αποτελέσματα του Δημοψηφίσματος του 1974 σας βοήθησαν να συμπεράνετε πόσοι είναι οι φιλελεύθεροι εντός της ΝΔ, μεθοδολογικά εννοώ.
Ευχαριστώ
@C A Hassapoyannes
Απλά έθεσα την εξής προϋπόθεση: όσοι ψήφισαν υπέρ της βασιλείας το ’74, ίσως στη χειρότερη στιγμή του θεσμού μετά από ό,τι είχε προηγηθεί την πρηγούμενη 10ετία, δεν μπορεί παρά να ήταν, στο συντριπτικά μεγαλύτερο βαθμό, οι συντηρητικοί, του τύπου throne and altar, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Σϊγουρα δεν ήταν οι μόνοι βασιλόφρονες μέχρι τότε, παρά το όσα λένε πολλοί ανανήψαντες “δημοκρατικοί”, αλλά πιστεύω ότι ήταν οι μόνοι που στη συγκεκριμένη δύσκολη στιγμή θα ψήφιζαν υπέρ του Κων/νου. Έτσι, από το 31% μέχρι το 36-39%(η σταθερή εκλογική βάση της ΝΔ) τοποθετώ τη δύναμη των μη συντηρητικών που εντάχθηκαν κατόπιν στη ΝΔ. Αρκετά χονδρική εκτίμηση βέβαια.
@nik
Χρησιμοποιείς ένα δημοψήφισμα 35 χρόνια πριν για την βασιλεία, όταν δεν υπήρχαν φιλελεύθεροι στην Ελλάδα, για να ανάγεις πόσοι είναι οι φιλελεύθεροι σήμερα!;!;!; Αφενός το ποσοστό των βασιλικών τα μετέπειτα χρόνια κατέρευσε, άρα είναι άχρηστο το νούμερο του 74, αφετέρου ο φιλελευθερισμός εμφανίστηκε από τα τέλη της δεκαετίας 80 με Ανδριανόπουλο κλπ. Καλύτερα ψάξε για σύγχρονες δημοσκοπήσεις
@ ΠΑΣΟΚ-poisonous Νοεμβρίου 26th, 2009 8:41 μμ :
Πείτε το ευθέως ότι δεν υπάρχει όριο στους λαθρομετανάστες που είσθε διατεθειμένος να δεχτείτε στην Ελλάδα. Μια εντελώς καταστροφική πολιτική.
@ marios Νοεμβρίου 26th, 2009 8:46 μμ :
Φυσικά και υπάρχουν αποχρώσεις και σημαντικές διαφορές. Αλλά επίσης μπορούμε σε συγκεκριμένα ζητήματα να μιλάμε για το ΠΑΣΟΚ και ότι είναι στα αριστερά ως αριστερά και την ΝΔ και ότι είναι στα δεξιά της ως δεξιά.
@ marios Νοεμβρίου 26th, 2009 8:46 μμ :
Δεν είμαι ειδικός να ξέρω ποια είναι τα πιο αποτελεσματικά μέτρα για την επιστροφή των λαθρομεταναστών στην χώρες καταγωγής τους. Π.χ. δεν καταλαβαίνω τι πετυχαίνει αυτή η συλλογή DNA που αναφέρατε.
@ nik Νοεμβρίου 27th, 2009 8:47 μμ :
Εγώ κρίνω π.χ. την εκλογική επιρροή των φιλελεύθερων απο τα εκλογικά αποτελέσματα του κ. Μάνου. Ίσως να υπάρχει αυτό το 5-7% που λέτε αλλά δεν φαίνεται διατεθειμένο να αφήσει την ΝΔ.
@ Χάρης Τσέβης Νοεμβρίου 28th, 2009 11:36 μμ :
Είναι μια απάντηση που δίνω εμμέσως πλην σαφώς στο άρθρο:
-Θα είχα αρκετούς λόγους να μην ψήφιζα Αντώνη Σαμαρά. Όταν έγραψα το Η Πολιτική Εκπαίδευση του Κώστα Καραμανλή, η πολιτική νεολαία στην όποια αναφέρομαι είναι αυτή της Πολιτικής Άνοιξης. Ο κ. Σαμαράς είναι και αυτός μέρος του πολιτικού συστήματος που έχει δείξει απίστευτη αναποτελεσματικότητα και έλλειψη φαντασίας. –
Ήμουν μέλος στην νεολαία της Πολιτική Άνοιξης.
@nievskii
Δεν έχεις δίκιο. Καταρχάς το συγκεκριμένο άρθρο στον αριστερό independent είναι discredited από τον Απρίλιο σαν εμπαθές και μονόπλευρο. Σε κάθε περίπτωση, πουθενά δεν λέει ότι “Βασικά έγινε όλ’αυτά κλπ. κλπ. όταν το Άμπου Ντάμπι αποφάσισε να επενδύσει τα πλεονάσματά του από τα έσοδα πετρελαίου στο γειτονικό υπανάπτυκτο εμιράτο”.
Αντίθετα, λέει ότι το: “Dubai only had a dribble of oil compared to neighbouring Abu Dhabi – so Sheikh Maktoum decided to use the revenues to build something that would last. Israel used to boast it made the desert bloom; Sheikh Maktoum resolved to make the desert boom. He would build a city to be a centre of tourism and financial services, sucking up cash and talent from across the globe. He invited the world to come tax-free – and they came in their millions … A city seemed to fall from the sky in just three decades, whole and complete and swelling. They fast-forwarded from the 18th century to the 21st in a single generation.”
Όποιος γνωρίζει τα politics της περιοχής, ξέρει και για την κόντρα μεταξύ Abu Dhabi και Dubai. Aκριβώς επειδή το Abu Dhabi ΑΡΝΕΙΤΑΙ να δανείσει επαρκώς το Dubai, το Dubai δεν μπόρει τώρα να καλύψει τις ομολόγιακές υποχρεώσεις μίας από τις εταιρείες…
Επίσης, τα κεφάλαια δεν είναι κρατικά αλλά από τις αγορές, τα 5ετή πλάνα εφαρμόζονται σέ όλες τις μεγάλες και σοβαρές εταιρίες σε όλο τον κόσμο
@nik
Δεν έχει νόημα να χρησιμοποιείς ένα δημοψήφισμα 35 χρόνια πριν γαι να βγάλεις συμπεράσματα για τις κυρίαρχες ιδεολογίες σήμερα.
Κοίτα την σημερινή δημοσκόπηση της Καθημερινής:
http://wwk.kathimerini.gr/kathnews/graph/29-11-09/s4.pdf
Φιλελεύθεροι αυτοπροσδιορίζονται το 15%, ενώ Συντηρητικοί/Χριστιανοδημοκράτες και Εθνικιστές το 12% και 4% αντίστοιχα…
Kυριε Λιναρδατο οι απαντησεις σας μπορω να πω πως στο μετρο του δυνατου ηταν κατατοπιστικες οσον αφορα τις αποψεις σας.Εγω το μονο που εχω να πω ειναι πως δεν εθεσα τυχαια το παραδειγμα της μεταναστευτικης πολιτικης του Μπερλουσκονι γιατι πολυ απλα ειναι πολλοι που ονειρευονται εναν ευρυτερο συνασπισμο της Δεξιας που ενδεχομενως υιοθετησει τα ιδια μετρα και βλεπω οτι και εσεις ειστε ενας απο αυτους,τουλαχιστον ετσι καταλαβαινω απο το συγκεκριμενο αρθρο και τις απαντησεις.Επομενως θεωρω ευλογο το ερωτημα για καθε εναν που αυτοπροσδιοριζεται φιλελευθερος αν καποια οπως τα προαναφερθεντα μετρα ειναι συμβατα με τα πιστευω του.Εσεις απο οτι καταλαβα και διορθωστε με αν κανω λαθος μπορειτε να δεχτειτε αυτα τα μετρα εφοσον ειναι τα πλεον αποτελεσματικα.
“Χρησιμοποιείς ένα δημοψήφισμα 35 χρόνια πριν για την βασιλεία, όταν δεν υπήρχαν φιλελεύθεροι στην Ελλάδα, για να ανάγεις πόσοι είναι οι φιλελεύθεροι σήμερα!;!;!;”
Όχι. Το χρησιμοποίησα ως ένδειξη του ποσοστού των ψηφοφόρων της ΝΔ που δεν προήλθε από την συντηρητική δεξιά. Αν δεν κάνω λάθος κάτι αντίστοιχο είχε αναφέρει στο παρελθόν ο Κ.Μητσοτάκης που κατά κάποιο τρόπο τους εκπροσωπεί, ένα 80-20 περίπου δηλαδή.
“Δεν έχει νόημα να χρησιμοποιείς ένα δημοψήφισμα 35 χρόνια πριν γαι να βγάλεις συμπεράσματα για τις κυρίαρχες ιδεολογίες σήμερα.
Κοίτα την σημερινή δημοσκόπηση της Καθημερινής:
http://wwk.kathimerini.gr/kathnews/graph/29-11-09/s4.pdf
Φιλελεύθεροι αυτοπροσδιορίζονται το 15%, ενώ Συντηρητικοί/Χριστιανοδημοκράτες και Εθνικιστές το 12% και 4% αντίστοιχα…”
Νομίζω ήμουν σαφής ότι δεν υπεισήλθα στο θέμα της ιδεολογίας, διότι το τι εννοεί ο καθείς αυτοπροσδιοριζόμενος ως φιλελεύθερος είναι συχνά αμφιλεγόμενο.
Πάντως σίγουρα σήμερα έχουν προκύψει και νέα υβρίδια π.χ. “αριστεροί φιλελεύθεροι”, “κοινωνικά συντηρητικοί αλλά οικονομικά φιλελεύθεροι” κλπ., οπότε δεν μπορεί να είναι απόλυτοι οι υπολογισμοί.