Αντώνης Σαμαράς
Νοέ 12th, 2009 | Τάσος Αβραντίνης| Κατηγορία: Πολιτική |
Email This Post
|
Print This Post
|
Ο κ. Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την αρχηγία της ΝΔ. Φιλοδοξεί να αποδείξει ότι θα επιτύχει εκεί, όπου απέτυχε παταγωδώς με το κόμμα που ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη. Επιθυμεί να γίνει αρχηγός ενός κόμματος, την κυβέρνηση του οποίου ανέτρεψε το 1993 και το οποίο εμπόδισε να επανέλθει στην εξουσία το Φεβρουάριο του 1995 παρέχοντας θετική ψήφο στην εκλογή του κ. Στεφανόπουλου στη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας. Με τη δήλωση υποψηφιότητας Σαμαρά, ολοκληρώνεται η πολιτική επανένταξη του ανδρός στη Νέα Δημοκρατία. Προηγήθηκαν η υπουργοποίησή του τον περασμένο Ιανουάριο και η συμμετοχή του με απόφαση Καραμανλή στις βουλευτικές εκλογές του 2004.
Τα χρόνια που πέρασαν οι περισσότεροι λησμόνησαν το πόσο καθοριστική υπήρξε η πολιτική συνεισφορά του πρώην αρχηγού της Πολιτικής Άνοιξης (κόμματος που γρήγορα κατέληξε στα αζήτητα της πολιτικής) και επίδοξου αρχηγού της ΝΔ την κρίσιμη περίοδο 1992-1993 στην πτώση της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Με την κατάρρευση της κυβέρνησης εκείνης έληξε η περίοδος της επιχειρούμενης σύνεσης και μετριοπάθειας στην εξωτερική πολιτική και ακυρώθηκαν οι προσπάθειες για μεταρρυθμίσεις που προωθούντο σε θεσμικό επίπεδο στη δημόσια διοίκηση και στην οικονομία (ιδιωτικοποίηση ΟΤΕ, ΔΕΗ και άλλων κρατικών επιχειρήσεων). Το χειρότερο, τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη ακολούθησε –ελέω Σαμαρά– η περίοδος της διακυβέρνησης Α. Παπανδρέου με τα γνωστά σε όλους αρνητικά αποτελέσματα κυρίως στην εξωτερική πολιτική (εμπάργκο στη FYROM) και την οικονομία (επανακρατικοποίηση αστικών συγκοινωνιών, ακύρωση ιδιωτικοποιήσεων κ.λπ.). Ας μην ξεχνούμε ότι η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ το 1993 εκτός από τις πολιτικές αντιδράσεις των ΠΑΣΟΚ, Πολιτικής Άνοιξης, Αριστεράς και συνδικαλιστών όλων των παρατάξεων του ΟΤΕ, συνήντησε και τις αντιδράσεις των ενδιαφερομένων προμηθευτών του κρατικού οργανισμού ένας εκ των οποίων είναι και η περιβόητη εταιρεία Siemens.
Ο κ. Σαμαράς μέχρι την επανένταξή του στη ΝΔ το 2004 φρόντισε βεβαίως να συσκοτίσει την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη με διάφορες ενδιαφέρουσες απόψεις …
Στις 15.2.2004, σε συνέντευξή του στην “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία” υποστήριξε το εξής:
«Το έχω ξαναπεί πρόσφατα: Το καλοκαίρι του 1993, δεν ανέτρεψα ούτε σκέφθηκα να ανατρέψω τον κ. Μητσοτάκη. Αλλωστε, η Πολιτική Ανοιξη, που μόλις είχαμε ιδρύσει τότε, δεν ήταν ακόμα έτοιμη για εκλογές. Δεν πίστευα, λοιπόν, ότι θα παραιτούνταν αιφνιδιαστικά, πράγμα που τότε δεν συνέφερε ούτε τη Νέα Δημοκρατία, ούτε εμένα. Αλλωστε, το σύνταγμα του επέτρεπε να κυβερνήσει αδιατάρακτα, αφού ούτε καν πρόταση μομφής μπορούσε να του γίνει. Δεν θα έκανα το λάθος, λοιπόν, να σπρώξω τα πράγματα στο σημείο που ο κ. Μητσοτάκης θα επεκαλείτο την Πολιτική Ανοιξη για να αποτολμήσει την “ηρωική έξοδο”;».
Πράγματι, δεν πέφτει μια κυβέρνηση που την υποστηρίζουν 150 βουλευτές ούτε επίσης μπορεί να ευδοκιμήσει εναντίον της πρόταση δυσπιστίας της αντιπολίτευσης. Το ερώτημα όμως δεν είναι εάν πέφτει η κυβέρνηση αλλά εάν μπορεί να κυβερνήσει. Ο κ. Σαμαράς επεδίωκε –κατά τα λεγόμενά του– να διατηρηθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην εξουσία ανήμπορη να προωθήσει τις ωφέλιμες για την κοινωνία μεταρρυθμίσεις (της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, τα σημαντικά μέτρα Μάνου για την οικονομία κ.ο.κ.) μέχρις ότου αυτός ήταν έτοιμος για εκλογές. Ωστόσο πραγματική επιδίωξη του υποψήφιου αρχηγού της ΝΔ παρά τους περί αντιθέτου ισχυρισμούς του ήταν η άμεση πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Γιατί; Ο κ. Σαμαράς είχε κάνει ένα σημαντικό πολιτικό λάθος: δημιούργησε το κόμμα του νωρίτερα από τον χρόνο που έπρεπε. Τα ποσοστά του κόμματος της Πολιτικής Άνοιξης ακολουθούσαν μια φθίνουσα με ταχύτατους ρυθμούς πορεία (από 12% τον Ιούνιο περίπου στο 6% το Σεπτέμβριο του 1993). Ο μόνος τρόπος να ανακόψει τη φθορά και την πολιτική εξαφάνισή του προτού καν προλάβει να λάβει μέρος σε εκλογές, ήταν να προκαλέσει εκλογές, μια πολιτική πράξη που θα επανέφερε έστω για λίγο το κόμμα του στο προσκήνιο της επικαιρότητας κι αυτό έπραξε.
Τα παραπάνω είναι ωστόσο πολιτικά συμπεράσματα τα οποία μπορούν να αμφισβητηθούν ως υποκειμενικά και αυθαίρετα. Για το λόγο αυτό θα ανατρέξουμε σε παλαιότερες δηλώσεις του κ. Σαμαρά και των βουλευτών που τον ακολούθησαν ώστε να είναι απολύτως σαφές, εάν ο υποψήφιος αρχηγός της ΝΔ επιδίωξε δεκαέξι χρόνια πριν την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Πιο συγκεκριμένα: Στις 6.9.1993 ο κ. Σαμαράς δηλώνει μεταξύ άλλων, ότι:
«…μόνον η διακοπή της ανοχής προς την σημερινή Κυβέρνηση μπορεί να αποτρέψει τα επερχόμενα δραματικά γεγονότα (…) στο εθνικό θέμα της Μακεδονίας, που θα νομιμοποιούσαν το επαίσχυντο πωλητήριο του ΟΤΕ (…) Κατά συνέπεια καθιστώ δημόσια σαφές προς όλους ότι “Άνοιξη” και στήριξη της Κυβέρνησης αποτελούν δυο αντίθετες θέσεις που είναι αδύνατον να συνυπάρξουν».
Στις 7.9.1993 ανεξαρτοποιείται ο κ. Στέφανος Στεφανόπουλος και δηλώνει προς τον Πρόεδρο της Βουλής:
«Κύριε Πρόεδρε, Η συνείδησή μου μού απαγορεύει να συμπράττω στην επικίνδυνη αυτή κυβερνητική πορεία και μου υπαγορεύει να επιχειρήσω να αποτρέψω ό,τι μπορεί ακόμα να αποτραπεί. Συμμερίζομαι και προσυπογράφω τις διαπιστώσεις που περιλαμβάνονται στη χθεσινή δήλωση του Προέδρου της Πολιτικής Άνοιξης, Αντώνη Σαμαρά. (…) Αίρω τη εμπιστοσύνη μου από την κυβέρνηση και καθίσταμαι ανεξάρτητος βουλευτής».
Για να φθάσουμε στις 9.9.1993, οπότε ανεξαρτητοποιείται ο κ. Γιώργος Συμπιλίδης, δηλώνοντας:
«Το θέμα της Μακεδονίας μας δρομολογήθηκε (…) προς την κατεύθυνση της εθνικής τραγωδίας. (…) Το θέμα του ΟΤΕ, μετά μάλιστα από τις γνωστές περιπέτειες της ΑΓΕΤ, εγείρει τεράστια ερωτηματικά (…) Κύριε πρόεδρε, όλα τα παραπάνω με φέρνουν στην επώδυνη θέση να κάνω χρήση του συνταγματικού μου δικαιώματος και να προχωρήσω στην άρση της εμπιστοσύνης μου από την κυβέρνηση».
Τον κ. Σαμαρά διαψεύδουν πανηγυρικά και οι ίδιες οι δηλώσεις του που ακολούθησαν την παραίτηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη:
Στις 21.12.1993 στην αγόρευσή του στη Βουλή κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 1994 υποστηρίζει:
«Εύχομαι να διαψευσθώ και να έχει δίκιο στην επιλογή του (σημ. ο Α. Παπανδρέου για το Μακεδονικό), αλλά δεν παρουσιάζει καμιά εναλλακτική λύση (…). Εμείς αυτό που τώρα αποκάλυψε ο κ. Παπανδρέου, θυμίζω ότι ήταν το αίτιο για το οποίο ρίξαμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη» (βλ. Πρακτικά Βουλής) αλλά και στις 6.11.1995 απευθυνόμενος ο κ. Σαμαράς προς τον Ανδρέα Παπανδρέου σε προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, ισχυρίζεται: « (…) Γιατί εσείς ο ίδιος όταν εμείς ανατρέψαμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, για να αποτρέψουμε την παράδοση του ονόματος “Μακεδονία”, σηκώσατε τη σημαία του αδιαπραγμάτευτου» (βλ. Πρακτικά Βουλής).
Αυτά, ενδεικτικά και μόνο για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας του κ. Σαμαρά όταν υποστηρίζει, ότι δεν ανέτρεψε αυτός την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί σε ένα κόμμα ποιον θα επιλέξει για αρχηγό του και ποιον όχι. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού διατείνονται ωρισμένοι. Το κείμενο αυτό απευθύνεται στους υπόλοιπους.
Τάσος Ι. Αβραντίνης
Ἀπὸ τὸ παραπάνω link γιὰ ὅσους δὲν τὸ διάβασαν :
Unfortunately, this critical mass of brain-power proved pretty useless when it came to governing the country. The Wilson governments, all intellectual hubris, presided over years of economic difficulty and political inertia. Perhaps Mrs Thatcher (a second in chemistry from Oxford) was right when she observed that all a first-class mind allowed a man to do was to see every problem from every angle without coming to any hard decisions.
Προσωπική Πρόβλεψη
Είμαι πεπεισμένος ότι η ΝΔ θα διαλυθεί σύντομα όπως ήρθαν τα πράγματα. Εκ των πραγμάτων είναι αδύνατη η συμβίωση του κ. Σαμαρά με αρχηγό την κυρία Μητσοτάκη-Μπακογιάννη όπως και της κυρίας Μητσοτάκη-Μπακογιάννη με αρχηγό τον κ. Σαμαρά – μα τελείως αδύνατη. Moreover, η ΝΔ θα διασπασθεί όλωςδιόλου διότι υπάρχουν εξ ίσου ισχυρά ΛΑΪΚΑ ρεύματα ΚΑΙ προς την μιά ΚΑΙ προς την άλλη πλευρά – δλδ το τμήμα με motto “οι δουλειές να γίνονται” αλλά Φιλελεύθερον μανδύα, και το έτερον τμήμα του αμαθούς λαουτζίκου με έμβλημα “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια και ολίγον Glucksburg”.
Κρίνεται ότι αυτό θα είναι ιδιαίτερα ΥΓΙΕΣ για την χώρα, διότι, μεθ’ ού πολύ, θα διασπασθεί ΚΑΙ το ΠΑΣΟΚ μέσα στο οποίο συνυπάρχουν
1) η προεδρική-οργανωμένη-λαμογιακή αλητεία, δλδ το μοναδικό στήριγμα του Μπαχαλάκη Παπανδρέου, που ο ίδιος τώρα απαρνείται,
2) η ειλικρινώς εκσυγχρονιστική, μορφωμένη και με αστική συνείδηση ομάδα με ιδέες και αρχές Σημίτη-Παπαδόπουλου-Παπαδήμου που είναι “κόκκινο πανί” για την αλητεία ΚΑΙ τέλος
3) μιά non-descript κατηγορία από ρεαλιστές, πρώην gauchistes, Τrotskyites, οπαδούς δλδ του δημοκρατικού ολοκληρωτισμού, τύπου Χρυσοχοίδη που θέλουν την ΠΑΣΕΓΕΣ ελέγχοντα και ελεγχόμενο!!!!!! και που πρόσκεινται ΤΑΚΤΙΚΩΣ στην δεύτερη κατηγορία χωρίς νάχουν καμμιά ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ σχέση μαζί της, “ό,τι πει το αφεντικό αρκεί νάμαι υπουργός”.
Οι κατηγορίες (1) και (2) μισούν θανασίμως η μιά την άλλη, μα ΘΑΝΑΣΙΜΩΣ σας λέω. Είναι ενωμένοι μόνον ενόσω υπάρχει μάσα για τους πρώτους, δυνατότητα εφαρμογής πολιτικής για τους δεύτερους. Οι της κατηγορίας (1) θεωρούν ΚΑΙ αποκαλούν κα’ ιδίαν τον κ. Παπανδρέου ηλίθιο, αλλά τους βόλευε η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ. Μόλις, όμως, διαπιστωθεί ότι η μάσα περιορίζεται, το ΒΑΘΥ ΠΑΣΟΚ θα αποσκιρτίσει.
Eδώ Manhattan. Κυρίες και Κύριοι, καληνύχτα σας.
προς Χασαπογιάννη:
Έχετε δίκιο, γιός γιατρού ο Σαμαράς (αν όλοι οι γιατροί μπορούσαν να κάνουν τους γιους τους τόσο εύκολα πολιτικούς). Καλύτερα η Ντόρα, μια αυτοδημιούργητη πολιτικός που κατάφερε να φτάσει εκεί που είναι από μόνη της χωρίς την στήριξη κανενός.
Καλὸ εἶναι νὰ θυμίσουμε καὶ τὴν αὐταπάρνηση τῆς Ντόρας. Ἐπειδὴ ὁ Σημίτης δὲν τῆς ἔδινε θωρακισμένη BMW, ἀλλὰ μόνο θωρακισμένη Alfa-Romeo, ἐπέλεγε νά κυκλοφορεῖ μὲ ἀθωράκιστη BMW, ἡ ὁποία ἦταν ἡ μόνη ποὺ ἥρμοζε στὸ ὑψηλὸ ἀξίωμά της τῆς Δημάρχου Ἀθηναίων. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ κινδύνευσε καὶ ἡ ζωή της καὶ κατά λάθος γλύτωσε ὅταν τὴν πυροβόλησε ἕνας τρελλὸς μέ κυνηγετικὸ ὅπλο στὴν ὁδὸ Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου. Φῶς φανάρι ὅτι προτιμᾶ νὰ πεθάνει παρὰ νὰ κόψει τὰ κρατικὰ ἔξοδα. Αὐτὸ μάλιστα, εἶναι φιλελεύθερος ἐκσυγχρονισμός !
Να προσθέσω ότι ελάχιστοι γιατροί έκαμαν ικανούς, καλούς πολιτικούς, στην ιστορία της Ελλάδας και όχι μόνον. Αυτό μάλλον οφείλεται αφενός στον κοινωνικό ελιτισμό και ναρκισσισμό που γενικά τους διακρίνει και αφετέρου στην τάση να αντιμετωπίζουν πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα με γνώμονα μια ‘ηθική’, δήθεν παγκόσμια και διαχρονική, που όμως μπάζει πολύ νερό και αέρα.
Οι γιατροί ; Ηθική ; Μάλλον εννοείτε την ιατρική δεοντολογία.
Πάντως, ο Καποδίστριας είχε σπουδάσει ιατρική, αλλά και νομικά και φιλοσοφία, συνεπώς ήταν περισσότερο ιατροφιλόσοφος. Τό ίδιο και ο Κοραής. Ο Κωλέττης, επίσης, είχε σπουδάσει γιατρός, αλλά, αντίθετα από τους προηγουμένους είχε ασκήσει ενεργώς το ιατρικό λειτούργημα. Ξέρετε κανέναν άλλον γιατρό που ανέβηκε σε μεγάλο πολιτικό αξίωμα ;
Μήπως να μας θύμιζε ο αρθρογράφος από πόσους πολιτικούς σχηματισμούς έχει περάσει ο ίδιος ; Για τον Σαμαρά ξέρουμε δύο : Νέα Δημοκρατία και Πολιτική Άνοιξη. Για τον κύριο Αβραντίνη πόσοι ; Σίγουρα η Δράση και η Φιλελεύθερη Συμμαχία τα τελευταία δύο χρόνια μόνον !
Η απάντηση θα είναι χρήσιμη δεδομένου ότι η αποσκίρτηση Σαμαρά του έτους 1993 είναι εκ των κυρίων άρθρων του κατηγορητηρίου του κυρίου Αβραντίνη κατά του Σαμαρά. Προσέτι, ο κύριος Αβραντίνης πολιτεύεται με κόμμα που αντιπολιτεύεται την Νέα Δημοκρατία. Κατά τεκμήριο, λοιπόν, υποστηρίζει τον ολιγώτερο κατάλληλο για την Νέα Δημοκρατία, δηλονότι την Ντόρα. Αχ πόσο μ΄ αρέσει η ορθολογική ανάλυση !
Ναι, τον Γεράσιμο Γιακουμάτο.
@ Nίκος Τ
Έχετε δίκιο, γιός γιατρού ο Σαμαράς (αν όλοι οι γιατροί μπορούσαν να κάνουν τους γιους τους τόσο εύκολα πολιτικούς).
Οι εκτός και εντός παρενθέσεως φράσεις της πρότασής σας συνιστούν non-sequitur, δηλαδή συνειρμική ασυνέχεια.
Υπονοείτε, τέλος πάντων, νεποτισμό/φαβοριτισμό. Αυτό ΔΕΝ απορρέει από το δικό μου σχόλιο. Το γεγονός που παρουσίασα (χωρίς να το φορτίσω με προσωπική αντίληψη πραγμάτων) είναι ότι οι καταξιωμένοι και πετυχημένοι όλων των χώρων, στας Αμερικάς τουλάχιστον, λόγω συμφερόντων ή παραδόσεων, προαλείφουν συνήθως τά τέκνα τους για την διαδοχή ΚΑΙ, όταν είναι ανεπίδεκτα, τα κάνουν πολιτικούς.
Το πνεύμα του δικού σας συμπεράσματος, είναι ακριβώς το αντίθετο.
@ Νικος Τ
Καλύτερα η Ντόρα, μια αυτοδημιούργητη πολιτικός που κατάφερε να φτάσει εκεί που είναι από μόνη της χωρίς την στήριξη κανενός.
Eάν το πιστεύετε αυτό ……. και σταματώ εδώ διότι δεν γίνομαι προσωπικός με άτομα του ιδιωτικής σφαίρας.
@ rebel @ work
Δεν αντιλαμβάνομια ΠΟΘΕΝ το εν αιθρία (out of the blue) σχόλιό σας για γιατρούς στην πολιτική και ποιό το κίνητρό του.
Ο γράφων, εμπνευσθείς μάλιστα από τον Citroen du Cole που παρουσίασε ΟΡΘΟΤΑΤΑ το Φιλελευθερισμό ως ΤΡΟΠΟΝ ΖΩΗΣ (εξ ου, btw και ΓΙΑΤΙ υπολήπτομαι βαθύτατα τον κύριον κ. Κώστα Σημίτη), παρομοίωσε την εφαρμογή και διάδοσή του με τα λειτουργήματα, εξ ού και η αναφορά, εν σειρά, στην Ιατρική. Μου φαίνεται ότι η οργανωμένη σκέψη είναι κάτι ξένο στην ιδιοσυγκρασία σας, φίλτατε.
Και πράγματι Φιλελευθερισμός σημαίνει νά έχεις, ακόμα και, Porsche (why not, αν σου αρέσουν οι σπουδαίες μηχανές) αλλά νάχεις διανύσει μόλις 30.000 μίλια σε 12 χρόνια διότι παίρνεις το subway ή το λεωφορείο για τις μετακινήσεις σου ή, να έχεις την οικονομική ευχέρεια για 2 οδηγούς και 2 αυτοκίνητα και να παίρνεις το Χ95 προς και από Βενιζέλος.
Η λιτότης, ο σεβασμός του περιβάλλοντος, η οικονομική εγκράτεια ΚΑΙ η αποφυγή ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ του Δημοσίου Αισθήματος είναι ΚΟΜΒΙΚΑ στοιχεία του Φιλελευθερισμού, εξ ου και ο μικρογεννημένος και φτωχογεννημένος (thence, αναπόφευκτα επιδειξιομανής) Ελληνικός λαουτζίκος ΔΕΝ μπορεί να τον κατανοήσει ΚΑΙ δεν θα τον κατανοήσει εάν δε προϋπάρξει ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ, κυρίως ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΣ, μετασχηματισμός αυτής της αξιολύπητης κοινωνίας.
Εάν υπάρχει ΕΝΑΣ, επαναλαμβάνω ένας, και μοναδικός χώρος όπου – στην σωστή εφαρμογή του – όλοι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΙΣΟΙ, αυτός είναι ο της Ιατρικής. Γι’ αυτό και, ΙΣΤΟΡΙΚΑ, οι απανταχού κομμουνιστές και ψευδο-κομμουνιστές ΜΙΣΟΥΝ θανάσιμα και προέβαιναν σε μαζικές δολοφονίες χαρακτήρων του Ιατρικού Λειτουργήματος. Πιστεύουν δηλαδή ότι “by divine inspiration”, “ελέω Θεού” ή “κληρονομικώ δικαιώματι” ΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ στην επίκληση του Ανθρωπισμού και της Ισότητας!
erratum
δολοφονίες χαρακτήρων του Ιατρικού Λειτουργήματος -> δολοφονίες χαρακτήρων του Ιατρικού Σώματος και συντεταγμένη αποδόμηση του Ιατρικού Λειτουργήματος.
“Εάν υπάρχει ΕΝΑΣ, επαναλαμβάνω ένας, και μοναδικός χώρος όπου – στην σωστή εφαρμογή του – όλοι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΙΣΟΙ, αυτός είναι ο της Ιατρικής.”
Στην περίπτωση του συστήματος υγείας των ΗΠΑ έχουμε “σωστή εφαρμογή του χώρου της Ιατρικής” [αν μεταφράζω σωστά την παραπάνω πρόταση και τη σύνταξή της] ή, απλούστατα, η αρχή παραπάνω δεν έχει παγκόσμια ισχύ?
Επίσης θα μπορούσατε να τεκμηριώνατε την πρόταση
οι απανταχού κομμουνιστές και ψευδο-κομμουνιστές ΜΙΣΟΥΝ θανάσιμα και προέβαιναν σε μαζικές δολοφονίες χαρακτήρων του Ιατρικού Λειτουργήματος.
με ένα ή δύο συγκεκριμένα ιστορικά παραδείγματα (πέρα από σταλινικού τύπου purges που δεν στόχευαν κατ’ ανάγκην κάποιο συγκεκριμένο επάγγελμα).
@ rebel
ΚΑΙ όμως κάνετε λάθος (ιδε Μπαμπ. concise, σελ. 1159) – σημασία (3) μτφ. = κλάδος της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αναγνωρίζω, όμως, ότι η δόκιμη διατύπωση αντι του “εφαρμογή του” θα ήταν “λειτουργία του”.
@ rebel
1. Σας προσκαλώ να με διορθώνετε – ΑΥΤΟ είναι για μένα ευλογία και ευτυχία
2. Τούτου λεχθέντος και δοθέντος, ΜΗ προσπαθείτε με ρελατιβισμούς, εκλογικεύσεις και στρογγυλοποιήσεις να εξισώνετε ωμές ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ αρλούμπες με typos, λάθη εκ παραδρομής κλπ. Τέτοιες τακτικές οδηγούν ΜΟΝΟ στην γλωσσική ισοπέδωση που συνιστά, όχι απλά κακούργημα, αλλά έγκλημα ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΟΣΙΟΤΗΤΑΣ όπως των Τσολάκογλου, Λοθετόπουλου κλπ ΚΑΙ χειρότερο από αυτά, διότι, με την επανάληψη, καθιερώνεται και τελικά “νομιμοποιείται” η κάθε ασυναρτησία. Ποιός θα φανταζόταν ότι οι αρλούμπες και οι γαλλικούρες που οι Νίκος Τσιφόρος και Αλέκος Σακελλάριος “έβαζαν στο στόμα” της αείμνηστης Γεωργίας, προκειμένου να γελάσει ο κόσμος, θα μεταλλάσσονταν αργότερα από τις υπηρέτριες της μεσαίας τάξης των 1950ς και 1960ς, καταλήγοντας σε “δόκιμες” πιά λέξεις/εκφράσεις, eg μπαρδόν, ζαμάν, ζαμανφού και πάνω τούβλα, δήθεν περί του οποίου, κλπ.
ΕΣΕΙΣ, οι κομμουνιστές, that is, συνηθίζατε να προάγετε την γνώση (κόμβος της οποίας είναι η γλώσσα) και να απαιτείτε (ορθότατα) το δικαίωμα σ’ αυτήν – locus classicus της ΚΔ.
@ rebel @ work
Το περίμενα το σχόλιο – που ασφαλώς δεν είναι καλοπροαίρετο αφού ΟΡΙΣΑ a priori την προϋπόθεση.
Σε κάθε περίπτωση: ΝΑΙ, στις ΗΠΑ υπήρχε μέχρι πριν λίγες μέρες [πέρασε το Νομοσχέδιο] αποκλεισμός στην πρόσβαση από ΜΗ ασφαλισμένους φτωχούς στα ιδιωτικά ιατρεία. Αυτό, όμως, που πρέπει να λέγεται είναι ότι ΚΑΙ ΠΡΙΝ, όλοι οι Αμερικανοί πολίτες είχαν ΠΡΟΣΒΑΣΗ σε state-of-the-art ΕΝΔΟΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ υπηρεσίες, πράγμα που ο μέσος Ελληνας ΔΕΝ γνωρίζει. Εσκεμμένα, η αριστερά γενικώς και ο δολοφόνος του έθνους ειδικότερα, είχαν αφήσει τον Ελληνικό Λαό με την εντύπωση ότι οι Αμερικανοί που δεν έχουν ασφάλιση υγείας πεθαίνουν στο δρόμο, το οποίο συνιστά ΚΑΚΟΗΘΕΣΤΑΤΗ παραποίηση της αλήθειας!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η λιτότης, ο σεβασμός του περιβάλλοντος, η οικονομική εγκράτεια ΚΑΙ η αποφυγή ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ του Δημοσίου Αισθήματος είναι ΚΟΜΒΙΚΑ στοιχεία του Φιλελευθερισμού
Διαφωνω, μπορει να ειναι αστικες (civil) αξιες, επ ουδενι ομως δεν εξαντλουν τον φιλελευθερισμο. Δεν ειναι ιδεολογια η προστασια του περιβαλλοντος. Η αποφυγη της προκλησης του δημοσιου αισθηματος ειναι ενα αλλο θεμα. Προκαλειται το δημοσιο αισθημα με τον πολιτικο που φοραει χρυσο Ρολεξ, η απο αυτον ο οποιος κλεβει δημοσιο χρημα?
Mα, φίλτατε, ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει Φιλελευθρισμός ΧΩΡΙΣ αστική συνείδηση – contradiction in terms
To ερώτημα δεν ήταν κακοπροαίρετο, αλλά ρητορικό. Περί του US Healthcare System προτιμώ να ενημερώνομαι από έγκυρες και σχετικά αντικειμενικότερες πηγές, όπως το Panorama του BBC. Ένα πρόσφατο documentary μας έδειξε την κατάσταση που επικρατεί (και ο Obama καλείται να μεταρρρυθμίσει) από πρώτο χέρι. Μπορεί κάποιος να το δει εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=2VyNbuWbirU
Να επισυνάψω και ένα πρόσφατο post του Alex:
http://e-rooster.gr/11/2009/1784#comment-125525
για το ποσοστό των Αμερικάνων που … υποσιτίζονται. Νομίζω ότι μπορούμε πλέον άνετα και από διαφορετικές σκοπιές να συζητήσουμε περί “ελευθερίας”.
At least, o Hassapoyannesque Liberalism
Kαι ο Α. Παπαδόπουλος, επίσης, “μανιακός” της αστικής συνείδησης.
@ rebel -> Περί Πείνας
Μου διηγόταν η μάνα μου ότι στην Κατοχή η Μάζα Σώματος του μέσου πολίτη είχε σχεδόν μειωθεί/αχθεί στα οστά τα γεγυμνωμένα. Επειδή, δε, πάνω απόλα εστερούντο πρωτεϊνών και οι λευκωματίνες (πρωτεϊνες χαμηλού μοριακού βάρους) είναι απαραίτητες για την διατήρηση της κολλοϊδοσμωτικής πίεσης, που εμποδίζει, εν σειρά, την εξαγγείωση του ύδατος στο μεσοκυττάριο ιστό, οι πολίτες που άφηναν την τελευταία πνοή τους δίπλα σε τενεκέδες απορριμμάτων, βρισκόντουσαν “οιδηματώδεις/τουμπανιασμένοι/πρησμένοι” για αρκετές ώρες μεταθανατίως.
ΤΙ θέλω να πω;;;;;
Συνυδασμός ΠΕΙΝΑΣ και ΠΑΧΟΥΣ συνιστά new notion στην επιστήμη! Δέχομαι όμως ότι ΚΑΚΗ, ανθυγιεινή και συνήθως φτηνή, διατροφή πράγματι οδηγεί σε παχυσαρκία, αλλά για τους περισσότερους, το ΑΙΤΙΟ ΔΕΝ είναι η φτώχεια αλλά οι γευστικές προτιμήσεις που οδηγούν στην λεγόμενη παχυσαρκία των φτωχών – δεν είναι φτωχός ο κ. Καραμανλής, μήτε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, συμπαθέστατος Θοδωρής.
Είδαμε, ακούσαμε μάλλον, στο documentaire του ΒΒC ότι σε πόλεις-φαντάσματα όπως το Detroit, το Cleveland, μπορείς να αγοράσεις σπίτια με μιά δεκάρα (κυριολεκτικώς) που με λίγη ανακαίνιση και φαντασία θα μπορούσαν θαυμάσια να μετατραπούν σε αξιοπρεπέστατες κατοικίες.
Ασφαλώς και υπάρχουν περίπου 10-15 εκατομμύρια φτωχών στις ΗΠΑ, αλλά … let face it. Η σειριακή ψυχολογία/φιλοσοφία/νοοτροπία ραστώνη -> εξάρτηση -> δεσμά -> σκλαβιά (complacency -> dependency -> bondage -> slavery) που εμπεδώθηκε ως συνέπεια της Κοινωνίας της Πρόνοιας (Great Society) από τον LBJ είναι εν πολλοίς το αίτιο αυτής της κατάντιας ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ προς ΑΠΟΦΥΓΗΝ!!!
Aυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι, σε αντίθεση προς την Ευρώπη, eg Ελλάδα, όπου το κοστος ζωής είναι σχεδόν το ίδιο στη Καστοριά και την Αθήνα, στις ΗΠΑ, το κόστος ζωής μεταβάλλεται τρομακτικά, τόσο μάλιστα ώστε, με το εκ του Νόμου minimum ωρομίσθιο των ~ $ 7, ένα αντρόγυνο, συλλέγοντας 28.000 το χρόνο, μπορεί να ζήσει ΒΑΣΙΛΙΚΑ , πέστε, στην Alabama, στο Τennessee, Kansas, Oklahoma κλπ.
Τέλος πάντων, η συζήτηση θα ήταν μακρά. Η αλήθεια, πάντως, είναι κάπου στη μέση. By the way, έτσι πιστεύω θα καταντήσουν στα πενήντα τους, όλοι οι ρεμπεσκέδες που σήμερα λιάζονται στην Μηλιώνη και στην Τσακάλωφ. And I dread this eventuality.
Αν το παραπάνω σχόλιο δεν στοιχειοθετεί βερμπαλισμό, τότε τέτοιες λέξεις χάvουν τo νόημα τους. Για την πλέον φιλελεύθερη οικονομία του κόσμου και κέντρο του διεθνούς ιμπεριαλισμού, παραθέτω τα παρακάτω αδιαμφισβήτητα στοιχεία:
FACT 1: “The official poverty rate in 2008 was 13.2 percent, up from 12.5 percent in 2007.” [Source: US Census Bureau]
FACT 2: “The number of uninsured increased to 46.3 million in 2008, from 45.7 million in 2007.” [Source: US Census Bureau]
FACT 3: “The number of Americans that were hungry rose to 14.6%. In 2007, 13 million households or 11.1% of Americans had trouble getting enough food.” [Source: USDA]
Θεωρώ ότι τα παραπάνω ποσοστά θα ήταν σημαντικώς υψηλότερα: (α) χωρίς ένα στοιχειώδες κράτος προνοίας, το οποίο βεβαίως βρίσκεται υπό τη διαρκή επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου και των νεοφιλελεύθερων συνηγόρων του; (β) χωρίς το τεράστιο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος της αμερικάνικης οικονομίας, κύρια ως αποτέλεσμα φοροαπαλλαγών στο μεγάλο κεφάλαιο, bail-outs, αθρόας και επι δεκαετιών ενίσχυσης του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος και χρηματοδότησης ιμπεριαλιστικών πολέμων; (γ) χωρίς την καταλήστευση των πρώτων υλών και φυσικών πόρων και την εκμετάλλευση φτωχότερων εθνών στη Λατινική Αμερική, στη Μέση Ανατολή και αλλού, στα πλαίσια της μεταπολεμικής νεοαποικιοκρατίας που οι ΗΠΑ επέβαλλαν.
erratum
επέβαλλαν -> επέβαλαν
ΟΧΙ και στοιχειώδες κράτος προνοίας. Οι ΗΠΑ είναι η τελευταία πράγματι σοσιαλιστική εν καπιταλισμώ χώρα του Κόσμου. Ρωτάτε και μένα και πολύ κόσμο που πληρώνουμε αθροιστικώς [δλδ Ομοσπονδιακό Φόρο + Πολιτειακό Φόρο + FICA (εισφορές στο Εθνικό Σύστημα Ασφάλισης)] 50% των εισοδημάτων – χωρίς να συνυπολογίζω ΤΙ πληρώνω σε έμμεσους φόρους, διότι μου έρχεται ΝΑΥΤΙΑ, ειλικρινά ναυτία!
Το # 2 παραπάνω factum είναι γεγονός, αλλά ΔΕΝ οφειλόταν σε φτώχεια – μόνο περίπου 35-50% αυτού. Συγκεκριμένα, κάπου 22-25 εκατομμύρια πολιτιών, νέες και νέοι συνήθως, έπαιζαν Russian roulette, δλδ ΔΕΝ είχαν ασφάλιση ΄όχι διότι δεν μπορούσαν να αντέξουν το κόστος*, αλλά ποντάροντας στο γεγονός ότι είναι μάλλον σπάνιο να αρρωστήσει ένα άτομο στα 20s του. Σε κάθε περίπτωση, το θέμα ελύθη από το παρελθόν Σάββατο με την Πράξη Ασφάλισης Υγείας που υπερψηφίσθηκε οριακά.
* Στις ΗΠΑ, ο οιοσδήπτε, εργαζόμενος ως γκαρσόνι ΜΟΝΟ 5-6 ώρες την ημέρα, μπορεί να εξασφαλίσει, minimum, 80-100 δολλάρια, καθαρά after taxes ημερησίως
“Αυτό μάλλον οφείλεται αφενός στον κοινωνικό ελιτισμό και ναρκισσισμό που γενικά τους διακρίνει και αφετέρου στην τάση να αντιμετωπίζουν πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα με γνώμονα μια ‘ηθική’, δήθεν παγκόσμια και διαχρονική, που όμως μπάζει πολύ νερό και αέρα.”
Αυτό ταιριάζει άριστα στους αστούς που εφηύραν τον κομμουνισμό.
Να θυμίσω (Ένας ‘φιλελεύθερος΄της πλάκας, θιασώτης της ομοσπονδιακής ευρώπης και φυσικά κοινωνικά ελιτιστής!!!), πως ο συντάκτης του άρθρου δεν έφυγε, αλλά διεγράφη από την Φιλελεύθερη Συμμαχία.
Να γιατί δεν θα πεινάσουν ποτέ οι συνάδελφοι ψυχίατροι…
Sosta. Den efuge. Apla upegrapse tin idrutiki diakuriksi allou kommatos!!!
Me tetoious upostiriktes, no wonder sas pernei ta sovraka o Samaras!!
ok, no problem.
Opoios ikanopoeitai me to patris-thriskia-oikogeneia exei to komma tou mellontos mprosta tou!!!
Συμφωνω, αν και καθυστερημενα, με τον Κωστα Ι. Χασαπογιαννη,με την αναλυση του για Σαμαρα και Μπακογιαννη. Δεν θα μπορουσα να τα γραψω, τοσο ευστοχα οσο ο Κ.Χασαπογιαννης.Μπραβο του.!
Οσον αφορα το σχολιο του Κ.Χασαπογιαννη περι ψυχολογων απο ΤΕΙ αγγλιας και οδοντιατρων απο Ρουμανια ,θα ηθελα να επισημανω οτ ι η υπουργος παιδειας ειναι καθηγητρια στα ΤΕΙ ΚΟΖΑΝΗΣ .(απο το βιογραφικο της).
Aληθεια τι διδασκε στην Κοζανη η κυρια υπουργος και ποια η χρησιμοτητα να διδασκουν σε ολα αυτα τα περιφερειακα ΤΕΙ ,στατικη μελετη και αντοχη του μπετον ;