Αριστερές Φαντασιώσεις
Νοέ 7th, 2006 | Ανδρέας Ανδριανόπουλος| Κατηγορία: Κόσμος, Πολιτική |
Email This Post
|
Print This Post
|
του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Πανηγύρισαν τα ελληνικά αριστερά φερέφωνα με την υποτιθέμενη επιτυχία του ανορθόδοξου Προέδρου της Βολιβίας να κατατροπώσει τις «πετρελαϊκές εταιρίες» που δουλεύουν στη χώρα του και να συμφωνήσουν στους αυστηρούς του όρους. Εν τούτοις, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα με τα ρεπορτάζ που αφορούν σε αντι-καπιταλιστικά και αντι-δυτικά επιτεύγματα, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Κατ’ αρχήν, η Βολιβία κυρίως παράγει φυσικό αέριο και όχι τόσο πετρέλαιο. Άρα η συμφωνία με τις διάφορες διεθνείς εταιρίες αφορά κυρίως εταιρίες παραγωγής και εξαγωγής φυσικού αερίου και όχι τόσο πετρελαίου. Από τις μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρίες στην υπόθεση της Βολιβίας εμπλέκεται μοναχά η Γαλλική Total και καμία αμερικανική από τις λεγόμενες επτά αδελφές. Άρα την (πολύ μικρή) Βολιβιανή πετρελαϊκή αγορά «εκμεταλλευόταν», σύμφωνα με τις αντιλήψεις του καινούργιου ήρωα τη Αριστεράς Βολιβιανού Προέδρου Μοράλες, μία εκπρόσωπος του Γαλλικού – κοινωνικά ευαίσθητου, υποτίθεται – οικονομικού μοντέλου!!
Καθ΄ όσον αφορά το φυσικό αέριο η συμφωνία καθορίζει πως η κρατική εταιρία Yacimientos Petroliferos Fiscales Bolivianos (YPFB) αναλαμβάνει την ιδιοκτησία αλλά και την πώληση όλων των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της χώρας ενώ οι ξένες εταιρίες που μέχρι πρότινος τα είχαν στα χέρια τους μετατρέπονται σε απλούς συμβαλλόμενους – αγοραστές της κρατικής εταιρίας. Η κρατική εταιρία λοιπόν θα πληρώνει στο κράτος τώρα τα ποσοστά που του ανήκουν από τις πωλήσεις φυσικού αερίου καθώς και αποζημιώσεις προς τις ξένες εταιρίες για ό,τι μέχρι σήμερα είχαν κάνει σε έργα υποδομής, «Θαύμα, αυτό θα πει εθνική ανεξαρτησία!» θα αναφωνούσαν οι εχθροί της παγκοσμιοποίησης και οπαδοί του κρατικού ελέγχου της οικονομίας. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά. Έχουν αρκετά περίπλοκη συνέχεια. Κι εκεί στα ψιλά γράμματα είναι που γράφεται συνήθως η ιστορία…
Η Βολιβία παράγει περίπου 11 δισεκ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου τον χρόνο. Από αυτά εσωτερικά δεν μπορεί να καταναλώσει παραπάνω από 2 δκμ. Τα υπόλοιπα εξάγονται και συνιστούν την ουσία του εισοδήματος της χώρας. Ποιος θα αγοράζει το αέριο της Βολιβίας τώρα; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό καθορίζει και το αν η χώρα οδηγείται σε ανάπτυξη η κατάρρευση.
Ένας βασικός πελάτης της Βολιβίας ήταν, μέχρι τώρα τουλάχιστον, η Αργεντινή. Όμως για να συνεχισθεί η συνεργασία και να υλοποιηθεί μια πρόσφατη συμφωνία ανάμεσα στις δύο χώρες για εξαγωγή στην Αργεντινή μέχρι το έτος 2010 μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου θα πρέπει να κατασκευασθεί ένας μεγαλύτερης χωρητικότητας από τον σημερινό αγωγός που θα συνδέει τις δύο χώρες. Το κόστος του θα πλησιάσει τα 1 δις. δολ. Η Αργεντινή όμως έχει και δικό της αέριο. Που με τα πρόσφατα οικονομικά της προβλήματα έμεινε ανεκμετάλλευτο. Τώρα λοιπόν που και η δική της εθνική εταιρία βρέθηκε, μετά την νέα συμφωνία, εκτός Βολιβίας σκέφτεται την χρησιμοποίηση των χρημάτων αυτών για τις δικές της υποδομές. Κι όχι για τον νέο αγωγό με την Βολιβία.
Ο άλλος μεγάλος πελάτης για το φυσικό αέριο της Βολιβίας είναι η Βραζιλία. Που όμως, με την κρατική της εταιρία Petrοleo Brasileiro (Petrobras), βρέθηκε μετά την συμφωνία εκτός Βολιβίας. Δίχως τα δικαιώματα που είχε στους φυσικούς πόρους της Βολιβίας, η Petrobras δεν συμφώνησε στις νέες τιμές που απαιτεί η YPFB. Η Βραζιλιάνικη εταιρία, και η σοσιαλιστική κυβέρνηση του κ. Λούλα που βρίσκεται πίσω της, είναι εξαιρετικά ενοχλημένη με το γεγονός πως οι μεγάλες της επενδύσεις στην Βολιβία εθνικοποιήθηκαν. Μια και είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας φυσικού αερίου από την Βολιβία φορτώνεται και με το μεγαλύτερο οικονομικό βάρος των νέων μέτρων του κ. Μοράλες. Ο Πρόεδρος Λούλα μπορεί να είναι σοσιαλιστής, κορόιδο όμως δεν είναι.
Γιατί να πληρώσει τόσα λεφτά όταν με σημαντικά λιγότερα μπορεί να απεξαρτοποιηθεί από το αέριο του κ. Μοράλες; Μοναχά μικρές καινούργιες βιοτεχνίες πλαστικών στη Βραζιλία έχουν ανάγκη απόλυτη το φυσικό αέριο. Όλες οι άλλες επιχειρήσεις και ο ηλεκτρισμός στη Βραζιλία στηρίζεται στο πετρέλαιο και σε μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα. Και ο κ. Λούλα γνωρίζει πως όσο μεγαλύτερες και περισσότερες γίνουν αυτές οι μικρές εταιρίες πλαστικών τόσο μεγαλύτερη θα είναι η εξάρτηση στο μέλλον της οικονομίας της χώρας του από εισαγόμενο αέριο. Καλύτερη λοιπόν θα είναι μια λύση περιορισμένου κοινωνικού κόστους σήμερα – και κάποια νέα υδροηλεκτρικά φράγματα – από την πλήρη εξάρτηση από τις διαθέσεις της Λα Πάζ (πρωτεύουσας της Βολιβίας) στο μέλλον. Η Βραζιλία συζητά σοβαρά πλέον την σταδιακή διακοπή των εισαγωγών αερίου από την Βολιβία!
Με την Αργεντινή να αναζητά άλλες λύσεις και να εισάγει προσωρινά πολύ λιγότερες ποσότητες από τα πρόσφατα συμφωνημένα και την Βραζιλία να ψάχνει για άλλες λύσεις το ερώτημα είναι σε ποιόν θα πουλάει πλέον αέριο η Βολιβία; Από πού θα προκύψει το εισόδημα που τόση ανάγκη έχει για την χώρα του ο κ. Μοράλες; Μήπως η κατάρρευση και η φτώχεια θα είναι το τελικό αποτέλεσμα για την χώρα του και τον λαό του των έργων του νέου ήρωα της ανά τον κόσμο Αριστεράς;
——————————————————
Από την προσωπική ιστοσελίδα www.andrianopoulos.gr
Μήπως θα έπρεπε το ΚΚΕ (ή μάλλον τα απανταχού ΚΚ) να αγοράσουν το φυσικό αέριο της Βολιβίας και να το διανείμουν στους οπαδούς τους; Αλήθεια μήπως για μία τόσο σοβαρή απόφαση -δεδομένου ότι επηρρεάζει πολύ μεγάλο μέρος των κρατικών εσόδων- θα έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα;
Και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό -ούτε εγώ είμαι υπέρ τών συχνών δημοψηφισμάτων- παρουσιάστηκε ποτέ κάποια μελέτη forecast για τις επιπτώσεις της κίνησης αυτής πριν γίνει; Αν όχι πάνω στους άμοιρους Βολιβιανούς -που τελικά είναι τα θύματα- έστω από κάποιον τρίτο; Υπήρξε ποτέ έστω και ένας φανατικός αριστερός που να υποστήριξε με ορθολογικά επιχειρήματα ότι αυτό πρέπει να κάνουν οι χώρες που διαθέτουν τέτοιες πλουτοπαραγωγικές πηγές;
Ή τελικά όσοι πανηγυρίζουν για τους εθνοσωτήρες Τσάβεζ και Μοράλες που σαν άλλοι Αϊ Γιώργηδες θα σκοτώσουν το δράκο της παγκοσμιοποίησης ήταν απλά μετά Χριστόν προφήτες;
Δύο παρατηρήσεις. Πρώτον καμία εταιρεία δεν είναι καλή η κακά ανάλογα με την έδρα της. Και καμία εταιρεία δεν είναι εκπρόσωπος κανενός μοντέλου, εκτός αν μιλάμε για κάποια διαφορετική εταιρική οργάνωση τύπου συνεταιρισμού ή δεν ξέρω γω τι.Πολύ περισσότερο η Total δεν είναι εκπρόσωπος κανενός “γαλλικού κοινωνικού μοντέλου”.
Δεύτερον , μία ανάλυση των αιτίων που καθιστούν τον κρατικό έλεγχο αναποτελεσματικό, επιρρεπή σε διαφθορά ή ο,τιδήποτε άλλο θα ήταν άξια συζήτησης.
Η σταδιακή απώλεια των αγοραστών του Βολιβιανού φυσικού αερίου, από το άρθρο τουλάχιστον, ερμηνεύεται με λόγους άσχετους με την κρατική διαχείρηση του. Καμία λογική συσχέτιση δεν βλέπω να γίνεται στο άρθρο, μεταξύ της απώλειας των αγοραστών και του τρόπου διαχείρισης.
Η επιχειρηματολογία του άρθρου είναι άσχετη με τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει, τα οποία παραμένουν εκκρεμή.
“Δίχως τα δικαιώματα που είχε στους φυσικούς πόρους της Βολιβίας, η Petrobras δεν συμφώνησε στις νέες τιμές που απαιτεί η YPFB.”αυτό απαντά στην παρατήρησή σας;
H κρατική petrobras… η καλη κρατική petrobras?
Άρα δεν είναι ζήτημα κρατικής ή μη εταιρείας, αλλά της πολιτικής της συγκεκριμένης εταιρείας…
Επίσης δείτε και κάποια ενδιαφέροντα links για τις νέες συμφωνίες που υπέγραψε η Βολιβία μετά την εθνικοποίηση.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/6093228.stm
http://www.ipsnews.net/news.asp?idnews=35299
http://www.ipsnews.net/news.asp?idnews=35299
Μάλλον διαψεύδουν το κείμενο…
Ένα απόσπασμα από τα παραπάνω links
Bolivia has agreed energy deals with 10 foreign gas and oil firms, just before a deadline for foreign firms to agree new contracts or leave the country.
Brazil’s Petrobras and Spain’s Repsol were among eight to reach agreement on Saturday, after two deals on Friday.
The contracts come after President Evo Morales nationalised the oil and gas industry in May to give the state more control and a larger slice of profits.
Ζητώ συγγνώμη, το ένα link από λάθος δόθηκε διπλό.
Το σωστό είναι:
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/6095550.stm
Δύο πιθανές εξηγήσεις για το σημείωμα: ή τζάμπα και βερεσέ παραιτήσαν τον κ. Ανδριανόπουλο από βουλευτή, για μια επαγγελματική δραστηριότητα (συμβουλές…) που ανάθεμα κι αν καταλήγει στα σκουπίδια του τελευταίου μεθυσμένου κλητήρα του Κρεμλίνου,
ή ο κ.Ανδριανόπουλος προσπαθεί να κάνει αισθητή την παρουσία του στο χώρο τώρα που λιγοστέψαν οι ενασχολήσεις του, με απώτερο σκοπό να πάρει κανένα συμβουλιλίκι του πρόεδρου Μοράλες… για να του συστήσει να είναι πιό αδιάλλακτος, καταπώς κάνει ο… Πούτιν!
Τείνω στην πρώτη :-))
Στάθη, να υποθέσω ότι δεν μπήκες στον κόπο να κοιτάξεις τι προβλέπει η συμφωνία της Petrobras ή να υποθέσω ότι μπήκες αλλά αυτό που βρήκες δεν σου πολυκόλλαγε στην “κατάρριψη” όσων γράφει ο ΑΑ;
Να δούμε λίγες παραπάνω λεπτομέρειες που δεν μας αναφέρουν τα πανηγυρικά δημοσιεύματα;
Petrobras and Bolivia on Saturday night had signed a last-minute accord over gas production at the San Alberto and San Antonio fields, Bolivia’s largest. The agreement, however, still excludes a deal on gas prices and on what will happen to two refineries owned by Petrobras in Bolivia.
Δηλαδή η τύχη των επενδύσεων αξίας δις $ δεν ρυθμίστηκε σε αυτήν την συμφωνία. Ή παρακάτω:
It’s “too early” to decide whether Petrobras will restart investments in Bolivia, Brazil Mines and Energy Minister Silas Rondeau is quoted as saying on the Estado newswire Monday afternoon.
Υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που πιστεύει ότι ο ΑΑ, επί χρόνια ασχολούμενος με τα ζητήματα αυτά, θα έγραφε κάτι τόσο προφανές πρόχειρο, που να τον διαψεύδει η πρώτη γκουγκλιά κάποιου με μηδενικές γνώσεις του ζητήματος;
Ο ΑΑ, γράφει (2-11-2006), μετά τη σύναψη της συμφωνίας(30-10-2006)(!!!!!), πως συμφωνία δεν θα γίνει(!!!!)
Εσύ βρίσκεις πως στη συμφωνία (που κατά την αυθεντία δεν θα γίνει) δεν συμπεριλαμβάνονται οι τιμές του αερίου. Συμφωνώ μαζί σου.Αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα.Γιατί όπως αναφέρεται στο ελληνικό link που παραθέτεις:
“βolivia’s government take will increase as a result of the new deals, and be established through a complicated mechanism.”
Επίσης συμφωνία σύναψαν άλλες εννιά εταιρείες.Από αυτές που θα έφευγαν.
Με το να παραπέμπεις λοιπόν στην “αυθεντία” και να γράφεις για μηδενικές γνώσεις , δεν προσθέτεις κανένα επιχείρημα.
Εκτός αν στα αριστερά φερέφωνα συμπεριλαμβάνεται τώρα και το BBC.
Λυπάμαι αν σε απογοήτευσα…Θα προτιμούσα να σε προβλημάτιζα
Φώτη άμεση επανόρθωση. Προφανώς σε προβλημάτισα, αφού έψαξες και σε άλλες πηγές. Αν διαβάσεις καλύτερα το Link που έδωσες , πέρα από προκαταλήψεις, θα δεις πως είναι πιθανότερο να αποβεί επωφελής για τη Βολιβία η κίνηση Moralles, όπως λένε και τα links που έδωσα εγώ.
Ο ΑΑ δεν λέει τις 2/11 ότι δεν έγινε κανενός είδους συμφωνία, λέει ότι δεν έγινε για τιμές του αερίου. Όπως σου έδειξα λοιπόν, ο ΑΑ δεν κάνει λάθος στα δεδομένα που επικαλείται, αφού αυτό που γράφει ότι “η Petrobras δεν συμφώνησε στις νέες τιμές που απαιτεί η YPFB” ισχύει για την συμφωνία της 30/10.
Φεύγοντας από τα σημερινά δεδομένα, που δεν ανατρέπουν όσα λέει ο ΑΑ, και πηγαίνοντας στις εκτιμήσεις, η δική σου είναι ότι η Βολιβία θα ευνοηθεί. Η εκτίμηση του ΑΑ είναι η πρόσφατη συμφωνία είναι δευτερεύουσας σημασίας και ότι χωρίς την Βραζιλία και την Αργεντινή δεν πρόκειται να απορροφηθεί η παραγωγή φυσικού αερίου της Βολιβίας. Εδώ εμένα με πείθει περισσότερο.
Η συμφωνία έγινε και για το αέριο , όπως λέει και ο τίτλος του Link πού έδωσες….
Δεν έγινε για τις τιμές. Αλλά συμφωνία έγινε και με την Αργεντινή,
Επίσης ο τίτλος, που είναι πανηγυρικός για την Βραζιλία που κατόρθωσε να επιτύχει τη ροή αερίου, δείχνει με σαφήνεια ποιος έχει ανάγκη ποιον.
Ρωτάει ο ΑΑ:
“Γιατί να πληρώσει τόσα λεφτά όταν με σημαντικά λιγότερα μπορεί να απεξαρτοποιηθεί από το αέριο του κ. Μοράλες;”
‘Ελα ντε;Γιατί υπέγραψε λοιπόν τη συμφωνία, αν δεν έχει σκοπό να αποροφήσει το αέριο;
Επίσης να σου πω πως δεν είναι δική μου εκτίμηση πως η Βολιβία θα ευνοηθεί. Εγώ αντέγραψα ένα κομμάτι από το Link που εσύ παρέθεσες.Το ίδιο λένε και τα “διεθνή αριστερά φερέφωνα”.
Και κάτι ακόμη. Από όλο το κλίμα που περιγράφει το άρθρο του capital, είναι φανερό πως η συμφωνία κινείται με δάπεδο τις μέχρι στιγμής τιμές και το ζητούμενο είναι η οροφή.Εϊναι προφανές πως η μέχρι το Mοrales πολιτική της ιδιωτικοποίησης μάλλον επιζήμια ήταν για το λαό της Βολιβίας.
Και πάλι ο ΑΑ σου εξηγεί ότι η Αργεντινή είχε σκοπό να φτιάξει νέο αγωγό μεγαλύτερης χωρητικότητας, πράγμα που τώρα δεν φαίνεται πιθανό. Στρέφοντας αυτά τα χρήματα στην δική της παραγωγή φυσικού αερίου, στο μέλλον δεν θα έχει ανάγκη, όχι τις μεγαλύτερες ποσότητες που θα αγόραζε με το προηγούμενο καθεστώς, αλλά πιθανώς ούτε τις σημερινές, στις οποίες αναφέρεται η συμφωνία.
Όσο για την Βραζιλία, το άρθρο και πάλι αναφέρει ποιά θα είναι η κατάληξη του καιροσκοπισμού του Μοράλες:
While reaching a deal with Bolivia, Petrobras is also trying to boost Brazil’s own gas output by 24 mcm/d by 2008, as well as starting to import liquefied natural gas, or LNG, in order to become less dependent on Bolivian production. Petrobras so far has said it wants to get the vessels in place by February 2009 in order to import up to 20 million cubic meters of LNG a day.
Είναι προφανές ότι η Βραζιλία έχει ανάγκες που δεν μπορεί να καλύψει βραχυπρόθεσμα με άλλο τρόπο, και ίσως για λίγο καιρό να υποκύψει στον εκβιασμό. Κάνοντας όμως ο Μοράλες αφενός το αέριο της Βολιβίας λιγότερο συμφέρον, και αφετέρου το επενδυτικό περιβάλλον της Βολιβίας ανασφαλές και αβέβαιο σε νέες “εθνικοποιήσεις”, η Βραζιλία στρέφεται στην απεξάρτηση από την Βολιβία.
Χωρίς λοιπόν αυτές τις βασικές αγορές, η πολιτική του Μοράλες θα αφήσει τον λαό της Βολιβία με τα κυβικά του φυσικού του αερίου …στα χέρια.
Στάθη δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς σε μπερδεύει τόσο πολύ. Γράφει ο Φώτης στο σχόλιο #13:
Κι εσύ απαντάς στο αμέσως επόμενο σχόλιό σου:
Που είναι ακριβώς ότι έγραψε με άλλα λόγια ο Φώτης (και ο Ανδριανόπουλος) παραπάνω. Εντωμεταξύ το άρθρο του το έχει γράψει ο Ανδριανόπουλος έχοντας υπόψιν του τις συμφωνίες στις οποίες αναφέρονται τα λινκς. Το νόημα του άρθρου είναι προβλέψεις πάνω στο τι συνεπάγονται αυτές οι συμφωνίες και πως σχεδιάζουν να αντιμετωπίσουν τις νέες συνθήκες οι διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες που εμπλέκονται με τη Βολιβία. Αν έχει δίκιο αυτό θα το δείξει το μέλλον. Το ίδιο το άρθρο όμως έχει αφορμή τις συμφωνίες, οι οποίες θεωρείς ότι το αναιρούν!
Υποθέτω ότι ίσως δεν κατάλαβες τι εννοεί όταν γράφει για παράδειγμα ο Ανδριανόπουλος:
Όταν λέει “εκτός”, δεν εννοεί ότι δεν ήρθαν σε συμφωνία αλλά ότι η συμφωνία συνεπάγεται το εξής (όπως αναφέρεται στην αρχή του άρθρου):
Φώτη και Παύλο
Το κείμενο προσπερνάει τις πρόσφατες συμφωνίες, ως μη γενόμενες.Αυτό είναι ΄,κατά την άποψή μου,το πρόβλημα. Οι συμφωνίες όμως έγιναν, μετά απ΄σκληρό παζάρι, για να γίνεται η διακίνηση του αερίου, όχι για να σταματήσει.
Από κει και πέρα οι εκτιμήσεις μπορούν να συζητηθούν.
Επίσης όπως είπα και πριν απαντώντας στο Ναυάγιο, το άρθρο προσπαθεί να αποδείξει πως ο εθνικός έλεγχος στις πλουτοπαραγωγικές πηγές είναι a priori αναποτελεσματικός και καταστροφικός. Ενώ οι γείτονες της Βολιβίας έχουν παρόμοιο εθνικό έλεγχο, με κρατικές εταιρείες όπως η Petrobras, καυτηριάζεται η πολιτική Μοράλες ως προς τις αρχές της,για τον κρατικό εθνικό έλεγχο δηλαδή, και όχι για επιμέρους ζητήματα όπως οι τιμές, η διαφάνεια, πιθανή κακοδιαχείριση των κοιτασμάτων κλπ, για τα οποία θα μπορούσα να συμφωνήσω αν παρουσίαζε στοιχεία.
Καταλήγει δε το άρθρο με τη φράση:
“Μήπως η κατάρρευση και η φτώχεια θα είναι το τελικό αποτέλεσμα για την χώρα του και τον λαό του των έργων του νέου ήρωα της ανά τον κόσμο Αριστεράς;”
για μια Βολιβία την οποία οι μέχρι τώρα πολιτικές έχουν καταστήσει μία από τις φτωχότερες χώρες της Ν. Αμερικής.
Though rich in mineral and energy resources, Bolivia is one of South America’s poorest countries. Wealthy urban elites, who are mostly of Spanish ancestry, have traditionally dominated political and economic life, whereas most Bolivians are low-income subsistence farmers, miners, small traders or artisans.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/country_profiles/1218814.stm
O AA στο συγκεκριμένο κείμενο δεν καυτηριάζει την ύπαρξη κρατικών εταιριών παραγωγής και διάθεσης φυσικού αερίου (πιθανόν να το έχει κάνει σε άλλα του κείμενα, αλλά αυτό δεν είναι το επιχείρημά του εδώ). Ο ΑΑ καυτηριάζει την πολιτική της βίαιης εθνικοποίησης (δηλαδή ουσιαστικά κλοπής) των ξένων επενδύσεων στη Βολιβία (που δεν ήταν τίποτα Αμερικανών ιμπεριαλιστών κτλ αλλά της κρατικής εταιρείας της Βραζιλίας) και της ακύρωσης και επαναδιαπραγμάτευσης εμπορικών συμφωνιών (ανατρέποντας τους οικονομικούς σχεδιασμούς των συμβαλλόμενων).
Αυτή είναι η πολιτική Μοράλες που εκθειάζουν τα φερέφωνα και καυτηριάζει εδώ ο ΑΑ. Όχι η ύπαρξη κρατικών εταιριών γενικά και αόριστα. Και οι προσφάτως υιοθετημένες πολιτικές, πιθανότατα θα καταστήσουν την Βολιβία ακόμα φτωχότερη σε σχέση με τις υπόλοιπες της Λ.Αμερικής.
θα ήθελα να επισημανω ομως και το γεγονός οτι σε χώρες όπως η Νιγηρια οι εταιριες πετρελαιου εχουν καταντισει να ειναι κρατος εν κράτη και να φτανουν στις δολοφονίες αμαχων και ακτιβιστων για να παρουν ένα κομμάτι γης, π.χ. shell στην Νιγηρία.
Φώτη, απ όσα διάβασα, νομίζω ο όρος “απειλή απαλοτρίωσης” θα ήταν ο σωστός.Μην ξεχνάς όμως πως στις χώρες αυτές, με μεγάλα διαστήματα αυταρχικών καθεστώτων, και η πώληση των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε ιδιώτες είχε τη μορφή ξεπουλήματος . Στη Βολιβία (ξε)πουλήθηκαν ένα μήνα πριν το δημοψήφισμα που είχε αποφασιστεί για το αν θα πουληθούν.
Αυτό έκανε το λαό της Βολιβίας φτωχό.Τουλάχιστον σύμφωνα με τη μία πλευρά.Για αυτό το ζήτημα είναι πολιτικό και όχι ποινικό.
Το επιχείρημα για την εθνικότητα των εταιρειών είναι απλοϊκό.
Η Βραζιλία μπορεί να είναι εξίσου κακή για τους γείτονές της.Και μπορεί η petrobras να ήταν ο μεγαλύτερος επενδυτής, αλλά υπήρχαν κι άλλοι. Και η Total,Και η BP κλπ.
chris mantas
Το γεγονός που αναφέρεις, είχε ξεσηκώσει όλο τον κόσμο τότε. Και είχε προκαλέσει ένα μεγάλο μποϋκοτάζ εναντίον της Royal Dutch Shell.
Στάθη το γνωρίζω απο πρώτο χέρι μιας και το 1996 ειχα εμπλακει μιας και ενας απο αυτους που ειχαν εκτελεστει ηταν απο το πανεπιστημιο μου. Η Shell χρησιμοποιησε μεθοδους που θα ζηλευε ο Σταλιν και ο Χιτλερ.
Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο με βάση την ορθή λογική να:
1. Μην ψάχνουν την αλήθεια αλλα να υποστηρίζουν με πάθος οτι την κατέχουν.
2. Να υποστηρίζουν την αυθεντία επειδή ανήκει στον χώρο τους άσχετα με το αν αυτά που γράφει καποιες φορές είναι σωστά και κάποιες όχι.
3. Να μην μπορούν να βρούν ούτε ΕΝΑ σωστό επιχείρημα στα γραφόμενα όσων υποστηρίζουν αντίθετες απόψεις ακόμη και όταν είναι τόσο προσεκτικοί και χαμηλών τόνων όπως ο Στάθης.
ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΞΕΡΟΚΕΦΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΛΑΚΤΟΥΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ. ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΕ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΣΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΑΜΠΟΥΡΩΝΕΣΤΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΘΕΝΤΙΕΣ.
Σωστά. Σας είμαι υπόχρεος που μου ανοίξατε τα μάτια μετά από χρόνια πλάνης.
Από δω και μπρος ο νέος ορισμός των συμπερασμάτων της ορθής λογικής και των θέσεων της, ακολουθεί τους προαναφερθέντες κανόνες:
-είναι θέσεις εκ των πρωτέρων λάθος και αναληθείς, άρα δεν χρειάζεται να τις υπερασπιζόμαστε ιδιαίτερα
-κάποιος που “ανήκει στον χώρο μας” δεν μπορεί να έχει δίκιο, άρα δεν πρέπει να συμφωνούμε μαζί του
-όποιος είναι χαμηλών τόνων πρέπει να έχει κάπου δίκιο, αρα δεν πρέπει να επισημαίνουμε λάθη και αντιφάσεις του
Στην συγκεκριμένη συζήτηση τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, όσο δεν πάει, και μετά από κάποιο σημείο η επανάληψη απλά κουράζει. Όποιος καταλαβαίνει τι διαβάζει, σχημάτισε για τον εαυτό του άποψη αν οι ειδήσεις που παρουσίασε ο Στάθης διαψεύδουν το αρχικό κείμενο η όχι. Από ξεροκέφαλους και αδιάλλακτους αναγνώστες δεν έχουμε καμία τέτοια απαίτηση.
[…] Στη Λατινική Αμερική στις ημέρες μας αναπαράγεται το ίδιο χρεοκοπημένο μοντέλο ηγεσίας. Με φωτεινό αστέρι και καθοδηγητή τον Τσάβες η Λατινική Αμερική οδηγείται στο μονοπάτι μιας νέας αποτυχίας που θα την καταβυθίσει ακόμη πιο πολύ στο τέλμα της φτώχειας και της αυθαιρεσίας. Η εξουσία του Τσάβες γίνεται όλο και πιο μονοκρατορική εκτελούμενη με προσωπικά διατάγματα, αίροντας σταδιακά τις ελευθερίες των πλουραλιστικών θεσμών της χώρας του. Στα οικονομικά ακολουθεί τον δρόμο του απόλυτου προσωπικού ελέγχου υπό τον μανδύα της κοινωνικοποίησης. Η προίκα της χώρας του, το πετρέλαιο, γίνεται βορά στις διεθνείς πολιτικές του επιδιώξεις. Το μοιράζει στους φτωχούς των ΗΠΑ και άλλων χωρών όταν η φτώχεια στη χώρα του ρημάζει πόλεις και χωριά. Σε λίγα χρόνια που οι κρατικοποιημένες του πετρελαιοπηγές θα χρειάζονται επενδύσεις και νέα τεχνογνωσία που δεν θα μπορεί η γραφειοκρατική του εξουσία να προσφέρει, θα αναγκαστεί ακόμη και εισαγωγές πετρελαίου να σχεδιάσει. Αυτό είναι ήδη ορατό σε έναν άλλο τομέα με τις τρομακτικές ελλείψεις αγαθών που παρουσιάζονται στα σουπερμάρκετ της Βενεζουέλας εξαιτίας της άφρονας πολιτικής του που έχει παγώσει εδώ και τέσσερα χρόνια με διατάγματα όλες τις τιμές. Αντί λοιπόν να συλλάβει το λάθος του, απλώς το διογκώνει σχεδιάζοντας και την κρατικοποίηση των σουπερμάρκετ. […]