Η επανάσταση του 1981 και τα αδιέξοδα του 2009
Σεπ 16th, 2009 | Ναπολέων Λιναρδάτος| Κατηγορία: Ελλάδα, Πολιτική |
Email This Post
|
Print This Post
|
Το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν έφερε το κομματικό κράτος. Το κράτος στην Ελλάδα ήταν πάντοτε κομματικό. Επίσης το 81 δεν ήταν η χρονιά που για πρώτη φορά είχαμε κρατικό παρεμβατισμό στην οικονομία. Στην μεταπολεμική Ελλάδα ο κρατικός παρεμβατισμός θα είναι η υπερκομματικά αποδεκτή οικονομική πολιτική.
Τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν καινούργια τον Οκτώβρη του 1981. Αυτό που συνέβη πριν από 28 χρόνια ήταν μια επανάσταση πολιτικών ηθών. Ότι πριν από το 81 θεωρόταν πάρεργο της πολιτικής , το 81 θα γίνει κεντρικό στοιχείο της. Η προσωπική και ομαδική τακτοποίηση στο δημόσιο ή από το δημόσιο, από ρουσφέτι γίνεται και εκλαμβάνεται ως ένα κοινωνικά αποδεκτό αίτημα. Έχουμε να κάνουμε με την μαζικοποίηση και την πλατιά κοινωνική αποδοχή μιας αποκλίνουσας πολιτικής κουλτούρας.
Κατά κάποιο τρόπο η Ελλάδα είχε ανακαλύψει έναν νέο τρόπο ανάπτυξης. Σε οποιανδήποτε ανάγκη το κράτος όχι μόνο μπορούσε αλλά είχε και την ηθική υποχρέωση να παρέμβει προς όφελος του οιανδήποτε θεωρούσε τον ευατό του δικαιούχο της κρατικής θαλπωρής. Ο νέος μια σίγουρη θέση στο δημόσιο. Ο αγρότης επιδοτήσεις. Ο επιχειρηματίας πρόσβαση στις δημόσιες προμήθειες και ο επαγγελματίας δικαίωμα σε ένα κλειστό επάγγελμα.
Στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης μεγάλα τμήματα του πληθυσμού θα γίνουν άμεσα ή έμμεσα τρόφιμοι του κράτους. Πάντως ο Ανδρέας Παπανδρέου και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έχουν βρει το τρόπο, το μυστικό που έκρυβε η δεξιά επί δεκαετίες, να καταναλώνεις πλούτο χωρίς να δημιουργείς απολύτως τίποτα. Το μόνο που χρειάζεται είναι η πολιτική τάξη να δείξει την απαραίτητη κοινωνική ευαισθησία.
Το 1981 υπήρχαν οι προϋποθέσεις για μια τέτοια φυγή από την πραγματικότητα. Το δημόσιο χρέος ήταν στο απίστευτα χαμηλό 23% του ΑΕΠ το 1980 και τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρωπαϊκών κονδυλίων ήταν ακόμα ένα γεγονός του μέλλοντος.
Μπορεί η αριστερά για δεκαετίες να πάλευε για τον έλεγχο των μέσων της παραγωγής αλλά την δεκαετία του 80 θα μας εκπαιδεύσει συλλογικά στο ότι βασικά τα μέσα παραγωγής δεν είναι και τόσο αναγκαία. Αυτό που μετράει είναι η διάθεση για κατανάλωση. Ο Κώστας Καλλίτσης περιγράφοντας τα οικονομικά των τελευταίων πέντε χρόνων λέει «κάθε χρόνο «γράφαμε» δημόσιο έλλειμμα 10 δισ. ευρώ, αυξάναμε το δημόσιο χρέος 12 δισ. και το ιδιωτικό 27 δισ. ευρώ, επιβαρύναμε τον λογαριασμό εξωτερικών συναλλαγών με 5 δισ. ευρώ, και όλα αυτά για να αυξάνουμε το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν κατά…16 δισ. ευρώ – εκ των οποίων τα 6 δισ. έρχονταν συστημένα από τα ευρωπαϊκά ταμεία.” Αυτή η περιγραφή φυσικά είναι πλήρως αντιπροσωπευτική της οικονομικής μεθόδου ‘ανάπτυξης’ από το 81 και μετά.
Πέρα από τις οικονομικές συνέπειες αυτής της πολιτικής (οδεύουμε προς πτώχευση) υπάρχουν και κοινωνικές συνέπειες που ακόμα και αυτοί που συνήθως κριτικάρουν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων έχουν παραμελήσει. Μια οικονομία που βασίζεται στο χρέος και στην εξωτερική οικονομική βοήθεια, δημιουργεί μια κοινωνία που χάνει το ένστικτο και τις συνήθειες της αυτοσυντήρησης και της προόδου. Δημιουργεί ένα διαχωρισμό έργου και ανταμοιβής, διαχωρισμό προσπάθειας, προσφοράς και κοινωνικής ανέλιξης και αναγνώρισης. Έχουμε δημιουργήσει την πολιτική οικονομία της κοινωνικής και πολιτιστικής μας παρακμής.
Κλασσικό παράδειγμα αυτής της θλιβερής πραγματικότητας είναι ο γεωργικός τομέας της οικονομίας. Παρ ‘όλες τις αδυναμίες αυτού του τομέα μέχρι τον ερχομό των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων ήταν ένα παραγωγικό κομμάτι της οικονομίας. Με τα 3 δις ευρώ επιδοτήσεις που λαμβάνουν οι γεωργοί κάθε χρόνο έχουν μετατραπεί σε εισοδηματίες των Βρυξελλών. Η γεωργική παραγωγή έχει συρρικνωθεί και η ποιότητα κατά κανόνα έχει μείνει στάσιμη ή έχει χειροτερέψει Πλέον το εισόδημα των αγροτών δεν βασίζεται στην παραγωγή τους αλλά στους πολιτικούς συσχετισμούς στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα. Όπως κάθε άλλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας που είναι εξαρτημένο από την πολιτική διαδικασία, έχει υποκαταστήσει την επαγγελματική εμπειρογνωμοσύνη με τα τυχοδιωκτικά ένστικτα του ελληνικού συνδικαλισμού.
Η Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή που ήρθε στην εξουσία το 2004 έχει πλήρως αφομοιωθεί από την επανάσταση πολιτικών ηθών του 81. Δεν υποσχέθηκε τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από μια αποτελεσματική και αξιοπρεπή διαχείριση του Παπανδρεϊκού κράτους. Όπως γενικά η κοινωνία, έτσι και η Νέα Δημοκρατία διατηρεί την κρυφή ελπίδα – την τελευταία μας ελπίδα – ότι τα δεδομένα της ζωής δεν θα διαταράξουν την εικονική μας πραγματικότητα.
Ένας άλλος Καραμανλής μιλώντας στην κεντρική προεκλογική του συγκέντρωσή στην Αθήνα τον Νοέμβρη του 1974 θα μιλήσει για την συνήθεια των Ελλήνων να βλάπτουν την χώρα προτάσσοντας το προσωπικό και το κομματικό συμφέρον και την «κακή συνήθεια να καταστρέφουμε με τα ίδια μας τα χέρια ότι με κόπους και θυσίες δημιουργούμε.» Κανείς δεν φαίνεται να δίνει σημασία στο ακροατήριο. Ο ομιλητής ακούγετε σαν βικτωριανός γυμνασιάρχης αλλά το κοινό από κάτω πάλλεται στους αυτάρεσκους ρυθμούς της δεκαετίας του 70.
Η απόκλιση μεταξύ ομιλητή και κοινού θα επικαλυφθεί προσωρινά από την ευφορία της αποκατάστασης της δημοκρατίας. Αλλά η διαφορά πολιτικών ηθών θα καταφανεί όταν το 54% των εκλογών του 74 γίνετε 41% το 77 και 36% το 1981. Η ελληνική κοινωνία είναι πλέον έτοιμη να δεχτεί αστέρευτες ποσότητες δημαγωγίας και λαϊκισμού. Είναι έτοιμη να δεχτεί ότι υπάρχουν δικαιώματα δίχως υποχρεώσεις, κατανάλωση δίχως παραγωγή και ευημερία δίχως μόχθο και δημιουργικότητα.
Το 2009 η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια σειρά προβλημάτων που θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολα να επιλυθούν υπό οποιανδήποτε συνθήκες. Αυτό όμως που μετατρέπει αυτά τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα σε αδιέξοδα είναι η έλλειψη μιας πολιτικής τάξης και κουλτούρας που θα έκανε την επίλυση αυτών των προβλημάτων εφικτή.
Ναπολέων Λιναδράτος
Εξαιρετικό άρθρο. Συμφωνώ απόλυτα.
Θα συμφωνήσω και εγώ ότί είναι πολύ καλό το άρθρο. Φυσικά όπως αναφέρεται στο κείμενο, η επιλογή των Ελλήνων να καταναλώνουν χωρίς να κοπιάζουν ιδιαίτερα για την δημιουργία πλούτου, τουλάχιστο για μία εκπαιδευόμενη πλειοψηφία από πολιτικές περιστάσεις, είναι μέρος του υποκειμενικού ορθολογισμού της κουλτούρας μας ή μίας ορθολογικής επιλογής σύμφωνα με το συλλογικό μας αντιλαμβάνεσθαι. Αυτό που καλλιεργήσαμε από το 81 και έπειτα δεν είναι η Ελληνική με τα Ευρωπαικά κονδύλια αλλά η υπερκατανάλωση χωρίς αντίκρισμα, η καλοπέραση χωρίς αξιοκρατία, η απαλλαγή από ευθύνες αφού τώρα είχαμε την μαμά Ευρώπη να μας νταντεύει.
*Ελληνική γη*
Η ανάλυση της περιόδου ΠΑΣΟΚ είναι ένα ενδιαφέρον θέμα θα ήταν ενδιαφέρον αν γινόταν
περισσότερο εκτενώς και με στοιχεία. Το μόνο που αναφέρεται εδώ είναι η αύξηση του δημοσίου
ελλείματος. Σημαντικό μεν αλλά όχι το παν για μία οικονομία.
Όσον αφορά τη γεωργία, το πρόβλημα των επιδοτήσεων δε δημιουργήθηκε από το ΠΑΣΟΚ αλλά
από την ΕΕ. Νομίζω ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε μια χαρά τη δουλιά του φροντίζοντας να πάρουμε ένα
μεγάλο κομμάτι της πίτας. Οι άλλες χώρες της ΕΕ έπραξαν ανάλογα ‘προστατεύοντας’ τη γεωργία της.
Συγκεκριμένα επί περιόδου ΠΑΣΟΚ οι επιδοτήσεις εξαρτώνταν από την παραγωγή. Η ΝΔ είχε την εφυή
ιδέα να τις κάνει ανεξάρτητες της παραγωγής. Οφείλεται αυτό στην κουλτούρα ΠΑΣΟΚ; Δε νομίζω. Το θέμα είναι
ότι η γεωργία μας είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να γίνει ανταγωνιστική στις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποίησης.
Αναρωτιέμαι επίσης ποιά επαγγέλματα έγιναν κλειστά επί ΠΑΣΟΚ. Όπως επίσης γιατί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας κατρακύλησε τα τελευταία χρόνια πάλι επί ΝΔ. Τέλος το ΑΣΕΠ που έθεσε τέλος στο ρουσφέτι σε πολλές προσλήψεις στο δημόσιο το χρωστάμε κι αυτό στο ΠΑΣΟΚ.
Αν θέλετε περαιτέρω στοιχεία για την δράση του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα θα τα βρείτε όλα αναλυτικά στο βιβλίο «Η Ελλάδα της μεταπολίτευσης 1974 -1990» του Γιάννη Βούλγαρη. Η προσπάθεια που κάνετε να διαμορφώσετε την άποψη ότι το ΠΑΣΟΚ είναι λιγότερο ένοχο από την ΝΔ είναι ατελέσφορη. Είναι σαν να μας λέτε ότι στο ένα κόμμα βρίσκονται οι «καλοί» και στο άλλο οι «κακοί». Είμαστε πολύ μικρή και τα 2 μεγάλα κόμματα έχουν περίπου τις ίδιες πολιτικές αν όχι ακριβώς τις ίδιες.
Το πιο σημαντικό και βαθύτερο νόημα του άρθρου όμως που παραβλέπετε είναι το παρακάτω: Τα 2 μεγάλα κόμματα και οι πολιτικοί που τα απαρτίζουν κατηγορούνται διότι προσαρμόστηκαν με τον λαό τους. Ο πολιτικός οφείλει να είναι καινοτόμος, να επιδιώκει την αλλαγή προς το καλύτερο να δείχνει καινούργιο δρόμο και να μην συμβιβάζεται με την μάζα αν αυτό θεωρεί ότι πρέπει να κάνει. Αντιθέτως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ απλώς «έκατσαν» στις καρέκλες τους, δεν άλλαξαν σχεδόν τίποτα και διόγκωσαν την ήδη υπάρχουσα «δημοσιοϋπαλληλική» νοοτροπία που διακατέχει τους Έλληνες. Αντί να διαφυλάξουν το «Πολιτικό Χρέος» διαφύλαξαν το «Πολιτικό Κόστος» τους.
Ξέφυγε μια λέξη στην τέταρτη γραμμή (είμαστε πολύ μικρή ΧΩΡΑ)
@Alex llio
Σας ευχαριστώ για την αναφορά στο βιβλίο του Βούλγαρη (αν και θα προτιμούσα μία αναφορά στο διαδίκτυο). Καθόλου δε με ενδιαφέρει να βγάλω ‘καλό’ το Πασοκ και ‘κακή’ τη ΝΔ. Απλά επισήμανα κάποιες ανακρίβειες του άρθρου όπως πχ για τη γεωργία. Θα ήταν ενδιαφέρον να παρουσιαστεί κάποια σοβαρή ανάλυση των πεπραγμένων ΠΑΣΟΚ στην οικονομία.
Fantastiko arthro, eidika afto pu lete oti oi epidotiseis katestrepsan tin georgia spania to akuei kaneis stin elada eno einai koinos topos se fileleftherous kyklous tu exoteriku. Oxi mono katestrepsan tin georgia, ftoxynan telika tin elada kai epivarynan se teliki analisi ton katanaloti, o opios plironei akrivotero proin se xamiloteri piotita.
Alla kai i analisi pu kanete sxetika me tin epanastasi pu efere I PASOKARA stin eliniki politiki zoi einai ki afti exaireti. Dystyxos eno o ypoloipos kosmos (Aglia kai IPA) mathaine apo ta lathi tu parelthodos kai apelefterone tin oikonomia tu, kai eno ta krati tu anatoliku mblok katerean, emeis edo stin Elada, teleftaio opos panta, oikodomusame tin diki mas sosialistiki mbanania me merikes dekaeties kathysterisi. Afta ta plironume tora, kai tha plironun kai ta paidia mas.
@ panos
Eσείς, κύριε, πρέπει να μάθετε,
πρώτον, Ελληνικά ή οποιαδήποτε γλώσσα ώστε να μπορείτε να σκέπτεσθε,
δεύτερον, να σκέπτεσθε, δηλαδή μέθοδο σκέψης
και μετά……………….. μιλάτε
mia kali protasi gia tis ekloges
http://www.youtube.com/watch?v=W4VN7oVVGEQ
@ alex Ilio
“Η προσπάθεια που κάνετε να διαμορφώσετε την άποψη ότι το ΠΑΣΟΚ είναι λιγότερο ένοχο από την ΝΔ είναι ατελέσφορη”
Tout au contraire.
H πρόταση του κ. Λιναρδάτου, “Η Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή που ήρθε στην εξουσία το 2004 έχει πλήρως αφομοιωθεί από την επανάσταση πολιτικών ηθών του 81. Δεν υποσχέθηκε τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από μια αποτελεσματική και αξιοπρεπή διαχείριση του Παπανδρεϊκού κράτους” λέει ότι η αποκλίνουσα (deviant ή aberrant, βαρειά λέξη!!! αλλά αρμόζει) κουλτούρα του ΠΑΣΟΚ μετατράπηκε σε εθνικό modus vivendi et operandi και, in fact, έχει εγγραφεί πλέον στον Εθνικό Γονότυπο.
@C A Hassapoyannes
Υπάρχει φυσικά η περίπτωση να μπερδευτεί κανείς και να ξεχάσει μία τελεία ή να επαναλάβει μία λέξη.
Ωστόσο υπάρχει και κάτι χειρότερο, να μιλάει χωρίς να έχει κάτι να πεί. Αγαπητέ βλέπω σας περισεύει
ο χρόνος. Αλλά βρείτε κάποιο πιο δημιουργικό τρόπο να τον περάσετε. Καληνύχτα σας.
“Μια οικονομία που βασίζεται στο χρέος και στην εξωτερική οικονομική βοήθεια, δημιουργεί μια κοινωνία που χάνει το ένστικτο και τις συνήθειες της αυτοσυντήρησης και της προόδου. Δημιουργεί ένα διαχωρισμό έργου και ανταμοιβής, διαχωρισμό προσπάθειας, προσφοράς και κοινωνικής ανέλιξης και αναγνώρισης. ”
ΑΚΡΙΒΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
KAI καταλογίζω στον Ανδρέα Παπανδρέου a priori εγγνωσμένη, αν όχι εσκεμμένη και προμελετημένη, καταστροφή της Ελλάδoς.
ΓΙΑΤΙ;;;;
Διότι είχε ήδη την εμπειρία (thence, την εξ αυτής γνώση) του Αμερικανικού παραδείγματος, της Great Society του Lyndon Johnson. Ο τελευταίος, αφού προέβη στην επιτακτική, αναγκαία και ανθρωπίνως επιβεβλημένη πολιτική ενσωμάτωση των Αφρο-Αμερικανών , συνέχισε με την εισαγωγή του μοντέλου των Παροχών [Welfare].
Το αποτέλεσμα γνωστόν:
Welfare (Πρόνοια) -> complacency (ραθυμία/ραστώνη) -> dependency (εξάρτηση) -> bondage (δεσμά) -> de facto slavery (βιωματική, εν τη πράξει, de facto σκλαβιά). Πρακτικώς, δηλαδή, οι Μαύροι κατάντησαν να ζουν χειρότερα και αθλιότερα από την antebellum περίοδο της de jure σκλαβιάς!!!!
Θα ήθελα, ακόμα, να σας πω κάτι ιστορικό και μεγάλης σημασίας.
Στο Γεννηματέϊκο, είχαν μεταξύ άλλων, εσωτερικών βοηθών, όπως όλα τα μεσοαστικά σπίτια, και μιά εξωτερική, πανέξυπνη κομμουνίστρια, την Βασιλεία, επι δεκαετίες. Οταν, υπό τραγικές συνθήκες, o μακαρίτης έγινε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, είπε η Βασιλεία, “Καλέ κυρία Φωφώ, εγώ τον αγαπάω το Γιώργο γιατί νοιάζεται τον μεροκαματιάρη, αλλά, νά, πώς θα διαχειρισθεί την οικονομία της χώρας όταν δεν μπορεί να κουμαντάρει το σπιτικό του κι’ από τις είκοσι του μήνα σου ζητάει λεφτά γιατί πεινάνε;;;”
Εντυπωσιασμένη από την σοφή κουβέντα, η θεομήτωρ Φωφώ σωριάσθηκε σε μιά καρέκλα και έπεσε σε βαθιά περισυλλογή. Σκέφθηκε, σκέφθηκε……. οπόταν πήρε μιά λάμψη το πρόσωπό της και αναφώνησε ενθουσιωδώς, “Μα Βασιλεία μου, έτσι ζούσε πάντα η Ελλάδα, με σχέδια Marshall και βοήθειες από δω κι’ από κει”!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ενα άλλο σημαντικό, που υπαινίσσεται (πχ, λέει ορθότατα, “το κράτος ήταν πάντα κομματικό”) , αλλά δεν διατυπώνει ΕΥΘΕΩΣ το άρθρο του κ. Λιναρδάτου είναι ότι με υπό τα προσχήματα της κοινωνικής ευαισθησίας και του ανθρωπισμού και επικαλούμενο την ανάγκη επιβολής δικαιοσύνης και αξιοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ και ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ του ΕΘΝΟΥΣ, με συνεργία του ΛΑΟΥΤΖΙΚΟΥ, επέβαλαν την ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ θεσμοθετώντας την!!!
δηλαδή
μετέτρεψαν την, μέχρι τότε ισχύουσα, de facto αναξιοκρατία σε de jure αναξιοκρατία.
erratum
ότι με υπό τα προσχήματα -> ότι υπό τα προσχήματα
Προς panos
Το σχόλιο σας βρίθει ανακριβιών!
Γράφετε:
“Όσον αφορά τη γεωργία, το πρόβλημα των επιδοτήσεων δε δημιουργήθηκε από το ΠΑΣΟΚ αλλά από την ΕΕ.”
Εξαιρετικά ενδιαφέρον, γιατί τότε δεν δημιουργήθηκε ανάλογο πρόβλημα και στην Ισπανία;
“Νομίζω ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε μια χαρά τη δουλιά του φροντίζοντας να πάρουμε ένα
μεγάλο κομμάτι της πίτας” Οι διαπραγματεύσεις σχετικά με το τι θα πάρει η Ελλάδα από τους πόρους για την Γεωργία δi;hχθησαν προ του 1979 (υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης). Εάν θέλετε να απονείμετε εύσημα στο ΠΑΣΟΚ για κάτι, τότε για την επιχειρηματολογία Παπανδρέου σχετικά με τα ΜΟΠ και γενικότερα τις πράξεις εξισορρόπησης πλούσιου βορρά-φτωχού νότου στα πλαίσια της ΕΟΚ της δεκαετίας του 80. Από αυτή την πολιτική ωφελήθηκαν τόσο ή Ελλάς όσο και η Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία. Θέλετε και νούμερα για το ποιος έκανε βέλτιστη χρήση των πόρων;
“Οι άλλες χώρες της ΕΕ έπραξαν ανάλογα ‘προστατεύοντας’ τη γεωργία της”:
Ναι αλλά κυρίως προετοίμασαν την γεωργία τους για τις αλλαγές που επέρχοντο. Αντίθετα η Ελλάς ανήγαγε την ενίσχυση του εισοδήματος ως την υπέρτατη αξία. Μπορώ να δεχτώ ότι ίσως ήταν απαραίτητο τα πρώτα χρόνια, αλλά όχι μετά το 1985.
“Συγκεκριμένα επί περιόδου ΠΑΣΟΚ οι επιδοτήσεις εξαρτώνταν από την παραγωγή. Η ΝΔ είχε την εφυή ιδέα να τις κάνει ανεξάρτητες της παραγωγής”: Εδώ νομίζω ότι υπερεκτιμάτε τον διανοητικό ορίζοντα της ΝΔ. Η πολιτική απεξάρτησης των ενισχύσεων από την παραγωγή είναι πανευρωπαϊκή απόφαση. Σας συνιστώ να ανατρέξετε στο European Commission (CEC), Agenda 2000, Office for Official Publications of the European Communities, Luxemburg 1997. Πέραν τούτου η απόφαση είναι πέραν για πέραν ορθή για λόγους που ξεφεύγουν των περιθωρίων ενός σχολίου.
Γενικά η καραμέλα «φταίει η κακιά ΕΕ, που μας βάζει να κάνουμε το τάδε και το δείνα» φοριέται πολύ πανευρωπαϊκώς, κυρίως από τους λαϊκιστές, δεξιούς και αριστερούς. Ή ΕΕ θέτει κάποιους γενικούς κανόνες, τους οποίους καλείται το κάθε Κράτος-Μέλος να διαμορφώσει κατά το δοκούν. Εξαιρέσεις σε κάποιες συγκεκριμένες καλλιέργειες υπάρχουν, αλλά σε γενικές γραμμές τα Κράτη Μέλη έχουν μεγάλη διακριτική ευχέρεια.
Έχω στην διάθεση μου στοιχεία, τα οποία δεν μπορώ να παραθέσω άνευ αντιτίμου, αλλά μπορείτε και εσείς να ανατρέξετε στο πόσα χρήματα πήρε η Ελλάς από τόσο από το Ταμείο Εγγυήσεων, όσο και από το ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (και τους προκατόχους των) από το 1981 μέχρι και για την περίοδο 2007-2013. Τα στοιχεία υπάρχουν (όσα υπάρχουν) τόσο στα Επιχειρησιακά Προγράμματα όσο και στις ετήσιες αναφορές των Διαχειριστικών Αρχών. Θα δείτε ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος πήγε για να στηρίξει βραχυπρόθεσμη ενίσχυση των καλλιεργειών. Μπορείτε δε, να συγκρίνετε τα στοιχεία αυτά με άλλες χώρες και να φρίξετε! τέλος πάντων η συζήτηση μπορεί να πάει σε βάθος, αλλά νομίζω ότι σας είπα που να ψάξετε.
«Οφείλεται αυτό στην κουλτούρα ΠΑΣΟΚ; Δε νομίζω.» Ούτε εγώ το νομίζω. Μάλλον φταίει η διαιτησία που μας αδίκησε. Α, και οι Τούρκοι!
«Το θέμα είναι ότι η γεωργία μας είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να γίνει ανταγωνιστική στις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποίησης» Οπότε δεν έχει νόημα να επιδοτούμε την παραγωγή, αλλά τον αγρότη. σας ευχαριστώ που συμφωνείτε μαζί μου.
ΘΕΣΗ: Το θέμα είναι ότι η γεωργία μας είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να γίνει ανταγωνιστική στις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποίησης
ΑΝΤΙΘΕΣΗ: Οπότε δεν έχει νόημα να επιδοτούμε την παραγωγή, αλλά τον αγρότη. σας ευχαριστώ που συμφωνείτε μαζί μου.
ΕΝΣΤΑΣΗ:
Μα υπάρχουν de facto κατ’ επάγγελμα αγρότες για να τους επιδοτεί είτε το κράτος είτε η ΕΕ;;;;;;
Στο ΑΣΤΡΟΣ, τόπο των προγόνων μου, όχι μόνο ουδείς είναι de facto αγρότης, ΑΛΛΑ ουδείς εργάζεται, – έχουν τους Αλβανούς γι αυτό τον σκοπό. ΚΑΙ η μόνη αγροτική δουλειά στην οποία επιδίδονται, on paper, είναι η τελείως παρασιτική ελαιοκαλλιέργεια που άντε, το πολύ, να απαιτεί 50-60 μεροκάματα το χρόνο για κάθε 400 ρίζες.
Please note: Ουδέν άλλο αγροτικό προϊόν παράγεται και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στο ΑΣΤΡΟΣ, τόπο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ ΑΓΡΟΤΙΚΟ, στήνεται εβδομαδιαίως η μεγαλύτερη ΛΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ της Ελλάδος – τύφλα νάχει η Παρασκευηάτικη της γειτονιάς μου, στην οδό Ξενοκράτους!!!
@ A Hassapoyannes Σεπτεμβρίου 16th, 2009 7:36 μμ
αχ αυτοί οι πελοπονήσιοι μας την κάνουν την ζημία. προφανώς είναι de jure αγρότες οι φίλοι σας.
η λογική της αποδέσμευσης από την παραγωγή προυποθέτει ότι ο αγρότης ουσιαστικά πέραν του αγροτικού προϊόντος του παράγει και δημόσια αγαθά, π.χ. φροντίζει το περιβάλλον, συντηρεί το τοπίο (δε θέλω γέλια) και για αυτό αμοίβεται. Έαν τώρα θέλει να βάζει ελιές, δικαίωμα του. απλώς αφαιρόντας το δέλεαρ της επιδότησης επί της παραγωγής, το παίγνιο αλλάζει, ουσιαστικά κάνοντας εντατικές εφαρμογές και χρήση φυτοφαρμάκων κτλ. άχρηστες, διότι δεν υπάρχει ούτε βραχυπρόθεσμο ώφελος. Η επιδότηση της αγροτικής ιδιότητας δεν είναι για να ξύνουν οι αγρότες, απλώς τους βοηθάει να επιβιώσουν, παρέχοντας και κάποια δημόσια αγαθά. τώρα εάν βγάζουν και εισόδημα από την καθεαυτή παραγωγή, τόσο το καλύτερο.
Εάν θέλετε κάνετε μια έρευνα στο διαδύκτιο σχετικά με τον δέυτερο άξονα του κανονισμού της ΕΕ σχετικά με το Ταμείο Αγροτικής Ανάτυξης (π.χ. στο http://europa.eu/legislation_summaries/agriculture/general_framework/l60042_en.htm) ;όσον αφορά στο μέτρο Agri-environmental agreements.
Δεν είναι τυχαίο ότι χώρες όπως οι Αυστρία με παρόμοια προβλήματα με την Ελλάδα (ήτοι μικροί κλήροι και ορεινή χώρα) αλλά με μεγάλη σημασία στο φυσικό περιβάλλον, δίνει το 50% των πόρων του Ταμείου Αγροτικής Ανάτυξης (4 δις ευρώ) στο μέτρο αυτό καθώς και άλλα 2 δις σε αγρότες σε ορεινές περιοχές, σαν αντιστάθμισμα του υψηλού κόστους παραγωγής.
Αντίθετα η επιδότηση επί της παραγωγής είναι τυφλή, δέν λαμβάνει υπόψιν γεωγραφικά δεδομένα ή οικονομίες κλίμακος, απλώς ευνοεί τους έχοντες.
Ω! καλέ Χασαπογιάννη!
Μού έλειψαν αι αναφοραί υμών εις Φώφες και λοιπάς αβρακώτους δεσποσύνας…
Καλώ σας, όμως, καλέ μου Κομφούκιε: να μην σχολιογραφείτε καταστροφικώς κι εδώ ως κάματε κι εις τους επτακοσιούχους!
Έρρωσθε!
Interesting article. We need a new political party, indeed a movement, to set up a new form of public administration. No existing mainstream party can provide this – they have no clue.
@ panos
Σας επαναλαμβάνω ότι στο βιβλίο αυτό θα βρείτε πολύ αναλυτικά αυτό που ζητάτε, όσο πουθενά αλλού. Δεν θα το βρείτε στο ιντερνετ σε μερικές παραγράφους. Αν ψάχνετε να διαβάσετε κείμενο μιας σελίδας θα πρόκειται για σύνοψη και όχι ανάλυση.
@ C A Hassapoyannes
Εξαρτάται πως προσεγγίζει κανείς το θέμα. Για μένα το ΠΑΣΟΚ το 81 απλά προσαρμόστηκε στις δομές της Ελληνικής κοινωνίας, δεν έδειξε έναν νέο δρόμο τον οποίο μέχρι τότε όλοι αγνοούσαν. Το ίδιο έκανε και η ΝΔ αργότερα. Θα ήταν αφελές να πιστέψω ότι το ένα κόμμα φταίει περισσότερο από το άλλο σε ότι αφορά την νοοτροπία που διακατέχει τους Έλληνες σήμερα. Και τα 2 κόμματα τα κατηγορώ στον ίδιο βαθμό για το γεγονός ότι δεν τολμήσανε να αλλάξουνε, πρώτα τις δικές τους δομές και φιλοσοφίες και μετά την κοινωνία. Το ΠΑΣΟΚ σίγουρα έχει μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης λόγω περισσότερων ετών στην διακυβέρνηση για τα οικονομικά πεπραγμένα αλλά μέχρι εκεί.
Από το βιβλίο του John Maxwell «Αναπτύξτε τον ηγέτη μέσα σας»
«Για να γίνεις παράγοντας αλλαγών πρέπει πρώτα να αλλάξεις εσύ ο ίδιος»
« Δεν συνεπάγονται βελτίωση όλες τις αλλαγές αλλά χωρίς αλλαγές δεν μπορεί να υπαρξει βελτίωση»
Πρώτον φταίμε εμείς που δείχνουμε ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε και μετά οι πολιτικοί που δεν τολμούν να μας εμπνεύσουν μια αλλαγή.
Ο Παπανδρεισμός δεν ηταν ουρανοκατέβατος αλλα γέννημα-θρέμμα του συστήματος.
Αν η δημαγωγία του ΠΑΣΟΚ δεν εστίαζε σε πραγματικά προβλήματα και διαχρονικά αιτήματα της κοινωνίας δεν θα είχε καταφέρει να ανέλθει στην εξουσία.
Μπορούμε να μάλιστα να γράψουμε πως το ΠΑΣΟΚ εντασσόμενο διαχρονικά στο σύστημα απέτρεψε την ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής στην Ελλάδα.
Κάπου διάβασα ένα επικριτικό σχόλιο για την Μεγάλη Κοινωνία του Λύντον Τζόνσον.
Καταρχήν δεν σχετίζονται οι πολιτικές των δύο κρατών.
Η μεταπολεμική εποχή και συγκεκριμένα η περίοδος 1945-1973 ήταν εξαιρετικά πετυχημένη για τις ΗΠΑ.
Μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και ευημερία,μείωση των κοινωνικών αδικιών και οικονομικών ανισοτήτων,χαμηλή ανεργία,μια σχετική κρατική πρόνοια για τους αναξιοπαθούντες.
Το ότι αυτο το πρότυπο διαχείρισης έφτασε στα όρια του είναι γεγονός ωστόσο το να επικρίνεται είναι τουλάχιστον λαθεμένο όπως μαρτυρούν τα γεγονότα.
Μάλιστα μεταγενέστερα,ακόμα και με πολύ λιγότερο ριζοσπαστισμό η πολιτική του Κλίντον σημείωσε θετικά αποτελέσματα παρόλες τις δομικές της αδυναμίες.
Πραγματικά πολύ καλό το άρθρο. Αναλύει την κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά το 81 εξαιρετικά.
Να σημειώσω για τις αντιρρήσεις που διατυπώθηκαν σχετικά με την γεωργία και τις επιδοτήσεις, πως ακριβώς την ίδια παραδοχή μου είχε κάνει συνταξιούχος Δ/ντης του Υπουργείου Γεωργίας σε σχετική συζήτηση πριν μερικά χρόνια. Ότι οι επιδοτήσεις κατέστρεψαν την ελληνική γεωργία. Και δεν ήταν φιλελεύθερος ο άνθρωπος, απλώς είχε μεγάλη εμπειρία (35 χρόνια) στο θέμα.
@Άγγελος
Τα προβλήματα της γεωργίας στην Ελλάδα δεν επιδέχονται απλής λύσης. Ωστόσο οι εξαγγελίες Παπανδρέου για βιολογικά προϊόντα, μεσογειακή διατροφή κλπ είναι η προφανής κατεύθυνση.
Εκπλήττωμαι που θεωρείτε ότι οι επιδοτήσεις δεν πρέπει να σχετίζονται με την παραγωγή. Το ότι η Αυστρία ακολουθεί αυτή την πολιτική αποδεικνύει μόνο αυτό που είπα στο σχόλιό μου, ότι όλες οι κυβερνήσεις επωφελήθηκαν όσο μπορούσαν από τις επιδοτήσεις της ΕΕ. Εν πάσει περιπτώσει και όταν υπήρχε σύνδεση των επιδοτήσεων με την παραγωγή η ΕΕ δεν είχε ελεγκτικούς μηχανισμούς οπότε αυτή η σύνδεση ήταν ανέκδοτο. Σίγουρα η αποσύνδεση είχε σαν αποτέλεσμα την εγκατάλειψη καλιεργειών.
Όσον αφορά την ‘κακιά’ ΕΕ, σίγουρα πρόκειται για μία γραφειοκρατία που δεν ξέρει η αριστερά της τι ποιεί η δεξιά της. Τα πανωγραψίματα (ξέρουν άραγε οι γραφειοκράτες της ΕΕ αυτή τη λέξη?) αποτελούν ένα καλό παράδειγμα των αγκυλώσεων της ΕΕ.
@ Alex IIio Ευχαριστώ, αλλά νόμιζα ότι ο Βούλγαρης είναι Σημιτικός και αρθρογραφεί στα ΝΕΑ (συνωνυμία?), οπότε
αναρωτήθηκα αν είναι ο κατάλληλος αναλυτής της περιόδου ΠΑΣΟΚ (εκτός του ότι είναι πολιτικός επιστήμων και όχι οικονομολόγος).
@panos
… οι εξαγγελίες Παπανδρέου για βιολογικά προϊόντα, μεσογειακή διατροφή κλπ είναι η προφανής κατεύθυνση…
Σύμφωνοι, αλλά αυτά τα λέω και εγώ, γιατί δεν ψηφίζετε εμένα.
…Εκπλήττωμαι που θεωρείτε ότι οι επιδοτήσεις δεν πρέπει να σχετίζονται με την παραγωγή….
δεν το λέω μόνο εγώ, είναι η γενική άποψη που επικρατεί αυτή την στιγμή παγκοσμίως. Γενικά η Ελλάδα αρέσκεται στο να επιδοτεί προΪόντα και όχι να ενισχύει τους χρήζοντες βοηθείας. τέτοιες πολιτικές είναι σπάταλες και στερούνται στόχευσης (και βοηθούν τους ημέτερους να βάζουν εκατομύρια στις τσέπες των).
Σχετικά με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, αυτοί επαφίονται στο Κράτος Μέλος. Δεν θέλω ούτε να φανταστώ τι θα σέρνανε στην ΕΕ οι διάφοροι πολιτικάντηδες εάν η ΕΕ έκανε on the spot ελέγχους σε ευρεία βάση. Όσον για την δυνατότητα ελέγχων εξ αποστάσεων υπάρχουν και εφαρμόζονται. Σε τελική ανάλυση οι ελληνικές στρεμματικές αποδόσεις της δεκαετίας του 80 είχαν υπερνικήσει τον νόμο της φθίνουσας απόδοσεις, και αυτά σε μια ορεινή χώρα, με φτώχά εδάφη, κατακερματισμό του κλήρου και μηδενική καινοτομία. Θαύμα, θαύμα!
Σχετικά με το τελευταίο σχόλιο σας “….Σίγουρα η αποσύνδεση είχε σαν αποτέλεσμα την εγκατάλειψη καλιεργειών….” δεν μπορώ παρά να γελάσω και να με συγχωρείτε. Θα συμφωνήσω ότι χρονικά η εγκατάλειψη καλιεργειών έπεται της παύσης των επιδοτήσεων. Καλλιέργειες που δεν θα υπήρχαν εάν δεν θα υπήρχαν οι επιδοτήσεις για να παραχθεί κακής ποιότητας, άχρηστο προϊόν με συνέπειες για το περιβάλλον.
Και για να γυρίσουμε και στο κύριο θέμα του άρθρου, νομίζω ότι ο Περαστικός το κάλυψε άριστα.
@Panos
Αγαπητέ κύριε δεν γνωρίζω να σας πω περισσότερα για τον Βούλγαρη για το τι πιστεύει η για το που ανήκει και ποιόν υποστηρίζει. Εμένα μου αρκεί που μιλάει με επιχειρήματα, με στοιχεία,με πηγές και με νούμερα και όχι με αερολογίες.
Ασχετο με εσάς αλλά σχετικό με το θέμα. Μια απο τις κατάρες που πληρώνουμε σε αυτή τη χώρα τόσο οικονομικά όσο και συναισθηματικά είναι ότι δεν μας αρέσει το απλό. Αν μπορούσε ο Έλληνας να κατανοήσει πόσο απλό είναι να αλλάξει την ζωή του, θα ήταν όλα πολύ καλύτερα. Δυστυχώς όλοι ψάχνουν πολύπλοκες αιτίες,πολύπλοκες λύσεις που μόνο “ηγέτες” μπορούν να τις δώσουν, και πολυσύνθετες θεωρίες συνομωσίας. Η ζωή είναι πολύπλοκη αλλά και συνάμα απλή.
Δείτε και αυτό το αστείο βίντεο που έχει όμως πολύ νόημα.
http://www.youtube.com/watch?v=T1g3ENYxg9k
@Άγγελος
…Εκπλήττωμαι που θεωρείτε ότι οι επιδοτήσεις δεν πρέπει να σχετίζονται με την παραγωγή….
δεν το λέω μόνο εγώ, είναι η γενική άποψη που επικρατεί αυτή την στιγμή παγκοσμίως
Αμφιβάλλω ότι υπάρχει κάποια ‘φιλοσοφία’ πίσω απ αυτό. Το μόνο που υπάρχει είναι ότι μετά από
20 χρόνια (!!!) οι γραφειοκράτες της ΕΕ συνειδητοποίησαν ότι οι Ιταλοί, οι Έλληνες κλπ τους κορόιδευαν.
Πρότειναν οι επιδοτήσεις να συνδέονται με την έκταση. Στην Ελλάδα αυτό που σκαρφίστηκε η
ΝΔ για το ελαιόλαδο είναι τραγελαφικό, οι επιδοτήσεις συνδέονται με την μέση παραγωγή των τελευταίων
χρόνων. Αν κάποιος ήταν ‘μάγκας’ και έκλεβε δηλώνοντας μεγαλύτερη παραγωγή τώρα πια δεν χρειάζεται να ανησυχεί μήπως και τον πιάσουν. Αναρωτιέται κανείς πως θα αντιμετωπιστεί το σοκ με την παύση των επιδοτήσεων (αν ποτέ αυτή γίνει πραγματικότητα).
@Alex
ευχαριστώ θα το διαβάσω αν το βρω
@ alex ilio
“Από το βιβλίο του John Maxwell «Αναπτύξτε τον ηγέτη μέσα σας»
«Για να γίνεις παράγοντας αλλαγών πρέπει πρώτα να αλλάξεις εσύ ο ίδιος»
« Δεν συνεπάγονται βελτίωση όλες τις αλλαγές αλλά χωρίς αλλαγές δεν μπορεί να υπαρξει βελτίωση»
Πρώτον φταίμε εμείς που δείχνουμε ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε και μετά οι πολιτικοί που δεν τολμούν να μας εμπνεύσουν μια αλλαγή.”
EΔΩ συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αλλά, στον Παπανδρέου, το 1981, δόθηκε μιά εκπληκτική ευκαιρία που την πέταξε στο καλάθι των αχρήστων.
Εχοντας την πλήρη αποδοχή του Λαού ΜΠΟΡΟΥΣΕ να ΤΟΝ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙ και να τον ΑΛΛΑΞΕΙ.
Αφου κατήργησε τα ταξικα στεγανά, πράξη θεόπεμπτη, by the way, όφειλε να πει, “Τώρα και συ Λαέ πρέπει να βάλεις το μερίδιό σου στην ΑΛΛΑΓΗ”.
ΕΚΕΙΝΗ ήταν η ΣΤΙΓΜΗ, the opportune moment, και την άφησε να φύγει στράφι. KAI αυτό αποδεικνύει, a posteriori, ότι ο Ανδρέας, τελικά, δεν ήταν παρά ένας δοξομανής, αρριβίστας, σαλταδόρος και νουμερίστας του Perroquet
Eπεξήγηση:
Το Perroquet ήταν, στα παιδικά μου (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα), ένα θέατρο Vaudeville, στο τέλος της οδού Καρόλου, παρά την Πλατεία Καραϊσκάκη, όπου ανέβαζαν σκαμπρόζικα έργα για τις υπηρέτριες και τους “εξαδέλφους” τους στρατιώτες.
@ C A Hassapoyannes
“Εχοντας την πλήρη αποδοχή του Λαού ΜΠΟΡΟΥΣΕ να ΤΟΝ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙ και να τον ΑΛΛΑΞΕΙ.”
Εγώ δεν είμαι πολύ σίγουρος για αυτό. Έχω την αίσθηση ότι η έμπνευση είναι αμφίδρομη. Για αυτό λέω ότι οι πολιτικοί αρχικά δεν εμπνεύστηκαν απο την οπισθοδρομική Ελληνική κοινωνία και για αυτό δεν κατάφεραν να εμπνεύσουν.
Προσωπικά ασχολούμαι με τη πολιτική και μάχομαι για αλλαγές με όλο το θάρρος της γνώμης μου. Αλλά μπορώ να σας ομολογήσω ότι μου “κόπηκαν τα πόδια” όταν είδα τόσους πολλούς νέους να παρευρίσκονται στην τελευταία ομιλία του Γ.Παπανδρέου. Πραγματικά ήταν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ !!
Για αυτούς τους λόγους πιστεύω ακόμη και σήμερα ότι ο μέσος ΄Ελληνας που λέει ότι θέλει να αλλάξει είναι μάλλον ανειλικρινής και για αυτό οι περισσότεροι πολιτικοί απονθαρρύνονται να τολμήσουν αλλαγές που και οι ίδιοι μπορεί να θέλουν. Ακόμη και αν υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι που θέλουν να βοηθήσουν, η ίδια η κοινωνία τους κόβει την όρεξη.
Τελευταίο παράδειγμα ο υιός Παπανδρέου ο οποίος τις πρώτες μέρες της προεδρίας του μίλαγε πολύ διαφορετικά απο ότι μιλάει τώρα μετά απο τις παρεμβάσεις των πράσινων βαρώνων οι οποίοι έσπευσαν να τον “συνεφέρουν”
Και το γεγονός ότι αυτός προσαρμόστηκε, αντι να σηκώσει μπαϊράκι, αποδεικνύει πόσο “μικρός” είναι και αυτός, σαν τους άλλους.
Ἀπὸ τὸ ἄρθρο :
«ο Ανδρέας Παπανδρέου και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έχουν βρει το τρόπο, το μυστικό που έκρυβε η δεξιά επί δεκαετίες, να καταναλώνεις πλούτο χωρίς να δημιουργείς απολύτως τίποτα»
Ἠ συνταγὴ εἶναι πολὺ παλαιωτέρα. Τὴν ἐγνώριζε ἤδη ὁ Ἀλέξιος Κομνηνὸς καὶ τὴν ἐφήρμοσε στὴν νομισματική του μεταρρύθμιση τοῦ 1092 μ.Χ.. Ἐπί νέου Ἑλλαδικοῦ κράτους ὁ «ὑπέραντλος δανεισμός» εἶναι μόνιμος ἀπὸ τὸ χρόνια τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Ἡ 3η Σεπτεμβρίου 1843 δὲν φαίνεται νὰ εἶναι ἄσχετη μὲ τὴν ἀπαίτηση τῶν προστατίδων δυνάμεων νὰ ζητήσουν ἀπὸ τὴν κυβέρνηση τοῦ βασιλέως Ὄθωνος νὰ ἐξυπηρετήσει μέρος τοῦ Συμμαχικοῦ δανείου. Ὁ πόλεμος τοῦ 1897 δὲν εἶναι ἄσχετος μέ τήν χρεωκοπία τοῦ 1895. Τά παραδείγματα μποροῦν νὰ εἶναι πολύ περισσότερα.
Ἀλλὰ δὲν ἔχουμε στὴν Ἑλλάδα τὴν άποκλειστικότητα. Ἡ Ἀργεντινὴ χρεωκόπησε το 2002 καὶ τώρα πάει πάρα πολύ καλά. Οἰ πιστωτές της δέχθηκαν νὰ λάβουν 35% τῶν ἀπαιτήσεών τους.
Τὸ περίεργο, λοιπόν, εἶναι ὅτι ὁ Παπανδρέου δὲν ἤξερε τὴν συνταγή (καὶ πῶς νὰ τὴν ξέρει Ἀμερικανομαθημένος ὅπως ἦταν), ἀλλὰ τὴν βρῆκε κατά λάθος ἐνῶ παρακολουθοῦσε στὴν τηλεόραση τὸν ὑπουργό του Ἐργασίας Ἀπόστολο Κακλαμάνη νὰ ἀνακοινώνει μεγάλες αὐξήσεις στοὺς κατωτάτους μισθοὺς καὶ ἡμερομίσθια. Τὸ περιγράφει ὁ Νίκος Νικολάου στά «Πρόσωπα τῆς Οἰκονομίας». Ὰν εἶχε διαβάσει τόν «Ζητιάνο» τοῦ Καρκαβίτσα, θὰ ἤξερε την πικρή ἀλήθεια : δὲν χρειάζεται νὰ κουράζεσαι γιὰ νὰ παράγεις πλοῦτο. Ὑπάρχουν πάντοτε κορόϊδα ποὺ θὰ σὲ λυπηθοῦν καὶ θὰ σὲ ἐλεήσουν. Μάλιστα, τοὺς κάνεις μεγάλη χάρη ὅταν δέχεσαι νὰ σὲ δανείσουν. Δὲν βλέπετε τοὺς Ἀμερικανοὺς καὶ τοὺς Ἄγγλους πῶς παρακαλοῦν τοὺς Γερμανοὺς νὰ ξοδεύουν περισσότερα και νὰ άποταμιεύουν (καί, φυσικά, νὰ δενείζουν) λιγώτερο ; Οἱ Γερμανοί, ὅμως, εἶναι ἀμετάπειστοι … Καὶ μετὰ θὰ παραπονοῦνται ὅταν οἱ ὀφειλέτες σκάσουν κανόνι.
@ Αlex Ilio
“Για αυτούς τους λόγους πιστεύω ακόμη και σήμερα ότι ο μέσος ΄Ελληνας που λέει ότι θέλει να αλλάξει είναι μάλλον ανειλικρινής”
ΚΑΙ όχι μόνο. Ο μέσος Ελληνας, αγαπητέ, είναι απατεών και παράσιτον ΟΛΚΗΣ!
Εδώ, αν είναι ΔΥΝΑΤΟΝ, στο Private Banking της Εθνικής Τράπεζας, το καλλιμάρμαρον μέγαρο της οδού Αμερικής για έlite πελάτες, ΣΥΝΕΛΑΒΑ Υποδιευθυντή να ΜΕ ΕΞΑΠΑΤΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Επειδή είμαι πολύ περίεργως για τα αγροτικα εχει κανείς να μου προτείνει κανα καλό βιβλίο;