Ποινικοποιώντας τον ανταγωνισμό
Ιούλ 13th, 2008 | Φώτης Περλικός| Κατηγορία: Φώτης Περλικός | Email This Post | Print This Post |Εννέα στις δέκα (μην πω εννενηνταεννιά στις εκατό) περιπτώσεις που ακούμε από πολιτικούς ή τα ΜΜΕ να καταγγέλεται η ακρίβεια στην αγορά, ο προφανής στόχος είναι οι ασυνείδητοι κοινωνικά κερδοσκόποι που χρεώνουν υπέρογκα τα αγαθά που πωλούν ή τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Για την ευκολία της κουβέντας ας αγνοήσουμε την πραγματικότητα και ας υποθέσουμε ότι αυτή η παραπληροφόρηση συνιστά πραγματική αποτύπωση της κατάστασης στην αγορά. Υποθέστε τώρα ότι εσείς είστε επιχειρηματίας σε μια αγορά σαν την ελληνική, όπου όλοι γύρω σας είναι ασυνείδητοι και πωλούν ακριβά, και σεις αποφασίζετε να ακούσετε την κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό, τους λοιπούς πολιτικούς και τους τηλεοπτικούς μαϊντανούς που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι και να μειώσετε τις τιμές σας.
Φυσικά, για να μειώσετε τις τιμές σας, ώστε και καλό επιχειρηματία να σας πουν και να ανταγωνιστείτε επικερδώς τους υπόλοιπους στην αγορά που παρέχουν παρόμοια προϊόντα με σας, χρειάζεστε να μειώσετε όσο μπορείτε το κόστος λειτουργίας σας. Αλλιώς θα βρεθείτε είτε στο δρόμο, είτε στη φυλακή για χρέη. Είναι λοιπόν λογικό να ψάχνετε να αγοράσετε τις φτηνότερες δυνατές υπηρεσίες που χρειάζεστε προκειμένου με την σειρά σας να προσφέρετε ανταγωνιστικές υπηρεσίες και προϊόντα στους πελάτες σας. Ας υποθέσουμε ότι χρειάζεστε μεταφορικές υπηρεσίες, για να μεταφέρετε γρήγορα και φτηνά τις πρώτες ύλες που παράγουν τα προϊόντα σας.
Ενώ λοιπόν ψάχνετε να βρείτε τον φτηνότερο μεταφορέα βλέπετε ότι κανείς δεν προσφέρει υπηρεσίες του κάτω από μία ορισμένη τιμή. Ρωτάτε γιατί και σας λένε ότι αυτό λέει ο νόμος! Ψάχνετε λίγο και τον βρίσκετε: ΦΕΚ B 856/12.5.2008, Αριθμ. Κ/26147/2169,
6. Η παρέκκλιση από τα καθοριζόμενα στην παρ. 1 της απόφασης αυτής κόμιστρα τιμωρείται, για μεν υπέρβαση των ανωτάτων ορίων και του παγίου, με τις διατάξεις του Αγορανομικού Κώδικα, για δε μείωση των κατωτέρων ορίων και του παγίου, με τις διατάξεις περί αθέμιτου ανταγωνισμού, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 385 και επομένων του Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με τις οποίες διώκεται και αυτός που καταβάλλει το μειωμένο κόμιστρο, δηλαδή οποίες διώκεται και αυτός που καταβάλλει το μειωμένο κόμιστρο, δηλαδή φορτωτής και κάθε άλλο πρόσωπο που μεσολαβεί.
Τα πάγια και τα κόμιστρα των Φ.Δ.Χ. αυτοκινήτων, που καθορίζονται με την παρούσα, ισχύουν για κάθε περίπτωση μεταφορών εντός της Χώρας (μεταφορές ιδιωτών, Επιχειρήσεων, ή Οργανισμών Δημοσίου Τομέα κλπ.).
Δηλαδή αυτό που αλλού θα το ονόμαζαν εναρμονισμένη πρακτική, που καταργεί τον ανταγωνισμό, και θα επενέβαιναν οι αρχές προστασίας του, εδώ όχι μόνο θεσμοθετείται αλλά ποινικοποιείται ο ανταγωνισμός στις τιμές ως εκβίαση (άρθρο 385 του ΠΚ, και ποιός ξέρει τί άλλο παρακάτω), τιμωρούμενος με φυλάκιση! Μάλιστα δεν διώκεται μόνο ο μεταφορέας που σας πρόσφερε χαμηλότερη τιμή από το νομοθετημένο αυτό καρτέλ, αλλά και εσείς που αγοράσατε την φτηνότερη υπηρεσία που εντοπίσατε, προκειμένου να μειώσετε και τις δικές σας τιμές. Με τις υπογραφές μάλιστα των φιλελεύθερων, κατά τα άλλα, υπουργών κ.κ. Αλογοσκούφη και Χατζηδάκη. Φανταστείτε να μην ήταν δηλαδή και φιλελεύθεροι!
Οι ίδιοι που σας κατηγορούν ουσιαστικά ότι είστε κερδοσκόπος, σας εμποδίζουν με κάθε δυνατό τρόπο, ακόμα και με την απειλή φυλάκισης, να ρίξετε τα κόστη σας και τις τιμές σας. Τέτοιες κρατικές ρυθμίσεις σαρώνουν την αγορά, καταργώντας κάθε έννοια οικονομικής ελευθερίας, καθιστώντας αδύνατη την λειτουργία της ελεύθερης αγοράς και εμποδίζοντας το καταναλωτικό κοινό να δει τα οφέλη του ανταγωνισμού (μετατρέπoντάς το σε ευήκοο πολιτικό κοινό για τον κάθε λαϊκιστή).
Κάπου εδώ διαπιστώνετε ότι δεν αξίζει να καταλήξετε στα ψυχοφάρμακα, για να αντιμετωπίσετε την σχιζοφρένεια του δημόσιου λόγου στην Ελλάδα, από τους πολιτικούς και τα παπαγαλάκια τους.
———————————————————————-
Διαβάστε:
– Η πρόσφατη υπουργική απόφαση Αλογοσκούφη-Χατζηδάκη-Βλάχου για τα κόμιστρα των ΔΧΦ
– Ο Ποινικός Κώδικας
Στην Ελληνική γλώσσα, η λέξη “ανταγωνισμός” συντάσσεται με το “αθέμιτος”. Ή έτσι τουλάχιστον θεωρεί η εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Κατά τα άλλα, προωθούν τα περίφημα 41 μέτρα κατά της ακρίβειας, αγνοώντας το στοιχειώδες: Συγκράτηση των τιμών με μέτρα κατά του ανταγωνισμού δε μπορούν να συνυπάρξουν.
…Ασ υποθέσουμε λοιπόν ότι κατά ένα μαγικό τρόπο και πάλι ο επιχειρηματίας καταφέρνει να πουλήσει φτηνά και δεν ανήκει στους τρεις-τέσσερις που δεν αφήνουν κανέναν να εισέλθει σε ένα κατά περίπτωση ορισμένο κλάδο. Είσαστε σίγουροι ότι κατά περίεργο τρόπο κάποιος δεν θα του πετάξει χειροβομβίδα / γκαζάκια στην προθήκη του μαγαζιού, δεν θα πάρει ξαφνικά πυρκαγιά το μαγαζί, δεν, δεν δεν…;
Διαβάστε και λίγο αστυνομικό ρεπορτάζ…
Συγνώμη κιόλας.. αλλά εντάξει…ακόμα και αν πιστέψουμε το παραμύθι… για ελεύθερο ανταγωνισμό… δεν είναι αυτός ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε… να ανταγωνιστεί τους υπόλοιπους…. θα μπορούσε να προσπαθήσει να μειώσει το κόστος σε όλους τους άλλους τομείς… εξάλλου αυτό ισχύει σε όλους…
Επίσης αυτό υπήρχε… και από παλιά… δεν δικαιολογεί… την αύξηση των τιμών…..
Τέλος… στην Ελλάδα η μέση εταιρία… βγάζει κέρδος… 40000 περίπου(αν θυμάμαι καλά) από κάθε εργαζόμενο… οπότε μην λέμε…. ότι θα πάνε και μέσα…. αν μειώσουν τις τιμές… ή αυξήσουν τους μισθούς…
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=04.12.2007,id=17137928,89056008
Το αστείο είναι ότι μέσα σε 1 χρόνο οι τιμές των μεταφορικών εταιριών έχει ανέβει πάνω από 60% μέσα στην χώρα, ενώ σε χώρες όπως η Αγγλία οι αυξήσεις των τιμών είναι πάρα πολύ χαμηλές. Και να πεις ότι εδώ μας περισσεύουν…
@xamogelo: Σχετικά με το άρθρο της “Ελευθεροτυπίας” υπάρχει απαντητικό ποστ εδώ: http://ub0.cc/2p/q/p
εργκ εδώ: http://ub0.cc/2p/q
εμένα πάντως η συζήτηση από κάτω με καλύπτει…
Η ενέργεια του υπουργού δεν είναι χωρίς νόήμα. Το να εκδόσεις άδεια Φ.Δ.Χ. είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο αν δεν έχεις πολιτικές διασυνδέσεις. Για παράδειγμα δείτε αντίστοιχη ερώτηση στην online κοινότητα των λογιστών:
http://www.taxheaven.gr/acforum/lofiversion/index.php?t15073.html
Όπως ίσως θα γνωρίζετε η αγορά “μεταχειρισμένων” αδειών ή ενοικίαση (!) αυτών, ανθεί.
Η αγορά είναι πρακτικά κλειστή στην είσοδο νέων επιχειρηματιών. Οι συμφωνίες μεταξύ των ήδη συμμετεχόντων (αδειούχων) είναι αναμενόμενες αν είναι λογικά όντα που προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν το προσωπικό τους όφελος. Και νόμιμες, μέχρι σήμερα. Σε τέτοιες αγορές οι νόμοι προσφοράς και ζήτησης είναι έντονα διαστρεβλωμένοι. Ενώ το θεμελιώδες και άκρως αναγκαίο έργο (το μεταφορικό δλδ) της συγκεκριμένης αγοράς για όλους τους κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας κάθιστα την εύρεση εναλλακτικών λύσεων σχεδόν αδύνατη.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι γιατί ο φιλελεύθερος υπουργός νομοθετεί με ένα τέτοιο τρόπο. Είναι θεμιτό να κάνει κάτι τέτοιο όταν η αγορά είναι εξαρχής “regulated”, αφού οι κάτοχοι αδειών έχουν αθέμιτο πλεονέκτημα. Το ερώτημα είναι γιατί δεν λύνει το πρόβλημα στη βάση του. Δηλαδή με ένα νομοσχέδιο για την απελευθέρωση ή διευκόλυνση διαδικασιών έκδοσης αδειών Φ.Δ.Χ.