Ενα μνημόσυνο για τα Μέσα Ενημέρωσης
Ιούν 27th, 2009 | Πάσχος Μανδραβέλης| Κατηγορία: Πάσχος Μανδραβέλης |
Email This Post
|
Print This Post
|
Xθες το μεσημέρι, περίπου χίλιοι δημοσιογράφοι συγκεντρωθήκαμε στη συμβολή των οδών Ακαδημίας και Βασιλίσσης Σοφίας για να τελέσουμε μνημόσυνο για δύο εφημερίδες κι έναν ραδιοσταθμό που χάθηκαν. Κάποιοι ονόμασαν τη συγκέντρωση διαδήλωση, αλλά οι διαδηλώσεις πάντα έχουν κάποιο αίτημα, οπότε η απεργιακή κινητοποίηση και η συνακόλουθη πορεία μάλλον προς τιμήν των αδικοχαμένων Μέσων πραγματοποιήθηκαν. Αυτό, εξάλλου, πιστοποιήθηκε και στον καφέ της παρηγοριάς που ήπιαμε στα μαγαζιά του κέντρου: είπαμε πολλά για χαμένες ευκαιρίες στον Τύπο, για τη δημοσιογραφία (την οποία επίσης πενθήσαμε) · μιλήσαμε και για τους 450 συναδέλφους που μένουν χωρίς δουλειά. Γυρίσαμε στους χώρους δουλειάς, έχοντας όλοι στο νου ότι επίκειται το επόμενο «κανόνι».
Το πρόβλημα των επιχειρήσεων ΜΜΕ είναι οξύτατο. Χειρότερο όμως είναι ότι ουδείς ασχολείται στα σοβαρά με αυτό. Η απάντηση των συνδικαλιστικών σωματείων των δημοσιογράφων το πιστοποιεί. Σαν τους σκύλους του Παβλόφ, αντιδρούμε με έναν τρόπο, τον μοναδικό που μάθαμε στη μεταπολίτευση: απεργία και πορεία. Το γεγονός ότι σε προβλήματα του 21ου αιώνα ο δημοσιογραφικός κόσμος απαντά με όπλα της δεκαετίας του 1970, δείχνει ανάγλυφα το μέγεθος της κρίσης.
Ετσι, χθες είχαμε ένα εικονικό μπλακ άουτ στην ενημέρωση. Δεν βγήκαν εφημερίδες, δεν μεταδόθηκαν δελτία, δεν ακούστηκαν ειδήσεις από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ομως, οι «ψαγμένοι» αυτής της κοινωνίας -αυτοί που συνήθως ενδιαφέρονται να ενημερωθούν, δηλαδή οι πελάτες των ΜΜΕ- μάθαιναν τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα και στον κόσμο από το Διαδίκτυο. Πόσο αποτελεσματική λοιπόν μπορεί να είναι μια επιτυχημένη απεργία, όταν χιλιάδες μπλογκ και εκατομμύρια δικτυακοί τόποι μπορούν να καλύψουν τα κενά που εμείς αφήνουμε;
Ο κόσμος άλλαξε και οι τελευταίοι που το κατανοούν είναι εκείνοι που πρέπει να ενημερώνουν τον κόσμο για τις αλλαγές που ήρθαν. Δημοσιογράφοι και επιχειρήσεις των ΜΜΕ ζουν στην εποχή του αντιμονίου. Νομίζουν πως αυτοί διαφεντεύουν την ατζέντα της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας· κάποιοι μάλιστα θαρρούν ότι κυβερνάνε κιόλας, ότι μπορούν να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, να αλλάζουν αρχηγούς κομμάτων κ. λπ. Μόνο που οι κυκλοφορίες των εφημερίδων και οι θεαματικότητες των δελτίων ειδήσεων μάς φέρνουν κακά μαντάτα: οι πολίτες παίρνουν όλο και λιγότερο στα σοβαρά αυτό που τους προσφέρεται ως «ενημέρωση» ή ως «άποψη για τα πράγματα».
Τα ψέματα δυστυχώς δεν τέλειωσαν, αλλά η κρίση ήρθε. Οι επιχειρήσεις ΜΜΕ βρίσκονται στο κόκκινο και τρώνε και τις τελευταίες σάρκες αξιοπιστίας που τους έμειναν. Φτιάχνουν ρεπορτάζ ανύπαρκτων συναντήσεων, αποσιωπούν σημαντικές ειδήσεις, χορεύουν μαζί με την εκάστοτε κυβέρνηση στο χείλος του Ζαλόγγου. Αν οι εμπλεκόμενοι στο χώρο δεν κατανοήσουν ότι η εποχή της κρατικής δίαιτας έχει τελειώσει, ένα ένα τα Μέσα θα κάνουν το μοιραίο βήμα. Θα μείνουν εκείνοι που θα καταλάβουν ότι μπορεί «η ενημέρωση να μην είναι εμπόρευμα», αλλά οι επιχειρήσεις που την προσφέρουν είναι εμπορικές. Πρέπει να δίνουν και κάποια εγγύηση πως το προϊόν που πουλάνε αντέχει στο χρόνο και στην πραγματικότητα. Οφείλουν να έχουν ακέραιο το κεφάλαιο της αξιοπιστίας. Η εποχή που κάποιοι πουλούσαν εκδούλευση στον εκάστοτε ταμία του κράτους έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Πάσχος Μανδραβέλης
———————————————————————-
Σημειώσεις:
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 24/6/2009
Καλά, οκ… Δε τελέσατε το “μνημόσυνο” του ίδιου του Τύπου και της Ενημέρωσης όταν οι εφημερίδες άρχισαν να πέφτουν μία – μία στα χέρια των “νταβατζήδων”, όταν ξέρετε πολύ καλά πως πλέόν αποτελούν μόνο όργανα πίεσης και εκβιασμού αντί για μέσα ενημέρωσης που θα έπρεπε να είναι…. και απλά κάνατε “μνημόσυνο” επειδή 500 φιλαράκια σας έχασαν τη δουλειά τους…. Τι έκαναν τα 500 φιλαράκια σας όταν εδώ και χρόνια οι ειδήσεις γράφονται όπως γράφτηκαν εκείνο το Σάββατο τα “ρεπορτάζ” από την …επίσκεψη Ερντογάν στο Μουσείο της Ακρόπολης;;; Μούγκα στη στρούγκα, αφού εργάτες του σάπιου συστήματος ήταν. Και σιγά μη νοιαζόταν τα 500 φιλαράκια σας. Το μόνο που νοιάζει τα 500 φιλαράκια σας και εσάς είναι το μεροκαματάκι. Το καλό της κλίκας μόνο και ο πολίτης να συνεχίσει να τρώει το κουτόχορτο, για να μη γράψω τίποτε χειρότερο. Οπότε γιατί εμείς οι πολίτες να ενδιαφερθούμε για το ότι έχασαν τη δουλειά τους 500 εργάτες του σάπιου συστήματος;;; Σιγά μη νοιαστούμε κι αν χάσουν αύριο τη δουλειά τους 500 “βαποράκια” που μεταφέρουν ναρκωτικά, αν συλληφθεί ο μεγαλέμπορος. Μα εντελώς τρελοί ή εντελώς υποκριτές είστε;;;
Είναι ίσως μιά από τις ελάχιστες φορές που δυσανασχέτησα διαβάζοντας άρθρο του κ. Μανδραβέλη που τυχαίνει, όπως και τον κ. Τάκη Μίχα, να υπολήπτομαι βαθύτατα. Οχι πως γράφει αναλήθειες εδώ, αλλά το πρόβλημα των ΜΜΕ δεν αφορά μόνο τους ή στους εκδότες, αλλά σημαντικά ΚΑΙ τους δημοσιογράφους.
Διαβάζω, κάθε πρωί, 3-4 Αθηναϊκές ημερήσιες, αφότου άρχισε η ηλεκτρονική έκδοσή τους, δωρεάν δηλαδή. Τέτοιες γραμματικές αρλούμπες και τόσο παιδαριώδες έως βλακώδες περιεχόμενο δεν έχω ματαδεί.
Ζω κυρίως στας Αμερικάς και, εδώ και είκοσι χρόνια, πληρώνω συνδρομή μόνο στην ημερήσια The New York Times. ΟΧΙ πως δεν είναι ένοχη κι’ αυτή για μείζονα δημοσιογραφικά faux pas και μάλιστα αδρά και επανειλημμένα, αλλά, βρε παιδί μου, διαβάζω είδηση ή σχόλια και απολαμβάνω την γλώσσα και τον φορμαλισμό των κειμένων.
Πόσο άλλο ξεπεσμό θα βιώσει η Ελλάδα, η ιερή και άτυχη Πατρίδα μου. Ελεος πιά!
Δεν έρριξα και κανένα κλάμμα για τον Ε.Τ……….
– Κομματική εφημερίδα γεννήθηκε , και άεχισε να πεθαίνει μαζί με τον τότε αρχηγό…
– Που και πο διάβαζα κανένα φύλλο.
– Με τους Αγγελόπουλους κάπως άλλαξε , αλλά τίποτα το συνταρακτικό.
– Επιχείρηση ήταν, δεν τα πήγε καλά, έκλεισε.
– Αν την πούλαγαν σε κανένα “λαμόγιο” ή εκήρυτταν πτώχευση, θα ήταν καλλίτερα ??? – και ιδιαίτερα για τους υπαλλήλους ???? (και κανα-δυο δημοσιογράφους…)
– Ενώ 20 αθλητικές επιβιώνουν …….θαύμα, θαύμα !!!!!!!
Να πω στον Πάσχο Μανδραβέλη οτι σώστα τα λέει και ακόμα σωστότερα μίλησε στο σταθμό του Capital.gr.
Η συνέντευξη στον Capital.gr ήταν πάνω σε πολυ ουσιαστικότερη βάση με κυρίαρχο στο στοιχείο του ότι στην Ελλάδα θέλουμε σε κάθε γειτονιά και εφημερίδα…
Τώρα μπήκαμε στη φάση των Free Press.
Καλός ο Κύρτσος δεν λεω αλλά Γιάννη δεν τον είδαμε και βγήκε να πει πόσο χαίρεται που έχει το 80% της Free Press.
Βέβαια έγω θα του πω οτι αυτό είναι τραγικό να το πιστεύει και γελοίο να το λεει…
Πρόκειται για κωμωδία που θα στοιχίσει ακόμα και σε έναν επιτυχημένο εφημεριδά όπως ο Κύρτσος..
Όσο για τον ΕΤ μου δημιουργεί απορία το ενδιαφέρον για έναν alien…
Ναι alien ήταν τελικά η εφημερίδα και η γήινη ατμόσφαιρα δεν τον σήκωσε…
Βέβαια όταν όλοι πιστεύουν ότι είναι Managers το θέμα γίνεται ακόμα ποιο τραγικό και ο κρότος του παφλασμού απο την πρόσκρουση ποιο δυνατός…
Να πω στην οικογένεια των Αγγελόπουλων οτι έχουν χρήματα απο κερδοσκοπία και όχι απο σώφρονα διαχείριση…
Άρα διαβολομαζέματα…διαβολοσκορπίσματα…