Τα “παιδιά με τα μαλλιά” κουρεύονται και η επαναστατικότητά τους δεν ήταν παρά…μούσια!
Ιούν 8th, 2006 | Γιώτα Μπέλμπα| Κατηγορία: Ελλάδα, Παιδεία |
Email This Post
|
Print This Post
|
Ανήκω σε μια γενιά φοιτητών της Ιατρικής Αθηνών που γεύτηκε «με το κουτάλι» κατάληψη σαν πρώτο πρώτο ερέθισμα από τη σχoλή. Εννοώ ότι οι πρώτοι μου μήνες στη σχόλη, σχεδόν όλος ο χειμώνας του 2000-2001, ήταν εποχή μιας μακριάς κατάληψης. Έχουν περάσει έξι χρόνια από τότε και θυμάμαι τώρα πόση γοητεία είχαν ασκήσει πάνω μου αλλά και σε πολλούς ακόμα συμφοιτητές μου οι επαναστάτες- καταληψίες. Και η επίδραση αυτή, δυστυχώς ή ευτυχώς, κράτησε χρόνια.
Ήταν λογικό να συμβεί κάτι τέτοιο. Ως πρωτοετείς, το πρώτο και μοναδικό για μήνες ερέθισμα από τη σχολή μας ήταν οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητών που επαναλαμβάνονταν με εβδομαδιαία συχνότητα και έληγαν κάθε φορά αποφασίζοντας τη συνέχιση της κατάληψης. Είχαμε δεν είχαμε προλάβει να γνωριστούμε με κάποιους συμφοιτητές και καθηγητές, μας κατέκλυσε η εμπειρία των συνελεύσεων και των συνδικαλιστών. Για εμάς τους πρωτοετείς του 2000, ο ακαδημαϊκός κύκλος, ο καινούριος κύκλος τελοσπάντων, ήταν οι συνδικαλιστές και δη οι καταληψίες. Διακωμωδούσαμε το γεγονός με τις φίλες μου λέγοντας στα γαλλικά: J΄aime le syndicalisme.. Kαι σε όλο αυτό το πανηγύρι του εντυπωσιασμού, τα πρωτεία μεταξύ των συνδικαλιστών κατείχαν οι καταληψίες. Ήταν τα επαναστατικά τους σύμβολα, τόσο στην εμφάνιση όσο και στη γλώσσα που άγγιζαν τη σχεδόν εφηβική ακόμα καρδιά μας: μακριά μαλλιά, μούσια, εναλλακτική μόδα και πύρινοι λόγοι εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής και των παρατάξεων που στήριζαν το πλαίσιό της. Λόγοι που ξεσήκωναν τα πλήθη με επαναστατικές κορώνες αλλά και με τον αέρα της νίκης, αφού το πλαίσιο της κατάληψης κάθε φορά κυριαρχούσε. Ήταν επόμενο η νεανική καρδιά των μετά-το-Λύκειο εφήβων, γεμάτη ιδεαλισμό και αγνότητα, να γοητευτεί, να δεχτεί έλξη, να ερωτευτεί υπό μια έννοια όλη αυτή την επαναστατικότητα και τους φοιτητές-ενσαρκωτές της. Θυμάμαι τον Φώτη Περλικό, τότε φοιτητή και μετέπειτα γιατρό, που μου το είχε δηλώσει ευθαρσώς: “είστε μικροί και σας επηρεάζουν”…
Πώς λέμε ότι τα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου είναι καθοριστικά για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του; Έτσι και αυτοί οι πρώτοι μήνες στη σχολή με τους καταληψίες να θριαμβεύουν, φαίνεται ότι επηρέασαν καθοριστικά την πολιτική μας συνείδηση, εντός της σχολής τουλάχιστον, και για τα επόμενα χρόνια. Βλέπετέ λοιπόν πόσο θαυμάσια λειτουργεί ο μηχανισμός του επηρεασμού; Πόσο οργανωμένα προωθούν το δίκιο τους οι «επαναστάτες»;
Ώσπου ξυπνάς μια ωραία πρωία και το όνειρό σου διαλύεται. Γιατί μεγαλώνεις και καθώς μεγαλώνεις αφαιρείς σιγά σιγά το πέπλο του ρομαντισμού από πρόσωπα και γεγονότα, οπότε μένει η στεγνή πραγματικότητα. Τότε συνειδητοποιείς πως αυτή η ωραία επαναστατική αχλύ, η τόσο ερωτεύσιμη στα πρώτα φοιτητικά χρόνια, δεν ήταν παρά μια φούσκα. Το λέω αυτό το σκληρό για τον εξής λόγο: η κατάληψη ως προς τη διαδικασία της, για την πλειονότητα των φοιτητών, σημαίνει απλώς αποχή από τα μαθήματα, περίοδος νωθρότητας και χαβαλέ. Λίγοι είναι αυτοί που…αγωνίζονται στο κίνημα. Οι υπόλοιποι χιλιάδες κάθονται. Και είναι πανεύκολο να ψηφίσεις υπέρ του καθισιού στη συνέλευση, το πιο εύκολο πράγμα. Αλλά η κατάληψη και ως προς την αποτελεσματικότητά της είναι φούσκα. Και εννοώ την αποτελεσματικότητα σε σχέση με τα διεκδικούμενά της. Διεκδικεί την απόσυρση νομοσχεδίων με τον πιο αναχρονιστικό, γραφικό και επικοινωνιακά στείρο τρόπο. Ποιος υπουργός να πάρει στα σοβαρά κάποιους που λειτουργούν με τέτοιες πρακτικές; Γι΄ αυτό και τα “κεκτημένα”- από την πλευρά των σχεδιαστών της κατάληψης- είναι ελάχιστα, συγκριτικά μάλιστα με τη ζημιά που προκαλούν στο σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Για να μην αναφερθώ στην ευρύτερη φιλοσοφία και το προφίλ των φορέων της κατάληψης. Το ιδεολογικό τους υπόβαθρό χαρακτηρίζεται πρώτα και κύρια από αρνητισμό και τυφλή αντιδραστικότητα απέναντι σε καθετί καινοτόμο. Το ύφος και ήθος τους χαρακτηρίζονται από έλλειψη σεβασμού και ενίοτε φραστικές και σωματικές επιθέσεις απέναντι στον εκάστοτε “εχθρό”. Μετά από τις ασέβειες αυτές, επιθυμούν από πάνω και την ηρωοποίησή τους. Πού φτάσαμε, να περνάνε για ήρωες εκείνοι που καταστρώνουν πώς θα κλείσουν τη σχολή και πώς θα μας εξευτελίσουν στην κοινωνία γενικότερα.
Να λοιπόν πώς το νόμισμα έχει δύο όψεις. Πώς μπορούν να επηρεαστούν οι, είτε στην ηλικία είτε στην καρδιά και τη σκέψη, αθώοι ( κατ΄ ευφημισμόν, αντί να πω οι “αφελείς” αφού ήμουν και η ίδια κάποτε ανάμεσα σε αυτούς). Και να βλέπουν τη μια όψη μόνο ,την καλή. Αυτό να κρατήσει για χρόνια και να γίνει καταρράκτης από συναισθήματα και συμπεριφορές υποστήριξης. Ώσπου κάποτε αναπόφευκτα το μπαλόνι ξεφουσκώνει,. “Τα παιδιά με τα μαλλιά” που λέει και ο Σαββόπουλος κουρεύονται και τότε γίνεται ηλίου φαεινότερο πώς η ουσία της επαναστατικότητάς τους δεν ήταν παρά…μούσια.
Τα χρόνια της αθωότητας έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τα χρόνια του Σαββόπουλου (“στ΄αμφιθέατρο σε ψάχνω και ζητάω πληροφορίες και υλικό’’). Η πραγματικότητα είναι άλλη: η κατάληψη δεν μας ωφελεί, μας ζημιώνει. Τελεία και παύλα.
Λάθος
Η κατάληψη ωφελεί τους καθηγητάδες που θέλουν το μονοπώλιο της γνώσης και τα προνόμια τους τα οποία φοβούνται ότι θα χάσουν, αν χτιστεί και άλλο μαγαζί δίπλα από το δικό τους, οπότε θα αρχίσουν να εχουν ανταγωνισμό.
Αυτό είναι που τους χαλάει, γι’ αυτό και κινητοποιούν τους χρήσιμους ηλίθιους αφελείς φοιτητές οι οποιοι κάνουν καταλήψεις και οι οποίοι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχουν για μια ακόμα φορά βρεθεί μεταξύ των δύο φορέων βίας και τρομοκρατίας στην Αθήνα, δηλαδή των αστυνομικών οι οποίοι όταν χάνουν τον έλεγχο δεν ξέρουν τι κάνουν και της οργανωμένης μεγαλοσυμμορίας της “εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς” την οποία επιτέλους κανένας δεν εγκαλεί για όλα τα εγκλήματα που έχει κάνει από το 1974 και μετά.
Ως εδώ…
Και είμαστε στο 2006 που να πάρει η ευχή…
re ti kwlopilala ehete faei me tis katalhpseis kathe mera kai 2 kainouria arthra? giati tsoyzei toooso polu?
twra mas lete oti oi kakoi aristeroi parasuroun ta athwa 18xrona koritsakia
mpas kai tis viazoun omadika meta??
imarton…
Πριν κουρευτουν τα παιδια με τα μαλλια εχουν φροντισει να κουρεψουν και να αρμεξουν τα προβατακια τους χαζοφοιτητακους, να τους βαλουν στη σειρα με το χαλκα στη μυτη και να τους σερνουν απο μαντρι σε μαντρι. Διοτι μετα τον ΣΦΙΑ ερχεται ο ΙΣΑ, ο ΠΙΣ και ο ΞΕΡΩΓΩΤΙΣ και η συντροφισσα μπελμπα θα ακολουθησει πειθηνια τους επομενους (παρα που νομιζει οτι ξυπνησε)
Εχει εκπαιδευτει καλαααα……. μπεεεεεεεεε!!!!!!!
Hmartov re paidia. dnladn opoios kaigetai gia ptuxio briskei tis kivntopoinseis avousies evw oi alloi pavakeia. amav! paratnrwvtas tnn istoria bebaia, de 8a mporouse va vai ki alliws alla apo foitntes perimevei kaveis kati parapavw. deite tnv katastasn ws exei ki oxi apo eva prisma. fusika ki oloi oi upermaxoi twv katalnyewv dev exouv to idio kivntro. stn basn omws, toso ta aitia oso kai ta apotelesmata eivai ousiwdn. to pavepistnmio odeuei pros idiwtikopoinsn xwris va erwtn8ouv oi amesa evdiafromevoi, dnladn emeis oi foitntes. auto kai movo eivai arketo kat eme gia va avtidrasoume. de 8a mpw sto 8ema twv metaru8misewv giati de vomizw pws sas apasxolei kai ka8olou. alla va 3erete pws av diafwveite stis kivntopoinseis exete ka8e dikaiwma va eiste evavtiwv tous. dev eivai kai toso duskolo va pareure8eite se mia suveleusn tns sxolns sas kai va ynfisete vomizw.
Αν εννοείς την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων οι μόνοι άμεσα ενδιαφερόμενοι είναι οι μελλοντικοί φοιτητές τους που θα επιλέξουν ή θα απορρίψουν τις υπηρεσίες των συγκεκριμένων ιδρυμάτων. ΄Και φυσικά κανείς άλλος…
.
dev eivai kai toso duskolo va pareure8eite se mia suveleusn tns sxolns sas kai va ynfisete vomizw.
lol είναι απεγνωσμένοι… προσπαθούν να πείσουν τους φοιτητές να έρθουν στις Γ.Σ για να αποκτήσουν οι αποφάσεις τους μια κάποια νομιμοποίηση εμπρός στα μάτια όλων εμάς των υπολοίπων, προς το παρών είναι αποφασίζομεν (μερικοί εκατοντάδες) και διατάσσομεν (τους υπόλοιπους χιλιάδες). :Ρ
Φίλοι φοιτητές
Το επαναλαμβάνω προς εμπέδωση: Ο καβγάς γίνεται για να μην χάσουν μερικοί καθηγητές το προνόμιο της αυθεντίας και του ενός συγγράμματος και να μην έχουν ανταγωνισμό. Αυτό τους νοιάζει, και όχι η παιδεία, η πορεία σας στη ζωή, η καριέρα σας και οτιδήποτε.
Αυτό που τρέμουν είναι να μην έλθουν ΑΞΙΟΙ επιστήμονες που δεν θα΄έχουν περάσει απο τις μυλόπετρες του ΔΟΑΤΑΠ και του ΔΙΚΑΤΣΑ, για να τους σπάσει ο τσαμπουκάς και να δούν με το γνωστό νεοΕλληνικό τρόπο “who is the boss”. Φοβούνται εκείνους που και προσόντα έχουν, και τα διαπιστευτήρια, και την όρεξη να προσφέρουν, να ερευνήσουν με μεράκι, ΄και οι οποίοι υπάρχουν -σε νησίδες δημιουργικότητας- και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Αν ήταν ικανοί οι καθηγητάδες σας, θα απαντούσαν: “Ρε δεν πάει να έρθει ο Θεός ο ίδιος κάτω, εμάς το ίδιο μας κάνει…”
Αλλά δεν το λένε διότι ξέρουν ότι δεν είναι οι καλύτεροι. Και αντιδρουν βάζοντας τους χρήσιμους ηλίθιους να κάνουν ότι οι μπράβοι κάνουν στους ανταγωνιστές ενός “μαγαζιού” που νοιώθει ότι απειλείται: Να παρενοχλούν με την παρουσία τους και την ανικανότητα τους για να μην πω ανοχή τους, εκείνους ακριβώς που τους χρηματοδοτούν μέσω φόρων να τα σπάνε.
Το 2006 δεν είναι 1986. Η ζωή δεν είναι συναυλία των Radiohead. Αρκετα κράτησε το αστείο, και όπως βλέπετε υπάρχει αντίλογος. Βρέστε άλλη συνταγή να δουμε όλοι τι θα κάνουμε, μιλείστε άλλη γλώσσα γιατι αυτή τη στιγμή δίνετε την εντύπωση αυτιστικών και όχι σκεπτόμενων ανθρώπων.
Αλλιώς αφήστε μας στην ησυχία μας, σας βαρεθήκαμε.
Γιώτα μια και αναφέρεις το Σαββόπουλο θα σου απαντήσω με δικό του στίχο : “Στη φοιτητριούλα που σ’έχει ερωτευτεί ,θα σε καταγγείλω πονηρέ πολιτευτή , τζάμπα χαραμίζει θα πάω να της πω ,το νεαντικό της κι αγνό ενθουσιασμό”
Μην κατηγορείς τον εαυτό σου ,δε γεννιέται κανείς ώριμος ,γίνεται. Και εγώ θυμάμαι στα πρώτα φοιτητικά χρόνια πίστευα ότι για να θέλουν όλοι την κατάληψη υπέρ μας πρέπει να είναι. Αυτό που παρατηρείται είναι ότι ο κόσμος χαλιναγωγείται εύκολα από τη φαμφαρολογία στις συνελεύσεις τα παχιά λόγια (κάτω η ταξική εκπαίδευση των πλουσίων, όχι στην αξιολόγηση-υποτίμηση των σπουδών μας -δε θα μας καθορίσει η υποργός πως θα διαχειριστούμε τις σπουδές μας). Τα ψηφίσματ που μοιράζονται δεν τα διαβάζει σχεδόν κανείς ,το δε νόμο όλοι τον ξέρουν από τις συνελεύσεις.
Επίσης είναι πειστικό και το επιχείρημα : Ρε συ δηλαδή τόσες σχολές που κάνουν κατάληψη σε όλη τη χώρα ,ηλίθιοι είναι; δεν ξέρουν αυτοί;
Και βέβαια κάποια στιγμή και τα μούσια κουρεύονται και τα σκουλαρίκια μπαίνουν στο συρτάρι και απλά αφήνεσαι σε ιστορίες του τύπου: Καλά ρε συ αυτός δε φώναζε όχι στην εξειδίκευση; Πώς πήγε κι έκανε Master στην Αγγλία; Ρε αυτός πως πήρε πτυχίο , εμένα μου έλεγε ότι χρώσταγε 20 μαθήματα…..
Αλλά δε θα κατηγορήσω αυτόν που σαν φοιτητής ήταν όλο αντιαμερικανισμό και διδακτορικά για όλους και μετά πήγε Phd στην Αμερική. Άλλωστε όλοι ξέρουν ότι χωρίς τις παρωπίδες βλέπεις καλύτερα.
Υ.Γ. @Γιώτα: Ο θείος μου ήταν συμφοιτητής με τον Π. Τατούλη στη σχολή σου όταν ο τελευταίος ήταν από τα παιδιά με τα μούσια που περιγράφεις . Βλέπεις λοιπόν ότι αν είχες ενδώσει σε μια τέτοια σχέση μέχρι κυρία Υπουργού μπορεί να κατέληγες.
http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?showtopic=11799&hl=
kokni said:
Μεταπτυχιακός γαρ της σχολής έχω καταδικασθεί σε υποχρεωτική αργία ως αποτέλεσμα των δημοκρατικότατων διαδικασιών που εφαρμόζουν όλοι αυτοί που υπερασπίζονται την έρευνα και την γνώση. Επειδή αργία μήτηρ πάσης κακίας είπα να τις γράψω τις ρημάδες τις κακίες: ψυχοθεραπεία να περάσει η ώρα. Συγχωρήστε λοιπόν την οργή μου και διαβάστε χαΛαρά:
Η ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ: Το δικατσα (δαοταπ,δοαταπ κάπως έτσι τέλος πάντων)
Κλείνουμε τις ιατρικές επί 10-15 (!!!) συναπτά έτη για το ΔΙΚΑΤΣΑ.
Εθελοτυφλούμε μπροστά στο αναπόφευκτο: οι εκ του εξωτερικού προερχόμενοι αργά η γρήγορα παίρνουν άδεια ασκήσεως και στην Ελλάδα. Οι δικατσάδες για τους οποίους ψήφισα κατάληψη στα πρώτα προπτυχιακά μου χρόνια τώρα έχουν ιατρεία και θέσεις επιμελητών στο ΕΣΥ. Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε ότι προφανώς και εκ του αποτελέσματος είμαστε αναποτελεσματικοί και χωρίς στρατηγική;
Διεκδικούμε, σε ένα κόσμο που εξελίσσεται το αλάθητο του Πάπα. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα το δικαίωμα να γίνει ιατρός εάν δεν έχει περάσει από τη στενωπό. Θεωρούμε ότι είμαστε οι μόνοι άξιοι αλλά ταυτόχρονα αρνούμαστε να το αποδεικνύουμε όταν μας ζητείται γιατί τα συλλογικά μας όργανα είναι πάντα, σε βάθος ετών, εναντίον των εξετάσεων.
Τα χρόνια περνούν και η κατάσταση γίνεται όλο και πιο φαιδρή: Σε κάποιο post είδα ότι οι δικατσάδες απαιτούν όχι μόνο τις ερωτήσεις αλλά και τις απαντήσεις! Προκύπτει μάλιστα θέμα γιατί τους δίνουν μόνο τις σωστές απαντήσεις ενώ οι Δικατσάδες θέλουν και τις λάθος. Φαντάζομαι ότι το επόμενο βήμα είναι να ζητήσουν να παίρνουν το γραπτό σπίτι και να το φέρνουν την επόμενη ημέρα. Εμείς όμως ακλόνητοι στις αρχές του Πάπα καταλήξαμε να παίζουμε την κολοκυθιά: όχι 2500 ερωτήσεις αλλά 7500. Όχι λέει ο άλλος, να εξεταστούν στα του 6ου έτους. Διαφωνεί ο επόμενος και συμπληρώνει να εξετάζονται και στην Επιδημιολογία & Στατιστική. Γιατί όχι και στον ΚΟΚ θα συμπλήρωνα.
Αν στις αρχές του ’90 (κυβέρνηση Μητσοτάκη, Σουφλιάς υπουργός αν θυμάμαι καλά) είχαμε δεχθεί τις εξετάσεις για άδεια και ειδικότητα σε συνεδριάσεις που κάναμε όταν εσείς παίζατε με κούκλες και στρατιωτάκια το θέμα θα είχε λήξει προ πολλού. Όταν τότε μας λέγανε ότι θα πάρουνε και θα μεταφράσουν τις ερωτήσεις του USMLE, οι φοιτητοπατέρες που ακολουθούσαμε (τρομάρα μας) μας λέγανε ότι δεν συμπυκνώνονται ΕΞΙ χρόνια σε ΔΥΟ εξετάσεις (τότε δεν υπήρχε το step 3).
Οι αμερικανοί εκτός από ιμπεριαλιστές είναι φυσικά και ηλίθιοι που έχουν το ECFMG.
Που μυαλό τότε, είχε ανοιξιάσει, τα μπουστάκια ξαπλώνανε ανεξέλεγκτα στο γκαζόν απέναντι από το ΑΧΕΠΑ, η Χαλκιδική ήταν δύο βήματα: κλείστε την ρημάδα, κομμάτια να γίνει ψηφίσαμε.
Εντάξει μας λέει ο Σουφλίας, δεν θα τσακωθούμε κιόλας, «κερδίσαμε» ανακοίνωσε η συντονιστική. Τι κερδίσαμε τότε ακόμη δεν έχω καταλάβει: είμαι σε αναμονή για ειδικότητα εδώ και χρόνια και στο ΔΙΚΑΤΣΑ άμα είσαι λίγο «ξύπνιος» θα περάσεις ακόμη και με πτυχίο φυσιοθεραπευτή από την ΕΣΣΔ.
Διαδοχικές γενιές φοιτητών (εμού συμπεριλαμβανομένου) άγονται και δέχονται να χάνουν μαθήματα, εξεταστικές κλπ διεκδικόντας με πάθος το δικαίωμα στην μακρόχρονη και εξευτελιστική ανεργία. Διαδοχικές γενιές φοιτητών δέχονται και μπαίνουν στην ίδια αισχρή λίστα αναμονής, ανεξαρτήτως επίδοσης, επιμέλειας, επαγγελματικής ικανότητας. Διαδοχικές γενιές ημών δεχόμαστε, συγνώμη απαιτούμε και αγωνιζόμαστε σθεναρά επί 15 χρόνια για να εξισωθούμε με αυτούς που βαθιά μέσα μας πιστεύουμε ότι είναι άχρηστοι.
Μετά από μερικά χαμένα χρόνια τα πτυχία με ονομασία προέλευσης ξεχνιούνται και όλοι μαζί γλείφουμε βουλευτές για να πάρουμε σύμβαση με το ΙΚΑ.
Η ΑΦΟΡΜΗ: Τα πλαίσια συγκρούονται
Άλλος ένας μαθητευόμενος μάγος αποφάσισε να κάνει ακόμη μια μεταρρύθμιση. Άλλη μια επιτροπή σοφών αποφάσισε να σώσει το έθνος. Άλλος ένας νόμος πλαίσιο θα ψηφισθεί. Το έργο στέφθηκε με επιτυχία: το πρόβλημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μεταξύ άλλων είναι οι αιώνιοι φοιτητές και το άσυλο. Επειδή το θέατρο του παραλόγου απαιτεί όμως και αντίπαλο, οι φοιτητές της χώρας προσφέρουν αφειδώς τον οβολό τους:
Υπερασπιζόμαστε το άσυλο και αντιτιθέμεθα στην αλλαγή του τρόπου άρσης του. Όταν γνωστοί-άγνωστοι έκαιγαν το ιστορικό ΕΜΠ η σύγκλητος δεν αποφάσιζε την άρση του γιατί “τι θα γίνονταν αν …”. Όταν βανδαλισμοί στο ΑΠΘ κόστισαν εκατομμύρια και ήρθε η αστυνομία να πάρει αποτυπώματα καταγγέλθηκε η “πραξικοπηματική κατάλυση του συντάγματος από τις δυνάμεις του σκότους”.
Επίσης προσέξτε, διεκδικούμε την επέκταση του ασύλου στους χώρους εργασίας (βλ. πλαίσιο συντονιστικής). Στο επόμενο πλαίσιο θα ανακοινωθεί κατάληψη στη Μοτορ Οιλ και μετά στη Vodafon – οι γάβροι μπορούν να παραμείνουν στη Μοτορ Οιλ εάν δεν επιθυμούν συγκρουση με τον πρόεδρο (ένας είναι ο πρόεδρος).
Υπερασπιζόμαστε το δημοκρατικό δικαίωμα να σπουδάζουμε για πάντα. Μπορεί να μην ξέρω ποιοί ανόητοι σοφοί έβγαλαν το v+2/3/4,7894 (από τις αναβολές του ΕΣ το αντέγραψαν;) αλλά ξέρω πολύ καλά ποιοί υπερασπίζονται την δικαίωμα σύνταξης μετά από 35 χρόνια ευδόκιμης φοίτησης στο ΕΚΠΑ και 25 χρόνια για τις παντρεμένες μητέρες με δύο ανήλικα τέκνα.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στο να μας σουτάρουν από τη σχολή όταν για νιοστή φορά θα κοπούμε στο ίδιο μάθημα: Τα μαθήματα στην ΙΑΤΡΙΚΗ τα δίνουμε αδιάβαστοι, παίζουμε προ-πό με τα θέματα και είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας να το κάνουμε όσες φορές γουστάρουμε μέχρι να βαρεθούν οι καθηγητές να διορθώνουν εκατοντάδες γραπτά και να μας περάσουν με ποσόστωση: Ένας στους 5 περνάει, 3 στους 2 δεν περνούν, 1 στους 9 να ξαναρθει τον Σεπτέμβρη. Κόβεται επίσης το 32,46% των κύπριων και περνούν όλες οι ανύπαντρες μητέρες.
Φυσικά είμαστε αντίθετοι στις πιστωτικές μονάδες και στην δυνατότητα να διαμορφώνεις το πρόγραμμα σπουδών σου. Είμαστε αντίθετοι στην αξιολόγηση, αντίθετοι στην «εντατικοποίηση των σπουδών», αντίθετοι στους κύκλους σπουδών, ειδίκευσης, γενικά είμαστε αντίθετοι σε κάθε κύκλο, τετράγωνο, πολύγωνο και εν γένει γεωμετρικό σύμβολο.
Αντίθετα είμαστε υπέρ του να είναι όλα τζάμπα: βιβλία, σπίτια, φαγητά, κρασιά, λεωφορεία, ταξιά, αεροπλάνα και κυρίως τα blue star για Μύκονο. Και να είναι καλής ποιότητας έτσι; Όχι δεύτερα πράγματα.
Επίσης αγωνιζόμαστε για να κάνουμε τα πάντα με την ελάχιστη προσπάθεια και όταν θελήσουμε να πάρουμε πτυχίο, γιατί είπαμε μπορούμε να πάρουμε σύνταξη κατευθείαν από την σχολή, όταν λοιπόν θελήσουμε να πάρουμε πτυχίο διεκδικούμε να έχουμε όλοι, ανεξαιρέτως επιδόσεων και επιμέλειας, έτοιμη μόνιμη δουλειά να μας περιμένει με πολλά λεφτά και λίγες ώρες.
Η γραμματεία όμως να δουλεύει περισσότερο (αυτοί κατούρησαν το πηγάδι).
Α, και τζάμπα ιντερνέτι, έτσι ;
Και πού ΄στε, βάλτε μας και κοινόχρηστους χώρους. Τα μερσεντέ οι καθηγητές να τα βάζουν στους δικούς τους. Εμείς τους δικούς μας κοινόχρηστους τους θέλουμε για μας.
Επίσης να πείτε στο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο όταν δεν το εγκρίνουμε και να φροντίσει να καταργηθεί προτού το καταργήσουμε εμείς. Εσεις στην Ε.Ε. μην γελάτε γιατί στην επόμενη κατάληψη μπορεί να καταργήσουμε και εσάς (και το ΝΑΤΟ άμα θυμώσουμε). Μην γίνει της Μπολώνιας εδώ μέσα.
Η ΓΣΕΕ επίσης να αφήσει αυτά που ξέρει για επιμόρφωση των εργαζομένων. Η δια βίου επιμόρφωση απαγορεύεται. Ειδικά για τους ιατρούς. Γιατί κάνουμε δηλαδή κατάληψη; Για να έρθετε μετά από 10 χρόνια να μας επιμορφώσετε ;
Κορίτσια να οργανωθούμε λιγάκι … (κατακλείδα του πλαίσιου που υπερψηφίστηκε από εκατοντάδες συναδέλφων).
Όσοι συνάδελφοι γελούν, ας διαβάσουν με κριτικό μάτι το πλαίσιο. Δεν τα βγάζω από το μυαλό μου. Και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου. Αντίθετα, θεωρώ ότι είναι σχετικά συμμαζεμένο σε σχέση με άλλα προηγούμενων ετών που έχω ψηφίσει ως φοιτητής. Δεν παύει όμως να δείχνει τον τρόπο σκέψης αυτών που ψηφίζουμε για να συνδιαλεχθούν με τους εκάστοτε κυβερνώντες.
Μπορεί ειλικρινά να μην ξέρω ποιός έχει δίκιο και πού, μπορεί να μην είμαι σίγουρος εάν οι προχειρότητες του νέου νόμου είναι προς την σωστή ή τη λάθος κατεύθυνση. Ξέρω όμως ότι η ανοησία δεν έχει όρια και ο Χάρυ Κλύνν ήταν προφήτης: “αυτή η χώρα δεν σώζεται με τπτ”.
Η ΜΟΔΑ: Ιδιωτικό ή δημόσιο
Ακολουθώντας τις επιταγές πολιτικών γραφείων και πολιτικών νεολαιών, ανάγουμε σε μείζον θέμα την ανώτατη δωρεάν δημόσια ενιαία κλπ δημόσια παιδεία. Αγνοούμε όμως ότι για αυτό το μείζον συνταγματικό θέμα θα κληθεί να αποφασίσει το εκλογικό σώμα στις επόμενες εκλογές. Όταν η ελληνική κοινωνία θα κληθεί να αποφασίσει υπέρ ή εναντίον των ιδιωτικών πανεπιστημίων δεν καταλαβαίνω ποιό το ειδικό βάρος της γνώμης του συμπαθούς συνάδελφου στην πύλη της Μικράς Ασίας. Έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα των νέων ιατρών και πλέον κάνουμε προληπτικές καταλήψεις για μελλοντικές αποφάσεις της κοινωνίας που ζούμε.
Σε κάθε περίπτωση το θέμα από φοιτητικής και επαγγελματικής πλευράς μπορεί να αφορά πολλούς αλλά όχι ιατρούς. Εκπλήσεσθε; Για θυμίστε μου, στην Ευρώπη όπου τα ιδιωτικά πανεπιστήμια υπάρχουν από χρόνια, ΠΟΣΕΣ ιδιωτικές ιατρικές σχολές ξέρετε; Συνεπώς, όχι μόνο έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα του κλάδου μας, όχι μόνο κάνουμε προληπτικούς αγώνες αλλά διεξάγουμε πλέον και προληπτικούς αγώνες άλλων.
Τέλος, υπάρχει περίπτωση το θέμα της ιδιωτικής ή δημόσιας παιδείας να είναι πολιτικό ή/και ιδεολογικό; Εάν ναι, στην περίπτωση π.χ. που ιδεολογικά τάσσομαι υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων μήπως οι δημοκράτες καταληψίες ασκούν βία εναντίον εμού και των ιδεών μου; Να κλείσω για Ζάκυνθο τον Ιούλιο ή μήπως για τη Γυάρο ;
Το παρα-σοβάρεψα όμως και οι συνταγματικές ελευθερίες έχουν τύχει τέτοιας εκμετάλευσης και καταπάτησης που δεν προσφέρονται πλέον για δημόσιες συζητήσεις. Πίσω στην κατάληψη.
ΤΟ ΔΡΑΜΑ: Η Έρευνα
Ποια έρευνα ; Εδώ έχουμε δημοκρατικούς αγώνες για ένα καλύτερο πανεπιστήμιο, με την έρευνα θα ασχολούμαστε ; Ποιος θα αφήσει το γάμο να πάει για πουρνάρια. Κλείνουν όλα είπαμε.
Διεθνείς συνεργασίες, χτισμένες με κόπο και μεράκι διακόπτονται. Λέμε ψέματα στους ξένους ότι και καλά μας χάλασε το ’νετ, ότι πέθανε η γιαγιά του ξαδέρφου της νύφης γιατί αλλιώς πώς να εξηγήσεις σε ένα ξένο τι πάει να πει κατάληψη Ιατρικής.
Προ μηνών αναστατώθηκε όλη η Γαλλία για το νόμο του CPE. Οι αγωνιστές μας δεν ξεχνούν να μας το υπενθυμίζουν. Ρωτήστε όμως, πόσα ερευνητικά εργαστήρια κλειδώθηκαν ; Πόσα πρωτόκολλα διακόπηκαν; Τα πειραματόζωα πέθαναν; Εμείς εδώ όταν κάνουμε κατάληψη ταΐζουμε τα ζωντανά άπαξ εβδομαδιαίως. Αν, εν τω μεταξύ πεινάσουν να βγουν από το κλουβί και να πάνε να φάνε.
Άλλωστε, ποσώς μας ενδιαφέρει τι πειράματα γίνονται στη σχολή. Ποσώς καταλαβαίνουμε ότι μόνη βιτρίνα στον έξω κόσμο της κάθε μιας από τις 7 ιατρικές της χώρας δεν είναι παρά η επίδοσή της στην έρευνα. Εκτός εάν νομίζετε ότι η ιατρική του John Hopkins είναι γνωστή για τις ωραίες κρέπες που έχει στο κυλικείο. Οοουπς, πιπέρι, το JHU είναι ιδιωτικό.
Το κορυφαίο βέβαια επιχείρημα είναι αυτό του βύσματος: σας χαλάμε τα μεταπτυχιακά και τις διατριβές γιατί τα έχετε πάρει αναξιοκρατικά.
Αναρωτιέται κανείς πώς θα αποδείξουμε ότι δίνονται αξιοκρατικά όταν αρνούμαστε την αξιολόγηση και τις εξετάσεις; Ναι, όχι όλα αλλά πολλά είναι με αμφίβολα κριτήρια, με ύποπτες σχέσεις. Που το έχουμε στο πλαίσιο όμως αυτό; Θυμηθήκαμε να βάλουμε στο πλαίσιο για τους ανασφάλιστους λαθρομετανάστες αλλά ξεχάσαμε την βιομηχανία διατριβών. Sorry, λάθος, σύμπτωση; Δόλος; Διαβάστε παρακάτω.
Ακόμη περισσότερο, είναι γνωστό στους παροικούντες ότι η σχολή έχει μετατραπεί σε βιομηχανία διατριβών. Κανείς όμως δεν έχει σκεφθεί ότι ο έχων τα μέσα δεν είναι ανόητος να κάνει διατριβή στην Ανατομία, την Φυσιολογία, την Βιοχημεία, την Φαρμακολογία κλπ. Θα πάει στην κυριλέ κλινική του προφέσορα, θα κουβαλήσει δύο φακέλους και θα κολλήσει ένα PhD στην ταμπέλα του χωρίς να ξέρει καν ποιο ήταν το θέμα του.
Κι όμως, κάποιοι ανόητοι συνάδελφοι που επιμένουν να σκύβουν πάνω από τους πάγκους των εργαστηριών πρέπει να απολογηθούν μπροστά στην ιερά εξέταση της πύλης για όλα τα κακώς κείμενα της σχολής μας. Το αστείο είναι ότι στο τέλος νιώθουμε και άσχημα που θέλουμε να διασώσουμε τη δουλεία μας και να προστατέψουμε τον εξοπλισμό/επένδυση ενός εργαστηρίου που μετράει κάθε του δραχμή. Για τις φαρμακευτικές ούτε λόγος: δεν καταδέχονται ούτε να φτύσουν στα κτίρια της σχολής. Στους διαδρόμους των νοσοκομείων όμως στοιβάζονται σε ουρές για να σφίξουν το χέρι του καθηγητή.
Το θέμα της έρευνας σηκώνει βέβαια πολλή συζήτηση αλλά όταν με το καλό τελειώσει η κατάληψη και βρεθείτε βραδάκι στο Γουδί σηκώστε το βλέμμα και δείτε πόσα φώτα είναι ανοιχτά στα κτήρια της Σχολής. Μετρήστε και μαντέψτε ποιοι είναι μέσα.
Σας δίνω το 50-50: οι βολεμένοι ή οι ρομαντικοί;
Πάρτε και τη βοήθεια του κοινού: τα φώτα δεν τα ανάβουν από μόνα τους τα ποντίκια.
ΤΟ ΑΛΑΤΟ-ΠΙΠΕΡΟ: οι αγωνιστές της ελευθερίας
Εδώ επιτέλους βελτιωθήκαμε !
Ομολογώ ότι στην επί 4 εβδομάδες κατάληψη της σχολής δεν είδα (ακόμη;) κάποιο πανό που θα απαιτούσε λευτεριά σε κάποιο αγωνιστή. Στα φοιτητικά μου χρόνια ήταν η πιο οικεία εικόνα της κατάληψης. Ευγενικά πάντα έπαιρνα τον ριζοσπάστη που μου βάζανε στο χέρι και υπέγραφα πάντοτε για να ελευθερωθεί κάποιος που δεν είχα ιδέα που είχε βάλει γκαζάκια πολεμώντας κάποιο παγκόσμιο εχθρό. Θυμάμαι κάποτε υπέγραψα και για κάτι δάση στη Βενεζουέλα.
Τώρα, γιατί ακριβώς το ΑΠΘ έκλεινε για να καταγγείλει τον ξυλοκόπο της Βενεζουέλας που δεν σέβεται τη δασική υπηρεσία της Βενεζουέλας τι να πω: μεγάλωσα, ωρίμασα (λέμε τώρα) και ακόμη δεν έχω καταλάβει. Όπως επίσης δεν έχω καταλάβει γιατί η λευτεριά του Μπαλάφα (τι κάνει αυτή ψυχή;) έπρεπε να διεκδικηθεί μπροστά από το πεζοδρόμιο του ΑΧΕΠΑ.
Είστε τυχεροί λοιπόν, γιατί κατά τα φαινόμενα η ΚΝΕ έχει χαλαρώσει λίγο ή ακόμη χειρότερα ή “δυνάμεις καταστολής και τα όργανα του παρακράτους” δεν συλλαμβάνουν αυτούς που βάζουν γκαζάκια. Διαφορετικά θα καταλαβαίνατε γιατί η χθεσινή συνεδρίαση που κράτησε μερικές ώρες ήταν μίνι-συνέλευση: έχει γίνει συνέλευση ιατρικής όπου μου είπανε ότι ήρθε ένας φοβερός τύπος που είχε αποφυλακισθεί κάποιες ημέρες πριν και επιχείρησε να διαβάσει χαιρετισμό δεκάδων σελίδων από αγωνιστή που ήταν ακόμη στη ψειρού. Φυσικά υπερψηφίσθηκε κατάληψη και εγώ έχασα μια εξεταστική. Δεν έκανα καν τον κόπο να πάω.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: φοιτητοπατέρες & φοιτητομαμάδες
Φτάνουμε στο τέλος του χρονικού. Ένα ποστ που ξεκίνησα γιατί χρόνια τώρα βλέπω την ίδια ιστορία να επαναλαμβάνεται, σιγά-σιγά γίνεται μυθιστόρημα. Με κόπο και χρόνο, με ένα πτυχίο στην μια τσέπη και χωρίς δραχμή στην άλλη τσέπη περιφέρουμε το σαρκίο μας σε ινστιτούτα και κλινικές. Μέσω γνωριμιών φυσικά γιατί τα είπαμε αυτά: είμαστε υπέρ της αξιοκρατίας αλλά εναντίον της αξιολόγησης.
Συναντιόμαστε οι παλιοσειρές τυχαία σε συνέδρια: μαθαίνουμε νέα, τι έκανε ο ένας, που πήγε ο άλλος.
Με τους αγωνιστές της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ τα πράγματα είναι απλά (αυτούς ξέρουμε, αυτούς εμπιστευόμαστε): Πιάσανε τα καλύτερα αγροτικά, άγονα του Χορτιάτη (και της Σαλαμίνας υποθέτω) ενώ παράλληλα κάνανε μεταπτυχιακό και διατριβή ταυτόχρονα. Μπροστά σε όλες τις λίστες, τους μισούς θα τους δούμε όχι να ασκούν ιατρική αλλά να γίνονται διοικητές νοσοκομείων, ΠΕΣΥαρχες, ΚΕΣΥαρχες, ΙΣΑαρχες, ΕΟΦαρχες, ΕΙΝΑΠαρχες, γενικά κάτι σε –άρχες στην τετραετία που τους κληρώνει. Μετά αλλάζουν θέσεις: φύγε εσύ-έλα εσύ. Μετά τούμπαλιν.
Άσχετο, αλλά το ΠΕΣΥ, που μετά έγινε ΔΥΠΕ, καταργείται ! Οι συνάδελφοι πρώτα ΠΑΣΠιτες και μετά ΔΑΠιτες των ΠΕΣΥ/ΔΥΠΕ μετατάσσονται σε νοσοκομειακές θέσεις. Χα !
Θα μάθετε ότι εκείνο το παρ΄ ολίγον φλέρτ τα βράδια των καταλήψεων, εκείνη η ομορφούλα συντρόφισσα που αγωνίζονταν για τα δάση της Βενεζουέλας τώρα είναι σύζυγος γνωστού μεγαλο-εργολάβου της Β. Ελλάδος – ξέρετε, έναν από αυτούς που λένε ότι το δάσος δεν είναι δάσος αλλά “δασική έκταση με τόσο % χόρτο-λιβαδική κάλυψη” και άρα οικοδομήσιμο. Ο πατέρας της είχε διαγνωστικό κέντρο και η ίδια αν και ακόμη χωρίς ειδικότητα, το δουλεύει μια χαρά στον λίγο ελεύθερο χρόνο της.
Όταν την επόμενη θα ξυριστείτε κόντρα, θα βάλετε καθαρό-σιδερωμένο πουκάμισο και μετά φόβου Θεού θα χτυπήσετε την πόρτα του Καθηγητού με την αναλυτική ανά χείρας για μια διατριβή, ένα μεταπτυχιακό, έστω μια εργασιούλα, να πάρει η ευχή ακόμη και μια ερ΄μη συστατική, μαντέψτε ποιός θα πει “εμπρός;” Σωστά, ο τύπος που μας έφερε στην συνέλευση τον λευτερωμένο αγωνιστή. Κουρεμένος με καλύτερο ξύρισμα από το δικό σας θα σας πει ότι ο καθηγητής είναι στο τάδε συνέδριο και αυτός ετοιμάζει μια εργασία στον κομπιούτορα του καθηγητού. Έχει ξεκινήσει φυσικά ειδικότητα πριν από εσάς, υπεράριθμος κάπου και με απόσπαση στο ΑΧΕΠΑ γιατί τα project τρέχουν. Βιάζεται να τελειώσει την εργασία γιατί κάτι ακούγεται για κατάληψη στη σχολή και τώρα πνίγεται γιατί το μεσημέρι είχε κανονίσει για ουζόψαρο στου Μπατη. Α, είναι και υποψήφιος της ΕΙΝΑΠ, θα αγωνιστεί για τα δικαιώματα των ειδικευόμενων (ωχ ωχ), κρίμα που δεν είστε σε νοσοκομείο και δεν μπορείτε να τον ψηφίσετε. Θα σας κλείσει το μάτι όμως, είναι φιλαράκι άλλωστε – τόσες υπογραφές είχα βάλει και θα υποσχεθεί ότι θα μεσολαβήσει για εσάς.
Το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ;
Θα του πείτε ευχαριστώ …
Σ.Σ. Οποιαδήποτε σχέση με υπαρκτά πρόσωπα είναι καθαρά συμπτωματική. Τα παραπάνω ουδεμία σχέση έχουν με αληθινά γεγονότα.
@εριφης
φοβερό κείμενο.. πραγματικά πολύ ωραίο(δυστυχώς!)
(Το σχολειο αυτο το δημοσιευσα και σε προηγουμενο αρθρο του e-rooster blog σχετικου με τις κινητοποιησεις αλλα το επαναλαμβανω εδω καθως ειναι σχετικο).
Ειναι πεποιθηση μου εδω και πολλα χρονια οτι ενα απο τα μεγαλυτερα προβληματα στην Ελλαδα ειναι η διαχυτη νοοτροπια της μιζεριας, η απαισιοδοξια και η αισθηση παραδοσης. Για αυτο και αποφευγω συνειδητα να συμβαλω σε αυτο το κλιμα αρνητισμου με το να εκφραζομαι με διαρκη απαισιοδοξια για το μελλον. Δυστυχως βεβαια το να εισαι αισιοδοξος δεν ειναι παντα ευκολο οπως αποδεικνυει και ολη αυτη η θλιβερη ιστορια με την αναταραχη στην παιδεια. Και αυτο γιατι δυστυχως η ιστορια αυτη δειχνει οτι απλα καποιοι ανθρωποι στην χωρα μας, δυστυχως πολλες φορες νεοι, ειναι πολυ μακρια νυχτωμενοι.
Ζω και εργαζομαι για πολλα χρονια στο εξωτερικο σε διαφορες Ευρωπαικες χωρες αλλα δεν εχει παψει να μου κανει αισθηση, οτι παρα τις εντυπωσιακες προοδους της χωρας μας σε παρα πολλους τομεις (ναι, μην εκπλησεστε), η προβληματικη σε πολλα ζητηματα συνεχιζει να επεται των πιο «προηγμενων» χωρων κατα πολλα χρονια. Και αυτος ειναι ισως ενας απο τους λογους που εμποδιζουν μια πιο εμφανη αλλαγη.
Δεν θα συζητησω εδω την ουσια των νομοσχεδιων ή «μεταρρυθμισεων» που προκαλουν αυτες τις κινητοποιησεις – στο βαθμο βεβαια που αυτα ειναι ο πραγματικος λογος. Ουτε ειναι προθεση μου να υπερασπιστω την ορθοτητα των αλλαγων αυτων. Αυτο ομως που φαινεται να παραβλεπουν οι κινητοποιουμενοι ειναι οτι καποιες μεγαλες αλλαγες ή και τομες στην παιδεια ειναι κατι παραπανω απο απαραιτητες, ειναι ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΕΣ. Απο τις τελευταιες μαλιστα δημοσκοπησεις ειναι φανερο οτι την αναγκη αυτη την αντιλαμβανεται και η πλειοψηφια του ελληνικου λαου.
Δεν θα διαφωνουσα λοιπον αν υπηρχαν απο την πλευρα των αντιδρουντων καποιες σοβαρες αντιρρησεις, καποιες αντιπροτασεις ακομα και εντελως διαφορετικες εναλλακτικες λυσεις. Απο ποτε ομως οι καταληψεις συμβαλουν στον γονιμο διαλογο; Πως μπορει η πεισματικη προσπαθεια διατηρησης ενος πολυ κακου status quo να ερμηνευεται σαν επαναστατικη πραξη (οι επαναστασεις εξ ορισμου γινονται για ανατροπη του κατεστημενου οχι για την διατηρηση του); Πως οραματιζονται τελως παντων οι καταληψιες φοιτητες το μελλον τους; Οι δε καθηγητες που τους στηριζουν θεωρουν οτι ολα «βαινουν καλως» στην ελληνικη παιδεια ή μηπως κοιτανε απλως την παρτη τους; Τελος τα ΜΜΕ, που φαινεται να μυριζουν στην ολη υποθεση ενα αρωμα ….Μαη του ’68 (και βαλε), δεν καταλαβαινουν την σοβαροτητα της υποθεσης; Οι σοβαροι πολλες φορες δημοσιογραφοι που αρθρογραφουν σχετικα δεν βλεπουν οτι η Ελλαδα χανει το ενα τρενο μετα το αλλο και οτι η παιδεια ειναι ουσιαστικης σημασιας για να αρχισουμε επιτελους να τα προλαβαινουμε αυτα τα ρημαδια τα τρενα;
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ το θεμα δεν ειναι ιδεολογικο. Ουτε (και λυπαμαι που θα σας απογοητευσω εδω) καμια επανασταση που θα αλλαξει τον κοσμο προκειται να αρχισει απο την Ελλαδα ή απο τα ιδρυματα που καταλαμβανετε. Το πραγματικο θεμα ειναι οτι η γνωση και συνεπως η σωστη παιδεια, γινεται ολοενα και πιο σημαντικος παραγοντας στην εποχη μας για την ευημερεια (και την επιβιωση?) ενος λαου. Και οταν το ζητημα των απαραιτητων αλλαγων προβληματιζει σοβαροτατα ολοκληρη την Ευρωπη (δειτε καποια σχετικα αρθρα μου 1 ,2,3 και διαβαστε αν θελετε και την μελετη στην οποια αναφερομαι εκει
) ειναι καιρος και εμεις να παψουμε να βλεπουμε το θεμα μεσα απο τους παραμορφωτικους φακους ιδεων τριαντακονταετιας (και βαλε).
Η νεολαια ειναι παντοτε ο θερμος υποστηρικτης των νεων ιδεων και καινοτομιων, αυτη που πρεπει να πιανει παντα τον παλμο της καθε εποχης – οποιος και να ειναι αυτος. Αν αποτυχετε σε αυτον τον ρολο και μεινετε κολλημενοι σε ενα μπαγιατικο παρελθον, θα εισαστε οι πρωτοι που θα το πληρωσετε οταν το μελλον θα ερθει αμειλικτο να σας ζητησει λογαριασμο.
Μπραβο παιδια, ετσι, σας βρισκουν μικρους και αφελεις και σας εκμεταλευονται. Οταν εβρεχε μυαλα εσεις ομπρελα κρατουσατε?? Καθεστε και ακουτε τα παραμυθια των αξυριστων βουτυρο-επαναστατων και γοητευεστε?? Λυπαμαι που το λεω αλλα ειστε αξιοι της μοιρας σας. Δεν εχετε καταλαβει ακομη οτι οι αξυριστοι και απλυτοι Ρομπεν του Φραπε ειναι για πολλες φαπες και για αμετρητα γιαουρτια?
Στη Γαλλια οταν εγινε καταληψη στη Σορβοννη εισεβαλε η αστυνομια και τους εσπασε στο ξυλο. Ειναι αναγκαιο να αλλαξει ο γελοιος νομος περι ασυλου, ο οποιος αλλωστε ειναι ελληνικη πρωτοτυπια. Μια ακομη κληρονομια (μας αφησε και το δημοσιο χρεος)του οχλοκοπου και μεγα δημαγωγου Ανδρεα Παπανδρεου. Παλι καλα που τα τιναξε σχετικα νωρις ο απατεωνας. Θα ηθελα να ακουσω εστω και να επιχειρημα για την αναγκη υπαρξης του νομου αυτου. Ποιους και απο ποιον επιχειρει να προστατευσει το ασυλο? Τους φοιτητες απο την αστυνομια? Μα σε ενα δημοκρατικο κρατος η αστυνομια δεν εχει κανενα λογο να παρενοχλει τους φοιτητες, ισα ισα που εχει καθηκον να τους προστατευει. Σε ενα μη-δημοκρατικο καθεστος το συνταγμα εχει ηδη ξεσκιστει, οποτε δεν υπαρχει ουτε και ασυλο. Δηλαδη εαν υπηρχε νομος περι ασυλου στα πανεπιστημια κατα την περιοδο της δικτατοριας, οι συνταγματαρχες δεν θα εστελναν τα τανκς???
Πρός Σκεπτικιστή.
Όλα σωστά με μια παρατήυρηση. Οι καθηγητές δεν στηρίζουν τους φοιτητές. Αντίθερτα, οι φοιτητές χωρίς να το ξέρουν στηρίζουν τω καθηγητικά και ακαδημαϊκά μονοπώλια στη χώρα μας.
Οι χρησιμοι ηλίθιοι που έλεγε και ο Λένιν…
Και μια ερώτηση κρίσεως:
Που φοίτησε η κόρη του Κυρίου Ευθυμίου, πρώην υπουργού Παιδείας του ΠΑΣΟΚ;
Για να μην ξεχνιώμαστε…
Η απάντηση είναι εδώ ———>
http://www.acg.gr
Είπατε τίποτα;
Αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Είναι λογικό να προσπαθεί κάποιος να τεκμηριώσει όσο γίνεται πειστικότερα την (εξαιρετικά πρόωρη, εν προκειμένω) μεταστροφή του από τα νεανικά οράματα για ένα καλύτερο και δικαιότερο κόσμο στην ενσωμάτωσή του ως ένα ακόμη τούβλο στον τοίχο…
Διότι αυτό αποτελεί τον κανόνα. Ο δρόμος της δράσης, της διεκδίκησης, της αμφισβήτησης είναι γεμάτος πέτρες : δεν περπατιέται από ξυπόλυτους… Και στην ουσία λίγοι είναι αυτοί που θα προθυμοποιηθούν να τον περπατήσουν, ακόμη και με παπούτσια…
Άρα το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στις δεδομένες αδυναμίες κάθε φοιτητικού κινήματος και ευρύτερα κάθε συλλογικής κινητοποίησης : διότι πάντα θα υπάρχουν οι καταχραστές, οι φανατικοί, οι διασπαστές, οι χαβαλετζήδες, οι καιροσκόποι. Αποτυπώνεται γλαφυρά στην απέλπιδα προσπάθεια να δικαιολογηθούν αυτοί που απεμπόλησαν πρόωρα κάθε έννοια ρήξης και αμφισβήτησης κυρίως απέναντι στη συνείδησή τους επιχειρώντας τώρα να απαξιώσουν μία διαδικασία απαραίτητη γιατί ακριβώς είναι διδακτική. Διότι διδάσκει ότι πουθενά, ποτέ, τίποτα δεν έρχεται από μόνο του, ως μάννα εξ ουρανού, αλλά αποτελεί προϊόν κοινωνικών ζυμώσεων και προπάντον συγκρούσεων. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι όλα εδώ πληρώνονται και κάθε πράμα που δικαιούμαστε κατακτιέται με σκληρό αγώνα και ουδέποτε παραχωρείται άνωθεν…
Βέβαια όλα αυτά παρεξηγούνται, παραβλέπονται και τελικά λοιδορούνται, από τη στιγμή που οι περισσότεροί μας συνθλίβονται στη μέγγενη του ατομικισμού και της ιδιοτέλειας, που τόσο έντεχνα και ύπουλα μπολιάζεται στις κουραμένες μας ψυχές, που δεν προλαβαίνουν συνήθως δυστυχώς να χαράξουν μία αυτόφωτη πορεία και έτσι τελικά μάλλον θα προτιμήσουν να αφεθούν ράθυμα και νωχελικά να παρασυρθούν από το ρεύμα…
Τελικά, δεν είναι τόσο τρομερό να ¨ωριμάζεις¨ αποδεχόμενος τις βασικές -έστω και άδικες- κοινωνικές νόρμες για να ενσωματωθείς στην κοινωνία που ζεις-φευ, κοινωνικά όντα είμαστε… Αλλά είναι μάλλον λυπηρό να κατηγορείς το έστω και ρομαντικό ή αφελές, αλλά πιο σίγουρα αντισυμβατικό παρελθόν σου… Όμως ακόμη περισσότερο, είναι τραγικό να μην έχεις τίποτα να θυμάσαι από εκείνο το παρελθόν : νιώθεις τότε ήδη γερασμένος, γιατί, απλά, παραδόθηκες χωρίς αμαχητί…
Ας μην όμως μελαγχολούμε. Το γαλατικό χωριό θα εξακολουθεί να υπάρχει και να δυσκολεύει τη ζωή των Ρωμαίων, με ή χωρίς εμάς…
Υ.Γ. Στη συγγραφέα θα ήθελα να αφιερώσω το Πιάνω Φωτιά των ΜΠΛΕ.
ενδιαφερον οτι θες να βλεπεις τους ελληνες ή τα πανεπιστημια σαν γαλατικο χωριο. Εχεις δικιο, αλλα σε μια δευτερη αναγνωση ο Αστεριξ μπορει να περνουσε καλα αλλα ηταν ενας τρομερα οπισθοδρομικος και συντηρητικος ανθρωπος που αντι να μαθει κατι απο το περιβαλλον του εμενε κολλημενος σε παλιες συνηθειες. Καθολου περιεργο που τα γαλατικα χωρια εξαφανιστηκαν!
σαφως χρειαζεται σκληρος αγωνας. πολυ σκληρος. αλλα οχι συγκρουση για την συγκρουση (ειδικα οχι βια για να κανουμε συγκρουση. η συγκρουση ειναι στον κοσμο των ιδεων οχι στο επιπεδο χουλιγκανιων που παιζουν ξυλο σε πανεπιστημια!!)! Καλο ειναι ενας νεος να αμφισβητει τις ιδεες των προηγουμενων του και να προσπαθει να βρει καλυτερες. αλλα το βρισκω απλα αστειο να παρουσιαζεις την σημερινη κατασταση στα ΑΕΙ ως επανασταση κοντρα στις αρχες και ιδεες των παλιων. Ισα ισα οι σημερινες αντδρασεις ειναι ο,τι πιο συντηρητικο (και ηθικα διεφθαρμενο να προσθεσω) μπορουν να προσφερουν τα ελληνικα ΑΕΙ. Συντεχνιες φοιτητων ενωμενοι με σαπιους καθηγητες απλα προσπαθουν με νυχια και με δοντια να διατηρησουν το αναποτελεσματικο στατους κβο. Αυτο βρωμαει οπισθοδρομηση, οχι δημιουργικη επανασταση…
Συνήθως τα επιχειρήματα για την ορθότητα της αμφισβήτησης, της εξέγερσης κτλ των νέων καταλήγουν στο ότι έχουν δίκιο επειδή είναι νέοι. Και αυτό μεταφράζεται σε αμόλυντοι, ασυμβίβαστοι, οι ιδέες τους θεωρούνται νέες μόνο και μόνο λόγω της ηλικίας των φορέων τους κτλ. Όλα αυτά έχουν την αφετηρία τους στην ψευδαίσθηση/πλάνη/μύθο του “ευγενή άγριου”, του Ρουσώ.
Στην πραγματικότητα, η αλαζονική ημιμάθεια των νέων είναι το πιο πρόσφορο έδαφος για την πολιτική τους εκμετάλλευση και την δικαιολόγηση της μεγαλύτερης πολιτικής βαρβαρότητας από μέρους τους. Νέοι ήταν και τα εκατομμύρια μέλη της Hitlerjugend, αλλά οι ιδέες τους οδήγησαν στο Ολοκαύτωμα. Νέοι ήταν και οι Ερυθροφορουροί του Μάο, αλλά οδήγησαν σε ένα προγκόμ μεγαλύτερης έκτασης από το Ολοκαύτωμα. Νέοι είναι και οι σημερινοί καταληψίες, αλλά υπερασπίζονται με παράνομο, βίαιο και ανήθικο τρόπο την διατήρηση μιας από τις πιο σάπιες και αποτυχημένες εκφράσεις του κρατισμού στη χώρα μας.
Το ανοιχτό μυαλό και οι προοδευτικές απόψεις δεν έχουν ηλικία. Η ιδεολογικοποίηση της ανωριμότητας, της έλλειψης εμπειριών της ζωής και της ημιμάθειας δεν είναι προοδευτικότητα. Είναι μάζεμα προβάτων.
…και στο κάτω κάτω οι Ρωμαίοι που τον κυνηγούσαν τον Αστεριξ δεν ήταν και τίποτε τυχαίοι. Τους σημερινούς φοιτητές δεν τους κυνηγάει Κ Α Ν Ε Ν Α Σ. Ούτε χωροφύλακες με τα ψαλίδια να τους κουρέψουν,ούτε καθηγητές να τους αποβάλουν ούτε τίποτα. Με τα ρούχα σας τρωγόσασταν τριάντα χρόνια και τίποτα δεν κάνατε. Γιατι αν θέλατε να κάνετε κάτι θα προσπαθούσατε να ανοίξετε διάλογο με την κοινωνία και όχι να την¨”τρέχετε” με κλεισίματα δρόμων και ταλαιπωρίες.
Αλλά δεν φταίτε εσείς… βρήκατε και τα κάνετε.
Αν πραγματικά είχατε να κάνετε με ΑΛΗΘΙΝΟ κράτος-τρομοκράτη ΚΙΧ δε θα βγάζατε και το ξέρετε.
Αγαπητέ gm2263 δεν είμαι φοιτητής πια, ούτε ενεργά αναμεμιγμένος στα τωρινά γεγονότα, οπότε θα σε παρακαλούσα να αφήσεις αυτό το ιταμό ύφος που στερείται ουσίας και μονάχα προδίδει το μέγεθος της ιδεοληψίας σου. Χωρίς αυτήν θα μπορούσες να καταλάβεις από τα προλεγόμενά μου ποιο είναι το μήνυμα και η ουσία των θέσεων που υποστηρίζω…
Πάντως μάλλον από τα παραπάνω διαπιστώνει κανείς ότι κάλλιστα θα επιθυμούσες, ως αυθεντικός νεοφιλελεύθερος, ένα κράτος που από τη μία θα έκανε τα στραβά μάτια στις αυθαιρεσίες και την ασυδοσία της άρχουσας τάξης και από την άλλη θα φίμωνε με βαναυσότητα κάθε αντίλογο στην υποκριτική και διάτρητη “φιλελεύθερη” αυθεντία σου… Αλλά ακόμη και τότε, θα υπήρχαν κάποιοι που θα αντιστέκονταν, έστω και λιγότεροι, για να σου υπενθυμίζουν ότι δεν είναι όλοι ικανοποιημένοι με την υποταγή έναντι μίας ευτελούς και συνήθως μίζερης “καταξίωσης”…
Αγαπητέ Φώτη, πέραν των σαφών υπερβολών που χαρακτηρίζουν τα λεγόμενά σου, ο συγκερασμός που επιχειρείς είναι απλοϊκός και γι’ αυτό επικίνδυνος. Αν είσαι 50 ετών το ελατήριο των θέσεών σου ίσως αιτιολογείται εύκολα, ειδάλλως σκιαγραφεί μία διόλου όμορφη εικόνα ενός νέου ανθρώπου που έχει απεμπολήσει πρόωρα κάθε όραμα και ικανοποιείται με το να παραχωρεί τη διαχείριση της ζωής του σε ετερόκλητους “σοφούς” και “καθοδηγητές”… Κοροϊδεύετε τους Κνίτες για τους “ινστρούχτορες”, αλλά ακόμη πιο θλιβερά, εσείς έχετε ως ινστρούχτορά σας απολιθώματα τύπου κ.Βερέμη…
Και τελειώνοντας, να ξεκαθαρίσω και αυτό : δεν γράφω ως απολογητής κανενός, παρά μονάχα παρακινούμενος από την εικόνα μίας ομάδας νέων ανθρώπων που τόσο εύκολα, ισοπεδωτικά και γι΄αυτό διαστρεβλωτικά μαίνεται εναντίον ενός ετερόκλητου μεν, μαζικού και δυναμικού δε κινήματος, το οποίο μπορεί αναπόφευκτα να έχει ποικίλες προεκτάσεις και διαπλοκές (διότι είναι κοινωνικό κίνημα, και κάθε τέτοιο κίνημα είναι αδύνατο να μην διαπερνάται και να διαβάλλεται από ολές τις κοινωνικές συνιστώσες…), ωστόσο έχει ως αφετηρία έναν γνήσιο και ναι, αμόλυντο ακόμα ριζοσπαστισμό, ο οποίος είναι απαραίτητος όσο ποτέ άλλοτε σήμερα, όπου το πρότυπο του σύγχρονου νέου είναι ο άβουλος, ανασφαλής, πειθήνιος, απαξιωμένος και απρόσωπος καταναλωτής… Και ναι, γαμώτο, εάν είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι, είναι άδικο να κατηγορείς τους εξεγερμένους, ειδικά όταν εσύ δεν ανήκεις σε αυτούς…
Υ.Γ. Χώρια για το θέμα του επίμαχου νομοσχεδίου για την παιδεία, που αναρωτιέμαι κατά πόσον έχετε αξιώσει να μελετήσετε και το κυριότερο, να αξιολογήσετε αμερόληπτα και ανοιχτόμυαλα τις ενστάσεις και τον αντίλογο που διατυπώνεται εναντίον του…
-Μιλάμε για αυθαιρεσία;
-Μιλάμε “μίζερη καταξίωση”
-Μιλάμε για φίμωμα;
Νάτα:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_02/07/2006_189611
Κρίμα γιατι ο αληθινός εχθρός (ξέρεις για ποιόν μιλάω) δεν είναι ούτε μια ευτραφής υπουργός-θείτσα, ούτε πέντε κακοπληρωμένα, ανεκπαίδευτα και πολλά ίσως και κομπλεξικά παιδάκια με τα ροπαλάκια που ξεροσταλιάζουν στον ήλιο βλέποντας άλλα παιδάκια το ίδιο κομπλεξικά που φοράνε κουκούλες απέναντι τους και όταν έρχεται η ώρα να δρασουν, δεν ξέρουν ποιόν και γιατι χτυπούν.
Ο αληθινός εχθρος περιμένει την κατάλληλη στιγμή όπου με μια κίνηση ματ (και όχι με τα ΜΑΤ) θα βρεί ένα λαό μπουχτισμένο, μπαϊλτισμένο και από τον κάθένα που του κλείνει τους δρόμους, και από τον ανίκανο πολιτικό, και από την γενικότερη κατάσταση που όλο βρίσκεται κερατας και δαρμένος, θα τα έχει κάνει όλα ένα αχταρμά στο κεφάλι του και τσουπ, θα ξανάρθει ο καλός σωτήρας, “αρχηγός”, “πατερούλης”, “σκαπανέας” και τότε θα σου πώ που θα πάνε και τα τσαντήρια στα πανεπιστήμια, και οι αγωνιστές της δεκάρας.
Η ιστορία κάνει κύκλους φίλτατε, και ο ολοκληρωτισμός αλλάζει πρόσωπα, απο το πιό φαιδρό του Πολύδωρα (οι “πραίτωρες της πόλεις” τα κακοπληρωμένα παιδάκια με τα ροπαλάκια, αχαχαχαχαχαχαχα!!!), τις διάφορες συντεχνίες (σου κλείνω το δρόμο και κόψε το λαιμό σου), το ηλίθιο κράτος, και προχωράει μέχρι τα πιό σοβαρά, από μηχανισμούς κοινωνικού ελέγχου (όλη η προπαγάνδα lifestyle από τα σχετικά περιοδικά, αλλά αυτά δεν τα ακουμπαει κανένας) και καταλήγει σε αυτόν που φοβάστε (ξέρεις για ποιόν μιλάω ντε, δεν έχει όνομα αλλά είναι εκεί, όχι δεν είστε τρελλοί, κολλημένοι είστε αλλά τρελλοί ΔΕΝ είστε) αλλά πολεμάτε με λάθος τρόπο και με τον άκομψο “αγώνα” σας έχετε ξεμείνει απο συμμάχους και όταν θα έρθει (οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούν που έλεγε και μια ‘αλλη καλή ψυχή) φοβάμαι ότι θα χρειαστεί κάτι πολύ παραπάνω απο έναν Παναγούλη, ένα “πολυτεχνείο” και μια χαμένη Κύπρο για να φύγει.
Και τότε θα δούμε (δυστυχως, δεν θα είναι ευχάριστο το θέαμα) ότι τα γαλατικά χωριά όμορφα καίγωνται. Αλλά τότε θα έιναι αργά για όλους μας.
Αλλά άσε, ανοίγουμε μεγάλη, κουβέντα μας την εχουνε στημένη μεγάλε…
εμμ πολυ ρομαντικο, αλλα θα μου επιτρεψεις μονο αμολυντους να μην θεωρω τους φοιτητες που κανουν τις φασαριες. Μερικοι ειναι απλα παραπλανημενοι, αλλοι ειναι απλα τα ιδια συντεχνιακα ληστρικα ανθρωπακια που νεμονται τον δημοσιο πλουτο μας τοσα χρονια και που ψαχνουν για ενα βολεμα στην ζεστη αγκαλια του κρατους.
προσεξε λιγο εσυ τα αιτηματα τους, γιατι εχω την εντυπωση οτι δεν τα εχεις δει καν. Ας πουμε εξηγησε μου πως μπορει ενας φοιτητης να ειναι εναντιος στην αξολογηση των διδασκοντων του! αυτο μονο καποιος φοιτητοπατερας σε συνεννοηση με τους καθηγητισκους μπορει να το φανταστει…
γενικα βρικσω αστειο να λες οτι δεν εχουμε μελετησει τον αντιλογο στο νομοσχεδιο, οταν ανοιχτα με τοσα αρθρα καλουμε σε αντιλογο και δεν πεφτει ουτε ενα επιχειρημα…
ΥΓ οτι οτι το “κινημα” ειναι μαζικο δεν προκυπτει αποτα στοιχεια. Αλλα υπαρχει και η ατακα που λεει το αντιθετο της λογικης ειναι η μαζα 🙂
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια αγαπητέ Σωτήρη. Δεν επιθυμώ να μπω σε μία ατέρμονη συζήτηση με άτομα που αντέχουν να μείνουν μπροστά στην οθόνη τους πολύ παραπάνω από εμένα. Γι΄αυτό θα αρκεστώ σε δύο-τρία βασικά σημεία.
Το νομοσχέδιο καταρχήν μεταθέτει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τα χάλια της παιδείας στις πλάτες των φοιτητών. Πρέπει να καταργηθούν τα δωρεάν συγγράμματα ή να αναβαθμιστεί το ισχύον πλαίσιο (π.χ. μέσω κάρτας συγγραμμάτων κλπ); Πρέπει να καταργηθεί το άσυλο ή επιτέλους η ακαδημαϊκή κοινότητα να μεριμνήσει για την περιφρούρησή του (και είναι δυνατό αυτό, αρκεί να ενδιαφερθούν οι θιγόμενες πλευρές). Ή μήπως ο πανεπιστημιακός χώρος είναι δα πεδίο τόσων και τόσων αδικημάτων;;;(στην πραγματικότητα, μόνο εικόνων για τις ειδήσεις με τους “γνωστούς-αγνώστους”). Πρέπει να καταργηθούν οι “αιώνιοι φοιτητές” πρώτα, χωρίς να καταπολεμηθούν το σύστημα της απαξίωσης και οι αντικειμενικές συνθήκες (ελλιπής φοιτητική μέριμνα που ωθεί πολλούς να δουλεύουν, μαζικά και αυθαίρετα κοψίματα, απηρχαιωμένο σύστημα εξέτασης, χαοτική και ακαθόριστη εξεταστέα ύλη κλπ κλπ);;; Είναι πρόοδος να σπουδάζουν οι πλούσιοι σε αναβαθμισμένα ιδρύματα και οι φτωχοί καθόλου ή το πολύ-πολύ σε υποβαθμισμένα; Είναι ιδανική για εσάς η εικόνα των ΗΠΑ, όπου πολλοί πάνε στρατό (σε Ιράκ, Αφγανιστάν…) με αρχικό λόγο να εξοικονομήσουν τα λεφτά των σπουδών τους, όπου και το τελευαταίο καθυστερημένο πλουσιόπαιδο σπουδάζει σε εξέχοντα ιδρύματα ενώ μόνο λίγοι φτωχοί (οι κορυφαίοι των κορυφαίων) σπουδάζουν με κάποια από τις αναλογικά λίγες υποτροφίες;;;
Συν τις άλλοις, τι ορίζετε εσείς ως έρευνα που προάγει την πρόοδο; Την ανεξάρτητη, εστιασμένη στη γνώση και στη μακροπρόθεσμη εφαρμογή, σε όλους τους τομείς, ή την υδροκέφαλη, μονοπλευρή, ετεροκαθορισμένη, στην ουσία, κερδοκοπική;;; Διότι ο ιδιώτης χρηματοδοτεί έρευνα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του, έτσι;;;…
Πάρτε και αυτό το πολύ χαρακτηριστικό λινκ για να καταλάβετε τι υποστηρίζετε.
Η χρηματοδότηση σας μάρανε; Όταν η μαύρη τρύπα της παρανομίας, της κακοδιαχείρισης και της παραοικονομίας απορροφά πακτωλό εσόδων, όταν η κερδοφορία μεγάλων επιχειρήσεων αυξάνει μονίμως αλλά ωστόσο ο εκαστοτε υπ.Οικονομίας αναζητά έσοδα στους μικρομεσαίους και όχι στους μεγαλοκαρχαρίες, όταν τα πανεπιστήμια φυτοζωούν τρώγοντας από τις σάρκες τους, εσείς θεωρείτε ως λύση να φωνάξουμε νταβατζή (επιχειρηματίες, μάνατζερ και παπαριές…) να φυλάξει το σπίτι;;;…
Μπορώ να αναφέρω και άλλα. Δεν θέλω όμως να μακρηγορήσω και ήδη ξεμάκρυνα του αρχικού μου σκοπού. Είναι απλό. Θεσμική πρώτα και οργανωτική αναδιάρθρωση των πανεπιστημίων, με ανοιχτό διάλογο και αξιολόγηση φυσικά ΟΛΩΝ αλλά με κριτήρια ΜΟΝΟ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ η οποία θα έχει ως στόχο την εντόπιση των κακώς κειμένων και την αντιμετώπισή τους και όχι την απαξίωσή τους. Και φυσικά, ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ και πάταξη της ασυδοσίας και της αυθαιρεσίας με πιο διαφανείς και πλουραλιστικούς μηχανισμούς ελέγχου.
Και ναι, κάπου ανάκατα τα έχω βρει όλα αυτά ΚΑΙ σε αιτήματα των φοιτητών και σε προτάσεις καθηγητών, που επιμένουν να μην μπουν στην κρεατομηχανή του υπ.Παιδείας που την παρουσιάζει ως πανάκεια. Η ουσία λοιπόν είναι ότι το νομοσχέδιο είναι αναγκαίο να ΜΗΝ περάσει. Αλλά ταυτόχρονα να αποτελέσει όλη αυτή η αναταραχή την απαρχή μίας ειλικρινούς αντιμετώπισης της παιδείας ως πάνω απ’ όλα ΔΗΜΟΣΙΑ παρεχόμενου αγαθού. Μόνο έτσι κατοχυρώνουμε την όποια μελλοντική πρόοδο. Οι ξενομανιακές φωνασκίες (έξω είναι έτσι, εδώ είναι γιουβέτσι…) στερούνται απλά κάθε ουσιαστικού αντικρύσματος. Ας κρατήσουμε τα όποια θετικά έχουμε και ας αντιμετωπίσουμε τα μειονεκτήματα ειλικρινά, στη ρίζα τους.
Συμφωνούμε σε πολλά ιδίως στην τελευταία παράγραφο. Μόνο που αυτή η ευλογημένη… ρίζα, 30 χρόνια μας διαφέυγει και μας ξεγλυστράει σαν το Road Runner. Και μαλιστα με πιό… “προοδευτικές” κυβερνήσεις.
Σαν πολλά δεν είναι;
δεν ξερω αν ειναι εδω ο καταλληλος τοπος για την συζητηση αλλα και δεν ξερω απο που να αρχισω. Για τι πραγμα μιλαμε? Για τα ιδιωτικα ΑΕΙ? Το μονο επιχειρημα που χρειαζεται υπαρχει εδω αρκετα κατανοητα νομιζω.
για τα δημοσια? ναι καταργηση του δωρεαν συγγραματος και οχι δεν καταλαβαινω τι ειναι η καρτα συγγραματων. Κανενα μεγαλο σοβαρο ΑΕΙ στον κοσμο (οσο πλουσιο καιναναι) δεν εχει/σπαταλαει λεφτα για να προσφερει σε καθε φοιτητη ολα τα σχετικα συγγραματα. Γιαυτο φτιαχνουμε τις βιβλιοθηκες και οποιος θελει παει, απλο ειναι!
Οχι το ασυλο δεν πρεπει να καταργηθει, αλλα να εφαρμοστει σωστα. Κατι τετοιο προβλεπει ομως και το νομοσχεδιο (το διαβασες αραγε?). Παρεπιμπτοντως δεν ειναι μονο οι μπαχαλακηδες που το διαστρεφουν, γινονται και απλα αδικηματα του ποινικου δικαιου οπως ξυλοδαρμοι εως και βιασμοι. Η κατασταση ειναι απλα απαραδεκτη και αδιανοητη για ενα ΑΕΙ ευρωπαϊκου κρατους.
Για τους αιωνιους φοιτητες, ναι φυσικα πρεπει να κοπει η αυθαιρεσια των καθηγητων. Πως ομως, χωρις αξιολογηση?
δεν καταλαβαινω απο που προκυπει αυτο. Τα δημοσια ΑΕΙ θα αναβαθμιστουν με το νομοσχεδιο! Τωρα, το αν τα ιδιωτικα θα αλλαξουν κατι, συζητιεται ωραια εδω
Και ναι, η εικονα των ΗΠΑ πανεπιστημιακα ειναι πολυ πιο κοντα στο ιδανικο απο το ελληνικο χαος. Οι ΗΠΑ εχουν το μεγαλυτερο ποσοστο πτυχιουχων ΑΕΙ μετα τον Καναδα (στοιχεια στην Στατιστικη του Μηνα). Υπαρχει ενα ΑΕΙ για πραγματικα καθε αναγκη, απο τα community colleges εως το Harvard. Και οι υποτροφιες, ειδικα δανεια κτλ ειναι καλυτερα απο καθε αλλη χωρα που ξερω. Γιαυτο κιολας τοσοι ανθρωποι αναζητουν εκπαιδευση στις ΗΠΑ.
πρωτα απολα η κρατικη χρηματοδοτηση της ερευνας δεν σημαινει και κρατικη παραγωγη. Τα ιδιωτικα ΑΕΙ των ΗΠΑ κερδιζουν ανταγωνιστικα παρα πολλα δημοσια ερευνητικα προγραμματα. Κατα δευτερον δεν καταλαβαινω το διλημμα που θετεις. Αν ρωτας αν προτιμω πχ την ελληνικη ή την αγγλικη ή την αμερικανικη ερευνα, μονο να καγχασω μπορω. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ! Το μεσο που χρησιμοποιουμε τωρα προωθηθηκε απιστευτα απο ιδιωτικοτατα πανεπιστημια οπως το Στανφορντ. Ολες οι επιστημες σημερα τρεχουν με πρωτογνορους ρυθμους και οι πρωταγωνιστες της προοδου ειναι σχεδον ανεξαιρετως σε ιδιωτικα ΑΕΙ! Δεν καταλαβαινω που στηριζονται ολες αυτες οι Κασσανδρες, ειδικα οταν μιλαμε για το ελληνικο ερευνητικο συστημα που απλα πιο χαμηλα δεν μπορει να πεσει. Τι στηριζετε, την συντηρηση του σαπιου σημερινου στατους κβο? Και οταν βλεπετε οτι ενα συστημα εινια σαπιο και δεν αποδιδει τιποτα, σαν απαντηση εχετε την αυξηση της χρηματοδοτησης προς αυτο το σπαταλο συστημα? Μα για ονομα της λογικης!
Τωρα, την θεση σου μπλαστ για το τι πρεπει να αλλαξει δεν μπορω να την καταλαβω. Τι σημαινει ακριβως, πες μου τι μετρα θες και γιατι δεν σε ικανοποιει το νομοσχεδιο.