Πώς επωάστηκε το αυγό του φιδιού
Μάι 6th, 2010 | Πάσχος Μανδραβέλης| Κατηγορία: Πάσχος Μανδραβέλης |

Πώς φτάσαμε στον θάνατο τριών ανθρώπων; Σιγά σιγά και με την ανοχή όλων μας. Για την ακρίβεια το ερώτημα είναι πώς δεν φτάσαμε νωρίτερα ώς εδώ. Πώς και δεν θρηνήσαμε κι άλλους νεκρούς. Οταν σε κάθε πορεία δίκην τελετουργικού οι μολότοφ πέφτουν σαν βροχή ήταν στατιστικά βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα γινόταν το κακό. Κι έγινε…
Δεν ήταν η κακιά στιγμή, δεν ήταν ατύχημα. Ηταν η συνισταμένη πολλών παραγόντων, που καλλιεργούσαν και ενθάρρυναν αυτήν την επικίνδυνη ανομία. Οπως έγινε και με το τρομοκρατικό φαινόμενο που επιβίωσε επί μακρόν στη χώρα έτσι και αυτή η χαμηλής έντασης τρομοκρατία βρήκε πρόσφορο κοινωνικό έδαφος να αναπτυχθεί. Ηταν πολλοί εκείνοι που χαίρονταν κάθε φορά που φλέγονταν τράπεζες. Δεν περίμεναν φυσικά ότι κάποια στιγμή μαζί με τα οικήματα θα καίγονταν και άνθρωποι. Ολοι μιλούσαμε για γνωστούς-αγνώστους και ελεεινολογούσαμε την αστυνομία που δεν τους συλλαμβάνει. Μα, σαν πιανόταν κάποιος, πάντα και πριν δικαστεί βαφτιζόταν «αθώος». Ετσι τουλάχιστον ισχυρίζονταν όλοι εκείνοι που διοργάνωναν τα κινήματα συμπαράστασης.
Σ’ αυτά τα κινήματα πάντα πρωταγωνιστούσαν οι εμβληματικές μορφές της προόδου. Πόσες φορές απέτρεψαν συλλήψεις, διότι «τα παιδιά ήταν αθώα»; Μην παρεξηγηθούμε: δεν ξέρουμε αν εκείνοι που είχαν συλληφθεί ήταν αθώοι ή ένοχοι. Αυτά τα αποφασίζουν τα δικαστήρια. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές την ετυμηγορία έβγαζαν στο πεζοδρόμιο και χωρίς δίκη κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Η έννομη τάξη καταλυόταν με την ανοχή όλων μας. Ετσι κι αλλιώς για ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς «νόμος είναι το δίκιο κάποιας συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας» και όχι το Σύνταγμα της χώρας.
Ανεχόμασταν τους προπηλακισμούς καθηγητών («κάτι στραβό θα είχαν πει»), τον προπηλακισμό του προέδρου της ΓΣΕΕ («κάτι στραβό θα είχε κάνει»), τις κατεβασμένες τζαμαρίες των μαγαζιών («μνημεία του καπιταλισμού»), μέχρι και να υπάρχει χωριό ανυπότακτων στο κέντρο της Αθήνας. Ετσι σιγά σιγά επωάστηκε το αυγό του φιδιού. Υπό την ανοχή μας και με τα χειροκροτήματα κάποιων. Η αλητεία βαφτίστηκε «δικαιολογημένη οργή» και κάθε φορά που γινόταν το κακό (μικρότερο από το χθεσινό) πάντα ήταν «προβοκάτσια» ή ευθύνη εκείνων που το υπέστησαν.
Η μεταπολίτευση τελείωσε με τον χειρότερο τρόπο. Με την οικονομία χρεοκοπημένη, με το κράτος διαλυμένο και την κοινωνία αποχαυνωμένη από τα απλοϊκά συνθήματα περί του «εγκληματικού καπιταλισμού» και του «τέρατος IMF», που μας δανείζει για να μην κάνουμε στάση πληρωμών. Το χειρότερο όμως είναι η αυταπάτη που συστηματικά καλλιεργείται στον λαό, ότι πάντα κάποιοι άλλοι φταίνε, κάποιες σκοτεινές δυνάμεις απεργάστηκαν τη χρεοκοπία μας ή και τον θάνατο των τριών. Κρυφογελούσαμε όταν τα παιδιά φωνασκούσαν «να καεί, να καεί, το μπ… η Βουλή», δεν σταθήκαμε απέναντι στα φαινόμενα φασισμού που διάφορες ομαδούλες με κόκκινο μανδύα καλλιεργούσαν στην ελληνική κοινωνία. Οταν συνδικαλιστές του ΣΥΝ βγάζουν πανό μέσα στη Βουλή, επόμενο είναι κάποιοι διαδηλωτές να θεωρήσουν ότι είναι και δικό τους δικαίωμα να μπουκάρουν για να διαμαρτυρηθούν. Κλείσαμε τα μάτια στη μικρή ανομία, για να φτάσουμε στον άδικο και φρικτό θάνατο τριών ανθρώπων. Ο λογαριασμός της απερίσκεπτης μεταπολίτευσης έγινε πολύ μεγάλος και θα διογκώνεται όσο κρατάμε τα μάτια μας κλειστά.
Πάσχος Μανδραβέλης
——————————————————————
Σημειώσεις:
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 6/5/2010
[…] This post was mentioned on Twitter by Michail Flouris. Michail Flouris said: RT @drandakis: RT @perlykos: Πώς επωάστηκε το αυγό του φιδιού http://e-rooster.gr/05/2010/2409 […]
Μήπως μπερδέψατε τα αυγά κ. Μανδραβέλη; Του φιδιού λένε οτι πρέπει αναγκαστικά να πάρουμε τα οικονομικά μέτρα, για το καλό της Ελλάδος. Μάλλον εννοείτε αυτά που σας σερβίρανε στην ομιλία σας. Αν έχετε νεύρα μ’αυτά, κάντε μας την χάρη και μην τα βάζετε ως ιδεολόγους και ηθικούς αυτουργούς όλων όσων κατεβήκανε στην προχθεσινή πορεία, ακόμα και αυτών που βάλανε φωτιά, όπως και αυτών που προσπαθούσανε να σπάσουν τις πόρτες με χρονοκαθυστέρηση απ’εξω για απεγκλωβισμό. Δεν χρειάζεται περισσότερο καπέλωμα η χθεσινή πορεία απο αυτή που έφαγε ήδη.
Επίσης, μήπως ξέρετε κάτι που δεν ξέρουν αστυνομία και πυροσβεστική μαζί και αναφέρετε το ΣΥΡΙΖΑ κάθε δυο και τρείς; Τότε, καλύτερα να καταθέσετε σε κάποιο απο τα δύο σώματα ασφάλειας, παρά να πληκτρολογήτε κατόπιν παραγγελίας, όπως διαπιστώνω στο παρόν κείμενό σας.
– Οπως η μπούργκα (λένε) κρύβει μπόμπες, έτσι και η πλερέζα κρύβει τα (ανύρπακτα) δάκρυα…..
– Τελώνες και Φαρισαίοι, ανώμαλα απολειφάδια Κομματικών συμφερόντων, στήνετε κρεμάλες επί δικαίων και αδίκων.
– ΟΛΕΣ αυτές οι “ειρηνικές” εκδηλώσεις ΠΑΝΤΟΤΕ κάπως έτσι καταλήγουν, προς δόξαν του “δίκηου του λαού”……. ….
– ΟΛΟΙ οι διαδηλωτές “ειρηνικώς” απελάμβαναν ό΄τι ακριβώς περίμεναν να ταράξει την κρατικοδίαιτη τεμπελοζωούλα τους………………………
Για να καταλάβουμε πόσο καραγκιόζηδες είναι κάποιοι… δεν θα αναφέρω ότι το ΚΚΕ κάνει περιφρούρηση στις πορείες τους και συγκρούεται με άτομα που πετάνε μολότοφ…. και ότι τέσπα τέτοια περιστατικά δεν συμβαίνουν σε πορείες του ΚΚΕ… Ούτε θα γράψω για την έλλειψη πυρασφάλειας αλλά και το ότι οι άνθρωποι ήταν κλειδωμένοι μέσα… θα αναφέρω απλώς για ποιους θανάτους δεν θα γράψετε ποτέ http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5592382
Δεν είστε τπτ άλλο παρα θλιβεροί καραγκιόζηδες που έλλειψη επιχειρημάτων προσπαθείτε να καλύψετε την ανυπαρξία σας εκμεταλλευόμενοι μέχρι και νεκρούς… που δήθεν τόσο νοιάζεστε… καραγκιόζηδες…
Πότε θα καταλάβουμε πως δεν έχουμε ανάγκη από εκφράσεις συναισθημάτων και ιδεών αλλά από κατάλληλα μέσα; Ο κ.Μ. πέρυσι ξεσπάθωνε εναντίον των καμερών στους δρόμους (http://e-rooster.gr/07/2009/1467). Όσο οι ενδογενείς διανοούμενοι και παραγωγοί κοινής γνώμης μοιάζουν να νοιάζονται περισσότερο για την ιδεολογική τους ταμπέλα παρά για τους τρόπους να λυθεί ένα πρόβλημα, οι Νεοέλληνες δεν θα πάψουν να μοιάζουν με παιδιά που παίζουν, και που παίζοντας φτάνουν στην καταστροφή χωρίς γυρισμό.
Ανακοίνωση της ΟΑΚΚΕ για την φρικτή δολοφονία των 3 εργαζομένων από τους σοσιαλφασίστες
Η χώρα έχει μπει σε μια νέα περίοδο μεγάλης φασιστικής βίας και πολιτικής ανωμαλίας.
Ο σοσιαλφασισμός δολοφόνησε χθες με φριχτό θάνατο τρεις εργαζόμενους προκειμένου να προωθήσει παραπέρα το κεντρικό πολιτικό του σχέδιο που είναι η απομάκρυνση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και η υποδούλωσή της στον νεοναζιστικό άξονα Ρωσίας Κίνας που περιμένει τώρα σαν το κοράκι να καταπιεί την χρεωκοπημένη χώρα μας ακριβώς εξ αιτίας της πολύχρονης δράσης των πρακτόρων του σε αυτήν. Φυσικοί αυτουργοί των φόνων ήταν οι αναρχοναζήδες (αναρχικοί στη μορφή ναζήδες στην ουσία) που με την προστασία των εξωκοινοβουλευτικών σοσιαλφασιστών έχυσαν βενζίνη για να σκοτώσουν . Όμως άμεσοι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας ήταν ο ΣΥΝ και το ψευτοΚΚΕ και έμμεσοι οι υπόλοιποι πολιτικοί ηγέτες.
Τα ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ όπως έκαναν και το Δεκέμβρη του 2008 χρησιμοποιούν εδώ και βδομάδες την δίκαιη αντίθεση του λαού στα σκληρά μέτρα πείνας εναντίον του για να στήσουν ένα ψεύτικο σκηνικό μαζικής εξέγερσης πάνω σε μια καταστροφική για τον ίδιο το λαό και για τη χώρα πολιτική γραμμή. Αυτή η γραμμή καλλιεργημένη για χρόνια είναι γραμμή έμπρακτης φασιστικής βίας των ταγμάτων εφόδου του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ ενάντια στο λαό, ενάντια στον πολιτικό δημοκρατισμό και ενάντια στις παραγωγικές δυνάμεις τη χώρας. Αυτή η βία που οδήγησε τελικά και στη χρεωκοπία της χώρας τώρα κλιμακώνεται.
Το σκηνικό της δολοφονικής βίας της 5 του Μάη απευθύνεται κυρίως στο εξωτερικό της χώρας και απαιτεί σαν τέτοιο τη φωτιά, την καταστροφή και τελικά το φόνο για να δώσει ακριβώς την εικόνα της χώρας που καταστρέφεται μέσα σε μια ατέλειωτη «εξέγερση» ενάντια στην «καταπιεστική Δύση και στον φιλελεύθερο καπιταλισμό της». Κρυφό αίτημα όλου του σκηνικού: η πορεία της χώρας προς τους ανατολικούς φασισμούς, που σημαίνει προς την πιο άγρια φασιστική δικτατορία.
Το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ για να καλυφθούν ισχυρίζονται και τώρα, όπως και το 2008 και όπως πάντα, ότι οι δικές τους διαδηλώσεις είναι ειρηνικές αλλά τις προβοκάρουν οι πράκτορες του εχθρού. Όμως αν ένα μαζικό κίνημα με μια δημοκρατική ηγεσία αισθανόταν ότι προβοκάρεται από τον εχθρό θα έκανε ένα πράγμα. Θα ασχολιόταν πάνω απ όλα και πριν απόλα με αυτόν τον εχθρό και θα τον συνέτριβε πολιτικά και οργανωτικά. Εδώ και χρόνια θα είχε τελειώσει με αυτόν. Όμως τι κάνουν το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ; Λένε πάντα: Το κίνημα μας είναι αρκετά μαζικό και αυτό μετράει, δεν θα μας το χαλάσουν 3 νεκροί ή 1000 καμένα, σπασμένα και λεηλατημένα μαγαζιά, ούτε θα μας το χαλάσει μια απόπειρα μπουκας ναζιστών και φασιστών για να κάψουν τη Βουλή .
Αυτός είναι κλασικός φασιστικός κυνισμός. Πρόκειται δηλαδή για το αντίθετο που θα έκανε ένα πραγματικά επαναστατικό δημοκρατικό κίνημα αν θα προβοκαριζόταν. Ένα τέτοιο κίνημα θα σεβόταν το λαό, τη ζωή του και την περιουσία του και θα έλεγε: Κεντρικό ζήτημα οι προβοκάτορες. Κεντρικό ζήτημα οι 4 νεκροί, τα 1000 μαγαζιά, η απόπειρα μπούκας των φασιστών στη Βουλή όχι μόνο γιατί κάνουν ζημιά στο λαό αλλά και γιατί σπιλώνουν το δικό μου αγώνα. Ένα τέτοιο επαναστατικό και δημοκρατικό κόμμα θα καλούσε πάνω απόλα και πριν καν συνεχίσει τον αγώνα του σε άλλα μέτωπα, σε παλλαϊκή πολιτική και οργανωτική ακόμα και στρατιωτική πάλη ενάντια στους προβοκάτορες , θα τους σταματούσε όταν καίγανε και κλέβανε και σκοτώνανε. Θα πέθαινε κυριολεκτικά γι αυτό το σκοπό ώστε να ενωθεί με το λαό. Και την άλλη μέρα θα πάλευσε κόντρα σε αυτούς τους προβοκάτορες για ειρηνικές και δημοκρατικές εξελίξεις, και τελικά θα τους συνελάμβανε και θα τους παρέδινε στην δικαιοσύνη και πιο πολύ θα τους παρέδινε στην καταισχύνη και το μίσος του λαού.
Αλλά ποιος θα τους καταγγείλει, ποιος θα τους αναχαιτίσει, ποιος θα συλλάβει τους αναρχοναζήδες αφού τους προστατεύει και πολιτικά και οργανωτικά ο ΣΥΝ, που η πορεία του και το ευρύτερο μπλοκ του γίνεται πάντα το κρυσφήγετο των τραμπούκων όπως είναι και κρησφύγετό τους το «πανεπιστημιακό άσυλο» που τους έχει παραδώσει ο ΣΥΝ και το ψευτοΚΚΕ για να τσακίζουν από κοινού και με τα άλλα τάγματα εφόδου τους διαφωνούντες εκπαιδευτικούς; Και ποιος θα καταγγείλει τους δολοφόνους σαν κεντρικό πολιτικό ζήτημα όταν το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ βαδίζαν ψύχραιμα και το Δεκέμβρη και τώρα πάνω στα αποκαϊδια των μαγαζιών, ενώ τώρα οργάνωσαν διαδήλωση την άλλη μέρα πάνω από τα πτώματα των δολοφονημένων πολιτών ; Ποιος θα καταγγείλει τους φονιάδες όταν το ευρύτερο μπλοκ του ΣΥΝ της χθεσινής πορείας προχωρούσε κάτω από τα μπαλκόνια όπου οι άνθρωποι καίγονταν και οι διαδηλωτές συνέχιζαν να περπατάνε και φώναζαν τα συνθήματά τους, ενώ οι επικεφαλής του μπλοκ φώναζαν σε μερικούς διστακτικούς: «προχωράμε»!!! Αυτό το μαρτυρά βίντεο που παίχτηκε στις ειδήσεις του Σκάι στις 6 Μάη στις 10.05 το βράδυ. Επίσης στις ΕΤ3 στις 10.25 το ίδιο βράδυ προβλήθηκε μια πρωινή δήλωση αυτόπτη μεσήλικης μάρτυρας που είπε ότι οι διαδηλωτές που περνούσαν κάτω από τους ανθρώπους που καίγονταν στα μπαλκόνια όχι μόνο δεν σταματήσανε αλλά απατώντας στις κραυγές ανθρώπων στο πεζοδρόμιο που καλούσαν σε βοήθεια των θυμάτων φώναξαν: αφήστε τους να πεθάνουν είναι απεργοσπάστες!!!!
Οι δολοφόνοι έχουν μια δολοφονική γραμμή καλά δουλεμένη για χρόνια μέσα σε όλο τον κοινοβουλευτικό και εξωκοινοβουλευτικό σοσιαλφασιστικό συρφετό. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που χάρηκαν όταν οι αμερικανοί πολίτες έπεφταν στο κενό όταν φλέγονταν οι δίδυμοι πύργοι. Είναι πια σάπιοι και έτοιμοι για φρικαλεότητες σε βάρος του λαού που θα τους αντισταθεί ή θα διαφωνήσει μαζί τους γιατί τον θεωρούν αλλοτριωμένο από τον καπιταλισμό. Αυτόν τον σάπιο, τον διεστραμμένο και εγκληματικό αέρα αναπνέουν οι δολοφόνοι που έκαψαν ζωντανούς τους τρεις εργαζόμενους .
Αλλά δεν είναι μόνο ο ΣΥΝ, δεν είναι μόνο το ψευτοΚΚΕ. Η πολιτική προστασία των δολοφόνων βρίσκεται στην κορυφή της πολιτικής εξουσίας. Βρίσκεται κυρίως στον διπρόσωπο πρωθυπουργό, στον διπρόσωπο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και στον πιο πολύ διπρόσωπο απ όλους αρχιφασίστα Καρατζαφερη. Αυτός παριστάνει τελευταία τον φιλελεύθερο για να ξεπλυθεί στη Δύση ενώ από κάτω χτίζει την πιο δολοφονική νεοναζιστική γραμμή και την βία κατά των αστών «κλεφτών εθνοπροδοτών». Ο ρόλος του είναι να χτυπάει την φασιστική βία της ψευτοαριστεράς σαν βία λαϊκή και επαναστατική, οπότε την δικαιώνει στα μάτια των μπερδεμένων δημοκρατών.
Τι κάνει λοιπόν αυτός και οι Παπανδρέου- Σαμαράς. Χτυπάνε τους δολοφόνους σαν να είναι εκτός πολιτικής, σαν να είναι έξω και μακρυά από όλα τα κόμματα και τα πολιτικά ρεύματα της Βουλής, σαν να μην είναι οι ίδιοι οι δολοφόνοι και ολάκερη η πολιτική τους γραμμή μέσα στα κινήματα του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ. Ακόμα χειρότερα την μεγαλύτερη πολιτική νομιμοποίηση της σοσιαλφασιστικής της γραμμής και ένα μέρος του όγκου αυτής της διαδήλωσης τον δίνουν οι συνδικαλιστικοί στρατοί της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Αυτούς τους στέλνουν ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς σαν ΓΣΕΕ και σαν ΑΔΕΔΥ στις διαδηλώσεις ακριβώς με τα συνθήματα και την πλατφόρμα των ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ την ίδια ώρα που οι ίδιοι εμφανίζονται φιλοευρωπαίοι για να μένει η Ελλάδα μέσα στην ΕΕ και να την διασπάει και να την διαλύει .
Σε λίγες μέρες αυτοί οι 5 σιχαμερές πολιτικές ηγεσίες θα κοιτάξουν να ξεχαστούν οι νεκροί της 5 του Μάη. Ήδη στην απογευματινή συνεδρίαση της επόμενης μέρας του φρικτού φονικού το μόνο για το οποίο νοιάστηκαν ήτανο εκφασισμός της πολιτικής ζωής . Διαγραφή φασιστικού τύπου της αρχηγού της εσωκομματικής αντιπολίτευσης μέσα στη ΝΔ, και ανακοίνωση από τον Παπανδρέου ποινικών διώξεων κατά των φιλοευρωπαίων της ΝΔ κατά την πρόσκληση του ΛΑΟΣ.
Οι ηγέτες πράκτορες του νεοναζιστικού μετώπου Ρωσίας- Κίνας και πραγματικοί προβοκάτορες θα προχωρήσουν γρήγορα. Αλλά μαζί με αυτούς θα προχωρήσουν και οι αντιστάσεις του λαού. Ποτέ ως τώρα το ψευτοΚΚΕ δεν έκανε τόσο ωμό σαμποτάζ στην ανάπτυξη και κυρίως τόσο ωμές και ρητές αρνήσεις του Συντάγματος και ποτέ ο ΣΥΝ δεν ήταν πιο ανυπόλυπτος , ποτέ ο Παπανδρέου τόσο κωμικά ασυνεπής στις υποχέσεις του, ποτέ ο αρχηγός της ΝΔ τόσο δικτάτορας χωρίς αληθινό κύρος και τόσο διασπαστής. Το χειρότερο: Οι νεκροί της 5 του Μάη δεν θα ξεχαστούν εύκολα. Οι φαιοκόκκινοι δολοφόνοι νομίζουμε ότι έκαναν ένα μεγάλο πολύ μεγάλο λάθος γιατί ποτέ τα τελευταία 35 χρόνια ο λαός δεν έχει μπει τόσο πολύ και τόσο πλατιά στην πολιτική αναζήτηση και στην πολιτική ζύμωση. Ξύπνησε απότομα μέσα σε έναν εφιάλτη, αλλά ξύπνησε . Ο παλιός ψεύτικος κόσμος με τις αυταπάτες του γκρεμίστηκε. Το έδαφος είναι έτοιμο για έναν καινούργιο. Οι φασίστες θα σπεύσουν να μετατρέψουν τα συντρίμια του παλιού σε φυλακές του λαού. Όμως μαζί με αυτόν θα είμαστε και μεις εκεί για να το εμποδίσουμε.
Όποιος έχει τη σωστή γραμμή θα νικήσει.
Δηλαδη κ. Μανδραβέλη για την αθοώτητα του Μαριου Ζερβα επρεπε να περιμένουμε την δικαιοσύνη και να μην πιστέψουμε στα ματια μας οσοι ειδαμε σε πραγματικο χρονο, τι συνεβει?
Για τον κύπριο φοιτητη που χτυπησε σε μια ζαρντινιερα παλι επρεπε να περιμενουμε την δικαιοσύνη και να μην βροντοφονάζουμε την αθωοτητα του που ειχαμε διαπιστωσει μπροστα στην τηλεόραση?
Για την ωμη δολοφονικη αστυνομικη βια εναντιον του, επρεπε να περιμενουμε την δικαιοσυνη για να την καταδικάσουμε? Για αυτο το αυγο του φιδιου, εσεις και οι λοιποι “φιλελευθεροι” τι γνωμη εχετε? Φερετε, φανταζομαι, οπως ολοι ( η διαχυση ευθυνων σε ολη την κοινωνια για την οικονομια, την βια, τη γραφειοκρατια… ειναι το αγαπημενο σας hobby) ευθυνη ή/και σε αυτη τη περιπτωση θα πρεπει να βρουμε ενα αποδιοπομπαίο τραγο τυπου Κορκονεα για να μην πάνε οι ευθύνες ψηλοτερα?
Αληθεια πόσες και ποιές φορες εχουν αποτραπει συλλήψεις επειδη κάποιες εμβληματικες μορφες της προόδου το εχουν απαιτήσει? Αν εχετε στοιχεια να τα αναφερετε για να φανει οτι η δικαιοσυνη, που τοσο πιστευετε, ειναι ερμαιο (sic!) κάποιον τετοιων μορφών!!!
Αν εννοειται περιπτωσεις οπως στο φλοραλ με τον παπαχρηστο, τοτε εγω ειμαι μαζί σας, επρεπε να μπει μεσα ο εγκληματίας!
Αληθεια πιστευτε οτι καταλύεται η εννομη ταξη επειδη υπάρχουν κινηματα αλληλεγγυης σε κρατουμενους ή/και διωκενους ή/και συλληφθέντες? Αν καταλύεται η εννομη ταξη απο τετοια κινηματα δεν μενει παρα να τεθουν εκτός νόμου. Θα θελατε κάτι τετοιο? Και ο τελευταιος εγκληματίας μπορει να εχει αλληλεγγυη, η αλληλεγγυη δεν ειναι αδικημα εκτος και θα θελατε να γινει! Για να καταλάβουμε ποιος πραγματικα ειναι το αυγο του φιδιού!
Φανταζόμουνα οτι οι φιλελευθεροι ηταν πιο δημοκρατες και ευαισθητοι σε τετοιου ειδους ζητήματα….
Και απο πότε ολοι επρεπε να εχουμε την γνωμη που θα ειχε η δικαιοσυνη? Δε καταλαβα, δε μπορουμε να εχουμε την γνωμη μας για την αθωότητα η την ενοχη καποιου? Πρεπει να ταυτιζεται με της δικαιοσύνης?
Αυτα περι ετυμηγορίας του πεζοδρομίου δεν στεκουν!
Να σας θυμίσω οτι τα μονα δικαιωματα κοινωνικης ομαδας-συντεχνίας που ειναι συνταγματικα κατοχυρωμένα ειναι αυτα των εφοπλιστων. Αρα δικαιωνεστε απ την αναποδη: ” νομος ειναι το δικιο του εφοπλιστ稔
Και η αφήγηση συνεχιζεται με τα “επιχειρηματα” για τους προπηλακισμούς….
Καποτε ο ορθολογισμός ηταν προνόμιο των φιλελευθερων, σημερα τον εχει αντικαταστησει ο εκλεκτικισμός, γιατι πως αλλιως να ερμηνευσω την επιλεκτικη σας μνημη.? Ο “προπηλακισμός” μεταναστων στο Α.Τ ομόνοιας σας θυμίζει κατι? Ο “προπηλακισμος” της Κουνεβα? Ο “προπηλακισμός” της εργαζόμενης στα βια βάι? Ο “προπηλακισμός” για να μην υπογράψεις την σ.συμβαση αλλα μισθο πολυ κατω απο αυτην? και πάει λέγοντας….
Αλλα φανταζομαι, για σας, ολα αυτα δεν ειναι τιποτα μπροστα στους τραμπουκους του ΠΑΜΕ, τους επαγγελματίες επαναστατες, τους γραφειοκρατες που ξερουν το συμφερον του λάου καλυτερα απο τον ιδιο…
Και κάπως ετσι φτάσαμε στο σημερα ολοι οι φιλελευθεροι, με το που πέφτει ενα μπουκάλι, να τα ριχνουν στον ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΚΕ και στο κινημα τους. Την θεση του ορθολογισμου παιρνει τώρα ο φτηνος συμψηφισμός και η αυθαιρετη, στα ορια της ανακρίβειας, γενικευση. Συμψηφιζεται η σταση του ΠΑΜΕ ( καποιες φορες βιαιη, κανα σπρώξιμο , καμια κουβεντα παραπάνω) να περιφρουρει την απεργια με την ανανδρη-τυφλη-προβοκατόρικη σταση των κουκουλοφόρων. Γενικευεται η πραξη της περιφρουρησης στο αστειο ” οποιος δεν απεργει τρωει ξυλο και πάει γκουλαγκ” ( Αυτα κυριως παρμενα απ τον κ Φυσσα). Ετσι οταν η πραγματικότητα δεν μας δικαιώνει τοσο το χειρότερο για αυτήν!
Κατα ενα περιεργο τροπο τα επιχειρηματα σας διασταυρώνονται με αυτα του “δημοκρατικου” ΛΑΟΣ.
Ειναι δικαιολογημενη ( δηλαδη εξηγήσημη) η οργη, η βια, η αλητεια αυτων των ατόμων ναι η οχι? Αν νομίζεται πως οχι σας θυμίζω πως οποιοδηποτε πολιτικο-κοινωνικο ρευμα, κινημα και οι πράξεις του ειναι γεννημα των καιρών του. Και η ανοχη σε ενα τετοιο φαινομενο δεν ειναι η αιτία γεννησης του.
Αληθεια ενα δημοψηφισμα ( τι πιο δημοκρατικο?) για τα μέτρα θα σας εβρισκε συμφωνο?
Τελος θεωρω οτι οι κουκουλοφόροι είτε ειναι αναρχικοι ειτε οτιδηποτε αλλο δεν αποτελουν κομματι του κινηματος των εργαζομένων ή των φοιτητων. Δεν εχουν καμια σχεση με την υπόθεση της εργατικης ταξης. Οποιος επισης χτυπαει τα κομματα της αριστερας επειδη ταχαμου υποθαλπτουν τη βια των κουκουλοφόρων πιο πολυ σχεση εχει με τον καρατζαφερη παρα με την δημοκρατια
ποια ειναι η εργατικη ταξη στην Ελλαδα;
1 οι προνομιουχοι -λογω μονιμοτητας- δημοσιοι υπαλληλοι με τους 12 μισθους;
2 οι δημοσιοι υπαλληλοι της Βουλης με τους 16 μισθους;
3 οι υψηλομισθοι του ιδιωτικου τομεα;
4 οι χαμηλομισθοι του ιδιωτικου τομεα;
για μενα η ουσια ειναι στο 4. αν βαλουμε στην “εργατικη ταξη” το 1 και το 2 ειναι ανεκδοτο. οι του 3 μαλλον δεν εχουν καμια ορεξη να μπουν στην “εργατικη ταξη” και στα κινηματα της.
τι διαβαζω, οι φοιτητες εχουν “κινημα” αντι να ασχολουνται με την μαθηση και την παραγωγη νεας γνωσης; ετσι εξηγουνται -ως ενα βαθμο- τα χαλια της παιδειας και οι αμετρητοι υπεραιωνοβιοι.
“εμβληματικες μορφες” και “προοδος” δλδ “αριστερα” δεν πανε μαζι στην Ελλαδα. ακου “εμβληματικες μορφες” αυτοι που θα μας ειχαν κανει τωρα να ακουμε φρασεις τυπου “τα χαρτια σας” και να παθαινουμε κριση πανικου – συνεβαινε σε γνωστη μου, κατοικο πρωην ΕΣΣΔ, ακομη και οταν διαλυθηκε η ΕΣΣΔ και αυτη μετακομισε στη Βρετανια… δεν ξερω τι ακριβως της ειχε συμβει, ισως χαρακτηρισε τον Σταλιν “εγκληματια” και μετα ανακαλυψε οτι τα δικαιωματα της δεν ηταν κατοχυρωμενα και την προπηλακισε το ιδιο το κρατος, δυστυχως δεν την υποστηριξε κανεις γιατι τοτε ολοι ηταν αναγκασμενοι να συμφωνουν με τη δικαιοσυνη, ασε που δεν μπορουσαν να σχηματισουν και ενα κινημα αλληλεγυης για αυτην βρε αδελφε…
Η εργατικη ταξη στην ελλάδα ειναι ιδια , σε ποιοτητα , με αυτη αλλων χωρων.
Οσοι
α)δεν εχουν στην κατοχή τους κεφάλαιο- μεσα παραγωγής
β) δεν εχουν διευθυντικη θέση
γ) ο μισθός τους δε ξεπερνα τον μεσο μισθο των μισθωτων
δ) δεν παιζουν κανενα ρόλο στη κοινωνικη οργάνωση της εργασίας
ε) δεν δουλευουν σε σωματα ασφαλείας-στρατό
@sport billy
“τι διαβαζω, οι φοιτητες εχουν «κινημα» αντι να ασχολουνται με την μαθηση και την παραγωγη νεας γνωσης ετσι εξηγουνται -ως ενα βαθμο- τα χαλια της παιδειας και οι αμετρητοι υπεραιωνοβιοι.”
Αφηστε το τι διαβάζετε, και λαβετε υποψην σας το τι βλέπετε. Πριν 3 χρονια οι φοιτητες ειχαν βγει στους δρόμους, αυτο εγω το λέω κινημα. Μακαρι να τα ειχανε λυμενα ολα και να ασχολουνταν μονο με την παραγωγη γνωσης. Τα χάλια της παιδείας ειναι το αποτέλεσμα και οχι το αιτιο. Η φαινομενολογία ειναι χρησιμη για την πρωτη εικόνα, αν μεινουμε εκει θα μπερδέψουμε το αιτιο με το αποτέλεσμα.
“αυτοι που θα μας ειχαν κανει τωρα να ακουμε φρασεις τυπου «τα χαρτια σας» και να παθαινουμε κριση πανικου – συνεβαινε σε γνωστη μου, κατοικο πρωην ΕΣΣΔ, ακομη και οταν διαλυθηκε η ΕΣΣΔ και αυτη μετακομισε στη Βρετανια”
Και στον παππου μου ειχε συμβει στην ελλάδα. Το πιστοποιητικο φρονημάτων υπηρχε και στην ελλάδα. Συγγενη κομμουνιστη να ειχες, ουτε καν ο ίδιος να ησουνα, μονο οικοδομη μπορουσες να δουλέψεις.
Θυμίζω επίσης οτι ο ντασσεν στην ελλάδα ηρθε κυνηγημενος απο ενα ΜακΑρθι επειδη ηταν αριστερός.
Δυσκολοι καιροι τοτε για ολους
Κάποιοι βλέπουν ό,τι θέλουν. Ας πούμε, όταν το έγκλημα αφορά τη δική τους βία, τότε κάνουν τα στραβά μάτια και δεν επεμβαίνουν, αλλά “προχωρούν” κι ας καίγονται οι “απεργοσπάστες”, αλλά όταν πρόκειται για τη βία των άλλων, τότε η δικαιοσύνη πρέπει να αποδίδεται “εδώ και τώρα”. Ας πούμε, βαφτίζουν “κινήματα/πορείες/αγώνες αλληλεγγύης” όσα εξ αυτών – όλως τυχαίως, προφανώς – καταλήγουν ανέκαθεν σε “κινήματα/πορείες/αγώνες ξύλου/φωτιάς/καταστροφής”, όπου οι σφιχταγκαλιασμένοι αγωνιστές ενωμένοι σαν αλυσίδα παίρνουν φόρα και γίνονται ήρωες που τους “προπηλάκισαν”, περιμένοντας κατά πως φαίνεται ότι οι απέναντι θα κάτσουν να τους ποδοπατήσει ο κάθε “αγωνιστής” που κραδαίνει τη σημαία με το καδρόνι (έχεις δει ποτέ άνθρωπο να έρχεται καταπάνω σου κρατώντας καδρόνι; Όχι βέβαια, μόνο ΜΑΤ, γι΄αυτό και φοβάσαι μόνο αυτό που γνωρίζεις, ενώ εκείνο που δεν γνωρίζεις, το εκθειάζεις) Ας πούμε, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, που λέγαν και οι παλιοί, ο νόμος και η δικαιοσύνη θα πρέπει να εξαρτώνται από τη “γνώμη” οποιουδήποτε, ο οποίος στη συνέχεια μπορεί να επικαλείται τη γνώμη ΤΟΥ για να τα σπάει (αλλά σε τί ακριβώς θέλουμε τους νόμους και τη δικαιοσύνη, αφού έτσι κι αλλιώς η δική ΤΟΥ γνώμη μετράει πάνω από όλα; – ακόμη και τη γνώμη των ομοϊδεατών του). Ας πούμε, μπορείς να βαφτίζεις τις άλλες κοινωνικές ομάδες “βλάκες”, “ηλίθιους”, “συντεχνία” αλλά η δική ΣΟΥ ομάδα είναι η “πιο ηθική”, η “τελειοτέρα”, η “τι να λέμε τώρα, έχουμε δίκιο”, άσε που μπορείς να συμπεριλάβεις και σε αυτούς όποιους νομίζεις εσύ ότι σε συμφέρει κάθε φορά, χωρίς βεβαίως να τους ρωτήσεις (Έχω κεφάλαιο, γιατί εργάζομαι – και, ξέρεις, πληρώνομαι – που προφανώς είναι κακό) και δεν έχω μέσα παραγωγής, γιατί δεν φτιάχνω αυτά που πουλάω, είμαι όμως διευθυντής, αλλά του εαυτού μου, μιας και δεν έχω υπαλλήλους, δεν είμαι σε κανένα σώμα ασφαλείας και ποτέ μου δεν κατάλαβα τα κορακίστικα – τι πάει ρε διάολε να πει “κοινωνική οργάνωση της εργασίας”; Οργανώνεται η εργασία κοινωνικά; Δηλαδή, η κοινωνία αποφασίζει για το τι δουλειά κάνω εγώ;-: αυτά, λοιπόν, ΔΕΝ με κάνουν εργάτη και προφανώς μου αφαιρείται ΚΑΘΕ δίκιο, σύμφωνα με έναν προλαλήσαντα). Ας πούμε, μπροστά στον εκλεκτισμό κάποιων τί αντιπαρατάσσουμε; Μα τη μονομέρια του δίκιου: εσείς επιλέγετε, άρα εμείς έχουμε νομοτελειακά το δίκιο – σαν παιδάκια που παλεύουν για το αν η μπάλα πέρασε την αόρατη γραμμή του μπακοτέρματος (ναι, αλλά εκεί, σ’ αυτό το μπουφάν, είναι το δοκάρι). Η περίπτωση να έχουν και οι δυο δίκιο αποκλείεται, προφανώς, με τη διαφορά ότι μπορείς να κατηγορείς τον άλλο για συμψηφισμό – εκείνος, πάλι, όχι. Ας πούμε, μπορείς να ισχυριστείς ότι “περιφρουρείς” μια πορεία, αλλά δεν εξηγείς γιατί πάντα αυτές καταλήγουν σε καταστροφές: προφανώς ή δεν ξέρεις να περιφρουρείς αυτό που κάνεις (οπότε, πάρε ρε παιδί μου μια ομάδα σεκιουριτάδων, πού ξέρεις; μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα), ή ΛΕΣ ΟΤΙ την περιφρουρείς – και καθαρίζεις: σιγά μην σου ζητήσει ποτέ κανείς τη λίστα με τα ονόματα (ο παλιορουφιάνος της ΚΥΠ). Στο τέλος, βάζεις και μια ωραία περικοκλάδα για να αισθανθείς ολοκληρωμένος ως αγωνιστής: Να κάνουμε δημοψήφισμα! Ωραία ιδέα! Σαν τους Ιρλανδούς ένα πράγμα: πρώτα έκαναν ένα δημοψήφισμα και είπαν ΟΧΙ και μετά έκαναν ένα άλλο δημοψήφισμα και είπαν ΝΑΙ (και στην αρχή οι Ιρλανδοί ήταν αγωνιστές – μπράβο, ζήτω! – και μετά, άλλαξαν τα κόζια, και μεταμορφώθηκαν σε πρόβατα – ρεμάλια ιμπεριαλιστές, ουστ!!) Και γιατί δηλαδή, αν το δημοψήφισμα δεν έχει το αποτέλεσμα που ΣΟΥ αρέσει, αν ο ΝΟΜΟΣ που θα παραχθεί από ένα δημοψήφισμα δεν είναι του γούστου ΣΟΥ, να μην το καταλύσεις ξανά, γιατί ΕΣΥ θα έχεις τη ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ, όπως έγραψες και πιο πάνω; Σιγά, τώρα… Για το τέλος, κράτησες το καλύτερο: ώστε οι αναρχικοί δεν είναι μέρος της “υπόθεσης” της εργατικής τάξης, ε; Θα έπρεπε, αγαπητό θύμα της προπαγάνδας της ίδιας σου της ιδεολογίας, να ξέρεις ότι τα ΑΝΑΡΧΙΚΑ συνδικάτα (που διοργάνωσαν τις απεργίες) ήταν πίσω από τα γεγονότα του Σικάγο που “εορτάζεις” κάθε “εργατική Πρωτομαγιά”, όχι οι κομμουνιστές, όχι απλώς οι αριστεροί. Αν δεν το ήξερες, δεν πειράζει: οι περισσότεροι αριστεροί που έχω γνωρίσει, δεν ξέρουν καν ότι “Το Κεφάλαιο” δεν είναι ένα ολοκληρωμένο έργο. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι αν ο Ένγκελς δεν δούλευε ως ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ επί 20 χρόνια (τόσο πολύ μισούσε αυτή τη δουλειά…) δεν θα παρήγαγε ποτέ ΚΕΦΑΛΑΙΟ για να χρηματοδοτήσει τον Μάρξ… Ευτυχώς, (για την ιδεολογία σου) τότε δεν έριχναν μολότοφ σε τράπεζες… Προφανώς ήξεραν ότι ο Ένγκελς είναι μέσα και εργάζεται για το καλό της εργατικής τάξης….
“Ας πούμε, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, που λέγαν και οι παλιοί, ο νόμος και η δικαιοσύνη θα πρέπει να εξαρτώνται από τη «γνώμη» οποιουδήποτε, ο οποίος στη συνέχεια μπορεί να επικαλείται τη γνώμη ΤΟΥ για να τα σπάει (αλλά σε τί ακριβώς θέλουμε τους νόμους και τη δικαιοσύνη, αφού έτσι κι αλλιώς η δική ΤΟΥ γνώμη μετράει πάνω από όλα; – ακόμη και τη γνώμη των ομοϊδεατών του)”
Είναι πατροπαράδοτο ήθος αυτό:
«…Οι Έλληνες λίγα πράγματα σέβονται και σπάνια όλοι τους τα ίδια. Και προς καλού και προς κακού στέκουν απάνω από τα πράγματα. Για να κρίνουν αν ένας νόμος είναι δίκαιος, θα τον μετρήσουν με το μέτρο της προσωπικής των περίπτωσης, ακόμα και όταν υπεύθυνα τον κρίνουν στην εκκλησία ή στο δικαστήριο. Ο Έλληνας ζητεί από το νόμο δικαιοσύνη για την δική του προσωπική περίπτωση. Αν τύχει και ο νόμος δίκαιος στην ολότητά του, και δεν ταιριάζει σε λίγες περιπτώσεις, όπως η δική του, δεν μπορεί αυτό να το παραδεχθεί. (…) Δεν δέχεται να θυσιάσει τη δική του περίπτωση, το δικό του εγώ σ΄ ένα νόμο σκόπιμο και δίκαιο στη γενικότητα του.»
Ρωμαίος Συγκλητικός Μενένιος Άπιος προς τον Ανθύπατο Ατίλιο Νάβιο που θα αναλάμβανε την διοίκηση της Αχαΐας
“Η έννομη τάξη καταλυόταν με την ανοχή όλων μας. Ετσι κι αλλιώς για ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς «νόμος είναι το δίκιο κάποιας συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας» και όχι το Σύνταγμα της χώρας”
AΠΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ ΕΝΝΟΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΒΛΕΠΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΔΝΤ, ΚΛΠ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΟΜΟ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΟΡΙΖΕΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΣΑΦΩΣ ΤΗ ΧΩΡΑ.