Ο Δημοσιονομικός Εφιάλτης
Απρ 26th, 2009 | Aλέκος Παπαδόπουλος| Κατηγορία: Αλέκος Παπαδόπουλος |
Email This Post
|
Print This Post
|
Η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας το πρώτο τρίμηνο του 2009 είναι εφιαλτική. Η αύξηση των εσόδων είναι κάτω του 3% και οι δαπάνες τρέχουν με 30% περίπου. Το ταμειακό έλλειμμα μέχρι τα μέσα Απριλίου έχει ξεπεράσει τα 8 δις. Εξέλιξη τραγική, αφού την αντίστοιχη περίοδο του 2007 ήταν μόλις 1,8 δις, ενώ του 2008 ανερχόταν στα 2,5 δις περίπου. Εάν στα παραπάνω προσθέσει κανείς ότι οι καθαρές δανειακές ανάγκες μόνο της κεντρικής κυβέρνησης από τα 13,5 δις το 2007 έφτασαν τα 17,7 δις το 2008, ενώ της γενικής κυβέρνησης έφτασαν το 2008 τα 21 δις ή 8,7% του ΑΕΠ, που αυτό αποτελεί το πραγματικό έλλειμμα, τότε ολοκληρώνεται η εικόνα της δημοσιονομικής κατάντιας της χώρας.
Είναι προφανές ότι τα ελλείμματα αυτά δεν οφείλονται στην κρίση και δεν έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Όταν μάλιστα εμφανίζονται σε μια χώρα με τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης της Ευρωζώνης, όπου ο μέσος όρος του ελλείμματος την ίδια περίοδο ήταν 0,8% του ΑΕΠ, καταλαβαίνει κανείς το τεράστιο διαρθρωτικό πρόβλημα της χώρας μας.
Είναι τα ελλείμματα αυτά που, μαζί με το τεράστιο χρέος, εκτόξευσαν το κόστος δανεισμού χωρίς να μπορούμε να ωφεληθούμε από την μείωση των επιτοκίων της Ευρωζώνης και με το κόστος αυτό να επιβαρύνουν έμμεσα και τον ιδιωτικό τομέα, την πραγματική μας οικονομία.
Μετά από αυτά τα αδιάσειστα στοιχεία, τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι αμείλικτα.
*
Έχει επίγνωση η κυβέρνηση και οι κήρυκες του λαϊκισμού της επερχόμενης δημοσιονομικής κατάρρευσης;
*
Μέχρι που θα φτάσει η σημερινή μας κατάσταση που άρχισε να γίνεται πλέον ανεξέλεγκτη κάτω από τις δυσμενείς επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, στην οποία εισήλθε πλέον πλήρως η ελληνική οικονομία;
*
Πότε θα ληφθούν τα χρονίως αναβαλλόμενα μέτρα και πολιτικές;
*
Πως και πότε θα ανακοπεί η ραγδαία επιδείνωση; Πότε θα τελειώσει η «συνωμοσία της σιωπής» και ο εφησυχασμός του πολιτικού συστήματος;
Σε κάθε περίπτωση, το τρομακτικό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (το διογκούμενο δημόσιο χρέος είναι σημαντικό, αλλά έπεται του πρώτου από καθαρά μακροοικονομική άποψη), το ασφαλιστικό χάος και η τριτοκοσμική Παιδεία λειτουργούν ήδη και θα λειτουργήσουν στο εξής πολλαπλασιαστικά και όχι απλώς αθροιστικά ως βόμβες στα οικονομικά και κοινωνικά θεμέλια της χώρας.
Η γνώμη μου είναι ότι η ανακοπή της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας μπορεί να επιτευχθεί μόνο με εκλογές. Αυτές αποτελούν την αναγκαία συνθήκη για να ληφθούν οι δέουσες αποφάσεις, που ελπίζω να αποδειχθεί και ικανή. Διαφορετικά ο καθείς με τις ευθύνες του.
Αλέκος Παπαδόπουλος
Ωραίες οι διαπιστώσεις και οι ερωτήσεις κ. Παπαδόπουλε.
Και ακόμη καλύτερο το συμπέρασμα ότι η ανακοπή της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας μπορεί να επιτευχθεί μόνο με εκλογές.
Φαντάζομαι για να έρθετε εσείς στην εξουσία… Τότε οι συνδικαλιστάδες θα πάψουν να εκβιάζουν την κοινωνία. Οι υπουργοί θα λειτουργούν αδιάφθορα. Το κράτος θα σταματήσει να σπαταλά τα χρήματα των φορολογουμένων. Και ο πολίτης θα σταματήσει να υπόκειται στο νταβατζηλίκι της κρατικής εξουσίας κατά την ανάπτυξη της οικονομικής του δραστηριότητας.
Κλασσικός λόγος Έλληνα πολιτικού, αερολογικές διαπιστώσεις, αόριστες και θεωρητικές ερωτήσεις, και μια κορώνα περί εκλογών για να δείξουμε και την λεβεντιά μας στους συντρόφους μας.
Τζάμπα χώρος στον server.
Ως εισαγωγή στο σχόλιό μου στο άρθρο του κ. Παπαδόπουλου, “Ο Δημοσιονομικός εφιάλτης” θα υιοθετήσω την τελευταία φράση του προηγούμενου σχολίου του “Ακραίου”. “Κλασσικός λόγος Έλληνα πολιτικού, αερολογικές διαπιστώσεις, αόριστες και θεωρητικές ερωτήσεις και μια κορώνα περί εκλογών για να δείξουμε και την λεβεντιά μας στους συντρόφους μας” και θα προσέθετα: από κάποιον που ο ίδιος και το κόμμα του έχουν την πιο μεγάλη ευθύνη γιατί με την άφρονα πολιτική τους που εκφράστικε από τον ίδιο τον αρχηγό τους με την φράση “Τσοβόλα δόστα όλα” έφθασαν το Δημόσιο Χρέος από σχεδόν μηδέν το 1981 στα 180 σχεδόν δισ. το 2004.
Κι’όμως γι’αυτό δεν μιλάει κανείς αν και αφορά το μέλλον, στην κυριολεξία, της Ελλάδας μας. Και δεν μιλάει γιατί βεβαίως δεν έχει τίποτα πειστικό να πει.
Αλήθεια, είδατε ποτέ κάποιο κόμμα αντιπολίτευσης, διαχρονικώς, ας πούμε από τα μικρά και “αδιάφθορα”, άπ’αυτα δηλαδή, που για άλλες αιτίες και για ψήλου πήδημα αναστατώνουν το κέντρο της Αθήνας, να οργανώσουν μια διαμαρτυρία με ένα και μοναδικό πανώ με σύνθημα “Που πήγαινε τα λεφτά που χρωστάμε;”. Μήπως είδατε κάποιο συνδικαλιστικό όργανο να κηρύσσει απεργία με αίτημα να δοθεί ανάλυση των δαπανών του Δημοσίου που να δικαιολογεί αυτό το χρέος; Μήπως δεν το ξέρουν; Βεβαιότατα και το ξέρουν και μην ακούτε τα φαιδρά “βρήκαμε άδεια ταμεία” και άλλα τέτοια κουφά, που επικαλούνται πάντα οι κυβερνήσεις κομμάτων που διαδέχθηκαν κυβερνήσεις άλλων κομμάτων. Ξέρουν και παραξέρουν γιατί σε όλες της υπηρεσίες του Κράτους υπάρχουν άνθρωποι όλων των κομμάτων που, μπορούν και το κάνουν, ενημερώνουν τις ηγεσίες τους.
Γνωρίζετε μήπως ότι στα ΔΣ όλων των ΔΕΚΟ και των Ταμείων υπάρχουν εκπρόσωποι των εργαζομένων, δηλαδή συνδικαλιστές; Πως λοιπόν αυτοί δεν πήραν είδηση τις κομπίνες των Ομολόγων των Ταμείων, ή του ΟΣΕ (συρμοί με επί πλέον όχι ένα και δύο αλλά δέκα και είκοσι επιπλέον βαγόνια που κανείς (;) δεν ήξερε ποίου και τι μεταφέρουν) ή της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ με του χιλιάδες αργόσχολους; Εσείς κι’ εγώ μπορεί να μην ξέραμε αλλά τα “εντεταλμένα όργανα της Διοίκησης” ή οι εκπρόσωποι των “εργαζόμενων” ήξεραν ή έπρεπε να ξέρουν. Ακούσατε ποτέ, ας πούμε, την ΓΕΣΕΕ να πει κάτι;
Πριν ολοκληρώσω αυτές τις σκέψης μου, γύρω απ’αυτό το Εθνικό Σκάνδαλο, άκουσα στις ειδήσεις τον κ.Γ.Παπανδρέου να διατυπώνει αυτό ακριβώς το ερώτημα, “Που πήγαν τα λεφτά κ.Καραμανλή;” σαν πράγματι να μην ξέρει! Αν όμως αύριο, με το καλό, θα γίνει Πρωθυπουργός και ανοίξει το συρτάρι του Ταμείου και το βρει άδειο θα μα πει ό,τι μας είπαν και οι προηγούμενοι και οι προ-προηγούμενοι, “δεν έχουμε λεφτά γιατί οι προηγούμενοι….μπλα….μπλα….μπλα….και κάντε υπομονή γιατί…..όταν σας τάζαμε δεν τα ξέραμε και άλλα τέτοια “δημοκρατικά”.
Να λοιπόν ο ρόλος της σκανδαλολογίας. Και αυτό το ρόλο ξέρουν και τον παίζουν καλά τα συνεργαζόμενα “σωματεία” Κομμάτων-ΜΜΕ-Συνδικαλιστών-Κουκουλοφόρων, όσο για εμάς τον λαό, ασκόντας το “κυριαρχικό μας δικαίωμα” και με το πλαστικό σημαιάκι στο χέρι, θα εκλέξουμε, με το “αλάθητο ένστικτό” μας, τους καλύτερους που όμως, κατά διαβολική σύμπτωση, θα είναι ίδιοι με τους προηγούμενους, γιαυτό και επειδή στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα….ας πάμε για νέες εκλογές και “έχει ο Θεός”. Αλλά με αυτά τα μυαλά, τα δικά τους και τα δικά μας, ο Θεός θα έχει γιατί είναι Θεός, εμείς όμως δεν θα έχουμε ποτέ!
Ας ρωτήσουμε λοιπόν ευθέως τον κ.Καραμανλή, τον κ.Παπανδρέου, την κ. Παπαρήγα, τον κ. Αλαβάνο, τον κ. Καρατζαφέρη: Ξέρετε που πήγαν τα 180 δισ.περίπου από το 1981 μέχρι το 2004 και τα άλλα 100 δισ.περίπου από το 2004 έως το 2009, επιπλέον των τρις που πήραμε από το “συνδικάτο” της ΕΟΚ και νυν ΕΕ; Εμείς ο Λαός, που πληρώνουμε, ρωτάμε κι’εσείς που τα διαχειριστήκατε απαντάτε, όλοι μαζί ή και ένας ένας χωριστά κ. Παπανδρέου και κ. Αλ.Παπαδόπουλε. Και αν δεν ξέρετε, όσοι δεν ξέρετε, δεν κάνετε γιαυτή τη δουλειά, απλά και δημοκρατικά. Απάντηση, λοιπόν, τώρα και μετά βλέπουμε και για εκλογές και ποιους θα ψηφίσουμε. Όχι άλλες λευκές επιταγές κ. Παπαδόπουλε.
Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε !
Κάθε βδομάδα να κάνουμε εκλογές, η Ελλάδα τα προβλήματα δεν τα λύνει. Χρειάζονται Άνδρες πολιτικοί. Ετούτη η χώρα χρειάζεται πολτικούς τολμηρούς, να αλλάξουν την πορεία. Δυστυχώς τέτοιοι δεν υπάρχουν.
Μικρόψυχοι και βολεμένοι πολιτικοί, με κέντρο το εγώ τους. Νομοθέτες υπάκουοι της κομματικής γραμμής, ζούν έξω και πίσω από την κοινωνία. Πολιτικοί που βγαίνουν από την κομματική μηχανή, μόνο το προσωπικό τους συμφέρον θα προασπίσουν. Δυστυχώς λοιπόν γιά τους πολίτες, ευτυχώς γι’ αυτούς.
Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε !
Το να φοβάται ένα παιδί το σκοτάδι είναι φυσιολογικό. Το να φοβάται όμως ένας πολιτικός το φώς, αυτό είναι τραγικό. Έτσι δεν είναι;
Μην τους δινετε σημασια κ. Παπαδοπουλε, ειναι αχαριστοι και δεν μπορουν να σας καταλαβουν.
Η ΠΑΣΟΚΑΡΑ, αφού οικοδομησε το σοσιαλισμο στην Ελλαδα οπως το υποσχεθηκε πριν απο 30 χρονια, αφου προχωρησε σε ‘γενναια’ αναδιανομη του εθνικου πλουτου (με τα λεφτα των φορολογουμενων ειναι η αληθεια, αλλα δεν πειραζει, ηταν παρολα αυτα πραγματικα πολυ γενναια), αφου θεσπισε το ‘κοινωνικο κρατος’ που τα παιρνει απο τον απλο εργαζομενο απο ολες του τις τσεπες και τα δινει στο ενα εκατομμυριο δημοσιους υπαλληλους, θα λυσει τωρα το δημοσιονομικο προβλημα που αυτη η ιδια δημιουργησε απο το μηδεν.
Ισως αυτη η μικρη λεπτομερεια, οτι δηλαδη ισχυριζεστε πως θα λυσετε το προβλημα που εσεις οι ιδιοι δημιουργησατε, ισως αυτο να μην μπορουν να καταλαβουν οι 3 παραπανω σχολιαστες. Ποσο θλιβερο…ειναι φανερο πως προκειται γυα μυαλα της ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ, της ‘ΔΕΞΙΑΣ’, που ελεγε και ο Σημιτης που και που οταν πλησιαζαν οι εκλογες.
Εσεις, αντιθετα, κ. Παπαδοπουλε, ειστε ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ μυαλο. Για αυτο και η επιχειρηματολογια σας δεν υπακουει στους απλους κανονες της λογικης. Οχι επειδη ειναι παραλογη, αλλα επειδη απλα ειναι ΠΟΛΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ. Ειστε πολυ μπροστα, και το χθες, η συντηρηση και η δεξια δεν μπορουν να σας καταλαβουν.
Εμπρος λοιπον, ΠΑΣΟΚΑΡΑ ξανα στις εκλογες! Για να ολοκληρωθει το ‘εργο’ των προηγουμενων κυβερνησεων σας και να περατωθει μια για παντα η οικοδομηση του σοσιαλισμου στην Ελλαδα.
Το συγκεκριμένο άρθρο με εκπλήσει αρνητικά, αφού πάντοτε θεωρούσα ότι ο Αλέκος Παπαδόπουλος “δεν είναι σαν τους άλλους” εκεί στο ΠαΣοΚ. Προφανώς όμως ο αρθρογράφος έγραψε το συγκεκριμένο κείμενο απευθυνόμενος σε …άλλο ακροατήριο (πχ στους αναγνώστες του “Εθνους” ή της “Ελευθεροτυπίας”) και όχι σε…σκεπτόμενους ανθρώπους (χωρίς να κάνω την επικίνδυνη γενίκευση ότι όποιος απαραίτητα διαβάζει τις ανωτέρω εφημερίδες δεν είναι σκεπτόμενος).
Πάντως, απορώ πώς τολμάει να μιλάει οποιοσδήποτε μέσα στο Πασοκ περί οικονομίας. Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο για την χαμένη δεκαετία του 80, όταν όλες οι πολιτισμένες χώρες του κόσμου ανέκαμπταν από τα πετρελαικά σοκ της δεκαετίας του 70 και συμμάζευαν τα οικονομικά τους, εμείς τετραπλασιάσαμε το δημόσιο χρέος, και υποθηκεύσαμε το μέλλον τουλάχιστον μιας γενιάς…
Συμφωνώ με τα 3 ανωτέρω σχόλια…
κρίμα που δεν υπάρχει ελπίδα πλέον για αυτόν τον τόπο.