Ζητείται ελπίδα
Μαρ 14th, 2010 | Ανδρέας Ανδριανόπουλος| Κατηγορία: Ανδρέας Ανδριανόπουλος | Email This Post | Print This Post |Ο νομπελίστας οικονομολόγος Μίλτον Φρήντμαν συνήθιζε να λέει πως «δεν υπάρχει τσάμπα γεύμα». Για κάθε παροχή κι εύνοια έρχεται αργά η γρήγορα ο λογαριασμός. Ο για δεκαετίες ανοιχτοχέρης και «κοινωνικά ευαίσθητος» ελληνικός κρατισμός, το μοίρασμα ευημερίας δηλ. από δανεικά χρήματα κι από ανύπαρκτο πλούτο, ήταν αναπόφευκτο πως κάποια στιγμή θα χτυπούσε κόκκινο. Ο καθένας όμως πίστευε πως η άσχημη αυτή ώρα θα έφτανε την στιγμή που κάποιος άλλος θα είχε στα χέρια του τις τύχες του τόπου.
Τώρα πλέον που ήρθε η ώρα να πληρωθούν τα δανεικά για τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε μας φταίνε οι πάντες. Οι ξένοι, οι κερδοσκόποι, οι – συνήθως ύποπτοι – νεοφιλελεύθεροι, η παγκοσμιοποίηση και οι Γερμανοί. Περιέργως, δεν έχει ακουσθεί τίποτε – ακόμη – για τους εβραίους. Οι μόνοι που λείπουν από το σχετικό κάδρο είμαστε εμείς οι ίδιοι. Οι πολίτες αυτής της χώρας που συνειδητά και επίμονα για δεκαετίες επιβραβεύαμε όσους έδιναν και σκορπούσαν ενώ καταδικάζαμε κι αποδιώχναμε όσους καλούσαν σε σύνεση, νοικοκύρεμα κι αυτοσυγκράτηση.
Τώρα που η πραγματικότητα ξεδιπλώθηκε σε όλη την αποκρουστική της γύμνια όλοι τρέχουν να καλυφθούν. Ζητώντας ευθύνες από τους πολιτικούς, κατά κύριο λόγο. Που δεν λειτουργούσαν όμως στο παράλογο αυτό όργιο σπατάλης και παροχών παρά σαν εντολοδόχοι, κατά κύριο λόγο, των λαίμαργων καταναλωτικών τάσεων της κοινωνίας. Ακόμα και σήμερα, που η κρίση έχει ενσκήψει σαν σαρκοβόρο θηρίο επάνω μας, η πλειοψηφία της κοινωνίας δεν εξανίσταται τόσο πολύ απέναντι στο γεγονός. Αντιδρά περισσότερο στις μεθόδους αντιμετώπισής του. Η αντικυβερνητική έκρηξη Παπουτσή στη Βουλή σαν έκφραση του παραδοσιακού, βαθέως και κρατικοδίαιτου Πασόκ είναι χαρακτηριστική.
Η ιδεολογία των παροχών και του βολέματος στον δημόσιο τομέα αισθάνεται προδομένη. Εκφράζοντας στην ουσία το σύνολο της Αριστεράς. Να μην ξεχνάμε πως προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προτείνει καταπολέμηση της ανεργίας μέσω διορισμού του συνόλου των ανέργων στο δημόσιο!! Δεν υπάρχει όμως ουσιαστικά αριστερή απάντηση στην κρίση. Είναι μια ιδεολογική θεώρηση δίχως διέξοδο. Που δηλώνει αδυναμία χάραξης εναλλακτικών δρόμων για το μέλλον.
Που βρίσκεται λοιπόν η ελπίδα; Μοναχά στην δραστική περικοπή των δαπανών του δημοσίου. Που την συνιστούν και οι διεθνείς οργανισμοί, οι μεγάλοι εκτιμητικοί οίκοι, η Ευρωπαική Ενωση, η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα. Κι όχι βέβαια στους φόρους. Που ρίχνουν την οικοινομία σε μια βαθύτερη δίνη αποτελμάτωσης και ύφεσης. Οι ιδεολογικές όμως καταβολές της κυβέρνησης την οδηγούν σε επιλογές περισσότερο φορολογικές παρά σε ουσιαστικότερες μειώσεις δαπανών. Η απομάκρυνσή της λοιπόν από τις ιδεολογικές της καταβολές, για την οποία διαμαρτύρονται ηγετικά της στελέχη, την φέρνει κοντύτερα στην λύση των προβλημάτων. Δεν συνεχίζει να τα μεγαλώνει.
Σήμερα πλέον η πραγματική αντιμετώπιση των προβλημάτων μας δεν εξαρτάται μόνο από εμάς. Είμαστε από καιρό υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε για να εκπληρώσουμε τρέχουσες υποχρεώσεις. Δεν μπορούμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, ούτε και να εξυπηρετήσουμε τα δάνεια που έχουμε πάρει, δίχως εξωτερικό δανεισμό. Αλλά με την αποκάλυψη των αδυναμιών μας και με τα ψεύτικα στοιχεία που δίναμε με διστακτικότητα πλέον μας δανείζουν. Κι όσοι το κάνουν απαιτούν υψηλά επιτόκια που επιβαρύνουν περισσότερο την οικονομία.
Το ερώτημα είναι τι θα γίνει αν στο προσεχές μέλλον δεν μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε τον απαραίτητο δανεισμό. Για να συνεχίσουμε να μεταφέρουμε ορισμένες υποχρεώσεις στο μέλλον. Και η πίεση γα τέτοιες κινήσεις μέσα στο 2010 είναι μεγάλη. Η Ευρώπη τότε δεν θα αρκεί να προσφέρει φραστική υποστήριξη. Θα πρέπει να διαθέσει ρευστότητα. Να βάλει δηλ. το πορτοφόλι εκεί που είναι σήμερα το στόμα της. Οι ευρωπαικές τράπεζες κινδυνεύουν σήμερα από μιά ελληνική πτώχευση. Επειγόντως όμως διορθώνουν τις θέσεις τους. Όταν κλείσουν τις σχετικές «τρύπες», τα πράγματα θα γίνουν επικίνδυνα για την χώρα μας. Ιδίως τώρα που και το πολιτικό κλίμα διαμορφώνεται αρνητικά για μας στην Ευρώπη.
Μοναδική ελπίδα είναι να συνειδητοποιήσουμε βαθιά όλοι το μέγεθος της κρίσης. Και να στηρίξουμε μέτρα, όχι ταμειακά, αλλά διαρθρωτικά (απελευθέρωση επαγγελμάτων, κατάργηση κρατικών φορέων και ρυθμίσεων, ευελιξία στην αγορά εργασίας, απλή και σταθερή φορολογία) που θα μας κάνουν ελκυστικούς στην εισροή ξένων επενδύσεων.
Ανδρέας Ανδριανόπουλος
Τα διαρθρωτικά μέτρα δεν θα γίνουν από κυβερνήσεις τύπου Ξενογιαννακοπούλου, Τζακρη, Λοβερδου (ή αντίστοιχα του θίασου του 2004-2009). Ας ακούσουμε μια φορά τον σοφό Μητσοτάκη που μιλάει για crisis κυβέρνηση των πλέον ικανών. Είναι νομίζω η κατάλληλη στιγμή η Ελλάδα να επιχειρήσει το πολυθρύλητο αλλά μηδέποτοε γενόμενο άλμα προς το μέλλον για να ξεφύγει από την θέση του παγκόσμιου ζητιάνου που μοιραία θα ξαναβρεθεί αν αφήσει τα πράγματα ως έχουν. Ας μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία. Στην βράση κολλάει το σίδερο…
Congratulations Mr. Adrianopoulos. Finally, slowly, more objective analyses of the Greek gloom start emerging in the Greek media…
However, since this is, once again, a post about the root of Greece’s problems, i.e. the underlying political mentality of the Greek majority, I have to repeat my post from last time:
The crisis in G R E E C E:
The systemic problem of Greece can be described in terms of a 4 step vicious cycle:
Step 1) People develop some envy for the wealthy, so they vote for some initial redistribution.
Step 2) A large pot of money, confiscated from the wealthy, enters politics and becomes available to politicians to distribute to government employees, contractors, lobbying businesses and voters. Political corruption sets in.
Step 3) Association with corrupt politics becomes a major mode of obtaining wealth. An ever larger percentage of wealth starts correlating with corruption.
Step 4) Seeing wealth more and more associated with corruption, people hate the wealthy even more. The cycle closes. Go back to step 1 for more “revenge” against the wealthy at the polls.
This is why the almost universal, dominant complaint in Greece is about pervasive corruption.
Some of the voters recognize the vicious cycle, but hope to break it by trying to fight the unwinnable war of preventing steps 2 and 3, rather than stopping at step 1 themselves.
Unfortunately, the term vicious means primarily that “it cannot be escaped” – Barring some great shock. But the current shock is not strong enough, especially since the European nations (many of who suffer from the same fundamental problems) will absorb some of it.
«Αλλά με την αποκάλυψη των αδυναμιών μας και με τα ψεύτικα στοιχεία που δίναμε με διστακτικότητα πλέον μας δανείζουν….»
Και με γεννητικότητα εθελοντικής αυτοεξαφάνισης του 1.3, η οποία δεν μας δίνει παιδιά σκλάβους να ξεπληρώσουν τα χρέη μας.
Αλλά τώρα υπάρχει ελπίδα! Με την αύξηση της φορολογίας, την καταδίωξη των ΙΧ, την στροφή προς την πιό ακριβή «πράσινη» ενέργεια, και τις πόλεις και την ύπαιθρο που θα γίνουν ακόμα πιο «οικολογικές» (δλδ. πιό κεντρικά σχεδιασμένες, πιό περιορισμένες και αρα πιό πυκνοκατοικοιμένες και εχθρικές προς το αυτοκίνητο) θα γίνει πιό εύκολη η ανατροφή των παιδιών, και η Ελληνική αναπαραγωγική διάθεση θα ξαναφουντώσει. Το μοναδικό στον κοσμό «Υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής» αποδεικνύεται πλέον καίριος μοχλός εξόδου απο την κρίση.
(*)Η ονομασία ΥΕΕΑ «Υπουργείο Εθελοντικής Εθνικής Αυτοεξαφάνισης», η και ΥΟΑ «Υπουργείο Οικονομικής Αυτοκτονίας» θα εξέφραζε περισσότερο το πνεύμα.
ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ
Tου Βασιλη Aγγελικοπουλου
«Να πληρώσουν αυτοί που τα φάγανε». • Η πλουτοκρατία; Η πλουτοκρατία – τον άμπακο, από γενέσεως.
• Οι… μιζάζοντες και οι κουμπαροτσάκαλοι; Προγάστορες από μέσα κι από έξω. • Οι φοροφαγάδες μεγαλο-γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι; Και γενικώς οι μεγαλοαναίσθητοι τομαριστές. • Αλλά μην παραγνωρίζουμε και το γεγονός ότι μέγα μέρος της ασύστολης κρατικής σπατάλης πήγαινε • δεκαετίες τώρα • στα θυλάκια μεγάλου, επίσης, μέρους του «απλού λαού». • Δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων για διορισμούς εκατοντάδων χιλιάδων υπεραρίθμων στο Δημόσιο, • γεωργικές επιδοτήσεις σε απύθμενα πηγάδια, • μαζικές εθελούσιες έξοδοι με σούπερ αποζημιώσεις και συνταξάρες σε 45άρηδες, • σμήνη αρπακτικών σε νοσοκομεία και δήμους • εκατοντάδες ιδρύματα κι οργανισμοί που ροκανίζουν Προϋπολογισμό παράγοντας ποντικοκούραδα,
• προνόμια εδώ, επιδόματα εκεί -αυτά τα λεφτά λαός δεν τα έφαγε; • Κι από πλουτοκρατία κι από τσακάλια, περισσότερο υπεύθυνη είναι η εγκληματική κομματίλα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. • Μαζί βεβαίως • -για να μην πω «εξίσου» και με λιντσάρει ως Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ κανένας όχλος «αγωνιστών» – • η αχαλίνωτη δημαγωγία των «αριστερών» κομμάτων. • Για την ευθύνη των οποίων δεν ακούγεται κιχ. • Λοιπόν; • «Εγώ δεν τα έφαγα» κι «Εγώ δεν τα έφαγα»! • Εξωγήινοι τα φάγανε. • Και τα τρία αυτοκίνητα ανά οικογένεια και τα εξοχικά μετά πισινών θεία χάριτι προέκυψαν.
ἀπ’ ἐδῶ :
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_14/03/2010_394008
δεν υπάρχει ελπίδα…
“Σε 1,3 δισ. ευρώ υπολογίζεται το συνολικό ποσό που θα πρέπει να καταβληθεί άμεσα (με τη μορφή αποζημιώσεων – υψηλών συντάξεων) ή έμμεσα (με την καταβολή εισφορών και όχι μόνο) στους πρώην εργαζομένους της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Οι ειδικές παροχές για το σύνολο των υπαλλήλων στην εταιρεία, αλλά και στις θυγατρικές της, είναι τέτοιες που θέτουν εν αμφιβόλω κάθε προσπάθεια για δημοσιονομική εξυγίανση και ναρκοθετούν το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας σε βάθος 20ετίας, δημιουργώντας μια νέα γενιά συνταξιούχων με μέσο όρο ηλικίας τα 48 με 50 έτη. Ο σχετικός νόμος, που ψηφίστηκε από τη Ν.Δ., και η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που προωθήθηκε από το ΠΑΣΟΚ, πρέπει τώρα να υλοποιηθούν. Το κόστος των «χρυσών συντάξεων», όμως, είναι δυσβάσταχτο και γι’ αυτό ο νόμος αποδεικνύεται ανεφάρμοστος.
…κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή στο ίδιο καθεστώς πίεσαν και μπήκαν ακόμη και εργαζόμενοι σε τρίτες, θυγατρικές, εταιρείες…”
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_14/03/2010_394174
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100028_14/03/2010_394149
(1) Ποιά είναι η Κυβένησις των “πλέον ικανών” ???? ποιός θα τους κρίνει τους “ικανούς”?????
Ουτοπικές θεωρίες……………………..
Η¨, Μήπως, οι ζώντες Πολιτικοί μας θα δεχθούν άλλους, ως πιό ικανούς, για να τους καθήσουν στο σκαμνί ??
Η΄, Μήπως να ακολουθήσουμε τα κελεύσματα για πλήρη αναρχία ???
Πρός το παρόν, αυτούς έβγαλαν οι κάλπες, αυτούς έχουμε, υπομονή μέχρι το επόμενο “κουρτινάκι”.
Οπως είπε και φίλος (χαμηλο)συνταξιούχος :
“Γιατί να μην γίνουν εκλογές ?? – ψέμματα λένε, αλλά όλο και κάτι θα πάρουμε”!!!!!!
«Οι ευρωπαικές τράπεζες κινδυνεύουν σήμερα από μιά ελληνική πτώχευση. Επειγόντως όμως διορθώνουν τις θέσεις τους. Όταν κλείσουν τις σχετικές «τρύπες», τα πράγματα θα γίνουν επικίνδυνα για την χώρα μας.»
Καὶ ποιὸς ἀνοίγει θέσεις ὅταν οἱ εὐρωπαϊκὲς τράπεζες κλείνουν τὶς δικές τους ; Αὐτὲς οἱ δύο προτάσεις δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἀποκύημα φαντασίας …
Καὶ ὅμως εἶναι !
Η κοινωνία πρέπει να λύσει το επί μονίμου βάσεως διαζύγιο της με την αξιοκρατία. Δυστυχώς στην χώρα αυτή η πλειοψηφία του “πολιτικού προσωπικού” είναι αστειότητες, με τους περισσότερους να προκύπτουν από τον κομματικό σωλήνα ή την οικογενειοκρατία, χωρίς ιδιαίτερες επαγελματικές ή ακαδημαϊκές περγαμηνές. Ένα τρανό παράδειγμα ο πρώην πρωθυπουργός. Ένας άνθρωπος με καλές προθέσεις, ευγένεια και ρητορεία αλλά (αυστηρώς) ακατάλληλος για την θέση που του επιφύλαξε η μοίρα.
Τώρα, ποιοί είναι ικανοί και ποιοί όχι (δεν είναι όλοι ίδιοι) μπορούν να τους βρούν οι κυβερνώντες. Στο ίδιο τους το κόμμα, σε άλλο κόμμα ή πολιτικό χώρο, στην αγορά.
“Μοναδική ελπίδα είναι να … να στηρίξουμε μέτρα, όχι ταμειακά, αλλά διαρθρωτικά …”
Καλά το πηγαίνατε κ. Ανδριανόπουλε, από τον τίτλο κι όλας (Ζητείται ελπίδα), αλλά μας το χαλάσατε στην τελευταία παράγραφο. Ποιοί θα πάρουν τα μέτρα που θα στηρίξουμε?
Οι εκφυλισμένοι γόνοι και οι ανεπαρκείς κληρονόμοι?
Οι μέτριοι φίλοι τους?
Οι νομείς της εξουσίας?
Το βαθύ ΠΑΣΟΚ?
Οι εκσυγχρονιστές του κ. Σημίτη, που δεν άντεξαν ούτε τρεις μέρες την πίεση των πολυζωγοπουλαίων (βλ. σχλεδιο Γιαννίτση)?
Οι δειλοί και μοιραίοι του κ. Καραμανλή, που τρώγανε τα μολότωφ χωρίς να βγάζουνε κιχ?
Οι κουτοπόνηροι του κ. Σαμαρά, που μόνο “αναπτυξιακές ανάσες” προτείνουν?
Ο κ. Καρατζαφέρης, που ψάχνει εναγωνίως την επόμενη ευκαιρία του, διαρκώς ελισσόμενος, στους προθαλάμους?
Ή μήπως το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, που χρησιμοποιούνται ως άλλοθι από τους άλλους?
Όλοι αυτοί είναι το πρόβλημα! και οι Έλληνες το ξέρουν, αυτό δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, το λέει κι ο Πρετεντέρης!
Σε λίγο καιρό η κρίση θα κάνει ώστε να ξυπνήσει κι ο τελευταίος εφησυχασμένος, το καθεστώς, το παλαιό καθεστώς, θα πνέει τα λοίσθια, ο κόσμος θα αναζητήσει μια νέα ηγεσία για να τον οδηγήσει στο μέλλον, ένα μέλλον χωρίς την παθογένεια του παρελθόντος…
Η ουσία είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει σχέση με τις ευρωπαϊκές αξίες. Η χώρα ταλαιπωρεί και ταλαιπωρείται διασυρόμενη επί 30 χρόνια. Από “μαύρο πρόβατο” παλιότερα, μέχρι τους “απατεώνες της ΕΕ” σήμερα, αυτοί είναι οι διαχρονικοί ελληνικοί “τίτλοι τιμής”.
Η χώρα (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) “μυρίζει” παντού τρίτο κόσμο (ποιός δεν θυμάται άλλωστε τους εναγκαλισμούς με τον Καντάφι και τον Αραφάτ)… Μια βόλτα στις δημόσιες υπηρεσίες, στα νοσοκομεία, μια ματιά στις ελληνικές πόλεις-τερατουργήματα και στο περιβάλλον -χωματερή, η εμπειρία του καθενός στις συναλλαγές του με το διεφθαρμένο δημόσιο, η εικόνα των πολιτικών κλπ. επιβεβαιώνουν όσα έγραψε το γερμανικό Focus ως αληθή.
Επειδή η σχέση με την ευρώπη χρησιμοποιείται περισσότερο από τους “χουβαρντάδες” πολιτικούς για τις κοινοτικές επιδοτήσεις των αφθονούντων εν ελλάδι παρασίτων (αγρότες, διαπλοκή, κλπ), χωρίς περαιτέρω σύγκλιση σε επίπεδο αξιών και κουλτούρας, προτείνω την αποχώρηση της ελλάδος από την ΕΕ για να σταματήσει εκεί ο διασυρμός της χώρας και να τελειώσει η μακαριότητα ότι θα υπάρχουν πάντα κουτόφραγκοι στα δύσκολα να μας βοηθούν.
Η Ελλάδα στους τριτοκοσμικούς μεσανατολίτες έλληνες!
@ Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας
Αλλά μην παραγνωρίζουμε και το γεγονός ότι μέγα μέρος της ασύστολης κρατικής σπατάλης πήγαινε • δεκαετίες τώρα • στα θυλάκια μεγάλου, επίσης, μέρους του «απλού λαού». • Δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων για διορισμούς εκατοντάδων χιλιάδων υπεραρίθμων στο Δημόσιο, • γεωργικές επιδοτήσεις σε απύθμενα πηγάδια, • μαζικές εθελούσιες έξοδοι με σούπερ αποζημιώσεις και συνταξάρες σε 45άρηδες, • σμήνη αρπακτικών σε νοσοκομεία και δήμους •
AYTH είναι η απάντηση. ΟΧΙ πως κι οι άλλοι (πολλοί άλλοι) ΔΕΝ έφαγαν με δέκα μασέλες, αλλά τα ΜΕΓΑΛΑ ΠΟΣΑ προκύπτουν ΜΟΝΟΝ από την Μ΅ΕΓΑΛΗ ΜΑΖΑ, ακόμα και όταν τα per capita οφέλη είναι μικρά.
ΔΥΟ τινά συνέβησαν
1) Διορίσθηκε ΟΛΗ η Ελλάδα στο Δημόσιο και με καθαρούς μισθούς 1,5 φορές τους αντιστοίχους Αμερικανικούς, ή 3 φορές αν γίνει διόρθωση για την παραγωγή αυτών των κοπρόσκυλων, και
2) Ο λαουτζίκος με τα κατά 66,66% μαύρα εισοδήματα όχι μόνον ΟΥΔΕΠΟΤΕ πλήρωσε δραχμή σε άμεσους φόρους, ΑΛΛΑ (εδώ τραβάς τις τρίχες σου μιά-μιά) ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ και ως “φτωχός”.
ΕΤΣΙ, η υπηρέτριά μου η Μαργαρίτα, με 39.500 ετήσιες εισπράξεις, φέρεται ως έχουσα εισόδημα 10.600, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ως ΦΤΩΧΗ και ΠΑΙΡΝΕΙ και ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ που η οικογένεια ΠΟΡΑΝΔΡΕΟΥ κλέβει από μένα.
ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ο ΑΓΩΝ κατά των ΛΑΜΟΓΙΩΝ και της οικογένειας ΠΟΡΝΑΝΔΡΕΟΥ
“Δεν μπορούμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, ούτε και να εξυπηρετήσουμε τα δάνεια που έχουμε πάρει, δίχως εξωτερικό δανεισμό.”
Αν απολύσουμε τα 2/3 του 1,3 εκ. δημοσίων υπαλλήλων (καταργώντας τις αντίστοιχες θέσεις), θα εξακολουθήσουμε να χρειαζόμαστε εξωτερικό δανεισμό;
Μάλλον κύριε Χασαπογιάννη εσείς θα αποκρύπτετε τις αποδοχές που καταβάλλετε στην υπηρέτριά σας, κυρίαν Μαργαρίτα, ώστε να εμφανίζει αυτή το χαμηλόν της εισόδημα στην εφορία…
Άρα…
ΠΛΑΝΑΣΘΕ ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΝ και κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια.
Τις αποδοχές που καταβάλλω στην Μαργαρίτα ΔΕΝ χρειάζεται να τις αποκρύπτω από, αλλά ούτε και να τις δηλώνω εις, το ΙΚΑ ή οπουδήποτε, διότι είναι βοηθός περιοδικής/μερικής απασχόλησης. Κατά Νόμον, υποχρεούται η ίδια να πληρώνει εισφορές 5,70 ευρώ ημερησίως στο ΙΚΑ ΚΑΙ να δηλώνει τα μηνιαία της εισοδήματα.
Δεύτερον, η οικογένειά μου είναι η ΜΟΝΗ Ελληνική οικογένεια που παρά τα ΜΗΔΕΝΙΚΑ της εξ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ, πληρώνει ΦΟΡΟΥΣ, λόγω μεγαλης ακινήτου περιουσίας.
ΔΕΝ είναι όλοι οι Ελληνες γιοί ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ μηδέ γιοί ΥΠΗΡΕΤΡΙΩΝ και ΠΟΡΝΩΝ, κύριε
Γνωρίζω νοσηλευτικό ίδρυμα στο οποίο όλες οι αποκλειστικές εισέρχονται ως συνοδοί και παίρνουν 1500 το μήνα μαύρα, ενώ ταυτόχρονα δηλώνουν ψεύτικα ότι εργάζονται ως οικιακές βοηθοί για να έχουν ασφάλιση ΙΚΑ (και φυσικά πήραν και επίδομα αλληλεγγύης).
Βέβαια αυτού του είδους η φοροδιαφυγή αφορά κυρίως μετανάστες.
Yπάρχουν περίπου 300.000 νυκοκυριά μειονοτικών με οικογενειακό εισόδημα 30.000 έως 40.000 ευρώ ετησίως που δηλώνουν ΜΟΝΟ το βασικό εισόδημα 10.000 του ενός εκ των εργαζομένων συζύγων. Μόνο από τους μειονοτικούς η Ελλάδα χάνει 1,2 – 1,6 ΔΙΣ ευρώ φόρων ετησίως.
ΑΥΤΟΙ, εννοείται, είναι υποψήφιοι ψηφοφόροι της Συμμορίας Πορνανδρέου ΚΑΙ ΔΕΝ πρόκειται να τους αγγίξει κανείς.
ΚΑΙ η ζωή συνεχίζεται……………………….
PORNANDREW ΖΕΙΣ ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ από ΑΣΤΟΥΣ του ΠΑΛΑΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ, ΥΨΗΛΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΑΦΘΑΣΤΟΥ ΗΘΟΥΣ, ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΦΟΣΙΩΣΗΣ στην ΠΑΤΡΙΔΑ, ΑΦΘΑΣΤΟΥ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ και ΑΦΘΑΣΤΟΥ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“If people bring so much courage to this world the world has to kill them to break them, so of course it kills them. The world breaks every one and afterward many are strong at the broken places. But those that will not break it kills. It kills the very good, and the very gentle, and the very brave impartially. If you are none of these you can be sure it will kill you too, but there will be no special hurry.”
Ernest Hemingway
Τα “άφθαστα”, “αβάδιστα”, κλπ. αφήστε τα για τις αγγελίες.
#20, Μαρτίου 22nd, 2010 3:31 μμ :
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
E βέβαια. Αν δεν υπήρχαν το ΚΡΕΑΣ και το ΦΥΤΟΝ πώς θα ευδοκιμούσαν τα αποβράσματα της Ελλαδικής “Αριστεράς”. ΑΛΛΑ τώρα, που θα πέσει πείνα “και των γονέων”, ΔΕΝ θα υπάρξει μηδέ ΙΧΝΟΣ οίκτου.
ΚΑΙ εάν τολμήσουν τα τεμπελόσκυλα να επαναστατήσουν θα φέρουμε, εάν χρειασθεί, ΑΚΟΜΑ και τον ΕΚΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΣΤΟΛΟ. And I mean every bit of it!
“ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ από ΑΣΤΟΥΣ του ΠΑΛΑΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ, ΥΨΗΛΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΑΦΘΑΣΤΟΥ ΗΘΟΥΣ, ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΦΟΣΙΩΣΗΣ στην ΠΑΤΡΙΔΑ, ΑΦΘΑΣΤΟΥ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ και ΑΦΘΑΣΤΟΥ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ.”
Ποιοί είναι αυτοί, τέλος πάντων? Και τι μας εγγυάται ότι με αυτούς στο τιμόνι θα ξεπεραστεί η κρίση?
πραγματικά, κάποια ονόματα θα τα ήθελα και εγώ…πάντως, εάν γίνει κάτι τέτοιο, έχω την εντύπωση ότι θα πρόκειται περισσότερο περί μιας ελληνικής εκδοχής του μπερλουσκονισμού παρά οτιδήποτε άλλο…
Τελικά, μετά απ’ όλα αυτά, υπάρχει ελπίδα γι’ αυτόν τον τόπο ή μήπως ο λαός αυτός πρέπει να αφεθεί στην, αργή και βασανιστική, τυχη του μέχρι ολοκληρωτικής τους εξάλειψης από προσώπου γης, ίσως δε και αντικατάστασής του με κάποιον άλλον (;)