Αποσιωπώντας τα προβλήματα

Μαρ 16th, 2009 | | Κατηγορία: Πάσχος Μανδραβέλης | Email This Post Email This Post | Print This Post Print This Post |

Ενα παλιό αριστερό ρητό έλεγε ότι «αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τη θεωρία τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Θα στρεβλωθεί τόσο ώστε να χωρέσει στο θεωρητικό καλούπι που έχουμε φτιάξει». Η δεξιά απάντηση σ’ αυτό μάλλον είναι ότι «αν η πραγματικότητα δεν συμβαδίζει με τους στόχους που έχουμε θέσει, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Θα αποκρυφτεί». Ετσι και το υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να μην δημοσιοποιεί τα στοιχεία για την πορεία των εσόδων ανά μήνα, αλλά κάθε τρίμηνο. Είχε προηγηθεί η αποτυχία των υπηρεσιών του να αυξήσουν τα έσοδα κατά 12,7% τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο και κατά συνέπεια, κάποιοι στο υπουργείο επιδιώκουν να μην μας στεναχωρούν κάθε μήνα, αλλά να βγάζει την λυπητερή ανά τρίμηνο.

αντί το υπουργείο να βελτιώσει προς το δημοκρατικότερον την ενημέρωση για την πορεία των δημόσιων εσόδων, θέλει να συσκοτίσει τα πράγματα

Δεν γνωρίζουμε βέβαια τι θα πει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για όσα σκέφτεται το υπουργείο Οικονομίας, αλλά η απόφαση δημιουργεί κάποια ερωτήματα. Το πρώτο έχει να κάνει με το αίτημα της διαφάνειας στις πράξεις του δημόσιου τομέα. Δεν υπονοείται κάτι περί διαφθοράς, αλλά σε μια λειτουργική δημοκρατία οι πολίτες πρέπει θεωρητικά να γνωρίζουν (ή έστω να μπορούν να βρουν) όλα τα πεπραγμένα της διοίκησης όσο πιο σύντομα γίνεται. Γι’ αυτό σε όλο τον κόσμο προωθούνται πολιτικές ηλεκτρονικής διακυβέρνησης ώστε ο πολίτης να μπορεί να έχει άμεσα διαθέσιμη όλη τη δημόσια πληροφορία και ει δυνατόν σε πραγματικό χρόνο. Δηλαδή σε μια ευνομούμενη δημοκρατία θα έπρεπε να μπορεί κάποιος να μπαίνει στο Διαδίκτυο και να βλέπει τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους ακόμη και σε ημερήσια βάση. Στο κάτω κάτω της γραφής πρόκειται για δικά τους λεφτά και όχι του υπουργείου ή του υπουργού. Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι αντί το υπουργείο να βελτιώσει προς το δημοκρατικότερον την ενημέρωση για την πορεία των δημόσιων εσόδων, θέλει να συσκοτίσει τα πράγματα, ανακοινώνοντάς τα ανά τρίμηνο. Κατανοούμε τη μικροπολιτική σκοπιμότητα, αλλά σε απλά ελληνικά αυτό ονομάζεται οπισθοδρόμηση.

πώς μπορεί να υπάρξει συμφωνία, αν δεν υπάρχει γνώση της πραγματικότητας;

Το δεύτερο ερώτημα αφορά τη «συναίνεση», ή έστω «τη συμφωνία στα αυτονόητα», που επιζητεί από τα πολιτικά κόμματα και τους κοινωνικούς φορείς ο πρωθυπουργός. Το θέμα είναι πώς μπορεί να υπάρξει συμφωνία, αν δεν υπάρχει γνώση της πραγματικότητας; Ας υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση θέλει να αυξήσει τον ΦΠΑ, διότι τα έσοδα του κράτους είναι λειψά. Με ποιο σκεπτικό θα ζητήσει συναίνεση της αντιπολίτευσης και κατανόηση του λαού, όταν όλοι αυτοί δεν θα έχουν τα στοιχεία για να κρίνουν; Πώς να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα, όταν δεν είναι αυτονόητη η πραγματικότητα;

Το πρόβλημα της εγχώριας οικονομικής κρίσης είναι διαφορετικό και σοβαρότερο από εκείνο της διεθνούς κρίσης. Για να βγούμε από την παθογένεια των μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του υπέρογκου δημόσιου χρέους, απαιτούνται άμεσα μέτρα. Πρώτο και κύριο είναι να γνωρίζει ο ελληνικός λαός όλη την αλήθεια

Πληροφορίες της τελευταίας στιγμής αναφέρουν ότι μετά την κατακραυγή (και το σχετικό…«κάζο») το υπουργείο Οικονομικών πιθανότατα θα αναβάλει την τρίμηνη συσκότιση για την πορεία των εσόδων. Το πρόβλημα όμως παραμένει: για μία ακόμη φορά από το άγχος της κυβέρνησης είναι να διαχειριστεί επικοινωνιακά την κρίση και όχι επί της ουσίας. Γι’ αυτό και κάθε φορά τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού ανακοινώνονται Παρασκευή αργά, έτσι ώστε να μην προλαβαίνουν οι εφημερίδες να αναπαράγουν τις αποκλίσεις από τους προδιαγεγραμμένους στόχους.

Το πρόβλημα της εγχώριας οικονομικής κρίσης είναι διαφορετικό και σοβαρότερο από εκείνο της διεθνούς κρίσης. Για να βγούμε από την παθογένεια των μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του υπέρογκου δημόσιου χρέους, απαιτούνται άμεσα μέτρα. Πρώτο και κύριο είναι να γνωρίζει ο ελληνικός λαός όλη την αλήθεια. Τα έσοδα του κοινού μας ταμείου δεν είναι προς αποσιώπηση. Αντιθέτως, η υστέρηση πρέπει να διαλαλείται για να θυμόμαστε το πρόβλημα που έχουν τα οικονομικά του κράτους. Από κει και πέρα χρειάζονται μόνιμα διαρθρωτικά μέτρα. Αντί να φορολογείται η παρανομία των ημιυπαίθριων χώρων, πρέπει να ανασυγκροτηθεί η υπηρεσία που κυνηγά τους φοροφυγάδες για να έχει αποτελέσματα. Αντί για εφάπαξ εισφορές των φορολογουμένων (ώστε να γεμίσουν τα τρύπια δημόσια ταμεία), η κυβέρνηση οφείλει να βάλει στο στόχαστρο τις σπατάλες του κράτους. Δυστυχώς, τα προβλήματα δεν λύνονται διά της αποσιώπησής των. Λύνονται με συγκεκριμένα μέτρα και συνεκτική πολιτική σε βάθος χρόνου.

Πάσχος Μανδραβέλης

5 σχόλια
Leave a comment »

  1. Ενα παλιό αριστερό ρητό έλεγε ότι «αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τη θεωρία τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα»

    Την πηγή παρακαλώ, εδώ και τώρα. Αν υπάρχει φυσικά…

  2. Δίκιο έχει ο Π.Μανδραβέλης. Είναι ρητό που χρησιμοποιείται ανεκδοτολογικά από παλιά σε αριστερούς κύκλους κοροϊδεύοντας τα argumenta ex auctoritatem των παλιών ινστρουχτόρων. Ευκαίρως ακαίρως μπορείς να δεις την casual χρήση του σε 2 αριστερές πηγές, τον Ριζοσπάστη ή τον Ιό της Ελευθεροτυπίας. Αρχική πηγή αυτής της φράσης είναι η αντίδραση των σχολαστικών φιλοσόφων απέναντι στην αμφισβήτηση του Αριστοτέλη από τους Βακωνιστές και γενικότερα τους οπαδούς του εμπειρισμού: αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τον Αριστοτέλη, τότε η πραγματικότητα έχει λάθος έλεγαν περίπου ή κάτι αντίστοιχο ήταν το Galenus dixit – ο Γαληνός το είπε – με αποτέλεσμα να αρνούνται δεδομένα εμπειρικά απλά και μόνο γιατί στον Αριστοτέλη ή τον Γαληνό είχαν γραφτεί διαφορετικά.

  3. Για να είμαστε δίκαιοι και ακριβολόγοι, τα παραδείγματα που δίνεις Nievskii δεν τεκμηριώνουν αυτή την εκτίμηση. Αντιθέτως, το πρώτο είναι ένα θεωρητικό κείμενο που απλώς παραθέτει απόψεις ενώ το δεύτερο αναφέρει τη φράση ειρωνικά σε βάρος όσων αντιδρούσαν για το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού.
    Ωστόσο, η ουσία της φράσης του Μανδραβέλη με βρίσκει σύμφωνο. Συχνά η ελληνική “Αριστερά” δείχνει να περιφρονεί τα γεγονότα και τα στοιχεία και να προτάσει έναντι αυτών διάφορες “πεποιθήσεις” και αξιώματα.

  4. Αν κοιτάξετε προσεκτικά τα κείμενα χρησιμοποιείται η φράση, μάλιστα ο Ριζοσπάστης την έχει και υπέρτιτλο. Το νόημα είναι ότι η φράση χρησιμοποιείται ευκαίρως ακαίρως από αριστερούς κύκλους, δεν έχει να κάνει τίποτα με το νόημα των κειμένων.

  5. Μια άλλη χρήση της ίδιας έκφρασης από ένα αριστερό site χθες. Βλέπεις Vrennus δεν είναι καθόλου ασυνήθιστη η έκφραση στους αριστερούς.

Σχολιαστε