Το ισχυρό πολιτικό έρεισμα της Φιλελεύθερης Συμμαχίας
Μαρ 31st, 2007 | Σωκράτης Μεταξάς| Κατηγορία: Ελλάδα, Πολιτική |
Email This Post
|
Print This Post
|
του Σωκράτη Μεταξά
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία (ΦΙΣ) δημιουργήθηκε από την ανάγκη. Τα δομικά προβλήματα της μεταπολιτευτικής μας πολιτικής ζωής υπαγόρευσαν τη δημιουργία της κίνησης αυτής. Είναι η μια άλλη αντίδραση. Χωρίς βία και αντί-βία, χωρίς φολκλορικές αντιδράσεις, πορείες κτλ. Είναι καθαρά μια πολιτική κίνηση που θέλει να ανατρέψει τις συνηθισμένες μας μπηχεβιοριστικές μας αντιλήψεις περί συλλογικής δράσης.
Οι άρρητες αρχές της εμπνέουν μια πολιτική νοοτροπία που ευνοεί το νέο , το καινούργιο, το εναλλακτικό. Στηρίζονται στο νεοτερικό, μοντέρνο και μεταμοντέρνο μοντέλο συλλογικής δράσης της ατομοκεντρικής Δύσης και όχι της πατερναλιστικής Ανατολής.
Το έρεισμα λοιπόν της ΦΙΣ βρίσκεται στο ότι οφείλει να μη γίνει η κίνηση ίδια (προσομοιωθεί) με τις δομές, λειτουργίες, και συμπεριφορές των μεγάλων κομμάτων. Αν αναλογιστεί αυτό κανείς σοβαρά, δεν θα εκπλησσόταν, αν έφθανε στο συμπέρασμα, ότι ο σκοπός αυτής της κίνησης (φορέας της μοντέρνας αντίληψης πολιτικής), να αποκλίνει από το θεμιτό στόχο κάθε κομματικού σχηματισμού, δηλ. την εκλογική επιτυχία! Για το λόγο, πως καμιά εκλογική επιτυχία στα σημερινά δεδομένα δεν είναι επιτυχία του νέου ενάντια στο παλαιό, αν δεν συνοδεύεται έστω από αργές κι αισθητές αλλαγές στη δομή του πολιτικού μας συστήματος είτε στη νοοτροπία είτε στο νομικό μας καθεστώς.
Δίνω ένα επίκαιρο παράδειγμα για να εξηγήσω τη θέση μου. Ως γνωστόν τις κοινοβουλευτικές εκλογές τις 7ης Μαρτίου του 2004 τις κέρδισε η Νέα Δημοκρατία με κεντρικό της αίτημα την καταπολέμηση της διαφθοράς και συνακόλουθα τον εκσυγχρονισμό του Κράτους. Επίσης είναι γνωστόν και ταυτόχρονα πικρό, ότι δυστυχώς ασκώντας την εξουσία, χωρίς να παραβιάζει τη νομιμότητα, ούτε το πρώτο κατόρθωσε πολύ δε περισσότερο απέτυχε στο άλλο.
Πού βρίσκεται η αδυναμία της παρούσης διακυβέρνησης στο να επιτύχει ή να πλησιάσει δυο των βασικών της στόχων; Εγώ θα απαντούσα, ότι αυτό δεν ερμηνεύεται μονολιθικά μόνο με το αρκετά συνηθισμένο σχήμα «απόστασης προθέσεων και πολιτικής πρακτικής». Πιο πολύ έχει να κάνει με τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων κατά την προεκλογική περίοδο. Στόχος των κομμάτων είναι η μεγιστοποίηση των ψήφων. Δυστυχώς με οποιοδήποτε κόστος. Ενώ λοιπόν η Ν.Δ. δια των υποψηφίων της Βουλευτών έπεισε το εκλογικό σώμα αναλογικά περισσότερο απ’ ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., να λάβει τη ψήφο του, δεν έπεισε το μυαλό του, τη γνώμη και τη θέλησή του. Το παρόν κόμμα, όπως και κάθε προηγούμενο, έχει τις έδρες στη Βουλή, όχι όμως τις γνώμες στην κοινωνία. Κάθε αλλαγή λοιπόν από πάνω προς τα κάτω τείνει να γίνει αδύνατη!
Τα ατού μικρών κομμάτων, ιδιαίτερα της κίνησης αυτής, δεν έγκειται μόνο στην απλή διαμόρφωση της κοινής γνώμης είτε στη διαφώτισή της είτε στη δημιουργία της. Το έρεισμα αυτής της κίνησης βρίσκεται, κατά τα γνώμη μου, πολύ περισσότερο στην αποκάλυψη δομικών εμποδίων που διαστρεβλώνουν το πολιτικό μας σύστημα κατά το πνεύμα του.
Για να επιστρέψω στο παράδειγμα της ψήφου. Εύκολα ψηφίζω ένα κόμμα που μου υπόσχεται την τακτοποίηση ενός θέματός μου, δύσκολα δίνω όμως τη πολιτική συγκατάθεση μου για την ανατροπή των μέχρι τώρα γνωστών εργασιακών μου σχέσεων (όποιες κι αν είναι αυτές).
Αν λοιπόν η ΦΙΣ μπει στη λογική των μεγάλων κομμάτων που έχουν την πολυτέλεια να εφαρμόζουν τούτη τη λάθος στρατηγική, θα χάσει τριπλά, διότι η ΦΙΣ δεν έχει και δεν μπορεί στον πολίτη να υποσχεθεί τίποτα, δεύτερον δεν αποτελεί αυτό τίποτε το νέο και τρίτον χάνει σε χρόνο και κόπο από το να ασχοληθεί με εκείνα τα δομικά και πολιτικά ελλείμματα, που αν τα κάλυπτε με το πολιτικό της λόγο και δράση θα έτεινε να πλησιάσει στο πραγματικό της στόχο, που είναι να βοηθήσει στα πολιτικά μας πράγματα ταυτόχρονα ωφελώντας και την ίδια την κίνηση.
ΖΗΤΩ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ said…
H ανανέωση (…της οικογενειοκρατίας) προχωρά!
Ποιοι γόνοι πολιτικών τζακιών της ΝΔ είναι σήμερα στην Ελληνική Βουλή;
Αν ρίξεις μια ματιά στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ…χάνεις το μέτρημα: ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΛΙΑΠΗΣ ΜΙΧΑΗΛ- ΓΕΩΡΓΙΟΣ,
ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ ΣΟΦΙΑ, ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΡΙΝΙΩ, ΜΑΚΡΗ ΖΩΗ (ΖΕΤΤΑ), ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, ΜΠΕΚΙΡΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ, ΒΟΥΛΤΕΨΗ ΣΟΦΙΑ, ΔΑΒΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ ΣΥΜΕΩΝ (ΣΙΜΟΣ), ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΜΑΝΟΥΣΟΥ-ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΙΑΔΝΗ (ΑΡΙΑ), ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ-ΠΕΤΡΟΣ, ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ, ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ…
Λυπάμαι εάν ξέχασα ή έκανα λάθος σε κανένα ή καμία…αλλά δεν είναι και λίγοι…εγώ μέτρησα 20 γόνους!
Τώρα εάν σ’ αυτούς προσθέσουμε κι αυτούς που θέλουν να μπούνε στη ΝΕΑ Βουλή, οι οποίοι σύμφωνα με πληροφορίες είναι οι ακόλουθοι: ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΝΤΟΡΑ, ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ (υιός σε Ευρυτανία), απόγονος Γκελεστάθη (σε Φθιώτιδα), ο άλλος υιός Βαρβιτσιώτης (σε Λακωνία), ο υιός ή η κόρη του Αχιλλέα Καραμανλή (σε Σέρρες ή Α’ Θεσ/νικης ή στην Αθήνα), η κόρη Κεφαλογιάννη (σε Ρέθυμνο), ο υιός Κατσίκης (στο υπόλοιπο Αττικής), ο υιός Σημαιοφορίδης (κάηκε στα ομόλογα-πήγαινε για Καστοριά), ο Νίκος Χατζηνικολάου (ο υιός του πρώην Βουλευτή Έβρου για το Επικράτειας (;), η Αλεξία Έβερτ στην Α’ Αθήνας, ο υιός Σταϊκούρας στη Φθιώτιδα, ο Δημήτρης Κούβελας στην Α’ Θεσ/νίκης, ο υιός Ευμοιρίδης (;) ίσως στη Δράμα, γόνος του Μάρτη ή του Παναγιωτόπουλου στην Καβάλα, ο υιός Τζιτζικώστας στη Β’ Θεσ-νίκης, κάποιος συγγενής του Σουφλιά στη Λάρισα, η κόρη του Κλείτου (Λίνα) στις Σέρρες….
Απομένει να ξεκαθαρίσουν τι θα πράξουν οι γόνοι του Παπάγου, του Γιώργου Μούτσιου (στη Θεσσαλονίκη), του Θανάση Ξαρχά (στη Φωκίδα), του Παλαιοκρασά (στις Κυκλαδες), κάποιος συγγενής του Αφέρωφ στα Γιάννινα, και μήπως και κανείς ανηψιός του Φρανς Τσαγγάρη!
Ε…Τότε θα έχει ολοκληρωθεί η ΑΝΑΝΕΩΣΗ της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ και θα απομένει αντί με τα μικρά ονόματά τους να τους αναφέρουμε ως …π.χ. Βαρβιτσιώτης ο Ε’, Καραμανλής ο ΣΤ’ και Μητσοτάκης ο Ζ’…
Κρίμα ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ…Χάνεις την ευκαιρία να απαλλαγείς από τα «βαρίδια»,,,και να τους αντικαταστήσεις με τους σημερινούς 40άρηδες, που έφαγαν «μπαρούτι», σφυρηλατήθηκαν στα αμόνια του φοιτητικού συνδικαλισμού, κι έχουν πάνω από 10-15 χρόνια ΕΝΣΗΜΑ ο καθένας τους!
ΚΡΙΜΑ!
Αν υπάρχει ένα κύριο χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τη Φ.Σ. από τους πολιτικούς σχηματισμούς που είδαμε τα τελευταία χρόνια να μας αποκαλύπτονται ως τομή στα πολιτικά δρώμενα (ΔΗΚΚΙ, ΚΕΠ, Πολιτική Άνοιξη, Ταύροι) και που τόσο απογοήτευσαν όσο τους ψήφισαν είναι η αρχηγοκρατία.
Τα προαναφερθέντα κόμματα είχαν σαν ηγέτες πρώην βουλευτές και αντί να προβάλλουν κάποια ιδεολογική πλατφόρμα που θα προσέφερε το κάτι καινούριο που τόσο επιθυμεί ο κόσμος αρκέστηκαν στο να ζητήσουν τις ψήφους συμπάθειας προς τους ηγέτες τους. Οι αρχηγοί των κομμάτων αυτών δε ,επεσκίασαν όλα τα υπόλοιπα στελέχη με αποτέλεσμα τα κόμματα αυτά να μείνουν στην ιστορία ως “η παρέα του Αντώνη “,”το κόμμα του Δημήτρη”, “ψήφισα το παιδί του αγωγιάτη” κλπ.
Αυτός είναι και ο λόγος που αυτοί οι πολιτικοί σχηματισμοί δεν επεβίωσαν. Δεν είχαν βάση, δεν είχαν κάποια ουσιαστική πρόταση αλλά και αν είχαν απέτυχαν να δώσουν στον κόσμο να το καταλάβει. Αυτό που έμεινε ήταν απλά μια βιτρίνα ενός ήδη γνωστού πολιτικού προσώπου που απλά μετρά πόσους ψήφους μπορεί να μαζέψει χωρίς το μανδύα ενός κόμματος εξουσίας.
Εδώ λοιπόν καινοτομεί η Φ.Σ. Ένα κόμμα χωρίς αρχηγοκεντρισμό που σαν βιτρίνα θα έχει την ιδεολογία του φιλελευθερισμού ,που θα έχει να μιλήσει για προτάσεις και όχι να αξιοποιήσει τυχόν ένδοξο παρελθόν των στελεχών του.
Αυτό που μένει να δούμε είναι κατά πόσον ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος να κάνει μια υπέρβαση και να εμπιστευθεί ένα μη αρχηγοκεντρικό κόμμα. Για κάποιους επιθυμητό ,για πολλούς υπερβολικά τολμηρό.