Το άρθρο 16 και η συζήτηση που δεν γίνεται
Μαρ 12th, 2007 | Δημήτρης Σκάλκος| Κατηγορία: Ελλάδα, Παιδεία |
Email This Post
|
Print This Post
|
του Δημήτρη Σκάλκου
Η συζήτηση που διεξάγεται αναφορικά με την αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι εν πολλοίς ξεπερασμένη από τα πράγματα, ημιτελής, παραπλανητική και υποκριτική.
Ξεπερασμένη διότι, το κρατικό μονοπώλιο στην ανώτατη εκπαίδευση συνιστά μοναδικό αναχρονισμό στον ευρωπαϊκό χώρο. Σύμφωνα μάλιστα με την κοινοτική οδηγία 36/2005, την οποία καλούμαστε να εφαρμόσουμε από τον προσεχή Οκτώβριο, επιβάλλεται η αναγνώριση των πτυχίων των συνεργαζόμενων με ξένα πανεπιστήμια κολεγίων που λειτουργούν στη χώρα μας.
Άλλωστε τα ιδιωτικά (μη κρατικά) πανεπιστήμια αποτελούν, εδώ και πολλά χρόνια, μία πραγματικότητα για όσα ελληνόπουλα έχουν τη δυνατότητα να καταβάλουν τα απαιτούμενα δίδακτρα των σπουδών στο εξωτερικό, τα περισσότερα πτυχία των οποίων όχι μόνο αναγνωρίζονται από το ελληνικό κράτος, αλλά και επιβραβεύονται από την εγχώρια αγορά εργασίας.
Ημιτελής διότι, η λειτουργία μη κερδοσκοπικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δεν επιλύει αυτόματα το ζήτημα της υποβάθμισης της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, στο βαθμό που το προτεινόμενο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας δεν προωθεί αποτελεσματικά την αυτοδιοίκηση και τον ανταγωνισμό μεταξύ των δημόσιων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Παραπλανητική διότι, αυτό που στη πραγματικότητα αμφισβητείται σε καμία περίπτωση δεν είναι ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, αλλά το κρατικό μονοπώλιο στην ανώτατη εκπαίδευση. Οι πολέμιοι της αναθεώρησης του άρθρου 16 επιχειρούν να εμφανίσουν τις υπό συζήτηση αλλαγές ως προάγγελο δημιουργίας μίας καπιταλιστικής ζούγκλας στον χώρο της εκπαίδευσης όπου τίτλοι σπουδών θα δίνονται ανάλογα με τα βαλάντια των σπουδαστών, οδηγώντας σε περαιτέρω υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και στην οποία το κράτος δεν έχει καμία θέση.
Η παιδεία αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένο δημόσιο αγαθό και το κράτος έχει την υποχρέωση να μεριμνά για την απρόσκοπτη πρόσβαση στην εκπαίδευση. Ωστόσο, η αναγνώριση αυτή δεν συνεπάγεται υποχρέωση αποκλειστικής παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Η διεθνής πραγματικότητα προσφέρει μία σειρά διαφορετικών εκπαιδευτικών πολιτικών, όπου τα όρια ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο είναι δυσδιάκριτα (π.χ. ιδιωτικά σχολεία που επιδοτούνται ή δημόσια που απαιτούν δίδακτρα), κοινό χαρακτηριστικό τους όμως είναι η διοικητική αυτονομία που απολαμβάνουν και ο μεταξύ τους ανταγωνισμός προκειμένου να προσελκύσουν σπουδαστές, κρατικές ενισχύσεις, χορηγίες.
Υποκριτική διότι, υποκρύπτει τα υπαρκτά συμφέροντα που τίθενται υπό αμφισβήτηση. Το ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει είναι, ποιος ωφελείται από τη διατήρηση του κρατικού μονοπωλίου στην εκπαίδευση, ποιες είναι εκείνες οι δυνάμεις της αδράνειας που μάχονται για τη διατήρηση των κεκτημένων τους στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης;
Ποιοι ωφελούνται από την περιορισμένη και ελεγχόμενη πρόσβαση στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, την ελληνική πρωτοτυπία της παραπαιδείας (υπολογίζεται στο 30% των δημόσιων δαπανών για την εκπαίδευση), τη διδασκαλία του ενός συγγράμματος, τη καθηγητική μονιμότητα, τηn προσοδοθηρική διαπλοκή σπουδαστών, διδασκόντων και πολιτικών κομμάτων;
Το άρθρο 16 αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να συμφωνήσουμε σε μία βάση συζήτησης. Στη κοινωνία της γνώσης όπου το ανθρώπινο κεφάλαιο αναδεικνύεται στον καθοριστικό παράγοντα οικονομικής ανάπτυξης η επένδυση στη εκπαίδευση (πρέπει να) αποτελεί πρώτη πολιτική προτεραιότητα.
Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε πως σήμερα το μεταπολιτευτικό εκπαιδευτικό σύστημα ολοένα και περισσότερο παράγει ημιμαθείς πτυχιούχους με εμφανή αδυναμία προσαρμογής στις απαιτήσεις της παγκοσμιοποιούμενης αγοράς εργασίας καθώς και πολίτες χωρίς επαρκή κριτική ικανότητα, ατομική υπευθυνότητα και κοινωνική συνείδηση, που με τη σειρά τους αναπαράγουν την καχεξία της κοινωνίας των πολιτών.
Μία πραγματικά μεταρρυθμιστική πολιτική για την ανώτατη εκπαίδευση προϋποθέτει την αποκρατικοποίηση της εκπαίδευσης με στόχο τη δυνατότητα επιλογής, που με τη σειρά της επιβάλει την ελεύθερη λειτουργία μη κερδοσκοπικών αλλά και κερδοσκοπικών ανώτατων ιδρυμάτων, παράλληλα με ριζοσπαστικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των δημόσιων ιδρυμάτων, την αύξηση της χρηματοδότησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της πανεπιστημιακής έρευνας καθώς βέβαια και την αναβάθμιση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Μένει δυστυχώς ακόμη να γίνει μία ουσιαστική συζήτηση, που θα επιτρέψει τη διάρρηξη του πέπλου του γραφειοκρατικού συγκεντρωτισμού, των χαμηλών προσδοκιών, της συντηρητικής αντίδρασης και των μικροπολιτικών και συντεχνιακών συμφερόντων στη παρεχόμενη εκπαίδευση. Μία συζήτηση ανάμεσα στους υπέρμαχους της αναγκαίας πλην όμως εξαιρετικά περιοριστικής αναθεώρησης μίας διάταξης του άρθρου 16 της άτολμης και κοντόθωρης κυβέρνησης- που αποκαλεί καταχρηστικά κάθε ημιτελή πρωτοβουλία της «μεταρρύθμιση»- και της τελούσας υπό σύγχυση αξιωματικής αντιπολίτευσης από τη μία πλευρά, και τους πολέμιους των κομμάτων της Αριστεράς που προτάσσουν περήφανα τις ιδεολογικές αγκυλώσεις τους, από την άλλη.
———————————————————————–
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Athens Voice (8.3.2007).
i cannot take it anymore. I left Greece. yes i did! why? because the new generation about my age makes me feel sick. Sick having to see them destroy the only chance the country has to survive the global competition. I hope there are people like you in Greece who can create value than just burn cars and make shopowners cry…
Zanat0s my boy, how come you’ve already forgotten how to express yousrelf in your native language? Unless of course Greek has never been your native language, in which case I sincerely doubt you have the right to express any opinions at all. Enjoy your studies abroad and try to ignore the homeless who live in cardboard boxes.
And don’t come back, because there might be gangs of unprovoked car-burners waiting for you at the airport…
Η γελοιότητα του ανωτέρω επιχειρήματος είναι γνωστή παγκοσμίως. Και οι υπερασπιστές του Βush αυτά λένε: Love it or leave it.
Εύγε!
Εγώ δεν χαρακτηρίζω γελοιότητα το να ξεχάσει κάποιος τα ελληνικά του μέσα σε λίγους μήνες (ή έστω χρόνια) αγαπητέ Ανώνυμε. Ωστόσο το ειρωνεύομαι γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση δείχνει να εκφράζει άψογα τη στάση που (υποτίθεται ότι) κράτησε η Μαρία Αντουανέτα απέναντι στην αγανακτισμένη αντίδραση του κόσμου. Ή έστω σημαντικής μερίδας του. Στην Αγγλία σπούδασα κι εγώ – και ενδεχομένως να έκανα και λάθος που γύρισα. Αλλά μπήκα στον κόπο να ακούσω και να προσπαθήσω να καταλάβω ποιοί είναι αυτοί οι “άλλοι” και τι λένε. Δεν τους απαξίωσα θεωρώντας ότι τους νοιάζει απλά να καταστρέψουν το λαμπρό μέλλον της πατρίδας μας.
Μπορεί κάποιοι να μη συμφωνείτε με τις αντιδράσεις, μπορεί να είσαστε ακόμα και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ούτε εγώ συμφωνώ με όλα όσα λέγονται σαν αντίλογος στο “νόμο-πλαίσιο”. Θλίβομαι για τα επεισόδια – όπως κάθε σώφρων άνθρωπος – όμως προσπαθώ να μην τα βλέπω μονόπλευρα. Δηλαδή, τι ακριβώς νομίζετε ότι συμβαίνει εκεί έξω; Μια δράκα αργόσχολων βαλτών που τα έχει βάλει με το σύστημα (στα καλά καθούμενα) πετάει πέτρες, καίει αμάξια και τρώει ξύλο για να εξυπηρετήσει μικροκομματικά συμφέροντα; Δεν ξέρω τι ψηφίζεις και δε με αφορά, αλλά αμφιβάλλω πως θα κατέβαινες στους δρόμους να φας δακρυγόνα μόνο και μόνο για να ικανοποιήσεις τα καταστροφικά σου ένστικτα και να ανελιχθείς στην όποια πολιτική σου καριέρα. Και μην τρελαθούμε τελείως ότι όλοι αυτοί οι χιλιάδες που πηγαίνουν στις πορείες είναι τραμπούκοι και κομματόσκυλα του Συνασπισμού, του ΚΚΕ ή των αναρχικών συσπειρώσεων…
απεχθανόμαι το να γράφω στα ελληνικά με αγγλικούς χαρακτήρες. Για αισθητικούς λόγους κυρίως. Όταν είμαι στο γραφείο δεν μπορώ να χρησιμοποιώ ελληνική γραμματοσειρά. Μόνο από το πισί στο σπίτι. Αυτην την μικρή διορθωσή. Η αποψή μου για την παιδέία στην Ελλαδά και στον κοσμό θα γίνει γνωστή σύντομα.
Ευχαριστώ
Στην Ελλάδα υποτίθεται πως έχουμε κοινοβουλευτική δημοκρατία. Δηλαδή ο λαός εφόσον είναι αδύνατο να μαζευτούν όλοι στην Πνύκα και να ψηφίζουν νόμους δια βοής, εκλέγει βουλευτές οι οποίοι ψηφίζουν νόμους στην βουλή εξ’ονόματός τους. Ρωτώ λοιπόν και εγώ ο αφελής, πως γίνεται τα τελευταία τριάντα χρόνια επί κυβερνήσεων και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που συνολικά εκπροσωπούν τουλάχιστο το 80% του εκλογικού σώματος, να γίνονται τα ίδια συλλαλητήρια κάθε φορά που κάποιος κάτι πάει να αλλάξει στην Παιδεία;
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου να μιλήσω κομματικά και καλό είναι τέτοιες συζητήσεις να τίθονται σε ευρύτερη βάση. Στην Ελλάδα λοιπόν που μας αρέσει να μας λένε πώς γέννησε την δημοκρατία και που όλοι επαίρονται για τα δημοκρατικά τους αισθήματα, εκλεγμένες κυβερνήσεις χαρακτηρίζονται ως φασιστικές όταν ψηφίζουν στην βουλή νόμους οι οποίοι βέβαια συμπεριλαμβάνονταν και στο πρόγραμμα τους. Να δεχτώ λοιπόν πως αυτοί που κατεβαίνουν στους δρόμους και που κλείνουν τα πανεπιστήμια είναι χιλιάδες. Να δεχτώ επίσης για την εξυπηρέτηση της συζήτησης πως είναι και πλειοψηφίες στον χώρο τους. Ακόμα και έτσι δεν παύουν να είναι σχετικά μικρές μειοψηφίες στο σύνολο του ελληνικού πληθυσμού. Γιατί το θέμα της παιδείας δεν αφορά μόνο τους άμεσα εμπλεκόμενους (καθηγητές, φοιτητές κλπ.) αλλά σαν βασική συστατική δομή κάθε ευνομούμενου κράτους αφορά όλους μας και κυρίως τους Έλληνες που αυτή την δεδομένη στιγμή δεν έχουν φωνή και μιλάω φυσικά για τις γενιές του μέλλοντος. Για ένα τέτοιο λοιπόν σημαντικό θέμα, εάν πραγματικά ο λαός ήταν καθολικά αντίθετος με τις επιλογές της κυβέρνησης στους δρόμους δεν θα έπρεπε να είναι χιλιάδες αλλά εκατομμύρια , όπως έχει υπάρξει στο παρελθόν ρίχνοντας μάλιστα και κυβερνήσεις (βλ. Σκόπια).
Δεν γίνονται τα ίδια συλλαλητήρια κάθε φορά που πάει κάποιος να αλλάξει κάτι στην παιδεία. Ούτε με την ίδια ένταση, ούτε με την ίδια διάρκεια. Όσον αφορά τα περί πλειοψηφίας ή μειοψηφίας, το ’73 στο Πολυτεχνείο ήταν ελάχιστοι αυτοί που αντιστάθηκαν ενεργά στη χούντα. Η οποία σαφώς και δεν ήταν εκλεγμένη και δεν πάω να κάνω συγκρίσεις με την τωρινή κυβέρνηση. Απλά το χρησιμοποιώ σαν επιχείρημα σε σχέση με την κινητοποίηση ενός (οποιουδήποτε) λαού. Ούτε στην πτώση του χρηματιστηρίου βγήκε ο λαός στους δρόμους, παρόλο που είχαν πιαστεί κορόιδα εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Ας πρόσεχαν ενδεχομένως, αυτό δεν ακυρώνει όμως τη δικαιολογημένη αγανάκτησή τους – και πάλι καλά που δεν γίναμε Αργεντινή ή Αλβανία να σπάμε ό,τι βρούμε μπροστά μας.
Όταν τα μέσα μαζικής εξημέρωσης προβάλλουν το πλαστό δίλημμα “κουκουλοφόροι ή…” (κράτος, δημοκρατία, παιδεία, κλπ) είναι λογικό και επόμενο ο μέσος Έλληνας πολίτης να γυρίσει την πλάτη στους κάθε λογής χούλιγκανς. Δεν είναι όμως αυτό το αληθινό δίλημμα. Σαφώς και πρέπει να αλλάξουν πράγματα στην παιδεία, όπως και σε πολλούς άλλους τομείς. Μας συμφέρει όμως πραγματικά μια παιδεία δύο και περισσότερων ταχυτήτων; Αποκλείοντας τις οικονομικά ασθενέστερες τάξεις από σοβαρά εφόδια για το μέλλον και διευκολύνοντας τις συναλλαγές μεταξύ πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και ιδιωτικών οικονομικών φορέων οδηγούμαστε σε μία εκπαίδευση που ναι μεν μπορεί να προσφέρει σε κάποιους ανταγωνιστική κατάρτιση για την επαγγελματική τους αποκατάσταση, αλλά δεν έχει καμία σχέση ούτε με την ευρύτερη έννοια της παιδείας (σκεπτόμενοι πολίτες), ούτε με την όποια αντικειμενικότητα οφείλει να διαθέτει η επιστημονική γνώση (π.χ. έρευνες χρηματοδοτημένες από τη Χ εταιρεία δεν πρόκειται ποτέ να συγκρουστούν με τα συμφέροντα της).
Το επιχείρημα ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει στις ΗΠΑ και είναι όλα μέλι-γάλα δε μου λέει και τόσα πολλά, κυρίως γιατί πρόκειται για μια χώρα με τεράστιες κοινωνικές ανισότητες, όπου μια χούφτα πολύ μεγάλα πανεπιστήμια (ivy league) έχουν αποκτήσει αρκετή δύναμη και κύρος ώστε να μπορούν να πάνε κόντρα όποτε θέλουν σε επιμέρους εκπροσώπους της πολιτικής ή οικονομικής εξουσίας (της οποίας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος). Από εκεί και πέρα όμως, το επίπεδο της εκπαίδευσης είναι αρκετά χαμηλό σε σχέση με τα πρότυπα και δεδομένα άλλων ανεπτυγμένων κρατών (π.χ. Σκανδιναβικές χώρες).
Σίγουρα τα συλλαλητήρια που γίνονται κατά καιρούς με επίκεντρο την παιδεία έχουν και διαφορετικές αφορμές – για τις πραγματικές αιτίες που οδηγούν αυτούς τους ανθρώπους στους δρόμους μπορούμε να ανοίξουμε μία άλλη μεγαλύτερη συζήτηση – αλλά η ουσία είναι ότι τα πράγματα παραμένουν για δεκαετίες στάσιμα. Φυσικά σε μια δημοκρατία υπάρχουν πολλές και διαφορετικές απόψεις, αλλά κάποια γνώμη πρέπει στο τέλος της συζήτησης να επικρατήσει ώστε τα πράγματα να κινηθούν, να υπάρξει πρόοδος. Αυτό δεν σημαίνει πως η εκάστοτε πλειοψηφία έχει πάντα δίκιο (άραγε ποιος είναι αυτός που θα το κρίνει) αλλά εάν πραγματικά πιστεύουμε σε μία δημοκρατική κοινωνία τότε οι αντιδράσεις των διαφωνούντων θα πρέπει να έχουν και κάποιο τέλος.
Τα παραδείγματα που φέρνει στην συζήτηση ο Helix Nebulae περί γεγονότων της χούντας, είναι μάλλον άκαιρα και αυτό γιατί διαφορετικά εκφράζεται ένας λαός κάτω από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς και διαφορετικά σε καιρούς δημοκρατίας. Τα περί χρηματιστηρίου επίσης τα βρίσκω λίγο άστοχα και αυτό γιατί για συγκεκριμένο θέμα νομίζω πώς ο κόσμος δεν κατέβηκε στους δρόμους επειδή κατανόησε και δέχτηκε την ατομική του εύθηνη.
Όλοι μας συμφωνούμε στο ότι πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στην παιδεία. Το βασικό επιχείρημα αυτών που αντιδρούν στις προωθούμενες αλλαγές είναι: πανεπιστήμια για όλους ή μόνο για τους λίγους και οικονομικά δυνατούς. Νομίζω πως στην παρούσα φάση αυτό είναι το πραγματικά πλαστό δίλημμα. Πιστεύω πως οι πλειοψηφία των Ελλήνων κατανοεί πως η δημόσια και δωρεάν παιδεία είναι όπως και ή κοινωνική περίθαλψη ένα αγαθό το οποίο έχει κατακτηθεί έπειτα από πολλούς αγώνες και κάνεις δεν επιθυμεί να το απεμπολήσει. Παρόλα αυτά το σύστημα είναι χαλασμένο και το τελευταίο που χρειάζεται είναι μπαμπούλες.
Δεν θέλω να αναφερθώ επί μακρόν στα επιχειρήματα περί ιδιωτικής καθοδηγούμενης χρηματοδότησης της έρευνας, απλά θα κάνω μερικά σχόλια. Οι καλά διοικούμενες και επιτυχημένες επιχειρήσεις έχουν τα δικά τους τμήματα έρευνας και ανάπτυξης και δεν χρειάζονται την κάπως δυσκίνητη λειτουργία των ακαδημαϊκών εργαστηρίων, για να προωθήσουν την στοχευόμενη ανάπτυξη προϊόντων. Ακόμη και εάν κάποια επιχείρηση θέλει μέσω χρηματοδότησης να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα (βλ. καπνοβιομηχανίες), υπάρχουν νόμοι που υπαγορεύουν την αναγραφή του έννομου συμφέροντος (vested interest) του συντάκτη της εργασίας όταν αυτή δημοσιεύεται καθώς και την πηγή της χρηματοδότησης, ώστε ο ανεξάρτητος αναγνώστης να μπορεί να βγάζει τα δικά του συμπεράσματα. Τέλος οι υπεραπλουστεύσεις του τύπου «η Αμερική με τις τεράστιες ανισότητες…» μάλλον φανερώνουν την έλλειψη φρέσκων ιδεών αλλά και τόλμης, γιατί το θέμα δεν είναι να αρχίσουμε τις συγκρίσεις αλλά και τις αντιγραφές του «κακού» αμερικάνικου συστήματος ή του «καλού» σκανδιναβικού αλλά να δούμε την ελληνική πραγματικότητα κατάματα και να συνεισφέρουμε όλοι, χωρίς προκαταλήψεις στην λύση του προβλήματος.
Αποκομματικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης τώρα!
Αμήν!
Και όμως, η θλιβερή αλήθεια είναι οτι στις συγκεκριμένες διαδηλώσεις μετέχουν ΜΟΝΟ κομματικά μέλη.
Πάντως όσον αφορά τα πρώτα σχόλια έχει ενδιαφέρον να βλέπεις φίλους της αριστερής ιδεολογίας να κόπτονται τόσο για την χρήση της Ελληνικής γλώσσας.
Tο μειζον προβλημα της ελληνικης παιδειας φαινεται ξεκαθαρα στον τροπο που αντεδρασαν ορισμενοι, γιατι καποιος η καποια αγγλοφωνος συνομιλητης τολμησε ν’αμφισβητησει τη δεσποτεια της γλωσσας και το δικαιωμα της μεταφυσικης δημιουργιας του ανθρωπου
οπως το διαμορφωνουν 100.000 χρονια πια αυτοι που σκοπευουν να εξουσιαζουν τους αλλους εν ονοματι του αγνωστου δημιουργου της ζωης[για ποσα χρονια ακομα αληθεια]….
Ετσι λοιπον επιβραβευονονται οι προγονοι μας που στο παραμυθι της Βιβλου, βαζουν το θεο να τιμωρησει αυτους που τον πλησιαζαν με την αλλαγη του τροπου επικοινωνιας [Βαβελ], για να τους εμποδισει να ενωσουν τις δυναμεις τους και να φτασουν τον δημιουργο τους και τα μυστικα που αφορουν την υπαρξη τους…
Ενας εθνικισμος που βαζει εμποδια ταυτοτητας σε οσους αρνουνται να υποκυψουν στην παγκοσμια προκληση που σημερα θελει σαν γλωσσα την αγγλικη αλλα οχι σαν νοοτροπια τον νεοφιλελευθερισμο και την νεοσταυροφορια….
Αυτοι που υπερασιζονται τη σημερινη κατασταση στην παιδεια , με η χωρις κουκουλα , ΝΔτες , αναρχικοι η ΚΚΕ, το ιδιο και το αυτο κανει, στην ουσια ολοι μαζι απαρτιζουν το αποστημα της Ελληνικης κοινωνιας , το βαρυδι της παρανομης και καταχρηστικης, για καθε εννοια, δημοκρατιας , της σχεσης κρατους- εκκλησιας και πολιτικων που θελουν τη μορφωση -εργαλειο δημαγωγιας και διαπλοκης , ποινικοποιοντας εν ονοματι των συμφεροντων του λαου μας το πραγματικα αρχαιοτερο επαγγελμα που ειναι το εμποριο και οχι η πορνεια, αφου παρα τις συντονισμενες προσπαθειες και των 2 τελευεταιων κυβερνησεων να κρυψουν τις τοιχογραφιες της Θηρας απο το παγκοσμιο πολιτιστικο κοινο τους , εντουτοις οι γυναικειες φιγουρες σε θεση αρχηγικη και δεσποζουσα εκεινης των ανδρων με γυμνα κορμια , να πνιγονται στη μαχη για να προστατευεσουν την γυναικοκρατουμενη κοινωνια τους , σιγουρα δεν θα χρειαζοτανε να πληρωνουν λεφτα στους μαστρωπους που σημερα εχουν μετατρεψει τη Χωρα σε μπρορδελο, εν ονοματι της διατεταγμενης τους υπηρεσιας να ελεγχουν τη γνωση μεσω μιας γλωσσας που κανεις δεν μιλαει σημερα στην ευρωπη, αλλα καθε ευρωπαικη γλωσσα εχει 1/3 λεξεις να αποδεικνυουν οτι καποτε ηταν και αυτοι Ελληνες, αλλα καποιοι θελουν να μην το μαθουν ποτε, για να μην τους χαλασουν το βολεμα και την εκμεταλευση του λαου που τους εμπιστευτηκε τη διακυβερνηση του και μαλιστα με κοινοβουλευτικες διαδικασιες!!!!
It will be easies if Greece weas the only nation in the world. but reality is different. There are others outside the national borders. Those “others” are doing their best to catch up or overcome Greece. If Greeks think they can survive in their bubble and only work for the public sector then the coutnry has already chosen its path.
Αγαπητέ PantelisR, σας οφείλω μία απάντηση – μια που είστε ο μοναδικός στην παρούσα συζήτηση που μπαίνετε στον κόπο να παραθέσετε επιχειρήματα, αντί να συνθηματολογείτε ή να παραληρείτε λες και έχετε πάρει ληγμένα ναρκωτικά (βλ. προηγούμενο σχόλιο).
Η δημόσια και δωρεάν παιδεία, όπως και η κοινωνική περίθαλψη που αναφέρετε δεν είναι κεκτημένα αγαθά που βρίσκονται εκτός κινδύνου στην ελληνική κοινωνία. Όλοι ξέρουμε ότι 9 στις 10 φορές χρειάζεται να δώσεις στο γιατρό φακελάκι για να τηρήσει τον όρκο του στον Ιπποκράτη ή ότι οι συνθήκες πρόνοιας κάθε άλλο παρά ιδανικές είναι. Σε μία σωστά οργανωμένη κοινωνία με αδιάφθορη πολιτική ηγεσία, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα βοηθούσαν το δίχως άλλο για την περεταίρω βελτίωση του επιπέδου της εκπαίδευσης (μέσω του υγειούς ανταγωνισμού, κλπ). Στο Ελλαδιστάν όμως όχι. Εκτός κι αν υπάρξει σοβαρός και αδιάβλητος ελεγκτικός μηχανισμός που να διασφαλίζει ότι δεν θα μπορεί ο κάθε “ημέτερος” (οποιασδήποτε κυβερνητικής παράταξης) να βαφτίσει την προχειροστημένη κομπίνα του πανεπιστήμιο. Ή εκτός αν υπάρξει πολιτική βούληση που να προστατεύει τα κρατικά πανεπιστήμια, να τα χρηματοδοτεί κανονικά και όχι να τα αφήσει στη μοίρα τους να ρημάξουν. Επειδή λοιπόν εγώ δεν έχω δει δείγματα τέτοιας νοοτροπίας ούτε από αυτή την κυβέρνηση ούτε από την προηγούμενη, στέκομαι ιδιαίτερα επιφυλακτικά απέναντι στις καραμέλες περί ελεύθερης αγοράς και ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Αν θέλουμε (και) ιδιωτική παιδεία, πρέπει να κάνουμε διάλογο και να διεκδικήσουμε ορισμένα πράγματα που μπορεί να θεωρούνται κεκτημένα αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου.
Α, και κάτι τελευταίο που αφορά κυρίως τους υπόλοιπους σχολιαστές: Έλεος πια με τους μανιχαϊστικούς διαχωρισμούς που θεωρούν ότι όποιος διαφωνεί με τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία οφείλει να είναι οπαδός της (παλαιοκομματικής) αριστεράς! Ή ότι είναι αυτομάτως εθνικιστής όποιος ειρωνεύεται ένα παιδάκι που πρόσφατα πήγε να σπουδάσει στο εξωτερικό και τώρα πιθηκίζει τα αγγλικά ως ανώτερη γλώσσα (giati opou kai na paei i Ellada ton pligonei). Για σοβαρευτείτε σας παρακαλώ οι υπόλοιποι και κοιτάξτε να σκέφτεστε τουλάχιστον πριν μιλήσετε…
@ Helix: ελληνικά φοντς έχει μόνο το λαπτοπ. και από την αλλή είναι δικαιώμα μου να επιλεγώ σε ποιά γλώσσα θα επικοινωνώ. Καταλαβαίνω ότι φαίνεται “ακυρο” να γράφω στα αγγλικά, αλλά είναι προσωπική μου επιλογή(κυρίως για αισθητικούς λόγους). Η ελευθερή αγορά οφελεί το σύνολο και δεν επιβαρύνει το σύνολο για να καλοπεράσουν οι λίγοι
…και ενώ εκνευρισμένοι όλοι σαν τυπικοί νεοέλληνες καθόμαστε και ασχολούμαστε με φαιδρότητες (και ναι, η Ελλάδα μας πληγώνει φίλε Helix), κάποια στιγμή, κάποιες αράδες πιό πάνω ο συντάκτης του άρθρου μας λέει:
Αυτη την πρόταση δεν τη διερεύνησε ΚΑΝΕΝΑΣ ως τώρα, αναλισκόμενοι σε εγωκεντρικές ατάκες. Ισχύει το παραπάνω. Και σε τι βαθμό; Αν ισχύει, τότε ότι λέμε εδω πέρα είναί άστοχο καί άκερο. Είναι σαν αν σου λένε (το δεύτερο ενικό για λόγους ποιητικής άδειας και όχι απευθυνόμενο προσωπικά σε κανένα συνομιλητή) ότι πάει να πέσει Ατομική βόμβα και πρέπει να φύγεις ή να πάρεις μέτρα και εσύ αντί να κάνεις κάτι, να προετοιμαστείς και να αντιδράσεις, βγάζεις πανώ και πάς στο σημείο της μελλοντικής έκρηξης της βόμβας για να διαμασρτυριθείς για τους κακούς Αμερικανούς.
Αν στην ώρα μας είχαμε φροντίσει να εντάξουμε σε κάποιο σχήμα την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση (γιατι πρώτα κάνεις τη θεσμική-ιδεολογική ρύθμιση και τους κανόνες της και μετά αποφασίζεις ποιός επιμέρους τηρεί τα κριτήρια) κάποια πολλά χρόνια πριν, είναι μάλλον σίγουρο ότι οι όποιοι κραδασμοί θα είχαν απορροφηθεί. Σίγουρα κάποια άλλα προηγούμενα στην Ελληνική κοινωνία δεν είναι ενθαρρυντικά. Και ναι, κάποια “κολέγια” υπήρξαν κατα συρροή μηχανές παραβάσεων της εργατικήςε νομοθεσίας αλλά και των επιχειρηματικών ηθών. Στην περίπτωση ,μας όμως η αγορά εν μέρει ενδεχόμενα θα είχε επιβάλλει και κάποιο ανταγωνισμό εφόσον θα είχαν εισέλθει και ισχυροί παίκτες όπως εφοπλιστές και ιδρύματα, οπότε τα “κολέγια” θα είχαν είτε εκσυγχρονιστεί, είτε κλείσει, ενώ τα καλά θα καρπούντο τους όποιους κόπους τους για τη διατήρηση σχολείων επιπέδου.
Από την άλλη, γιατι είναι οι φιλελέυθεροι υπεύθυνοι για μανιχαϊσμό και δεν είναι οι αντιδρούντες οι οποίοι ματαιώνουν μέρες καριέρας σε κρατικά ιδρύματα με το γνωστό θορυβώδη τρόπο; Είναι δυνατόν αν μην έχει η ΑΣΟΕΕ και υηη Βιομηχανική Πιεραιώς πχ επαφές με εταιρείες; Μήπως οι φωνασκούντες και οι κομματαρχες καθοδηγητές τους θα βρούν δουλειά στα νέα παιδιά;
Συμφωνώ με τις επιφυλάξεις αλλά θεωρώ ήττα και φοβική παραίτηση το να μην πηγαίνουμε σε τίποτα μπρός διότι αν… κλπ κλπ. ¨Οπως επίσης θεωρώ ότι η παρούσα κατάσταση βολεύει ορισμένους καθηγητές οι οποίοι είναι ανεξέλεγκτοι και φοβούνται την αξιολόγηση και -ναι- τον ανταγωνισμό.
Οπότε, ας δούμε τι θα γίνει σύντομα διότι αν ισχύει αυτό που λέει ο κος Σκάλκος, θα βρεθούμε με μια ντε φάκτο κατάσταση όπου θα αναγκαστούμε μεν να αναγνωρίσουμε κάποια καλά σχολεία, αλλά ταυτόχρονα και πολλά άλλα που δεν το αξίζουν και που σε οποιαδήποτε άλλη ευνομούμενη χώρα θα είχαν κλείσει…
@Helix Nebulae
@Zanat0s
Τι ζόρι ρε τραβάς με τον άνθρωπο που θέλει να γράφει Αγγλικά; Πόσα χρόνια είσαι παλληκάρι μου εκεί στα ξένα 30- 40; Γιατί έχω κι εγω ένα μπάρμπα και δεν μιλάει σχεδόν καθόλου Ελληνικά πια και σε καταλαβαίνω.
Τωρα απο την αλλή, δεν κρεμόμαστε κι απο τα χείλη σου, πήγαινε με το καλό σπιτι, βγάλε τα παπούτσια να ξεκουραστείς αναψε το ρημαδιασμένο το laptop και γράψε στα Ελληνικα.
Α! και δεν είναι δικαιωμά σου να γράφεις σε ότι γλώσσα θες, Ελληνικά να γράφεις, αλλιώς να γράφεις σε κανα αγγλικό post.
Αντε γιατι κι αλλοι πήγαμε εξω και γυρίσαμε και πάλι έξω και παλι μέσα, αλλα ρε πούστηδες και εξω που πάμε φραπε, ζητάμε!!!
χεχε @Χελιξ Νεμπούλα.
άι ντού νοτ γούαντ του ράιτ ιν ινγλις.
Ατυχησές δεν πίνω φραπέ, ούτε καφέ. Δεν πίνω ούτε ΓΟΥΙΣΚΙ.
αυτά και άλλα πολλά.
Καλά ε, οστεοπόρωση…. Ξεκίνησε ένα ενδιαφέρον θέμα και καταλήξαμε να παρακολουθούμε φαγωμάρα για τι γραμματοσειρά και γλώσσα θα χρησιμοποιηθεί….
Θα σε παρακαλούσα Helix Nebula να συνεχίσεις την ανάπτυξη ιδεών σου γιατί μ’ ενδιαφέρουν και να αφήσεις στην άκρη τύπους Zanat0s που δεν ανέχονται την νεολαία που “καίει αυτοκίνητα” και σπάει μαγαζιά (ΠΑΜΦΤΩΧΩΝ!!!!)χρυσοχόων και αντιδρά σε μια αδιάλλακτη κυβέρνηση που περνάει μέτρα με τον άστε ντούα (γιατί πως να το κάνουμε, η κυβέρνηση δικαιολογείται να τα κάνει αυτά, κυβέρνηση είναι ντε…) και στέλνει ΜΑΤ με φυσούνες, φαλτσέτες, γκλομπ και σιδηρογροθιές σε περίπτωση υποτροπής (γιατί πως να το κάνουμε, αυτά είναι αποδεκτά μέτρα καταστολής, το κλάμα βγήκε απ’τον παράδεισο ντε…).
Παραγωγή, παραγωγή, παραγωγή….. Ναι φίλτατε Zanat0s, είχαμε ΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ να επιβιώσουμε την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα! Ο ξεπουλημένος ΟΤΕ, η ιδιωτικού δικαίου ΔΕΗ, η και καλά “φαλιρισμένη” Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος προς τους Έλληνες και άλλα πολλά είναι μικρολεπτομέριες μπροστά στο κάλεσμα επενδυτικών κεφαλαίων για την παιδεία… Πιές ένα ΟΥΪΣΚΙ καλύτερα….
Ξέχασα, δεν πίνεις… Τσαγάκι μήπως;….
Ξέχασα… Φίλτατε Μαλούκο, το σχέδιο νόμου της αξιολόγησης των Α.Ε.Ι. (που είναι να γίνει και για τα Τ.Ε.Ι.) δεν θα αξιολογεί τους καθηγητές βάση της ποιότητας της διδασκαλίας τους αλλά βάση του κατα πόσο συμβάλλουν στην έρευνα, πράγμα που δεν αλλάζει το καθηγητικό κατεστημένο όπως το ξέρουμε σήμερα. Σχετικά με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια… Θέλετε να υπάρχουν; Κανένα πρόβλημα! Κάντε τα! Αλλά κάθε φοιτητης να έχει δωρεάν σίτηση, στέγαση, μεταφορές, συγράμματα, επιδότηση για προσωπικά έξοδα ας πούμε… 10.000 ευρώ τον χρόνο, μηχανήματα προφυλακτικών στις τουαλέτες που θα είναι δωρεάν….
Τι με κοιτάτε γουρλωμένα; Ανάπτυξη του ανταγωνισμού δεν θέλουμε; Δεν είναι ανταγωνισμός ποιό ίδρυμα εξασφαλίζει καλύτερα τις βιοτικές συνθήκες του φοιτητη να σπουδάζει απαλλαγμένος απο κάθε άγχος οικονομικής βιωσιμότητας και να δίνεται πραγματικά στη μάθηση; Α ξέχασα, είμαστε στα χρόνια του φιλελευθερισμού και όπως το δικαίωμα που έχω να γράφω εδώ την γνώμη μου υπάρχει, έτσι υπάρχει το δικαίωμα του κάθε ιδιώτη να ανοίξει πανεπιστήμιο που τα έσοδα του θα προέρχονται απο τους φοιτητές. Τώρα το οτι το γαϊτανάκι του ανταγωνισμού θα είναι ποιό ίδρυμα βγάζει το πιο πειθαρχημένο εργατικό δυναμικό για τις απαιτήσεις της παραγωγής, γιατί αν ξεκινάς με οικονομικά κίνητρα καταλήγεις σ΄ αυτά, είναι άλλο θέμα….
Λοιπόν παιδιά, ωραία όλα αυτά αλλά το έργο το’χω ξαναδεί. Όποιου του λέει κάτι Elephant & Castle, Camberwell Green και Brixton, περιοχές του Λονδίνου, ας το πεί, γιατί εκεί ήμουνα και μην μου τσαμπουνάτε ιστορίες για ανωτερώτητα των ξένων έναντι των Ελλήνων γιατί κάθε λαός έχει τα καλά και τα στραβά του, αλλά οι Άγγλοι, όπως τους έζησα, ξέρουν καλύτερα πως να κρύβουν τα στραβά τους απο τους ίδιους και τον έξω κόσμο. Ποιός μου λέει το ίδιο και για τους άλλους;….