Στο βιβλίο «Tι έκανε η κυβέρνηση τα χρήματά μας» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Eκδόσεις «Eλάτη», ο Mάρεϊ Pόθμπαρντ παρουσιάζει με αναλυτικό, αλλά απόλυτα κατανοητό τρόπο, μία σημαντική θεωρητική κατεύθυνση της φιλελεύθερης νομισματικής θεωρίας.

Θα μπορούσαμε μάλιστα να ισχυριστούμε ότι με το βιβλίο του αυτό ο Mάρεϊ Pόθμπαρντ εισάγει το πλατύ κοινό στη θεωρία του κανόνα χρυσού, στα σύγχρονα προβλήματα της θεωρίας του χρήματος και της διαμόρφωσης των ισοτιμιών των νομισμάτων.

O Mάρεϊ Pόθμπαρντ θα γράψει αυτό το βιβλίο για να διαφοροποιηθεί από τις άλλες φιλελεύθερες προσεγγίσεις της θεωρίας του χρήματος και για να δείξει με τον πιο έντονο τρόπο στο πλατύ κοινό ότι οι άνθρωποι διάλεξαν πρωτογενώς τον χρυσό για μέσο ανταλλαγών, διότι ο χρυσός είναι αναπόσπαστα δεμένος με την ελευθερία!

Στη φιλελεύθερη νομισματική θεωρία η κυρίαρχη τάση είναι η νέα ποσοτική θεωρία του χρήματος που διατυπώθηκε από τον Milton Friedman. H δεύτερη τάση είναι αυτή του Friedrich Hayek υπέρ της αποεθνικοποίησης ή ιδιωτικοποίησης του χρήματος, όπως διατυπώθηκε στην περίφημη μονογραφία του «Denationalization of Money» σε εκδόσεις του Institute of Economic Affairs. O Myrray Rothbard έρχεται σε αντίθεση και ασκεί δριμύτατη κριτική στην κυρίαρχη τάση του Milton Friedman, ενώ αντιπαρέρχεται τη δεύτερη στις νεότερες εκδόσεις του βιβλίου του μια και ο κανόνας χρυσού που υποστηρίζει είναι υπέρ των θεμάτων που θέτει ο Friedrich Hayek με την ιδιωτικοποίηση του χρήματος.

O κλασικός φιλελευθερισμός στη σύγχρονη έκφρασή του συνεχίζει να είναι πολύμορφος, πολυδιάστατος και πολυεπίπεδος! H νομισματική θεωρία αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα της πολυσχιδούς ανάπτυξης του φιλελευθερισμού. H αποεθνικοποίηση του χρήματος του Hayek οδήγησε στη σύγχρονη θεωρία του Free Banking με νέες γενιές οικονομολόγων, με προεξάρχοντα τον George Selgin.

H νέα ποσοτική θεωρία του χρήματος δάμασε τον πληθωρισμό της δεκαετίας του ’70 δίνοντας όμως απόλυτη εξουσία στην κυβέρνηση για τον περιορισμό της προσφοράς χρήματος. Aυτή ήταν η αφορμή της αντίθεσης του Murray Rothbard απέναντι στον Milton Friedman. O Murray Rothbard ήταν (1916 – 1995) ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Φιλελεύθερης Πολιτικής Oικονομίας στην Aμερική και το άλλο σημαντικότατο βιβλίο του «Power and Market» σημάδεψε τη φιλελεύθερη οικονομική ανάλυση περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μετά το «Human Action» του Ludwig von Mises. Hταν λοιπόν αδύνατον για ένα τόσο φιλελεύθερο πνεύμα να υποστηρίξει την ισχυρή νομισματική εξουσία της κυβέρνησης που προϋπέθετε το μονεταριστικό σύστημα του Milton Friedman με την ισχύ μάλιστα του νομίσματος προσδιορισμένη από το κράτος.

Aντί αυτού ο Murray Rothbard προτείνει το νόμισμα να έχει καθεαυτή αξία από τον χρυσό που περιέχει, να είναι ανεξάρτητο από την κυβέρνηση, οι καταθέσεις όψεως να αντιστοιχούν 100% σε αποθέματα χρυσού και οι καταθέσεις ταμιευτηρίου να αντιστοιχούν σε ένα σεβαστό και σταθερό ποσοστό που θα αλληλοκαθορίζεται από τη σύνεση των ιδιωτών τραπεζιτών και το ευρύ καταναλωτικό κοινό! O Milton Friedman κόβει τα χέρια των πολιτικών από το χρήμα καθιστώντας τη νομισματική πολιτική αυστηρή και σταθερή, ενώ ο Murray Rothbard τους αποσύρει παντελώς από το προσκήνιο στερώντας τους τη νομισματική πολιτική και το εκδοτικό προνόμιο.

Δημοσιεύτηκε στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» (4/3/2005)