Σοβιετικό Σύστημα Υγείας

Φεβ 16th, 2009 | | Κατηγορία: Πάσχος Μανδραβέλης | Email This Post Email This Post | Print This Post Print This Post |

Το τραγικό περιστατικό της Θεσσαλονίκης ανέδειξε ένα τεράστιο πρόβλημα στο χώρο των προμηθειών υγείας. Χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή διότι δεν υπήρχαν τα αναγκαία και φθηνά αναλώσιμα για να λειτουργήσουν οι ακριβοί και σωτήριοι απινιδωτές. Ο υπουργός Υγείας δήλωσε ότι η πρώτη έρευνα «δείχνει ότι και στοκ ασφαλείας υπήρχε και αποθέματα. Κάποιος λοιπόν δεν έκανε καλά τη δουλειά του…»· λες κι αυτός που δεν έκανε καλά τη δουλειά του είναι από την Γουϊνέα και όχι από τον τομέα ευθύνης του. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας κ. Ευάγγελος Αραμπατζής δήλωσε ότι «οι εγκρίσεις προγραμματισμένων αγορών των νοσοκομείων χρειάζονται 1,5 με 2 μήνες για να διεκπεραιωθούν» και τα νοσοκομεία οφείλουν να προϋπολογίζουν αυτό το χρόνο. Ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ κ. Νίκος Παπαναστασίου δήλωσε ότι πάντα υπάρχει στοκ, ενώ οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι έκαναν αίτηση από τον Οκτώβριο και αναλώσιμα δεν πήραν. Ποιος λοιπόν «δεν έκανε καλά τη δουλειά του»;

Υπήρχε όμως ένα πιο αποδοτικό σχήμα για να μη λείπουν τα αναγκαία αναλώσιμα των εκατό ευρώ από τα νοσοκομεία της χώρας. Ονομαζόταν «Περιφερειακά Συστήματα Υγείας» (ΠΕΣΥ). Το είχε ξεκινήσει επί ΠΑΣΟΚ ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος

Καταρχήν πρέπει να παρατηρήσουμε ότι το στοκ ασφαλείας υπάρχει στην Αθήνα. Εκεί όπου εδρεύει και η Επιτροπή Προμηθειών Υγείας. Για να αποκτήσει λοιπόν το νοσοκομείο π.χ. Σουφλίου σύριγγες των 0,2 ευρώ, πρέπει να κάνει αίτηση στην Αθήνα, να εξεταστεί σε 1,5 – 2 μήνες, να εγκριθεί και να σταλούν οι σύριγγες από την Αθήνα στο Σουφλί· αν δεν έχουν εν τω μεταξύ πεθάνει καναδυό ώστε να επισπευσθεί η παραγγελία. (Σ.Σ.: μια μέρα μετά το θανατικό το υπουργείο έστειλε 12 «αυτοκόλλητα» στη Θεσσαλονίκη, προφανώς αντί στεφάνου για τον αδικοχαμένο 53χρονο).

Υπήρχε όμως ένα πιο αποδοτικό σχήμα για να μη λείπουν τα αναγκαία αναλώσιμα των εκατό ευρώ από τα νοσοκομεία της χώρας. Ονομαζόταν «Περιφερειακά Συστήματα Υγείας» (ΠΕΣΥ). Το είχε ξεκινήσει επί ΠΑΣΟΚ ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος και δι’ αυτών αποκεντρωνόταν η σοβιετική διαδικασία των αιτήσεων, εγκρίσεων, και αναφορών στο απαράτ της Αθήνας. Δυστυχώς ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε η νέα διακυβέρνηση ήταν να το καταργήσει με αποτέλεσμα να σβήνουν άνθρωποι επειδή κάποια αναλώσιμα χάνονται στον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας. Καταργήθηκε δε, πριν καν προλάβει να αξιολογηθεί σε βάθος.

Μεγαλύτερο πρόβλημα και από ό,τι κι αν δείξει η ΕΔΕ, είναι το γεγονός ότι χρειαζόταν αίτηση για μια προμήθεια των εκατό ευρώ

Πολλοί θα ισχυριστούν ότι και το νέο σύστημα παρουσίαζε πολλά προβλήματα, ένα εκ των οποίων ήταν οι σπατάλες. Θα συμφωνήσουμε, σημειώνοντας ότι κάθε σύστημα έχει προβλήματα και κυρίως όταν αρχίζει η λειτουργία του. Σίγουρα κάποια από τα 13 ΠΕΣΥ, είτε επειδή δεν είχαν την εμπειρία των προμηθειών, είτε επειδή κάποιοι λαδώνονταν, δημιούργησαν υπέρογκες σπατάλες. Αυτές θα μπορούσαν να εξαλειφθούν διά της σύγκρισης των δαπανών με τα άλλα ΠΕΣΥ και της διόρθωσης των κακών κειμένων. Η κυβέρνηση όμως προτίμησε να κόψει το κεφάλι, αντί να θεραπεύσει τον πονόδοντο. Ξαναγύρισε στο σοβιετικό σύστημα υγείας, με αποτέλεσμα και οι σπατάλες να μη μειωθούν και οι νοσηλευτές να ψάχνουν αυτοκόλλητα και να μη βρίσκουν.

Δεν ξέρουμε αν η αίτηση από τη Θεσσαλονίκη έγινε στην ώρα της -δηλαδή 2 μήνες πριν τελειώσουν τα αυτοκόλλητα- ή αν χασομέρησε στους διαδρόμους του υπουργείου Υγείας. Μεγαλύτερο πρόβλημα και από ό,τι κι αν δείξει η ΕΔΕ, είναι το γεγονός ότι χρειαζόταν αίτηση για μια προμήθεια των εκατό ευρώ.

Πάσχος Μανδραβέλης

6 σχόλια
Leave a comment »

  1. Περί του σοβιετικού συστήματος υγείας διακρίνω μία άγνοια. Βλέπετε αγαπητέ -πέρα από την προπαγάνδα- το σοσβιετικό σύστημα υγείας είχε περιφερειακά όργανα προμηθειών και συντονισμού νοσοκομείων κλπ και κάθε δημοκρατία είχε 4-8 περιφερειακά συντονιστικά. Στο υπόλοιπα εννοείται συμφωνούμε απολύτως.

  2. Κατ’αρχάς ο άτυχος ασθενής (όπως άκουσα στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ) δεν πέθανε από καρδιά, αλλά από αιμοραγία του πεπτικού συστήματος όπως έδειξε η νεκροψία. Ο ιατροδικαστής είπε πως και να ήταν πλήρης ο απινιδωτής δεν επρόκειτο να την γλυτώσει. Αυτά για την πληρότητα της υπόθεσης. Γιατί επί της ουσίας δεν αλλάζει τίποτα για το ΕΣΥ. Το οποίο κατά την γνώμη μου είναι μια ιερή αγελάδα που έχει πεθάνει αλλά κανείς δεν το παραδέχεται. Ένας ακόμα από τους δογματισμούς που μας έχει κληρονομήσει η μεταπολιτευτική επικράτηση του αριστερού λόγου.

    Τώρα φυσικά η λύση δεν είναι η αποκέντρωση του κράτους, όπως επανειλημμένα ευαγγελίζεται ο Μανδραβέλης, γιατί το αποκεντρωμένο κράτος παραμένει κράτος. Όπως πολύ σωστά διευκρινίζει και ο δείμος του πολίτη και το Σοβιετικό κράτος αποκεντρωμένο ήταν. Άλλο αποκέντρωση, άλλο αυτοδιοίκηση. Μιά σύγχυση εννοιών πολύ διαδεδομένη στην Ελλάδα ακόμα και σε αποφοίτους νομικής και πολιτικών επιστημών. Αποκέντρωση σημαίνει χωρική αποκέντρωση αρμοδιοτήτων χωρίς όμως διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια. Αυτοδιοίκηση αντιθέτως σημαίνει κάποιο ποσοστό αυτοτέλειας από το κεντρικό κράτος. Που μπορεί να φτάνει έως πλήρη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια. Υποθέτω πως ο Μανδραβέλης αυτό εννοεί, αλλά βλέπετε η σύγχυση των εννοιών…..

    Η όλη συζήτηση περί καλής λειτουργίας του κράτους βέβαια, όπως την κάνει ο Μανδραβέλης, κάθε άλλο παρά φιλελεύθερη είναι. Το ερώτημα είναι αν πρέπει το κράτος να ασχολείται με την υγεία και μέχρι ποιού σημείου. Γιατί το κράτος αυτό είναι. Αποκεντρωμένο ή μη, εξ αντικειμένου δεν μπορεί να παρέχει υπηρεσίες αξιόπιστες, αποτελεσματικές και οικονομικά αποδοτικές.

  3. Μην επαναλαμβάνετε άκριτα ό,τι λέει ο Αβραμόπουλος για να πιαστεί από κάπου: ο ρυθμός, σύμφωνα με τους παριστάμενους, ήταν κολπική μαρμαρυγή – ευτυχώς τα μηχανήματα κρατάνε και τα καρδιογραφήματα – και σύμφωνα με τις τελευταίες οδηγίες της ERC αυτός είναι απινιδώσιμος ρυθμός, την βγάλει δεν την βγάλει ο ασθενής. Τα υπόλοιπα ότι ο ασθενής θα πέθαινε έτσι κι αλλιώς αφορούν μάλλον στο ότι όλοι μας κάποια στιγμή θα πεθάνουμε έτσι κι αλλιώς. Για την ιστορία να προσθέσω ότι υπάρχουν δυο συστήματα επείγουσας ιατρικής, το αγγλοαμερικάνικο και το γαλλογερμανικό. Το σοβιετικό σύστημα επείγουσας ιατρικής, ως παραλλαγή του γαλλογερμανικού, με την αίρεση ότι δεν διέθετε εναέρια μέσα, θεωρείται το καλύτερο σύστημα επείγουσας ιατρικής ποτέ. Ψιλά γράμματα…

  4. – Αν δεν δίνουν τα Νοσοκομεία Απολογισμούς και Προυπολογισμούς, κακώς παίρνουν ο’τιδήποτε, συμπεριλαμβανομένων και των μισθών όλου του Προσωπικού.
    – Αν ασθενής δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί σε Δημόσιο Νοσοκομείο, να πηγαίνει σε Ιδιωτικό και το Κράτος να καλύπτει τα έξοδα απο την επιχορήγηση του αντιστοίχου δημοσίου Νοσοκομείου.
    – Αυτά, μεταξύ τυρός και αχλαδίου, (στο Ελλάδα…)

    – Στο αποθανόν Σοβιετικό Σύστημα, μεταξύ άλλων, έλλειπαν λεπτές σύριγγες (έχω ιδίαν πείραν), διότι επωλούντο (μαζί με τα αντίστοιχα περιεχόμενα) στην μαύρη……

  5. @δειμος του πολιτη

    Μαλλον σε εσας διακρινω μια αγνοια κυριε, αν με το σχολιο σας προσπαθειτε να δωσετε στο σοβιετικο συστημα εναν αερα αποκεντρωσης και περιφερειακης αυτονομιας. Η ΕΣΣΔ καταλαμβανε το 1/6 της στερεας επιφανειας της γης, – θα ηταν πραγματικα απιστευτο αν δεν υπηρχαν περιφερειακα οργανα. Περα απο τους τυπους ομως υπαρχει η ουσια. Στο σοβιετικο συστημα υγειας ακομα και οι ασθενειες των ασθενων προσδιοριζονταν απο τους γραφειοκρατες του κεντρου: τοσες καρδιοπαθεις, τοσοι καρκινοι, τοσες πνευμονιες κοκ. Παρουσιαζοταν καποιος κακομοιρος ασθενης στο νοσοκομειο για καποια συγκεκριμενη ενοχληση και επειδη το συγκεκριμενο νοσοκομειο δεν ειχε εκπληρωσει την quota του για ορισμενες ασθενειες ο ασθενης βαφτιζοταν οτι πασχει απο αλλες ασθενειες απο αυτην που τον ταλαιπωρουσε πραγματικα. Αυτα και πολλα αλλα απιστευτα.

    Βεβαια το ελληνικο συστημα υγειας δεν ειναι τοσο τραγικο οσο το σοβιετικο επειδη ακριβως μπορει και παρασιτει μεσα στο πλαισιο μιας (ημι) καπιταλιστικης οικονομιας. Οι σοβιετικοι δεν ειχαν αυτην την πολυτελεια, και για αυτον το λογο τα νοσοκομεια τους δεν ειχαν ουτε συριγγες, ουτε ζεστο νερο, τα νοσοκομεια ηταν σαν σταβλοι κοκ.

    Μεχρι να ξυπνησει ο ελληνικος λαος και να καταλαβει ποσο κοροιδο τον εχουν πιασει και ποσο πραγματικα κοστιζει η ‘δημοσια δωρεαν υγεια’ δεν θα αλλαξει τιποτα.

  6. Την περίπτωση που αναφέρει το κείμενο δεν την γνωρίζω αλλά το post ήταν εύστοχο.

    Θα συμφωνήσω με το pelerin και τον “δείμος του πολίτη” ότι άλλο αποκέντρωση και άλλο αυτοδιοίκηση.

    Ευτυχώς όταν πέρυσι χρειάστηκα νοσηλεία “καθάρισε” ένας ξάδελφος που είναι και καλός γιατρός και πολύ δικτυωμένος.

Σχολιαστε