Τουρκία και «ευαίσθητα» εθνικά θέματα
Φεβ 12th, 2009 | Τάκης Μίχας| Κατηγορία: Τάκης Μίχας |
Email This Post
|
Print This Post
|
Ομολογώ ότι τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει για την έκπληξη που αισθάνθηκα το περασμένο Σαββατοκύριακο στην επίσκεψή μου στην Κωνσταντινούπολη. Είχα πάει για να παρακολουθήσω μια σειρά εκδηλώσεων όπου, μεταξύ άλλων, διακεκριμένοι Τούρκοι «διαφωνούντες» θα συζητούσαν για «ευαίσθητα εθνικά θέματα» στην Τουρκία.
Η εκδήλωση περιελάμβανε επίσης προβολή του έργου του Τάσου Μπουλμέτη «Πολίτικη κουζίνα» (που για πολλούς και διάφορους λόγους δεν έχει προβληθεί στους κινηματογράφους στη γειτονική χώρα). Η εκδήλωση, που είχε οργανωθεί από το European Stability Initiative, θα ελάμβανε χώρα στο αγγλόφωνο ιδιωτικό πανεπιστήμιο Μπίλγκισι (παρεμπιπτόντως, όσοι φοβούνται ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα οδηγήσουν σε «υποβάθμιση» της παιδείας θα έπρεπε να κάνουν ίσως μια βόλτα στην Τουρκία…).
Οταν έφτασα περίμενα ότι στην καλύτερη περίπτωση η κατάσταση θα είναι όπως στην Ελλάδα: Σε μια ανάλογη εκδήλωση για «ευαίσθητα εθνικά θέματα», που έγινε σχετικά πρόσφατα στο Πάντειο, έξαλλοι «πατριώτες» προσπαθούσαν να διακόψουν τους ομιλητές ενώ σε βραδινά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων υστερικοί τηλεπαρουσιαστές μιλούσαν για κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας…
Το «βαθύ κράτος»
Ομως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν συνέβη. Η ερευνήτρια Ντιλέκ Γκιουβάν στην ομιλία της επικεντρώθηκε στο θέμα των πογκρόμ εναντίον της ελληνικής και άλλων μειονοτήτων τον Σεπτέμβριο του 1955 και στις συστηματικές προσπάθειες που κατέβαλε το τουρκικό κράτος για την εκδίωξή τους. Επίσης μας πληροφόρησε ότι αυτό τον καιρό γυρίζεται ένα έργο στην Τουρκία που έχει ως θέμα τις διώξεις των Ελλήνων. Μια άλλη ομιλήτρια, η δημοσιογράφος Περοχάν Μαγκτέν, την οποία ο νομπελίστας συγγραφέας Ορχάν Παμούκ έχει αποκαλέσει την «πιο θαρραλέα αρθρογράφο της εποχής μας», αναφέρθηκε, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος, στο «βαθύ κράτος», στα μαζικά εγκλήματα εναντίον των Αρμενίων και στο Κουρδικό.
Τέλος, παρών ήταν και ο Μουράτ Μπελγκέ, ένας από τους πιο θαρραλέους διανοούμενους της γειτονικής χώρας που στο παρελθόν μπαινόβγαινε στις φυλακές της Τουρκίας. Στην ομιλία του αναφέρθηκε στις προσπάθειες εθνικής ομογενοποίησης που κατέβαλε το κεμαλικό καθεστώς και στις τραγικές επιπτώσεις που είχε αυτό στις διάφορες μειονότητες. Πριν από την εκδήλωση ο κ. Μπελγκέ μας είχε κάνει μια ιδιότυπη ξενάγηση σε όλες τις συνοικίες της Πόλης όπου κάποτε ζούσαν διάφορες εθνότητες (Ελληνες, Εβραίοι, Αρμένιοι, Σύροι κ.λπ.) και όπου σήμερα έχουν μείνει μόνο ερείπια εκκλησιών και άλλων μνημείων να θυμίζουν το κοσμοπολίτικο παρελθόν της πόλης.
Στην κατάμεστη αίθουσα οι ακροατές παρακολουθούσαν τις ομιλίες με ευλαβική σιγή. Οταν τελείωσαν, άρχισαν οι ερωτήσεις και τα σχόλια. Το επίπεδο της συζήτησης που ακολούθησε ήταν εντυπωσιακό όχι μόνο για τα ελληνικά αλλά και για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Η εκδήλωση έκλεισε με την προβολή του έργου «Πολίτικη κουζίνα» και τον Ελληνα σκηνοθέτη να απαντάει στις ερωτήσεις του κοινού. Τόσο το έργο όσο και ο κ. Μπουλμέτης καταχειροκροτήθηκαν.
Φυσικά δεν θα πρέπει κανείς να υπερβάλλει τη σημασία των γεγονότων. Η εκδήλωση σε τελική ανάλυση πραγματοποιήθηκε σε ένα αγγλόφωνο εκπαιδευτικό ίδρυμα, με εκσυγχρονιστική παράδοση, στο οποίο σπουδάζει η αφρόκρεμα των γόνων της αστικής τάξης – αν και, όπως μας ανέφεραν ορισμένοι ομιλητές, τέτοιου είδους συζητήσεις γίνονται πια και στην τηλεόραση. Επίσης ορισμένοι από τους ομιλητές είχαν μαζί τους έναν μόνιμο αστυνομικό συνοδό που τους έχει διαθέσει το κράτος για την προστασία τους από τους εθνικιστές – η δολοφονία του Τουρκοαρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ είναι ακόμη νωπή στις μνήμες όλων.
Δύο «στρατόπεδα»
Ομως μόνο ένας τυφλός μπορεί να αρνηθεί ότι η Τουρκία αλλάζει και μάλιστα με εντυπωσιακούς ρυθμούς. Ενας λόγος αναμφίβολα σχετίζεται με τις πιέσεις που ασκούν οι Βρυξέλλες για τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Ομως ο πιο σημαντικός λόγος είναι η εσωτερική αντιπαράθεση μεταξύ αφενός της κυβέρνησης του ΑΚΠ και αφετέρου του παλαιού καθεστώτος των στρατιωτικών και των συγγενών πολιτικών δυνάμεων. Η σύγκρουση αυτή έχει οδηγήσει στην απελευθέρωση κοινωνικών δυνάμεων και πολιτικών φωνών που μέχρι πρότινος ήταν καταδικασμένες στη σιωπή και την αφάνεια. Από την άλλη πλευρά, η αναβίωση του θρησκευτικού σκοταδισμού σε θέματα όπως η διδασκαλία της θεωρίας της εξέλιξης είναι ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο.
Πάντως, όπως και να έχουν τα πράγματα, το γεγονός είναι ότι αυτή τη στιγμή στην Τουρκία διεξάγεται μια σοβαρή πολιτική συζήτηση, κάτι που ασφαλώς δεν ισχύει εδώ και πολύ καιρό στην Ελλάδα.
Τάκης Μίχας
Παντελώς άσχετο αλλά αν θ΄λελετε να δείτε και μια εικόνα της Κωνσταντινούπολης της οποία αγνοούν μεν πολλοί Έλληνες αλλά και πολλούς μας “πονάει” με την καλή έννοια γιατι δέιχνει το δυναμισμό αυτής της πόλης, δέστε και στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://tallathens.blogspot.com/2008/09/blog-post_14.html
Αν μάλιστα ενδιαφέρεστε και περισσότερο και έχετε και χρόνο, τότε επισκεφθείτε και τον παρακάτω σύνδεσμο και… κλάψτε ελεύθερα…
http://www.skyscrapercity.com/forumdisplay.php?f=621
http://www.skyscrapercity.com/forumdisplay.php?f=936
Πριν απαντήσετε οτιδήποτε, σκεφθείτε ένα πράγμα: Και καλά, οι πολιτικοί και οι πολιτικάντηδες την πάρτη τους κοιτάνε και θέλουν να έχουν τον κόσμο στο γνωστό μεταπολιτευτικό λήθαργο όπου όλα απαγορεύονται και όλα επιτρέπονται. ΕΜΕΙΣ τι κάνουμε;
Προς gm…
Το κάνατε με το άρθρο Τσούκα περί ΣτΕ, το κάνετε και με το άρθρο Μίχα περί Τουρκίας: εισάγετε εκτός θέματος παρατηρήσεις με θέμα τους ουρανοξύστες.
Αν το θέμα σάς καίει τόσο, γράψτε ένα άρθρο με πλήρεις τις απόψεις σας, καταθέστε στο στο e-rooster επωνύμως και συζητήστε με όποιον ενδιαφέρεται.
Αντιπαρερχόμενος το πικρόχολο ως άνω σχόλιο (αλήθεια με παρακολουθείτε;) σχόλιο με την παρατήρηση ότι σχετικά άρθρα μου όπως και άλλων σχετικά με τα ψηλά κτίρια έχουν ήδη φιλοξενηθεί στον συγκεκριμένο δικτυακό κόμβο, θα΄ήθελα να παρατηρήσω τα εξής:
1. Ανεξάρτητα από τις εκάστοτε περιρρεόυσες συνθήκες του οικονομικού, ή/ και πολιτικοστρατιωτικού περιβάλλοντος, η Τουρκία παρουσιάζει μια μέχρις εμμονής σταθερότητα όσον αφορά τις αρχές άσκησης της εξωτερικής της πολιτικής. Παρά το γεγονός ότι με αργούς ρυθμούς η χώρα εκδημοκρατίζεται, υπάρχουν πχ θέματα ταμπού όπως πχ. οι γενοκτονίες Αρμενίων και άλλων λαών στα πρώτα χρόνια εγκαθίδρυσης του Κεμαλικού κράτους.
2. Η μέχρις σχεδόν ασφυξίας προσκόλληση σε παραδόπιστες εκδοχές της νεώτερης ιστορίας του κράτους αυτού οφείλονται στην ανάγκη διατήρησης της εσωτερικής συνοχής του. Για το λόγο αυτό, επιχειρείται η τόνωση της εθνικής υπερηφάνειας με κύρια εργαλεία είτε μέσω της ισχύος του στρατού, είτε ακόμα μέσω της δημιουργίας ενός “αυτοκρατορικού” αστικού μοντέλου στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Τούτο βέβαια ανεξάρτητα από το ότι τεράστια τμήματα των Τουρκικών πόλεων είναι σε αισχρή κατάσταση. Στο σημείο αυτό οι Τούρκοι είναι σοβαρότεροι απο εμάς εφόσον επιδιώκουν την δημιουργία εντυπώσεων με σκοπό φυσικά την προσέλκυση ξένων επενδυτών στους οποίους είναι διατεθειμένοι να διαθέσουν ένα αξιοπρεπές αστικό περιβάλλον να εργαστούν. Οι συγκρίσεις με την Ελλάδα είναι συντριπτικές στον τομέα αυτό, άσχετα αν προηγήθηκαν οι Ολυμπιακοί αγώνες τους οποίους χρυσοπληρώσαμε για να έχουμε και υποδομές τις οποίες επίσης χρυσοπληρώσαμε.
Ταυτόχρονα, με την παραπομπή μου, θα ‘ήθελα να καταδείξω ότι η στερεοτυπική εικόνα των Τουρκικών πόλεων μαχαλάδων αλλάζει άρδην ενώ εμείς περί άλλων τυρβάζουμε. Και ναι, ΚΑΙ αυτό παίζει ρόλο στο διεθνές περιβάλλον.
Κύριε Μίχα, τι έχετε να πείτε για την αγενή αντιμετώπιση του Ισραηλινού προέδρου Πέρες από τον Έρντογαν;
Η Τουρκία έχει μια διανόηση (αριστερόστροφη κατά κύριο λόγο) που δεν συγκρίνεται με την καθ’ημάς. Η εξέλιξη της οφείλεται σε δύο λόγους. α) Το στρατιωτικόγραφειοκρατικό κατεστημένο έδωσε μεγάλη σημασία στην παιδεία ως όχημα για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Έτσι αντέγραψε πειστικά τα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού και τα άφησε να λειτουργούν σε ένα καθεστώς πνευματικής ελευθερίας. β) Οι Τούρκοι διανοούμενοι είναι γόνοι της αστικής τάξης και του παραπάνω κατεστημένου με πιό αριστερο φιλελεύθερες ιδέες. Άρα δεν κυνηγιούνται τόσο πολύ και διαμορφώνουν κι αυτοί ένα δικό τους κατεστημένο. Οι άλλοι, οι γόνοι των φτωχών χωρικών της Ανατολίας, δεν φτάνουν ποτέ να μπουν στην ιντελιγκέντσια.
Έτσι το στρατιωτικογραφειοκρατικό κατεστημένο αντιμετωπίζει τους διανοούμενους όπως οι αστικές οικογένειες τον γόνο που ασχολείται με τις τέχνες. Δεν είναι αυτό που θα ήθελαν, αλλά υπάρχει κι ο άλλος γιός που ακολουθεί τις παραδόσεις της οικογενείας, οπότε ανεχόμαστε τον καλλιτέχνη γιό.
ΥΓ: Χαίρομαι που ανακαλύψατε τον Μουράτ Μπέλγκε. Έναν κοσμοπολίτη Τούρκο, εμβληματική φιγούρα της τουρκικής αριστεράς, με κουλτούρα διεθνή (καθηγητής αγγλικής φιλολογίας είναι), αλλά και με βαθιά γνώση και αγάπη του τούρκικου πολιτισμού, με μεγάλη επιρροή στο τουρκικό πολιτικό σύστημα από την καθημερινή του στήλη στην Radical (κάτι σαν τη δική μας Ελευθεροτυπία), με χιούμορ, και ανοιχτό μυαλό για τους έλληνες.
Mια επίσκεψη στο Ντιγιάρμπακιρ, το λίκνο της τουρκικής δημοκρατίας, θα σας ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη.
υ.γ. πάρτε και κανένα μαξιλάρακι μαζί σας γιατί η τουρκική ασφάλεια μπορεί να σας χώσει σε κανένα αμάξι της και να σας μεταφέρει εν μία νυκτί στη Σμύρνη για απέλαση.
@pelerin
Σε λίγο θα μας παρουσιάζετε την Τουρκία σαν την Αρχαία Αθήνα της δημοκρατίας και το λίκνο του διαφωτισμού. Τι παραμύθι έχουμε να φάμε ακόμα…. Ήμαρτον..
@ Nikos T, Giorgosiraklio (αν απευθύνεται σε εμένα)
Μάλλον δεν έγινα κατανοητός. Αντιθέτως με τον Μίχα που θεώρησε ότι ανακάλυψε νησίδα δημοκρατίας στην Τουρκία εγώ είπα πως αυτοί οι άνθρωποι που συνάντησε είναι σαρξ εκ της σαρκός του τουρκικού στρατιωτικογραφειοκρατικού κατεστημένου. Τυχαίνει πολλούς από αυτούς να τους γνωρίζω προσωπικά και πραγματικά να έχω περάσει πολύ όμορφά στην παρέα τους ανταλλάσοντας απόψεις σε ένα υψηλότατο επίπεδο. Απλώς διαφοροποιούνται στο βαθμό που σε κάθε οικογένεια είναι επιτρεπτό. Έχουν πάει στα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία, μιλάνε ξένες γλώσσες, έχουν σπουδάσει στα καλύτερα πανεπιστήμια της Τουρκίας ή του εξωτερικού, κατάγονται από τον σκληρό πυρήνα της τουρκικής ελίτ. Αν δεν είχαν αυτά τα χαρακτηριστικά θα τους είχε φάει η μαρμάγκα. Απλώς θέλουν μια Τουρκία πιο ανοιχτή, λιγότερο θεοκρατική, με μικρότερη παρέμβαση του στρατού στην πολιτική. Δεν είναι αντιτούρκοι, δεν είναι λιγότερο πατριώτες. Κατανοητό τώρα;
@peleri κε Μίχα
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει λόγος για τέτοιου είδους εκδηλώσεις, γιατί σε αντίθεση με τους Έλληνες της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Οι μουσουλμάνοι της Κω και της Ρόδου, όπως και της Θράκης βρίσκονται στα σπίτια τους ελεύθεροι να ζουν σε κοινωνίες με οικονομική ευημερία (ειδικά για την Κω και την Ρόδο). ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;
Μια από της πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις ζαχαροπλαστείων στη Ρόδο, ανήκει σε μειονοτικό.
Θέλετε να μας πείτε ότι να κάνεις πογκρόμ και στη συνέχεια “μεταμέλεια” είναι καλύτερα και πιο πολιτισμένα από την Ελλάδα, που οι μειονοτικοί ζουν ελεύθεροι;
Τι άλλο θα ακούσουμε….
@pelerin
Εφόσον η τουρκική ελίτ, ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ θεοκρατία και εθνικισμό;
– Γιατί η πολιτική της Τουρκίας μένει απαράλλαχτη; Πως γίνεται η ελίτ να προχωρά σε μια κατεύθυνση και η χώρα προς άλλη;
– Γιατί ενισχύεται στην Τουρκία ο αντι-εβραϊσμός και ο προσανατολισμός προς τον Ισλαμικό κόσμο (βλ. Έρντογαν vs Περες)
– Γιατί το 80% των τουρκικών media (δηλ. της ελίτ), στηρίζει τη θεοκρατία (Έρντογαν);
Μήπως υπάρχουν πράγματα που αγνοούμε;
Διαβάστε λίγο πιό προσεχτικά αυτά που γράφω. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι στους οποίους αναφέρεται ο Μίχας προέρχονται από την κυρίαρχη ελίτ, αλλά είναι τα κακά παιδιά της. Είναι σαν σε μια οικογένεια με τρία αγόρια ο ένας να γίνει στρατιωτικός, ο δεύτερος δημόσιος υπάλληλος κι ο τρίτος χορευτής. Δεν αποτελούν την πλειοψηφία της προφανώς.
– Ο Κεμαλισμός ως κυριαρχούσα ιδεολογία είναι αντιθεοκρατικός.
– Γιατί ενισχύεται στην Ελλάδα ο αντι-εβραϊσμός; Η Τουρκία είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση ισλαμικής χώρας. Η τουρκία για αιώνες ΗΤΑΝ το Ισλάμ. Ο Οθωμανός σουλτάνος ήταν χαλίφης. Ο θρησκευτικός ηγέτης δηλαδή όλων των μουσουλμάνων. Έτσι η Τουρκία είναι μεν ισλαμική χώρα, αλλά δεν θεωρεί τον εαυτό της μία από τις ισλαμικές χώρες σε ισότιμη βάση με τις άλλες. Αυτή η παράδοση επηρεάζει και τις σχέσεις της με το υπόλοιπο Ισλάμ.
– Το 80% μάλλον είναι αυθαίρετο. Υποστήριξη του Ερντογάν δεν σημαίνει αυτόματα υποστήριξη της θεοκρατίας. Άλλωστε ο ίδιος είναι πολύ προσεχτικός στο θέμα αυτό. Παρουσιάζει την πίστη στο Ισλάμ ως ανθρώπινο δικαίωμα (δυτική έννοια) κι όχι ως μεταφυσική απολυτότητα.
Πολλά αγνοούνται στην Ελλάδα για την Τουρκία. Γι’αυτό και οι παπαριές μας στην εξωτερική πολιτική.
@pelerin
– Στην Ελλάδα ο αντι-εβραϊσμός όχι μόνο είναι μια περιθωριακή άποψη, που αφορά γραφικούς και ακραίους (στον κόσμο), αλλά και δεν έχει καμία σχέση με τις θέσεις του επίσημου κράτους. Στην Τουρκία όχι μόνο δεν είναι περιθωριακή η άποψη, αλλά και εκφράζεται ανοιχτά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό (και την γυναίκα του) στην κορυφαία διεθνή διάσκεψη του κόσμου (Davos). Να θυμίσουμε ότι το τουρκικό “εφάμιλλο” της Χρυσής Αυγής κόμμα του Μπαχτσελί, παίρνει 20% στις εκλογές!!!
– Αν ο Έρντογαν δεν είναι ισλαμιστής πολιτικά (δηλ. θεοκράτης) ποιος είναι; Να θυμίσω στην Ελλάδα δεν υπάρχει κόμμα εξουσίας με θρησκευτικό χαρακτηρισμό όπως σε άλλες χώρες (Έρντογαν αλλά και Χριστιανοδημοκράτες κ.τ.λ.)
– Όποιος πιστεύει ότι η άνοδος του πολιτικού ισλαμισμού δηλ. του Έρντογαν (άρα και θεοκρατίας δηλ. η εξουσία του κράτους βασίζεται στη θρησκεία) γίνεται χωρίς την συγκατάθεση του Κεμαλικού κατεστημένου, είναι αφελής ή άσχετος. Οι διαφωνίες είναι για τα μάτια του κόσμου και για το μοίρασμα της πίτας, αν το Κεμαλικό κατεστημένο (στρατός) έβλεπε τον Έρντογαν σαν πραγματική απειλή, θα είχε αντιδράσει (όπως έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν).
Μην ξεχνάμε τον ρόλο που παίζει ο πολιτικός ισλαμισμός στις Κουρδικές περιοχές (60-65% των ψήφων (!!)). Ο πολιτικός ισλαμισμός είναι ένα από τα μέσα των Κεμαλιστών για τον κατευνασμό του Κουρδικού, το οποίο αποτελεί το νο 1 πολιτικό πρόβλημα στην Τουρκία.
@Nikos T
“Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε” για να θυμηθούμε και τον Πιραντέλο. Δεν έχει νόημα να απαντήσω σε αυτά που λέτε. Προφανώς έχετε μια εντελώς επιφανειακή και αποσπασματική γνώση των τουρκικών πραγμάτων, η οποία σας οδηγεί σε λογικές αυθαιρεσίες. Ειλικρινά ελπίζω σε άλλες πιό σημαντικές πτυχές της καθημερινότητας σας (πχ εργασία σας) να είστε περισσότερο ακριβής, μελετηρός και κυρίως λιγότερο απόλυτος.
Χαίρετε.
@pelerin
Μιλάτε γενικόλογα (“λογικές αυθαιρεσίες”) χωρίς να αναφέρεστε συγκεκριμένα, διότι απλά δεν υπάρχουν. Η δική σας υπόνοια (περί πόσο ακριβής ή μελετηρός είμαι στην εργασία μου) είναι λογική αυθαιρεσία, που βασίζεται στην άγνοια με ποιόν μιλάτε και που θα απορριπτόταν αυτόματα αν γνωρίζατε το βιογραφικό μου.
Σας το είπα και πριν “Così è (Se Vi Pare)”
@pelerin
Αυτό θα έπρεπε να το λέτε στον εαυτό σας, διότι βγάζετε αβίαστα, ανυπόστατα και μη υπεύθυνα συμπεράσματα έχοντας πλήρη άγνοια (π.χ. περί μελέτης και εργασίας). Μακάρι να μην είστε τόσο αυθαίρετος και στην υπόλοιπη ζωή σας.
Έχουμε τεράστια απόσταση, διότι εγώ μιλάω με στοιχεία και γεγονότα και δεν κάνω υποθέσεις για πράγματα που έχω πλήρη άγνοια.
Τα πράγματα έχουν ως εξής:
– Ο ισλαμοφασίστας Ερντογκάν πολύ θα ήθελε να οδηγήσει την Τούρκικη Δημοκρατία στο μοντέλο της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν. Εδώ αποκαλύπτεται ακόμα μια φορά η διπροσωπία των ηγεσίων και ΜΜΕ μεγάλων δυτικών χωρών, τα οποία τον βαπτίζουν “ισλαμοδημοκράτη” (;) , όπως οι καλόγεροι “το κρέας ψάρι”.
– Από την άλλη, οι σοσιαλδημοκράτες και, γενικότερα, οι κοσμικές πολιτικές δυνάμεις (συμπεριλαμβανομένου του Στρατού), πιστές στις αξίες του Ατατούρκ, στα μάτια των δυτικών αυτών φορέων έχουν καταστεί “αντιδημοκρατικές” τα τελευταία χρόνια.
Ο λόγος για όλα αυτά είναι ένας.Στην Τουρκία οι ισλαμοφασίστες εντός του ΑΚΡ και πέριξ του Ερντογκάν προσβλέπουν σε διατήρηση της γεωστρατηγικής συμμαχίας με την αγγλοσαξωνική Δύση.
Αντιθέτως, η μεγάλη μερίδα των κοσμικών δημοκρατικών, αριστερών και στρατιωτικών προσβλέπει πλέον σε μια ευρασιατική συμμαχία με την Ρωσσία και την Κίνα, με σπάσιμο των ισχυρών, ως πρότινος, τουρκο-ατλαντικών δεσμών.
Και τι θα συζητάμε ρε μαλάκα Μίχα; Τους Κούρδους που σκοτώναμε στο Ντιγιαρμπακίρ; Τι συζήτηση να κάνουμε εμείς με τον Βοσκόπουλο όταν οι ίδιοι οι συγγραφείς της απέναντι όχθης όπως ο Andrew Rossos παραδέχονται ότι 10.000 “Μακεδόνες” από 60 χωριά της Καστοριάς οργανώθηκαν σε στρατό Κομμιτατζήδων εναντίον της Ελληνικής αντίστασηςκατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;
http://books.google.com/books?id=hE5PxJjrI8AC&printsec=frontcover&dq=andrew+rossos+Macedonia+and+the+Macedonians+:+A+History&hl=el#PPA187,M1
Μετά προσπαθούν να παρουσιάσουν την Ελλάδα ως Φασιστικό κράτος (ναί, την Ελλάδα που όποιος θέλει σπάει ότι βιτρίνα θέλει με την ανοχή της αστυνομίας) και τον Καραμανλή ως Αξιωματικό των Ες-Ες (εμένα πιό πολύ γιά κοιμώμενος μαλάκας μου φαίνεται) χωρίς να λένε λέξη γιά τα δικά τους κατορθώματα. Θέλουνε λέει να γυρίσουνε πίσω και να “απελευθερώσουν” την “Αιγαιακή” Μακεδονία (προαιώνιος στόχος του VMRO από τότε πού ιδρύθηκε ως τρομοκρατική οργάνωση στην Θεσσαλονίκη, γνωστή σήμερα και ως οι “Βαρκάρηδες της Θεσσαλονίκης”).
Ναι φίλε Γκρούτσο, όταν θα καταργηθούν τα διατάγματα Μπένες (πρώην πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας) και θα επιστρέψουν οι Σουδήτες (Γερμανόφωνη πρώην μειονότητα της Τσεχοσλοβακίας) στην Τσεχοσλοβακία, όταν θα επιστρέψουν οι Γερμανοί της Πολωνίας πίσω στην Πολωνία, όταν θα επιστρέψουν οι Φινλανδοί (που δεν φταίγανε σε τίποτα – η Ε.Σ.Σ.Δ. τους επιτέθηκε πρώτη) πίσω στην Ρωσική Καρελία, τότε θα επιστρέψουν και οι δικοί σας όπως και οι άλλοι συνεργάτες του Φασισμού στην Ελλάδα, οι Τσάμηδες, στο χώμα των προγόνων τους.
Το ποτάμι της ιστορίας δεν γυρίζει πίσω, και όσο και να το κλαίμε, όπως εμείς δεν θα επιστρέψουμε ποτέ στην Κωνσταντινούπολη παρά μόνο γιά διακοπές, έτσι και αυτοί δεν θα επιστρέψουν ποτέ πίσω στην Ελλάδα, και καλά θα κάνουν να κόψουν τον ΜεγαλοΙδεατισμό από τα σχολικά βιβλία τους, όπως τον κόψαμε και εμείς. Δεν χωράει συζήτηση ρε παπάρα, η Ιστορία τους έχει καταδικάσει ανεπιστρεπτεί.
Η Ιστορία με το όνομα είναι φυσικά απλά και μόνο το προπέτασμα της παραπάνω υπόθεσης. Όπως έχουν ανακαλύψει και οι προπαγανδιστές τους τελευταία, Τα σχολικά βιβλία της Ελλάδας (γεωγραφίας) ανέφεραν σαν Μακεδονία τόσο την δική μας επαρχία όσο και την δική τους δημοκρατία στο πλαίσιο της Γιουγκοσλαϋίας, μέχρι το 1991. Μετά βγήκανε τα βόδια και στό πρώτο πρώτο συνέδριο του VMRO στά Σκόπια δηλώσανε ότι το επόμενο συνέδριο θα διεξαχθεί στην Ελεύθερη “Σολούν” (την Σολούν της Μογκολίας άραγε;) τυπώνανε χαρτονομίσματα με τον Λευκό Πύργο κ.τ.λ. και από την άλλη αφήνανε τους Έλληνες επιχειρηματίες να αγοράσουνε την μισή χώρα έναντι πινακίου φακής. Τώρα αναρωτιούνται γιατί τους πηδάμε χωρίς σάλιο…
Όσον αφορά τους Τούρκους του Ερντογάν, ας τους αφήσουμε στην ησυχία τους γιά την ώρα, γιατί μετράνε τα πτώματα της υπόθεσης Εργκένεκον. Έχουνε πολύ μέτρημα ακόμα. Όταν τελειώσουν μπορεί να αρχίσουν να μετράνε τα πτώματα της Κυπριακής τραγωδίας και ποιός ξέρει τι άλλο θα ανακαλύψουν. Εμείς τι να μετρήσουμε; Δεν σκοτωθήκανε πολλοί Τούρκοι στην Κύπρο αφού τα γεγονότα του 1963-1964 είχαν ως στόχο την απομόνωση των Τουρκο-Κυπρίων, όχι την εξολόθρευση τους. Το ίδιο ίσχυε και στην Θράκη μέχρι μερικές δεκαετίες πρίν.
Αντίθετα οι Τούρκοι εξόντωσαν και εκδίωξαν τόσο τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης όσο και τους Ελληνο-Κύπριους από το Βόρειο τμήμα του νησιού. Και το έκαναν λόγω ζήλειας, επειδή οι μαλάκες δεν μπορούσαν να τους ανταγωνιστούν στην παραγωγή πλούτου και έπρεπε να γίνουν πλούσιοι με κάποιον τρόπο και όχι πολίτες δεύτερης κατηγορίας μέσα στην ίδια τους την χώρα. Οι Έλληνες και οι Αρμένιοι τους φταίγανε, όχι η ίδια τους η θρησκευτική νοοτροπία που τους άπέτρεπε από το να κάνουν επαγγέλματα που τους έφερναν σε επαφή με μή Μουσουλμάνους, όπως το να εμπορεύονται με τους Ευρωπαίους…
Τι να συζητήσουμε ρε μαλάκα; Τώρα που δεν έχει απομείνει μειονότητα στην Τουρκία, τώρα θα συζητήσουμε τα μειονοτικά με τους Τούρκους; Και τι να συζητήσουμε; Μέχρι και τον νόμο της Σαρίας και τον υποχρεωτικό εκτουρκισμό των Πομάκων τους προσφέραμε, τι περισσότερο θέλουν δηλαδή σε αυτήν την χώρα.
Γιά μένα, όποιος ασχολείται με τέτοια ζώα είναι ηλίθιος. Να συζητήσουμε γιά τους Αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα ή τους Ρόμα (Γύφτους) ή τους Πακιστανούς μετανάστες ή ακόμα και τους Κινέζους καταστηματάρχες της Αθήνας θα είχε πιό πολύ νόημα. Με τα ζώα δεν μπορεί να κάνει κανείς συζήτηση. Άς επαναφέρουν τις μειονότητες της Τουρκίας με τις περιουσίες τους στην θέση τους και άς ακολουθήσουν τα διατάγματα του Ο.Η.Ε. γιά την Κύπρο πρώτα, και μετά δεν θα χρειαστεί καμιά συζήτηση, θα τα βρούμε πολύ εύκολα.
Όσο δεν έχουν αφήσει μειονότητες ούτε γιά δείγμα μπορούν να έχουν την ευχέρεια να “συζητάνε” όσο θέλουνε – αρκεί να μην βγεί κανένας Κούρδος βουλευτής και μιλήσει στην μητρική του γλώσσα στο κοινοβούλιο, τέτοια πρόκληση δεν επιτρέπεται! Κατά τα άλλα συζήτηση και άγιος ο Θεός. Αλλά τι να κάνουμε που και αυτοί κατά βάθος παπαρολόγοι σαν τους Έλληνες είναι: Από λόγια να φάς όσο θέλεις, αλλά από πράξεις μηδέν…
Γία τους άλλους τους Μαλακεντόντσι δεν υπάρχει δυνατότητα συζήτησης αυτήν την εποχή – όχι ότι υπήρχε πιό πρίν. Τώρα μιλάνε με τον Θεό και ο Θεός τους λέει ότι είναι οι προγεννήτορες της Λευκής φυλής!!! Ακόμα και ο εκλειπών Χριστόδουλος – μέ όλα του τα ορθογραφικά λάθη, ο Άνθιμος από Θεσσαλονίκη και ο άλλος εκλειπών Αυγουστίνος Καντιώτης από Φλώρινα ήτανε πιό σοβαροί άνθρωποι. Ακόμα και αν “μιλάνε με τον θεό”, ο Θεός δεν τους λέει τόσο μεγάλες μαλακίες… Αλλά οι γείτονες έχουν περάσει στο ανώτερο στάδιο της συζήτησης, αυτό της απόλυτης Μαλακίας…
http://balkaninsight.com/en/main/blogs/16190/
Υπάρχει “περιεχόμενο” στις απόψεις του Πέτρου Χουχούλη. Αν και χρησιμοποίησε λίγο “αιχμηρή” γλώσσα λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Ασχολείται με την ουσία, σε πλήρη αντίθεση με την επιδερμική προσέγγιση του θέματος από τον συγγραφέα του!!!!