Το νόημα της σύρραξης στην Γάζα
Ιαν 12th, 2009 | Ανδρέας Ανδριανόπουλος| Κατηγορία: Ανδρέας Ανδριανόπουλος |
Email This Post
|
Print This Post
|
Την τελευταία ημέρα του χρόνου έκλεισε, μετά από παρέμβαση εισαγγελέα, η μετριοπαθής εφημερίδα της Τεχεράνης «Καργκοζαράν». Ο διευθυντής της Μεχράν Καραμί δήλωσε πως η αιτία που έκλεισε η εφημερίδα ήταν η δημοσίευση ανακοίνωσης οργάνωσης φοιτητών, που θεωρείται προσκείμενη στον μεταρρυθμιστή πρώην Πρόεδρο του Ιράν Χασεμί-Ραφσανζανί. Η παρέμβαση αυτή των φοιτητών είχε σαν αντικείμενο την σύγκρουση στην Γάζα και κύριο χαρακτηριστικό την καταδίκη της Χαμάς σαν τρομοκρατικής οργάνωσης που προκαλεί την σφαγή αθώων χρησιμοποιώντας σαν καταφύγιο σχολεία και θρησκευτικά τεμένη.
Το γεγονός αυτό ρίχνει μπόλικο φώς στο παρασκήνιο των γεγονότων που εκτυλίσσονται στην Μέση Ανατολή. Κλειδί των εκεί εξελίξεων αποτελεί το Ιράν. Του οποίου η στάση και η γενικότερη συμπεριφορά δυναμιτίζει η και μπορεί να ειρηνεύσει την περιοχή. Σε ένα βιβλίο που μόλις εκδόθηκε στις ΗΠΑ (Treacherous Alliance: The Secret Dealings of Israel, Iran and the United States) ο συγγραφέας T. Parsi αποκαλύπτει το βαθύ διαχρονικά παρασκήνιο των σχέσεων Ισραήλ, Ιράν και Ηνωμένων Πολιτειών. Οι σύνθετες αυτές σχέσεις σηματοδοτούν κάθε φορά την αναστάτωση η και την εξομάλυνση των εξελίξεων στην Μέση Ανατολή.
Ετσι και τώρα, είναι φανερό πως κάποιες δυναμικές ανακατατάξεις στις σχέσεις των τριών αυτών πρωταγωνιστών προκαλούν την σύγκρουση στην Γάζα. Η στάση της «Καργκοζαράν» και η ενόχληση της σημερινής κυβέρνησης στην Τεχεράνη υποδηλώνει εντάσεις και αντιπαραθέσεις που για την ώρα περιορίζονται κάτω από την επιφάνεια των γεγονότων. Ο μελλοντικός ρόλος του Ιράν και οι σχέσεις του με τις ΗΠΑ αλλά και έμμεσα με το Ισραήλ σηματοδοτεί τις κινήσεις που γίνονται η θα γίνουν για την διαμόρφωση του καινούργιου στρατηγικού χάρτη της ευρύτερης περιοχής.
Κλειδί των εξελίξεων αποτελεί η επικείμενη ανάληψη της εξουσίας από την κυβέρνηση Ομπάμα στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις ο νέος αμερικανός Πρόεδρος οφείλει να έρθει σε συνεννόηση με το Ιραν για μια σειρά από σοβαρότατες πολιτικές κινήσεις. Είναι αδύνατον να εξορθολογήσει (δηλ. να διευρύνει ενδεχόμενα μέχρι και τις δυτικές επαρχίες του Πακιστάν) τον πόλεμο στο Αφγανιστάν (όπως έχει υποσχεθεί) δίχως την συνεργασία του Ιράν. Η Τεχεράνη ελέγχει σε μεγάλο βαθμό τις μοναδικές γνήσια αντίπαλες των Ταλιμπάν φυλές του κεντρικού Αφγανιστάν – τους περσόφωνους Χαζάρας. Δίχως αυτούς ούτε ειρήνευση ούτε και έλεγχος στην χώρα αυτή από το ΝΑΤΟ είναι δυνατοί.
Παράλληλα, ούτε και από το Ιράκ είναι δυνατή αποχώρηση των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων (άλλη δέσμευση του Ομπάμα) χωρίς συνεννόηση για το τι μέλλει γενέσθαι με την Τεχεράνη. Η στενή επιρροή που ασκούν οι Ιρανοί στις μεγάλες δυνάμεις των Σιιτών στο νότιο κυρίως Ιράκ καθιστά τον ρόλο του Ιράν νευραλγικό για την ειρήνευση της χώρας μετά μια αμερικανική στρατιωτική αποχώρηση. Πέρα από αυτά, είναι φανερό πως η Τεχεράνη αποφάσισε να κάνει σαφές στους αμερικανούς – μέσω της Χαμάς και της καταγγελίας της παύσης πυρός στην Γάζα – πως δίχως την δική της συναίνεση για καμιά πτυχή του Μεσανατολικού δεν μπορεί να βρεθεί λύση.
Οι σουνίτες Αραβες όμως, με προεξάρχουσα την Σαουδική Αραβία, ανησυχούν για το τι ενδεχόμενα θα ζητούσε σαν αντάλλαγμα η Τεχεράνη για την προσέγγισή της με τους αμερικανούς. Και το Ισραήλ επίσης δεν βλέπει θετικά μια τέτοια προσέγγιση. Κυρίως αν γίνει δίχως την δική του συμμετοχή και συνεργία. Όπως εξηγεί ο Parsi στο παραπάνω βιβλίο, επανειλημμένα στο παρελθόν Ιράν και Ισραήλ έχουν βρεθεί κοντά, αλλά κι έχουν βάλει τρικλοποδιές ο ένας στον άλλο. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει λ.χ. πως η Χαμάς υπήρξε δημιούργημα κατά το παρελθόν της ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ, για την αποδυνάμωση τότε της Αλ Φατάχ και του Αραφάτ Η επίθεση των Ισραηλινών λοιπόν στην Γάζα αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα του Τελ Αβίβ προς την κυβερνητική ομάδα Ομπάμα πως προσέγγιση με το Ιράν δεν θα γίνει ανεκτή δίχως ανταλλάγματα για τις δικές του επιδιώξεις..
Δεν θα πρέπει να μας εκπλήξει λοιπόν μια εσωτερική σύγκρουση στο σύντομο μέλλον μέσα στα ηγετικά κλιμάκια της Χαμάς – μαζί και με σοβαρές αλλαγές στο Ιράν. Κάτι τέτοιο θα ειρηνεύσει την Μέση Ανατολή, θα οδηγήσει το Ισραήλ σε συνεννοήσεις για το μέλλον του με χτεσινούς του εχθρούς αλλά και θα ενοχλήσει την Σαουδική Αραβία. Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα πάρει σαν αντάλλαγμα για όλα αυτά το Ιράν. Αν το έπαθλο θα είναι ο μεγαλύτερος έλεγχος του Κόλπου τότε Σαουδάραβες, Κουβέιτ και Εμιράτα θα περάσουν σε φάση ανασφάλειας και πιθανών εσωτερικών κλυδωνισμών και ανακατατάξεων.
Ανδρέας Ανδριανόπουλος
Κύριε Ανδριανόπουλε,
Το σχόλιό σας αναντίρρητα προσφέρει στην γνώση του προβλήματος στην Παλαιστίνη αλλά ταυτόχρονα και αποπροσανατολίζει…
Ο λόγος είναι οτι τοποθετεί σε ίδια βάση το θέμα των παλαιστινίων με το θέμα του Ισραήλ σε μια διαμάχη που εμπλέκει το ΙΡΑΝ και τις ΗΠΑ.
Οι επισημάνσεις του Ιρανού συγγραφέα είναι πολύτιμες αλλά δεν απαντούν στο πρόβλημα των Παλαιστινίων…
Εσείς προσπαθείτε να μας πείσετε οτι είναι θέμα ΧΑΜΑΣ — Ισραήλ και επομένως όποιος βοηθά την Χαμάς (εάν είναι το Ιράν..) το κάνει λόγω ειδικών συμφερόντων με πολυ σκοτάδι και ίντριγκα…
Αυτό ακριβώς είναι το μοιραίο λάθος της ανάλυσής σας κύριε Ανδριανόπουλε…
Η Χαμάς αύριο θα έχει άλλο όνομα… θα είναι άλλη οργάνωση αλλά θα είναι πολυ καλύτερα εξοπλισμένη και αφάνταστα ποιο σοφιστικέ απο την σημερινή Χαμάς.
Όποιος τα βάζει με τα βασικά δίκαια ενός λαού, όποιος άδικα καθιστά 1.500.000 λαού φυλακισμένους στη γη τους, πληρώνει κάποια μέρα και πληρώνει πολύ ακριβά…
Αυτό θα συμβεί με το Ισραήλ κύριε Ανδριανόπουλε και θα συμβεί παρά τις παραπλανητικές αναλύσεις σας που τελικά συσκοτίζουν την αλήθεια αντι να την κάνουν να λάμψει στο φως…
Είναι λυπηρό… να γράφετε χωρίς ΝΡΟΤΠΗ ΕΝΩ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ…
Δεν θα ευχηθώ να πάθετε το ίδιο εσείς και η οικογενειἀ σας… ΟΧΙ δεν είμαι απάνθρωπος αλλά θα ευχηθώ η τραγωδία των αθώων Παλαιστινίων να σας εξαναγκάσει λόγω τύψεων και ντροπής να δείτε το φως το αληθινό…
ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Σε κάθε περίπτωση παραθέτω μερικά σχόλια (θετικά σχόλια για την πηγή ενημέρωσής σας… )
“A penetrating, provocative, and very timely study that deciphers how U.S. policy in the Middle East has been manipulated both by Iran and by Israel even as relations between these two oscillated between secret collusion and overt collision.”
The Honorable Zbigniew Brzezinski, former US National Security Advisor to President Jimmy Carter (The Honorable Zbigniew Brzezinski)
Α sober and original analysis, Dr. Parsi unearths the true nature of the tension in the triangle Iran-Israel-USA as a manipulation by all parties-especially the Israelis and the Iranians-of ideological differences to conceal what can be a solvable strategic dispute.
This is a study about the manipulation of ideology and religion in the struggle for mastery in the Middle East.”
Shlomo Ben-Ami, Israel’s former foreign minister and author of Scars of War, Wounds of Peace: The Israeli-Arab Tragedy (Shlomo Ben-Ami)
Το ζήτημα είναι πως κάτι παρόμοιο μου είχε ευχηθεί (να πέσει δηλ. βόμβα στο σπίτι μου) προ ετών και ο μεγάλος μας Μίκης όταν υποστήριζα την Νατοική επέμβαση στην Γιουγκοσλαωία. Το ερώτημα είναι πως τότε η πλειοψηφία στην Ελλάδα στήριζε τους Σέρβους που έκαναν εναντίον των Αλβανών ό,τι κάνουν σήμερα οι Ισραηλινοί εναντίον των Παλαιστινίων. Τότε οΣαρον και το Ισραήλ ήσαν δημόσια υπέρ του Μιλόσεβιτς και ο Αραφάτ υπέρ των βομβαρδισμών του Νατο. Δεν βλέπετε την διασυνδεση? Εγώ δεν υποστήριξα πως δίκαια το Ισραήλ βομβαρδίζει. Εξήγησα απλά τις πραγματικές παραμέτρους του προβλήματος. Οποιος δηλ. δεν προπαγανδίζει συσκοτίζει? . Γιατί οι γειτονικές Αραβικές χώρες γυρίζουν την πλάτη στους άμαχους στη Γάζα? Και κόπτονται οι Ελληνες? Που αδιαφορούσαν για τους Αλβανούς του Κόσοβου. και βέβαια οι Ισραηλινοί οφείλουν να σταματήσουν τις ακρότητες στη Γάζα. Αλλά και η Χαμάς οφείλει να αναγνωρίσει το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει. Τελικά είναι φανερό πως το θέμα μας εδώ στην Ελλάδα δεν είναι οι Παλαιστίνιοι και η τύχη τους. Αλλά ο αντι-δυτικισιμός και ο αντι-αμερικανισμός. Γιατί δεν εξοργίζεται κανείς για την εθνκλάθασρση που γίνεται στο Καρφούρ του Σουδάν και για τις σφαγές στο Κονγκό. Ποιά θέση είχαν πάρει ο Παλαιστίνιοι όλο το διάστημα που Αραβες έσφαζαν Αφρικανούς στο Σουδάν!! Τελικά, πως γίνεται να οδύρονται οι μανάδες – και δικαλίως – για τα οπαιδιά τους που πεθάινου6ν από τις βόμβες και την ίδια ώρα δηλώνουν στις τηλεοράσεις υπερήφανες όταν τα ίδια παιδιά διαμελίζονται σαν βομβιστές αυτοκτονίας σκοτώνοντας και μερικές δεκάδες ανύποπτους περαστικούς.
@Ανδριανόπουλος
«…Όποιος δηλαδή δεν προπαγανδίζει συσκοτίζει?…»
Απάντηση:
Οχι, αναμφίβολα όχι αλλά όποιος προπαγανδίζει συσκοτίζει… μετα βεβαιότητας…
Παραθέτω ακολούθως ένα αγγλικό κείμενο που θα βρείτε εξαιρετικά ενημερωτικό…
Θεωρώ οτι οι αλήθειες του κειμένου βάζουν το σημερινό πρόβλημα στη σωστή του διάσταση… και αυτή είναι οτι το Ισραήλ δεν ενδιαφέρεται για την επίλυση του προβλήματος…
Δείτε τι λένε και τα ειδησεογραφικά πρακτορεία Time – CNN προκαλώντας με την ειλικρίνεια τους…
http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1872142,00.html?xid=newsletter-daily
Ασφαλώς δεν τα λεω εγώ αυτά ούτε είμαι θιασώτης καμίας προπαγάντας…
The History and “Morals” of Ethnic Cleansing –
By Victoria Buch (LATEST UPDATE – 7/1/09)
Wednesday, 07 January 2009 17:10
6 January 2009, Counterpunch
I arrived in Israel 40 years ago. It took me many years to understand that the very existence of my country, as it is today, is based on an ongoing ethnic cleansing of Palestinians. The project started many years ago. Its seed can be traced to the basic fallacy of the Zionist movement, which set out to establish a Jewish-national state in a location already inhabited by another nation. Under these conditions, one has, at most, a moral right to strive for a bi-national state; establishing a national state implies, more or less by definition, ethnic cleansing of the previous inhabitants.
Albert Einstein grasped this fallacy a long time ago. A short time after WWI “Einstein complained that the Zionists were not doing enough to reach agreement with the Palestinian Arabs…He favored a binational solution in Palestine and warned Chaim Weizmann against `Prussian style` nationalism”[1]
But such warnings passed un-heeded by the Zionist movement. So here we are, nearly a century later, with a Jewish national state dominated by militaristic and militant nationalists, who diligently pursue colonization and “judaization” of the land under Israeli control, on both sides of the Green Line (1967 border). The project has been pursued continuously and relentlessly under the different Israeli governments, recently under the cover of bogus “negotiations” with President Abbas. Most of the Israeli institutions participate in it. Young Israelis, generation after generation, join the army to provide the military cover. The young folks have been brain-washed to honestly believe that the army pursues Israel’s “fight for existence”. However it seems evident to the author of this article, as to many others, that the survival of the Jewish community in this country depends on establishing viable mechanisms of coexistence with the Palestinians. Thus, under the slogan of “fight for existence”, the State of Israel is pursuing an essentially suicidal project.
This long-standing outlook of the Israeli governing classes was summarized succinctly in a recent book `Palestine Inside Out` by Saree Makdisi, an American academic. His book “suggests that occupation is merely a feature of an ongoing Israeli policy of slow transfer of the native Palestinian population from their lands. This policy predates the founding of the state, and all of the various practices of the occupier: illegal settlement, land confiscation, home demolition and so on, serve this ultimate purpose.”[2]
If you do not believe the above assessment, consider several statements by David Ben Gurion himself, from the time before the establishment of the State of Israel (Ben Gurion was the leader of the Zionist movement before 1948 and the first Israeli Prime Minister after 1948):
“The compulsory transfer of the [Palestinian] Arabs from the valleys of the proposed Jewish state could give us something which we never had, even when we stood on our own during the days of the first and second Temples…We are given an opportunity which we never dared to dream of in our wildest imaginings. This is more than a state, government and sovereignty, this is national consolidation in a free homeland.” [3]
“With compulsory transfer we [would] have a vast area [for settlement]…I support compulsory transfer. I don’t see anything immoral in it.”[3]
During the 1948 war, about two-thirds of the Palestinians who would become refugees were in fact expelled from their homes by the nascent Israeli army, and one-third became refugees while escaping the dangers of war. All these people, 0.75-1 million of them, were prevented from returning to Israel after the armistice agreement, while their homes and property were demolished or appropriated by the State of Israel.
Among the common mantras provided to the Israelis to justify the above is the following: “Israel accepted the UN partition plan, and Arabs did not, so what happened afterwards is their own fault”. What is conveniently overlooked is that Palestinian Arabs constituted between one third and one half of the population of that designated Jewish homeland (according to various UN reports). Why should these people, whose ancestors lived there for generations, accept living in somebody else’s designated homeland? Imagine, for example, the reaction of French Belgians if their country were designated as a “Flemish homeland” by the UN.
But the main mantra drummed into the conscience of an Israeli citizen from kindergarten, is that in 1948 “it was either them or us”, “Arabs would have thrown us into the sea if we did not establish a Jewish majority state with a strong army”, etc. I have my doubts about that line, too, but let us suppose for the moment that in fact, it was so. And then came the year 1967, and the Six Day War. Another chapter in the Israeli “fight for existence” against recalcitrant Arabs who just keep trying to throw us into the sea. On the face of it, that is how it seemed. I together with most of my compatriots believed for years that 1967 was in fact a moment of existential danger for Israel. Until I stumbled upon some telling quotes, uttered by our very own leaders [4]:
“(a) The New York Times quoted Prime Minister Menachem Begin`s (1977 – 83) August, 1982 speech saying: `In June, 1967, we had a choice. The Egyptian Army concentrations in the Sinai approaches do not prove that (President Gamal Abdel) Nasser (1956 – 70) was really about to attack us. We must be honest with ourselves. We decided to attack him.`
(b) Two-time Prime Minister Yitzhak Rabin (1974 – 77 and 1992 – 95) told French newspaper Le Monde in February, 1968: `I do not believe Nasser wanted war. The two divisions which he sent into Sinai on May 14 would not have been enough to unleash an offensive against Israel. He knew it and we knew it.`
(c) General Mordechai Hod, Commander of the Israeli Air Force during the Six-Day War said in 1978: `Sixteen years of planning had gone into those initial eighty minutes. We lived with the plan, we slept on the plan, we ate the plan. Constantly we perfected it.`
(d) General Haim Barlev, Israeli Defense Forces (IDF) Chief told Ma`ariv in April 1972: `We were not threatened with genocide on the eve of the six-day war, and we had never thought of such a possibility.”
So: instead of “thwarting an existential danger”, in 1967 the State of Israel carried out an effective military operation to acquire some real estate. There is nothing new about that “existential danger” propaganda. Acquisition of real estate by conquest has been already called pleasing names by various other conquerors and occupiers, throughout the old and new history: such as “manifest destiny”, “white man’s burden”, “spreading true religion / culture / democracy”, whatnot.
The reader may like to know that the 1967 real estate acquisition by the State of Israel was anticipated some twenty years earlier by Ben-Gurion, at the time of the partition plan (which was supposedly accepted by the Zionist leadership). See the following quotes of Ben-Gurion, which can be found in the book by an Israeli historian[5]:
“Just as I do not see the proposed Jewish state as a final solution to the problems of the Jewish people, so I do not see partition as the final solution of the Palestine question. Those who reject partition are right in their claim that this country cannot be partitioned because it constitutes one unit, not only from a historical point of view but also from that of nature and economy”.
“After the formation of a large army in the wake of the establishment of the [Jewish] state, we shall abolish partition and expand to the whole of the Palestine”.
I wonder if at any point in history there was any association of people who acquired goodies by brute force, and who viewed themselves candidly as such. Times and again, conquerors considered themselves unwilling victims of circumstances, and the barbarians (their own victims!) against whom they have to regretfully protect their rights. Consider the following pronouncements of Benny Morris, a historian who documented the 1948 ethnic cleansing. In a 2004 interview with Morris which was published in Haaretz one reads[6]:
Q: The title of the book you are now publishing in Hebrew is “Victims.” In the end, then, your argument is that of the two victims of this conflict, we [Israelis] are the bigger one.
Morris: “Yes. Exactly. We are the greater victims in the course of history and we are also the greater potential victim. Even though we are oppressing the Palestinians, we are the weaker side here. We are a small minority in a large sea of hostile Arabs who want to eliminate us.
The above opinion is representative of the Israeli mainstream. It has been raised to the status of axiom over the years, and no reasonable peace offers (such as the latest Saudi one) are likely to put a dent in it. Israelis are using this slogan to exempt themselves from normal human decency towards Palestinians. Most Israeli Jews have convinced themselves that they have a moral right to expropriate and expel Palestinians because Palestinians are such barbarians, who did not respond to Israel’s”generous peace offers” and “only wanted to throw us to the sea”. Because we are a nation of Holocaust survivors. My compatriots imagined themselves starring in a modern version of Tolkien’s “Lord of the Rings” – starring as beautiful elves, of course, who were forced by sad fate to fight ugly goblins the Palestinians (goblins = “terrorists”). Human mercy does not apply to “terrorists”. You do not make territorial compromises or peace agreements with “terrorists”.
The above explains the mass participation of otherwise normal and more-or-less decent Israelis in the ongoing ethnic-cleansing projects. How else can you account for a dying elderly man and his wife being dragged out of their east Jerusalem apartment to make space for Jewish settlers. Building the Jerusalem “Museum of Tolerance” on the site of an ancient Muslim graveyard. Onslaught on West Bank orphanages supported by Islamic charities. State-subsidized Jewish settler-thugs conducting pogroms against Palestinians in Hebron and elsewhere in the Occupied Territories. Widespread sadism practiced by Israeli soldiers against Palestinian detainees. Trashing of Palestinian homes during nightly military incursions in Palestinian towns and villages. Demolitions of Palestinian homes in the West Bank and East Jerusalem under the brazen pretext of “illegal construction”. Extensive land grab for settlers. And much more.[7]
The Gaza Strip is the place where the self-righteous Israeli sadism has reached new heights. The Strip is densely populated, mostly by descendants of Palestinians expelled in 1948. Well before the Second Intifada, choice Gazan real estate along the beach (about ¼ of the Strip land) was confiscated for a few thousand Jewish settlers. Still, a million and a half Gazan Palestinians had a sort of normal life (under the Israeli occupation) – growing fruits and vegetables, making construction materials and other products for Israeli markets, and working as laborers within the Green Line. Before the second Intifada, very little terror was coming from there to Israel.
However, since the beginning of the Intifada (a year and a half before the first Palestinian rocket landing across the border) the Israeli army embarked on the systematic destruction of the Strip. Incursions were carried out every few weeks and included the destruction of factories and workshops, roads, agricultural land, homes, and whatnot. Access to the Israeli economy was closed. Eventually, desperate Palestinians resorted to shooting Qassam rockets which rarely caused casualties or real damage but served as an excellent pretext for Israeli military “action”.
And then Sharon carried out his brilliant propaganda move of “disengagement” from Gaza. The whole operation was marketed as a demonstration of Israeli good will. The Israeli settlements in Gaza were in fact removed, but the army was redeployed around the Strip, and the Strip was converted to a large scale prison. The economic strangulation of Gaza was tightened to a draconian extent, especially after the Hamas government suppressed the Israel-cum-USA sponsored Fatah putsch. (I am no fan of Hamas but their government was democratically elected by the Palestinians) Hamas offered several times to conduct negotiations with Israel, based on 1967 borders, but the offers were under-reported and ignored. It is likely that such negotiations would have stopped the Qassams, but Israeli leaders appeared interested in continuation of the violence. The Qassams created a great opportunity for more “poor little us” propaganda, and a great pretext to wiggle out of legitimate international requests to stop the massive colonization of the West Bank.
Finally, a truce with Hamas was negotiated. Since the beginning of the truce defense minister Barak commenced preparations for a massive attack on Gaza[8]. On November 14th the working truce with Hamas was deliberately broken on Barak’s orders, by killing several Hamas fighters. A totally predictable Palestinian response ensued – cancellation of the truce and a barrage of rockets. The barrage was used by Barak as a pretext for that large-scale operation, including the slaughter of hundreds of people in Gaza with missiles deployed from airplanes. This muscle-flexing is an obvious part of Barak’s and Livni’s forthcoming election campaign, at the price of hundreds of Palestinian casualties, and several Israeli ones (as meanwhile Palestinians have improved their aim). In a forthcoming ground operation Israeli soldiers are also likely to pay with their lives for this form of electioneering.
Do you know what mainstream Israelis make of the above? ‘We, Israelis, in an act of self-sacrifice, removed poor Jewish settlers from their “homes” in the Gaza Strip and gave Palestinians a chance for free and happy existence. But the Palestinians spurned our peace efforts and preferred instead to pursue their addiction to “throwing Jews to the sea.” Gaza could have become a new Singapore, but the Gazans chose instead to shoot rockets at Israelis.’
The disengagement was thus an act of brilliance on part of that evil genius, Sharon. He provided mainstream Israelis with a sweeping moral absolution. Palestinians “disappointed” them. Now the Israeli leaders can do anything they wish to Palestinians. Do not expect a squeak of public protest from the Israeli Jewish public, except for a tiny minority of “self hating Jews” like yours truly.
Believe me, these Jewish-Israeli mainstreamers are not natural-born monsters. They just do not know any better. Alas, I used to be one of them. Then one day I stumbled, more or less by chance, into the West Bank with a group of activists. I acquired some Palestinian friends and finally understood the criminality of the treatment of the Palestinians by my country. And I learned to ignore the daily portion of preposterous propaganda which is provided to my compatriots by the media in lieu of “news”. But how to convince my compatriots not to listen to this propaganda? I do not know.
Then again, it does not have to be so. In addition to four million or so stateless Palestinians living in the Occupied Territories, there are about a million Palestinians living within the Green Line and carrying Israeli citizenship. Despite the very considerable internal racism, many of these Palestinian citizens are deeply involved in Israeli society. You meet Arab doctors and nurses in Israeli hospitals, Arab students in Israeli universities etc. There is quite an element of coexistence and cooperation between Jews and Arabs there. But a mainstream Jewish-Israeli colleague who might treat his or her Arab co-worker perfectly decently would still be proud of a soldier son who is “serving the country” in the Occupied Territories. He or she would still repeat racist propaganda about the “demographic danger” to the State of Israel from its Arab citizens, and believe the bloodthirsty speeches of generals and ex-generals on the TV. And vote for any of the three major Zionist parties, Likud, Kadima and Labour, whose leaders have been dedicated ethnic cleansers over the years.
For the sake of both nations living in this country, this outrage must be stopped. It must be stopped by pressure from outside, because at present within Israel there are no significant political forces to oppose it. Please do something, my friends, and do it urgently. And kindly ignore the endless “negotiations” between our government and the powerless Palestinian Authority, they are just a cover for more ethnic cleansing. If you do not believe me, come and see the massive settlement construction in East Jerusalem and West Bank. And the walls of the Palestinian ghettos.
Victoria Buch is an Israeli academic and anti-Occupation activist. Her email: vvbb54@yahoo.comThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
[1] From “The Pity of It All”, a book by Amos Elon on German Jews.
[2] From a review of Makdisi’s book: `Palestine Inside Out`, by Lena Khalaf Tuffaha, IMEU 2008.
[3] From “Righteous Victims” by Benny Morris
[4] Collected by Stephen Lendman, see
http://www.zmag.org/znet/viewArticle/15348 )
[5] From The Birth of Israel: Myths and Realities,by Simha Flapan
[6] The full text of the interview can be found in the Counterpunch website
[7] *Information can be found, e.g., in the Occupation Magazine, the website of Israeli anti-Occupation activists.
[8] “Disinformation, secrecy and lies: How the Gaza offensive came about” By Barak Ravid, Haaretz http://www.haaretz.com/hasen/spages/1050426.html
“ΕΝΩ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ…”
Μπορείτε να μας πείτε τις πηγές σας για το νούμερο αυτό?
410 δεν σου φτανουν μακακα τεχνοκράτη;
παρε και πηγη να τη βαλεις εκει που ξερεις.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=977018
Συνεχίζεται η Προπαγάντα του (κ.) Μπαζιωτόπουλου και αλλού βλέπω…
Εκτός από την απόλυτη “σιωπή” του στο άλλο άρθρο ήρθε και αλλού να “εκφράσει” τις απόλυτα φασιστικές του ιδέες.
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από το κείμενο που δημοσίευσε ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ, “Από τον έρωτα στο μίσος”.
“Η συναισθηματική ταύτιση μάς οδηγεί στην υπερβολή και την ύβρη. Κι εγώ διαφωνώ με τη δολοφονική αντίδραση του Ισραήλ στις ρουκέτες των Παλαιστινίων. Αλλά από εκεί μέχρι να βρίζω και να συκοφαντώ τους Εβραίους γενικά (όχι το Ισραήλ) υπάρχει διαφορά. Έχω βαρεθεί τα αντισημιτικά και ρατσιστικά σχόλια. Στις 9 Ιανουαρίου άκουσα την εκπομπή του Τζίμη Πανούση στον City 99.5. Όλα τα αντισημιτικά κλισέ, όλα τα επιχειρήματα του Χίτλερ και του Γκέμπελς μαζί! Είχα καιρό να ακούσω μία τέτοια ρατσιστική ρητορεία μίσους, όχι προς μία πολιτική ή ένα κράτος, αλλά προς ένα λαό. Ντράπηκα.”
http://www.lifo.gr/content/x6/1691
@Μάριο
Comment on:
«…Συνεχίζεται η Προπαγάντα του (κ.) Μπαζιωτόπουλου και αλλού βλέπω…
Εκτός από την απόλυτη “σιωπή” του στο άλλο άρθρο ήρθε και αλλού να “εκφράσει” τις απόλυτα φασιστικές του ιδέες.
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από το κείμενο που δημοσίευσε ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ, “Από τον έρωτα στο μίσος”…»’
Το κείμενο που παραθέτει του Νίκος Δήμου δεν στηρίζεται σε καμία πηγή και σχολιάζει την μια πλευρά…
Είναι ενα ξέσπασμα ψυχής αλλά ξέσπασμα που δεν ενδιαφέρεται για το πρόβλημα και δεν σκαλίζει τα αίτια της κρίσης ούτε ψάχνει για τη λύση του προβλήματος…
Πρόκειται για μια «οπερετική» δημοσιογραφική εικόνα απο αυτές που γεμίζουν τα περιοδικά που διαβάζονται στα κομμωτήρια και στο μετρό…
Για το θέμα της προπαγάντας για να δώσω απάντηση θα πρέπει να ξέρω αν γνωρίζεις επαρκώς τα Ελληνικά αν και η λέξη προπαγάντα είναι ξενόφερτη… Ο λόγος είναι οτι αν δεν ασπάζεσαι ή δεν σέβεσαι την ελληνική γραμματεία δεν είσαι έλληνας… Δεν είναι κακό αυτό αλλά είναι βασικό στη συζήτησή μας…
Θα πρέπει επίσης να εχω δείγμα γραφής σου ότι πράγματι ξέρεις τι συμβαίνει στο Ισραήλ τα τελευταία 60 χρόνια που δεν προκύπτει απο τα λεγόμενά σου…
Με νηπιακού επομένως επιπέδου συζητήσεις και μάλιστα με έναν κουκουλοφόρο που έχει το θράσος να εκφράζει πολιτική άποψη γυναικουλίστικα… μη χάσει τη θεσούλα του η ανακαλύψουμε οτι τον πληρώνει κάποια υπηρεσία κουβέντα δεν γίνεται…
Ο Νίκος Δήμου π.χ. δεν συμπεριφέρεται γυναικουλίστικα… Μιλάει ανοικτά και σε όσους αρέσει…
Δεν φοράει κουκούλα όπως εσύ και άλλοι σχολιαστές που τρέμουν απο τον φόβο να μην αποκαλυφθούν…
Φίλε «Μάριο» με άνδρες συνομιλώ και συνδιαλέγομαι…
Με γυναίκες επίσης, που διαθέτουν παρρησία λόγου…
Με κουκουλοφόρους που αντι επιχειρημάτων μιμητίζουν και πιθηκίζουν οχι…
Σου γράφω μόνο και μόνο επειδή το e-rooster το διαβάζουν αρκετοί και σοβαροί αναγνώστες…
Αναγνώστες που δεν μαθαίνουν άκοπα αλλά εντρυφούν στις πηγές και βασανίζουν το κάθε τι που διαβάζουν…
Αναγνώστες που δεν ασπάζονται Φασιστικές, Σιωνιστικές, Ναζιστικές και Μπολσεβίκικες θέσεις…
Αναγνώστες που διαβάζουν τα πάντα και σκέπτονται ελεύθερα και χωρίς κουκούλες
Δυστυχώς δεν ανήκεις σε αυτούς… δεν είσαι ελεύθερος…
Κανείς ελεύθερος άνθρωπος δε φοράει κουκούλα…
Για να βοηθήσω το αλλαλάζον πλήθος, παραθέτω την επιστολή που έστειλα επι τη ευκαιρία του άρθρου του Νίκου Δήμου στο Περιοδικό Lifo.
Το ζουμί του σχολιασμού είναι τούτο: …απο φιλοσοφικής πλευράς το ζητούμενο δεν είναι η απάντηση στο ερώτημα αλλά ο διάλογος που θα γεννήσει τις απαντήσεις στα μυαλά εκείνων που μπορούν και θέλουν να σκέπτονται…
Κυριε Διευθυντά,
Το κείμενο του Νίκου Δήμου «Από τον έρωτα στο μίσος» ποιητική ή έστω λογοτεχνική αδεία, συσκοτίζει περισσότερο απο το να διαφωτίζει, προσφέροντας όμως έργο ενάντια στην χρήση της υπερβολής…
Είναι όμως πάγια η τακτική του κυρίου Δήμου να σκαλίζει την επιφάνεια, να βλέπει το χώμα ανάλαφρο και σκληρό, όπως το αναγνωρίζει μια πρόχειρη ματιά και να μη χειρίζεται τα εργαλεία της έρευνας για να δει τι κρύβεται απο κάτω…
Βέβαια, το σημαντικότατο έργο του σε τομείς επικοινωνίας αλλά και φιλοσοφικής αναζήτησης δεν μπορεί να αγνοηθεί..
Το ερώτημα είναι πως ένας άνθρωπος που διάβασε τόσο βλέπει τόσο ανάλαφρα τη ζωή…;
Πως ενω έχει λόγο σε οτιδήποτε δεν απαντά σε τίποτα…;
Είναι ενα ερώτημα που με βασάνιζε και θα με βασανίζει με τον κύριο Δήμου.
Να τον δικαιολογήσω με το οτι απο φιλοσοφικής πλευράς το ζητούμενο δεν είναι η απάντηση στο ερώτημα αλλά ο διάλογος που θα γεννήσει τις απαντήσεις στα μυαλά εκείνων που μπορούν και θέλουν να σκέπτονται…
Αν είναι έτσι, τότε θα συνεχίσω να τον διαβάζω όσο αυτός θα καταφέρνει να με τσιγκλά, να με ξυπνά και να με κάνει να σκέπτομαι ακόμα και εναντίον του…
Άλλωστε, το κατάφερε ήδη με τα βιβλία του, που με συντρόφεψαν ώρες πολλές στο παρελθόν…
@ ΧΑΜΑΔΗΤΗ Μπαζιωτόπουλο
Προφανώς, τον κ. Νίκο Δήμου τον εκτιμάς ή όχι; Ελπίζω να κατάλαβες ότι απόσπασμα σημαίνει ότι υπάρχει και υπόλοιπο. Το περιοδικό LiFO το διαβάζεις στο κομμωτήριο, δεν κατάλαβα… μάλλον για αυτό προσπέρασες το νόημα του άρθρου. ( μάλλον δεν “βασάνισες” αυτό που διάβασες αλλα το βασάνισες)
; – )
Το γεγονός ότι σιγά σιγά όλοι σκέφτονται διαφορετικά από ‘σένα κάτι θα πρέπει να σου λέει.
Η προπαγάντα έγινε τώρα ξένη λέξη για μένα αλλά Ελληνικό προνόμιο για σένα θα το προσπεράσω, και επίσης θα σου υπενθυμίσω ότι τα λεγόμενα μίας πικραμένης δεν είναι πηγές.
Συμφωνώ με τα λεγόμενα των Zbigniew Brzezinski και Shlomo Ben-Ami, αν και δεν συσχετίζονται με τα εκ του μακρώθεν όνειρά σου, δηλαδή την τελειωτική λύση σε αυτό που στοιχειώνει τη Χαμάς και τον πρόεδρο της Ισλαμικής Δημοκρατίας;; του ΙΡΑΝ.
Όσο θα κάνεις, λοιπόν, copy-paste ένα χαζοάρθρο σου και τη Victoria Buch κανείς δεν θα σε πάρει στα σοβάρα. Ξεκίνα πάλι να γράφεις τις εκφράσεις περί πιθηκισμού, μιμητισμού και να παραθέτεις άστοχους σχολιασμούς.
Το ότι όλοι ξέρουμε τι ζώδιο είσαι δεν σε κάνει θαραλλέο…
@Μάριο
Comment on:
«…@ ΧΑΜΑΔΗΤΗ Μπαζιωτόπουλο
Προφανώς, τον κ. Νίκο Δήμου τον εκτιμάς ή όχι; Ελπίζω να κατάλαβες ότι απόσπασμα σημαίνει ότι υπάρχει και υπόλοιπο. Το περιοδικό LiFO το διαβάζεις στο κομμωτήριο, δεν κατάλαβα… μάλλον για αυτό προσπέρασες το νόημα του άρθρου. ( μάλλον δεν “βασάνισες” αυτό που διάβασες αλλα το βασάνισες)… κ.λπ. κ.λπ., κ.λπ. φαιδρά…»
Ναι πολλά και φαιδρά είναι αυτά που γράφεις φίλε.. θύμα της ανθελληνικής σιωνιστικής και απάνθρωπης προπαγάντας και «λαλέλι» του Εβραϊκού Λόμπι…
Όμως επειδή εδώ είναι Ελλάδα, τα σιωνιστικά προτείνω να τα βάλεις εκεί που τους ανήκουν (κατ’ άλλους εκεί που ξέρεις…)
Επιπλέον, επειδή εδώ ο χώρος παραμένει να αφορά σκεπτόμενους ανθρώπους που αισθάνονται την υποχρέωση να μιλούν ξεσκέπαστοι και ακουκούλωτοι αντι να το παίζουν χανουμάκια, ιδού η Ρόδος ιδού και το Πήδημα…
Σημείωση;
Τα οσα αναφέρω δεν ειναι στοιχεία προερχόμενα απο τους Zbigniew Brzezinski και Shlomo Ben-Ami.
Το άθρο της Victoria Buch είναι μόνο για σκεπτόμενους ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια… και οι αναφορές του είναι τα λεγόμενα των ιδρυτών του Ισραήλ…
@Μπαζωτοπουλος
Βλέπω ότι αντιγράφεις και το ύφος μου… Πάντως στη σχέση νικητή και ηττημένου είναι φανερό σε ποιά πλυρά ανήκεις… τώρα βέβαια με τη τεχνητή νοημοσύνη σου (για όλους παπαγαλίζειν) θα μου απαντήσεις αυτό που περιμένουμε όλοι. Όμως όταν σε ένα διάλογο ( ο θεός να το κάνει διάλογο), αυτός που καταφεύγει σε ύβρις και καταλήγει να τραυλίζει είναι πάντα ο ηττημένος ή βασικά αυτός που δεν ξέρει να χάνει.
Τώρα το τί έχασες εσύ το ξες καλύτερα από όλους μας αλλά εγώ θα παραθέσω ότι έχεις ήδη χάσει την αξιοπρέπειά σου. Είναι καιρός λοιπόν να αλλάξεις κασσέτα και να υποπτευθείς ότι δεν είναι όλοι εναντίον σου, αντιθέτως το καλό σου θέλουν, ώστε να αυτόδιαπομπεύεσαι μόνο στο αξιολύπητο blog σου.
Θα επαναλάβω, είναι καιρός να αλλάξεις τροπάριο, να συγκεντρωθείς και να αναρωτηθείς “πού δεν τα πήγα καλά σήμερα; μήπως πρέπει να αλλάξω επιτέλους χόμπυ;”
Τέλος πάντων… όχι μόνο των εβραίων, μή χαίρεσαι.
@Μάριο
Comment on:
«@Μπαζωτοπουλος
Βλέπω ότι αντιγράφεις και το ύφος μου… Πάντως στη σχέση νικητή και ηττημένου είναι φανερό σε ποιά πλευρά ανήκεις… τώρα βέβαια με τη τεχνητή νοημοσύνη σου (για όλους παπαγαλίζειν) θα μου απαντήσεις αυτό που περιμένουμε όλοι. Όμως όταν σε ένα διάλογο ( ο θεός να το κάνει διάλογο), αυτός που καταφεύγει σε ύβρις και καταλήγει να τραυλίζει είναι πάντα ο ηττημένος ή βασικά αυτός που δεν ξέρει να χάνει. Κλπ. κ.λπ. κ.λπ….»
Έγραψες πάλι… αρνητικά ασφαλώς… Μάριο… αλλά βλέπω η κουκουλοφορία, κουκουλοφορία…
Την δουλίτσα μας, τον μισθάκο μας και την ψεύτικη μαγκιά μας πρώτα απο όλα…
Άσε φίλε… δεν πουλάς… ιδιαίτερα εδώ που είναι περιβάλλον ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων…
Πήγαινε ξανά στην κονσέρβα σου και πες το ποίημά σου στους συνομηλίκους σου… μετά τους βώλους φυσικά…
Αν έχεις και διαύγεια πνεύματος ξαναδιάβασε τι λεει η Victoria Bush και πόσο επαληθεύεται απο τις περιστάσεις…
Α! Επι τη ευκαιρία, ξέρεις ποιος ήταν ο Ben Gurion?
Αν οχι ρίξε μια ματιά… έτσι για να έχεις μια ιδέα απο Ισραηλινή ιστορία…
Εκει, στα λόγια του, θα βρείς τα αίτια της σημερινής σύρραξης… στην Γαζα…
@Mario,
Good, very good…
The European Union Military Committee (EUMC) is a department of military officials under the High Representative for the Common Foreign and Security Policy…
Nice, very nice my “nephew” Mario…
Εσύ να αναφέρεσαι σε στρατιωτικές οργανώσεις που έχουν πάντα το καλό της ανθρωπότητας ως ύψιστο στόχο…
Ιδιαίτερα αυτές που στήθηκαν απο τον πανούργο Κίσσιγκερ…
Εγώ προτιμώ να διαβάζω πολιτικά κείμενα και αναφορές όπως το ακόλουθο… και να ερευνώ τους εγκληματίες πολέμου που το προκάλεσαν…
Τι λες; Έρχεσαι να κάνουμε ομάδα… Η ισχύς εν τη ενώσει…
Παρεπιπτόντως, ρίξε μια ανάγνωση σε αυτό το κείμενο απο τον οργανισμό του ΔΟΛ:
“Ο ισραηλινός πόλεμος στη Γάζα κόστισε τη ζωή σε 1.300 Παλαιστίνιους, ανάμεσά τους 410 παιδιά, σύμφωνα με τον απολογισμό των θυμάτων που έχει δώσει στη δημοσιότητα το διοικούμενο από τη Χαμάς υπουργείο Υγείας της Γάζας. Οι τραυματίες φθάνουν τους 5.300.
Το Ισραήλ έχει έλθει αντιμέτωπο με κατηγορίες από τις υπηρεσίες του ΟΗΕ και ανθρωπιστικές οργανώσεις για παραβίαση του ανθρωπιστικού δικαίου στη διάρκεια του πολέμου.
Μετά το θάνατο αμάχων και κυρίως παιδιών σειρά οργανώσεων, περιλαμβανομένης της υπηρεσίας αρωγής του ΟΗΕ UNRWA, ζητούν ταυτόχρονα έρευνες για διάπραξη εγκλημάτων πολέμου…”
Λες να σώσει του υπεύθυνους το EUMC;
Σας παραχωρώ το link του άρθρου από όπου ξεκίνησε το θάψιμο για τον (Herr) Μπαζ…
http://e-rooster.gr/01/2009/1153
Λοιπόν, είσαι τρομερή καρικατούρα Μπαζ… είσαι για τρελά γέλια. Δυστυχώς δεν μπορώ να σας περιγράψω ότι αδυνατώ να σηκωθώ από το πάτωμα αυτή τη στιγμή.
Όταν σου είπα ότι είσαι Αρλουμπιστής εσύ το έκανες και τίτλο επαγγέλματος… “Αρλουμπολόγος”
🙂
The European Monitoring Centre on Racism and Xenophobia (EUMC), a part of the Council of Europe, noted an upswing in antisemitic incidents in France, Germany, the United Kingdom, Belgium, and The Netherlands between July 2003 and December 2004. The EUMC offered a definition of antisemitism to enable a standard definition to be used for data collection:
1) Denying the Jewish people the right to self-determination, e.g. by claiming that the existence of a state of Israel is a racist endeavor;
2) Applying double standards by requiring of Israel a behavior not expected or demanded of any other democratic nation;
3) Using the symbols and images associated with classic anti-Semitism (e.g. claims of Jews killing Jesus or blood libel) to characterize Israel or Israelis;
4) Drawing comparisons of contemporary Israeli policy to that of the Nazis;
5)Holding Jews collectively responsible for actions of the State of Israel.
Το τελευταίο είναι διόρθωση στα προπαγανδιστικά αντισημιτικά σχόλια.
Σημείωση:
Το ότι δεν αναφέρεται η Ελλάδα δεν σημαίνει ότι είμαστε στην απ’έξω, είναι θέμα πολιτικών επεμβάσεων στην Ευρωβουλή, πράγμα που η χώρα μας δεν χαμπαριάζει δυστυχώς. Δεν θα ήθελα να μπω σε τόσο πολύπλοκο θέμα. Το μόνο που θα ήθελα να πω για να σας διευκολύνω όλους τί εννοώ… τα μυθιστορήματα του Λιακόπουλου κάποιοι μαζί με τον Μπαζ τα θεωρούν πηγές.
@Μάριο
Comment on:
«’Σας παραχωρώ το link του άρθρου από όπου ξεκίνησε το θάψιμο για τον (Herr) Μπαζ…
http://e-rooster.gr/01/2009/1153…κ.λπ.κ.λπ.κ.λπ.
Μάριο, στο διαδίκτυο υπάρχει ελευθερία…
Αυτό είναι και καλό και κακό…
Το καλό είναι προφανές… το κακό λιγότερο προφανές…
Στη προκειμένη περίπτωση η παρουσία σου εδώ είναι κλασσικό σύμπτωμα ψυχοπαθούς που άλλα λέει στο ένα μήνυμα και άλλα στο άλλο ενώ αυτοσχεδιάζει συνδέοντας ψεύδη σε σχόλια δικά μου ή άλλων ή καταθέτοντας μερικές απο τις ποιο ηχηρές ενδείξεις ενός σρατιωτικοφασιστικού κατεστημένου του οποίου ο ίδιος είναι θιασώτης ή και εκφραστής…
Δικαίωμά του…
Αλλα θα του πω ακόμα μια φορά…
Αγόρι μου Μάριο, αει σαλάγατα…, πήγαινε να παίξεις με τους βώλους σου…
Και όπως πάντα, αν θελήσεις πιπί φώναξε την τροφό…
Μη μουσκέψεις… δεν ειναι σωστό…
Hey Buzz!!
http://photos-036.friendster.com/e1/photos/63/08/1208036/465998775l.jpg
ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ…
Τις μέρες αυτές εξελίχθηκε ένα δράμα που αποτελεί κόλαφο για τον ανθρώπινο πολιτισμό μας.
Όσο και αν εμείς στην Ελλάδα έχουμε τα δικά μας προβλήματα και τις δικές μας σκοτούρες για την καθημερινή επιβίωση, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την τραγωδία που συνέβη και συνεχίζεται στα παλαιστινιακά εδάφη της Λωρίδας της Γάζας.
Ο πόλεμος φαινομενικά τελείωσε αλλά στην ουσία θα συνεχίζεται όπως και πριν, κατά την διάρκεια της εκεχειρίας, διότι πόλεμος δεν είναι μόνο αυτός που διεξάγεται με απαγορευμένα όπλα εναντίων αμάχων συγκεντρωμένων για περισσότερη ασφάλεια σε σχολικά κτίρια, ούτε αυτός που κατακαίει με βόμβες φωσφόρου τις αποθήκες επισίτισης διεθνών οργανισμών όπως του ΟΗΕ, ούτε εκείνος που δολοφονεί φωτορεπόρτερ και ανταποκριτές ειδησεογραφικών πρακτορείων.
Πόλεμος είναι και εκείνος που συνεχιζόταν και συνεχίζεται με απροκάλυπτες απαιτήσεις ενάντια στις δημοκρατικές ελευθερίες ενός ολόκληρου λαού, επικουρούμενος ακόμα και με πολιτικές δολοφονίες, διοτι ο λαός αυτός δεν είναι ο περιούσιος, αφού δεν εξυπηρετεἰ τις γαιωστρατηγικες βλέψεις των ισχυρών επι της γής…
Πόλεμος είναι και αυτός που καθιστά 1.500.000 ανθρώπους φυλακισμένους στην ίδια τους τη γη και απόλυτα εξαρτώμενους απο την επισιτιστική βοήθεια των διεθνών οργανισμών.
Πόλεμος είναι και αυτός που διαμορφώνεται στα επιτελεία κυβερνήσεων όπως του Ισραήλ, με στόχο την δραστική αντιμετώπιση του δημογραφικού «προβλήματος» διοτι θεωρείται πρόβλημα για τον εβραϊκό λαό να συγχρωτίζεται και να συμβιώνει με άλλους λαούς, που έκρινε αυθαίρετα, στα πλαίσια ενός νέου απαρτχάιντ, ως δευτέρας διαλογής, όπως οι παλαιστίνιοι…
Ο πόλεμος δεν τελείωσε δυστυχώς και εναπόκειται σε μας όπως και σε κάθε λαό να αντιληφθούμε τα πραγματικά αίτια του πόλεμου και να επιδιώξουμε, στα πλαίσια μιας νέας παγκόσμιας πολιτικής που ευελπιστούμε οτι θα ακολουθήσει ο νέος πλανητάρχης, να συνεισφέρουμε σε μια μόνιμη λύση, μια λύση όπου ο άνθρωπος χωρίς διακρίσεις και θρησκευτικές προκαταλήψεις θα γίνει ο πυρήνας των όποιων αποφάσεων και απο τις δυο πλευρές, ώστε να καταλήξουμε σε μια ειρήνη που θα φέρει τους δυο λαούς σε εναρμονισμένη συγκατοίκηση και μόνιμη πρόοδο…
Θεωρώ οτι αυτή η ανάγκη θα γίνει επιτακτικότερη όταν διαβάσετε τις παρακάτω κραυγές απόγνωσης των τριών θαρραλέων γιατρών που επισκέφθηκαν την κόλαση της Λωρίδας της Γάζας.
«Γυρίσαμε. Πριν 2 ώρες φτάσαμε στην Αθήνα.
Δεν ξέρω πόσα χρόνια μου μένουν να ζήσω. Ξέρω ωστόσο ότι ποτέ μα ποτέ δεν θα ξεχάσω τη RAFFAH. Η Λωρίδα της Γάζας με σημάδεψε για πάντα.
Ποτέ δεν θα ξεχάσω το αίμα, τον πόνο, την οργή και την απελπισία.
Ποτέ και τίποτα δεν μπορεί να διαγράψει από την συνείδησή μου το έγκλημα που συντελείται αυτές τις ώρες, αυτές τις στιγμές που διαβάζετε αυτές τις λέξεις.
Τίποτα δεν μπορεί να περιγράψει την κτηνωδία που είδα και βίωσα. Τίποτα δεν μπορεί να αλλοιώσει την αλήθεια που αντίκρισα χειροπιαστή, μπροστά μου.
Ένας λαός σφαγιάζεται και οι άνθρωποι στον πλανήτη δεν μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος της καταστροφής.
Πρέπει να μπει κανείς στην ζώνη των επιχειρήσεων για να κατανοήσει την γενοκτονία. Για να ντραπεί που είναι Ευρωπαίος ή Αμερικανός που σιωπά και αδιαφορεί.
Πρέπει να μοιραστεί για λίγες μέρες τη «ζωή υπό προθεσμία» του Παλαιστινιακού λαού για να μπορεί να ισχυριστεί ότι αρχίζει να κατανοεί.
Από τα Αιγυπτιακά σύνορα 70 μέτρα μέχρι τα Παλαιστινιακά σύνορα. Μπήκαμε σε ένα μεγάλο λεωφορείο για να μας μεταφέρει στο Νοσοκομείο της RAFFAH. Μόλις ξεκίνησε, μια βόμβα στα δεξιά μας δημιούργησε ωστικό κύμα που σχεδόν ανέτρεψε το λεωφορείο. Μας κατεβάζουν σε χρόνο μηδέν από το λεωφορείο και μπαίνουμε όπως-όπως σε δύο ασθενοφόρα. Μέχρι να φθάσουμε σε δέκα λεπτά στο νοσοκομείο πέφτει μια βόμβα στη δημοτική αγορά. Δεν προλαβαίνουμε να συστηθούμε στον διοικητή του νοσοκομείου και φτάνουν τα πρώτα ασθενοφόρα με τραυματίες. Θα ακολουθήσουν δεκάδες. Νύχτα κόλασης. Παιδιά, γυναίκες, γέροντες. ΑΜΑΧΟΣ πληθυσμός.
Ο πόλεμός τους είναι τόσο βρώμικος όσο κανένας άλλος μέχρι σήμερα. Ο κόσμος δεν το μαθαίνει γιατί τα ΜΜΕ έχουν φιμωθεί.
Οι τρείς γιατροί της αποστολής μας μπαίνουν στα χειρουργεία πριν καν προλάβουν να συστηθούν. Εκατοντάδες μαζεύονται στο προαύλιο του νοσοκομείου. Φωνές οργής, κλάμα παιδιών, απελπισία.
Έχω κι άλλες φορές βρεθεί σε δύσκολες, επώδυνες συνθήκες. Έχω ζήσει τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς στο Βελιγράδι. Έχω βρεθεί σε αλυσίδες προστασίας σε γέφυρες στόχους. Αυτό όμως που έζησα στη Ράφα είναι έξω από κάθε περιγραφή.
Βρίσκω κάποιον που μιλάει αγγλικά, του ζητάω να μου εξηγήσει. Μαθεύτηκε, λέει, πως τρεις Έλληνες γιατροί ήρθαν πριν 10 λεπτά και φόρεσαν αμέσως μπλούζες, μπήκαν στα χειρουργεία. Ο κόσμος κραυγάζει: «Ο Θεός μας έστειλε τους Έλληνες», «Ο θεός να φυλάει τους Έλληνες». Πενήντα χρονών μαντράχαλος δεν αντέχω και τα δάκρυα τρέχουν για την τραγωδία που βλέπω μπροστά στα μάτια μου, για την αγάπη που δείχνουν αυτοί οι άνθρωποι.
Τρείς Έλληνες γιατροί, ο Άρης Μουσιώνης, ο Ηλίας Καρανίκας, ο Θανάσης Νησιώτης είναι εκεί, παρόντες. Δίνουν τη μάχη με λιγοστά μέσα να σώσουν ζωές. Και τα κατάφεραν. Κι ο κόσμος το είδε, το ένοιωσε. Κι αγκάλιασε την αποστολή του Γιώργου Παπανδρέου με τόση αγάπη και προσμονή που δεν πιστεύω ότι θα ξανανιώσω στη ζωή μου. Ποτέ μάτια δεν έχουν πει τόσα πολλά, όσο τα μάτια αυτών των ανθρώπων. Ποτέ αγκαλιές και φιλιά και χειραψίες δεν είχαν τόση δύναμη και τόση αλήθεια.
Ηλίας Καρανίκας, Άρης Μουσιώνης, Θανάσης Νησιώτης, άφησαν πίσω οικογένειες, επαγγελματικές υποχρεώσεις και πήγαν σε αυτή τη μικρή γωνιά να βοηθήσουν συνανθρώπους τους που υποφέρουν και σφαγιάζονται άδικα. Με κίνδυνο της ζωής τους πραγματικό, αληθινό και τρομακτικό. Οι Παλαιστίνιοι το είδαν, το αναγνώρισαν και το αγκάλιασαν. Οι Παλαιστίνιοι μέσα από την Ελληνική αποστολή αγκάλιασαν την Ελλάδα, έβαλαν μέσα στη καρδιά τους όλους τους Έλληνες.
Είμαι γεμάτος, είμαι υπερήφανος που έζησα αυτές τις στιγμές με αληθινούς συντρόφους, με τους 3 γιατρούς αλλά και με τον Χρήστο Καπάταη και τον νεολαίο Θέμη Τζήμα μοιραστήκαμε για λίγα 24ωρα την ανασφάλεια, το φόβο, την αγωνία, τον κίνδυνο, την ελπίδα και το κουράγιο, με αυτό το φτωχό αλλά τόσο περήφανο και αξιοπρεπή λαό.
Ζήσαμε, βιώσαμε, πολλά σε λίγο χρόνο. Όσα συνήθως ζει κάποιος σε χρόνια.
Όπως για παράδειγμα το συναίσθημα του αδιεξόδου και της παγίδευσης όταν βρίσκονται 6 άνθρωποι, βράδυ στη νεκρή ζώνη, ανάμεσα στα σύνορα δύο χωρών, με τις πόρτες των συνόρων και από τις δύο πλευρές κλειδωμένες. Εβδομήντα τετραγωνικά μέτρα χωμάτινου δρόμου όλα κι όλα και οι βόμβες των ισραηλινών να σκάνε 200 ή 300 μέτρα πιο κει χτυπώντας, τάχα μου, τούνελ παλαιστινιακά.
Λυπάμαι γιατί αυτές οι σκέψεις είναι ανακατεμένες και χύμα. Είμαι κουρασμένος αλλά κυρίως φορτισμένος.
Πριν από όλα όμως, όσο διαρκεί αυτό το έγκλημα, ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ»
Σας παραθέτω ώριμες απαντήσεις Μπαζιωτόπουλου…
_____
Δεν θα ευχηθώ να πάθετε το ίδιο εσείς και η οικογενειἀ σας… ΟΧΙ δεν είμαι απάνθρωπος αλλά θα ευχηθώ η τραγωδία των αθώων Παλαιστινίων να σας εξαναγκάσει λόγω τύψεων και ντροπής να δείτε το φως το αληθινό…
Για το θέμα της προπαγάντας για να δώσω απάντηση θα πρέπει να ξέρω αν γνωρίζεις επαρκώς τα Ελληνικά αν και η λέξη προπαγάντα είναι ξενόφερτη…
Το κείμενο που παραθέτει του Νίκος Δήμου δεν στηρίζεται σε καμία πηγή και σχολιάζει την μια πλευρά…
Πρόκειται για μια «οπερετική» δημοσιογραφική εικόνα απο αυτές που γεμίζουν τα περιοδικά που διαβάζονται στα κομμωτήρια και στο μετρό…Βέβαια, το σημαντικότατο έργο του σε τομείς επικοινωνίας αλλά και φιλοσοφικής αναζήτησης δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αν είναι έτσι, τότε θα συνεχίσω να τον διαβάζω όσο αυτός θα καταφέρνει να με τσιγκλά, να με ξυπνά και να με κάνει να σκέπτομαι ακόμα και εναντίον του…
The European Union Military Committee (EUMC) is a department of military officials under the High Representative for the Common Foreign and Security Policy… χαχαχαχα! 🙂
Ο κύριος Μανδραβέλης τα έχει κάπως μπερδεμένα όσον αφορά το θέμα των παλαιστινίων και του σημερινού Ισραήλ.
Αν διαβάσατε την ανακοίνωση της Ισραηλινής πρεσβείας θα είδατε οτι ξέρουν να φυλάγονται και να επικοινωνούν επιχειρηματολογώντας και οχι όπως οι έλληνες πολιτικοί που ειναι συνήθως ανίκανοι να πουν περισσότερα απο το να υβρίσουν το πολιτικό τους αντίπαλο…Τα κρασιά τα επέστρεψε ο Πάγκαλος στον Ισραηλινό πρέσβη ως πράξη ανυποληψίας στην Κυβέρνηση του Ισραήλ.
Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις στο Παλαιστινιακό ζήτημα – παρά μόνο για τους φανατικούς και τους παράφρονες…?????
Δυστυχώς η σημερινή νεολαία του Ισραήλ είναι εθνικιστικά χειρότερη απο την αντίστοιχη επι ναζισμού (προφανώς οχι στο σύνολο της)___Μόλις ενημερώθηκα για το οτι τυγχάνω γρεκοφασιστοειδές… θα ήθελα όμως να μου υποδείξεις το πως το κατάλαβες… Πρέπει να διαθέτεις καταπληκτικές ικανότητες…
Δικαίωμά σου να κάνεις χονδροειδέστατη προπαγάντα που στερείται γνώσης και ερεισμάτων και βάζει στον ίδιο σάκο τον ένα με τον άλλο… Τον φασίστα Εβραιο Σιωνιστή που μάχεται με την καλύτερη αεροπορία με τον ταλαίπωρο Χαμαδήτη που στέλνει κροτίδες απέναντι…
Όμως επειδή τα θέματα για το Μεσανατολικό είναι για μεγάλα παιδιά αντέστε τώρα αγόρια μου να παίξετε με τους βώλους σας και αν θελήσετε πιπί θα φροντίσω να στείλω την τροφό…
Φαίνεσαι π.χ. να αγνοείς ότι η φασιστική σιωνιστή προπαγάντα δεν έχει το όμοιό της ούτε στην Ναζιστική Γερμανία απο την οποία ασφαλώς διδάχτηκε τις τεχνικές…Όσον αφορά τα γεγονότα στα νεκροταφεία των εβραίων, αυτό με θλίβει διότι όταν υπάρχει φασιστική νοοτροπία απο την μια δυστυχώς το ίδιο συμβαίνει και απο την άλλη…
Όμως τώρα η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη διότι οι Σιωνιστές κτυπούν απροκάλυπτα σχολεία??
Εγώ όμως δεν κοιμάμαι και ενημερώνομαι ακριβώς απο το Ισραήλ… απο δικές του «αξιόπιστες» πηγές…Φαίνεται οτι ακολουθείς την κλασική ανευφυή λογική οτι, οτι δεν προέρχεται απο προπαγανδιστικούς κυβερνητικούς κύκλους είναι απο κύκλους συνομωσίας…
Όσο για το ποιός έριξε τα αεροπλάνα στους δίδυμους πύργους… σίγουρα δεν τα έριξαν εκείνοι οι ταλαίπωροι άραβες που είδαμε στις φωτογραφίες…Ναι σοβαρά μιλάω και οι Πύργοι έχουνε συναίσθημα… Αμεεε… και οι Πύργοι… Δεν σου το είπαν οτι και οι πύργοι κλαινε…Όσον αφορά τα υπόλοιπα δεν είναι θεωρίες… γεγονότα είναι…
Φαίνεται οτι θεωρείς ότι όποιος έχει αντίθετη γνώμη είναι θύμα προπαγάντας διοτι δεν έχεις μάθει να διαλογίζεσαι και αναγκάζεσαι να μιμείσαι…Τι λες ρε Νταλάρα… είσαι με τα σωστά σου και εν πάσει περιπτώσει είσαι σίγουρος οτι οι Εβραίοι Σιωνιστές επιθυμούν την υποστήριξη των θέσεων τους απο άτομα με το δικό σου επίπεδο επιχειρηματολογίας…;
Η Χαμάς δεν είναι το θέμα μας. Το θέμα μας είναι η ουσία τω επιχειρήσεων που τάχα έληξαν… και ασφαλώς όχι οι σαχλές ρουκέτες της Χαμάς που εκτοξεύονται όταν γίνονται πολιτικές δολοφονίες απο το επίσημο κράτος του Ισραήλ (έγκλημα πολέμου) ή απόλυτο σφράγισμα των σημείων εισόδου τροφίμων και αγαθών.???
Το σχέδιο του προτεκτοράτου του Ισραήλ είναι η εκμετάλλευση της ανάγκης των ΗΠΑ να ελέγχουν την μέση Ανατολή… ε???
Έτσι θα αισθάνεσαι ποιο άνθρωπος και ασφαλώς οχι συνεργός – τρομοκράτης με την βούλα ενός κράτους που δεν έχει αιδώ…
_____
Αυτή είναι μία ΣΥΝΤΟΜΗ περίληψη της ψυχοσύνθεσης του Μπαζ…
(European Monitoring Centre on Racism and Xenophobia). The EUMC offered a definition of antisemitism to enable a standard definition to be used for data collection:
1) Denying the Jewish people the right to self-determination, e.g. by claiming that the existence of a state of Israel is a racist endeavor;
2) Applying double standards by requiring of Israel a behavior not expected or demanded of any other democratic nation;
3) Using the symbols and images associated with classic anti-Semitism (e.g. claims of Jews killing Jesus or blood libel) to characterize Israel or Israelis;
4) Drawing comparisons of contemporary Israeli policy to that of the Nazis;
5)Holding Jews collectively responsible for actions of the State of Israel.
Αυτά 😉
τι φρούτο είναι αυτός ο “Παν. Μπαζιωτόπουλος”, cult φιγούρα.
@geo
Comment on:
«…τι φρούτο είναι αυτός ο “Παν. Μπαζιωτόπουλος”, cult φιγούρα….»
Μην το δαγκώσεις..
Θα πας στην κόλαση…
Χα, χα, χα…