Της Χαμάς τους ο χαβάς…
Ιαν 10th, 2009 | Πάσχος Μανδραβέλης| Κατηγορία: Πάσχος Μανδραβέλης |
Email This Post
|
Print This Post
|
Είπαμε ότι οι δημοκρατίες είναι πιο ανεκτικές, απ’ ό, τι καθεστώτα ανεγκέφαλων φανατικών που σπρώχνουν τους λαούς στην καταστροφή, αλλά ποιο είναι το όριο της ανοχής των; Μέχρι της αυτοκαταστροφής των ίδιων των δημοκρατιών; Σύμφωνοι! Ο παλαιστινιακός λαός εξέλεξε τη Χαμάς και η επιλογή του είναι σεβαστή, αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει και να τη χειροκροτούμε; Ή μήπως να τη χρηματοδοτούμε χωρίς καν να ελέγχουμε τι γίνονται τα λεφτά που στέλνουμε;
Μια από τις αριστερές μπαρούφες που άκριτα διακινούνται στον δημόσιο διάλογο είναι ότι ΗΠΑ και Ευρώπη σταμάτησαν να χρηματοδοτούν τους Παλαιστινίους μόλις αυτοί εξέλεξαν τους «τρελούς του Θεού» στην εξουσία: «Τιμωρούν τον παλαιστινιακό λαό για τις επιλογές του», είναι το σύνθημα που διαρκώς επαναλαμβάνεται μέχρι που έγινε σκληρό δόγμα. Και με αυτή τη στρεβλή λογική ρίχνουν και τις αντιευρωπαϊκές βολές: «Δεν σας τα λέγαμε εμείς; ΕΟΚ και ΝΑΤΟ είναι το ίδιο συνδικάτο. Η Ευρώπη ξεσκεπάστηκε και ακολουθεί την πολιτική των ΗΠΑ».
Το πρώτο ερώτημα, βέβαια, σ’ αυτού του τύπου τις αιτιάσεις είναι: Και τι ακριβώς έπρεπε να κάνει η Δύση μετά το ανεπιθύμητο γι’ αυτήν αποτέλεσμα; Να αυξήσει τη χρηματοδότηση; Να σκεφθεί ότι τώρα, λόγω Χαμάς, οι Παλαιστίνιοι θα έχουν περισσότερα έξοδα για ρουκέτες και θα πρέπει να δώσουν κάτι παραπάνω; Να πουν «μπράβο, παιδιά, που εκλέξατε αυτούς που θέλουν την καταστροφή του Ισραήλ και να… Εμείς δεν σας τιμωρούμε, αλλά πάρτε και κάτι επιπλέον για να εξοπλιστεί καλύτερα η Χαμάς»;
Τα παραπάνω δεν είναι σχήμα λόγου, είναι η διαμάχη που έχουν οι χρηματοδότριες χώρες με τους εκλεγμένους των Παλαιστινίων. Η Χαμάς θέλει τη βοήθεια εν λευκώ, οι χρηματοδότες θέλουν να εξασφαλίσουν ότι τα λεφτά τους δεν θα γίνονται εκρηκτικά για να ανατινάζονται παιδάκια σε ισραηλινά λεωφορεία. Κι εξάλλου, όταν ένας λαός λιμοκτονεί –κατά πώς λένε τα ελληνικά ΜΜΕ– ξοδεύεις και την τελευταία πεντάρα σε τρόφιμα, δεν αγοράζεις πυραύλους για να τους εκτοξεύεις σ’ αυτούς που σε αδίκησαν. Κινητοποιείς τον λαό να ικανοποιήσει τις ζωτικές του ανάγκες, δεν ρίχνεις το βάρος στη στρατολόγηση αμούστακων παλικαριών για να γίνουν «μάρτυρες». Οργώνεις όση γη κατέχεις, δεν φτιάχνεις τούνελ για τη μεταφορά οπλισμού.
Σε κάθε πόλεμο οργιάζει η εκατέρωθεν προπαγάνδα. Την ισραηλινή τη βλέπουμε και ορθώς την επικρίνουμε με σφοδρότητα. Αυτή έχει να κάνει κυρίως με την πολιτική τους στα κατεχόμενα. Ολο δηλώνουν ότι αποσύρονται στα σύνορα του 1967 και όλο κάποιοι δικοί τους ανεγκέφαλοι επεκτείνουν τους οικισμούς.
Από την άλλη, όμως, υπάρχει και η προπαγάνδα της Χαμάς, που χρησιμοποιεί το δράμα ενός λαού για να επιτύχει τα έτσι κι αλλιώς ανεδαφικά θρησκευτικο–πολιτικά της οράματα. Η στρατηγική της είναι η θυματοποίηση των Παλαιστινίων, για να μπορούν να δείχνουν νεκρά μωρά στην τηλεόραση. Σύμφωνοι! Το Ισραήλ φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για όσα γίνονται. Αλλά αυτό δεν αθωώνει τους Χανίγια και άλλους θρησκόληπτους αυτού του κόσμου.
Στην Ελλάδα, το πρόβλημα για μια ακόμη φορά είναι ο δαλτονισμός στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Είπαμε: Το πρώτο θύμα ενός πολέμου είναι η αλήθεια, αλλά τόσοι πρόθυμοι θύτες δεν υπάρχουν ούτε στα παλαιστινιακά εδάφη.
Πάσχος Μανδραβέλης
Και τι ακριβώς έπρεπε να κάνει η Δύση μετά το ανεπιθύμητο γι’ αυτήν αποτέλεσμα; Να αυξήσει τη χρηματοδότηση;
Υπεύθυνος για το βιοτικό επίπεδο του παλαιστινιακού λαού είναι το κράτος του Ισραήλ ως δύναμη κατοχής. Ούτε η Χαμάς, ούτε η Φατάχ, ούτε η ΕΕ ή τα Ηνωμένα Έθνη. Το ότι παίζουν αυτόν τον ρόλο δεν σημαίνει ότι και είναι δικός τους. Το ότι αρνείται η Χαμάς να παίξει αυτόν τον ρόλο και να κυβερνήσει σοβαρά δεν σημαίνει ότι και υποχρεούνταν εξαρχής να παίξει αυτόν τον ρόλο. Σημαίνει απλά ότι δεν επιθυμεί την ειρήνη με τους όρους που τις τίθενται, πράγμα που έχει κάθε δικαίωμα να κάνει όσο ο παλαιστινιακός λαός είναι υπό στρατιωτική κατοχή. Το αν αυτή η πολιτική οδηγεί στην ειρήνη ή είναι προς τα συμφέροντα του παλαιστινιακού λαού πιστεύω πως μάλλον όχι, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα του άρθρου. Επίσης οι χρηματοδότες δεν προέρχονται μόνο από την ΕΕ και τον ΟΗΕ. Ενδεχομένως θα μπορούσαν να είχαν υπερκαλυφθεί οι εισφορές που δεν δίνονταν από την Δύση από τα αραβικά και μουσουλμανικά κράτη, εάν δεν πολιορκούνταν η Γάζα. Θαυμάσια θα μπορούσε να συνεχίσει η πολιτική ζωή στην Γάζα και χωρίς δυτική χρηματοδότηση, αν η Χαμάς δεν θεωρούνταν τρομοκρατική οργάνωση και δεν υφίσταντο περιορισμοί στα κεφάλαια που μπορεί να δεχτεί. Συν τα λεφτά που χρωστά το Ισραήλ στους Παλαιστινίους από δασμούς και παρακρατά παρανόμως. Χώρια τις ζημιές στις περιουσίες πολιτών – αν το Ισραήλ έχει δημοκρατία οφείλει να σέβεται και το δικαίωμα στην περιουσία, χώρια αυτό της ζωής – ή και ληστείες τραπεζών από τον ισραηλινό στρατό!
Σε κάθε χώρα η εκάστοτε δύναμη κατοχής εγγυάται το επίπεδο ζωής και το απρόσκοπτο επίπεδο διαβίωσης του πληθυσμού με βάση την συνθήκη της Γενεύης και τις άλλες διεθνείς συνθήκες και διακηρύξεις. Εάν ήταν αντιπαραγωγική η στάση της Χαμάς κατά την διάρκεια των τελευταίων χρόνων, τίποτα δεν δικαιολογεί την τωρινές ενέργειες του ισραηλινού στρατού στην τελευταία σύγκρουση και την υπαναχώρησή του από τις υποχρέωσεις που έχει απέναντι στον παλαιστινιακό πληθυσμό που έχει υπό την κατοχή του. Ενδεχομένως θα πρέπει να συσταθεί και μετά την λήξη των εχθροπραξιών ειδικό δικαστήριο για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν και οι δυο πλευρές εναντίον αμάχων, κατά συντριπτική πλειοψηφία όμως η ισραηλινή πλευρά. Πολλοί πολιτικοί της ΕΕ το υπονόησαν ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να τεθεί όταν υπογράφτηκε η συμφωνία συνεργασίας ΕΕ-Ισραήλ για τον αποκλεισμό που θεωρούσαν παράνομο, πολλώ δε μάλλον με τον τωρινό πόλεμο.
Υ.Γ. Τη παρατήρηση περί πυραύλων αντί για βούτυρο για τον παλαιστινιακό λαό έχουμε να την ακούσουμε από τον καιρό που ήταν υπουργός άμυνας ο Γιάννος Παπαντωνίου. Να θυμήσω ότι η Χαμάς έχει κατασχέσει μεγάλο μέρος του οπλισμού που είχαν δώσει οι ΗΠΑ στην Φατάχ. Πολλά από τα όπλα που χρησιμοποιούνται ενάντι στο Ισράηλ σήμερα λοιπόν τα έχουν προμηθεύσει οι ίδιες οι ΗΠΑ με την ελπίδα ότι η Φατάχ θα έπαιζε τον ρόλο χωροφύλακα των Παλαιστινίων. Χώρια τα όπλα που θα παίζουν τσάμπα από το Ιράν. Οπότε μένει το Ισράηλ όπως καταλαβαίνει κανείς να διασφαλίσει το βούτυρο, αφού τα κανόνια είναι τσάμπα.
Η πολιτικη της ” ισης αποστασης ” & της αναζητησης μερους της αληθειας ή του δικαιου & στα 2 μερη,ειναι εσφαλμενη.
Απο την μια υπαρχει ο πολιτισμος,η αληθεια,το δικαιο,το φως.
Οι Εβραιοι,οι Αμερικανοι,η σιωπηλη πλειονοτητα του πολιτισμενου κοσμου…
Κι απο την αλλη η βαρβαροτητα,η κατατροφη,το ψεμμα,το αδικο,το σκοταδι.
Η συμμαχια Παλαιστινιων-ισλαμοφασιστων-αντισημιτων.
Ο καθενας πρεπει να παρει θεση. Η με τον εναν ή με τους αλλους…
Όποιος έχει κάνει τον κόπο να διαβάσει το καταστατικό της Χαμάς κι έχει παρακολουθήσει τις δηλώσεις και την δραστηριότητα της από την εποχή που ιδρύθηκε καταλαβαίνει πως το Ισραήλ δεν έχει άλλη επιλογή από τον να δράσει όπως κάνει σήμερα.
Περί χυδαιότητας.
Το κείμενο του «πολύ» Πάσχου Μανδραβέλη με τίτλο «Της Χαμάς τους ο χαβάς…» ξεπέρασε τα εσκεμμένα…
Ο Πάσχος με την υποστήριξη που του προσφέρει η έγκριτη εφημερίδα Καθημερινή και ο φιλοισραηλινός κύριος Καρκαγιάννης… μπήκε με ορμή στην κίτρινη προπαγάντα και έκανε το μαύρο άσπρο με επιχειρηματολογία δημοτικού σχολείου αλλά απευθυνόμενος σε κοινό που δεν σκοπεύει να του χαριστεί…
Αγνοώντας ιστορία, πηγές και αλήθεια μετέτρεψε την προπαγανδιστική γραμμή της Ισραηλινής πρεσβείας σε λόγο αυστηρό που δεν χαρίζεται στα τεχνάσματα των τρομοκρατών της Χαμάς που εξαπατούν τη δύση διαθέτοντας τα χρήματα για αλλότριες χρήσεις…
Οι αλήθειες που θα έκαναν τον Πάσχο Μανδραβέλη να κοκκινίσει απο ντροπή και τον έξοχο επιχειρηματία κύριο Αλαφούζο να του δείξει την έξοδο απο το εκδοτικό του σχήμα, είναι εξαιρετικά πολλές…
Σε πρώτη φάση θα αφήσω μόνο ένα κείμενο με αλήθειες αλλά αλήθειες και οχι Ισραηλινή προπαγάντα κύριε Μανδραβέλη…
Διαβάστε το για ενημερωθείτε αντι να προκαλείτε με την χυδαιότητα που προκαλεί η αντιστροφή της αλήθειας που επιχειρείτε…
Το έγραψε μια καθηγήτρια Ισραηλινού πανεπιστημίου πολυ πρόσφατα… Αυτό του δίνει πολυ μεγαλύτερη αξία…
Εύχομαι να ντραπείτε για τα οσα γράψατε όταν θα το διαβάσετε…
The History and “Morals” of Ethnic Cleansing –
By Victoria Buch (LATEST UPDATE – 7/1/09)
Wednesday, 07 January 2009 17:10
6 January 2009, Counterpunch
I arrived in Israel 40 years ago. It took me many years to understand that the very existence of my country, as it is today, is based on an ongoing ethnic cleansing of Palestinians. The project started many years ago. Its seed can be traced to the basic fallacy of the Zionist movement, which set out to establish a Jewish-national state in a location already inhabited by another nation. Under these conditions, one has, at most, a moral right to strive for a bi-national state; establishing a national state implies, more or less by definition, ethnic cleansing of the previous inhabitants.
Albert Einstein grasped this fallacy a long time ago. A short time after WWI “Einstein complained that the Zionists were not doing enough to reach agreement with the Palestinian Arabs…He favored a binational solution in Palestine and warned Chaim Weizmann against `Prussian style` nationalism”[1]
But such warnings passed un-heeded by the Zionist movement. So here we are, nearly a century later, with a Jewish national state dominated by militaristic and militant nationalists, who diligently pursue colonization and “judaization” of the land under Israeli control, on both sides of the Green Line (1967 border). The project has been pursued continuously and relentlessly under the different Israeli governments, recently under the cover of bogus “negotiations” with President Abbas. Most of the Israeli institutions participate in it. Young Israelis, generation after generation, join the army to provide the military cover. The young folks have been brain-washed to honestly believe that the army pursues Israel’s “fight for existence”. However it seems evident to the author of this article, as to many others, that the survival of the Jewish community in this country depends on establishing viable mechanisms of coexistence with the Palestinians. Thus, under the slogan of “fight for existence”, the State of Israel is pursuing an essentially suicidal project.
This long-standing outlook of the Israeli governing classes was summarized succinctly in a recent book `Palestine Inside Out` by Saree Makdisi, an American academic. His book “suggests that occupation is merely a feature of an ongoing Israeli policy of slow transfer of the native Palestinian population from their lands. This policy predates the founding of the state, and all of the various practices of the occupier: illegal settlement, land confiscation, home demolition and so on, serve this ultimate purpose.”[2]
If you do not believe the above assessment, consider several statements by David Ben Gurion himself, from the time before the establishment of the State of Israel (Ben Gurion was the leader of the Zionist movement before 1948 and the first Israeli Prime Minister after 1948):
“The compulsory transfer of the [Palestinian] Arabs from the valleys of the proposed Jewish state could give us something which we never had, even when we stood on our own during the days of the first and second Temples…We are given an opportunity which we never dared to dream of in our wildest imaginings. This is more than a state, government and sovereignty, this is national consolidation in a free homeland.” [3]
“With compulsory transfer we [would] have a vast area [for settlement]…I support compulsory transfer. I don’t see anything immoral in it.”[3]
During the 1948 war, about two-thirds of the Palestinians who would become refugees were in fact expelled from their homes by the nascent Israeli army, and one-third became refugees while escaping the dangers of war. All these people, 0.75-1 million of them, were prevented from returning to Israel after the armistice agreement, while their homes and property were demolished or appropriated by the State of Israel.
Among the common mantras provided to the Israelis to justify the above is the following: “Israel accepted the UN partition plan, and Arabs did not, so what happened afterwards is their own fault”. What is conveniently overlooked is that Palestinian Arabs constituted between one third and one half of the population of that designated Jewish homeland (according to various UN reports). Why should these people, whose ancestors lived there for generations, accept living in somebody else’s designated homeland? Imagine, for example, the reaction of French Belgians if their country were designated as a “Flemish homeland” by the UN.
But the main mantra drummed into the conscience of an Israeli citizen from kindergarten, is that in 1948 “it was either them or us”, “Arabs would have thrown us into the sea if we did not establish a Jewish majority state with a strong army”, etc. I have my doubts about that line, too, but let us suppose for the moment that in fact, it was so. And then came the year 1967, and the Six Day War. Another chapter in the Israeli “fight for existence” against recalcitrant Arabs who just keep trying to throw us into the sea. On the face of it, that is how it seemed. I together with most of my compatriots believed for years that 1967 was in fact a moment of existential danger for Israel. Until I stumbled upon some telling quotes, uttered by our very own leaders [4]:
“(a) The New York Times quoted Prime Minister Menachem Begin`s (1977 – 83) August, 1982 speech saying: `In June, 1967, we had a choice. The Egyptian Army concentrations in the Sinai approaches do not prove that (President Gamal Abdel) Nasser (1956 – 70) was really about to attack us. We must be honest with ourselves. We decided to attack him.`
(b) Two-time Prime Minister Yitzhak Rabin (1974 – 77 and 1992 – 95) told French newspaper Le Monde in February, 1968: `I do not believe Nasser wanted war. The two divisions which he sent into Sinai on May 14 would not have been enough to unleash an offensive against Israel. He knew it and we knew it.`
(c) General Mordechai Hod, Commander of the Israeli Air Force during the Six-Day War said in 1978: `Sixteen years of planning had gone into those initial eighty minutes. We lived with the plan, we slept on the plan, we ate the plan. Constantly we perfected it.`
(d) General Haim Barlev, Israeli Defense Forces (IDF) Chief told Ma`ariv in April 1972: `We were not threatened with genocide on the eve of the six-day war, and we had never thought of such a possibility.”
So: instead of “thwarting an existential danger”, in 1967 the State of Israel carried out an effective military operation to acquire some real estate. There is nothing new about that “existential danger” propaganda. Acquisition of real estate by conquest has been already called pleasing names by various other conquerors and occupiers, throughout the old and new history: such as “manifest destiny”, “white man’s burden”, “spreading true religion / culture / democracy”, whatnot.
The reader may like to know that the 1967 real estate acquisition by the State of Israel was anticipated some twenty years earlier by Ben-Gurion, at the time of the partition plan (which was supposedly accepted by the Zionist leadership). See the following quotes of Ben-Gurion, which can be found in the book by an Israeli historian[5]:
“Just as I do not see the proposed Jewish state as a final solution to the problems of the Jewish people, so I do not see partition as the final solution of the Palestine question. Those who reject partition are right in their claim that this country cannot be partitioned because it constitutes one unit, not only from a historical point of view but also from that of nature and economy”.
“After the formation of a large army in the wake of the establishment of the [Jewish] state, we shall abolish partition and expand to the whole of the Palestine”.
I wonder if at any point in history there was any association of people who acquired goodies by brute force, and who viewed themselves candidly as such. Times and again, conquerors considered themselves unwilling victims of circumstances, and the barbarians (their own victims!) against whom they have to regretfully protect their rights. Consider the following pronouncements of Benny Morris, a historian who documented the 1948 ethnic cleansing. In a 2004 interview with Morris which was published in Haaretz one reads[6]:
Q: The title of the book you are now publishing in Hebrew is “Victims.” In the end, then, your argument is that of the two victims of this conflict, we [Israelis] are the bigger one.
Morris: “Yes. Exactly. We are the greater victims in the course of history and we are also the greater potential victim. Even though we are oppressing the Palestinians, we are the weaker side here. We are a small minority in a large sea of hostile Arabs who want to eliminate us.
The above opinion is representative of the Israeli mainstream. It has been raised to the status of axiom over the years, and no reasonable peace offers (such as the latest Saudi one) are likely to put a dent in it. Israelis are using this slogan to exempt themselves from normal human decency towards Palestinians. Most Israeli Jews have convinced themselves that they have a moral right to expropriate and expel Palestinians because Palestinians are such barbarians, who did not respond to Israel’s”generous peace offers” and “only wanted to throw us to the sea”. Because we are a nation of Holocaust survivors. My compatriots imagined themselves starring in a modern version of Tolkien’s “Lord of the Rings” – starring as beautiful elves, of course, who were forced by sad fate to fight ugly goblins the Palestinians (goblins = “terrorists”). Human mercy does not apply to “terrorists”. You do not make territorial compromises or peace agreements with “terrorists”.
The above explains the mass participation of otherwise normal and more-or-less decent Israelis in the ongoing ethnic-cleansing projects. How else can you account for a dying elderly man and his wife being dragged out of their east Jerusalem apartment to make space for Jewish settlers. Building the Jerusalem “Museum of Tolerance” on the site of an ancient Muslim graveyard. Onslaught on West Bank orphanages supported by Islamic charities. State-subsidized Jewish settler-thugs conducting pogroms against Palestinians in Hebron and elsewhere in the Occupied Territories. Widespread sadism practiced by Israeli soldiers against Palestinian detainees. Trashing of Palestinian homes during nightly military incursions in Palestinian towns and villages. Demolitions of Palestinian homes in the West Bank and East Jerusalem under the brazen pretext of “illegal construction”. Extensive land grab for settlers. And much more.[7]
The Gaza Strip is the place where the self-righteous Israeli sadism has reached new heights. The Strip is densely populated, mostly by descendants of Palestinians expelled in 1948. Well before the Second Intifada, choice Gazan real estate along the beach (about ¼ of the Strip land) was confiscated for a few thousand Jewish settlers. Still, a million and a half Gazan Palestinians had a sort of normal life (under the Israeli occupation) – growing fruits and vegetables, making construction materials and other products for Israeli markets, and working as laborers within the Green Line. Before the second Intifada, very little terror was coming from there to Israel.
However, since the beginning of the Intifada (a year and a half before the first Palestinian rocket landing across the border) the Israeli army embarked on the systematic destruction of the Strip. Incursions were carried out every few weeks and included the destruction of factories and workshops, roads, agricultural land, homes, and whatnot. Access to the Israeli economy was closed. Eventually, desperate Palestinians resorted to shooting Qassam rockets which rarely caused casualties or real damage but served as an excellent pretext for Israeli military “action”.
And then Sharon carried out his brilliant propaganda move of “disengagement” from Gaza. The whole operation was marketed as a demonstration of Israeli good will. The Israeli settlements in Gaza were in fact removed, but the army was redeployed around the Strip, and the Strip was converted to a large scale prison. The economic strangulation of Gaza was tightened to a draconian extent, especially after the Hamas government suppressed the Israel-cum-USA sponsored Fatah putsch. (I am no fan of Hamas but their government was democratically elected by the Palestinians) Hamas offered several times to conduct negotiations with Israel, based on 1967 borders, but the offers were under-reported and ignored. It is likely that such negotiations would have stopped the Qassams, but Israeli leaders appeared interested in continuation of the violence. The Qassams created a great opportunity for more “poor little us” propaganda, and a great pretext to wiggle out of legitimate international requests to stop the massive colonization of the West Bank.
Finally, a truce with Hamas was negotiated. Since the beginning of the truce defense minister Barak commenced preparations for a massive attack on Gaza[8]. On November 14th the working truce with Hamas was deliberately broken on Barak’s orders, by killing several Hamas fighters. A totally predictable Palestinian response ensued – cancellation of the truce and a barrage of rockets. The barrage was used by Barak as a pretext for that large-scale operation, including the slaughter of hundreds of people in Gaza with missiles deployed from airplanes. This muscle-flexing is an obvious part of Barak’s and Livni’s forthcoming election campaign, at the price of hundreds of Palestinian casualties, and several Israeli ones (as meanwhile Palestinians have improved their aim). In a forthcoming ground operation Israeli soldiers are also likely to pay with their lives for this form of electioneering.
Do you know what mainstream Israelis make of the above? ‘We, Israelis, in an act of self-sacrifice, removed poor Jewish settlers from their “homes” in the Gaza Strip and gave Palestinians a chance for free and happy existence. But the Palestinians spurned our peace efforts and preferred instead to pursue their addiction to “throwing Jews to the sea.” Gaza could have become a new Singapore, but the Gazans chose instead to shoot rockets at Israelis.’
The disengagement was thus an act of brilliance on part of that evil genius, Sharon. He provided mainstream Israelis with a sweeping moral absolution. Palestinians “disappointed” them. Now the Israeli leaders can do anything they wish to Palestinians. Do not expect a squeak of public protest from the Israeli Jewish public, except for a tiny minority of “self hating Jews” like yours truly.
Believe me, these Jewish-Israeli mainstreamers are not natural-born monsters. They just do not know any better. Alas, I used to be one of them. Then one day I stumbled, more or less by chance, into the West Bank with a group of activists. I acquired some Palestinian friends and finally understood the criminality of the treatment of the Palestinians by my country. And I learned to ignore the daily portion of preposterous propaganda which is provided to my compatriots by the media in lieu of “news”. But how to convince my compatriots not to listen to this propaganda? I do not know.
Then again, it does not have to be so. In addition to four million or so stateless Palestinians living in the Occupied Territories, there are about a million Palestinians living within the Green Line and carrying Israeli citizenship. Despite the very considerable internal racism, many of these Palestinian citizens are deeply involved in Israeli society. You meet Arab doctors and nurses in Israeli hospitals, Arab students in Israeli universities etc. There is quite an element of coexistence and cooperation between Jews and Arabs there. But a mainstream Jewish-Israeli colleague who might treat his or her Arab co-worker perfectly decently would still be proud of a soldier son who is “serving the country” in the Occupied Territories. He or she would still repeat racist propaganda about the “demographic danger” to the State of Israel from its Arab citizens, and believe the bloodthirsty speeches of generals and ex-generals on the TV. And vote for any of the three major Zionist parties, Likud, Kadima and Labour, whose leaders have been dedicated ethnic cleansers over the years.
For the sake of both nations living in this country, this outrage must be stopped. It must be stopped by pressure from outside, because at present within Israel there are no significant political forces to oppose it. Please do something, my friends, and do it urgently. And kindly ignore the endless “negotiations” between our government and the powerless Palestinian Authority, they are just a cover for more ethnic cleansing. If you do not believe me, come and see the massive settlement construction in East Jerusalem and West Bank. And the walls of the Palestinian ghettos.
Victoria Buch is an Israeli academic and anti-Occupation activist. Her email: vvbb54@yahoo.comThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
[1] From “The Pity of It All”, a book by Amos Elon on German Jews.
[2] From a review of Makdisi’s book: `Palestine Inside Out`, by Lena Khalaf Tuffaha, IMEU 2008.
[3] From “Righteous Victims” by Benny Morris
[4] Collected by Stephen Lendman, see
http://www.zmag.org/znet/viewArticle/15348 )
[5] From The Birth of Israel: Myths and Realities,by Simha Flapan
[6] The full text of the interview can be found in the Counterpunch website
[7] *Information can be found, e.g., in the Occupation Magazine, the website of Israeli anti-Occupation activists.
[8] “Disinformation, secrecy and lies: How the Gaza offensive came about” By Barak Ravid, Haaretz http://www.haaretz.com/hasen/spages/1050426.html
@harrylogy ( Ιανουαρίου 10th, 2009 11:02 μμ
Σχόλιο στο:
“Η πολιτικη της ” ισης αποστασης ” & της αναζητησης μερους της αληθειας ή του δικαιου & στα 2 μερη,ειναι εσφαλμενη.
Απο την μια υπαρχει ο πολιτισμος,η αληθεια,το δικαιο,το φως.
Οι Εβραιοι,οι Αμερικανοι,η σιωπηλη πλειονοτητα του πολιτισμενου κοσμου…”
Απάντηση:
Λοβοτομή Χάρη μου… Λοβοτομή… είναι η μόνη ελπίδα για σένα με αυτές τις ξερασματικές αηδίες που γράφεις..
Λοβοτομή αλλά να το χαρείς κιόλας… Πήγαινε να δεις τους Tiger Lillies…
Τα προσβλητικα & προσωπικα σχολια του αλβανομπαζου Μπαζιωτοπουλου πρεπει να διαγραφονται.
@harrylogy (Ιανουαρίου 11th, 2009 7:48 μμ )
Ευχαριστώ για τη διαφήμιση Χάρη “Paidi” μου…
Οταν θα μάθεις να επιχειρηματολογείς με στοιχεία αντί της πάγιας τακτικής σου να εκφράζεις αδόκιμες φασιστικές τοποθετήσεις… τότε η επιθυμία σου θα εισακουστεί…
Μεχρι τοτε καλά μυαλά…
Τελευταία έχω καταλήξει πως στις μέρες μας,όποιος είναι έτοιμος να πεθάνει γιά τις “ιδέες” του είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος…
Κάποτε πρέπει όλοι να υπογράψουμε μια “δήλωση” άν είμαστε με τις δυνάμεις της Ζωής ή με με εκείνες του Παραδείσου…
Η Χούντα του ’67 αγαπητοί συναγωνιστές και σύντροφοι είναι κολλέγιο φυσιολατρών αν τη συγκρίνουμε με την Ισλαμική χούντα…
Μήπως δεν έχετε επισκεφθεί την μεγάλη χώρα των λιθοβολισμών της μοιχαλίδας ;
Πηγαίνετε …και μετά τα ξαναλέμε…
Πιστεύει άραγε κανείς ότι η Χαμάς ενδιαφέρεται γιά τη “σπορά και τον θερισμό ” γιά να χορτάσει τον επιούσιο λαό της ;Αν ήταν έτσι , τόσα χρόνια ,χίλιες και μία λύσεις θάχαν βρεθεί…
Εδώ μιά ατέλειωτη στρατιά πεινασμένων γειτόνων μας ήρθαν πριν λίγα χρόνια ξυπόλητοι και όπως πάνε δεν θ’αργήσουν να γίνουν και εργοδότες μας…
Το παιχνίδι αλλού παίζεται σήμερα και ” όποιος οίδε , οίδε…”.
Γνώρισα τυχαία στα παράλια της Τουρκίας συμπολίτη μας πού πήγε κι αγόρασε το σπίτι του παπού
του σε παραδιπλανό χωριό…(Τώρα είμαι 6 μήνες Ελλάδα και 6 μήνες εδώ,μου περηφανεύονταν…) Χι χι χι…
Κι εμένα μούκλεισε το μαγαζί ένας πιο δυνατός γείτονας…
Ούτε ανατινάχτηκα ούτε τον ανατίναξα…
Πήγα πιό πέρα και έκανα κάτι άλλο…
“Παραδέχτηκα και Ζωή και Θάνατο κιάλλο δε φοβάμαι πιά…” να μάθουμε να τραγουδάμε !
Μπές μέσα στις ρωγμές του συστήματος και πάλεψε . Δεν χρειάζεται μπαρούτι. Λίγο θέληση γι Αυτή τη Ζωή…. Κανένας δεν είναι δυνατός γιά πάντα…Τον είδατε τον
έβδομο πλουσιότερο άνθρωπο της Γερμανίας πως τελείωσε προχθές ;
Τα πάντα ρεί…
@dvg
Comment on:
“Τελευταία έχω καταλήξει πως στις μέρες μας,όποιος είναι έτοιμος να πεθάνει γιά τις “ιδέες” του είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος…
Κάποτε πρέπει όλοι να υπογράψουμε μια “δήλωση” άν είμαστε με τις δυνάμεις της Ζωής ή με με εκείνες του Παραδείσου…
Η Χούντα του ’67 αγαπητοί συναγωνιστές και σύντροφοι είναι κολλέγιο φυσιολατρών αν τη συγκρίνουμε με την Ισλαμική χούντα…”
Ναι αυτή ειναι η θεωρία των ΛΑΠΑΔΩΝ…
Καλή θεώρηση αλλά για ΛΑΠΑΔΕΣ…
Αγνοείς καλέ μου φίλε οτι ο Ανθρωπος είναι «πλασμένος» με ένα δυσθεόρατο ΕΓΩ που οι τρείς μονοθεϊστικές θρησκείες το έκαναν ακόμα μεγαλύτερο παρά τα χλιαρά και αφελή “αγάπα τον πλησίον σου… κ.λπ.” καθαρά για λαϊκή κατανάλωση και προσηλυτισμό.
Ο άνθρωπος όμως έχει ικανό μυαλό για να ζυγίζει τα πράγματα και να βάζει την λογική μπροστά και το σώμα πίσω…
Αν καταδικάζεις το να βάζουμε το σώμα μπροστά στο κίνδυνο πριν το μυαλό… παω πάσο… Έχεις δίκιο σχεδόν χωρίς εξαιρέσεις… αλλα οι πόλεμοι ξεκινούν όπου τελειώνει η λογική…
Αν όμως εννοείς ότι εξασφαλίζομαι για να μη πάθω τίποτα… και ασε του άλλους να βουρλίζονται… τότε έχεις αποδεχτεί την θεωρία των ΛΑΠΑΔΩΝ ή έχεις πέσει θύμα κάποιας βρωμερής προπαγάντας ή νεοαποκαλυφθέντων υπολειμμάτων του Μπολσεβικισμού!!!
Λυπάμαι γιαυτή την εξέλιξη… αν έτσι έχουν τα πράγματα…
Comment on:Παν. Μπαζιωτόπουλος
Όταν έγραφα τη φλασιά μου
“Τελευταία έχω καταλήξει πως στις μέρες μας,όποιος είναι έτοιμος να πεθάνει γιά τις “ιδέες” του είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος… ”
ήμουν σίγουρος πως έγραφα μια “σοκαριστική φράση”…αντίθετη με ότι είχα μάθει μέχρι τώρα…
(μισό αιώνα και βάλε…)
Τη δοκίμασα πρώτα στον εαυτό μου !
Επειδή το ΕΓΩ που αναφέρεις το έχω σε καταστολή και άρα δεν με τρελλαίνουν οι προκλήσεις το ζύγισα αρκετά το θέμα…Να το γράψω , να μη το γράψω…
Δεν πρόκειται να παρεξηγηθώ γιά την κατάταξή μου στους ΛΑΠΑΔΕΣ (τα κεφαλαία τους κάνουν ακόμα πιό χοντρούς και οι χοντροί είναι γενικώς καλοί άνθρωποι…) αλλά φίλε μου έχω μιά ένσταση.
Εγώ όταν έγραφα το σχόλιο, φορούσα τις πυτζάμες μου κι εσύ μ’ εντυσες αμέσως με στολή πρώτης γραμμής μάχης ή έστω οπαδό περίεργων θεωριών που απ’ εδώ ψηλά που κοιτάζω τον κόσμο (ξέρεις τώρα, -μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα και με μυρμήγκια οι ανθρώποι…), τις είχα σχεδόν ξεχάσει…
Μού φόρεσες σπαθιά και ασπίδες “Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ”. και μ’έκανες μέλος ή θύμα φοβερών προπαγανδιστικών μηχανισμών.
¨Ετσι λοιπόν θα ξαναβάλω τις παντόφλες μου (σύμβολο ειρήνης) και θα αποσυρθώ αφού πρώτα σου διευκρινίσω πως η τελευταία σου φράση :
“Αν όμως εννοείς ότι εξασφαλίζομαι για να μη πάθω τίποτα… και ασε του άλλους να βουρλίζονται… τότε έχεις αποδεχτεί την θεωρία των ΛΑΠΑΔΩΝ ή έχεις πέσει θύμα κάποιας βρωμερής προπαγάντας ή νεοαποκαλυφθέντων υπολειμμάτων του Μπολσεβικισμού!!!
Λυπάμαι γιαυτή την εξέλιξη… αν έτσι έχουν τα πράγματα…”
μου έδωσε να καταλάβω ότι εκπέμπουμε σε διαφορετική συχνότητα…
Το να μη θέλεις να πεθάνεις για τις “ιδέες σου” , δεν σημαίνει πως δεν πολεμάς…
ή ότι αφήνεις τους άλλους να πολεμήσουν γιά σένα.
Απλά στην ατομική σου ζυγαριά το τάσι της Ζωής βαραίνει πιό πολύ από τις “ιδέες”
Γίνε αθάνατος με τη δόξα του πεσόντος λέγαν κάποιοι αρχαίοι, γίνετε μάρτυρες οι Ισλαμιστές, κερδίστε την επουράνιο ζωή οι καθ ημάς ανατολικοί κ.ο.κ .
Δεν βλέπεις πως όλα μυρίζουν ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ καταστάσεις…
Και το κακό είναι πως τις πιστεύεις τόσο πολύ (αφου δίνεις τη ζωή σου), ώστε όσο ζείς να είσαι ένας “επικίνδυνος” άνθρωπος…(αυτό ήθελα να πώ μόνο)
Αλλοίμονο σ’αυτούς που τους έλαχε να είσαι αρχηγός τους…
@dvg
Comment on everything:
Για να είμαι ειλικρινής χάρηκα με την απάντησή σου διότι ήταν καθαρή και έντιμη…
Ναι σε προκάλεσα…
Ναι διαφέρουμε…
Ναι σου έδωσα την εντύπωση ετοιμοπόλεμου πρωτογραμμίιτη…
Αλλα ένα είχα στο μυαλό μου…
Να τονίσω οτι όταν δεν έχεις επιλογές διότι στις αφαίρεσε η αδικία και h βρωμερή διαστροφή της αλήθειας δεν μπορείς παρά να πολεμήσεις και κυρίως να αντισταθείς… έστω με την δύναμη του νου…
Μετά τες βλακείες του Πάσχου Μανδραβέλη που διάβασα και πήγα να ξεράσω, απόλαυσα τα σχόλια του Παν. Μπαζιωτόπουλος! Ευχαριστώ !
Συμφωνώ απόλυτα με τον harrylogy,το ποιός έχει δίκιο είναι ξεκάθαρο,αν και για όσους βρίσκονται μακριά από αυτά τα γεγονότα η πολιτική των ίσων αποστάσεων και της άρνησης επιλογής “στρατοπέδου”,είναι κατανοητή.Βέβαια,ειδικά στην Ελλάδα,όπου η παραβίαση του εναέριου χώρου μας από 4 μαχητικά γίνεται πρώτο θέμα,πια θα ήταν η αντίδραση άν αυτά άφηναν και μερικές βόμβες?Αν η FYROM(εναντίον της οποίας πολλοί υποστηρίζουν το εμπάρκο-κατηγορόντας παράλληλα το Ισραήλ γιατί κλείνει τα περάσματα από τα οποία περνάνε όπλα…)εκτόξευε ρουκέτες μέχρι τι Θεσσαλονίκη,με 1,500,000 κατοίκους να δέχονται βροχή από ρουκέτες καθημερινά,η Ελλάδα τι θα έκανε?
Διότι η σύγκεκριμένη διαμάχη δεν είναι μεταξύ πολιτισμού και βαρβαδότητας.Το Ισραήλ έχει το δίκιο με το μέρος του καθώς όλα τα κράτη θα αντιδρούσαν ανάλογα σε τέτοιες επιθέσεις.
Και ακόμη περισσότερο,γιατί το 2005 αποχώρησε οικειοθέλώς απο τη Γάζα,χωρίς κανένα αντάλαγμα.Και το ευχαριστώ ήταν η κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των ρουκετών που έπεφταν στο έδαφός του.Ή μήπως και για αυτό ευθύνεται το Ισραήλ?
Όσο για τους Παλαιστίνιους της Γάζας,έχουν λάβει εξωφρενικά ποσά απο χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και το Ιράν (και όχι μόνο),και αντί να κοιτάξουν τις ανάγκες τους,την οικονομία τους,τα ξόδεψαν όλα σε όπλα:κάθε ρουκέτα που εκτοξέυσουν κοστίζει περίπου 40,000 δολλάρια…
Διόρθωση:
Διότι η σύγκεκριμένη διαμάχη δεν είναι ΜΟΝΟ μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας
@salvator
Comment on:
“…για όσους βρίσκονται μακριά από αυτά τα γεγονότα η πολιτική των ίσων αποστάσεων και της άρνησης επιλογής “στρατοπέδου”, είναι κατανοητή. Βέβαια, ειδικά στην Ελλάδα, όπου η παραβίαση του εναέριου χώρου μας από 4 μαχητικά γίνεται πρώτο θέμα, πια θα ήταν η αντίδραση άν αυτά άφηναν και μερικές βόμβες? Αν η FYROM (εναντίον της οποίας πολλοί υποστηρίζουν το εμπάρκο-κατηγορόντας παράλληλα το Ισραήλ γιατί κλείνει τα περάσματα από τα οποία περνάνε όπλα…) εκτόξευε ρουκέτες μέχρι τι Θεσσαλονίκη, με 1,500,000 κατοίκους να δέχονται βροχή από ρουκέτες καθημερινά,η Ελλάδα τι θα έκανε?…””
Φίλε salvator,
Αυτά ακριβώς διαδίδει η Ισραηλινή προπαγάντα… αυτές τις περί ισότητας των δυο μερών ανοησίες…
Αλλά αν είχες κοιτάξει τα γεγονότα και είχες ενημερωθεί για αυτά θα έβλεπες ότι πρόκειται για χυδαία σιωνιστική προπαγάντα…
Κατ αρχάς τα πυραυλάκια… τρόπος του λέγειν … που πετάνε κάνουν πολύ λιγότερο απο το μυθικό για την κατασκευή τους ποσό που αναφέρεις…
Η κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας δεν επιτέθηκαν πρώτοι παρά μόνο ως αντίδραση στις εκάστοτε απροκάλυπτες δολοφονίες εν καιρώ συμφωνημένης ειρήνης των στελεχών της…
Τα στελέχη της είναι στελέχη μιας κυβερνητικής ομάδας που επέλεξε η πλειοψηφία του λαού της Γάζας.
Οι σιωνιστές έχουν κατά καιρούς κλείσει τα περάσματα, της παροχής πετρελαίου αλλά και τροφίμων με αποτέλεσμα οι ανθρώποι να μην έχουν συχνά ηλεκτρικό και καθαρό νερό…
Ασφαλώς δεν τους λείπει μόνο ο ηλεκτρισμός και το νερό…
Τους λείπει κυρίως η ελευθερία διότι πρόκειται για φυλακή 1.500.000 ανθρώπων…
Οι παραλληλισμοί σου με τη FYROM είναι άστοχοι, παραπλανητικοί και προφανέστατα ανιστόρητοι…
Το γενικό μήνυμά σου εμπνέεται απο την εβραϊκή σιωνιστική προπαγάντα και για να βοηθήσω στην ενημερωσἠ σου, σου στέλνω το ακόλουθο κείμενο…
Δες τα γεγονότα και θα καταλάβεις πόσο λάθος είσαι…
The History and “Morals” of Ethnic Cleansing –
By Victoria Buch (LATEST UPDATE – 7/1/09)
Wednesday, 07 January 2009 17:10
6 January 2009, Counterpunch
I arrived in Israel 40 years ago. It took me many years to understand that the very existence of my country, as it is today, is based on an ongoing ethnic cleansing of Palestinians. The project started many years ago. Its seed can be traced to the basic fallacy of the Zionist movement, which set out to establish a Jewish-national state in a location already inhabited by another nation. Under these conditions, one has, at most, a moral right to strive for a bi-national state; establishing a national state implies, more or less by definition, ethnic cleansing of the previous inhabitants.
Albert Einstein grasped this fallacy a long time ago. A short time after WWI “Einstein complained that the Zionists were not doing enough to reach agreement with the Palestinian Arabs…He favored a binational solution in Palestine and warned Chaim Weizmann against `Prussian style` nationalism”[1]
But such warnings passed un-heeded by the Zionist movement. So here we are, nearly a century later, with a Jewish national state dominated by militaristic and militant nationalists, who diligently pursue colonization and “judaization” of the land under Israeli control, on both sides of the Green Line (1967 border). The project has been pursued continuously and relentlessly under the different Israeli governments, recently under the cover of bogus “negotiations” with President Abbas. Most of the Israeli institutions participate in it. Young Israelis, generation after generation, join the army to provide the military cover. The young folks have been brain-washed to honestly believe that the army pursues Israel’s “fight for existence”. However it seems evident to the author of this article, as to many others, that the survival of the Jewish community in this country depends on establishing viable mechanisms of coexistence with the Palestinians. Thus, under the slogan of “fight for existence”, the State of Israel is pursuing an essentially suicidal project.
This long-standing outlook of the Israeli governing classes was summarized succinctly in a recent book `Palestine Inside Out` by Saree Makdisi, an American academic. His book “suggests that occupation is merely a feature of an ongoing Israeli policy of slow transfer of the native Palestinian population from their lands. This policy predates the founding of the state, and all of the various practices of the occupier: illegal settlement, land confiscation, home demolition and so on, serve this ultimate purpose.”[2]
If you do not believe the above assessment, consider several statements by David Ben Gurion himself, from the time before the establishment of the State of Israel (Ben Gurion was the leader of the Zionist movement before 1948 and the first Israeli Prime Minister after 1948):
“The compulsory transfer of the [Palestinian] Arabs from the valleys of the proposed Jewish state could give us something which we never had, even when we stood on our own during the days of the first and second Temples…We are given an opportunity which we never dared to dream of in our wildest imaginings. This is more than a state, government and sovereignty, this is national consolidation in a free homeland.” [3]
“With compulsory transfer we [would] have a vast area [for settlement]…I support compulsory transfer. I don’t see anything immoral in it.”[3]
During the 1948 war, about two-thirds of the Palestinians who would become refugees were in fact expelled from their homes by the nascent Israeli army, and one-third became refugees while escaping the dangers of war. All these people, 0.75-1 million of them, were prevented from returning to Israel after the armistice agreement, while their homes and property were demolished or appropriated by the State of Israel.
Among the common mantras provided to the Israelis to justify the above is the following: “Israel accepted the UN partition plan, and Arabs did not, so what happened afterwards is their own fault”. What is conveniently overlooked is that Palestinian Arabs constituted between one third and one half of the population of that designated Jewish homeland (according to various UN reports). Why should these people, whose ancestors lived there for generations, accept living in somebody else’s designated homeland? Imagine, for example, the reaction of French Belgians if their country were designated as a “Flemish homeland” by the UN.
But the main mantra drummed into the conscience of an Israeli citizen from kindergarten, is that in 1948 “it was either them or us”, “Arabs would have thrown us into the sea if we did not establish a Jewish majority state with a strong army”, etc. I have my doubts about that line, too, but let us suppose for the moment that in fact, it was so. And then came the year 1967, and the Six Day War. Another chapter in the Israeli “fight for existence” against recalcitrant Arabs who just keep trying to throw us into the sea. On the face of it, that is how it seemed. I together with most of my compatriots believed for years that 1967 was in fact a moment of existential danger for Israel. Until I stumbled upon some telling quotes, uttered by our very own leaders [4]:
“(a) The New York Times quoted Prime Minister Menachem Begin`s (1977 – 83) August, 1982 speech saying: `In June, 1967, we had a choice. The Egyptian Army concentrations in the Sinai approaches do not prove that (President Gamal Abdel) Nasser (1956 – 70) was really about to attack us. We must be honest with ourselves. We decided to attack him.`
(b) Two-time Prime Minister Yitzhak Rabin (1974 – 77 and 1992 – 95) told French newspaper Le Monde in February, 1968: `I do not believe Nasser wanted war. The two divisions which he sent into Sinai on May 14 would not have been enough to unleash an offensive against Israel. He knew it and we knew it.`
(c) General Mordechai Hod, Commander of the Israeli Air Force during the Six-Day War said in 1978: `Sixteen years of planning had gone into those initial eighty minutes. We lived with the plan, we slept on the plan, we ate the plan. Constantly we perfected it.`
(d) General Haim Barlev, Israeli Defense Forces (IDF) Chief told Ma`ariv in April 1972: `We were not threatened with genocide on the eve of the six-day war, and we had never thought of such a possibility.”
So: instead of “thwarting an existential danger”, in 1967 the State of Israel carried out an effective military operation to acquire some real estate. There is nothing new about that “existential danger” propaganda. Acquisition of real estate by conquest has been already called pleasing names by various other conquerors and occupiers, throughout the old and new history: such as “manifest destiny”, “white man’s burden”, “spreading true religion / culture / democracy”, whatnot.
The reader may like to know that the 1967 real estate acquisition by the State of Israel was anticipated some twenty years earlier by Ben-Gurion, at the time of the partition plan (which was supposedly accepted by the Zionist leadership). See the following quotes of Ben-Gurion, which can be found in the book by an Israeli historian[5]:
“Just as I do not see the proposed Jewish state as a final solution to the problems of the Jewish people, so I do not see partition as the final solution of the Palestine question. Those who reject partition are right in their claim that this country cannot be partitioned because it constitutes one unit, not only from a historical point of view but also from that of nature and economy”.
“After the formation of a large army in the wake of the establishment of the [Jewish] state, we shall abolish partition and expand to the whole of the Palestine”.
I wonder if at any point in history there was any association of people who acquired goodies by brute force, and who viewed themselves candidly as such. Times and again, conquerors considered themselves unwilling victims of circumstances, and the barbarians (their own victims!) against whom they have to regretfully protect their rights. Consider the following pronouncements of Benny Morris, a historian who documented the 1948 ethnic cleansing. In a 2004 interview with Morris which was published in Haaretz one reads[6]:
Q: The title of the book you are now publishing in Hebrew is “Victims.” In the end, then, your argument is that of the two victims of this conflict, we [Israelis] are the bigger one.
Morris: “Yes. Exactly. We are the greater victims in the course of history and we are also the greater potential victim. Even though we are oppressing the Palestinians, we are the weaker side here. We are a small minority in a large sea of hostile Arabs who want to eliminate us.
The above opinion is representative of the Israeli mainstream. It has been raised to the status of axiom over the years, and no reasonable peace offers (such as the latest Saudi one) are likely to put a dent in it. Israelis are using this slogan to exempt themselves from normal human decency towards Palestinians. Most Israeli Jews have convinced themselves that they have a moral right to expropriate and expel Palestinians because Palestinians are such barbarians, who did not respond to Israel’s”generous peace offers” and “only wanted to throw us to the sea”. Because we are a nation of Holocaust survivors. My compatriots imagined themselves starring in a modern version of Tolkien’s “Lord of the Rings” – starring as beautiful elves, of course, who were forced by sad fate to fight ugly goblins the Palestinians (goblins = “terrorists”). Human mercy does not apply to “terrorists”. You do not make territorial compromises or peace agreements with “terrorists”.
The above explains the mass participation of otherwise normal and more-or-less decent Israelis in the ongoing ethnic-cleansing projects. How else can you account for a dying elderly man and his wife being dragged out of their east Jerusalem apartment to make space for Jewish settlers. Building the Jerusalem “Museum of Tolerance” on the site of an ancient Muslim graveyard. Onslaught on West Bank orphanages supported by Islamic charities. State-subsidized Jewish settler-thugs conducting pogroms against Palestinians in Hebron and elsewhere in the Occupied Territories. Widespread sadism practiced by Israeli soldiers against Palestinian detainees. Trashing of Palestinian homes during nightly military incursions in Palestinian towns and villages. Demolitions of Palestinian homes in the West Bank and East Jerusalem under the brazen pretext of “illegal construction”. Extensive land grab for settlers. And much more.[7]
The Gaza Strip is the place where the self-righteous Israeli sadism has reached new heights. The Strip is densely populated, mostly by descendants of Palestinians expelled in 1948. Well before the Second Intifada, choice Gazan real estate along the beach (about ¼ of the Strip land) was confiscated for a few thousand Jewish settlers. Still, a million and a half Gazan Palestinians had a sort of normal life (under the Israeli occupation) – growing fruits and vegetables, making construction materials and other products for Israeli markets, and working as laborers within the Green Line. Before the second Intifada, very little terror was coming from there to Israel.
However, since the beginning of the Intifada (a year and a half before the first Palestinian rocket landing across the border) the Israeli army embarked on the systematic destruction of the Strip. Incursions were carried out every few weeks and included the destruction of factories and workshops, roads, agricultural land, homes, and whatnot. Access to the Israeli economy was closed. Eventually, desperate Palestinians resorted to shooting Qassam rockets which rarely caused casualties or real damage but served as an excellent pretext for Israeli military “action”.
And then Sharon carried out his brilliant propaganda move of “disengagement” from Gaza. The whole operation was marketed as a demonstration of Israeli good will. The Israeli settlements in Gaza were in fact removed, but the army was redeployed around the Strip, and the Strip was converted to a large scale prison. The economic strangulation of Gaza was tightened to a draconian extent, especially after the Hamas government suppressed the Israel-cum-USA sponsored Fatah putsch. (I am no fan of Hamas but their government was democratically elected by the Palestinians) Hamas offered several times to conduct negotiations with Israel, based on 1967 borders, but the offers were under-reported and ignored. It is likely that such negotiations would have stopped the Qassams, but Israeli leaders appeared interested in continuation of the violence. The Qassams created a great opportunity for more “poor little us” propaganda, and a great pretext to wiggle out of legitimate international requests to stop the massive colonization of the West Bank.
Finally, a truce with Hamas was negotiated. Since the beginning of the truce defense minister Barak commenced preparations for a massive attack on Gaza[8]. On November 14th the working truce with Hamas was deliberately broken on Barak’s orders, by killing several Hamas fighters. A totally predictable Palestinian response ensued – cancellation of the truce and a barrage of rockets. The barrage was used by Barak as a pretext for that large-scale operation, including the slaughter of hundreds of people in Gaza with missiles deployed from airplanes. This muscle-flexing is an obvious part of Barak’s and Livni’s forthcoming election campaign, at the price of hundreds of Palestinian casualties, and several Israeli ones (as meanwhile Palestinians have improved their aim). In a forthcoming ground operation Israeli soldiers are also likely to pay with their lives for this form of electioneering.
Do you know what mainstream Israelis make of the above? ‘We, Israelis, in an act of self-sacrifice, removed poor Jewish settlers from their “homes” in the Gaza Strip and gave Palestinians a chance for free and happy existence. But the Palestinians spurned our peace efforts and preferred instead to pursue their addiction to “throwing Jews to the sea.” Gaza could have become a new Singapore, but the Gazans chose instead to shoot rockets at Israelis.’
The disengagement was thus an act of brilliance on part of that evil genius, Sharon. He provided mainstream Israelis with a sweeping moral absolution. Palestinians “disappointed” them. Now the Israeli leaders can do anything they wish to Palestinians. Do not expect a squeak of public protest from the Israeli Jewish public, except for a tiny minority of “self hating Jews” like yours truly.
Believe me, these Jewish-Israeli mainstreamers are not natural-born monsters. They just do not know any better. Alas, I used to be one of them. Then one day I stumbled, more or less by chance, into the West Bank with a group of activists. I acquired some Palestinian friends and finally understood the criminality of the treatment of the Palestinians by my country. And I learned to ignore the daily portion of preposterous propaganda which is provided to my compatriots by the media in lieu of “news”. But how to convince my compatriots not to listen to this propaganda? I do not know.
Then again, it does not have to be so. In addition to four million or so stateless Palestinians living in the Occupied Territories, there are about a million Palestinians living within the Green Line and carrying Israeli citizenship. Despite the very considerable internal racism, many of these Palestinian citizens are deeply involved in Israeli society. You meet Arab doctors and nurses in Israeli hospitals, Arab students in Israeli universities etc. There is quite an element of coexistence and cooperation between Jews and Arabs there. But a mainstream Jewish-Israeli colleague who might treat his or her Arab co-worker perfectly decently would still be proud of a soldier son who is “serving the country” in the Occupied Territories. He or she would still repeat racist propaganda about the “demographic danger” to the State of Israel from its Arab citizens, and believe the bloodthirsty speeches of generals and ex-generals on the TV. And vote for any of the three major Zionist parties, Likud, Kadima and Labour, whose leaders have been dedicated ethnic cleansers over the years.
For the sake of both nations living in this country, this outrage must be stopped. It must be stopped by pressure from outside, because at present within Israel there are no significant political forces to oppose it. Please do something, my friends, and do it urgently. And kindly ignore the endless “negotiations” between our government and the powerless Palestinian Authority, they are just a cover for more ethnic cleansing. If you do not believe me, come and see the massive settlement construction in East Jerusalem and West Bank. And the walls of the Palestinian ghettos.
Victoria Buch is an Israeli academic and anti-Occupation activist. Her email: vvbb54@yahoo.comThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
[1] From “The Pity of It All”, a book by Amos Elon on German Jews.
[2] From a review of Makdisi’s book: `Palestine Inside Out`, by Lena Khalaf Tuffaha, IMEU 2008.
[3] From “Righteous Victims” by Benny Morris
[4] Collected by Stephen Lendman, see
http://www.zmag.org/znet/viewArticle/15348 )
[5] From The Birth of Israel: Myths and Realities,by Simha Flapan
[6] The full text of the interview can be found in the Counterpunch website
[7] *Information can be found, e.g., in the Occupation Magazine, the website of Israeli anti-Occupation activists.
[8] “Disinformation, secrecy and lies: How the Gaza offensive came about” By Barak Ravid, Haaretz http://www.haaretz.com/hasen/spages/1050426.html
κρίμα που κάποιοι άνθρωποι, “τρώνε” τόσο εύκολα την προπαγάνδα της χαμας
παιδάκια στα αίματα, παιδάκια στα φέρετρα, παιδάκια που κλαίνε δίπλα σε σκοτωμένους γονείς κ.ο.κ
και μου κάνει εντύπωση πως, ενώ πολλοί φάνηκαν έτοιμοι να δεχτούν τα γνωστά σενάρια συνωμοσίας για την εντεκάτη του Σεπτέμβρη, δεν αντιμετωπίζουν με τον ίδιο σκεπτικισμό και το “παραμυθάκι του αδύναμου και σφαγιασμένου” που προωθούν τόσο επιδέξια οι παλαιστίνιοι
αλλά είπαμε, “πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι”
Κε Μανδραβέλη.
Τελικά η βία, η εθνοκάθαρση ή η γενοκτονία είναι θέμα ύπαρξης ή όχι”δημοκρατίας”; Και δικτατορίες βαφτίζονται δημοκρατικές κ οι δημοκρατίες δικτατορικές ανάλογα συμφερόντων.
Κατορθώματα των δημοκρατικών κυβερνήσεων:
Γενοκτονία ινδιάνων (ΗΠΑ): Υπολογίζεται 5-20 εκατ. Ινδιάνοι έχασαν τη ζωή τους από πολιτικές εθνοκάθαρσης.
Βομβαρδισμός της Δρέσδης (Β’ παγκόσμιος). Περίπου 800.000 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους από τους βομβαρδισμούς των Άγγλων κ Αμερικανών στη Γερμανία
Χιροσίμα κ Ναγκασάκι: Η μοναδική περίπτωση χρήσης πυρηνικών όπλων στην ανθρώπινη ιστορία. 500.000 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους σε μερικά δευτερόλεπτα. Άμαχοι πεθαίνουν ακόμα κ σήμερα.
Βιετνάμ: 3.5 εκατ. άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, η πλειοψηφία τους άμαχοι στον πόλεμο του Βιετνάμ. Πολλοί συνεχίζουν κ πεθαίνουν λόγω της χρήση διοξινών κ άλλων χημικών όπλων στην περιοχή.
Κύπρος: Εθνοκάθαρση των ελληνοκυπρίων από την Τουρκική δημοκρατία
Ιράκ: Υπολογίζεται πάνω από 1εκατ. άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους λόγω των επεμβάσεων δημοκρατιών Αγγλίας κ Αμερικής στους δύο πολέμους του Ιράκ
Ινδονησία: 1-3.5 εκατ. άνθρωποι εκτελέστηκαν από το δημοκρατικό καθεστώς Σουχάρτο
Η δημοκρατική αρχαία Αθήνα, δεν είχε προκαλέσει την σφαγή στη Δήλο; Αν τα συνυπολογίσουμε οι νεκροί των δημοκρατιών πλησιάζουν τα εγκλήματα των Χίτλερ, Στάλιν κ Μάο.
Τι έχετε να πείτε για τους 1.000 νεκρούς μέχρι τώρα (από τους οποίους περίπου 200 είναι παιδιά;). Τι διαφορά έχει αυτό κ αυτά που προανέφερα από την Σερμπρένιτσα;
Τα ομοια στα ομοια
& τα μπαζα στα μπαζα…
@periplanomenos (Ιανουαρίου 14th, 2009 8:08 μμ )
Υποθέτω οτι τα αγγλικά σου είναι σε επίπεδο νηπιαγωγείου διότι αν δεν ήταν και είχες διαβάσει το αγγλικό κείμενο που παραθέτω (στηρίζεται σε αναντίρρητα στοιχεία και πηγές) θα έβλεπες οτι δεν έχουμε εδώ προπαγάντα της Χαμάς…
Στην Ελλάδα, οι μόνοι που αναφέρονται σε προπαγάντα της Χαμάς (εκτός απο τον Ισραηλινό Πρέσβη) είναι μερικά φασιστίζοντα σιωνιστικά όντα διοτι άνθρωποι αποκλείεται να είναι…
Δεν μπορεἰς να είσαι άνθρωπος και να μιλάς για προπαγάντα της Χαμάς…
Πρέπει να έχεις φάει βλήμα στο κεφάλι για να σκέπτεσαι έτσι…
Μόνο και που λες πως ο πόλεμος ξεκίνησε μετά από δολοφονίες του Ισραήλ,δείχνει πόσο άσχετος με το θέμα είσαι.Δεν ξέρεις ούτε τα facts.Επίσης,το οτι αναφέρεσε με αυτό τον τρόπο στον σιςνισμό,που είναι η μετοίκηση των Εβραίων στΟ Ισραήλ,δείχνει πως είσαι αντισημίτης,μάλλον με το πρόσχημα του αριστού ειρηνιστή.Τέλος,η προπαγάνδα-με την αρνητική έννοια-τις χαμάς αλλά και άλλων παλαιστηνιακών οργανώσεων δεν έχει όρια.Υπάρχουν πολλά βίντεο που δείχνουν το πως παραπλανούν τους (πρόθυμους) δημοσιογράφους.
Α,και κάτι ακόμα,1000 άτομα,με την πλειοψηφία να είναι τρομοκράτες,δεν μου φένεται γενοκτονία…
1500 νεκροί. Ο ισλαμοδημοκράτης Έρντογαν τους αποκάλεσε δολοφόνους παδιών και οι Ισραηλινοί του ζήτησαν και συγγνώμη. Εμείς κε Μανδραβέλη που τους γλείφουμε τι έχουμε κερδίσει;
@Nikos T
Comment on:
«…1500 νεκροί. Ο ισλαμοδημοκράτης Ερντογάν τους αποκάλεσε δολοφόνους παιδιών και οι Ισραηλινοί του ζήτησαν και συγγνώμη. Εμείς κε Μανδραβέλη που τους γλείφουμε τι έχουμε κερδίσει;…»
Ακριβώς φίλε Nikos… ακριβώς..
Χτες στο Νταβός, ο Ερντογάν έδειξε ότι είναι άνδρας ενώ εμείς εδώ, στην Ελλαδίτσα γίναμε γκιαουράκια που γλείφουμε αρχιδάκια… σιωνιστικά αρχιδάκια εννοώ και οχι μόνο…
Ο Ερντογάν δυστυχώς με το να προσβάλει έτσι τους Ισραηλινούς στη τελευταία εγκληματική τους ενέργεια σε σειρά πολλών εγκληματικών ενεργειών απο την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ,, προσέβαλε και μας τους Έλληνες…
Μας υποβίβασε σε αυτό που δείχνει οτι είμαστε η άθλια εξωτερική πολιτική μας…
Ντροπή μας και ακόμα περισσότερη ντροπή στην Ελληνική Κυβέρνηση…
Είναι η μόνη φορά που θα πω Μπράβο στον Ερντογάν… ΜΠΡΑΒΟ γείτονα ΕΡΝΤΟΓΑΝ
@Μπαζιωτοπουλος
Είναι η μόνη φορά που θα πω Μπράβο στον Ερντογάν… ΜΠΡΑΒΟ γείτονα ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Μεχρι εκει εφτασες . καταντια. αληθεια τι οφελος εχουμε δει απο τα αδελφια μας τους παλαιστινιους?
Το οτι αναγνωρισε πρωτος ο Αραφατ το ψευδοκρατος του Ντεκτας?
@ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ (Μαΐου 10th, 2009 5:02 μμ)
Αθηναίε πολίτη, έγω έφθασα μέχρις εκεί και πάρα πέρα… πολύ πάρα πέρα αν θέλεις…
Το ζητούμενο είναι οτι γεωπολιτικά το συμφέρον μας είναι με τους Άραβες και όχι με την χυδαία κυβέρνηση της ψευτοδημοκρατίας του Ισραήλ… Με τους Εβραίους δεν έχω κανένα πρόβλημα και τους διαβάζω μανιωδώς…
Για να είμαι ειλικρινής θέλω ο κάθε λαός να απολαμβάνει την ελευθερία του, να αναπτύσσεται και να προοδεύει…
Δεν με ενδιαφέρουν οι Ισραηλινοί (Σιωνιστές) διοτι μόνο εχθρικοί στον Ελληνικό πολιτισμό την ιστορία και τα γεωπολιτικά μας συμφέροντα ήταν και συνεχίζουν να ειναι…
Με ενδιαφέρουν οι Άραβες διότι με αυτούς μπορούμε να επικοινωνήσουμε παρά το οτι είναι Μωαμεθανοί…
Αλλωστε έχουμε πάρει το κολάι απο του Τούρκους…
Harrylogy ψαχνω να σε βρω.
Να <> για τα μουλικα των Αραβων.
Η με σας η με τους τρομοκρατες;
ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ.
ΞΕΥΤΙΛΑ.