Κόσμος

Το Δόγμα Κλάιν: η Άνοδος της Ρητορικής της Καταστροφής

Φεβ 5th, 2012 | | Κατηγορία: Γενικά, Ιστορία, Κόσμος, Μεταφράσεις, Πολιτική, Φιλελευθερισμός

Το βιβλίο «Το Δόγμα του Σοκ» της Ναόμι Κλάιν υποτίθεται ότι αποτελεί μια αποκάλυψη της ανάλγητης φύσης του Καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς και του κορυφαίου πρόσφατου υποστηρικτή του, του Μίλτον Φρήντμαν. Όμως, όπως εξηγεί ο Johan Norberg, η ανάλυση της Κλάιν είναι απελπιστικά ελαττωματική, ουσιαστικά σε όλα τα επίπεδα. Τα ίδια τα λόγια του Φρήντμαν τον αναδεικνύουν σε υποστηρικτή της Ειρήνης, της Δημοκρατίας, των Ατομικών Δικαιωμάτων και των σταδιακών οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Tα ιστορικά παραδείγματα της Κλάιν επίσης καταρρέουν αν εξεταστούν λεπτομερειακά, όπως και οι ευρύτερες εμπειρικές διαπιστώσεις.



Legalize it

Νοέ 26th, 2010 | | Κατηγορία: Κόσμος

Πριν λίγο καιρό, οι ψηφοφόροι της Καλιφόρνια καταψήφισαν (σε δημοψήφισμα) νομοθετική πρωτοβουλία που θα νομιμοποιούσε τη χρήση, εμπορία και περιορισμένη καλλιέργεια της μαριχουάνας. Υπέρ: 54% Κατά: 46%. Η Πρόταση 19 ζητούσε τη νομιμοποίηση, για όλους τους πολίτες άνω των 21 ετών, της κατοχής μέχρι και 28.5 γραμμαρίων μαριχουάνας, τη χρήση της σε κλειστούς ιδιωτικούς χώρους (όπως κατοικίες και ειδικά καταστήματα), καθώς και την καλλιέργεια μαριχουάνας για προσωπική χρήση σε χώρο όχι μεγαλύτερο των 2.3 τετραγωνικών μέτρων. Αν και η πλειοψηφία των ψηφοφόρων αρνήθηκαν την έγκριση της Πρότασης 19, τα τριάμισι εκατομμύρια Καλιφορνέζων που υπερψήφισαν την πρόταση άνοιξαν πλέον το δρόμο για μια πιο ανοιχτή συζήτηση περί νομιμοποίησης και διεθνώς. Η πολιτική της απαγόρευσης εφαρμόζεται για περισσότερα από 80 χρόνια. Έχω την αίσθηση ότι δεν υπάρχει κανείς που μπορεί να υποστηρίξει ότι η πολιτική αυτή έχει επιτύχει. Από το πεδία μάχης του Μεξικού και της Κολομβίας, μέχρι τα στενά της εγκατάλειψης στις πρωτεύουσες των χωρών μας, η απαγόρευση οδηγεί καθημερινά στο έγκλημα, τη δυσοσμία του υποκόσμου και το θάνατο.



Σταθερότητα απέναντι στον Επεκτατισμό

Νοέ 8th, 2010 | | Κατηγορία: Κόσμος, Οικονομικά

Η Γερμανία παρά τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε την δεκαετία που τελειώνει, κατάφερε με αυστηρή πειθαρχία τόσο στον εργασιακό και επιχειρηματικό χώρο όσο και στην κυβερνητική της πολιτική, να ξεπεράσει πρώτη από τις ανεπτυγμένες οικονομίες την δεινή οικονομική κρίση και να παρουσιάσει αξιοσημείωτη και σταθερή μεγέθυνση με εντυπωσιακή πτώση του ποσοστού ανεργίας. Παρά το γεγονός ότι η Γερμανική οικονομία και το χρηματοπιστωτικό της σύστημα, κτυπήθηκε ανελέητα από την κρίση και ακόμη μετρά τις πληγές της σε ένα μεγάλο αριθμό τραπεζών της ενώ ακόμη και αυτή η κραταιά Deutsche Bank στο τρίτο τρίμηνο της του τρέχοντος έτους παρουσιάζει σημαντικές ζημιές. Παρά ταύτα η Γερμανία ανορθώθηκε και δείχνει τον δρόμο της ορθολογικής και σταθερής ανάκαμψης. Πως λοιπόν επετεύχθη αυτό το δεύτερο μεταπολεμικό Γερμανικό θαύμα. Σε ένα ιδιαίτερα επαχθές διεθνές οικονομικό περιβάλλον που έχει σαρωθεί από την παγκόσμια κρίση αλλά και νομισματικό περιβάλλον, με το Ευρώ να ανατιμάται διαρκώς, κάνοντας πολλές φορές ράλι, έναντι σχεδόν όλων των άλλων νομισμάτων, η Γερμανία να εξακολουθεί να είναι πρωταθλητής εξαγωγών, εμπορικών πλεονασμάτων, οικονομικής μεγέθυνσης και μείωσης της ανεργίας. Η επιτυχία της Γερμανίας οφείλεται στο αναμφισβήτητο γεγονός ότι δεν παραδόθηκε ποτέ στα φουσκωμένα δημοσιονομικά ελλείμματα, στο συσσωρευμένο πυραμιδικό δημόσιο χρέος αλλά και ουδέποτε επέτρεψε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να γίνει η εκτυπωτική μηχανή φθηνού κρατικού χρήματος.



What is behind your fears, wears and tears?

Σεπ 12th, 2010 | | Κατηγορία: Κόσμος

Political observers often criticize politicians for focusing on scandalous activities of their rivals or emotional but unnecessary measures concerning national security, as a means of distracting voters’ attention from “real issues”. Does scandalous or emotional information about a candidate or panic call concerning national security interfere with voters’ behavior? Or does the electorate have a reflex to look for a hidden agenda behind emotional information? Two options can be considered: One possibility is that scandalous information may only facilitate, rather than interferes with, recall of political situation and voter is not affected by emotional show. A second option argues that scandalous news about the candidate or emotional information attracts substantial attention from individuals thereby interfering with previously stored information. Examples below demonstrate different cases of exposure to scandalous or emotional information which may be hazardous to voters because the information is aimed at distracting them to the real consequences of the hidden agenda.



Βία και “Free Gaza”

Ιούν 5th, 2010 | | Κατηγορία: Κόσμος

Αν θα έπρεπε να διαλέξω, απ΄όλη την ανθρώπινη ιστορία, μονάχα έναν πραγματικά αποτυχημένο πολιτικό, αυτός θα ήταν ο Χίτλερ. Και η αιτία είναι απλή: λίγα χρόνια μετά την πτώση του (1945) μερικοί από τους μεγαλύτερους εχθρούς του, τους Εβραίους (που αυτός τους ανακήρυξε έτσι), δημιούργησαν το κράτος του Ισραήλ στην Παλαιστίνη (1948). Το διεθνές κύμα συμπάθειας, δημιουργημένο λόγω του χιτλερικού ολοκαυτώματος, επέτρεψε το ξεκίνημα αυτού του κράτους, έτσι που μεγάλο μέρος των Εβραίων έγιναν Ισραηλινοί (μαζί με κάμποσους Άραβες που έμειναν εκεί. Γιατί, φυσικά, το νέο κράτος ήταν προϊόν βίας των επιζησάντων του ολοκαυτώματος εναντίον ντόπιων Αράβων, η πλειονότητα των οποίων τρομοκρατήθηκε μέχρι προσφυγιάς στις γύρω χώρες. Αυτοί οι πρόσφυγες και οι απόγονοί τους είναι οι Παλαιστίνιοι. Η βία κατά τη δημιουργία του ισραηλινού κράτους είναι ομολογημένη και από ισραηλινές πηγές. Όμως, όποιος την καταδικάσει, θα πρέπει πρώτα να σκεφτεί ότι σχεδόν όλα τα σύγχρονα κράτη -εκτός ίσως από τη Σλοβακία και την Τσεχία, και πάλι μόνο ως χωριστές οντότητες-έχουν πολλή βία στη ληξιαρχική πράξη της γέννησής τους. Και πριν κλείσω την παρένθεση να θυμίσω ότι στη δημιουργία του ισραηλινού κράτους συναίνεσε και η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν, που έλπιζε βέβαια να «ξεφορτωθεί» τους δικούς του Εβραίους. Τώρα, βέβαια, η αριστερά έχει γίνει φιλοαραβική ).



Μήπως ο κρατισμός ζει τις πρώτες μέρες του δικού του 1989 ;

Μάι 16th, 2010 | | Κατηγορία: Κόσμος, Οικονομικά

Για να ξεπεραστεί η κρίση, η ελληνική κυβέρνηση έκανε το μόνο πράγμα το οποίο ξέρουν να κάνουν καλά οι πολιτικοί μας από την Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, μέχρι σήμερα: πήρε ένα ακόμη δάνειο. Αυτή τη φορά μάλιστα ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας, αφού εξασφαλίσαμε το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί ποτέ σε μια χώρα από το ΔΝΤ. Βέβαια, σύμφωνα με τις υποσχέσεις που έδωσαν οι ηγέτες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το bail-out της Ελλάδας ήταν απαραίτητο ώστε η κρίση να μην επεκταθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όμως όσο οι ημέρες περνάνε , βλέπουμε τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια να βουλιάζουν, το ευρώ να κατρακυλάει και τα spreads σε Ισπανία και Πορτογαλία να φτάνουν σε νέα επίπεδα-ρεκόρ. Μήπως τελικά κάτι δεν πάει καλά με τα μεγαλεπήβολα σχέδια επί χάρτου των ευρωκρατών; Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο από την οικονομική κατάρρευση μιας περιφερειακής οικονομίας στην Ανατολική Μεσόγειο .Αν πιστέψουμε τις αναλύσεις που φιλοξενούνται τους τελευταίους μήνες στο διεθνή Τύπο , ίσως η Ελλάδα είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου.



Crisis from German, French and Turkish housewives’ perspectives

Μάι 14th, 2010 | | Κατηγορία: Ελλάδα, Κόσμος

When Europe struggles to save Greece and thus euro, many comments, essays and even cartoons including lessons derived and predictions on Europe’s future have appeared in the world mass media. I would like to draw current ‘financial kitchen’ picture from housewives’ point of view, instead of explaining it by sophisticated economic jargon, like Angela Merkel did in 2008. After Lehman Brothers went bankrupt Chancellor of Germany had this advice for indebted bankers, consumers and governments: Be more like a German housewife. According to Mrs. Merkel, the financial crisis could have been avoided as “One should simply have asked a Swabian housewife because she would have told us her worldly wisdom: in the long run, you can’t live beyond your means.” As the Greek parliament has taken a series of steps to bring the nation’s deficit under control, the Greek people are angry to hear that they must accept fewer of the benefits they receive and pay more taxes to avoid a catastrophic default.



Don’t cry for me Argentina

Μάι 3rd, 2010 | | Κατηγορία: Ελλάδα, Κόσμος

Τρίτη απόγευμα. Κατεβαίνω την Πανεπιστημίου. Ο δρόμος κλειστός, τα συνδικάτα κάνουν άλλη μια πορεία. Σαν να μην έχει αλλάξει τίποτε, οι διαδηλωτές επαναλαμβάνουν τα χιλιοειπωμένα συνθήματα της μεταπολιτευτικής «Ντόλτσε Βίτα» :«Βασικός μισθός 1400 ευρώ» , «Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία», «Απαγόρευση των απολύσεων». Απ’ όπου περνάει η πορεία, τα μαγαζιά και τα ξενοδοχεία κατεβάζουν τα ρολά τους. Βάζω στα αυτιά μου τα ακουστικά του i-pod. Ένας ραδιοφωνικός σταθμός παίζει την είδηση πως τα spreads άγγιξαν τις 682 μονάδες. Ποιός ξέρει, ίσως σε λίγες μέρες να μας φαίνεται και αυτό το νούμερο μικρό… Η Ελλάδα του 2010. Θλίψη… Κοιτάζω γύρω μου, μήπως δω κάτι που θα με κάνει να ξεχάσω την στενάχωρη πραγματικότητα. Το μάτι μου πέφτει σε μια αφίσα. Το λαμπερό μιούζικαλ του Andrew Lloyd Weber, «Εβίτα» είναι στην Αθήνα αυτές τις μέρες αλλά ακόμη και αυτό συνειρμικά μου φέρνει στο νου την Αργεντινή, το παράδειγμα της οποίας χρησιμοποιούν κατά κόρον όλοι όσοι θέλουν να μας προειδοποιήσουν για τις ολέθριες συνέπειες του ΔΝΤ.



Βοήθεια προς την Αϊτή: Ο δρόμος για την …Κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις

Φεβ 11th, 2010 | | Κατηγορία: Κόσμος

Ο καταστροφικός σεισμός που χτύπησε την Αϊτή, έγινε αφορμή για να εκδηλωθούν γι’ άλλη μια φορά τα φιλάνθρωπα αισθήματα της Δύσης απέναντι στον Τρίτο Κόσμο . Ήδη οι κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων κρατών έχουν συγκεντρώσει πάνω από ένα δισεκατομμύρια δολάρια που θα διοχετευθούν σε ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια στη δοκιμαζόμενη χώρα. Άλλοι πάλι πλειοδοτούν σε ανθρωπισμό και θεωρούν πως τα ποσά αυτά δεν είναι αρκετά. Ο οικονομολόγος Jeffrey Sachs ζητάει από τις Δυτικές χώρες να διαθέσουν 10-15 δισεκατομμύρια δολάρια σε ένα πενταετές πρόγραμμα ανάπτυξης της Αϊτής, ενώ στη «Miami Herald» ο δημοσιογράφος Andres Oppenheimer, προτείνει ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για το νησί . Σε ένα όργιο αλτρουϊσμού και καλών αισθημάτων , χιλιάδες στρατιώτες, μέλη ΜΚΟ και υπάλληλοι διεθνών οργανισμών έχουν εγκατασταθεί στη χώρα της Καραϊβικής για να τη… σώσουν .



Ο οργουελικός εφιάλτης που αφήνουμε πίσω;

Δεκ 28th, 2009 | | Κατηγορία: Κόσμος

Ηταν πριν από δέκα χρόνια, όταν ο πλανήτης υποδεχόταν τη νέα χιλιετία με άφθονη σαμπάνια και μέσα σε μια… βροχή πυροτεχνημάτων. Και μπορεί μεν κάποιοι να ανησυχούσαν για το αν θα χτυπήσει τελικά ο περίφημος ιός του 2000, αλλά αν το καλοσκεφτούμε, υπήρχαν αρκετοί λόγοι για να το γιορτάσει κανείς. Παρά τα προβλήματα, η ανθρωπότητα άφηνε πίσω της μια σχετικά ειρηνική δεκαετία με ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, ενώ όλο και περισσότερες χώρες εγκατέλειπαν το δρόμο του αυταρχισμού και υιοθετούσαν το μοντέλο της φιλελεύθερης δημοκρατίας δυτικού τύπου. Η πεποίθηση που μας κληροδότησε ο Διαφωτισμός πως η ιστορία είναι μια συνεχής πορεία προόδου, φαινόταν πιο ισχυρή από ποτέ. Μόλις δέκα χρόνια μετά, πόσο μακρινά φαίνονται όλα αυτά! Δύο γεγονότα σημάδεψαν τη δεκαετία που διανύουμε και της έδωσαν μια διαφορετική κατεύθυνση: η τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 και η παγκόσμια οικονομική κρίση που άρχισε το Δεκέμβριο του 2007 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Παρότι φαινομενικά ασύνδετα, και τα δύο γεγονότα είχαν τελικά το ίδιο αποτέλεσμα: τη θεαματική ενίσχυση της κρατικής εξουσίας.



Στον δρόμο που χάραξε η Αργεντινή;

Δεκ 18th, 2009 | | Κατηγορία: Ελλάδα, Κόσμος, Οικονομικά

Πριν καταρρεύσει η Αργεντινή, υπήρχε μια αφαίμαξη ρευστότητας από τη χώρα αυτή. Για πολλούς μήνες, επιχειρηματίες και απλοί πολίτες πέρναγαν τα σύνορα της Ουρουγουάης (Ελβετία της Νότιας Αμερικής) και κατέθεταν βαλίτσες με δολάρια στις τράπεζες του Montevideo. Κανείς δε ρωτάει από πού ήρθαν τα λεφτά στην Ουρουγουάη. Πρόσφατα, η ελληνική κυβέρνηση είχε την ιδέα να χαρτογραφηθούν οι καταθέσεις στην ελληνική επικράτεια και να υποχρεωθεί ο κάθε πολίτης να καταθέσει «πόθεν έσχες» για να δικαιολογήσει τις καταθέσεις αυτές. Το αποτέλεσμα ήταν να μεταφερθούν μεγάλα χρηματικά ποσά στο εξωτερικό και πολλά άλλα να αποσυρθούν από τις τράπεζες και να μπουν σε θυρίδες. Η κυβέρνηση από τότε δεν έχει αναφερθεί ξανά στο θέμα. Το Φεβρουάριο του 2002, η Αργεντινή κήρυξε στάση πληρωμών σε $155 δις δημοσίου χρέους. Όταν έγινε αυτή η στάση πληρωμών, το χρέος προς το ΑΕΠ της χώρας αυτής ήταν 65%.



Το «αποτυχημένο» Dubai: Schadenfreude και Μύθοι

Δεκ 7th, 2009 | | Κατηγορία: Κόσμος

Φανταστείτε ότι ένας φτωχός γείτονάς σας, ξαφνικά δηλώνει ότι οι δουλειές του πάνε πολύ καλά και σαν nouveau riche αρχίζει να επιδεικνύει τον πλούτο του: κυκλοφορεί με Ferrari, σας περιγράφει τα σαββατοκυριάκα του με το yaght του, βγαίνει με γνωστά μοντέλα κλπ. Είναι ανθρώπινο ότι όλοι θα ζηλέψουμε, είναι ανθρώπινο ότι θα περιμένουμε να πέσει έξω η δουλειά του για να χαρούμε. Όλοι μας γνωρίζουμε αυτήν την πλευρά της ανθρώπινης φύσης και γιαυτό είμαστε προσεκτικοί και αποφεύγουμε την επίδειξη. Σχεδόν όλοι. Το Dubai πάντως, η πόλη των υπερθετικών, σίγουρα όχι. Ήταν αναμενόμενο λοιπόν ότι με το πρώτο σημάδι αποτυχίας ή οικονομικής δυσκολίας, όλος ο κόσμος θα έπεφτε πάνω του να πανηγυρίσει. Πράγματι, μετά την ανακοίνωση για αναβολή πληρωμής της Dubai World (μιας εταιρείας στενά συνδεδεμένης με το κράτος του Dubai), ένα μπαράζ δημοσιευμάτων ανά την υφήλιο πανηγύριζε για την κατάρρευση του Dubai. Βεβαίως, από αυτό το παραλήρημα schadenfreude δεν έλειψαν και οι ελληνικές εφημερίδες, που κατάφεραν να συνδυάσουν τα άσχημα νέα με την συνήθη αντικαπιταλιστική ρητορική τους.



Ο φασισμός του αντιφασισμού

Νοέ 5th, 2009 | | Κατηγορία: Κόσμος, Πολιτική

Η απόφαση του BBC να καλέσει τον αρχηγό του ακροδεξιού Βρετανικού Εθνικού Κόμματος (BNP) Nick Griffin στην εκπομπή «Question Time», προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από πολιτικούς και διανοούμενους ολόκληρου του ιδεολογικού φάσματος, αλλά κυρίως από την «προοδευτική» αριστερά, τον χώρο εκείνο που θα περίμενες να υπερασπιστεί με περισσότερο πάθος την ελευθερία του λόγου. Ο υπουργός της Εργατικής κυβέρνησης, Peter Hein, δήλωσε πως η απόφαση του BBC παρέχει νομιμοποίηση στο «ρατσιστικό δηλητήριο» του Εθνικού Κόμματος, ενώ ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου, ο «κόκκινος» Ken Livingstone , δήλωσε πως το κανάλι θα έχει την ηθική ευθύνη για τα κρούσματα βίας που ήταν σίγουρος πως θα ξεσπάσουν μετά την εμφάνιση του Griffin στην εκπομπή. Προφανώς κανείς από αυτούς δεν πήρε ποτέ στα σοβαρά την ρήση του George Orwell πως «Αν η ελευθερία σημαίνει κάτι, σημαίνει το δικαίωμα να λες στους ανθρώπους αυτό που δεν θέλουν να ακούσουν». Τα τελευταία χρόνια ένα νέο κύμα λογοκρισίας σαρώνει το Δυτικό Κόσμο. Μόνο που αυτή τη φορά, πρόκειται για μια λογοκρισία πιο ύπουλη και επικίνδυνη, γιατί φοράει προοδευτικό μανδύα.



20 χρόνια από την Πτώση του Τείχους II: Η τρέλλα του κεντρικού σχεδιασμού

Νοέ 1st, 2009 | | Κατηγορία: Κόσμος, Οικονομικά

Θυμάμαι ακόμα όταν πήγαινα σχολείο, στην τελευταία τάξη του Λυκείου, στο βιβλίο της ιστορίας κορμού, κάπου ανάμεσα στην ατέλειωτη κριτική του «μονοπωλιακού καπιταλισμού» (μα την πίστη μου, τόσο αμερόληπτο ήταν το βιβλίο) και την εξύμνηση του σοβιετικού σοσιαλισμού, ο μαθητής μπορούσε να βρει ένα συγκριτικό πίνακα της βιομηχανικής παραγωγής της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ. Εκεί, με τα ψυχρά νούμερα μπροστά στα μάτια του, ο μαθητής μπορούσε να διαπιστώσει από μόνος του πως ο υπαρκτός σοσιαλισμός ήταν, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον ισοδύναμος με τον «μονοπωλιακό καπιταλισμό», και από την άποψη της παραγωγικότητας τουλάχιστον δεν είχε να ζηλέψει τίποτα. Στους πιο πολλούς τομείς η ΕΣΣΔ ήταν, αν όχι μπροστά από τις ΗΠΑ, σε τουλάχιστον συγκρίσιμα επίπεδα.



Επικήδειος για τον «νονό» του Νεοσυντηρητισμού

Οκτ 31st, 2009 | | Κατηγορία: Κόσμος

Απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών ο Irving Kristol, o θεωρούμενος και ως «νονός» του Νεοσυντηρητισμού, μετά από μάχη με τον καρκίνο. Ο Kristol ήταν ένας από τους πιο γνωστούς διανοούμενους και θεωρητικούς της Αμερικανικής πολιτικής σκηνής και διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στην διάδοση και επικράτηση του σύγχρονου Αμερικανικού συντηρητισμού κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και αρχές του ΄70, θέτοντας τις βάσεις για την ιδεολογική κυριαρχία του συντηρητισμού και την άνοδο της ηγεσίας Ρέιγκαν στην εξουσία. Ο Kristol κατάφερε να επηρεάσει γενιές θεωρητικών μέσω της ποικίλης δράσης του και του λόγου του. Υπήρξε αντιπρόεδρος του εκδοτικού οίκου Basic Books, αρθογράφος στην Wall Street Journal, καθηγητής κοινωνιολογίας στο New York University, εκδότης του περιοδικού Public Interest και αναλυτής στην περίφημη δεξαμενή σκέψης American Enterprise Institute.



Πώς η “Θάτσερ του Ρήνου” έγινε η …“Μανούλα” όλων των Γερμανών…

Οκτ 3rd, 2009 | | Κατηγορία: Κόσμος

Στην προεκλογική εκστρατεία του 2005, οι πολιτικοί φίλοι και αντίπαλοι της Άγκελα Μέρκελ αποκαλούσαν τη Γερμανίδα πολιτικό “Θάτσερ του Ρήνου” εξαιτίας του τολμηρού μεταρρυθμιστικού της λόγου. Η κυρία Μέρκελ φαινόταν έτοιμη να προχωρήσει σε μια ατζέντα φιλελεύθερων αλλαγών που θα άλλαζαν τις δομές του αρτηριοσκληρωτικού γερμανικού μοντέλου . Τέσσερα χρόνια μετά, στις εκλογές του 2009 η άλλοτε Σιδηρά Κυρία έχει πια μεταμορφωθεί στη “Μανούλα” (Mutti) όλων των Γερμανών, όπως την αποκαλούν χαϊδευτικά. Η νέα Άγκελα Μέρκελ πιστεύει πως δε χρειάζονται συγκρούσεις. Με το μητρικό και στοργικό της ύφος καθησυχάζει τους συμπολίτες της πως όλα θα πάνε καλά και πως τα προβλήματα της γερμανικής οικονομίας θα ξεπεραστούν χωρίς βαθιές αλλαγές και τομές . Η λύση βρίσκεται στη συναίνεση, το σύνθημα της είναι η νεφελώδης “Νέα Ομοψυχία” και έχει μια καλή κουβέντα για όλους ακόμη και για τον αρχηγό των Σοσιαλδημοκρατών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, τον οποίον και επαίνεσε στο πρόσφατο debate.



Ένα παραμύθι με «καλούς» και «κακούς» : Πώς είδε ο ελληνικός Τύπος τη διαμάχη για τη μεταρρύθμιση του αμερικάνικου συστήματος υγείας

Σεπ 17th, 2009 | | Κατηγορία: Κόσμος

Όσοι εμπιστεύτηκαν την ενημέρωσή τους για τη μεταρρύθμιση του αμερικάνικου συστήματος υγείας στον ελληνικό Τύπο , είχαν τη τύχη να μεταφερθούν σε ένα συναρπαστικό εικονικό σύμπαν, που μοιάζει λες και βγήκε από χολυγουντιανό μπλοκμπάστερ ! Σε αυτό το παραμύθι ,που εκτυλίσσεται στις σελίδες των ελληνικών εφημερίδων, τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Υπάρχουν καλοί και κακοί, υπάρχουν οι Δυνάμεις του Φωτός που μάχονται με τις Δυνάμεις του Σκότους. Από τη μια μεριά, ο “προοδευτικός” και “πεφωτισμένος” πρόεδρος Barack Obama που καταβάλει ηρωικές προσπάθειες για να εισάγει και στις Η.Π.Α. το δημόσιο σύστημα υγείας. Από την άλλη, η Αυτοκρατορία του Κακού, οι “σατανικοί” και “αντιδραστικοί” Ρεπουμπλικάνοι, που με σύμμαχο τις αδίστακτες φαρμακοβιομηχανίες , έχουν εξαπολύσει μια ανελέητη προπαγανδιστική καμπάνια για να εμποδίσουν τους συμπολίτες τους να γίνουν κοινωνοί αυτού του…επίγειου παραδείσου, που ακούει στο όνομα ” κρατικό σύστημα υγείας”.



20 χρόνια από την Πτώση του Τείχους I: αναλύοντας την αποτυχία του Υπαρκτού Σοσιαλισμού

Αυγ 22nd, 2009 | | Κατηγορία: Κόσμος, Οικονομικά

Τον ερχόμενο Νοέμβριο συμπληρώνονται 20 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, ένα από τα σημαντικότερα συμβάντα του 20ου αιώνα. Μια επέτειος που θα περάσει στα βουβά των ελληνικών ΜΜΕ, όπως και όλες οι προηγούμενες. Οι ιστορικές ευαισθησίες των προοδευτικών και κοινωνικά ευαίσθητων καναλιών και εφημερίδων μας εξαντλούνται κάθε Μάη, όταν αναπαράγονται τα κλισεδιάρικα αφιερώματα (εκείνα τα διαννοούμενα και καλά, με τους πολλούς –ισμούς) που εξυμνούν τον Μάη του ’68, ένα συγκριτικά μηδαμινής σημασίας γεγονός.



Οι «αταξίες» του Σίλβιο και ο πουριτανισμός της Αριστεράς

Ιούλ 26th, 2009 | | Κατηγορία: Κόσμος

Ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω και ας πάμε στο 1998. Την ίδια χρονιά που πεθαίνει ο Φρανκ Σινάτρα, ο “Τιτανικός” σπάει ταμεία και κυκλοφορεί το Βιάγκρα, οι Η.Π.Α. συγκλονίζονται από το σκάνδαλο Μόνικα Λεβίνσκι και όλος ο πλανήτης αναρωτιέται αν ο λεκές στο φόρεμα της ευτραφούς υπαλλήλου του Λευκού Οίκου, οφείλεται σε …εκσπερμάτωση του Μπιλ Κλίντον. Και ενώ η αμερικάνικη Θρησκευτική Δεξιά βγάζει πύρινα κηρύγματα εναντίον της… ανηθικότητας του προέδρου, αριστεροί διανοούμενοι και δημοσιογράφοι καταγγέλλουν αυτό το ιδιότυπο κυνήγι μαγισσών και επικρίνουν τη σεμνοτυφία και τον πουριτανισμό των αντιπάλων του Κλίντον. Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η, πιο χαλαρή σε θέματα σεξουαλικών ηθών, Ευρώπη παρακολουθεί απορημένη τις εξελίξεις στην Αμερική . “Α, όχι”, συμφωνούν όλοι, ” κάτι τέτοιο δε θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στην Γηραιά Ήπειρο!



H GM πτώχευσε. Και λοιπόν;

Ιούν 30th, 2009 | | Κατηγορία: Κόσμος, Οικονομικά

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πρόσφατη χρεωκοπία της μεγάλης αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας General Motors, απασχόλησε –και δικαιολογημένα- τα ΜΜΕ της χώρας μας. Όμως, ακόμα πιο σημαντικό, είναι ίσως ένα γεγονός που αποσιωπήθηκε σχεδόν τελείως: ότι η χρεωκοπία της General Motors αντιπροσωπεύει πάνω απ’ όλα την ολοκληρωτική χρεωκοπία της θεωρίας των πανίσχυρων «παγκόσμιων μονοπωλίων», με την οποία έχουν γαλουχηθεί γενεές επί γενεών στην Ελλάδα. Αυτό που έδειξε η κατάρρευση της GM είναι ότι τα «πανίσχυρα μονοπώλια» υπόκεινται στους ίδιους κανόνες ανταγωνισμού, όπως το γειτονικό εμπορικό κατάστημα της γειτονιάς μας. Αυτοί οι κανόνες υπαγορεύουν ότι για να επιβιώσει κάποιος, θα πρέπει να πουλάει ένα ποιοτικό προϊόν, σε μια τιμή που να είναι πρόθυμος να πληρώσει ο καταναλωτής.



Οικονομία και Διπλωματία

Απρ 21st, 2009 | | Κατηγορία: Ελλάδα, Κόσμος

Απο την άρση του οικονομικού εμπάργκο στην ΠΓΔΜ το 1995, με την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, μέχρι πρότινος, διαδοχικές Ελληνικές κυβερνήσεις μπόρεσαν να οικειοποιηθούν την Ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα στα Βαλκάνια χάριν της διεθνής εικόνας και ισχύως της χώρας. Η ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ελληνικών επιχειρήσεων και τραπεζών, που διασφάλισαν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και εξυγίαναν και ανακεφαλαίωσαν τις τοπικές χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες, κατέστη αναπόσπαστος πυλώνας της ανορθωμένης διεθνής υπόστασης της χώρας. Αυτή η διεθνής υπόσταση της Ελλάδας αποδομήθηκε σε λιγότερο από πέντε μήνες, συγκεκριμένα από τον Οκτώμβριο του 2008 μέχρι τον Φεβρουάριο που μόλις μας πέρασε.



Τα αδιέξοδα των προτάσεων Ομπάμα

Δεκ 8th, 2008 | | Κατηγορία: Κόσμος, Οικονομικά

Όταν εκδηλώνεται μία οικονομική κρίση σε παγκόσμια έκταση όπως η σημερινή αλλά και βάθους που ίσως να ξεπεράσει αυτή του 1929 αν ενεργήσουμε με βάση κρατικιστικά και Κεϋνσιανά, πεπαλαιωμένα και τετριμμένα πρότυπα, είμαστε υποχρεωμένοι να αντιτάξουμε τις σύγχρονες αρχές λειτουργίας των αγορών και να υποδείξουμε στις κυβερνήσεις τα τραγικά λάθη που πιθανόν να υποπέσουν. Όταν τελειώσουν τα 700 δις. Δολάρια του σχεδίου Πόλσον, θα καταλάβουμε πως ένα τόσο απίθανα μεγάλο ποσό, μόνο μία κυβέρνηση θα μπορούσε να το δαπανήσει με σχεδόν μηδενικό αποτέλεσμα. Μετά θα περάσουμε στο 1 τρις. Δολάρια του σχεδίου Ομπάμα που θα διοχετευθεί στις καταρρέουσες αυτοκινητοβιομηχανίες, στη πράσινη τεχνολογία, στη κοινωνική ασφάλιση, στη δημόσια υγειονομική περίθαλψη, στους αναξιοπαθούντες και στα δημόσια έργα. Εν τω μεταξύ το δημοσιονομικό έλλειμμα των ΗΠΑ θα έχει ξεπεράσει το 10% του ΑΕΠ, ο ισολογισμός της FED θα δείχνει πεντακάθαρα την θεαματική αύξηση φρέσκων τυπωμένων δολαρίων ενώ το υψηλότατο κόστος απαγκίστρωσης από το Ιράκ και της μεγαλύτερης εμπλοκής στο Αφγανιστάν, θα αποτελέσει την θρυαλλίδα για την έκρηξη του πιο μεγάλου οικονομικού ηφαιστείου που γέννησε η οικονομική ιστορία των ΗΠΑ.



Youth in EU: is 2009 a crossroad?

Δεκ 7th, 2008 | | Κατηγορία: Κόσμος, Πολιτική

Youth policy will be a significant policy issue at the next EP mandate, as well as the role of young people in the European societies and their empowerment to address the future challenges of economy, environment and globalization. In this aspect we strongly believe that EP elections will be a milestone in youth – related matters. At the same time, current and future European and national youth policies in Europe will face severe challenges and will need to address true needs of both young people and societies in general. Next EP mandate will have to discuss and push for policies that address the ongoing challenges of youth in the fields of education, unemployment, social cohesion, sustainable development and environment. More and more young people, as well as youth organizations all over Europe, in all levels (local, regional, national and European) are struggling to put their needs and wishes to the main political agenda. We feel that the time has come. European societies in general see the urgent need to do more for their young people. More and pore people recognize that there is a clear and present danger for young people, never faced before in EU history: the next youth generation might live in much worse conditions, in every aspect, than its parents. And everybody wants this danger to be avoided, as soon as possible.



Μία ανάγνωση της κρίσης του ’30 και το σήμερα

Νοέ 16th, 2008 | | Κατηγορία: Κόσμος, Οικονομικά

Πλήθος αναλυτών την περίοδο της βαθιάς κρίσης που διανύουμε αρέσκονται να αναλίσκονται σε ιστορικές συγκρίσεις με το κραχ του 1929 και της μεγάλης ύφεσης που ακολούθησε την δεκαετία του ’30. Οι πιο προχωρημένοι από αυτούς, κυρίως πεπεισμένοι σοσιαλδημοκράτες και ανοικτοί στον κάθε είδους παρεμβατισμό, ομιλούν ξεκάθαρα για την επάνοδο στην περίοδο του ελέγχου της οικονομίας από το κράτος. Με την εκλογή μάλιστα του Ομπάμα και την αύρα της επιτυχίας του, οι τόνοι αυτών των αναλυτών ανεβαίνουν, παρομοιάζοντας τη νέα εποχή που ανατέλλει με αυτή του Ρούζβελτ και του Νιού Ντηλ. Ουδέν αναληθέστερο και οι καιροί δεν είναι μενετοί ούτε οι άνεμοι ούριοι για βιαστικές κρίσεις και πρόχειρες και επιπόλαιες πολιτικές παράδοσης της παγκόσμιας οικονομίας στους πολιτικούς και τους γραφειοκράτες. Κατ’ αρχήν τα κράτη και οι ρυθμιστικές τους αρχές προκάλεσαν την κρίση και σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι μέρος της κρίσης και δεν μπορούν επ’ ουδενί να αποτελέσουν μοχλό εξόδου από αυτήν. Όπως ο σοφός Αρχιμήδης, ας αναλογιστούμε που το κράτος θα στηρίξει τον μοχλό για να επιφέρει την λύση της κρίσης? Το έδαφος του κράτους και δη του Αμερικανικού, είναι σαθρό και με το υπέρογκο έλλειμμα και το δυσανάλογο χρέος, δεν προσφέρεται για τη στήριξη του μοχλού για την έξοδο από την κρίση. Το κράτος είναι η πηγή και το πιο αναπόσπαστο και κεντρικό μέρος της κρίσης και κάθε άφρονα πολιτική επέκτασης του, μόνο νέα δεινά θα επιφέρει και οι οικονομίες του κόσμου θα βαλτώσουν για πολλά χρόνια όπως έγινε όλη τη δεκαετία του ’30 που εφαρμόστηκε το περιβόητο Νιου Ντηλ.



Κρίση της πολιτικής, όχι της αγοράς!

Οκτ 13th, 2008 | , | Κατηγορία: Κόσμος, Οικονομικά

Κάποιοι διατείνονται ότι η κρίση είναι συστημική και προκλήθηκε εξαιτίας της «απληστίας των καπιταλιστών». Λάθος. Η ανοιχτή κοινωνία και η ελεύθερη οικονομία είναι ατομοκεντρικά συστήματα τα οποία για την εξέλιξή τους βασίζονται στα ιδιωτικοοικονομικά κίνητρα των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται βεβαίως και η απληστία. Αλλά όπως το νερό, η φωτιά, η πυρηνική ενέργεια και οι άλλες μεγάλες δυνάμεις της φύσης πρέπει να περιορίζονται για να αποφέρουν στους ανθρώπους τα οφέλη τους, έτσι και η δυνατότητα άσκησης απληστίας εκ μέρους των ατόμων πρέπει να περιορίζεται θεσμικά και ηθικά ώστε να λειτουργεί επωφελώς για το κοινωνικό σύνολο. Ισως τα εγκλήματα κατά της ζωής ή της υγείας να οφείλονται στην έλλειψη ηθικών κανόνων των ατόμων που τα διαπράττουν. Κανείς ωστόσο δεν διανοείται στο όνομα του περιορισμού της εγκληματικότητας να καταργηθούν τα ατομικά δικαιώματα και το κράτος να ελέγχει προληπτικά και εξονυχιστικά τη ζωή των πολιτών. Αν λοιπόν η οικονομική κρίση προκλήθηκε από υπερβολές στις οποίες οδηγήθηκαν οι τραπεζίτες και οι χρηματιστές στην προσπάθειά τους να συσσωρεύσουν κέρδη και πλούτο, η ευθύνη δεν βρίσκεται στη συμπεριφορά τους, αλλά στην αποτυχία των μηχανισμών που αποσκοπούν στην εξισορρόπηση αυτής της έμφυτης δύναμης των ανθρώπων ώστε να αποβαίνει επωφελής για όλους τους πολίτες.



Οπαδοί ενός δικτάτορα

Οκτ 12th, 2008 | | Κατηγορία: Ελλάδα, Κόσμος

Μετά τη νίκη του κόκκινου στρατού επί των Ναζί και την απώθησή τους από τα σοβιετικά εδάφη που κατέκτησαν, άρχισαν τα μαζικά αντίποινα. Ολόκληροι πληθυσμοί εκατομμυρίων εξορίστηκαν στα γκουλάγκ επειδή κάποια μέλη τους συνεργάστηκαν με τους Ναζί την εποχή της ναζιστικής κατοχής. Όλοι μαζί στο ίδιο τσουβάλι. Το τσουβάλι περιείχε και έναν Τσετσένο που του είχε απονεμηθεί μετάλλιο για τη συμμετοχή του στη μάχη του Στάλινγκραντ. Το μετάλλιο δεν τον προστάτευσε από την κοινή μοίρα των Τσετσένων. Ο πατερούλης Στάλιν όμως, έκρυβε και άλλες εκπλήξεις. Τεράστια ήταν η έκπληξη των αιχμαλώτων Σοβιετικών -στρατιωτών και άμαχων- όσων βρήκε στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως ο κόκκινος στρατός στο διάβα του προς Βερολίνο. Τους ανθρώπους αυτούς δεν τους θεώρησε αιχμαλώτους πολέμου που απελευθέρωσε, αλλά στην καλύτερη περίπτωση δειλούς που δεν τόλμησαν ν’ αυτοκτονήσουν παρά να συλληφθούν και στη χειρότερη προδότες. Αντί λοιπόν να γυρίσουν πίσω στα σπίτια και τους δικούς τους, βρέθηκαν και αυτοί στα γκουλάγκ. Στο μεταξύ, ο κόκκινος στρατός προέλαυνε προς το Βερολίνο, σκοτώνοντας και βιάζοντας, όπως ακριβώς έκαναν οι Ναζί στη δική τους προέλαση στη Σοβιετική Ένωση. Τα παραπάνω, μαζί με τις σφαγές των «κουλάκων» και τις δίκες της Μόσχας, είναι μερικά μόνο από τα κατορθώματα του πατερούλη. Γιατί όμως τα θυμήθηκα όλα αυτά;