Λέγεται πως οι κρίσεις βγάζουν στην επιφάνεια τον πραγματικό χαρακτήρα των ανθρώπων. Ετσι και οι μεγάλες καταστροφές και τα οικονομικά αδιέξοδα αναγκάζουν τους λαούς να δείξουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα. Και πως καλύτερα θα μπορούσε αυτό να αναδειχθεί παρά μέσα από τα σχόλια και τις τοποθετήσεις πολιτικών προσώπων και «έγκυρων» σχολιαστών;

Θα συνιστούσε βέβαια μεγάλη έκπληξη αν η οικονομική κρίση στη χώρα μας έβγαζε στην επιφάνεια σοβαρότητα, νηφαλιότητα και σωστό προγραμματισμό. Όπως στα περισσότερα γεγονότα οι αντιδράσεις των πολιτικών και κοινωνικών μας ταγών εκπέμπουν ρηχό εντυπωσιασμό, υστερία και προσπάθεια έξαψης εθνικών η κοινωνικών συμπλεγματικών στερεοτύπων.

Η οικονομική δυσπραγία που μαστίζει την χώρα επιμένουν όλοι να αγνοούν πως είναι αποτέλεσμα δικών μας πράξεων και επιλογών. Για δεκαετίες δανειζόμαστε και ζούμε πέρα από τα έσοδα και τις ικανότητές μας. Οι πολιτικοί επέμεναν σε τέτοιες πολιτικές διότι έτσι κρατούσαν τον λαό ικανοποιημένο. Οσοι διετύπωναν αντίθετες απόψεις κι ανησυχίες βούλιαζαν στις κάλπες κι’ έβγαιναν εκτός πολιτικού συστήματος. Τα δανεικά πήγαιναν σε παροχές και σε διορισμούς στον δημόσιο τομέα. Για εξαγορά ψήφων και για την καλλιέργεια ψευδαισθήσεων ευημερίας. Τίποτα όμως δεν παρέχεται δωρεάν. Και τωρα ήρθε η ώρα να πληρωθούν τα χρωστούμενα.

Σχεδόν κανένας δεν αναγνωρίζει αυτή την πραγματικότητα. Ολοι χαιδεύουν τα αυτιά του κόσμου. Και ψάχνουν για συνωμοσίες, άκαρδους καπιταλιστές και διεθνείς κερδοσκόπους. Η αλήθεια όμως είναι απλούστερη και κοντύτερα στις δικές μας πράξεις και ευθύνες. Και οι όποιες τραγικές συνέπειες θα οφείλονται σε δικές μας καθαρά ενέργειες και παραλείψεις. Το πρόβλημα της χώρας σήμερα βρίσκεται στην ενδεχόμενη αδυναμία να δανεισθεί ξανά για την κάλυψη των εκτός ορίων αναγκών της. Κι’ αυτό οφείλεται στα τεράστια δημοσιονομικά μας ανοίγματα. Που οι δανειστές μας διαπιστώνουν και που πολλοί ευρωπαίοι εταίροι μας έντρομοι βλέπουν να απειλούν και την δική τους νομισματική, κυρίως, σταθερότητα.

Οι διάφοροι διεθνείς οίκοι που μας υποβαθμίζουν δεν είναι δημόσιες υπηρεσίες. Δεν υπακούουν σε εντολές κυβερνήσεων. Είναι ιδιωτικές εταιρίες των οποίων το κύρος και η επιτυχία εξαρτώνται αποκλειστικά από την εγκυρότητα και την ακρίβεια των προβλέψεών τους. Κάποιοι απ’ αυτούς έπεσαν τραγικά έξω στις εκτιμήσεις τους για την βιωσιμότητα ορισμένων τραπεζών λίγο πριν ξεσπάσει η διεθνής οικονομική κρίση. Και το πλήρωσαν βέβαια πολύ ακριβά επαγγελματικά. Εκτοτε έγιναν προσεκτικότεροι. Και πολύ πιο αυστηροί. Γι αυτό και τώρα η αξιοπιστία τους είναι ανεβασμένη.

Οφείλουμε λοιπόν για να επιβιώσουμε οικονομικά να κινηθούμε προσεκτικά. Δίχως λαικισμούς και ανοησίες. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους ευρωπαίους αξιωματούχους. Διότι, αν και δεν έχουν εκλεγεί από τον ελληνικό λαό (όπως σημείωσε στη Βουλή ο κ. Παπουτσής), αυτοί στηρίζουν τον δανεισμό μας αγοράζοντας τα ομόλογα του ελληνικού κράτους. Ούτε βέβαια και στοχεύουν στην αιχμαλωσία και τον εξανδραποδισμό μας. Οπως υπαινίσσεται η αριστερά. Απλά φοβούνται μην ζημιώσουν.

Αδυναμία δανεισμού σημαίνει χρεωκοπία. Με πρακτικές συνέπειες την παύση των εισαγωγών (λόγω έλλειψης συναλλαγματικών διαθεσίμων) και την εθελοντική μας έξοδο από το ευρώ (για να τυπωθεί χρήμα ώστε να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις). Αναγκαστική επίσης υπαγωγή σε διεθνή οικονομική εποπτεία λόγω εξωτερικών χρεών ώστε να εξασφαλισθούν πόροι για την επιβίωση της κοινωνίας μας. Η ανάσχεση εισαγωγών σημαίνει την απουσία ειδών πρώτης ανάγκης (αρχίζοντας από τα πετρέλαιο) με σημαντικές συνέπειες στην καθημερινότητά μας (ηλεκτρισμός, επικοινωνίες, θέρμανση, συγκοινωνίες κλπ.)

Αυτή είναι μια τραγωδία που πρέπει με κάθε κόστος να αποφευχθεί. Πέρα από τις όποιες αστειότητες.

Ανδρέας Ανδριανόπουλος