Α. Υπάρχουν δύο πιθανότητες. Ή η 29η Ιουλίου 2005 θα έχει στοιχειώσει για τους Αλογοσκούφη και Μπασιάκο! Ή θα έχουν προνοήσει! Και αυτό θα το μάθουμε σήμερα 13/12/05.
Β. Από την αρχή, όμως.
Από τις 13 έως τις 18 του μήνα που διανύουμε, θα πραγματοποιηθεί στο Χονγκ Κονγκ η σύνοδος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου [1] (ΠΟΕ). Ιδιαιτέρως κρίσιμη για την Ελλάδα! Θα ληφθούν αποφάσεις –και- για τα αγροτικά!
Γ. Οι διαδηλωτές στο Σηάτλ [2], είχαν δίκαιο. Οι αποφάσεις που καθορίζουν τις μοίρες των λαών, αποφασίζονται πλέον στον ΠΟΕ. Αυτό, όμως, δεν είναι απαραίτητα κακό. Τουλάχιστον δεν είναι για τα φτωχά κράτη! Το αντίθετο. Εκεί -και όχι σε διμερείς σχέσεις- θέλουν να λαμβάνονται οι αποφάσεις. Γιατί είναι ο μόνος διεθνής οργανισμός, όπου ισχύει το «κάθε κράτος, μία ψήφος». Εχθρός τους, είναι οι προστατευτισμοί [3] στα αγροτικά και δη στο βαμβάκι! Το τελευταίο, παράγεται σε Η.Π.Α, Ελλάδα και Ισπανία. Στον πρώτο γύρο, στο Κανκούν [4], οι φτωχές χώρες νίκησαν! Το θέμα παραπέμφθηκε στο Χονγκ Κονγκ!
Δ. Έκτοτε μεσολάβησαν πολλά. Σε αντίθεση με τις αισιοδοξίες που γράφονται στην Ελλάδα, ισχυρίζομαι ότι η υπόθεση των ετήσιων καταληψιών των Τεμπών έχει φθάσει στο «παραπέντε»!
Πρώτα οι ΗΠΑ αντιλήφθηκαν τις συνέπειες ενός νέου Κιότο (με απέναντί τους το 95% των 146 κρατών του ΠΟΥ). Μετά άρχισαν να λακίζουν και κάποιοι ευρωπαίοι.
«Ο αρμόδιος Επίτροπος της Ε.Ε. εμφανίζεται έτοιμος να δώσει τέλος στις επιδοτήσεις και το μόνο πρόβλημα είναι πως θα το πράξει χωρίς να το πει! Στη Γενεύη, στις 1/8/04, η ηγεσία του ΠΟΕ ψήφισε την αρχή του τέλους. Η νέα συμφωνία προβλέπει σημαντική μείωση στο βαμβάκι. Κάτι που αναμένεται να ολοκληρωθεί στο Χονγκ Κονγκ»(1).
Ε. Πέντε μήνες μετά, η βόμβα έσκασε! Και άφησε έκθετους «όσους υποστήριζαν πως φταίει ο Σημίτης ή ο Μπασιάκος και ότι τελικά, είναι ζήτημα προσώπων και άτυχων επιλογών …, ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα»(2).
Ο Μπους έκανε το μεγάλο βήμα. «Είμαστε έτοιμοι να καταργήσουμε τις αγροτικές επιδοτήσεις εάν κάνει το ίδιο και η Ε.Ε.» (3).
Δύο ημέρες μετά, οι G8 αποφάσισαν «την εξάλειψη κάθε μορφής εξαγωγικών επιδοτήσεων και τη σημαντική μείωση των κρατικών επιδοτήσεων στην γεωργία».
ΣΤ. Οι φτωχές χώρες πανηγύρισαν. Ο Μπους, σε κρίση ειλικρίνειας, ομολόγησε αυτό που όλοι έκρυβαν. «Εάν εμείς οι δυτικοί απελευθερώσουμε το εμπόριο και οι αγορές μας ανοίξουν στις αφρικανικές χώρες, αυτό θα τους βοηθούσε και θα έφταναν στο σημείο να μην χρειαζόταν πλέον καν βοήθεια». Οι αγρότες παραμένουν μακάριοι. Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ, επαναλαμβάνοντας τις παλιές αμαρτίες της ΝΔ, ζητούν «σωστή διαπραγμάτευση που θα αυξήσει τις τιμές στο βαμβάκι»! Τέλος, οι λογής αριστεροί, προκρίνοντας την επιδότηση των πλούσιων αγροτών της Ευρώπης, επιδιώκουν την διαιώνιση της πείνας στα φτωχά κράτη. Ζητούν «εμμονή στις επιδοτήσεις της Ε.Ε.»!
Ζ. Αφήνω, προς το παρόν, το ηθικό μέρος στην άκρη. Άλλωστε οι κρατικές πολιτικές -και η Ελλάδα είναι κράτος- δεν διέπονται πάντα μόνο από ηθική. Ας περιοριστούμε, λοιπόν, στο να εξετάσουμε, πώς θα προστατέψουμε καλύτερα τα συμφέροντα των ελλήνων αγροτών (ασχέτως εάν αυτά συντελούν στην διαιώνιση της υπανάπτυξης των φτωχών χωρών).
Ο ΠΟΕ έχει ένα σημαντικό θεσμό. Το «Παράλληλο Φόρουμ των ΜΚΟ [5]». Διεξάγεται παράλληλα με τη διάσκεψη των κρατών, με συμμετοχή χιλιάδων οργανώσεων αγροτών, επιχειρηματιών, παραγωγών, αλλά και ακτιβιστών είτε των Greenpeace [6], Oxfam [7], είτε από το Πόρτο Αλέγρε. Εκεί δίνεται η μάχη και οι αποφάσεις του επηρεάζουν σημαντικά τα κράτη!
Η. Θα είναι παρόντες οι έλληνες αγρότες στο Φόρουμ του Χονγκ Κονγκ; Η υπόθεση της υποστήριξης των ελληνικών θέσεων, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και στα πλαίσια του ΠΟΕ, δεν αφορά μόνο κυβερνήσεις. Εάν δεν υποστηρίζεται και από τους αμέσως ενδιαφερόμενους, τότε οι επιτυχίες θα είναι ελάχιστες.
Η ελληνική ΟΚΕ [8], στην οποία συμμετέχουν και οι αγρότες, το είχε επισημάνει.
«Ιδιαίτερη σημασία αποκτά η συμμετοχή στον ΠΟΕ, της κοινωνίας των πολιτών, μέσα από τους κοινωνικούς φορείς και τις ΜΚΟ» (Γνώμη, Νο 45 [9]).
Θ. Στις 18/12, θα κριθεί, όμως, η κυβέρνηση! Όχι για το αν δώσει τη μάχη. Αυτό είναι βέβαιο. Κάθε κυβέρνηση θα το έκανε. Το ερώτημα είναι πολιτικό. Θα το χειριστεί μόνη της; Ή θα εμπλέξει και τους αγρότες; Θα περιλάβει στην αντιπροσωπεία εκπροσώπους των ενδιαφερόμενων; Θα προκαλέσει τη συμμετοχή εκατό ή διακοσίων αγροτικών φορέων και ΜΚΟ;
Τότε η μάχη θα δοθεί σωστότερα. Και, ως κράτος, ή θα χάσουμε ή θα κερδίσουμε. Όλοι μαζί. Και σε περίπτωση «ήττας», οι εύκολες κριτικές και οι νοοτροπίες «ήταν απλό και δεν το χειρίστηκαν σωστά», «η κυβέρνηση δεν πάλεψε για εμάς», δεν θα βρίσκουν έδαφος.
Κ. Ξέχασα μία …. ασήμαντη λεπτομέρεια! Η προθεσμία συμμετοχής για τις ΜΚΟ, έληξε στις 29 Ιουλίου! Θα είναι τραγικό εάν οι Αλογοσκούφης και Μπασιάκος, ως υπεύθυνοι για τον ΠΟΕ, δεν είχαν εγκαίρως προνοήσει! Έως και ….. μαζοχιστικό!
——————————————————–
1. Απογευματινή 6/2/05, Νικ. Λιοναράκης
2. Βήμα 27/1/05, Ηρ. Τσιάμαλος
3. Σύνοδος G8, 5/72005