ΠΑΝΕ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ;
Δεκ 13th, 2005 | Νικήτας Λιοναράκης| Κατηγορία: Ελλάδα, Κόσμος, Πολιτική |
Email This Post
|
Print This Post
|
Α. Υπάρχουν δύο πιθανότητες. Ή η 29η Ιουλίου 2005 θα έχει στοιχειώσει για τους Αλογοσκούφη και Μπασιάκο! Ή θα έχουν προνοήσει! Και αυτό θα το μάθουμε σήμερα 13/12/05.
Β. Από την αρχή, όμως.
Από τις 13 έως τις 18 του μήνα που διανύουμε, θα πραγματοποιηθεί στο Χονγκ Κονγκ η σύνοδος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Ιδιαιτέρως κρίσιμη για την Ελλάδα! Θα ληφθούν αποφάσεις –και- για τα αγροτικά!
Γ. Οι διαδηλωτές στο Σηάτλ, είχαν δίκαιο. Οι αποφάσεις που καθορίζουν τις μοίρες των λαών, αποφασίζονται πλέον στον ΠΟΕ. Αυτό, όμως, δεν είναι απαραίτητα κακό. Τουλάχιστον δεν είναι για τα φτωχά κράτη! Το αντίθετο. Εκεί -και όχι σε διμερείς σχέσεις- θέλουν να λαμβάνονται οι αποφάσεις. Γιατί είναι ο μόνος διεθνής οργανισμός, όπου ισχύει το «κάθε κράτος, μία ψήφος». Εχθρός τους, είναι οι προστατευτισμοί στα αγροτικά και δη στο βαμβάκι! Το τελευταίο, παράγεται σε Η.Π.Α, Ελλάδα και Ισπανία. Στον πρώτο γύρο, στο Κανκούν, οι φτωχές χώρες νίκησαν! Το θέμα παραπέμφθηκε στο Χονγκ Κονγκ!
Δ. Έκτοτε μεσολάβησαν πολλά. Σε αντίθεση με τις αισιοδοξίες που γράφονται στην Ελλάδα, ισχυρίζομαι ότι η υπόθεση των ετήσιων καταληψιών των Τεμπών έχει φθάσει στο «παραπέντε»!
Πρώτα οι ΗΠΑ αντιλήφθηκαν τις συνέπειες ενός νέου Κιότο (με απέναντί τους το 95% των 146 κρατών του ΠΟΥ). Μετά άρχισαν να λακίζουν και κάποιοι ευρωπαίοι.
«Ο αρμόδιος Επίτροπος της Ε.Ε. εμφανίζεται έτοιμος να δώσει τέλος στις επιδοτήσεις και το μόνο πρόβλημα είναι πως θα το πράξει χωρίς να το πει! Στη Γενεύη, στις 1/8/04, η ηγεσία του ΠΟΕ ψήφισε την αρχή του τέλους. Η νέα συμφωνία προβλέπει σημαντική μείωση στο βαμβάκι. Κάτι που αναμένεται να ολοκληρωθεί στο Χονγκ Κονγκ»(1).
Ε. Πέντε μήνες μετά, η βόμβα έσκασε! Και άφησε έκθετους «όσους υποστήριζαν πως φταίει ο Σημίτης ή ο Μπασιάκος και ότι τελικά, είναι ζήτημα προσώπων και άτυχων επιλογών …, ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα»(2).
Ο Μπους έκανε το μεγάλο βήμα. «Είμαστε έτοιμοι να καταργήσουμε τις αγροτικές επιδοτήσεις εάν κάνει το ίδιο και η Ε.Ε.» (3).
Δύο ημέρες μετά, οι G8 αποφάσισαν «την εξάλειψη κάθε μορφής εξαγωγικών επιδοτήσεων και τη σημαντική μείωση των κρατικών επιδοτήσεων στην γεωργία».
ΣΤ. Οι φτωχές χώρες πανηγύρισαν. Ο Μπους, σε κρίση ειλικρίνειας, ομολόγησε αυτό που όλοι έκρυβαν. «Εάν εμείς οι δυτικοί απελευθερώσουμε το εμπόριο και οι αγορές μας ανοίξουν στις αφρικανικές χώρες, αυτό θα τους βοηθούσε και θα έφταναν στο σημείο να μην χρειαζόταν πλέον καν βοήθεια». Οι αγρότες παραμένουν μακάριοι. Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ, επαναλαμβάνοντας τις παλιές αμαρτίες της ΝΔ, ζητούν «σωστή διαπραγμάτευση που θα αυξήσει τις τιμές στο βαμβάκι»! Τέλος, οι λογής αριστεροί, προκρίνοντας την επιδότηση των πλούσιων αγροτών της Ευρώπης, επιδιώκουν την διαιώνιση της πείνας στα φτωχά κράτη. Ζητούν «εμμονή στις επιδοτήσεις της Ε.Ε.»!
Ζ. Αφήνω, προς το παρόν, το ηθικό μέρος στην άκρη. Άλλωστε οι κρατικές πολιτικές -και η Ελλάδα είναι κράτος- δεν διέπονται πάντα μόνο από ηθική. Ας περιοριστούμε, λοιπόν, στο να εξετάσουμε, πώς θα προστατέψουμε καλύτερα τα συμφέροντα των ελλήνων αγροτών (ασχέτως εάν αυτά συντελούν στην διαιώνιση της υπανάπτυξης των φτωχών χωρών).
Ο ΠΟΕ έχει ένα σημαντικό θεσμό. Το «Παράλληλο Φόρουμ των ΜΚΟ». Διεξάγεται παράλληλα με τη διάσκεψη των κρατών, με συμμετοχή χιλιάδων οργανώσεων αγροτών, επιχειρηματιών, παραγωγών, αλλά και ακτιβιστών είτε των Greenpeace, Oxfam, είτε από το Πόρτο Αλέγρε. Εκεί δίνεται η μάχη και οι αποφάσεις του επηρεάζουν σημαντικά τα κράτη!
Η. Θα είναι παρόντες οι έλληνες αγρότες στο Φόρουμ του Χονγκ Κονγκ; Η υπόθεση της υποστήριξης των ελληνικών θέσεων, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και στα πλαίσια του ΠΟΕ, δεν αφορά μόνο κυβερνήσεις. Εάν δεν υποστηρίζεται και από τους αμέσως ενδιαφερόμενους, τότε οι επιτυχίες θα είναι ελάχιστες.
Η ελληνική ΟΚΕ, στην οποία συμμετέχουν και οι αγρότες, το είχε επισημάνει.
«Ιδιαίτερη σημασία αποκτά η συμμετοχή στον ΠΟΕ, της κοινωνίας των πολιτών, μέσα από τους κοινωνικούς φορείς και τις ΜΚΟ» (Γνώμη, Νο 45).
Θ. Στις 18/12, θα κριθεί, όμως, η κυβέρνηση! Όχι για το αν δώσει τη μάχη. Αυτό είναι βέβαιο. Κάθε κυβέρνηση θα το έκανε. Το ερώτημα είναι πολιτικό. Θα το χειριστεί μόνη της; Ή θα εμπλέξει και τους αγρότες; Θα περιλάβει στην αντιπροσωπεία εκπροσώπους των ενδιαφερόμενων; Θα προκαλέσει τη συμμετοχή εκατό ή διακοσίων αγροτικών φορέων και ΜΚΟ;
Τότε η μάχη θα δοθεί σωστότερα. Και, ως κράτος, ή θα χάσουμε ή θα κερδίσουμε. Όλοι μαζί. Και σε περίπτωση «ήττας», οι εύκολες κριτικές και οι νοοτροπίες «ήταν απλό και δεν το χειρίστηκαν σωστά», «η κυβέρνηση δεν πάλεψε για εμάς», δεν θα βρίσκουν έδαφος.
Κ. Ξέχασα μία …. ασήμαντη λεπτομέρεια! Η προθεσμία συμμετοχής για τις ΜΚΟ, έληξε στις 29 Ιουλίου! Θα είναι τραγικό εάν οι Αλογοσκούφης και Μπασιάκος, ως υπεύθυνοι για τον ΠΟΕ, δεν είχαν εγκαίρως προνοήσει! Έως και ….. μαζοχιστικό!
——————————————————–
1. Απογευματινή 6/2/05, Νικ. Λιοναράκης
2. Βήμα 27/1/05, Ηρ. Τσιάμαλος
3. Σύνοδος G8, 5/72005
Να τα πάρουμε ένα ένα γιατί έχω απορίες
Γιατί οι ΜΚΟ είναι “σημαντικός” θεσμός;Στον WTO δε νομίζω ότι η σημασία των διαπραγματεύσεων σχετίζεται με μια παράλληλη διάσκεψη/φόρουμ των ΜΚΟ.Σε ποιές περιπτώσεις οι ΜΚΟ κατάφεραν να περάσουν κάτι στον WTO;Διάβασα κάπου για την πρόκληση του colere public mondiale αλλά από την άλλη διαβάζοντας την καρδιά του WTO,τις αποφάσεις του DSB και του AB,καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η διαπραγματευτική ισχύς είναι στις κυβερνήσεις και η δική μας εκπροσωπείται από την ΕΕ.
Επιπλέον,η δύναμη της αγοράς είναι κείνη που κινεί τα νήματα.
Δεν καταλαβαίνω.Δηλαδή να συνεχίσουμε τις παράνομες κατά το δίκαιο του WTO επιδοτήσεις;Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
Τι δουλειά έχει ο Αλογοσκούφης με το Μπασιάκο με τους ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ οργανισμούς;Ο καθένας να κάνει τη δουλειά του!Το θεσμικό πλαίσιο που εντάσσει τους ΜΚΟ δίπλα στην κυβέρνηση,να κάνουνε παρεούλα είναι αντιδημοκρατικό.Άμα θέλουνε οι ΜΚΟ να συμμετάσχουνε,ας πάνε μοναχοί τους!Εάν περιμένουνε από την κυβέρνηση να τους πάρει από το χεράκι,ή αν κάτι τέτοιο απαιτεί η κυβέρνηση,αυτό είναι απαράδεκτο,αναιρεί την έννοια του ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ οργανισμού.
ορθο. απο την αλλη δεν μου φαινεται λαθος η κυβερνηση της χωρας να ενθαρρυνει την συμμετοχη των ΜΚΟ και γενικα να ενθαρρυνει την δημιουργια μιας κοινωνιας των πολιτων
μονες τους δεν νομιζω. Αλλα εχω ακουσει οτι αρκετες φορες πιεσαν τοσο ωστε οι εθνικες αντιπροσωπειες να συμπεριλαβουν θεματα στην ατζεντα τους. Περισσοτερα μαλλον απο τον κ.Λιοναρακη ή οποιον αλλον ασχολειται.
Οι ΜΚΟ έχουν ένα πολύ σοβαρό ρόλο να παίξουν στην κοινωνία των πολιτών εφόσον όμως δεν είναι κρατικά εξαρτημένες, χρηματοδοτούμενες και καθοδηγούμενες (όπως μας προτείνεται). Αλλιώς όχι μόνο οδηγούμαστε στην αντίφαση που επισημαίνει η Elvira αλλά και σε πολύ επικίνδυνα ελλείματα δημοκρατικότητας.
Δυστυχώς οι περισσότερες ΜΚΟ αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους όχι ξεχωριστά από το κράτος, αλλά ως ομάδες εξωθεσμικής πίεσης για να επηρεάσουν την κρατική πολιτική προς όφελός τους. Και με αυτή τους τη δράση γίνονται εξίσου (αν όχι περισσότερο) απεχθείς με τις υπόλοιπες ομάδες πίεσης που εξασφαλίζουν προνόμια και ρυθμίσεις σε βάρος των συμπολιτών τους (κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές, δημόσιοι υπάλληλοι, προμηθευτές του δημοσίου κτλ).
Σήμερα διάβαζα ένα άρθρο που επεξηγεί γιατί ο WTO είναι ο πιο “μυστικοπαθής”,authoritative,elitist και με δημοκρατικά ελλείματα διεθνής οργανισμός.
Από την άλλη,δουλεύει τόσο καλά,κατά τη γνώμη μου,που δε με νοιάζει…Είναι μεγάλη ιστορία να αναλυθεί γιατί ο WTO δουλεύει(μια φάση,γράψε παιδί μου ένα διδακτορικό επί του θέματος).
ΕΠΙΠΛΕΟΝ
Κατα πρώτον δεν αρνούμαι τη σημασία των ΜΚΟ.
Κατά δεύτερον δεν θεωρώ ότι ενδεχόμενη σχέση/ενθάρρυνση από την κυβέρνηση είναι εξ ορισμού προβληματική (βλ.Δανία).
ΑΛΛΑ.Απλά τα πράγματα,στην ελληνική πραγματικότητα,είσαι ΜΚΟ,τα έχεις καλά με την κυβέρνηση,ακούγεσαι.Δεν τα έχεις καλά με την κυβέρνηση;Μαύρο φίδι που σ’έφαγε.Κλασσικό παράδειγμα,η HRW στην Αθήνα.Ουδείς γνωρίζει περί τίνος πρόκειται…