Υπάρχουν κάποια ύποπτα στερεότυπα, τα οποία επανέρχονται στο δημόσιο διάλογο που αφορά την επόμενη ημέρα στην Νέα Δημοκρατία και που δυστυχώς γεννούν την ανησυχία ότι το μήνυμα για ακόμη μια φορά δεν ελήφθη. Εμμονή πρώτη: η ταχύτατη εκλογή νέου προέδρου υπηρετεί τη λαϊκή επιθυμία που θέλει τη Νέα Δημοκρατία να ανταποκρίνεται άμεσα στον νέο της θεσμικό ρόλο, αυτόν της αντιπολίτευσης! Εμμονή δεύτερη: σεβασμός στο Καταστατικό, το οποίο, όπως συνηθίζεται να λέγεται είναι το Ευαγγέλιο του κόμματος! Δύο πολύ απλές και λογικές παρατηρήσεις.

Η Νέα Δημοκρατία, όπως ευρέως πλέον διατυπώνεται και από πολλά στελέχη της (ετεροχρονισμένα, άσκοπα και ιδιοτελώς βέβαια πλέον), παρέδωσε τη χώρα στην ακυβερνησία αρκετούς μήνες (για να μην πω χρόνια) προτού καταρρεύσει και παραδώσει άρον- άρον την εξουσία. Συνεπώς, μπορεί να αφήσει τον τόπο να περιμένει για λίγο προκειμένου να μετεξελιχθεί και να αποδειχθεί μια χρήσιμη αντιπολίτευση. Ειδάλλως, θα αποδειχθεί τόσο «χρήσιμη» ως αντιπολίτευση όσο «χρήσιμη» αποδείχτηκε ως κυβέρνηση!

Όσο για τη δεύτερη εμμονή, όσοι τώρα με ευλάβεια εμμένουν στις διατάξεις του καταστατικού, ας θυμηθούν πόσες φορές τα τελευταία χρόνια ο κ. Καραμανλής, με την ανοχή των γραμματέων του κόμματος και των κορυφαίων υπουργών του καταστρατήγησε τη θεμελιωδέστερη καταστατική διάταξη που ορίζει ως βασική αρχή της παράταξης την αξιοκρατία και τη δημοκρατία (άρθρο 2).

Υπάρχει θέση και είναι ξεκάθαρη. Μεταβατικός πρόεδρος θα οριστεί λόγω θεσμικής θέσης ο κ. Σιούφας και στη συνέχεια η Νέα Δημοκρατία θα οδηγηθεί σε ένα εφ’ όλης συζήτησης συνέδριο και εκλογή προέδρου από μια εμπλουτισμένη από εγγραφή νέων μελών βάση. Εκεί ας ξαναθυμηθούμε τα περί αξιοκρατίας και ας συζητήσουμε σοβαρότατα την προσωπική διαδρομή και την πολιτική παρακαταθήκη των διαφόρων προαλειφόμενων για την αρχηγία. Είμαι βέβαιος ότι εκεί πολλοί θα σιωπήσουν, όπως σιώπησαν και τα χρόνια της κατρακύλας…

Πέτρος Τατούλης