Μ’ ένα σμπάρο πολλές αποτυχίες

Οκτ 9th, 2008 | | Κατηγορία: Πάσχος Μανδραβέλης | Email This Post Email This Post | Print This Post Print This Post |

Aν δει κανείς τη διαχείριση που έκανε η κυβέρνηση Μπους και σ’ αυτήν την κρίση, δεν πρέπει να απορεί πώς η μοναδική υπερδύναμη του κόσμου έφτασε έπειτα από οκτώ χρόνια σε τέτοιο βαθμό αναξιοπιστίας. Ας ξεχάσουμε προς στιγμήν την παράνομη κήρυξη του πολέμου στο Ιράκ, τις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ας επικεντρωθούμε στην αποτελεσματικότητα των νεοσυντηρητικών.

Το επίπεδο ευημερίας διατηρήθηκε με την αύξηση του δανεισμού (δημόσιου και ιδιωτικού) μέχρι που το «αεροπλανάκι» της επαναχρηματοδότησης των δανείων κατέρρευσε

Η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους -που υποκριτικά πολλοί βαφτίζουν «νεοφιλελεύθερη»- παρέλαβε από τον Μπιλ Κλίντον το 2001 μια οικονομία που παρουσίαζε διαδοχικούς πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Το 2000 είχε πλεόνασμα 230 δισ. δολαρίων και ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που αμερικανική κυβέρνηση εξαγόραζε το δημόσιο χρέος της. Το 2008 η κυβέρνηση Μπους παρουσίασε για έβδομη συνεχή χρονιά έλλειμμα που έφτανε τα 311 δισ. δολάρια. Το βασικότερο πρόβλημα συνίσταται στο ότι αυτά τα ελλείμματα δεν ήταν παραγωγικά, δεν χρηματοδότησαν π.χ. υποδομές. Αντιθέτως (όπως έμαθε όλος ο κόσμος μετά τον «Κατρίνα»), η χρηματοδότηση των υποδομών συρρικνώθηκε. Δεν χρηματοδότησε καν αλόγιστες κοινωνικές σπατάλες. Αντιθέτως χρηματοδότησε ένα καταστροφικό πόλεμο και διά των φοροαπαλλαγών μεταφορά εισοδημάτων από τους πολλούς στους λίγους. Το επίπεδο ευημερίας διατηρήθηκε με την αύξηση του δανεισμού (δημόσιου και ιδιωτικού) μέχρι που το «αεροπλανάκι» της επαναχρηματοδότησης των δανείων κατέρρευσε.

Η απάντηση της κυβέρνησης Μπους ήταν να διευρύνει τα ελλείμματα. Το σχέδιο Πόλσον ορθώς ονομάστηκε «σοσιαλισμός των πλουσίων». Είναι μεταφορά πόρων από τους πολλούς σε λίγους. Ανέδειξε για μια ακόμη φορά τη διπλή ηθική των νέων συντηρητικών: μέχρι σήμερα χαρακτήριζαν «μπολσεβικισμό» κάθε παρέμβαση στην οικονομία, ενώ τα 700 δισ. τώρα χαρακτηρίζονται «αναγκαία χρηματοδότηση του συστήματος».

Χειρότερα: το σχέδιο Πόλσον είναι αντιπαραγωγικό, πέταμα χρημάτων στον κάδο των απορριμμάτων. Χρηματοδοτεί ένα σύστημα που πριν από λίγες εβδομάδες αποδείχθηκε καταστροφικό. Θα έχει επεκτείνει, μάλιστα, την κρίση στην πραγματική οικονομία. Ολοι αντιλαμβάνονται ότι η διεύρυνση των ελλειμμάτων σημαίνει μεγαλύτερο πληθωρισμό. Μεγαλύτερος πληθωρισμός σημαίνει αύξηση των επιτοκίων και εξ αυτού επανατροφοδότηση της πιστωτικής κρίσης, αλλά και πλήγμα στην πραγματική οικονομία, αφού και οι παραγωγικές επιχειρήσεις δανείζονται λεφτά. Στην ουσία, δηλαδή, το σχέδιο Πόλσον εξυπηρετεί μόνο τους πρώην συναδέλφους του -μετόχους και στελέχη των επενδυτικών τραπεζών- αυτούς δηλαδή που μας οδήγησαν στην κρίση.

η αγορά χρεοκόπησε τη «Λίμαν Μπράδερς», αλλά είναι οι πολιτικές αποφάσεις των νέων συντηρητικών που μας οδηγούν στην ύφεση

Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, αν (έστω ελλειμματικά), αυτά τα 700 δισ. έμπαιναν παραγωγικά στην αμερικανική οικονομία. Αν γίνονταν δημόσιες υποδομές, αν χρηματοδοτούσαν την έρευνα, την απορρύπανση του περιβάλλοντος ή τη δημιουργία ενός συστήματος υγείας. Η αύξηση των ελλειμμάτων θα ήταν πάλι μακροχρόνια προβληματική, αλλά τουλάχιστον θα άφηνε κάτι πίσω της: δρόμους, γνώση, υγιείς εργαζόμενους, ανθρώπινο περιβάλλον. Θα υπήρχαν σπατάλες, αλλά θα βελτιώνονταν έστω λίγο οι όροι της πραγματικής παραγωγής. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι οι αγορές οδήγησαν στη σημερινή κρίση, λες και οι αγορές είναι πρόσωπα που λαμβάνουν αποφάσεις. Κατά τον ίδιο τρόπο παλιότερα οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο Δίας ρίχνει τους κεραυνούς. Βεβαίως, η αγορά χρεοκόπησε τη «Λίμαν Μπράδερς», αλλά είναι οι πολιτικές αποφάσεις των νέων συντηρητικών που μας οδηγούν στην ύφεση.

Πάσχος Μανδραβέλης

——————————————————————————–

Σημειώσεις:
– Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 9/10/2008

Ένα σχόλιο
Leave a comment »

  1. Πολύ σωστή η γενική σας ανάλυση κύριε Μανδραβέλη. (Οταν υπάρχει λόγος να μιλήσω θετικά μιλώ θετικά και όταν αρνητικά, αρνητικά… Δεν χωρούν κολακείες στην εποχή μας…)

    Πράγματι, ο Μπους κατέστρεψε την Αμερικανική οικονομία με την αυτοκρατορική θεώρηση των πραγμάτων στα πλαίσια των οποίων γίνονται οι πόλεμοι.

    Πολλοί νομίζουν οτι ο πόλεμος του ΙΡΑΚ γίνεται για τα πετρέλαια…

    Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αστοχία στην ανάλυση των παγκόσμιων γεγονότων..

    Η Αμερική υποφέρει απο το Αυτοκρατορικό συναίσθημα και θέλει να επιβάλεται παντού…

    Αν ήθελε απλά ενέργεια θα είχε βρει άλλες λύσεις πολυ φθηνότερες διοτι αντιλαμβάνεστε οτι ο πόλεμος ακριβαίνει αφάνταστα την λύση που διάλεξε…

    Η Αμερική θέλει την Ρωσία και την Κίνα υπό τον έλεγχό της αλλα αυτό είναι πλέον ανέφικτο…

    Βέβαια η παγκόσμια οικονομία είναι τόσο αλληλένδετη που η ζημιά στην Αμερική φέρνει ζημιά και στις άλλες οικονομίες.

    Όμως οι Ευρωπαίοι θα συνεχίσουν να αγοράζουν αέριο απο την Ρωσία (ήδη μόνο η Ελλάδα αυξάνει κατά ένα τέταρτο την φετινή εισαγωγή αερίου σε σχέση με την περυσινή) ενω οι Κινέζοι έχουν τεράστια εσωτερική αγορά να καλύψουν και μια Ινδία δίπλα τους, επίσης τεράστια για να συνεργαστούν…

    Εμείς στην Ελλάδα θα έχουμε πολυ μεγαλύτερο πρόβλημα διότι δεν παράγουμε παρά ελάχιστα καλύπτοντας το έλλειμμα μας με έσοδα απο την ναυτιλία που άρχισε να κλυδωνίζεται… ενω και το τουριστικό εισόδημα μειώνεται λόγω της νοοτροπίας της αρπαχτής απο τους αήθεις Ελληνες επιχειρηματίες…

    Δείτε την απελπισία όλων όσων γνωρίζουν για τους εξοπλισμούς για να διαπιστώσετε πόσο τραγική είναι η συμπεριφορά των ιθυνόντων σε ενα τομέα που απορροφά τεράστιο πλούτο με πανάκριβες αγορές χωρίς να παράγει τίποτα σχεδόν για να καλύψει ένα μέρος αυτών των άθλιων δαπανών τάχα λόγω του φόβου των Τούρκων… Αυτή την καραμέλα των ιθυνόντων πότε θα σταματήσουμε να την πιπιλάμε…;

    Όσον αφορά την Αριστερά στην Ελλάδα, το γελοιωδέστερο δυστυχώς τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, που όλο ζητά και ελάχιστα προσφέρει… αντι να στρέψει όλο το ενδιαφέρον της στη παραγωγική διαδικασία για την δημιουργία νέων εσόδων και πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων , ζητά 1400 € ελάχιστο εισόδημα… Απο που θα έλθει ανόητοι αριστεροί αυτό το εισόδημα… ; Απο που αν δεν μεριμνήσετε εσείς οι ίδιοι να το δημιουργήσετε απο νέες παραγωγικές διαδικασίες, νέες ιδέες και προιόντα που θα έχουν ενδιαφέρον στην παγκόσμια αγορά…;

    Πρόκειται δυστυχώς για κατάντια και οι υποστηρικτές της είναι εχθροί του λαού μας… επηρεασμένοι ακόμα απο τις άθλιες μπολσεβίκικες και ξενόφερτες ιδέες του 19ου αιώνα…(Κανείς βέβαια δεν επέμεινε στο ότι η Ρωσική επανάσταση ήταν ένα χυδαίο μπολσεβίκικο πραξικόπημα μιας εβραϊκής ελίτ που καβάλησε τον Ρωσικό Λαό και του άλλαξε τα Φώτα…)

    Απο την άλλη, η Ελληνική μεγαλοαστική ελίτ χαρακτηρίζεται απο αδιαφορία και απέχθεια για την πρόοδο και την εξέλιξη, κυκλοφορώντας με τα τερατώδη 4χ4 και τις πολλαπλές καθημερινές αγορές της πανάκριβων και άχρηστων ειδών πολυτελείας… (Ελάτε ένα πρωινό στο εμπορικό κέντρο της Κηφησιάς για να σιχαθείτε το εαυτό σας…)

    Στη μέση η φτωχή πλέον και πολυαριθμότερη αστική τάξη (πρώην μεσοαστική τάξη) αγωνιά περισσότερο απο ποτέ για την εξαθλίωσή της…

    Αν δεν δοθούν ευκαιρίες σε αυτή την τάξη, αν δεν βρουν διέξοδο οι πολλοί, φοβάμαι οτι και η μεγαλοαστική ελίτ της δεξιάς και η πουλημένη αριστερά θα αντιμετωπίσουν τις πατροπαράδοτες τακτικές του Νόμου του Λυντς και σας διαβεβαιώ ότι αυτό δεν θα αργήσει…

    Προς το παρόν επείγει να πούμε στον ανεγκέφαλο κύριο Αλογοσκούφη και στα τσιράκια που τον συμβουλεύουν (τα οχτώ πρωτοπαλίκαρά του) οχι απλά να πάρουν πίσω τα μέτρα τους αλλά να τα αντιστρέψουν…

    Τώρα θέλουμε επιτάχυνση, τώρα θέλουμε αναθέρμανση της οικονομίας μας… Ας παει το έλλειμμα και στο 5% του ΑΕΠ και ας παει το Μάαστριχ και η Λισσαβόνα στον Διάολο…

    Υπάρχει ένας Έλληνας πολιτικός που θα πει στους Ευρωπαίους να στείλουν το Μάαστριχ και την Λισσαβόνα στον Διάολο;

    Αυτός θα είναι ο αυριανός Πρωθυπουργός.

Σχολιαστε