Βλέποντας και (μη) κάνοντας
Ιούλ 11th, 2009 | Μάρκος Δραγούμης| Κατηγορία: Μάρκος Δραγούμης |
Email This Post
|
Print This Post
|
Δύσκολες στιγμές περνάει ο Καραμανλής. Μετά τις ευρωεκλογές τις οποίες έχασε, η κοινή γνώμη και πολλοί μέσα στο κόμμα του τον πιέζουν «να κάνει κάτι». Οι καλοκαιρινές ζέστες δεν έχουν αποπολιτικοποιήσει τους ψηφοφόρους οι οποίοι θέλουν να δουν να παίρνονται αποφάσεις έστω και… «εν θερμώ». Το περίεργο είναι ότι μεταξύ αυτών που κατηγορούν τον Καραμανλή για αδράνεια είναι και το ΠΑΣΟΚ το οποίο δεν έχει σταματήσει να επιτίθεται λυσσαλέα εναντίον κάθε κυβερνητικού μέτρου, μικρού, μεσαίου η μικρομεσαίου. Κανονικά ο Γιωργάκης, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και η κυρία Καρακλιούμη θα έπρεπε να χαίρονται τη θερινή νιρβάνα της Ν.Δ. και να εύχονται αυτή να συνεχισθεί μέχρι τελικής πτώσεως.. Όταν τους λείπουν άλλα επιχειρήματα, τα μέτρα της Ν.Δ. καταγγέλλονται ως ‘σπασμωδικά’. Ακόμη και την δημοφιλή μείωση της στρατιωτικής θητείας που εξήγγειλε ο κ.Μειμαράκης, η κυρία Βάσω Παπανδρέου την απέρριψε ως μέτρο μεμονωμένο και αποσπασματικό ‘που δεν εντάσσεται σε κάποιο σχέδιο για την άμυνα της χώρας’.
Τούτο μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα γενικότερο θέμα που αφορά γενικώς την εκπόνηση πολιτικής. Τι ακριβώς σημαίνει ‘σχέδιο’; Βεβαίως δεν σημαίνει πενταετές σχέδιο Σοβιετικού Τύπου όπου ένα εργοστάσιο συνέχιζε για χρόνια να κατασκευάζει – άχρηστες – γλάστρες χωρίς τρύπες για να φεύγουν τα νερά του ποτίσματος όπως διεκτραγωδούσε στον υπογράφοντα ο Ηλίας Έρενμπουργκ όταν επισκέφθηκε την Ελλάδα το 1957 προσκεκλημένος της ‘Επιτροπής δια την Διεθνή Ύφεσιν και την Ειρήνην’. Ωστόσο οποιοσδήποτε σχεδιασμός προϋποθέτει ένα βαθμό προβλεψιμότητος του μέλλοντος καθώς βέβαια και την απαραίτητη ευελιξία αναπροσαρμογής του σχεδίου όταν ο σχεδιαστής ‘πέσει έξω’ κατά το κοινώς λεγόμενον.
Αυτό που χρειάζεται για την εκπόνηση πολιτικής είναι μια ηυξημένη ευαισθησία στα μηνύματα του παρόντος. Το ‘βλέποντας και κάνοντας’ είναι σωστή τακτική αρκεί το ‘βλέποντας’ να πηγαίνει μακριά στον ορίζοντα και να καλύπτει ευρύ πεδίο. Επιπλέον, πρέπει ο βλέπων να καταλαβαίνει τι βλέπει (όπως ο γιατρός εξετάζοντας μιαν ακτινογραφία) και να έχει τα κότσια να κάνει αυτό που πρέπει ανάλογα με αυτό που βλέπει. Ο ‘κίνδυνος’ να κάνει κάτι σωστό που όμως θα δυσαρεστήσει πολλούς, αφορά όχι το δέον γενέσθαι αλλά την επανεκλογή του. Το θέμα, ωστόσο, που αφορά τους Έλληνες πολίτες δεν είναι αν ο κ. Καραμανλής διατηρηθεί στην εξουσία αύριο αλλά πως χρησιμοποιεί την εξουσία σήμερα. Ο Καραμανλής θα πρέπει σήμερα να πείσει ότι όντως θέλει να είναι ‘χρήσιμος και όχι ευχάριστος’ για να χρησιμοποιήσω δική του ορολογία. Έτσι π.χ. η εφαρμογή της τόσο καθυστερημένης μεταρρύθμισης στον τομέα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων μπορεί να ενοχλήσει τις κομμώτριες που υπάγονται σε αυτά αλλά αυτό δεν είναι λόγος να διαιωνίζονται τέτοια συντεχνιακά προνόμια στην Ελλάδα
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα τέτοιο μέτρο θα συναντήσει την λυσσώδη αντίσταση του ΚΚΕ. Καιρός όμως είναι πια να αρχίσει η Κυβέρνηση να αντιτάσσεται ανοιχτά και πειστικά σε μιαν αντίληψη κατακερματισμένης κοινωνίας όπου διάφορα καπετανάτα ζουν σε βάρος των φορολογουμένων. Στο ιδεολογικό πεδίο θα μπορούσε η Ν.Δ. να επισημάνει ότι η μαρξιστική άποψη ότι η ιστορία είναι προδιαγεγραμμένη, δηλαδή ένα σενάριο που ξετυλίγεται με βάση ‘νομοτέλειες’ τις οποίες συλλαμβάνει μια πρωτοπορία για λογαριασμό της επαναστατικής εργατικής τάξης που θα το παίξει, απεδείχθη έωλη και θα έλεγα απορριπτέα… ως εκ Περισσού.
Αυτό που πρέπει να διακηρύξει ο κ. Παπαθανασίου πειστικότερα απ’ ότι το έχει κάνει έως τώρα είναι ότι με τα νέα μέτρα δεν επιδιώκει απλώς να κλείσει τρύπες αλλά να ανοίξει δρόμους για την άνθηση της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα. Το βλέποντας και κάνοντας είναι δύσκολο να πετύχει αλλά το βλέποντας και μη κάνοντας λόγω φόβου του ‘πολιτικού κόστους’ είναι οπωσδήποτε σίγουρη συνταγή αποτυχίας.
Μάρκος Δραγούμης
Kyrie Dragoumi 5 xronia tora i ND den ekane tipota, kai o k. Karamanlis espase oles tis megales yposxeseis pu eixe dosei to 2004. Oti tha rixei tus forus, tha mas kanei antagonistikus, tha proselkysei xenous ependytes, tha mas kanei Irlandia, tha meiosei to dimosio, ti grafeiokratia, ktl ktl. Den ekane tipota, apolitos tipota. Kai koroidevei tora oti thelei kai kala na einai xrisimos, oxi arestos. Kala gia ilithius mas pernaei? Gia ktini? Mas koitaei mesa sta matia (stis kameres diladi, leme tora) kai tolmaei na mas kanei to aspro mavro?
Kai to tragiko einai pos meta apo ola ta psemata, xana parapano apo 30% tu laou tus xanapsifise…
Min perimenete na alaxei tora kati k. Dragumi, meta apo 5 xronia koroidias. Aftoi einai xeiroteroi ki apo to pasok…
Αγαπητέ κύριε Δραγούμη,
Διαβάζοντας το άρθρο σας, διαπίστωσα να ομιλείτε απαξιωτικά για τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας την πάγια τακτική του συνόλου των ΜΜΕ. Δεν το περίμενα.
Θα μου επιτρέψετε να κάνω ένα σχόλιο, σχετικά με αυτό που γράψατε και μεταφέρω: “Ακόμη και την δημοφιλή μείωση της στρατιωτικής θητείας που εξήγγειλε ο κ.Μειμαράκης, η κυρία Βάσω Παπανδρέου την απέρριψε ως μέτρο μεμονωμένο και αποσπασματικό ‘που δεν εντάσσεται σε κάποιο σχέδιο για την άμυνα της χώρας’”.
Επιτρέψτε μου να σας πω πως πράγματι είναι ένα ΚΑΘΑΡΑ ψηφοθηρικό μέτρο, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Γιατί το λέω αυτό; Διότι, για μια ακόμη φορά, η κυνέρνηση Καραμανλή, προσπαθεί με επικοινωνιακά τρικ να καλυψει τις τεράστιες αδυναμίες της.
Μείωση της θητείας στους 9 μήνες, όταν είναι η ίδια κυβέρνηση που δημιούργησε Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων σε κάθε νομό, σχεδόν, ανατρέποντας αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ. Όταν αυτή τη στιγμή υπάρχουν στρατόπεδα που έχουν επάνδρωση κάτω του 35%! Όταν η ίδια κυβέρνηση αποφασίει να χρεώσει τον ελληνικό λαό με νέο οπλικά συστήματα, μη έχοντας εξασφαλίσει την άριστη λειτουργία των ήδη υπαρχόντων.
Είναι επικίνδυνη, σε όλα τα επίπεδα. Όταν ασχολούνται με οποιοδήποτε ζήτημα, το πράττουν καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους και εκεί μένουν, εκτός αν πρόκειται για εισπρακτικά μέτρα. Στα δε σημαντικά ζητήματα ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ, για να μην καούν, ακολουθώντας την πρακτική του ώριμου φρούτου.
Κατέστρεψαν τη χώρα και κάθε ώρα επιπλέον παραμονής τους μας οδηγεί ένα βήμα πιο κοντά στον Καιάδα. Απεδείχθησαν συμμορία, που ήθελαν με κάθε τρόπο την εξουσία για να πλουτίσουν ακόμη περισσότερο.
Να φύγουν. Όσο πιο γρήγορα, τόσο καλύτερα.
Σοσιαλιστικός σχεδιασμός = Planned Chaos (L.v.Mises), pour en finir avec les Socialistes…
Όσο για το “βλέποντας και κάνοντας” είναι μια μέθοδος που δημιούργησε αυτοκρατορίες, οπως η Βρετανική.
Είναι η εμπειρική μέθοδος που απεχθάνονται αυτοί που βδελύσσονται να πάρουν ένα τούβλο στα χέρια τους και να το χτίσουν, όπως έκανε ο ίδιος ο Brunelleschi στον περίφημο τρούλο του. Το θέμα είναι αν ο σύγχρονος επαγγελματίας πολιτικός και ειδικότερα ο Έλληνας (δηλ. δίχως πολιτικής παράδοσης), είναι ικανός για κάτι ανάλογο. Δεν θα πάρει το τούβλο στα χέρια του είτε γιατί είναι αρχοντοχωριάτης με phd, είτε γιατί κατα βάθος δεν πιστεύει πως ο “τρούλος” του θα αντέξει έτσι κι αλλιώς.
Επιπλέον, το πρόβλημα της νεοελληνικής κοινωνίας, βρίσκεται στο γεγονός πως ουδέποτε κατάφερε να έχει κοινωνική συνοχή, παρά την ψυχοπαθολογικής φύσης εθνικιστική έπαρση που χαρακτηρίζει τον Νεοέλληνα. Το ανέκδοτο που λέει : “ένας Άγγλος μόνος του είναι βλάξ, δύο μαζί φτιάχνουν ένα Club και τρείς μια Αυτοκρατορία” είναι αυτό ακριβώς που ποτέ του δεν θα καταλάβει ο Βαλκάνιος Νεοέλλην. Και το πρόβλημα αυτού του συγκεκριμένου τόπου είναι πως ακριβώς η “κοινωνιοκεντρική” πολιτική και οι “εθνικές” κορώνες είναι αυτά που αναπαράγουν αυτό το ναρκισσιστικό, κακομοίρικο και γκροτέσκο υποκείμενο που λέγεται Νεοέλλην. Αν κάποιοι ελπίζουν πως η αλλαγή εξουσίας θα αλλάξει τα πράγματα, απλά δεν έχουν αντιληφθει που πατούν τα πόδια τους.
“Όταν η ίδια κυβέρνηση αποφασίει να χρεώσει τον ελληνικό λαό με νέο οπλικά συστήματα, μη έχοντας εξασφαλίσει την άριστη λειτουργία των ήδη υπαρχόντων.”
Παραγελλία 21 TOR-M1 (ρώσικα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς) προμήθεια 474 εκ $ επι ΠΑΣΟΚ το Φεβρουάριο του 1999. Ουδέποτε καταβλήθηκαν στη χώρα μας τα αντισταθμιστικά οφέλη, ύψους 73 εκ. $. Η προμήθεια των TOR εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ στο οποίο ήταν μέλος ο Γ.Παπανδρέου και μάλιστα το δεύτερο στην ιεραρχία του, μετά τον πρωθυπουργό Σημίτη.
Παραγγελία επι κυβερνήσεως Σημίτη 4 υποβρυχίων τύπου 214 αξίας 2 δισ ευρώ. Η Ελλάδα έχει αποπληρώσει σχεδόν το 80% του συνολικού τιμήματος και δεν έχει κανένα υποβρύχιο στα χέρια της μιας και το ένα από αυτά γέρνει κατα την ανάδυση του!!