Φιλελευθερισμός: αλήθειες και ψέματα
Ιούλ 29th, 2008 | Εμμανουήλ Μανωλεδάκης| Κατηγορία: Ελλάδα, Πολιτική, Φιλελευθερισμός |
Email This Post
|
Print This Post
|
Η αφορμή για να γραφτεί αυτό το άρθρο δόθηκε από την εμφάνιση στον Ελεύθερο Τύπο της 17ης Ιουλίου 2008 του άρθρου του κ. Μελετόπουλου με τίτλο «Οικονομικός φιλελευθερισμός και κοινωνικό κράτος» το οποίο στη συνέχεια αναδημοσιεύθηκε και στον δικτυακό τόπο της «Προοδευτικής πολιτικής».
Το άρθρο αυτό ξεκινά με τη σωστή διαπίστωση ότι, «όπως όλες οι ιδεολογικού χαρακτήρα συζητήσεις στη χώρα μας, έτσι και η συζήτηση περί του βέλτιστου οικονομικού συστήματος χαρακτηρίζεται από υπερβολές, αγκυλώσεις, στερεότυπα και διαστρέβλωση των εννοιών.» Δυστυχώς όμως η συνέχεια του άρθρου επιβεβαιώνει τον κανόνα αυτό και ο συγγραφέας του υποκύπτει στις υπερβολές, τις αγκυλώσεις, τα στερεότυπα και τη διαστρέβλωση των εννοιών που ο ίδιος θέλησε να αποφύγει. Υποκύπτει δηλαδή στα στερεότυπα που κυριάρχησαν τις τελευταίες δεκαετίες και που θέλουν τον φιλελευθερισμό και τους Έλληνες εκπροσώπους του να διακατέχονται από (α) αδιαφορία για το εθνικό συμφέρον (β) εξιδανίκευση της αγοράς ως ενός τέλεια αυτορρυθμιζόμενου συστήματος και (γ) μία ολοκληρωτική απόρριψη της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Κατά τη γνώμη του υπογράφοντος είναι αντιδεοντολογικό και απαράδεκτο να αποδίδονται διαστρεβλωμένες –και κάποιες φορές αντεστραμμένες στο αντίθετό τους- οι θέσεις που κατά καιρούς διατύπωσαν οι Έλληνες φιλελεύθεροι για να «αποδειχθούν» εύκολα στη συνέχεια οι διαβολικές τους επιδιώξεις. Όμως η δαιμονοποίηση αυτή δεν προάγει τον διάλογο, ακυρώνει αναγκαίες πολιτικές συγκλίσεις και συνεργασίες που έχει ανάγκη ο τόπος και δεν βοηθά στην ανανέωση του πολιτικού σκηνικού.
Φιλελευθερισμός και εθνικό συμφέρον
Για τους φιλελεύθερους το κράτος-έθνος αποτελεί αναχρονισμό στο βαθμό που δεν αναγνωρίζει τον διαφορετικό εθνικό αυτοπροσδιορισμό κάποιων πολιτών του, που επιβάλλει περιορισμούς προς όφελος μιας θρησκείας ή γλώσσας, που ορθώνει κάθε είδους προστατευτικά τείχη για να μην αλωθούν τα εθνικά μονοπώλια από «ξένους», που καλλιεργεί συγκεκριμένους εθνικούς μύθους… Αυτό το κράτος-έθνος που βασιζόταν στην ιδεοληψία της φυλετικής, θρησκευτικής και γλωσσικής ομοιογένειας και καθαρότητας ευθύνεται για τις εθνοκαθάρσεις του 20ού αιώνα, με ποιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της Γιουγκοσλαβίας. Για αυτόν τον τύπου εθνικού-κράτους οι Έλληνες φιλελεύθεροι, πράγματι, αισθάνονται αποστροφή. Αυτή η αποστροφή για τον συγκριμένο τύπο κράτους-έθνους ερμηνεύεται από τους διαστρεβλωτές του φιλελευθερισμού σαν αδιαφορία των Ελλήνων φιλελευθέρων για το εθνικό συμφέρον. Είναι όμως έτσι, ή έτσι βολεύει τους πολέμιούς του;
Για τους φιλελεύθερους συλλογικές έννοιες όπως το «Έθνος» δεν δικαιολογούν δικαιώματα περισσότερα και πέραν αυτών που έχει το κάθε μέλος του συγκεκριμένου «Έθνους» ξεχωριστά. Η προσέγγιση αυτή μπορεί να αποτελέσει τη βάση για ένα νέο εθνισμό, που τοποθετείται στον αντίποδα του εθνικισμού, και που αποτελεί το μόνο πλαίσιο που εγγυάται την πλήρη εφαρμογή των ατομικών δικαιωμάτων στις σύγχρονες πολυεθνικές, πολυφυλετικές κοινωνίες. Ο νέος εθνισμός αποτελεί και τη μόνη ρεαλιστική λύση στην αλλαγή της πληθυσμιακής συγκρότησης των κοινωνιών δίνοντας στους κάθε λογής εθνικά αυτοπροσδιοριζόμενους πολίτες να αντιλαμβάνονται την ένταξή τους στο «Έθνος» όχι σε κάποια κοινή καταγωγή, θρησκεία, ράτσα ή παράδοση, αλλά σαν συμπερίληψή τους σε ένα σύστημα κανόνων που προστατεύει τα ατομικά τους δικαιώματα και ελευθερίες. Δείγμα αυτού του νέου εθνισμού αποτελούν δυτικά κράτη-«Έθνη» όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία στα οποία η «εθνική» συνείδηση παραπέμπει σε ένα κοινό αίσθημα αποδοχής συγκεκριμένων αξιών και κανόνων που υπαγορεύει το Σύνταγμα και οι νόμοι και που προστατεύουν το δικαίωμα του κάθε ένα να αισθάνεται πχ. Ελληνοαμερικάνος και να παρελαύνει, ενώπιον επισήμων του ελληνικού κράτους, κραδαίνοντας ελληνικές σημαίες στην 5η λεωφόρο της Νέας Υόρκης την 25η Μαρτίου κάθε χρόνου.
Αυτού του τύπου το εθνικό συμφέρον υπερασπίστηκαν στους παγκόσμιους πολέμους που συμμετείχαν, για παράδειγμα, οι αμερικανοί στρατιώτες δηλαδή από κοινού Έλληνες, Ινδιάνοι, Αφροαμερικάνοι, Ιρλανδοί, Ισπανόφωνοι, Ιταλοί και άλλοι που πέραν της κοινής στρατιωτικής στολής που φορούσαν ήξεραν ότι πολεμούσαν κατά ενός ολοκληρωτισμού που αν επικρατούσε θα τους καταργούσε, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ελεύθερα όπως επιθυμούν, να τηρούν ελεύθερα τις παραδόσεις τους και να ευημερούν στα πλαίσια ενός συστήματος που δίνει αδιάκριτα σε όλους ίσες ευκαιρίες και εγγυάται την ισότητα απέναντι στον Νόμο. Αυτή είναι για τους φιλελεύθερους η σύγχρονη έννοια του εθνικού συμφέροντος και για αυτό το εθνικό συμφέρον προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα περιφρούρησής του.
Το εθνικό συμφέρον, για τους φιλελεύθερους, εμπεριέχει την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μέσω αποτελεσματικής αμυντικής θωράκισής της δεδομένου ότι η προάσπιση τής εδαφικής ακεραιότητας τής χώρας αποτελεί ταυτόχρονα προάσπιση των ατομικών ιδιοκτησιών και του γεωγραφικού χώρου στον οποίο έχουν εφαρμογή τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών της. Οι Έλληνες φιλελεύθεροι προτείνουν σύγχρονο και αποτελεσματικό στρατό για την προστασία της χώρας από πιθανούς εξωτερικούς εχθρούς που θα επιδίωκαν την βίαιη προσάρτηση εδαφών της χώρας, σε αντίθεση με όσους αποδεικνύουν μια παρωχημένη και επικίνδυνη για την ασφάλεια της χώρας προσκόλληση σε αμυντικές δομές που εξυπηρετούν πόλεμο χαρακωμάτων του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και όχι σύγχρονες αμυντικές ανάγκες. Για τον λόγο αυτό οι Έλληνες φιλελεύθεροι προτείνουν την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, και τη σταδιακή μετατροπή του στρατού σε επαγγελματικό, αντιλαμβανόμενοι –μόνοι στην Ελλάδα- ότι μόνο υψηλού επιπέδου επαγγελματίες μπορούν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τη τεχνολογική πολυπλοκότητα των σύγχρονων οπλικών συστημάτων με τα οποία διεξάγονται οι σύγχσύγχρονοι πόλεμοι.
Οι Έλληνες φιλελεύθεροι θεωρούν ότι το εθνικό συμφέρον δεν περιορίζεται μόνο στην προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, αλλά συμπεριλαμβάνει, προϋποθέτει και εξυπηρετείται από την ύπαρξη μιας ισχυρής οικονομίας, κοινωνικής συνοχής, ενός εμπεδωμένου κράτους δικαίου και την συμμετοχή της χώρας στους δυτικούς θεσμούς (Ευρωπαϊκή Ένωση, Συμβούλιο της Ευρώπης, ΝΑΤΟ).
Οι κατηγορίες περί των «αδιάφορων για το εθνικό συμφέρον» φιλελευθέρων παραγνωρίζουν ότι στις φιλελεύθερες ιδέες και τους φορείς τους οφείλει το νεοελληνικό κράτος την ύπαρξη του και τα φιλελεύθερα συντάγματα των πρώτων εθνοσυνελεύσεων. Οι κατηγορίες αυτές όταν απευθύνονται στους σημερινούς έλληνες φιλελεύθερους κρύβουν το μείζον πρόβλημα του καιρού μας, δηλαδή την επιδείνωση όλων των παραγόντων που συνιστούν το εθνικό συμφέρον εξαιτίας καταστροφικών πολιτικών των κυβερνήσεων των τελευταίων τριάντα ετών. Οι κατηγορίες κατά των φιλελεύθερων ως «αδιάφορων για το εθνικό συμφέρον» συσκοτίζουν τον ρόλο αυτών που αποδεδειγμένα έβλαψαν το εθνικό συμφέρον, επικαλούμενοι συνήθως την εξυπηρέτηση του, και οι οποίοι ευθύνονται για τη διάλυση της οικονομίας, τη μετατροπή της κοινωνίας σε αρένα διαμάχης παρασιτικών ομάδων, την αντικατάσταση της ισχύος του νόμου από το «δίκιο» του ισχυροτέρου και την υποβάθμιση του ρόλου της χώρας σε, απομακρυσμένη από τη Δύση, βαλκανική επαρχία. Σε αυτόν τον κατήφορο της Ελλάδας, οι φιλελεύθεροι, παλιοί και νέοι, ήταν οι μόνοι που με συνέπεια αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν, πληρώνοντας βαρύτατο πολιτικό κόστος.
Φιλελευθερισμός και παντοκρατορία της αγοράς
Για τους φιλελευθέρους –και όχι τους πολέμιούς τους- φιλελευθερισμός και παντοκρατορία της αγοράς (laissez-faire) δεν συμπίπτουν. Ο Χάγιεκ (The constitution of liberty, σελ. 381) σε σχετική του αναφορά επισημαίνει:
«Με άλλες λέξεις ενώ το laissez-faire θεωρεί ότι η αγορά είναι ένας τέλειος θεσμός (με τον ίδιο τρόπο που ο κομμουνισμός θεωρεί ότι το κράτος είναι ένας τέλειος θεσμός), ο φιλελευθερισμός θεωρεί ότι τέλειοι θεσμοί δεν υπάρχουν. Αποτυχίες της αγοράς (συγκεκριμένες και γνωστές) υπάρχουν και δικαιολογούν την κρατική παρέμβαση. Όμως η παρέμβαση αυτή θα πρέπει να είναι η ελάχιστα αναγκαία όχι μόνο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά.»
Σχεδόν 200 χρόνια νωρίτερα ο Adam Smith είχε ήδη επισημάνει στον «Πλούτο των Εθνών» ότι
«Επιχειρηματίες του ίδιου κλάδου σπανίως συναντώνται, ακόμα και για διασκέδαση, αλλά όταν το κάνουν, πάντοτε η συζήτηση καταλήγει σε μια συνωμοσία κατά του κοινού ή σε ένα σχέδιο αύξησης των τιμών».
H Φιλελεύθερη Συμμαχία στο πρόγραμμα της όχι μόνο αναγνωρίζει τις ατέλειες της αγοράς αλλά είναι και ο μόνος πολιτικός φορέας που προτείνει συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπισή τους. Για παράδειγμα, προτείνει τη Συνταγματική κατοχύρωση της ενίσχυσης του ανταγωνισμού και της λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς και προτείνει μέτρα που αναβαθμίζουν την κρατική εποπτεία σε θέματα ανταγωνισμού, με αναβάθμιση και διεύρυνση της εποπτείας της Επιτροπής Ανταγωνισμού, της ΕΕΤΤ και της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας για την εξασφάλιση υγιούς ανταγωνισμού στην οικονομία, τις τηλεπικοινωνίες και την ενέργεια.
Oι ατέλειες της αγοράς συνήθως συνιστούν παραβίαση νόμων, τη τήρηση των οποίων το σημερινό αδυνατεί να επιβλέψει το ελληνικό κράτος και να εκδικάσει η ελληνική δικαιοσύνη. Βασικό πρόβλημα αποτελεί η πολυνομία που δημιουργεί ένα ασαφές κανονιστικό πλαίσιο που εμποδίζει τη δράση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και το οποίο επιτρέπει στους παρανομούντες να κερδίζουν τις υποθέσεις, μέσω προσφυγών σε μια ανεπαρκή και εξαρτημένη από την εκτελεστική εξουσία δικαιοσύνη. H Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι, και στο τομέα αυτό, ο μόνος πολιτικός φορέας που προτείνει μέτρα τα οποία αναβαθμίζουν τη δυνατότητα της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας ώστε να εκπληρώσουν αποτελεσματικά τον ρόλο τους, όπως:
Πέρα από αυτό το, πολύ σημαντικό, γενικό πλαίσιο λειτουργίας της ελεύθερης οικονομίας και της πρόληψης των όποιων στρεβλώσεων της ας δούμε πόσο πιστεύουν οι φιλελεύθεροι στη «παντοκρατορία της αγοράς» στα ειδικά ζητήματα, χρησιμοποιώντας σαν παράδειγμα τα μέτρα που προτείνουν για το ασφαλιστικό:
Έχουν μελετηθεί και είναι εφαρμόσιμα μια σειρά από μέτρα για τη μετάβαση από τη σημερινή προβληματική κατάσταση στην προτεινόμενη υγιή και αυτοσυντηρούμενη.
Μετά την ανάγνωση των παραπάνω προτάσεων γίνεται προφανής, για τον καλοπροαίρετο αναγνώστη, ο τρόπος που εισάγουν οι φιλελεύθεροι τους μηχανισμούς και θεσμούς της ελεύθερης αγοράς σε τελματωμένες καταστάσεις όπως αυτή της ασφάλισης. Χωρίς δογματισμούς και ιδεολογισμούς, προτείνουν ρεαλιστικά και πραγματοποιήσιμα μέτρα που η εφαρμογή τους θα εξασφαλίσουν στους πολίτες ελευθερία επιλογών και παροχή υψηλής ποιότητας ασφαλιστικές υπηρεσίες, με ταυτόχρονη συμπίεση του κόστους τους λόγω ανταγωνισμού. Γίνεται επίσης προφανές ότι όποτε προτείνεται η χρήση των δυνάμεων της ελεύθερης αγοράς τότε η πρόταση αυτή συνοδεύεται από μέτρα αντιστάθμισης συγκεκριμένων κινδύνων αποτυχιών της αγοράς (π.χ. χρεοκοπίες ασφαλιστικών ιδρυμάτων) και εξασφάλισης από το κράτος ισχυρού ρυθμιστικού και εποπτικού ρόλου. Αν τα μέτρα αυτά δεν αρκούν, ή αν κάποιοι άλλοι κίνδυνοι δεν αντιμετωπίζονται, τότε δεν θα είχαν καμιά αντίρρηση να διερευνηθούν πρόσθετα μέτρα, ή τα προτεινόμενα να αντικατασταθούν με άλλα.
Ποιός όμως, πλην των φιλελευθέρων, ενδιαφέρεται να διερευνήσει σε τόσο βάθος την αναζήτηση λύσεων, και ποιός έχει τη τεχνική δυνατότητα να το κάνει; Ποιο άλλο πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα αντιμετωπίζει με ανάλογη υπευθυνότητα τα προβλήματα που έχουν οι πολίτες υποδεικνύοντας συγκεκριμένες λύσεις, και προβλέποντας μέτρα για πιθανές στρεβλώσεις και κινδύνους που θα προκύψουν; Δυστυχώς κανένα. Αντίθετα φαίνεται ότι αρκεί μια κατηγορία περί «παντοκρατορίας της αγοράς» για να απορριφθούν μεμιάς προτάσεις λεπτομερείς και συγκεκριμένες ώστε να δικαιολογηθεί με αυτό τον τρόπο η κενότητα λόγου, η γενικολογία και η απλούστευση. Ή μάλλον για να δικαιολογηθεί η υπεκφυγή…
Όμως η υπεκφυγή, μέσω της μη-κατάθεσης ανατρεπτικών προτάσεων, υπηρετεί τη συντήρηση της παντοκρατορίας του κρατισμού που με θρησκευτική ευλάβεια προώθησε το πολιτικό σύστημα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Τα αποτελέσματα αυτής της, πραγματικής και όχι υποθετικής παντοκρατορίας, πληρώνουν σήμερα οι πολίτες βιώνοντας καθημερινά την ακρίβεια, τη φτώχεια και την ανεργία.
Η πολιτική και ιδεολογική αμφισβήτηση, από τους φιλελεύθερους, αυτής της παντοκρατορίας του κρατισμού αποτελεί και τη βασική αιτία των επιθέσεων που υφίστανται.
Φιλελευθερισμός και συλλογική ευημερία
Για τους φιλελεύθερους η επιδίωξη της ευτυχίας αποτελεί ένα από τα αναφαίρετα δικαιώματα κάθε ατόμου. Για την ευόδωση αυτού του στόχου οι φιλελεύθεροι προτείνουμε την ελεύθερη αγορά, την ισότητα των πολιτών έναντι του νόμου και την εμπέδωση κράτους δικαίου. Σε αυτό το πλαίσιο ο πολίτης έχει ισότητα ευκαιριών και δυνατότητα ευρύτατου φάσματος επιλογών για να διαμορφώσει ελεύθερα κάθε πτυχή της ζωής του με βάση τα προσωπικά του κριτήρια και επιθυμίες.
Αυτή η φιλελεύθερη προσέγγιση χαρακτηρίζεται ως «αντικοινωνική, ατομικιστική και εν πολλοίς εγωιστική» που συνιστά τάχα «ολοκληρωτική απόρριψη της κοινωνικής δικαιοσύνης». Η προσέγγιση αυτή χρεώνεται πολιτικά στους «Έλληνες νεοφιλελεύθερους που εμφανίσθηκαν τη δεκαετία του ’80» φωτογραφίζοντας τους Α. Ανδριανόπουλο και Σ. Μάνο, ενώ το αναδημοσιευμένο άρθρο στο ppol.gr παραπέμπει με διαδικτυακό σύνδεσμο στις ιστοσελίδες της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.
Οι κατηγορίες κατά των «κοινωνικά ανάλγητων» φιλελευθέρων παραγνωρίζουν το γεγονός ότι όπου εφαρμόστηκαν οι φιλελεύθερες προτάσεις τους δημιουργήθηκε πλούτος για όλους και όπως έδειξε και πρόσφατη έρευνα ο σημαντικότερος παράγοντας για την ευτυχία των ανθρώπων είναι τελικά το εύρος της ελευθερίας που έχουν στις επιλογές που κάνουν στη ζωή τους.
Με γνώμονα τη πραγμάτωση της ευημερίας, για κάθε άτομο ξεχωριστά και για τη κοινωνία συνολικά, η Φιλελεύθερη Συμμαχία κατέθεσε το πρόγραμμα της του οποίου όλες οι προτάσεις έχουν μελετηθεί και έχουν πίσω τους μακρά εμπειρία εφαρμογής σε πολλές χώρες του κόσμου (δραστική μείωση φορολογίας στην Ιρλανδία, απεξάρτηση εκπαίδευσης από το κράτος στην Αγγλία και την Αμερική, χωρισμός εκκλησίας κράτους σε όλη την Ευρώπη, διανομή της κρατικής περιουσίας στην Εσθονία, κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα στην Ελβετία κλπ ).
Μερικά «αντικοινωνικά, ατομικιστικά και εν πολλοίς εγωιστικά» μέτρα που προτείνονται είναι τα παρακάτω:
Οι θέσεις αυτές καταρρίπτουν τις κατηγορίες περί κοινωνικής αναλγησίας. Οι κατηγορίες αυτές προσπαθούν να συγκαλύψουν ότι το πραγματικό εμπόδιο στη πραγμάτωση της ατομικής ευημερίας των πολιτών και της συλλογικής ευημερίας της κοινωνίας που δεν είναι άλλο από το διεφθαρμένο και αυταρχικό κράτος και το πολιτικό σύστημα που το υπηρετεί τα τελευταία τριάντα χρόνια. Οι κατηγορίες κατά των «κοινωνικά ανάλγητων» φιλελευθέρων καθαγιάζουν αυτόματα τους πραγματικά κοινωνικά ανάλγητους, αυτούς δηλαδή που με σημαία «το δίκιο του εργάτη» οδήγησαν τους Έλληνες στη σημερινή φτώχεια και την απόγνωση.
Συμπέρασμα: οι φιλελεύθεροι φταίνε για όλα;
Όμως το πλέον ενδιαφέρον σημείο του συγκεκριμένου άρθρου, στο οποίο απαντά το παρόν κείμενο, αφορά στο τελικό του συμπέρασμα όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναφέρει ότι «η εγχώρια εκδοχή του νεοφιλελευθερισμού, λόγω των εξιδανικεύσεών της και της αποστροφής προς το εθνικό και κοινωνικό συμφέρον, δεν υιοθετήθηκε από το πολιτικό σύστημα και την κοινή γνώμη και είχε περιθωριακή απήχηση».
Με λίγα λόγια ο αρθρογράφος πιθανολογεί ότι το πολιτικό σύστημα θα μπορούσε να είχε κάνει φιλελεύθερες επιλογές αλλά, λόγω των αλλόκοτων θέσεων που είχε υιοθετήσει η «εγχώρια εκδοχή του νεοφιλελευθερισμού», επέλεξε τελικά τον κρατισμό!
Επιπλέον, οι Έλληνες φιλελεύθεροι ευθύνονται και γιατί, λόγω των –υποτιθέμενων- θέσεων τους, «δεν άρχισε ποτέ στην Ελλάδα μία υπεύθυνη συζήτηση για την έννοια και τη λειτουργία μιας οικονομίας της αγοράς δυτικού τύπου»!
Είμαι βέβαιος ότι αυτή είναι μια βολική, για το Ελληνικό πολιτικό σύστημα, «δικαιολόγηση» της χρεοκοπίας του. Δεν είμαι όμως καθόλου βέβαιος ότι η δικαιολογία αυτή είναι πειστική για τους πολίτες που, υπό το φώς ραγδαίων εξελίξεων, ανακαλύπτουν οργισμένοι τους πραγματικούς υπεύθυνους της αθλιότητας που ζουν.
Αναρωτιέμαι πως θα αντιδρούσαν ο Ρήγκαν και η Θάτσερ στις αξιώσεις μιάς χώρας όπως η FYROM αν ήταν πρωθυπουργοί της Ελλάδας.
Μπράβο παιδιά! Ιδεολογική αντεπίθεση τώρα. Μην αφήνετε τίποτα να πέσει κάτω. Το σύστημά τους είναι ετοιμόροπο. Ο πολίτης ενδιαφέρεται περισσότερο από κάθε άλλη εποχή να ακούσει την άλλη άποψη.
Μπράβο και πάλι.
Sygxarhthria! To ar8ro estiazei sthn phgh olwn twn problhmatwn pou den einai para h elleipsh sthn Ellada enos allou plaisiou, enos allou “paradeigmatos”, 8ewrhshs tou kosmou. O poliths pragmatika exei ftasei sto shmeio ths paradoxhs oti “oloi idioi einai” , kai ontws exei anagkh mias enallaktikhs protashs. Otan omws akoustei auth h diaforetikh ideologia kai oi praktikes ths efarmoges, automata xenizei kai odhgei pali sthn prospa8eia epiloghs metaxy twn sumbatikwn epilogwn (px ND h PASOK klp). Skefteite mono ws upo8esh ergasias thn parelash logw e8nikhs eorths sto kentro ths A8hnas mh Ellhnwn upo thn parousia twn dikwn tous politikwn, opws akribws emeis perhfaneuomaste otan blepoume sthn Nea Yorkh!!!
Den einai paralogo oti kai mono h ennoia “fileleu8eros” exei apokthsei arnhtikh xroia sthn Ellada???
Me alla logia exoume dustyxws polu dromo akoma mexri o poliths ths “sygxronhs Elladas” na dei ton kosmo ligo diaforetika, alla ar8ra san kai auta syneisferoun polu…
Παρατήρηση πρώτη:
Οι ΗΠΑ θεμελιώθηκαν με τη γενοκτονία των Ιθαγενών Ινδιάνων.
Παλιές ιστορίες…..
Πάμε επί της ουσίας εκεί που εστιάζω τη διαφωνία μου, πράγμα που σημαίνει πως υπάρχουν θέσεις με τις οποίες συμφωνώ ή απλά δεν διαφωνώ πολύ.
“Κάθε Έλληνας πολίτης υποχρεούται να καταθέτει σε ειδικού τύπου λογαριασμό τράπεζας ή ασφαλιστικού ιδρύματος (δημόσιου ή ιδιωτικού) της επιλογής του τις ασφαλιστικές του εισφορές, καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου. Στον ίδιο λογαριασμό κατατίθενται και οι εργοδοτικές εισφορές. Οι ασφαλιστικές εισφορές κάθε ασφαλισμένου και οι εργοδοτικές εισφορές υπέρ αυτού αποτελούν ατομική ιδιοκτησία του ασφαλισμένου, οι οποίες εάν δεν εισπραχθούν στο σύνολό τους λόγω πρόωρου θανάτου, μεταβιβάζονται στους νόμιμους κληρονόμους.”
Το παραπάνω σημαίνει στην πράξη κατάργηση της κοινωνικής μορφής της σύνταξης. Δηλαδή ο καθένας εισπράτει ως σύνταξη μόνο ό,τι έχει συνεισφέρει.Αυτό σημαίνει πως συντάξεις ασθενείας , αναπηρίας κλπ στην πράξη είναι συντάξεις πείνας. ΕΠίσης το ίδιο θα συμβαίνει σε περιπτώσεις ανέργων κλπ.
Αυτό έρχεται να διορθώσει το κατώτερο εγγυημένο εισόδημα με το οποίο συμφωνώ , αλλά….
“μίνιμουμ εγγυημένο εισόδημα για κάθε πολίτη, δηλαδή κάθε ενήλικος Έλληνας να λαμβάνει εφ΄ όρου ζωής, κάθε μήνα, συγκεκριμένο ποσό που θα καθοριστεί ανάλογα με τις δυνατότητες του κράτους.”
Κάποιος να μας εξηγήσει τι θαπεί ανάλογα με τις δυνατότητες του κράτους. Το κατώτερο εισόδημα θα πρέπει να εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση πράγμα που σημαίνει προσαρμογή της φορολογίας τέτοια ώστε να οι δυνατότητες του κράτους να το εξασφαλίζουν.
Για να γίνω κατανοητός, με τα σημερινά δεδομένα θα μπορούσα να αποδεχτώ την πρόταση αν αποφασίζαμε πως το Κατώτερο εγγυημένο εισόδημα θα ήταν τουλάχιστον 900 ευρώ και θα προσαρμόζαμε τις δυνατρότητες του κρατους στο ποσό αυτό…και όχι το αντίστροφο.
Διαφορετικά η πρόταση είναι εκ του πονηρου. Δεδομένης μάλιστα της λατρείας των φιλελευθερων στις μειωμένες κρατικές δαπάνες, προβλέπω κατώτερο εισόδημα κανα 200αρι ευρώ….
“καθιέρωση κουπονιών εκπαίδευσης για όλους τους μαθητές και σπουδαστές τα οποία θα δώσουν την ευκαιρία σε αυτούς και στις οικογένειές τους να επιλέξουν ελεύθερα το εκπαιδευτικό ίδρυμα που επιθυμούν, ανεξάρτητα του χαρακτήρα του, μεταφέροντας δια της επιλογής τους στο ίδρυμα αυτό τη δημόσια χρηματοδότηση που τους αναλογεί.”
Στην πράξη τεράστια ανισότητα για τους κατοικους μικρων πολεων και χωριών που εκ των πραγματων δεν θα εχουν ελευθερία επιλογης εκπαιδευτικού ιδρύματος.
Επίσης Θα υπάρχει πλαφόν στα δίδακτρα, ή θα πληρώνουμε επιπλέον των κουπόνιων και από την τσέπη μας?
“δωρεάν διανομή σε όλους τους πολίτες, σε ίσης οικονομικής αξίας μερίδια, όλης της μη αξιοποιούμενης ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου ”
Στην πράξη αυτό σημαίνει απλά πως σε 10-30 χρόνια όλη η ακίνητη περιουσία του δημοσίου θα έχει περάσει στα χέρια λίγων εταιριών..
αυτά για αρχή…..
Επίσης Θα υπάρχει πλαφόν στα δίδακτρα, ή θα πληρώνουμε επιπλέον των κουπόνιων και από την τσέπη μας?
Το μέτρο όπου εφαρμόστηκε απαγόρευε να ζητούνται εξτρά δίδακτρα:
Ο μόνος περιορισμός ήταν ότι τα ιδιωτικά σχολεία δεν μπορούσαν να επιβάλλουν επιπλέον δίδακτρα στον μαθητή – το κουπόνι κάλυπτε το 100% των διδάκτρων. Επίσης τα ιδιωτικά σχολεία δεν είχαν το δικαίωμα να επιλέγουν τους μαθητές που θα έπαιρναν. Η εγγραφή γινόταν στη βάση του ποιος είχε κάνει νωρίτερα την αίτηση.
“δωρεάν διανομή σε όλους τους πολίτες, σε ίσης οικονομικής αξίας μερίδια, όλης της μη αξιοποιούμενης ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου ”
Στην πράξη αυτό σημαίνει απλά πως σε 10-30 χρόνια όλη η ακίνητη περιουσία του δημοσίου θα έχει περάσει στα χέρια λίγων εταιριών..
Δυο ερωτήσεις:
α)πώς;
β)αν γίνει αυτό που λες είναι κακό. Κι αν ναι πώς, δεδομένου ότι μιλάμε για την μη αξιοποιούμενη περιουσία;
Για τα θέματα των χρημάτων κλπ. μάλλον εσύ θα πρέπει να μας πει πού θα βρίσκει ένα κράτος να δώσει λεφτά που δεν έχει. Δανειζόμενο; Μα τότε, χώνει φέσια στις επόμενες γενιές και ο πληθωρισμός που συνοδεύει τέτοιες καταστάσεις όταν το κράτος προσπαθεί να καλύψει “αλλιώς” τα χρέη του – αν και λόγω ΕΕ δεν μπορούμε πλέον να το κάνουμε αυτό – είναι μια άδικη φορολογία, αφού πλήττει περισσότερο τους φτωχούς και είναι μορφή αναγκαστικής οικονομικής αφαίμαξης. Με φορολογία; Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Και για ποιον λόγο, αν υποθέσουμε ότι πραγματικά τα μαύρα λεφτά βρίσκονται, που δεν πρόκειται να γίνει ποτέ με τις τωρινές συνθήκες, θα θέλει μετά κάποιος να φέρει την επιχειρησή του στην Ελλάδα ή να ανοίξει Έλληνας επιχείρηση στην Ελλάδα; Η οικονομική ανάπτυξη που θα φέρει η πραγματική απελεύθερωση της αγοράς δημιουργεί έσοδα για το κράτος που μπορεί στην συνέχεια να διανείμει στους πολίτες του. Αλλά και η ανάπτυξη μειώνει τους πολίτες που έχουν ανάγκη τέτοιων πολιτικών.
Στην Ελλάδα το 40% του προϋπολογισμού φεύγει για πληρωμή μισθών-συντάξεων και το άλλο 40% φεύγει για πληρωμή τόκων-δόσεων δανείων-τοκοχρεωλυσίων και το 5% πάει για την λειτουργία του κράτους. Αν η αριστερά δεν μας προτείνει κάτι άλλο, τότε απλά το 40% θα γίνει 50% και 60%, και πάλι οι συντάξεις θα είναι άθλιες τύπου ΙΚΑ και οι κοινωνικές παροχές μηδαμινές, όπως είναι στην Ελλάδα. Και το χρέος για να τα πληρώσουμε θα πάει στο 140%. Κι επειδή δεν υπάρχει η μηχανή που να κόβει λεφτά, ώστε να πληθωρίσουμε το νόμισμά μας και να χρεώσουμε όλους τους Έλληνες ταυτόχρονα, μόνο με περισσότερο δανεισμό βγαίνουμε. Συγγνώμη, αλλά οι ιδέες σας αντιστοιχούν σε μη βιώσιμες καταστάσεις. Κάποιος πρέπει να φέρει το ψωμί στο τραπέζι προτού μοιραστεί. Δυο φορές έκανε ο Χριστός το θαύμα με τον χορτασμό των 4,000 και 5,000 ατόμων. Αλλά αυτός ήταν Θεός. Αν πραγματικά περιμένει κάποιος από τον Τσίπρα ή την Παπαρήγα να μοιράσει 10 ψάρια σε 10.000.000 και να χορτάσουν όλοι, τότε κάτι δεν πάει καλά – με αυτόν, όχι με τον Τσίπρα, την Παπαρήγα, τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου που ισχυρίζονται ότι μπορούν να επαναλάβουν το θαύμα.
“Για τα θέματα των χρημάτων κλπ. μάλλον εσύ θα πρέπει να μας πει πού θα βρίσκει ένα κράτος να δώσει λεφτά που δεν έχει”
Ρυθμίζοντας ανάλογα τη φορολογία ενοώ, τό γραφω κιόλας….
Αν μπει σαν πλαφόν το ύψος του κουπονιού στα δίδακτρα συμφωνώ πως είναι ένα μέτρο που πρέπει να εξεταστεί.
Μένει η αντίρρησή μου σε ό,τι αφορα τις μικρε΄ς πόλεις και χωριά, η οποία φυσικά έμεινε αναπάντητη.
Δυο ερωτήσεις:
α)πώς;
β)αν γίνει αυτό που λες είναι κακό. Κι αν ναι πώς, δεδομένου ότι μιλάμε για την μη αξιοποιούμενη περιουσία;
Με μαζικές αγορές.
Μένει να δούμε τι θα πει μη αξιοποίησιμη περιουσία. Πλατεία που δεν αποφέρει κέρδος από εισητήρια? Δάσος που δεν αποδίδει οικονομικά? Ποτάμια και ελευθερες παραλίες?
Μένει να δούμε τι θα πει μη αξιοποίησιμη περιουσία. Πλατεία που δεν αποφέρει κέρδος από εισητήρια? Δάσος που δεν αποδίδει οικονομικά? Ποτάμια και ελευθερες παραλίες?
Κάνεις μια λογική υπέρβαση: μπερδεύεις του κοινόχρηστους χώρους με την μη-αξιοποιήσιμη περιουσία. Δεν ταυτίζονται στον λόγο του κ Μανωλεδάκη, είναι σαφές, για το ότι δεν κάνει μια τέτοια σύγχυση δεν χρειάζεται παρά να δεις την αμέσως από κάτω πρότασή του:
Μερικά «αντικοινωνικά, ατομικιστικά και εν πολλοίς εγωιστικά» μέτρα που προτείνονται είναι τα παρακάτω: την χρήση της έκτασης του αεροδρομίου του Ελληνικού με στόχο την αναδιανομή της για τη δημιουργία πάρκων παντού στην Αττική, ιδίως στις ποιο υποβαθμισμένες περιοχές της
Ας πούμε ότι οι εταιρείες κάνουν μαζικές αγορές. Γιατί ακριβώς; Αν η περιουσία είναι αξιοποιήσιμη, γιατί να μην μπορεί να την εκμεταλευτεί ο κάθε πολίτης ή το δημόσιο; Και αν συμφέρει τον πολίτη γιατί να πουλήσει και να μην αξιοποιήσει κάτι μόνος του; Ή να φτιάξει ένα συνεταιρισμό με άλλους, αφού εσείς οι αριστεροί πιστεύετε πολύ στην αλληλεγγύη της εργατικής τάξης. Αλλά αν είναι μη αξιοποιήσιμη πραγματικά, γιατί να την αγοράσει η η εταιρεία; Κι αν τελικά την αξιοποιήσει μια εταιρεία που θα είναι το κακό; Επειδή είναι εταιρεία; Από εταιρεία δεν παίρνεις το ρεύμα σου; Το τηλέφωνό σου; Το αμάξι σου; Πας διακοπές σε ξενοδοχεία που τα εκμεταλεύονται εταιρείες; Αγοράζεις τρόφιμα και ρούχα από εταιρείες; Από την καλοσύνη των ξένων περιμένεις να σου δώσουν ψωμί, νερό, φως, ρεύμα, τηλέφωνο, κρέας και ό,τι άλλο επιθυμείς;
Για τους φόρους έγραψα ήδη για το ανεδαφικό του πράγματος. Αλλά είναι κάποια θέματα που επανέρχονται, όπως η γνωστή πατάτα περί λύσης του ασφαλιστικού με πάταξη της φοροδιαφυγής. Ειλικρινά πιστεύεις, ότι οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις δεν θέλουν πραγματικά να έχουν πολλά δημόσια έσοδα για να τρώνε οι ίδιοι και να δίνουν και στα κομματόσκυλά τους κανά κομμάτι και γι’αυτό υπάρχει τέτοια και τόση φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή στην Ελλάδα; Ή πιστεύεις ότι άμα μοιράσεις ένα μήλο σε 2 ίσα κομμάτια θα φας περισσότερο μήλο απότι αν πάρεις το 10% από 100 μήλα;
Γιατί ακριβώς; Αν η περιουσία είναι αξιοποιήσιμη, γιατί να μην μπορεί να την εκμεταλευτεί ο κάθε πολίτης ή το δημόσιο; Και αν συμφέρει τον πολίτη γιατί να πουλήσει και να μην αξιοποιήσει κάτι μόνος του; Ή να φτιάξει ένα συνεταιρισμό με άλλους, αφού εσείς οι αριστεροί πιστεύετε πολύ στην αλληλεγγύη της εργατικής τάξης. Αλλά αν είναι μη αξιοποιήσιμη πραγματικά, γιατί να την αγοράσει η η εταιρεία; Κι αν τελικά την αξιοποιήσει μια εταιρεία που θα είναι το κακό; Επειδή είναι εταιρεία; Από εταιρεία δεν παίρνεις το ρεύμα σου; Το τηλέφωνό σου; Το αμάξι σου; Πας διακοπές σε ξενοδοχεία που τα εκμεταλεύονται εταιρείες; Αγοράζεις τρόφιμα και ρούχα από εταιρείες; Από την καλοσύνη των ξένων περιμένεις να σου δώσουν ψωμί, νερό, φως, ρεύμα, τηλέφωνο, κρέας και ό,τι άλλο επιθυμείς;
Μένει να πεις θετικά ποια είναι η μη αξιοποιήσιμη περιουσία του δημσοίου….
Φυσικά πέρνω το ρεύμα μου και τα αγαθά μου απο εταιρίες. Αλλά οι εταιρίες δεν υπήρχαν πάντοτε στην ανθρώπινη ιστορία, ούτε είναι αναγκαίο να υπάρχουν με τη συγκεκριμένη μορφή στο διηνεκές.
“Για τους φόρους έγραψα ήδη για το ανεδαφικό του πράγματος.”
Μίλησες για μη βιώσιμες λύσεις. Σε μιαχώρα οπού τα κέρδη των τραπεζών κάθε χρόνο ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ κατά τουλάχιστον 50-100%, οι έλληνες φιλελεύθεροι θεωρείτε βι’ωσιμο το να ζει κάποιος με 200 ευρώ το μήνα , και μη βιώσιμο να φορολογηθουν τα κέρδη.
Αλλά να δεχτώ πως έχεις δίκιο. Πως για να προσελκυθούν επενδύσεις πρέπει να μειώνουμε συνεχώς τη φορολογία . Να κάνουμε ρυθμίσεις ελαστικής εργασίας.Νακουνάμε πανώ που να γράφουν “ΕΔΩ Η ΦΤΗΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ”
Αυτη είναι η καλύτερη παραδοχή πως η επικράτηση του λεγόμενου φιλελευθερισμού παγκοσμίως είναι το πρόβλημα για όλους τους λαούς. Και ακριβώς η πάλη εναντίον της επικράτησης αυτής πρέπει να γίνει κυρίως σε διεθνές επίπεδο.
“Ή πιστεύεις ότι άμα μοιράσεις ένα μήλο σε 2 ίσα κομμάτια θα φας περισσότερο μήλο απότι αν πάρεις το 10% από 100 μήλα;”
Οι γνωστές νεοφιλελεύθερες απλοικότητες….Πρώτον πουθενά το ένα μήλο δεν έγινε 100.Σε παραπέμπω λοιπόν στο δικό ου σχόλιο περί του θαύματος του Χριστού.
Δεύτερον το πρόβλημα στις κοινωνίες που έχουν ξεπεράσει το στάδιο της κάλυψης των πλυ βασικώνν ανγκών το μεγάλο πρόβλημα και η δυστυχία είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός, η απώλεια της κοινωνικής συνοχής και οι τεράστιες ανισότητες
Δεν χρειάζεται να πω τπτ παραπάνω. Χθες η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το ΤΑΕΕ, ένα αναδιανεμητικό ταμείο θα σκάσει όπου να’ναι και ή θα πάψει ή θα μειώσει να πληρώνει συντάξεις. Να δούμε πόσο πιο χαμηλά θα φτάσει το αναδιανεμητικό σύστημα στην Ελλάδα για να πάψει η αριστερά να λέει αρλούμπες. Με 7% ανάπτυξη το χρόνο, το 1 μήλο σε 30 χρόνια έχει γίνει 100. Με 0% ανάπτυξη το 1 μήλο είναι λιγότερο από ένα μήλο σε 30 χρόνια, αφού το χρήμα χάνει την αξία του και το μήλο σαπίζει σε τόσο διάστημα! Λέω 30 χρόνια γιατί σε 30 χρόνια θα θέλει να πάρει κανείς σύνταξη προφανώς! Δεν χρειάζεται θαύμα εδώ. Θαύμα χρειάζεται με αύξηση της φορολογίας να πληρώνεις συντάξεις σε 30 χρόνια. Για τα 200 ευρώ δεν θα το σχολιάσω, αφού είναι ένα αυθαίρετο επινοημένο νούμερο. Απλά να πω ότι τόσο θα δίνει ένα κράτος με μηδενική ανάπτυξη και μηδενικούς πόρους που είναι τέλεια σοσιαλιστικό. Ένα πλούσιο κράτος θα δίνει πολλά. Ένα φτωχό σοσιαλιστικό ή καπιταλιστικό θα δίνει λίγα. Λύση δεν είναι η εξίσωση προς τα κάτω. Αυτό προσπάθησε να κάνει το κράτος στην Ελλάδα και γι’αυτό ανθεί η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή και η μαύρη οικονομία εν γένει. Τι θα κάνετε γι’αυτό; Θα βγάλετε το στρατό στο δρόμο, όπως στην Ιταλία που τους έβγαλε ο Μπερλουσκόνι για να κυνηγάνε πορτοφολάδες στο δρόμο για να κυνηγάνε φοροφυγάδες; Θα τους επικηρύσσεται; Θα κάνετε ανώνυμη ρουφιανο-γραμμή για να καρφώνει ο καθένας τον γειτόνά του που φοροδιαφεύγει ή θα καταργήσετε την φοροδιαφυγή καταργώντας κάθε ιδιωτική επιχείρηση περνώντας τα πάντα στον έλεγχο του κράτους, οπότε θα κλέβουν μόνο οι κρατικοί αξιωματούχοι την κρατική παραγωγή; Δεν ξέρω αν δεν υπήρχαν πάντα εταιρείες. Αυτό που ξέρω είναι ότι από τότε που υπήρχε πολιτισμός υπήρχε εμπόριο. Κι αυτό γέννησε και γεννά των πλούτο των εθνών.
Θα συμφωνήσω απόλυτα στο σχόλιο “το πρόβλημα στις κοινωνίες που έχουν ξεπεράσει το στάδιο της κάλυψης των πολύ βασικών αναγκών το μεγάλο πρόβλημα και η δυστυχία είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός, η απώλεια της κοινωνικής συνοχής και οι τεράστιες ανισότητες”. Γι’αυτό και πρέπει να πηγαίνουμε μπροστά και να μην γυρνάμε πίσω λ.χ. στο τι έκανε ο Λένιν το 1920. Οποιαδήποτε οπισθοδρόμηση δεν είναι ανεκτή γιατί όπως υπάρχει φτώχεια και ανισότητα μέσα στην κοινωνία, υπάρχει και μεταξύ εθνών. Τα έθνη που έκαναν τις μεταρρυθμίσεις που έπρεπε πλούτισαν. Αυτά που εμπιστεύτηκαν τους εγχώριους Τσίπρες απέτυχαν. Έτσι απλά. Αν εμείς είμαστε λ.χ. στην 23η θέση στον κόσμο, δεν χρειάζεται να πέσουμε στην 50η ή την 120η και να λέμε μετά τι ωραία λύσαμε τα προβληματά μας! Ο πολιτισμός και ο τρόπος ζωής έχει αλλάξει. Αν κάποτε φτωχός λεγόταν κάποιος που δεν είχε να φάει, σήμερα υπάρχουν έθνη όπως οι ΗΠΑ που φτωχός λέγεται κάποιος που έχει air-condition στο σπίτι του και αμάξι και καταναλώνει 3500 θερμίδες ημερησίως. Οι Έλληνες που έζησαν καλά δεν θα ανεχθούν να ζήσουν χειρότερα. Καλό ή κακό αυτή είναι η πραγματικότητα. Εμείς δεν τους ζητάμε να κάνουν θυσίες για τον σοσιαλισμό, τον εθνικισμό ή τον φουφουτισμό. Τους ζητάμε μόνο να δουλέψουν για να φάνε. Και να δουλέψουν για τον εαυτό τους και όχι για να τους τα τρώνε άλλοι. Αλοίμονο αν στην Ελλάδα έχουμε κοινωνική πρόνοια ή ονομάζουμε αυτό το πράγμα κοινωνική πρόνοια. Αλλά κοινωνική πρόνοια έχουν χώρες πιο πλούσιες που έχουν πολλές και κραταιές επιχειρήσεις.
milame gia mia theoria pou protasei to atomiko simferon … kalo einai auto … bebaia odigei to anthropo ston kinismo…stin adiaforia mprosta sta problimata ton allon …episis den mas dini ikanopoiitikes apantiseis gia to ti tha ginoun autoi oi anthropoi pou den theloun na skeftontai to atomiko tous simferon…den mas leei i theoria ti tha tous kanei autous tous anthropous ? tha tous eksontosei ? opos ekane o stalin H o hitler? episis den mas leei ti tha kanei me tous allous anthropous pou variountai na duleuoun. ti tha kanei me autous tous anthropous pou apo tebelia den theloun na dulepsoun. tha tous eksontosi ki autous? Na loipon mia theoria o Neofileleutherismos pou sozei mono autous pou theorei axious! OO OOOOOOOOOO O O O O OOO OHHHHHH!!!!
kai poia einai i protasi sou pano? osoi variountai i den theloun ( sic ) na douleuoyn ,na trone dorean kai timis eneken sto pritaneio ?
Πρός Πάνο: Οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος διαβάσει το άρθρο θα διαπιστώσει ότι ο φιλελευθερισμός είναι βαθειά ανθρωπιστικός γιατί εξασφαλίζει, στον αντίποδα του εθνικισμού, το εθνικό συμφέρον και την ευημερία όσων θέλουν να ευημερήσουν, ιδίως των μη προνομιούχων. Για να γίνουν αυτά η Φιλελεύθερη Συμμαχία καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις για διάλογο και παραπέρα βελτίωση.
Αυτά που αποδίδεις στους φιλελεύθερους ποτέ δεν ειπώθηκαν, ούτε υπονοήθηκαν, από τους ίδιους. Όπως λέω και στο κείμενο μου είναι αντιδεοντολογικό και απαράδεκτο να αποδίδονται διαστρεβλωμένες –και κάποιες φορές αντεστραμμένες στο αντίθετό τους- οι θέσεις που κατά καιρούς διατύπωσαν οι Έλληνες φιλελεύθεροι για να «αποδειχθούν» εύκολα στη συνέχεια οι διαβολικές τους επιδιώξεις. Για να γίνει συζήτηση πρέπει να δεχτείς, ή να απορρίψεις, τις θέσεις που υποστηρίζουν οι φιλελεύθεροι και όχι αυτές που εσύ θεωρείς ότι υποστηρίζουν.
Διάβασε σε παρακαλώ το άρθρο και τοποθετήσου επ ΄αυτού.
“Δεν χρειάζεται να πω τπτ παραπάνω. Χθες η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το ΤΑΕΕ, ένα αναδιανεμητικό ταμείο θα σκάσει όπου να’ναι και ή θα πάψει ή θα μειώσει να πληρώνει συντάξεις. Να δούμε πόσο πιο χαμηλά θα φτάσει το αναδιανεμητικό σύστημα στην Ελλάδα για να πάψει η αριστερά να λέει αρλούμπες.”
Η μόνιμη λύση των νεοφιλελευθερων. Πονάει κεφάλι κόψει κεφάλι. Η γνώμη που έχω για τις διάφορες κλίκες και τα μικρο- ή μεγαλο- συμφέροντα που λυμαίνονται τα ταμεία είναι η χειρότερη. Και προφανώς είμαι υπέρ της σωστής διαχείρισης και διοίκησής τους, και όχι της κατάργησής τους.
” Για τα 200 ευρώ δεν θα το σχολιάσω, αφού είναι ένα αυθαίρετο επινοημένο νούμερο.:
Δεν είναι αυθαίρετα επινοημένο νούμερο… είναι απλά ένα τυχαίο παράδειγμα. Δέχομαι όποιο ποσό μου πείτε…. μόνο αναφερθείτε συγκεκριμένα.
Αυτό που απέδειξα τόσο εγώ όσο και οι απαντήσεις σου είναι απλά πόσο προσχηματικό είναι το “ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα” για το οποίο μιλάτε.
“Αυτό προσπάθησε να κάνει το κράτος στην Ελλάδα και γι’αυτό ανθεί η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή και η μαύρη οικονομία εν γένει.”
Απλουστεύσεις απλουστεύσεις απλουστεύσεις. Η φοροδιαφυγή και η μαύρη οικονομία είναι κοινωνικό φαινόμενο και έχει να κάνει με συγκεκριμένες κοινωνίες στην πορεία τους προς την “πολιτική κοινότητα”.
“Αν κάποτε φτωχός λεγόταν κάποιος που δεν είχε να φάει, σήμερα υπάρχουν έθνη όπως οι ΗΠΑ που φτωχός λέγεται κάποιος που έχει air-condition στο σπίτι του και αμάξι και καταναλώνει 3500 θερμίδες ημερησίως.”
Μα πιο πάνω έγραφες:
Θα συμφωνήσω απόλυτα στο σχόλιο “το πρόβλημα στις κοινωνίες που έχουν ξεπεράσει το στάδιο της κάλυψης των πολύ βασικών αναγκών το μεγάλο πρόβλημα και η δυστυχία είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός, η απώλεια της κοινωνικής συνοχής και οι τεράστιες ανισότητες”
Να μην το επαναλάβω λοιπόν αφού συμφωνείς.
“Η μόνιμη λύση των νεοφιλελευθερων. Πονάει κεφάλι κόψει κεφάλι. Η γνώμη που έχω για τις διάφορες κλίκες και τα μικρο- ή μεγαλο- συμφέροντα που λυμαίνονται τα ταμεία είναι η χειρότερη. Και προφανώς είμαι υπέρ της σωστής διαχείρισης και διοίκησής τους, και όχι της κατάργησής τους.”
…και η μόνιμη απάντηση των αριστερών . Ευχολόγια …. Από ποιούς ακριβώς μπορεί να γίνει σωστή και χρηστή διαχείριση ενός αποκλειστικά δημόσιου ασφαλιστικού ταμείου , με υποχρεωτική υπαγωγή σε αυτό , υποχρεωτικά όρια και υποχρεωτικές εισφορές? Από τα διορισμένα κομματόσκυλα ή από τους συνδικαλιστές ?
Πρός Στάθη:
H Φιλελεύθερη Συμμαχία καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις για διάλογο και παραπέρα βελτίωση. Οι προτάσεις εισάγουν τους μηχανισμούς και θεσμούς της ελεύθερης αγοράς σε τελματωμένες καταστάσεις όπως αυτή της ασφάλισης, της παιδείας, της περίθαλψης και αλλού. Χωρίς δογματισμούς και ιδεολογισμούς, προτείνουμε ρεαλιστικά και πραγματοποιήσιμα μέτρα που η εφαρμογή τους θα εξασφαλίσουν στους πολίτες ελευθερία επιλογών και παροχή υψηλής ποιότητας ασφαλιστικές υπηρεσίες, με ταυτόχρονη συμπίεση του κόστους τους λόγω ανταγωνισμού. Οι προτάσεις αυτές συνοδεύονται από μέτρα αντιστάθμισης συγκεκριμένων κινδύνων αποτυχιών της αγοράς και εξασφάλισης από το κράτος ισχυρού ρυθμιστικού και εποπτικού ρόλου. Αν τα μέτρα αυτά δεν αρκούν, ή αν κάποιοι άλλοι κίνδυνοι δεν αντιμετωπίζονται, τότε δεν έχουμε καμιά αντίρρηση να διερευνηθούν πρόσθετα μέτρα, ή τα προτεινόμενα να αντικατασταθούν με άλλα.
Για παράδειγμα, είναι εύστοχη η παρατήρησή σου περί αμφισβητούμενης χρησιμότητας των κουπονιών εκπαίδευσης σε μικρές πόλεις και χωριά (θα πρόσθετα και απομακρυσμένα νησιά με ένα μόνο ή κανένα σχολείο), που όπως λες “φυσικά έμεινε αναπάντητη”. Γιατί τόση καχυποψία και εχθρότητα;
Πράγματι υπάρχει πρόβλημα στο ζήτημα αυτό που μπορεί όμως να βρεθεί λύση, εφόσον υπάρχει καλή πρόθεση: για παράδειγμα θα μπορούσε να είναι αυξημένης αξίας το κουπόνι ώστε να ενθαρρύνονται πιστοποιημένοι από το κράτος εκπαιδευτικοί να κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα στις απομακρυσμένες αυτές περιοχές, ή να ενθαρρυνθεί η δημιουργία πολλών και ανταγωνιστικών μεταξύ τους οικοτροφείων στα οποία θα σπουδάζουν και θα διαμένουν κάποιες ημέρες την εβδομάδα τα παιδιά αυτά των απομακρυσμένων περιοχών). Λύσεις υπάρχουν για όσους θέλουν να τις βρούν και κυρίως για όσους θέλουν να αγωνιστούν για την υλοποίηση τους.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία κατέθεσε τις προτάσεις της αυτές ταυτόχρονα με την ίδρυσή της στο πρώτο της ιδρυτικό συνέδριο τον Απρίλιο του 2007. Τις προτάσεις μας αυτές, αγαπητέ Στάθη, βάζεις στο μικροσκόπιο (και καλά κάνεις) και βρίσκεις, πραγματικές ή υποθετικές, ατέλειες. Όμως δεν λες τίποτα πχ για το γεγονός ότι ο Συνασπισμός δεν έχει, εν έτει 2008, πρόγραμμα. Δεν καυτηριάζεις το ότι ούτε τα άλλα κόμματα έχουν προγράμματα ή παρουσιάζουν ως προγράμματα κάποια κουρελόχαρτα.
Όσο λοιπόν δε καταγγέλεις το μείζον και εστιάζεις τη κριτική σου σε ανθυπολεπτομέρειες των θέσεων της ΦΣ τότε δικαιολογείς την κενότητα λόγου, τη γενικολογία, την απλούστευση των άλλων. Δικαιολογείς την αριστερή και δεξιά υπεκφυγή. Με άλλα λόγια, διυλίζοντας τον κώνωπα και καταπίνοντας τη κάμηλο, υπερασπίζεσαι, συνειδητά ή ασυνείδητα, τη διατήρηση της σημερινής κατάστασης.
Εμείς αγωνιζόμαστε για την ανατροπή της. Αυτό είναι το μείζον.
Πριν αλέκτωρ λαλήσαι…
Για αδυναμία καταβολής της επικουρικής σύνταξης διαμαρτύρονται οι εργαζόμενοι της ΕΤΕ
Αθήνα – 30/07/08
Σε τρίωρη στάση εργασίας στην Αττική, το διάστημα 07:45 πμ έως 10:45 πμ, προχωρούν οι εργαζόμενοι της Εθνικής Τράπεζας την Παρασκευή 1η Αυγούστου, όπως ανακοίνωσε ο Σύλλογος Υπάλληλων ΕΤΕ.
Οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται ότι ο Λογαριασμός Επικούρησης Προσωπικού της ΕΤΕ δεν καταβάλλει στους συνταξιούχους της Εθνικής τις συντάξεις για τον Αύγουστο, λόγω έλλειψης επαρκών διαθεσίμων.
Οι εργαζόμενοι, σύμφωνα με την ανακοίνωσή τους, προκειμένου να αποκατασταθεί η ταμειακή ρευστότητα του Λογαριασμού, ζητούν από τη διοίκηση της τράπεζας:
* Να ασφαλίσει και πάλι στο Λογαριασμό Επικούρησης και όχι στο ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ τους εργαζόμενους που προσλήφθηκαν ή θα προσληφθούν στην τράπεζα μετά την 1.1.2005.
* Να ασφαλίσει τους «ενοικιαζόμενους» υπαλλήλους και τους συμβούλους που χρησιμοποιεί στα ασφαλιστικά ταμεία της Εθνικής.
Άλλο ένα αναδιανεμητικό ταμείο βαράει κανόνι. Αυτό το ταμείο που το 1992, όταν ο Σουφλιάς έκανε την πρώτη μεταρρύθμιση από σπάταλο αναδιανεμητικό σύστημα προς λιγότερο σπάταλο αναδιανεμητικό σύστημα δεν δεχόταν να μπει με τα άλλα για να μην του τρώνε τα λεφτά οι άλλοι. Τώρα οι αντικοινωνικοί τραπεζοϋπάλληλοι που δεν ήθελαν τότε να πληρώνουν την σύνταξη των άλλων ζητούν να τους πληρώνουν οι άλλοι την σύνταξη, οι μεροκαματιάρηδες του ΙΚΑ… Στα πόσα ταμεία που βαράνε κανόνι πρέπει να συνέλθουν οι Έλληνες; Το μέλλον προδιαγράφεται δυσοίωνο. Αλλά όταν διαβάζω για αυτά τα φαινόμενα τέτοιες προτάσεις:
Η φοροδιαφυγή και η μαύρη οικονομία είναι κοινωνικό φαινόμενο και έχει να κάνει με συγκεκριμένες κοινωνίες στην πορεία τους προς την “πολιτική κοινότητα”.
έχω να πω το εξής: βγάλτε νόμο που να κάνει παράνομη την κοινωνία. Αν δεν σας αρέσει ο λαός μπορείτε να αλλάξετε λαό, εύκολο δεν είναι; Μπορείτε να βγάλετε νόμο που να απαγορεύει την εισφοροδιαφυγή και την φοροδιαφυγή. Και μετά να βγάλετε ένα νόμο που να ζητά την τήρηση του προηγούμενου νόμου. Αλλά όταν τα ταμεία είναι άδεια και άμεσα πολύς κόσμος δεν θα πάρει συντάξεις τότε μόνο τον λαό απατάτε ζητώντας του να περιμένει την αριστερά για να την οδηγήσει στην “άλλη” κοινωνία, την “καλύτερη” κ.ο.κ. Ποιος πιστεύει ότι είναι ο Τσίπρας, ο Μωυσής; Μέχρι να φτιαχτούν σοσιαλιστικές γαίες της επαγγελίας στην Ελλάδα, κάποιος πρέπει να πληρώσει τις συντάξεις.. Κι όποιος θέλει να κυβερνήσει πρέπει να πει ποιος θα τις πληρώσει και πώς. Γιατί όπως λέει και ο σοφός λαός “ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι”. Ή όπως αλλιώς έλεγε και ο Κέυνς που τόσο θαυμάζουν τόσοι αριστεροί αγνοώντας ότι ήταν φιλελεύθερος – liberal – in the long run, we’re all dead! Γιατί η απάντηση “πρώτα θα φτιάξω καλύτερη κοινωνία και μετά θα πληρώσω συντάξεις” προφανώς δεν είναι σοβαρή απάντηση για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα.
Προς:κ. Εμμανουήλ Μανωλεδάκη,
Πρόκειται για ένα ρεύμα με έντονο οικονομισμό, που δεν κατανοεί οτι ο άνθρωπος δεν είναι ένα όν χωρίς συναισθηματισμούς, δεσμεύσεις, αξίες και αρχές. Επίσης παρατηρώ και απο τις θέσεις στο παρόν ότι η θεωρητική του αντιφατικότητα συνοδεύεται απο αντιφάσεις στην πράξη. Θέλω να πληροφορήσω το κόσμο επίσης πως ο νεοφιλελευθερισμός δεν έχει καμία σχέση με το πολιτικό φιλελευθερισμό. Αυτο πρέπει να το τονίσουμε σε αυτό το site διότι είναι μια εύλογη και έξυπνη παγίδα. Ο νεοφιλευθερισμός αποκόπτει το άτομο απο τη κοινωνία και το κάνει καταναλωτή της αγοράς. Έτσι γίνται δέσμιο στα θεμέλια ανισότητας επι των οποίων δρα η αγορά. Ανισότητα στην πληροφόρηση , στη δυνατότητα εργασίας , στο διαθέσιμο προς κατανάλωση εισόδημα. Ο νεοφιλελευθερισμός πιστεύει οτι εκφράζει δομικές ανάγκες και προσαρμογές του καπιταλισμού σε μια εποχή που υπερβαίνει τον εθνικό τρόπο οργάνωσης. Ουσιαστικά πρόκειται για τη κυριαρχία των χρηματοπιστωτικών αγορών επι των αγορών εμπορευματων. Των υπερεθνικών επι του συνόλου των υπολοίπων…πρόκειται για μια ανασυγκρότηση του καπιταλισμού που προς στιγμή φαινόταν επιτυχημένη στη δύση γιατί :
1. Εμφανίστηκε στο πεδίο της πολιτικής με συνθήματα κύρους έχοντας ως σημαία του την ελευθερία και άλλες αξίες. Αξίες που τις θέτει στην υπηρεσία συμφερόντων τα οποία κάθε άλλο παρά τις εξυπηρετούν.
2. Μπόρεσε να εμφανιστεί με τρόπο πειστικό ως ένα κλειστό σύστημα συνολικής λύσης των προβλημάτων που εμφάνιζε ο καπιταλισμός. Έτσι μπόρεσενα δώσει κοινωνική πλειοψηφία σε ενα σχέδιο μειοψηφικό.
3. τέλος έχει απήχηση επειδή η αριστερα ιδιαίτερα στην Ελλάδα δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως τις αλλαγές που γίνονται στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και την πολιτική αρένα. Δεν κατέγραψε την εμβέλεια της ιδεολογίας του νεοφιλελευθερισμού.
Που είναι η λογική της επιβολής του αόρατου χεριού των αγορών απο τις οποίες βέβαια ειναι πολύ οράτο το ποιός κερδίζει και ποιος χάνει. Διότι στο νεοφιλευθερισμό ακόμα κι αν υπάξουν κέρδη ουδείς μπορεί να εγγυηθεί οτι αυτά θα γίνουν επενδύσεις και μάλιστα εντός του γεωγραφικού ορίζοντα στον οποίο παρήχθησαν. Επίσης δεν λύνει και δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα των κοινωνικών αντιθε΄σεων. Αντιθέτως δημιούργησε καινούριες και όξυνε τις παλιές. Έδωσε προσωρινές λύσεις στη λειτουργία του συστήματος και ουσιαστικά αποτελεί “επένδυση ” για όξυνση των οικονομικών κρίσεων και των μαγάλων προβλημα΄των της ανθρωπότητας . Η οικολογική κρίση ειναι πλεόν παρούσα σε όλα τα μέτωπα.
Σήμερα το σύστημα του νεοφιλευθερισμού βρίσκεται παγκοσμίως σε υποχώρηση. Η ανάγκη να βρεθουν τρόποι κοινωνικής συνοχής στις σύγχρονες κοινωνίες της Δύσης είναι όλο και περισσότερη ορατή ακόμα και σε παλιούς υποστηρικτές των νεοφιλελεύθερων δογμάτων. δυστηχώς στην Ελλάδα , όπως πάντα με χρονική καθυστέρηση , τα δόγματα αυτά εξακολουθούν να θεωρούνται υποχρεωτικοι μονόδρομοι.
Ευάγγελε Πολυμερόπουλε
Σε ότι αφορά το ταμείο της Εθνικής, αν σταμάτησαν δια νόμου να ασφαλίζονται νέοι εργαζόμενοι, σε τι φταίει το αναδιανεμητικό σύστημα?
“Αλλά όταν διαβάζω για αυτά τα φαινόμενα τέτοιες προτάσεις:
Η φοροδιαφυγή και η μαύρη οικονομία είναι κοινωνικό φαινόμενο και έχει να κάνει με συγκεκριμένες κοινωνίες στην πορεία τους προς την “πολιτική κοινότητα”.
έχω να πω το εξής: βγάλτε νόμο που να κάνει παράνομη την κοινωνία. Αν δεν σας αρέσει ο λαός μπορείτε να αλλάξετε λαό, εύκολο δεν είναι; Μπορείτε να βγάλετε νόμο που να απαγορεύει την εισφοροδιαφυγή και την φοροδιαφυγή. Και μετά να βγάλετε ένα νόμο που να ζητά την τήρηση του προηγούμενου νόμου. ”
Φοβάμαι πως αδυνατείς να διαβάσεις και να καταλάβεις έστω και την απλή πρόταση την οποία επιχειρείς να σχολιάσεις.
Μπορείς να διαβάσεις αν θέλεις την εργασία του Θάνου Λίποβατς πάνω στα εμπόδια του εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας.
“Ο κοινοτισμός και το `κοινοτικό πνεύμα’ αποτελούν σήμερα ένα από τα κύρια στοιχεία του εθνικισμού και του ορθόδοξου χριστιανισμού, οι οποίοι αποτελούν το κύριο εμπόδιο για τον εκδημοκρατισμό και τον εκσυγχρονισμό των χωρών στις οποίες κυριαρχούν. Αυτό δεν συμβαίνει όμως πάντα συνειδητά, γιατί έχει συχνά έναν έμμεσο και ασυνείδητο χαρακτήρα: πρόκειται για ιστορικά φαινόμενα μακράς διαρκείας στο επίπεδο των νοοτροπιών. Και σύμφωνα με τις αναλύσεις του Max Weber, ο ορθόδοξος χριστιανισμός με τον ανατολικό και ησυχαστικό χαρακτήρα του, δεν είναι σε θέση να προωθήσει τον εκσυγχρονισμό, τον εκδημοκρατισμό και τον εξορθολογισμό της κοινωνίας. Ομως, όπως και στις ανατολικές θρησκείες (βουδισμός, ινδουισμός) μπορεί να αναπτύξει μια προσαρμοστικότητα χωρίς κανόνες και μέθοδο στην οικονομία της αγοράς. Αυτό είναι κάτι που, παρά την επιφανειακή αναγνώριση των αρετών της ατομικής πρωτοβουλίας, την υπονομεύει στο αποφασιστικό σημείο. Ενα χαρακτηριστικό αυτής της στάσης είναι μια γενική δυσπιστία και κακοπιστία απέναντι στον λόγο του άλλου, ιδιαίτερα του μη `συμπατριώτη’, κάτι που υπονομεύει κάθε έννοια συνέπειας και εμπιστοσύνης στην οικονομία και στην διοίκηση: η αξιοπιστία δεν αποτελεί κύρια αρετή στην ορθοδοξία. Αλλο χαρακτηριστικό είναι η έλλειψη μιας αυτόνομης, ενεργητικής, μεθοδικής και ορθολογικής έννοιας της θέλησης (όχι: βούλησης), καθώς και η έλλειψη της αίσθησης για την μη εργαλειακή σημασία του Νόμου και των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η ελλιπής έννοια της θέλησης φέρει ακόμα τα στοιχεία της προνεωτερικότητας, όπου το άτομο δεν είχε ριζικά χειραφετηθεί από τον κομφορμισμό της κοινότητας, της ομάδας και της οικογένειας (Plessner 1972, Girardet 1986, Balibar, Wallerstein 1988, Dihle 1985, Arendt 1980, Thual 1994).
Όλο το κείμενο εδώ.
http://www.media.uoa.gr/sas/issues/5_issue/lipovats.html
Δηλαδή μην αντιστρέφεις το νόημα των όσων γράφω. Εσύ υποστηρίζεις πως ηδιαφθορά είναι θέμα νομοθετικών ρυθμίσεων, όχι εγώ.
“Η μόνιμη λύση των νεοφιλελευθερων. Πονάει κεφάλι κόψει κεφάλι. Η γνώμη που έχω για τις διάφορες κλίκες και τα μικρο- ή μεγαλο- συμφέροντα που λυμαίνονται τα ταμεία είναι η χειρότερη. Και προφανώς είμαι υπέρ της σωστής διαχείρισης και διοίκησής τους, και όχι της κατάργησής τους.”
…και η μόνιμη απάντηση των αριστερών . Ευχολόγια …. Από ποιούς ακριβώς μπορεί να γίνει σωστή και χρηστή διαχείριση ενός αποκλειστικά δημόσιου ασφαλιστικού ταμείου , με υποχρεωτική υπαγωγή σε αυτό , υποχρεωτικά όρια και υποχρεωτικές εισφορές? Από τα διορισμένα κομματόσκυλα ή από τους συνδικαλιστές ?
Καλύτερα σε ιδιωτικές εταιρείες λοιπόν που είναι αξιόπιστες και τα λεφτά των ασφαλισμένων βρίσκονται σε καλά χέρια
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=10.07.2008,id=84064192
Εμανουήλ Μανωλεδάκη
Ξεκινάω από τον επίλογο
ΚΑτανοώ πως θέλετε την ανατροπή μιας κατάστασης. Το ίδιο κάναν κάποιοι και φέραν το Μεσαίωνα, το ίδιο και κάποιοι άλλοι και φέραν την αναγέννηση.
Θεωρώ καλοπροαίρετη την απάντηση σου και εξηγούμαι ακόμη καλύτερα.
Σε ό,τι με αφορά πρέπει να διευκρινίσω πως δεν είμαι στέλεχος κάποιου κόμματος, αλλά ενας απλός πολίτης.
Σε ό,τι αφορά το συνταξιοδοτικό τώρα θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα.
Με το σημερινό σύστημα ένας εργαζόμενος ο οποίος τη δεύτερη μέρα ασφάλισης στο ΙΚΑ πάθει ένα ατύχημα που τον καταστήσει ανίκανο προς εργασία, δικαιούται αναπηρική σύνταξη. Οι εισφορές του είναι προφανώς μηδενικές. Τη σύνταξή του τη διασφαλίζει το αναδιανεμητικό σύστημα.
Εσύ προτείνεις κεφαλαιοποιητικό σύστημα.Ο εργαζόμενος του παραδείγματός μου λοιπόν δεν περνει τίποτα. Εκτός από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα (ΕΕΕ).
Η διαφορά του ΕΕΕ με την αναπηρική σύνταξη είναι τεράστια στο συμβολικό θεσμικό επίπεδο. Δεν το αναλύω αυτό, αλλά αν θέλετε το διευκρινίζουμε αυτό σε επόμενο σχόλιο.
Πρώτη διαφωνία λοιπόν εκεί.
Δελυετρη διαφωνία που συνδιάζεται με την παραπάνω είναι το ύψος του ποσού του ΕΕΕ. Γιατί το αφήνετε αδιευκρίνιστο, όταν μιλάτε μάλιστα για “πρόγραμμα”; Τι θαπει “ανάλογα με τις δυνατότητες του κράτους”, και πως αυτό θα ισορροπεί με την πάγια φιλελευθερη αντίλληψη περί μείωσης των κρατικών δαπανών;
Επαναλαμβάνω πως τα παραπάνω είναι πρακτικές διαφωνίες, οι μεγαλύτερες είναι στο συμβολικό πεδίο, ίσως τις διαισθάνεστε ,και μπορούμε να τις συζητήσουμε , παρόλο που είναι λίγο χρονοβόρο για έναν να απαντά σε πολλούς/
stathis
πάλι πετάς τη μπάλα στην εξέδρα
μπορώ και εγώ να σου παραθέσω άφθονα δημοσιεύματα για κουμπάρους , δομημένα ομόλογα και χρεωκοπημένα ταμεία δεν έχει νόημα
στην ερώτηση του σχολίου 18 μπορείς να απαντήσεις ευθέως ;
Αν διαβάσεις λίγο προσεκτικότερα το άρθρο του κ. Μανωλεδάκη θα βρείς προτάσεις για να αποφευχθούν προβλήματα με κακοδιαχείριση ιδιωτικών ταμείων .
Αυτό που μαλλον δεν έχεις κατανοήσει είναι οτι κανείς δεν θέλει να σε υποχρεώσει να υπαχθείς στην Ιντεραμέρικαν ή σε οποιδήποτε ταμείο .Η πρόταση μιλά για ελεύθερη επιλογή ταμείου ιδιωτικού ή δημόσιου ή και συνδυασμού τους θα συμπλήρωνα εγώ . Αν λοιπόν έσύ νιώθεις πιο ασφαλής με το να διαχειρίζονται τα χρηματά σου γεωπόνοι ή άλλοι άσχετοι , με μόνο κριτήριο την κομματική τους πειθαρχία ( και την αποτυχία τους ως πολιτευτές , be my guest που λένε και στο χωριό μου. Αρκεί , όταν θα έρθει η χρεωκοπία να μην κλαίγεσαι και ζητάς από τους άλλους να καλύψουν τη χασούρα σου . Προφανώς όμως δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μου απαγορεύεις να επιλέξω εγώ πως θα διαχειρισττώ τα χρήματά μου , πότε θα πάρω σύνταξη και πόση .
“Με το σημερινό σύστημα ένας εργαζόμενος ο οποίος τη δεύτερη μέρα ασφάλισης στο ΙΚΑ πάθει ένα ατύχημα που τον καταστήσει ανίκανο προς εργασία, δικαιούται αναπηρική σύνταξη. Οι εισφορές του είναι προφανώς μηδενικές. Τη σύνταξή του τη διασφαλίζει το αναδιανεμητικό σύστημα.”
ελάτε τώρα , κανείς δεν είπε οτι τέτοιες περιπτώσεις δεν θα προβλέπονται και σε ένα κεφαλαιοποιητικό ή μικτό σύστημα
και κάτι ακόμα αν δεν με βαρεθήκατε ακόμα
έχω την εντύππωση οτι το αναδιανεμητικό σύστημα δεν είναι βιώσιμο για ένα ακόμα λόγο : το λόγο (pun intended) εργαζομένων προς συνταξιούχους .Αυτό ας το επιβεβαιώσει ή διαψεύσει κάποιος που ξέρει κάτι παραπάνω
Μην το ψάχνεις κακότυχα: την αριστερά την ενοχλεί η ΦΣ, όχι τα δομημένα ομόλογα, αφού δημόσιοι υπάλληλοι είναι πολλοί “αριστεροί” και τα ίδια και χειρότερα θα κάνουν όταν έρθουν στα πράγματα.
Όσο για το ότι δεν υπάρχουν νέοι ασφαλισμένοι στα ταμεία Στάθη, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζουπαλλήλων, πρέπει να είσαι ο Κολόμβος, αφού ανακάλυψες το ότι στην Ελλάδα η γεννητικότητα είναι 1,3 παιδιά ανά γυναίκα. Welcome to the real world! Ή θα πρέπει τα κέρδη των τραπεζών να αυξάνονται 50% τον χρόνο ώστε αντίστοιχα να αυξάνονται και οι εργαζόμενοι, αλλά λες ποιο πάνω αυτό είναι τζιζ κακό, ή να μην δίνουν συντάξεις τα αναδιανεμητικά ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων. Διάλεξε και πάρε.
Προς Στάθη
Παραβλέπω ότι συνεχίζεις να διυλίζεις τον κώνωπα και να καταπίνεις τη κάμηλο.
Ας τον διυλίσουμε κι άλλο λοιπόν:
Λές ότι με το σημερινό σύστημα ένας εργαζόμενος ο οποίος τη δεύτερη μέρα ασφάλισης στο ΙΚΑ πάθει ένα ατύχημα που τον καταστήσει ανίκανο προς εργασία, δικαιούται αναπηρική σύνταξη. Οι εισφορές του είναι προφανώς μηδενικές. Πράγματι το ΙΚΑ του εξασφαλίζει σήμερα κάποια ψίχουλα για σύνταξη. Όμως στη συνέχεια λες, λαθεμένα, ότι -σε περίπτωση εφαρμογής του προγράμματος της ΦΣ- ο εργαζόμενος του παραδείγματος δεν παίρνει τίποτα από το κεφαλαιοποιητικό σύστημα αλλά μόνο το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα (ΕΕΕ). Λάθος, καθώς η έννοια της ασφάλισης συνιστά συγκεκριμένη εξασφάλιση κατά συγκεκριμένου κινδύνου σύμφωνα με τις προβλέψεις του ασφαλιστήριου συμβόλαιου. Ποτέ, καμμιά ασφάλιση δε σου δίνει πίσω τα ασφάλιστρα που έχεις συνεισφέρει μέχρι τη στιγμή που θα συμβεί το κακό, αλλά παρέχει την συγκεκριμένη κάλυψη που προβλέπει το συμβόλαιο έναντι συγκεκριμένου κινδύνου. Αν δηλαδή ο εργαζόμενος του παραδέιγματός σου είχε υπογράψει συμβόλαιο με κάποιο πιστοποιημένο ασφαλιστικό ίδρυμα, το συμβόλαιο αυτό θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να προβλέπει με ακρίβεια τη κάλυψη (σύνταξη ή/και αφάπαξ αποζημίωση) που θα λάβει ο ασφαλισμένος σε περίπτωση ολικής ή μερικής αναπηρίας. Το συμβόλαιο μπορεί να εξαρτά το ύψος της σύνταξης ή/και αφάπαξ αποζημίωσης με το ύψος των μέχρι τότε εισφορών ή όχι, ανάλογα με την επιθυμία του ασφαλισμένου. Σε κάθε περίπτωση ο ανταγωνισμός μεταξύ των ασφαλιστικών ιδρυμάτων για απόκτηση πελατών θα δίνει ευρύτατο φάσμα επιλογών στον καταναλωτή-ασφαλισμένο και μέγιστη απόδοση των εισφορών του.
Όσον αφορά το ΕΕΕ, θα ήταν πανεύκολο να τάξουμε λαγούς με πετραχήλια. Δεν το κάνουμε γιατί είμαστε σοβαροί και όχι λαοπλάνοι. Το ύψος του ΕΕΕ άγαπητέ Στάθη θα εξαρτηθεί από την επιτυχή εφαρμογή του συνόλου του προγράμματος της ΦΣ. Τότε μόνο θα τονωθεί η εγχώρια επιχειρηματικότητα και η εισροή ξένων επενδύσεων και θα εξαλειφθούν οι ΔΕΚΟ (και τα ελλείμματα τους) και θα υπάρξει δυνατότητα, για άξιο λόγου ΕΕΕ. Σήμερα το κράτος το μόνο που μπορεί να μοιράσει είναι ΜΕΦ (Μέγιστη Εγγυημένη Φτώχεια). Μέ άλλα λόγια ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος…
Προς jinx
Δεν χρειάζεται να απαντώ στον καθένα ξεχωριστά, διάβασε την απάντησή μου για τη τη διαφθορά στον Ευάγγελο Πολυμερόπουλο.
Τη μπάλα στην εξέδρα πετάνε όσοι ηθικολογούν πως με την πολιτική τους θα απαλείψουν τη διαφθορά.
Προς Ευάγγελο Πολυμερόπουλο
Με συγκινεί το ενδιαφέρον σου για τους ασφαλισμένους της Εθνικής .Φαντάζομαι καταγγέλεις και συ τη Διοίκηση της Τράπεζας που δεν εξοφλεί τα χρέη της στο Ταμείο.
“Από την πλευρά της η διοίκηση της ΕτΕ αρνείται να καταβάλει το ποσό για την κάλυψη του ταμειακού ανοίγματος υποστηρίζοντας ότι δεν έχει τη συμβατική υποχρέωση. Ωστόσο το ύψος των οφειλομένων προς το ταμείο εισφορών της διοίκησης, σύμφωνα με μελέτη του υπουργείου Οικονομίας, ανέρχεται στα 284 εκατ. ευρώ. Με τα γενικότερα στοιχεία της μελέτης διαφωνεί η διοίκηση και αποδίδει τη μη καταβολή της επικουρικής σύνταξης στην καθυστέρηση της ολοκλήρωσης των οικονομικών συναλλαγών της τράπεζας με το ταμείο, “καθυστέρηση που προέκυψε από τα νέα δεδομένα της μελέτης”.”
http://www.express.gr/news/finance/58475oz_2008080158475.php3
Υπενθυμίζω ως σύμφωνα με τους εργαζομένους τα χρέη είναι 2, 2 δις.
http://www.express.gr/news/finance/58732oz_2008080258732.php3
Εμμανουήλ Μανωλεδάκης
“Παραβλέπω ότι συνεχίζεις να διυλίζεις τον κώνωπα και να καταπίνεις τη κάμηλο.
Ας τον διυλίσουμε κι άλλο λοιπόν:¨”
Το παραπάνω είναι απλά μια προσωπική σου άποψη, προσβλητική και αστήρικτη.
Θ αμπορούσα αντίστοιχα πως το άρθρο είναι παραπλανητικό και εκ του πονηρού, αντί αυτού όμως απανντώ σημε’ιο προς σημείο.
Για τα υπόλοιπα του τελευταίου σχολίου ρωτάω. Μπορείς να εγγυηθείς πως οι ασφαλιστικές που θέλετε να κανετε κυριάρχους της μέχρι σήμερα κοινωνικής , και κατά το πρόγραμμά σας ιδιωτικής , ασφάλισης θα προσφέρουν ανθρώπινη σύνταξη ακόμη και σε περιπτώσεις ανεργίας, αναπηρίας, ασθενείας και ανικανότητας εργασίας;
Και αν το εγγυάσαι, ποιον νομίζεις πως μπορείς να πείσεις?
Ασχετο αλλα διδακτικο το παρακατω βιντεο. Ο Μακης Βοριδης φιλελευθερος
http://www.youtube.com/watch?v=w6dlRqu1JtA
δειτε το δευτερο μισο
Και συνεχίζω….
Να ποιο είναι το μέλλον το οποίο μας επιφυλλάσει ο Νεοφιλευθερισμός
“There is no safety in the safety net. Οι ασφαλιστικές και φαρμακευτικές εταιρείες δρέπουν τους καρπούς του συστήματος ενώ οι Αμερικάνοι γίνονται φτωχότεροι και ζουν χωρίς την απαιτούμενη ιατρική περίθαλψη.Χρειαζόμαστε ένα ισότιμο σύστημα υγείας για όλους τους Αμερικάνους και όχι για τους λίγους εκλεκτούς.”
http://www.economichumanrights.org/ntc_testimony/ntc_testimony_LoriSmith.shtml
http://theseis.blogspot.com/2006/09/blog-post_28.html
sardanapale τι ακριβώς μας διδάσκει το βιντεάκι; Kαι μας το παραθέτεις διότι … ( Multiple choice)
α ) αυτά που λέγονται (ή καποια από αυτά ) είναι σωστά αλλά τα λέει ο Βορίδης
β ) Αυτά που λέγονται είναι μαλακίες ή ύποπτα και επιπλέον τα λέει και ο Βορίδης
γ ) Αυτά που λέγονται τα λέει ο Βορίδης , άρα είναι ντε φάκτο και εκ των προτέρων μαλακίες και ύποπτα
δ) άλλο (συμπληρώστε ελεύθερα)
stathis
1.ακόμα και αν θεωρήσουμε εκ των προτέρων οτι η διοίκηση της Εθνικής έχει άδικο ( η εργοδοσία έχει πάντα άδικο) είσαι σίγουρος οτι ακόμα και αν σωθεί τώρα το ταμείο με καταβολή των 2.2 δις ,είναι βιώσιμο σε βάθος χρόνου ; Εν τέλει πιστεύεις οτι το αναδιανεμητικό σύστημα γενικότερα , είναι βιώσιμο με την παρούσα και μελλοντική αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους ;
2. Για αυτό που σε ρωτάω στην τελευταία παράγραφο του σχολίου 21 έχεις κάτι να πείς ή να θεωρήσω το ερώτημα ως μη απαντημένο ;
3. Συγγνώμη στον κ. Μανωλεδάκη αν παρεμβαίνω σε ερώτηση που του απευθύνεται . Τι ακριβώς εγγυήσεις θέλεις να σου προσφέρει , οτι ένα μεικτό και βασιζόμενο στην προσωπική επιλογή σύστημα ( και ουχί αποκλειστικά ιδιωτικό και υποχρεωτικό όπως μάλλον προβοκατόρικα επιμένεις να το ερμηνεύεις ) θα είναι συνεπές ;Να βάλει υποθήκη το σπίτι του ; Σου παραθέτει δικλείδες ασφαλείας που μπορούν να υπάρξουν και θα παρακαλούσα να γίνει και ένα άρθρο όπου θα περιγράφεται αναλυτικότατα το νομικό πλαίσιο που θα συνοδεύει ένα τέτοιο σύστημα .Για όσους φυσικά μπορεί να έχουν την καλή διάθεση να διαβάσουν και να συζητήσουν.
Εσύ επιμένεις να μην μας εξηγείς πως το αποκλειστικά δημόσιο αναδιανεμητικό και καταναγκαστικό ( σε ταμείο , όρια και εισφορές ) σημερινό σύστημα είναι δυνατόν να επιβιώσει .Είναι επίσης καταπληκτικό το πως υπερασπίζονται κάποιοι ένα σύστημα χρεοκοπημένο , καταληστευμένο , ληστρικό ( βλ φόροι υπέρ τρίτων και κλειστές αμοιβές / εισφορές ) , άδικο στις παροχές του και με ημερομηνία λήξης προτάσσοντας ως επιχείρημα την (μεταφυσική 😉 βεβαιότητά τους οτι το εναλλακτικό σύστημα που προτείνεται ΘΑ καταληστευτεί , ΘΑ είναι άδικο , ΘΑ χρεοκοπήσει .
Και εν τέλει , μπορείς εσύ να μου εγγυηθείς οτι εγώ θα πάρω σύνταξη , και αν πάρω θα είναι ανάλογη των εισφορών που κατέβαλα όλα αυτά τα χρόνια ; Διοτι σίγουρα ΔΕΝ μπορείς να μου εγγυηθείς οτι η υγειονομική μου περίθαλψη είναι ανάλογη των εισφορών μου .Δυστυχώς η εμπειρία μου από ελληνικά νοσοκομεία είναι αρκετά μεγάλη.
για την απάντησή που υποθέτεις οτι μου δίνεις για το θέμα της διαφθοράς επέτρεψε μου να επανέλθω
sardanapale τι ακριβώς μας διδάσκει το βιντεάκι; Kαι μας το παραθέτεις διότι … ( Multiple choice)
α ) αυτά που λέγονται (ή καποια από αυτά ) είναι σωστά αλλά τα λέει ο Βορίδης
β ) Αυτά που λέγονται είναι λάθος ή ύποπτα και επιπλέον τα λέει και ο Βορίδης
γ ) Αυτά που λέγονται τα λέει ο Βορίδης , άρα είναι ντε φάκτο και εκ των προτέρων λάθος και ύποπτα
δ) άλλο (συμπληρώστε ελεύθερα)
stathis
1.ακόμα και αν θεωρήσουμε εκ των προτέρων οτι η διοίκηση της Εθνικής έχει άδικο ( η εργοδοσία έχει πάντα άδικο) είσαι σίγουρος οτι ακόμα και αν σωθεί τώρα το ταμείο με καταβολή των 2.2 δις ,είναι βιώσιμο σε βάθος χρόνου ; Εν τέλει πιστεύεις οτι το αναδιανεμητικό σύστημα γενικότερα , είναι βιώσιμο με την παρούσα και μελλοντική αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους ;
2. Για αυτό που σε ρωτάω στην τελευταία παράγραφο του σχολίου 21 έχεις κάτι να πείς ή να θεωρήσω το ερώτημα ως μη απαντημένο ;
3. Συγγνώμη στον κ. Μανωλεδάκη αν παρεμβαίνω σε ερώτηση που του απευθύνεται . Τι ακριβώς εγγυήσεις θέλεις να σου προσφέρει , οτι ένα μεικτό και βασιζόμενο στην προσωπική επιλογή σύστημα ( και ουχί αποκλειστικά ιδιωτικό και υποχρεωτικό όπως μάλλον προβοκατόρικα επιμένεις να το ερμηνεύεις ) θα είναι συνεπές ;Να βάλει υποθήκη το σπίτι του ; Σου παραθέτει δικλείδες ασφαλείας που μπορούν να υπάρξουν και θα παρακαλούσα να γίνει και ένα άρθρο όπου θα περιγράφεται αναλυτικότατα το νομικό πλαίσιο που θα συνοδεύει ένα τέτοιο σύστημα .Για όσους φυσικά μπορεί να έχουν την καλή διάθεση να διαβάσουν και να συζητήσουν.
Εσύ επιμένεις να μην μας εξηγείς πως το αποκλειστικά δημόσιο αναδιανεμητικό και καταναγκαστικό ( σε ταμείο , όρια και εισφορές ) σημερινό σύστημα είναι δυνατόν να επιβιώσει .Είναι επίσης καταπληκτικό το πως υπερασπίζονται κάποιοι ένα σύστημα χρεοκοπημένο , καταληστευμένο , ληστρικό ( βλ φόροι υπέρ τρίτων και κλειστές αμοιβές / εισφορές ) , άδικο στις παροχές του και με ημερομηνία λήξης προτάσσοντας ως επιχείρημα την (μεταφυσική 😉 βεβαιότητά τους οτι το εναλλακτικό σύστημα που προτείνεται ΘΑ καταληστευτεί , ΘΑ είναι άδικο , ΘΑ χρεοκοπήσει .
Και εν τέλει , μπορείς εσύ να μου εγγυηθείς οτι εγώ θα πάρω σύνταξη , και αν πάρω θα είναι ανάλογη των εισφορών που κατέβαλα όλα αυτά τα χρόνια ; Διοτι σίγουρα ΔΕΝ μπορείς να μου εγγυηθείς οτι η υγειονομική μου περίθαλψη είναι ανάλογη των εισφορών μου .Δυστυχώς η εμπειρία μου από ελληνικά νοσοκομεία είναι αρκετά μεγάλη.
για την απάντησή που υποθέτεις οτι μου δίνεις για το θέμα της διαφθοράς επέτρεψε μου να επανέλθω
a)
Σταθης:
‘Μπορείς να εγγυηθείς πως οι ασφαλιστικές που θέλετε να κανετε κυριάρχους της μέχρι σήμερα κοινωνικής , και κατά το πρόγραμμά σας ιδιωτικής , ασφάλισης θα προσφέρουν ανθρώπινη σύνταξη ακόμη και σε περιπτώσεις ανεργίας, αναπηρίας, ασθενείας και ανικανότητας εργασίας;
Και αν το εγγυάσαι, ποιον νομίζεις πως μπορείς να πείσεις?’
Εσυ αγαπητέ Στάθη μπορείς να εγγυηθείς οτι το υπάρχον κρατικοδίαιτο σύστημα μπορει να τα προσφέρει αυτά που λές ; Γιατι η εμπειρεία σε διαψεύδει
Το τί συνταξη και τι κάλυψη θα σου προσφέρει μία ασφαλιστική εταιρεία έξαρτάται και με το πόσο συνεισφέρεις και τί επιλογή θα κάνεις.
Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί οτι θα είσαι εξασφαλισμένος 100% η ότι όλες οι εταιρείες θα σου δώσουν την καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών
Όμως ένα είναι το σίγουρο, και αποδεδειγμένο ιστορικά: Τα αμειγώς κρατικά ασφαλιστικά συστήματα οδηγούν σταδιακά την κοινωνική ασφάλιση σε μαρασμό και χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών, σε σπαταλη και μη ορθολογική χρήση.
Σίγουρα ιδιωτικά ασφαλιστικά συστήματα έχουν και αποτυχίες αλλά έχουν και επιτυχίες. Απέναντι στον μαρασμό των κρατικών συστημάτων σίγουρα έχουν να δώσουν περισσότερες λύσεις.
Καλό είναι εκτός από το να είμαστε αυτόκλητοι υπερασπιστές των φτωχών, να έχουμε κολλήσει και κανένα ένσημο και να έχουμε κάνει και κανένα μεροκάματο. Για να έχει κανείς ασφάλιση στο ΙΚΑ, πρέπει να έχει συμπληρώσει 50 ένσημα τον χρόνο.
Η φιλελεύθερη συμμαχία προτείνει όσες εισφορές έχει κάνει ο οποιοσδήποτε να είναι άμεσα διαθέσιμες σε αυτόν και να μπορεί να την δώσει σε όποιο άλλο ασφαλιστικό φορέα θέλει ή αν δεν τις χρησιμοποιήσει να τις πάρουν οι κληρονόμοι του.. Η αριστερά δεν προτείνει ή απλά ηθικολογεί και ταυτόχρονα το θεωρεί φυσικό λ.χ. μα κλέβει το κράτος λεφτά που θα ήθελε ο αποθανών να δώσει στην οικογένειά του να του τα πάρει για το “καλό ” της κοινωνίας. Ευτυχώς που δεν ζητάνε και τα όργανά του χωρίς να θέλει, αν και στην Ελλάδα έχουμε και εικάζομενη συναίνεση στην δωρεά οργάνων…Η αριστερά λέει να καλύπτει το ταμείο αντί της κρατικής προνοίας συντάξεις προνοιακές και ο εργαζόμενος αν δεν χρειαστεί προνοιακή σύνταξη να χάσει τα λεφτά του. Γι’αυτό έχουμε την φορολογία και γι’αυτό είναι άλλο πράγμα από τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Το να δίνουν τα ταμεία προνοιακές συντάξεις είναι συνταγή για κακοδιαχείριση, αφού πέρνεις λεφτά από τη μια τσέπη και τα δίνεις στην άλλη ισχυριζόμενος ότι τώρα έχεις περισσότερα! Πουστιές με τα οικονομικά των ταμείων το κράτος έκανε και κάνει το κράτος εδώ και 70 χρόνια, από τότε που ο Μεταξάς επανίδρυσε το ΙΚΑ – το ΙΚΑ είχε φτιαχτεί επί Βενιζέλου το 1928 – για να βάλει χέρι στα αποθεματικά του. επί 30 χρόνια τα αποθεματικά των ταμείων χρηματοδοτούσαν τα ταμεία της εθνικής τράπεζας με τρομακτικές απώλειες. Ο “φιλελεύθερος” Στέφανος Μάνος επί υπουργίας οικονομικών του έβρισκε “άσπρες τρύπες”. Η ΝΔ διορίζει απόστρατους καραβανάδες για να παίζουν σε δομημένα ομόλογα τα αποθεματικά και ο Σημίτης λίγο πιο πριν απελπισμένα έριχνε τα λεφτα των ταμείων για να μην πέσει το χρηματιστήριο πριν ξαναβγει πρωθυπουργός. Όταν οι εισφορές δεν ανήκουν στον κόσμο που τις καταθέτει, αλλά υπόκεινται αύριο λ.χ. στην διάθεση ανθρώπων όπως ο Αλαβάνος και ο Τσίπρας, που αν θυμηθούμε τα λόγια του Αλαβάνου, “δεν έχουν διοικήσει ούτε συνοικιακό σουπερμάρκετ” είναι αναπόφευκτα φαινόμενα από την απλή σκύλευση των νεκρών μέχρι η διάθεση των αποθεματικών στο μάυρο 13 της ρουλέτας με την ελπίδα να εικοσιπλασιαστούν.
Επικροτώ όσα λέει ο “manos” (= Στέφανος Μ…;) στις 30-Ιουλ –μα μόνον εν μέρει. Χρειάζεται αγώνας ιδεολογικός! Ο καιρός είναι ευνοϊκός –δηλ. ο κόσμος δεκτικός. Ο δρόμος όμως είναι μακρύς…
[…] (δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο, μπορείτε να το σχολιάσετε στο e-rooster.gr) […]
@ Γιάννης Παππάς
Μάνος το μικρό μου . Για να μην γίνονται παρεξηγήσεις. Κατά τα άλλα συμφωνώ.
Πολύ απολογητικό το κείμενο σε ότι αφορά την οικονομική πρόταση της Φ.Σ. Οι άλλοι πρέπει να απολογούνται που ζούνε στα 60s και δεν καταλαβαίνουν οικονομικά, όχι εμείς να αρνούμαστε την θεμέλια ιδεολογία μας…