Κατρακύλα στην κλεπτοκρατία
Ιούλ 26th, 2008 | Ανδρέας Ανδριανόπουλος| Κατηγορία: Ανδρέας Ανδριανόπουλος | Email This Post | Print This Post |Δεν καταπολεμιέται η διαφθορά με ευχολόγια. Ούτε και με προσπάθειες ουσιαστικής συγκάλυψης γεγονότων και πραγμάτων. Η αλήθεια είναι πικρή. Στο σύστημα της συναλλαγής είναι οι περισσότεροι μέχρι τον λαιμό χωμένοι. Κι όσοι φωνάζουν περισσότερο για κάθαρση είναι συνήθως εκείνοι με την πιο λερωμένη γωνιά. Η υποκρισία χτυπάει κόκκινο. Κανένας δεν δέχεται να αντικρύσει την αλήθεια κατάματα. Γιατί αφορά σχεδόν τους πάντες.
Δεν είναι μοναχά το πολιτικό σύστημα που βουλιάζει στην διαφθορά. Οι καρχαρίες της δημόσιας συναλλαγής έχουν πιά βγεί στην παραλία. Ολόκληρη η κοινωνία είναι βουτηγμένη στον βόρβορο της συναλλαγής. Γιατί στην χώρα δεν υπάρχει εθνική αστική τάξη. Μιά ισχυρή κοινωνική ομάδα δηλ. που είναι έτοιμη ακόμη και να θυσιασθεί για να προσφέρει και να στηρίξει την κοινωνία. Και συνακόλουθα βέβαια απουσιάζει η αστική ηθική. Η αντίληψη δηλ. πως το δημόσιο χρήμα είναι άγιο. Γιατί ανήκει στο σύνολο. Κι όχι στις τσέπες του οποιουδήποτε. Η πεποίθηση, με άλλα λόγια, πως ο χρηματισμός δεν απαγορεύεται τόσο από τους νόμους όσο από την συνείδηση του δημόσιου λειτουργού.
Θυμάμαι ένα περιστατικό που έχει σημαδέψει την ζωή μου. Ημουν νεαρός φοιτητής σε Κολλέγιο της Οξφόρδης. Κι ένα φιλικό ζευγάρι από την Ελλάδα είχε έρθει για επίσκεψη. Αργά το βράδυ φρικτοί πόνοι έζωσαν τον φίλο μου. Ο Αγγλος γιατρός, που έφθασε γύρω στις 1 μετά τα μεσάνυχτα, διέγνωσε νεφρόπονο και προχώρησε στην κατάλληλη αγωγή. Σε ερώτησή μας πως θα έπρεπε να τον αμοίψουμε μας απάντησε: «Ανήκω στιο εθνικό σύστημα υγείας και δεν παίρνω χρήματα. Μου ζητάτε να προδώσω την χώρα και το επάγγελμά μου» !!
Δεν υπάρχει δυστυχώς διαπιστωμένη όαση ηθικότητας στην ελληνική κοινωνία. Η εξαπλωμένη εξάρτηση μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού από τον δημόσιο τομέα έχει εκμαυλίσει την ιερότητα του δημόσιου χρήματος. Ο κρατικός κουρβανάς είναι εκεί για τον καθένα για να αρπάξει. Είναι απλά ζήτημα καπατσωσύνης και των κατάλληλων προσβάσεων. Επίσημα το πολιτικό σύστημα εξωθεί πολιτικούς και λαό στην διαφθορά. Υπεραμύνονται οι πάντες του πλέον διεφθαρμένου συστήματος επιλογής βουλευτών. Του περίφημου σταυρού προτίμησης. Πόση όμως απόσταση υπάρχει από το «κανε μου αυτή τη χάρη για να σε ψηφίσω», από το «κάνε μου αυτή την δουλειά για να σε λαδώσω»;
Παντού υπάρχει διαπιστωμένη διάβρωση. Στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην δικαιοσύνη, στην εκκλησία, στις προμήθειες και σε άλλες δουλειές του στρατού, στον αθλητισμό, στην υγεία, στην παιδεία. Οσοι φωνάζουν συνήθως τρέμουν μην φτάσει το φώς των αποκαλύψεων στο δικό τους χώρο. Και κάποιοι άλλοι κραυγάζουν για να συμμετάσχουν στο εν εξελίξει παρτυ. «Λαδώστε η ακουμπείστε κάτι κι’ εδώ» δηλ., «για να μην φωνάζουμε».
Αυτά δεν είναι φαινόμενα καινούργια. Η παράδοση της διαφθοράς έχει βαθιές ρίζες στη χώρα. Γιατί δεν έχει μεγάλες ρίζες ο αστισμός. Από το χωριό στην πόλη. Κι από την αυλή του φτωχικού στις υπερβίλες της Εκάλης. Κι όλα αυτά σε λιγότερο από μιά γενιά. Με τύχη, καλές διασυνδέσεις κι όχι απαραίτητα πολύ σκληρή δουλειά. Και παντού το κράτος βαθειά αναμιγμένο. Στο θαυμάσιο βιβλίο του έγκριτου νομικού Τρ. Κουταλίδη «Ο Δικηγόρος», αποτυπώνεται με εξαιρετική γλαφυρότητα όσα επικρατούσαν σε άλλες εποχές. Η δυνατότητα λ.χ. που είχε ο Αριστ. Ωνάσης να υπαγορεύει τους νόμους που τον βόλευαν. Πόσες εταιρίες δεν ανδρώθηκαν στα μεταπολεμικά χρόνια με την κατά παραγγελία (δίχως διαγωνισμό δηλ.) για δεκαετίες προμήθεια προιόντων και υπηρεσιών στο Δημόσιο;
Αυτό που είναι καινούργιο σήμερα είναι η καταλυτική κυριαρχία των ΜΜΕ και η ταχύτητα της πληροφόρησης. Που μετατρέπει ολόκληρη την υφήλιο σε μικρό ηλεκτρονικό χωριό. Οσα λένε μάρτυρες στην Γερμανία γίνονται αυθημερόν είδηση στην Ελλάδα. Οι αναζητήσεις αμερικανών δικηγόρων στην Νέα Υόρκη και στην Ευρώπη παρουσιάζονται σαν στοιχεία δικογραφίας στις Βρυξέλλες, στην Αθήνα και το Μόναχο. Κάτι δηλ. που μπορεί να γίνεται προσπάθεια να συγκαλυφθεί στην μία πρωτεύουσα ξεσκεπάζεται, για άλλες σκοπιμότητες, στην άλλη. Και τα διεθνή ΜΜΕ – που δεν επενδύουν σε σχέσεις με ντόπιους επιχειρηματίες, δεν κυριαρχούνται από παρέες κοινού συντροφικού παρελθόντος (πόσοι αλήθεια εμπλεκόμενοι σε πρόσφατα σκάνδαλα στην Ελλάδα δεν προέρχονται από την «αντικαπιταλιστική» κομμουνιστική αριστερά;) και δεν στοχεύουν σε κρατικές καταχωρήσεις και σε διαφημίσεις μικρομεσαίων επιχειρηματιών – δεν μπορούν εύκολα να συγκρατηθούν.
Συνήθως η διαφθορά συνθλίβει εκείνους που δεν μπαίνουν στο σύστημα. Που επιχειρούν να πορευτούν με αυτονομία. Και με βάση κάποιους ηθικούς κανόνες. Και εκπαραθυρώνονται από την «πιάτσα». Που δεν μπορεί να τους χωνέψει. Σαν προδότες, γραφικοί, κοινωνικά – υποτίθεται – ανάλγητοι και τόσα άλλα. Οπου αυτό είναι δυνατόν, σπιλώνονται κιόλας. Σαν μάθημα σε ενδεχόμενους μελλοντικούς μιμητές τους. Κάποιοι ίσως να θυμούνται την φασαρία που είχε γίνει για το δήθεν σκάνδαλο της ΑΓΕΤ. Την ίδια ώρα δίνονταν στα μουλωχτά τα ψηφιακά της SIEMENS, στον ΟΤΕ. Ο καθένας καταλαβαίνει τις σκοπιμότητες που τότε επικράτησαν. Το σύστημα της κλεπτοκρατίας έτσι διαιωνίζεται. Δίχως να διαφαίνεται κάποιο φώς στο βάθος του τούνελ.
Προσωπικές αναφορές δεν χρειάζονται, νομίζω. Εγώ, ευτυχώς, δουλεύω για χρόνια κυρίως στο εξωτερικό για να ζήσω την οικογένειά μου. Θυμάμαι μόνο πως όταν αποχώρησα από την πολιτική ζωή το 1994 (και κακώς επέστρεψα, πιστεύοντας πως κάτι άρχιζε να αλλάζει, για ένα φεγγάρι το 2004) είχα σημειώσει πως, λόγω κατάντιας της πολιτικής, «ο λαός αρχίζει να μας απεχθάνεται. Σε λίγο θα μας φτύνει». Αυτό το «σε λίγο» φοβάμαι πως έφτασε. Δυστυχώς, οι προβλέψεις μου δικαιώθηκαν. Και είναι άγνωστο που θα οδηγήσει η κρίση.
Λύσεις υπάρχουν. Μόνο τυφλοί δεν τις βλέπουν. Η αρχή πρέπει να είναι η κατάργηση του σταυρού προτίμησης. Που ξεκινάει την διαφθορά και ωθεί τους υποψήφιους σε εκτεταμένες συναλλαγές. Και η ύπαρξη κάποιου επαγγέλματος για τους βουλευτές. Πως είναι δυνατόν με την βουλευτική αποζημίωση και μόνο, και δίχως οικογενειακή περιουσία, κάποιοι να κάνουν εκλογές, να ζούν στις καλύτερες γειτονιές της Αττικής και της Αθήνας, να συντηρούν την οικογένειά τους και να εκπληρώνουν τις συχνότατα δαπανηρές πολιτικές τους υποχρεώσεις.
Ο περιορισμός της ανάμιξης του κράτους στην οικονομία πρέπει να είναι το επόμενο βήμα. Οχι για λόγους ιδεολογικούς. Αλλά για να περιορισθεί η συναλλαγή. Αμα το δημόσιο δεν μοιράζει λεφτά δεν υπάρχει και αντικείμενο διαφθοράς. Κοιτάξτε ποιοί τσιρίζουν ενάντια σε τέτοιες πολιτικές για να καταλάβετε πως επωάζεται η καταβύθιση στο τέλμα.
Οι εταιρίες επίσης που αποδειγμένα εμπλέκονται σε παράτυπες συναλλαγές (δομημένα ομόλογα,υποκλοπές) η σε σκάνδαλα χρηματισμών (λ.x. SIEMENS) να υφίστανται και διοικητικές κυρώσεις. Υψηλότατες αποζημιώσεις και μεγάλα πρόστιμα προς το ελληνικό δημόσιο που εξηπάτησαν, αποκλεισμός για σημαντικό χρόνικό διάστημα από οικονομικές δραστηριότητες η έστω από τις δημόσιες προμήθειες της χώρας. Και προσφυγές σε καθαρά προσωπικό επίπεδο από το κράτος κατά ατόμων που είχαν συμμετοχή στις συναλλαγές αυτές.
Ψάξτε επίσης και τον πλούτο απίθανων ατόμων. Που από το τίποτε έγιναν βαθύπλουτοι. Και ζούν σαν Κροίσοι. Αυτοί οφείλουν να επιστρέψουν κάποιες από τις απίστευτες προσόδους τους στον κόσμο από τον οποίο τις πήραν. Εφ όσον έχουν έσοδα που προέρχονται πάνω από το 60% από συναλλαγές με το δημόσιο δεν είναι κακό να καταβάλουν κάποιον έκτακτο φόρο. Το έκανε ο Μπλέρ στην Αγγλία με τις ιδιωτικοποιημένες πρώην δημόσιες επιχειρήσεις. Δεν είναι κακό εμείς να το κάνουμε σε εθνικούς προμηθευτές, «συμβουλάτορες» (!) και εργολάβους.
Η άρνηση προώθησης τέτοιων πρωτοβουλιών αποδεικνύει πως κάτι εξακολουθεί να μην πηγαίνει καλά. Οσοι έχουν καθαρή συνείδηση δεν έχουν λόγο να αρνούνται τέτοια μέτρα. Αφού δeν φοβούνται γιατί δεν προχωρούν;
Απορώ πως ένας πολιτικός ή πολίτης όπως ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, που θέλει να πιστεύει ότι κινείται βάσει αρχών και αξιών, δεν αναγνωρίζει σε όλους εμάς, τους θιασώτες του σταυρού προτίμησης, την ίδια ιδιότητα: του υπερασπιστή αρχών και αξιών. Διότι η εκλογή βουλευτών απ’ ευθείας από τους πολίτες, μέσω σταυρού προτίμησης, είναι η εφαρμογή της αρχής της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Επίσης απορώ πώς είναι δυνατό ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος να μη βλέπει ότι η κατάργηση του σταυρού προτίμησης θα έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που πιστεύει: την αύξηση της διαφθοράς. Διότι με το σύστημα της λίστας αυτό που ενισχύεται είναι η κομματοκρατία, η καλύτερη μορφή οργάνωσης της προσοδοθηρίας στη δημοκρατία. Ειδικά στη χώρα μας που αποφάσισε στις αρχές του 21ου αιώνα (2001) να κατοχυρώσει συνταγματικά το ρόλο και τα προνόμια των κομμάτων. Φανταστείτε λοιπόν να μην υπάρχει η εξάρτηση του βουλευτή από τους πολίτες και να αντικατασταθεί από την εξάρτηση του βουλευτή από την κομματική γραφειοκρατία. Απογοητεύομαι που η κομματική λειτουργία του ΚΚΕ (λίστα στην εκλογή) μπορεί να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση από έναν φιλελεύθερο πολιτικό…
Συμφωνώ όμως με τις άλλες τελευταίες του προτάσεις, που κινούνται στο σωστό δρόμο…
Theodore, προτιμάς εις τον αιώνα τον άπαντα να ανοίγει σε κάθε χωριό στρατόπεδο ή ΤΕΙ? Αν δεν καταργηθεί ο σταυρός το ρουσφέτι δεν κόβεται. Αν δεν κοπεί το ρουσφέτι αυτή η χώρα δεν πρόκειται να πάει μπροστά.
Η διαφθορά δεν χτύπησε κόκκινο, χτύπησε μπλε και πράσινο. Δεν είναι όλα τα κόμματα διεφθαρμένα και ούτε όλοι οι πολιτικοί χωμένοι μέσα στην μπόχα.
Η διαφθορά χτύπησε την πόρτα συγκεκριμένων πολιτικών δυνάμεων και πολιτικών. Και όπως είναι φυσικό χτύπησε την πόρτα αυτών που βρίσκονται στην εξουσία και διαχειρίζονται τον εθνικό πλούτο 34 χρόνια τώρα.
Τώρα επειδή εσείς δεν σταυρώνετε ψήφο και περιμένετε κάποια εκλόγιμη θέση μπας και γίνετε βουλευτής, δεν σημαίνει ότι είναι δημοκρατικό και προοδευτικό να καταργήσουμε το σταυρό προτίμησης. Γιατί το έχετε εσείς οι και καλά φιλελεύθεροι αυτό το χούι, να βαφτίζετε προοδευτικό ότι σας βολεύει, και ότι δεν σας βολεύει με τεχνάσματα το βαφτίζεται συντηρητικό.
Μήπως δηλαδή επειδή σας φέρνει ανατριχίλα και αηδία ότι το δημόσιο και το δωρεάν να τα ιδιωτικοποιήσουμε τα πάντα, και να φτιάξουμε μια χώρα κομμένη και ραμμένη στα γούστα της πλουτοκρατίας; Έτσι για να νιώθετε και εσείς πιο άνετα!
Δεν αντιλέγω ότι η διαφθορά είναι μεγάλο πρόβλημα, όμως ελπίδα υπάρχει, και δεν εννοώ ότι υπάρχει σε κόμματα τύπου φιλελεύθερης συμμαχίας και δεν ξέρω και εγώ σε τι άλλες φιλελεύθερες εμπνεύσεις, που όποτε κατεβαίνουν στις εκλογές πιάνουν πάτο. Αλλά εννοώ την αριστερά που έχει ανοίξει τα φτερά της και πετάει ψηλά, πολύ ψηλά προς πείσμα δικό σας. Όπως ξεκάθαρα έδειξαν και οι τελευταίες εκλογές και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Αν μιλάγαμε για κάποια ΑΛΛΗ χώρα, με κάποιο ΑΛΛΟ δημόσιο, ίσως και να συμφωνούσαμε.
Δυστυχώς, η “αριστερά” σαν ιδεολογικός φάρος αυτής της έκλυτης κατάστασης ελέγχεται και αυτή εφόσον κυριαρχούσε ιδεολογικά τόσα χρόνια στην Ελλάδα και το επαναστατικό σκέλος των νεφελωδών αναζητήσεων της αναλώθηκε στην οικοδόμηση μιας εν πολλοίς φιλοσοφίας ανομίας όπου ο εύπορος κος Αλαβάνος και το “θείον βρέφος” κος Τσίπρας (όπως ήταν κάποτε ο Λαλιώτης παλιά, πολύ παλιά) ΦΥΣΙΚΑ και την υποστηρίζουν υπονοώντας ότι η μάχη στο πεζοδρόμιο και η πολιτική ανυπακοή θα φέρουν αλλαγή στην κατάσταση που επικρατεί. ΧΑ!!!
Αυτό θα ήταν ίσως κατανοητό αν ήμασταν ακόμη στο 1974. Δυστυχώς για σας, μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας έχει αποδεχτεί και βυθιστεί σε αυτό που λέμε “αστικός πολιτισμός” χάρη ΚΑΙ σε κάποιους σοσιαλίζοντες πριν χρόνια εκδότες περιοδικών lifestyle. Όσο και αν ωρύεται ο γενειοφόρος στρατηλάτης σας, οι πολίτες και στο παράνομο mall πηγαίνουν, και τα ίδια τα παιδιά των ηγετών της παράταξής σας που έχουν γεμίσει τα ιδιωτικά σχολεία της πλουτοκρατίας θέλουν το super-duper κινητό τους και αργότερα το τζιπάκι και τη Μύκονό τους, και εσείς θέλετε να χαίρεστε τα κάλλη του πλούτου του αστικού πολιτισμού που σας εκτρέφει, σας ντύνει, σας στολίζει και σας νοικοκυρεύει. Αλλά χωρίς της υποχρεώσεις σας σα μέλη – έστω και από το παράθυρο- της αστικής κοινωνίας στην οποία κατά τα άλλα ανήκετε. Ή θέλετε να ανήκετε. Ή τουλάχιστον οι κομματάρχες \σας θέλουν να ανήκουν εφόσον η οικονομική τους κατάσταση ΔΕΝ κρύβεται.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι, σε αντίθεση με το matrix που μας έχετε επιβάλλει 34 τόσα χρόνια, και ελέω φυσικά της προηγούμενης θητείας της χούντας και ενός ηλίθιου και ολοκληρωτικού μετεμφυλιακού κράτους, το αστικό κράτος έχει αρχές που εσείς δε γουστάρετε να τις τηρήσετε, επαναστάτες της δεκάρας.
Έχει βέβαια και ελαττώματα θα μου πείτε. Ελαττώματα όμως που δεν χρειάζονται 100 εκατομμύρια νεκρούς σε έναν αιώνα για να του επιβληθούν όπως έκαναν οι ιδεολογικοί σας “πατερούληδες” που οι κομματάρχηδες-πολιτικοί ταγοί σας “γιατι να το κρύψωμεν άλλωστε” ακόμα θαυμάζουν.
Εχει αρχές τις οποίες εσείς δεν γουστάρετε γιατί ξέρετε ότι ΟΛΟΙ όσους προστατεύετε (πολλοί συνδικαλιστές καθηγητές ΑΕΙ, στελέχη του “Ευρύτερου” Δημόσιου τομέα, χταποδιού ασφυκτικού της ευημερίας μας, ησυχίας μας, ευταξίας μας) , ναι, είναι λερωμένοι. Και δεν το καταγγέλλετε διότι θέλετε να έχετε ένα ασανσέρ καταγγελτικότητας έτσι ώστε τη μια να λοιδορείτε την ηλίθια κυβέρνηση όταν προσπαθεί να τα κουκουλώσει, αλλά την άλλη να την κατηγορείτε ότι βάζει χέρι στα ιερά και τα όσια των κεκτημένων του “ευρύτερου” (ενώ ο ιδιωτικός ας πάει στα κομμάτια, στο κάτω κάτω πολλοί δε σας ψηφίζουν ούτως ή άλλως).
Είσαστε το ίδιο υποκριτές με εκείνους που καταγγέλλετε.
Είσαστε και εσείς μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης του.
Δυστυχώς.
Φαίνεται πως μερικοί δεν καταλαβαίνουν (ή μάλλον κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν) ότι 34 χρόνια τώρα δεν κυβερνά η αριστερά, κυβερνά ο γαλαζοπράσινος δικομματισμός. Και τα αποτελέσματα αυτής της πολύχρονης διακυβέρνησης από το γαλαζοπράσινο δικομματισμό είναι η διαπλοκή, τα οικονομικά σκάνδαλα, η υψηλή ανεργία (και ας προσπαθούν με διάφορα τρικ να την παρουσιάσουν μειωμένη), η ακρίβεια, η μείωση των μισθών και των συντάξεων, τα όλο και αυξανόμενα ποσοστά του πληθυσμού που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, η ιδιωτικοποίηση της παιδείας και της υγείας (και ας είναι κοινωνικά αγαθά), η κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης (αφού τα ταμεία μας δεν έχουν λεφτά, και πώς να έχουν; Όταν βασιλεύει η φοροδιαφυγή από την πλουτοκρατία, και όταν οι υπουργοί για να κάνουν ταξιδάκια αναψυχής δαπανούν 7.500.000.Ε επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό, π.χ. Αβραμόπουλος), η απελευθέρωση των ορίων ηλικίας των πλοίων και η αύξηση στα εισιτήρια (αυτό θα πει νεοφιλελεύθερη αλητεία!), οι δίκαιες απεργίες που κρίνονται όλες παράνομες και καταχρηστικές από τους παράνομους και καταχραστές δικαστικούς που μόνοι τους αυξάνουν όποτε θέλουν και όσο θέλουν τους υπέρογκους μισθούς τους, τα παράνομα υπερκέρδη της πλουτοκρατίας, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, του μεγάλου κεφαλαίου (μπράβο σας πολιτικές πόρνες καλά τα τρέφεται τα αφεντικά σας). Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα, μετά από 34 χρόνια διακυβέρνησης του δικομματισμού, που σε συνεργασία με την διαστρεβλωμένη ενημέρωση από την στρατευμένη δημοσιογραφία, που υπηρετούν κάποιοι υπαλληλίσκοι δημοσιογράφοι (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε, ο δικομματισμός τους ξέρει άλλωστε, αφού αυτός τους πληρώνει) κατάφεραν και έκατσαν στις πλάτες του λαού πάνω από 3 δεκαετίες.
Λοιπόν με τις υγείες σας! Εγώ αυτό που θέλω να πιστεύω είναι πως ναι η ριζοσπαστική αριστερά μπορεί να φέρει την πραγματική αλλαγή, πάντα για το συμφέρον του λαού και του τόπου.
Μια διόρθωση για το 7.500.000Ε, εντάξει πολύ σας έβαλα, 7.500Ε ήθελα να πω.
μπράβο σας πολιτικές πόρνες καλά τα τρέφεται τα αφεντικά σας
Τι πολιτική παράκρουση είναι αυτή καλοκαιριάτικα! Κι ακόμα δεν βγήκαν καινούρια γκάλοπ….
Να λοιπόν ένα άρθρο που θα συμφωνήσω σε αυτό το site. Μπράβο σας κύριε Ανδιανόπουλε. Τοποθετήστε απένταντι στο πρόβλημα δίχως ιδεολογικές προκαταλήψεις. Σωστή αντιμετώπιση της πραγματικότητας. Εγω που σας γράφω έχω αριστερές καταβολές αλλα δεν ψάχνω για προσωπεία ή στρατόπεδα. Χαίρομαι που έσεις , προέρχεστε απο το φιλελεύθερο χώρο και αποδίδεται αληθινή αξία και σεβασμό στο δημόσιο χρήμα και στο πως θα πρεπε να λειτουργεί το δημόσιο. Αισθάνομαι πως η αστική δημοκρατία γέννησε αυτές τις αντίπαλες πολιτικες δεξια ή αριστερα. Η αριστερα δεν γεννηθηκε σε χωράφια, ούτε σε βουνα. Είναι και αυτή μέρος της παραδόσεως της αστικής δημοκρατίας. πρεπει να ξεπερασουμε τα παλαια τείχη. τη παλαια αριστερα και τη παλαια δεξια. Και κυρίως χρειαζόμαστε ανθρώπους με αστική ηθική . Γιατί δεν έχει τελικά τόση σημασία τι τειχη υψωνεις αλλα ποιους ανθρώπους βάζεις απο πίσω να τα υπερασπιστούν.
Για τα υπόλοιπα που είπα, δεν βλέπω να τα σχολιάζετε κύριε Πολυμερόπουλε. Αλλά αυτή είναι πάντα η κουτοπόνηρη τακτική σας, εσάς των και καλά ξύπνιων, των και καλά πολιτισμένων, των και καλά φιλελεύθερων. Από κάθε κείμενο που διαβάζετε παίρνετε μια φράση και προσπαθείτε να δημιουργήσετε εντυπώσεις ή γενικώς να προσαρμόσετε την πραγματικότητα στα μέτρα σας.
Δεν είναι η τακτική μου να σχολιάζω κοσμικής έμπνευσης μεσσιανικά παραληρήματα που εμπλέκουν και το matrix – “το μόνο πρόβλημα είναι ότι, σε αντίθεση με το matrix που μας έχετε επιβάλλει 34 τόσα χρόνια”(sic). Αν πιστέυετε ότι ο Τσίπρας ή ακόμα χειρότερα ο Κουτσούμπας είναι ο Νίο hey, it’s a free country. Από εκεί και πέρα δεν χρειάζετε να δημιουργήσω εγώ τις εντυπώσεις – τι χειρότερο θα χρειαζόταν να πω από το να μιλώ για “πολιτικές πόρνες που τρέφουν τα αφεντικά τους” για να δημιουργήσω εντυπώσεις; Εξάλλου τι έχω να πω εγώ; Αφού ανεξάρτητα τι πω εγώ “η αριστερά που έχει ανοίξει τα φτερά της και πετάει ψηλά, πολύ ψηλά προς πείσμα δικό σας. Όπως ξεκάθαρα έδειξαν και οι τελευταίες εκλογές και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις.”
Υ.Γ. Μια παρατήρηση μόνο. Είστε πολύ κοντά στην ΝΔ, όπως δηλώνει ο ακατάσχετος ηθικισμός των λογυδρίων που διαβάζω από πάνω. Την τελευταία αναφορά που άκουσα στον πολιτικό λόγο για πόρνες και νταβατζήδες ήταν από έναν πρωθυπουργό της Ελλάδας που κόμπαζε στους κολλητούς του σε σουβλατζίδικο.
Όταν ο προβληματισμός για την κατρακύλα του λαού και του τόπου, με ευθύνη της αντιλαϊκής νεοφιλελεύθερης πολιτικής, λέγονται λογύδρια, τότε εύκολα συμπεραίνουμε πως πλέον η ξετσιπωσιά και το θράσος του κουστουμιού και της γραβάτας, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.
κ πολυμεροπουλε μην αδικειτε τον isidoro.δεν μιλησε αυτος για matrix αλλα καποιος αλλος σε αλλο κειμενο.τωρα ο isidoros εχει μπλεξει τον κρατικισμο και τις σε γενικες γραμμες αριστερες πολιτικες που εφαρμοζονται στην ελλαδα τα τελευταια 34 χρονια (με εξαιρεση ισψς την τριετια 1990-1993) με τον φιελευθερισμο..στην οικονομια αγαπειτε isidore δεν ακολουθουμε φιλελευθερη πολιτικη δυστυχως.η ελλαδα στην οικονομικη ελευθερια ειναι στον πατο των καταταξεων που δημοσιευονται καθε χρονο.αν θελουμε να ονομαζουμε τον μεγαλο δημοσιο τομεα,τις κρατικες επιχειρησεις,τις ισχυρες συντεχνιες,την κρατικη μας παιδεια,τα κλειστα επαγγελματα,τις επιδοτησεις,τα ισχυρα κρατικα και ιδιωτικα μονοπωλια,την απουσια ανταγωνισμου κτλ φιλελευθερη πολιτικη τοτε ας ονομασουμε και τον σοσιαλισμο φιελλευθερισμο να τελειωνουμε!!!!
κ Πολυμεροπουλε μην αδικειτε τον isidoro.δεν μιλησε για matrix αυτος αλλα ενας αλλος σχολιαστης ποιο πανω.
isidore εχεις μπλεξει καποια πραγματα.εχεις μπλεξει τον κρατικισμο και τις σε γενικες γραμμες αριστερες πολιτικες των τελευταιων 34 χρονων(με εξαιρεση ισως την τριετια 1990-1993) με τις φιλελευθερες πολιτικες.η ελλαδα οικονομικα δεν εφαρμοζει φιλελευθερη πολιτικη και αυτο αποδεικνυεται απο της στατιστικες για την οικονομικη ελευθερια στις οποιες η ελλαδα ειναι στον πατο καθε χρονο.εκτος και αν ο μεγαλος δημοσιος τομεας, οι ισχυρες συντεχνιες.τα μεγαλα κρατικα και ιδωτικα μονοπωλια, η απουσια ανταγωνισμου,τα κλειστα επαγγελματα,η σχεδον αποκλειστικα κρατικη μας παιδεια,οι επιδοτησεις κτλπ ενω ειναι σοσιαλιστικες πολιτικες τις ονομαζεις εσυ φιλελευθερες!!!.τοτε να ονομασουμε και τον σοσιαλισμο φιλελευθερισμο να τελειωνουμε!!!!και βεβαια ουσιαστικα δεν υπαρχει νεοφιλελευθερισμος σαν ορος.
κ Πολυμεροπουλε μην αδικειτε τον isidoro.δεν μιλησε για matrix αυτος αλλα ενας αλλος σχολιαστης ποιο πανω.
isidore εχεις μπλεξει καποια πραγματα.εχεις μπλεξει τον κρατικισμο και τις σε γενικες γραμμες αριστερες πολιτικες των τελευταιων 34 χρονων(με εξαιρεση ισως την τριετια 1990-1993) με τις φιλελευθερες πολιτικες.η ελλαδα οικονομικα δεν εφαρμοζει φιλελευθερη πολιτικη και αυτο αποδεικνυεται απο της στατιστικες για την οικονομικη ελευθερια στις οποιες η ελλαδα ειναι στον πατο καθε χρονο.εκτος και αν ο μεγαλος δημοσιος τομεας, οι ισχυρες συντεχνιες.τα μεγαλα κρατικα και ιδωτικα μονοπωλια, η απουσια ανταγωνισμου,τα κλειστα επαγγελματα,η σχεδον αποκλειστικα κρατικη μας παιδεια,οι επιδοτησεις κτλπ ενω ειναι σοσιαλιστικες πολιτικες τις ονομαζεις εσυ φιλελευθερες!!!.τοτε να ονομασουμε και τον σοσιαλισμο φιλελευθερισμο να τελειωνουμε!!!!και βεβαια ουσιαστικα δεν υπαρχει νεοφιλελευθερισμος σαν ορos.
den dexetai ta sxolia mou
συγγνωμη για τα πολλα μυνηματα αλλα νομιζα δεν τα δεχοταν
Ισίδωρε mea culpa
[…] e-rooster.gr» Ανδρέας Ανδριανόπουλος » Κατρακύλα στην κλεπτ… Δεν καταπολεμιέται η διαφθορά με ευχολόγια. Ούτε και με προσπάθειες ουσιαστικής συγκάλυψης γεγονότων και πραγμάτων. Η αλήθεια είναι πικρή. Στο σύστημα της συναλλαγής είναι οι περισσότεροι μέχρι τον λαιμό χωμένοι. Κι όσοι φωνάζουν περισσότερο για κάθαρση είναι συνήθως εκείνοι με την πιο λερωμένη γωνιά. Η υποκρισία χτυπάει κόκκινο. Κανένας δεν δέχεται να αντικρύσει την αλήθεια κατάματα. Γιατί αφορά σχεδόν τους πάντες. (0 votes, average: 0 out of 5)You need to be a registered member to rate this post. Loading … […]