Άγνωστες αγορεύσεις του Ελευθερίου Βενιζέλου περί «επικρατούσας θρησκείας» και ελληνισμού-ορθοδοξίας

Ιούλ 23rd, 2005 | | Κατηγορία: Ελλάδα, Ιστορία, Πολιτική, Φιλελευθερισμός | Email This Post Email This Post | Print This Post Print This Post |

Σημείωση: το κείμενο αποσύρθηκε ύστερα από παράκληση του κ. Βασιλάκη.

Αποτελεί πάγια τακτική της ιστοσελίδας μας να σεβόμαστε την κυριότητα των κειμένων που φιλοξενούμε για αυτό και αφαιρέσαμε το αρχικό κείμενο του συγγραφέα.

Ακολουθώντας την ίδια λογική, τα σχόλια θα παραμείνουν ως έχουν καθώς η αφαίρεση ή η οποιαδήποτε τροποποίησή τους θα αποτελούσε ασέβεια της ιστοσελίδας μας προς όλους αυτούς που κάνουν τον κόπο να συμμετέχουν γράφοντας απαντήσεις/σχόλια.

Φώτης Περλικός

16 σχόλια
Leave a comment »

  1. “Ποίος δεν γνωρίζει ότι, αν ταχέως ή βραδέως πρόκειται να πληρωθώσι τα εθνικά μας όνειρα, εις την Ελλάδα του μέλλοντος πρόκειται να περιλαμβάνωνται αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι πληθυσμοί;”

    Φαντάζομαι ότι δεν εννοούσε τους λαθρομετανάστες ο Βενιζέλος! Εκτός αν ήταν κι’ αυτός οπαδός της ΕΛΙΑΜΕΠικης επικρατούσας αντίληψης στην ηγεσία μας ότι

    “δεν διεκδικούμε τίποτα!”

    Άσε που εκτός από την επικρατούσα θρησκεία υπάρχει και “χειρότερη” αναφορά(αναφορές…) στο Σύνταγμα. Αυτή στο Έθνος!

  2. Λυπάμαι πολύ που δεν εκμεταλλεύτηκε ο μεγάλος αυτός πολιτικός ο Ελ. Βενιζέλος, τις πάμπολλες αφορμές και ευκαιρίες που του έδωσε το εκκλησιαστικό ιερατείο (ανάθεμα, ταύτιση της εκκλησίας με το παλάτι και την αντίδραση κλπ.) για να προχωρήσει στον οριστικό και αδιαμφισβήτητο χωρισμό κράτους και εκκλησιαστικού μηχανισμού (φυσικά, όχι της πίστης των ανθρώπων). Θα μας είχε απαλλάξει ο μεγάλος από πάμπολλα μεταγενέστερα προβλήματα… Ότι αυτός ο διαχωρισμός αργά η γρήγορα θα επέλθει, είναι αναμφισβήτητο, φοβάμαι όμως ότι θα επέλθει ως αποτέλεσμα μιας νέας στρατιωτικής ήττας, πολιτικής καταστροφής, εθνικής ταπείνωσης, πολιτισμικής υποβάθμισης, όπως συνέβη το 1922, όπως συνέβη το 1974…

  3. Μελαγχόλησα κάπως διαβάζοντας το κείμενο. 100 χρόνια μετά και είμαστε στο σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε, αν όχι σε χειρότερο.

  4. Σε χειρότερο. Σε ασύγκριτα χειρότερο. Γιατί ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ανάμεσά μας. Ούτε καν κάποιον να πλησιάζει στο ηθικό του μέγεθος.

  5. Φοβάμαι ότι διεθνώς η ανθρωπότητα βρίσκεται σε χειρότερο σημείο όσον αφορά στην στάση της απέναντι στη θρησκεία-την όποια θρησκεία-απ’ όσο ήταν στις αρχές του αιώνα.

  6. Συστήνω να διαβάσετε και το άρθρο του Τ. Καμπύλη στα ΝΕΑ του Σαββάτου, για κάποιες πρόσφατες δραστηριότητες της εκκλησίας και δοσοληψίες με το κράτος. Θα βρείτε παραπομπή στο blog του, το enstaseis.blogspot.com

  7. Πολύ μπροστά από την εποχή του ο Βενινζέλος σε αυτά τα θέματα. Η κοινωνία όμως δεν ήταν έτοιμη τότε για τέτοιες τομές. Εκτιμώ ότι είναι πιο έτοιμη σήμερα. Όσο όμως τα κόμματα θα ανησυχούν ότι οι ψήφοι που θα χάσουν θα τους στερήσουν τις εκλογές ,δεν μπορούμε να περιμένουμε ριζικές αλλαγές.

  8. Ο Βενιζέλος έγινε κατά πάσαν πιθανότητα μέλος του διεθνούς τεκτονισμού το 1898 στην Κρήτη. (Δεν ξέρουμε τί σχέσεις με την μασονία διατήρησε αργότερα. Πάντως, και προφανώς, δεν υπήρξε τόσον αλληλέγγυος της εκκλησίας.) (Βλέπε D. Ligou. DICTIONNAIRE DE LA FRANC-MACONNERIE, Paris, Presses Universitaires de France, 1991, σελ. 1991.)

    Επιφανείς τέκτονες, σύμφωνα με τα αρχεία της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.

  9. Πωπω πραγματικα ειναι εντυπωσιακο το κειμενο! Ο Βενιζελος θα μπορουσε ανετα να ειναι ενας απο μας εδω. Αλλα περιεργως ενω θεωρειται ισως ο μεγαλυτερος πολιτικος του 20ου αιωνα, η αποψη του στο θεμα παραμενει σημερα οσο περιθωριακη ηταν πριν 100 χρονια. Γιατι εχουμε αποτυχει τοσο στο να διαχεουμε τις αποψεις αυτες στην κοινωνια?

  10. ” «έστω εν ανάγκη και μετά εκατονταετηρίδα» τα πράγματα του κόσμου αυτού πρέπει να ρυθμίζονται ασχέτως προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις”
    ότι ο εθνισμός δεν δύναται να συγχισθή παντάπασι προς την θρησκείαν» (25.11.1906).

    Με την ανταλλαγή πληθυσμών βάσει θρησκευτικών πεποιθήσεων και την εκστρατεία που προηγήθηκε το 1918 ο εθνισμός με τη θρησκεία
    “συγχίσθηκαν παντάπασι” πρίν αλέκτωρ, απο το 1906 μέχρι το 1918, είναι πολλά χρόνια;

  11. Είναι πολύ χοντροκομμένο και δείγμα αμάθειας, σε ζητήματα σχέσεων ελλήνων και ορθοδοξίας να ανατρέχεις στον Αρχιεπ. Χριστόδουλο,προδίδει ένα αντιπολιτευτικό λαικισμό.Υπάρχουν δεκάδες διανοούμενοι καθηγητές και ιεράρχες με πλούσιο και σεμνό έργο. Εκτός άν έχουμε ανάγκη να πουλάμε βιβλία και το θεωρώ θεμιτό. Μήπως ενοχλούν οι παραεκκλησιαστικοί μηχανισμοί; έτερον, εκάτερον. Οποιος προσπαθεί να αντισταθεί με έωλα επιχειρήματα για έλληνες και ορθοδόξους κουβαλάει νερό στό μύλο του.

  12. Είναι γνωστή στάση της “εκκλησίας της Ελλάδος”,για τα χρόνια της Τουρκοκρατίας,της Γερμανο-Βουλγαρικής κατοχής και επταετούς δικτατορίας.Ποιος Θεός κοιμάται για 400 χρόνια;Εκτός αν για όλες αυτές τις “μαύρες”, η καλύτερα “κατακόκκινες” σελίδες της Ελληνικής ιστορίας φταίνε παραεκκλησιαστικοί μηχανισμοί!Νερό το μυαλό σας Κυρία-(ε)…

  13. Όταν μία ΘΡΗΣΚΕΙΑ φτάνει στην απελπισμένη και ξεφτιλισμένη κατάσταση να ζητάει από το ΚΡΑΤΟΣ και τους ΝΟΜΟΥΣ να την προστατέψουν ώστε αυτή να ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ, τότε φανερώνει πόσο έχει χάσει κάθε ίχνος ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

  14. @Γιώργος

    Όταν μία ΘΡΗΣΚΕΙΑ φτάνει στην απελπισμένη και ξεφτιλισμένη κατάσταση να ζητάει από το ΚΡΑΤΟΣ και τους ΝΟΜΟΥΣ να την προστατέψουν ώστε αυτή να ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ, τότε φανερώνει πόσο έχει χάσει κάθε ίχνος ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

    Φίλε μου, από την εποχή που επέβαλαν οι Ρωμαίοι στρατηγοί τη χριστιανική θρησκεία ως μοναδική και υποχρεωτική, αξιοποιούσε το ιερατείο της την εύνοια του μεσαιωνικού κράτους, δηλαδή του στρατού και των αριστοκρατών.
    Σιγά μην εγκαταλείψουν τώρα οι Χριστόδουλοι την αγαστή συνεργασία με το κράτος: Τροφοδοτούν τους πολιτικούς με ψήφους των προβάτων (ποιμνίου) και αυτοί ανταποδίδουν με χρηματοδοτήσεις και εξουσιαστικές αρμοδιότητες. Πού θα ξαναβρούν οι παπάδες τέτοιους “συνεργάσιμους” πολιτικούς?

  15. […] Καθ’ όλη τη διάρκεια του Διχασμού η Εκκλησία της Ελλάδος υπήρξε ένα από τα ισχυρότερα στηρίγματα του κωνσταντινισμού και ο ίδιος ο Θεόκλητος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στη μεσαιωνική τελετή του Αναθέματος του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Πεδίον του Άρεως (1916). Απομακρύνθηκε το 1917, και οριστικά το 1922, από τον αρχιεπισκοπικό του θρόνο, αλλά η αναστάτωση που προκάλεσε (στην ίδια την ελληνική Εκκλησία, πρώτα απ’ όλα) εξακολουθούσε να λειτουργεί διαλυτικά, πολλά χρόνια αργότερα. […]

  16. Έκανα το 666ο κλίκ!
    Κερδίζω τις ευλογίες του Χριστόδουλου και του Άνθιμου…

Σχολιαστε