«Διάσωση» από Ευρωζώνη και ΔΝΤ – Τέλος εποχής
Μάι 1st, 2010 | Γεώργιος Στάικος| Κατηγορία: Ελλάδα |
Email This Post
|
Print This Post
|
«προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται»
Δημοσθένης, Α’ Ολυνθιακός
Η προσφυγή στην Ευρωζώνη, με συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), και η συνακόλουθη απώλεια ανεξαρτησίας της χώρας μας, εν μέσω μιας απίστευτης οικονομικής χρεοκοπίας και εν όψει ενός σκοτεινού και αβέβαιου μέλλοντος, δείχνουν την παταγώδη αποτυχία της προ τριακονταετίας επιλογής για ένταξη στην ΕΟΚ τότε, αλλά και στην ΕΕ και στην ΟΝΕ αργότερα. Από 25% επί του ΑΕΠ που ήταν το δημόσιο χρέος το 1980, έφτασε σήμερα το 125%, ενώ από 5.5 % που ήταν ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας μεταξύ 1950 και 1980, υποχώρησε στο αναιμικό 2,0 % κατά την περίοδο 1980 – 2010, που κι αυτό θα το χάσουμε σίγουρα κατά το μεγαλύτερο μέρος στην οδυνηρή φάση «προσαρμογής» που μας περιμένει.
Τελικό και ασφαλές συμπέρασμα, η ένταξη στη ΕΟΚ υπήρξε για την Ελλάδα μια αναπάντεχη, μια εκκωφαντική αποτυχία. Η ένταξη στην ΕΟΚ, επιλογή και έργο ζωής του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δεν δούλεψε! Όχι μόνο δεν απέφερε τα αναμενόμενα αλλά, σήμερα γίνεται φανερό ότι, έχει θέσει σε κίνδυνο την ίδια την ανεξάρτητη πορεία της χώρας, που κλυδωνίζεται με τρόπο που κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε διανοηθεί. «Θα τους ρίξω στη θάλασσα και θα μάθουν κολύμπι» ήταν η προσφιλής του φράση όταν τον ρωτούσαν «πως θα ανθέξουμε» στο δύσκολο ανταγωνιστικό περιβάλλον των ανεπτυγμένων Ευρωπαϊκών χωρών, που συγκροτούσαν την τότε ΕΟΚ. Δυστυχώς, τόσο η ερώτηση όσο και η απάντηση, ήσαν λανθασμένες. Ο Καραμανλής δεν μας έριξε το 1981 στη θάλασσα, όπως νόμιζε, αλλά στην πισίνα! Αυτή είναι η αλήθεια, μας πήρε από τη θάλασσα, όπου κολυμπούσαμε με επιτυχία, όπως δείχνει η ηρωική πορεία 1950 -1980, και μας έριξε στην «προστατευτική» πισίνα της ΕΟΚ, όπου ξεχάσαμε να κολυμπάμε, όπως δείχνει η σημερινή χρεοκοπία. Φύγαμε από την πραγματικότητα της ανταγωνιστικότητας και της επιβίωσης στο σκληρό διεθνές περιβάλλον και μπήκαμε στο απάνεμο λιμάνι της Ευρωπαϊκής προστασίας. Ξεχάσαμε τη δουλειά μας, και μάθαμε στα «πακέτα», στις επιδοτήσεις, στο δανεισμό και στη διαφθορά! Η πορεία μας από το 1981 και μετά είναι μια σκέτη αποτυχία. Από την ταχύτερα αναπτυσσόμενη χώρα που ήμαστε μέχρι τότε, γίναμε ουραγός και επαίτης, περιήλθαμε τέλος στην κοινή χλεύη.
Είναι φανερό ότι μια εποχή τέλειωσε, μια εποχή άκοπων προσδοκιών και αστήριχτων ελπίδων. Ας ελπίσουμε ότι θα βάλουμε μυαλό, θα σηκώσουμε τα μανίκια και θα εγκαινιάσουμε μια νέα εποχή δουλειάς, σοβαρότητας και αλήθειας. Τα ψέματα τέλειωσαν!
Γεώργιος Στάικος
“Δεν υποστηρίζω απόλυτα το κείμενο λόγω κυρίως και της χιουμοριστικής διάθεσης με την οποία γράφτηκε.”
Τελικά πρόκειται περί χρονογραφήματος ή έγκυρης “επιστημονικής” μονογραφίας? Απ’ ό,τι φαίνεται, πολλοί από τους σχολιαστές παρραπάνω πήραν το περιεχόμενο του σοβαρά.
H Λόλα και ο Παύλος παίζουν τόπι.
Και ο μικρός Κωστάκης στη μέση προσπαθεί να το πιάσει….!
Ο κόκκινος φασισμός ξαναχτυπά.
Πρέπει όλοι να το καταλάβουμε το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν την νο 1 απειλή σήμερα για την χώρα.
Είναι ντροπή για όλους μας να ανεχόμαστε την ρητορεία τους που προσφέρει ευθεία πολιτική κάλυψη σε δολοφόνους που σκοτώνουν ανήλικα παιδάκια με βόμβες και καίνε ζωντανούς εργαζόμενους που προσπαθούν να ζήσουν τις οικογένειες τους…
Ο κόκκινος φασισμός πρέπει να χτυπηθεί ανελέητα εδώ και τώρα.
Και πρώτα από όλα πολιτικά.
@ tanevramou
Συνυπογράφω!
O AIΣΧΡΟΣ ΛΑΟΥΤΖΙΚΟΣ πρέπει να καταλάβει ότι θα ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ στην ΕΛΛΑΔΑ η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ της ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ έστω ΚΑΙ δια της ΒΙΑΣ
ΗΘΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ στο ΑΛΗΤΟ-ΠΑΣΟΚ
ΗΘΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ στο ΚΚΕ
ΗΘΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ στο ΣΥΝ
ΗΘΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ στην ΓΣΕΕ
ΗΘΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ στην ΑΔΕΔΥ
ΗΘΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ στην ΠΑΣΕΓΕΣ
ΗΘΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ στους ΚΟΥΜΠΑΡΟΥΣ
Πονηρέ……………… θέλεις να μέινουμε μόνοι για να κάνουμε τρελίτσες
@ tanevramou
Συνυπογράφω κι εγώ.
Όταν ανεχόμαστε το κλείσιμο των πλοίων στο λιμάνι, το κλείσιμο παλιά των σουπερμάρκετ, το κλείσιμο της ακρόπολης, την ρητορική του ΚΚΕ για ανυπακοή, την κάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ στον αντεξουσιαστικό χώρο, όταν σιωπούμε σαν χώρα στον θάνατο ενός μικρού παιδιού μετανάστη, επόμενο είναι πως κάποτε θα είχαμε και τα σημερινά. Η ίδια λογική διέπει τον χώρο από το ΚΚΕ μέχρι τους αναρχικούς. Είναι η λογική της ρήξης με το σύστημα, της όξυνσης ώστε να υπάρξουν οι αντικειμενικές συνθήκες για την επανάσταση.
Φτάνει πιά.
To KKE φταίει γιά όσα κάνει Η αυτοί που του ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ να ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ το ΣΥΝΤΑΓΜΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Έχει μια καταπληκτική φωτογραφία το Βήμα τώρα στην πρώτη σελίδα του http://www.tovima.gr/. Δεν ξέρω πόσο θα μείνει γιατί τις αλλάζουν. Δείχνει έναν αστυφύλακα των ΜΑΤ να έχει πέσει κάτω στο οδόστρωμα της Αμαλίας, πάνω σε μια μικρή φωτιά από μολότοφ. Το ενδιαφέρον είναι στο βάθος που νεαρός μασκοφόρος διαδηλωτής τον φωτογραφίζει με το iphone του.
Προφανώς ανήκει στην γενιά των 700 ευρώ κα ισυμπεραίνω πως ένα ολόκληρο μηνιάτικο το έδωσε για να πάρει το iphone του, ώστε σε μια διαδήλωση κατά της φτώχιας και των σκληρών μέτρων λιτότητας να μπορεί να αποθανατίζει τα γεγονότα και να ενημερώνει άμεσα τους συντρόφους του αναφωνόντας όλοι μαζί:
Στ’άρματα, σ΄τ’άρματα, εμπρός στον αγώνα…….
Γαμώ το κέρατο μου… τι κατάσταση είναι αυτή που ζούμε…
ΠΟΥ να δείτε την συνέχεια……………………………………………………
@Νεκτάριος Α. Διαμαντής
Τὸ κείμενο ἔχει καμποσα λάθη, ἀλλὰ ἕνα βγὰζει μάτι. Πρόκειται γιὰ τὴν φερομένη ὡς «Τεράστια» ἀλλὰ πράγματι «Τεραστία» κοινωνική σημασία κλπ.
@Νεκτάριος Α. Διαμαντής
ήμουν νομίζω σαφής και δεν θα επανέλθω…εκτός αυτού, επειτα από τα χτεσινά η συνέχιση της κουβέντας για τον Λεμπέση δεν έχει νόημα…
– Μετά την μπούργκα, η πλερέζα βολεύει να κρύψουμε τα (ανύπαρκτα) δάκρυα ……………
– Ποιός ΔΕΝ το ξέρει οτι τέτοιες εκδηλώσεις έχουν άσχημα αποτελέσματα ????
– Τελώνες και Φαρισαίοι, πρόβατα και απολειφάδια Κομματικών συμφερόντων,
Ευθυμήστε λίγο με το δοκιμιο του Διαμαντή/Λεμπέση , και “σκεφθείτε αυτόνομα”.
@ alex
Έχετε απόλυτα δίκαιο. Ο κόσμος χάνεται κι εμείς….anyway….Καλημέρα και καλό kourayio…
“Ποιός ΔΕΝ το ξέρει οτι τέτοιες εκδηλώσεις έχουν άσχημα αποτελέσματα ????”
όλοι το γνωρίζουν…what’s your point?
thanks Νεκτάριε…αντεύχομαι
υποπτεύομαι όμως ότι η ανάλυση και αξιολόγησή μας των χτεσινών γεγονότων θα διαφέρει επίσης. Απο την άλλη αυτό ειναι και το νόημα της Δημοκρατίας, δεν είναι?
168.
Δεν το γνωρίζω εάν διαφέρει ή όχι. Μετά την θλίψη και την οργή που νιώθω ίσως αναλύσω / αξιολογήσω τα γεγονότα. Προς το παρών σιγή και σεβασμός προς τις οικογένειες των θυμάτων. Τα παιδιά που ήταν και στην ηλικία μου δεν έφταιγαν σε τίποτα. Σαφώς και το νόημα της Δημοκρατίας είναι αυτό που αναφέρετε η οποία Δημοκρατία καταλύθηκε εχθές με τον πιο βίαιο και αισχρό τρόπο (όπως τόσες άλλες φορές σε αυτόν τον τόπο τα τελευταία χρόνια).
169.
Λάθος υπογραφή λόγω κοινής χρήσης PC με τον αδελφό μου. Συγγνώμη.
Greece is one giant Ponzi scheme
Posted: April 28, 2010, 9:21 PM by NP Editor
debt, Greece, Steven R. Earle
Greek politicians do not see the debt as being debt. They see it as income
By Steven R. Earle
T
he problem with much of the opinion surrounding the Greek financial crisis is that few writers actually have any experience in Greece, in dealing with its politicians, its bankers, its systems, its cultural proclivities and its people.
I personally have such experience, as between 2003 and 2008 as chief executive of a startup airline we invested €20-million ($26.7-million) in the country to develop seaplane operations between isolated islands. This was an essential service that was important to the economics, health and safety of its people and state. This project gave me and my partners direct access to all ministers of the government, senior bankers, all local government officials, bureaucrats and the media. At the same time, we were exposed to the Greek employment culture and business operating regulations and systems. We were, as it turns out, “Alice” in Wonderland.
Based on this lengthy, expensive and in-depth involvement in the “Greek Reality” I can conclude there is no bailout solution for Greece because the Greeks and their unsustainable beliefs and practices are not fixable under a bailout situation. As a start, their entire political and economic system is designed to bleed foreign investor corporations, banks and other nations of cash. In effect, debt, financial aid, development funding and the acquiescence of others to their faulty system is part of their business plan. The politicians do not see the debt as being debt. They see it as income. The Greek state accepts money it cannot, will not and never had any intention to pay back. It is a hybrid of a Ponzi scheme, a beggar and an addicted relative.
Think about it. On the surface, they accept money on promises to act in a certain way, pay it back with return, and act a good steward of the funds. However, any funds they do pay back have been paid back with other debt. Now they have no one else to feed the pipeline and it all collapses. This is a Ponzi scheme. As evidenced by GDP per capita, there is no productivity created with the funds which would be necessary to pay back the money, and as such, like many heavily in-debt people, they kite debt to stay afloat until they cannot, and they go bankrupt or to jail.
Like a beggar, on the surface they ask for financial support because they are poor folk in a bad situation and they need it to fund basic necessities. Just made few mistakes and had a run of bad luck. Wasn’t my fault, actually (It was the political party before me). They just need a break to turn things around. In reality, as soon as the funds hit their hands, the politicians spend it to buy votes and they create fictitious mechanisms to funnel the money to patrons of the party in power or their own pockets. It is like a beggar running off to the liquor store once he has begged enough funds. No intention of buying food or essentials as stated — rather, he is focused on his next fix. Stay in power, stay high!
The truth is that Greece must be removed from the European Union. In order to save Greece from permanent damage and in order to strengthen the EU the two must part ways. The perception is that fixing Greece keeps the union strong. After all, Washington would never expel Alaska for a little financial mismanagement.
But the EU is not the United States. If it wants a strong euro and de facto nationhood, it needs to demonstrate to these Third World economies like Greece that it is serious about the rules and their behaviour. It’s too late for a little counselling and some pocket money.
To suggest that the financial bailout of Greece will work reflects a fundamental misunderstanding. Bailouts are a sound mechanism, provided the entity being bailed out can be saved. In the case of Greece, the EU billions proposed, be it 60 or 200, will suffer the same fate as the €20-million we invested in trying to help that beautiful country. You want to save Greece, cut it loose.
Financial Post
Steven R. Earle is former chief executive of AirSea Lines International Canada Ltd.
Ὡραῖος ἐπιχειρηματίας …
Ἐπειδὴ ἀπέτυχε ἡ ἐπιχείρησή του στὴν Ἑλλάδα (ἐνῶ ἄλλες στὸν ἴδιο χῶρο πέτυχαν) νὰ διώξει ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση τὴν Ἑλλάδα ! Μὲ τέτοιας ποιότητις συλλογιστική, πῶς νὰ μὴν ἀποτύχει.
Ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν διαχείριση ποὺ ἔχουμε, μόνο τέτοιους ἐπιχειρηματίες προσελκύουμε.
Μη γίνεστε υπερβολικός κύριε Γεωργάνα. Ολα όσα λέει ΨΥΧΟΓΡΑΦΟΥΝ με εκπληκτική ακρίβεια την κατάσταση.
Ως προς την προτροπήν και το εκδικητικό κάπως ύφος, θα συμφωνούσα. Αλλά έλα που και ο “φίλος” μας ο Krugman έχει ταυτόσημες απόψεις στο σημερινό φύλλο της The New York Times. Kαι έλα που και άρθρο καθηγητή του U. of Chicago που ανάρτησε ο κ. Αθανασιάδης, επίσης θεωρεί την, πρόσκαιρη τουλάχιστον, επιστροφή στην ευρω-δραχμή ως βιώσιμη, αν όχι απαραίτητη, λύση
Ὅπως διαπιστώσατε ἴσως τὴν Πέμπτη 6 Μαΐου ὁ μέσος ὅρος (δὲν εἶναι δείκτης) Dow Jones ἔπεσε μέσα σὲ ἐλάχιστο χρόνο σχεδὸν 1000 μονάδες. Ὅταν παρατηροῦν οἱ οἰκονομολόγοι τέτεοια συμπεριφορὰ στὶς ἀγορές, πρέπει νὰ ἔχουν τὴν ταπεινότητα νὰ παραιτοῦνται ἀπὸ τὴν ἑρμηνεία της καὶ νὰ καλοῦν σὲ βοήθεια τοὺς ψυχιάτρους.
computer trading
“Ὅταν παρατηροῦν οἱ οἰκονομολόγοι τέτεοια συμπεριφορὰ στὶς ἀγορές, πρέπει νὰ ἔχουν τὴν ταπεινότητα νὰ παραιτοῦνται ἀπὸ τὴν ἑρμηνεία της καὶ νὰ καλοῦν σὲ βοήθεια τοὺς ψυχιάτρους.”
Mε αυτό θα συμφωνούσα.
@laplace
Ὰν εἶναι αὐτὴ ἡ πραγματικὴ αἰτία, τότε γιατὶ εἴχαμε πτώση καὶ τὴν Παρασκευή, 7 Μαΐου 2010 ; Ὅλα αὐτὰ ἐν μέσῳ βελτιουμένης πραγματικῆς οἰκονομίας. Ἀλλὰ καὶ τὸ νὰ ἀναθέτει κανεὶς τὴν διαχείριση πραγματικῶν χρημάτων σὲ πρόγραμμα ὑπολογιστοῦ χωρὶς ἐπιτήρηση, δὲν εἶναι, μήπως, λόγος νὰ ζητήσει κανεὶς ψυχιατρικὴ βοήθεια ; Καὶ τὶ σόϊ πρόγραμμα εἶναι αὐτὸ ποὺ δὲν ἔχει πρόβλεψη γιὰ πτώσεις σὰν κι αὐτὴν τοῦ Ὀκτωβρίου 1987 ; Δυστυχῶς, ἡ οἰκονομικὴ ἐπιστήμη (ἂς τήν ποῦμε ἔτσι) δέν μπορεῖ νὰ ἐξηγήσει αὐτοκτονικὲς τάσεις, τὶς ὁποῖες, ὅμως, παρατηρεῖ κανεὶς μὲ μεγάλη συχνότητα τόσο στὴν χρηματοοικονομική, ὅσο καὶ στὴν πραγματικὴ οἰκονομία. Μοῦ λένε ὅτι ἡ ψυχιατρικὴ ἔχει πολύ καλά φάρμακα πλέον καὶ δὲν εἶναι, δά, καὶ στῖγμα νὰ τὰ παίρνει κανεὶς ὅποτε συντρέχουν οἱ συνθῆκες ποὺ ὁ ψυχίατρος ἀξιολογεῖ. Ὅχι, βέβαια, ὅτι κι αὐτὸς δὲν σφάλλει ποτέ …
Οὔτε βρίσκω λογικῶς συνεπὲς νὰ καταγγέλλουμε, φέρ` εἰπεῖν τὸν rebel, διότι ἐνίοτε ἐπιμένει νὰ ἀγνοεῖ στοιχεῖα τῆς ὀφθαλμοφανοῦς πραγματικότητος, καὶ μετὰ νὰ πέφτουμε κι ἐμεῖς στὸ ἴδιο, ἢ μᾶλλον χειρότερο, σφάλμα.
@ Γεώργιος ᾿Ιακ. Γεωργάνας
Για τα πάντα υπάρχει μια λογική εξήγηση, αρκεί να το ψάξετε αρκετά.
Η άνοδος της ανεργίας στην Αμερική στο 9,9% σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα στον Ευρωπαϊκό Νότο και τις ανησυχίες για “Double Dip” είναι αρκετά για να ρίξουν τον Dow.
Ἂν ὑπάρχει πάντα, δὲν ὐπάρχει λόγος νὰ ὑπάρχουν ἀγορές, ἔτσι δὲν εἶναι ; Προφανῶς, οἱ ἀγοραστές καὶ οἱ πωλητὲς θὰ συμφωνοῦσαν σὲ μία μέθοδο άποτιμήσεως καὶ αὐτὸ θὰ ἦταν ὅλο.
Κύριε Γεωργάνα,
Υπάρχει λογική εξήγηση για την πτώση του Dow. Από εκεί και πέρα η αναγκαιότητα την αγορών οφείλετε στο γεγονός ότι το ίδιο αγαθό εκτιμάτε διαφορετικά από διαφορετικούς ανθρώπους.
Για παράδειγμα, για ένα μαργαριταρένιο κολιέ εσείς μπορεί να δίνατε μόνο $100 ενώ η γυναίκα σας $1000.
Ελπίζω να έγινα κατανοητός
O/h black swan έχει δίκαιο. Η αγορά μετακινείται πάνω/κάτω με βάση λογικές, επιστημονικές ή οιονεί-επιστημονικές εκτιμήσεις, ΑΛΛΑ ΚΑΙ με μικρή ή μεγάλη δόση ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ και αυτό το τελευταίο είναι συχνά ο καθοριστικός παράγοντας
μετακινείται -> κινείται
Έτσι είναι.
Η αγορά κινείται πάνω/κάτω με βάση αποφάσεις που παίρνουν μεγάλος αριθμός ανθρώπων. Λογικό είναι λοιπόν να υπάρχει και μια δόση συναισθήματος. Αυτός είναι και ο λόγος που ένας επιτυχημένος επενδυτής πρέπει να έχει και γνώσεις “ψυχολογίας μαζών”. Έτσι θα μπορεί να βρίσκει την λογική εξήγηση και πίσω από τις συναισθηματικές αντιδράσεις.
ἐμ τὶ ἄλλο εἶναι ἡ «ψυχολογία τῶν μαζῶν» τῶν ὄχλων καλύτερα, ἀπὸ καθαρὴ τρέλλα ;
“Μια φορά, λέγει ο μύθος, ήτανε ένας σουλτάνος, καλός και δίκιος, κ’ είχε έναν βεζύρη, που ήτανε κι αυτός καλός και δίκιος, κ’ ήτανε κι αστρολόγος. Μια μέρα ο βεζύρης λέγει του σουλτάνου, πως είδε κάποια σημάδια στον ουρανό πως θα βρέξει στον κόσμο ένα νερό τρελλό, και πως όποιος το πιει αυτό το νερό, θα τρελλαίνεται. Και πως όλοι οι άνθρωποι που ζούνε στην επικράτειά τους θα το πιούνε και θα χάσουνε τα λογικά τους, και δεν θα νοιώθουνε πια τίποτα, μήτε τι είναι σωστό και τι είναι ψεύτικο, μήτε τι είναι καλό και τι είναι κακό, μήτε τι είναι νόστιμο και τι είναι άνοστο, μήτε τι είναι δίκιο και τι είναι άδικο. Σαν τ’ άκουσε αυτά τα λόγια ο Σουλτάνος, γυρίζει και λέγει στον βεζύρη: “Αφού θα τρελλαθεί όλος ο κόσμος, πρέπει να κοιτάξουμε να μην τρελλαθούμε κ’ εμείς, γιατί αλλοιώς πώς θα τους κρίνουμε με δικαιοσύνη;”. Του λέγει ο βεζύρης πως ο λόγος του είναι σωστός και πως θά ‘πρεπε να προστάξει να μαζέψουνε από το καλό νερό που πίνανε, και να το φυλάξουνε μέσα στις στέρνες, για να μην πίνουνε από το χαλασμένο και κρίνουνε παλαβά κι άδικα, μα δίκια, όπως έχουνε χρέος. Έτσι κ’ έγινε. Σε λίγον καιρό έβρεξε στ’ αλήθεια, και το νερό ήτανε νερό τρελλό, και τρελλαθήκανε όλοι οι άνθρωποι, και δεν γνωρίζανε οι καϋμένοι τι τους γίνεται, κ’ είχανε το ψεύτικο για αληθινό, το κακό για καλό, το άδικο για δίκιο. Μα ο σουλτάνος κι ο βεζύρης πίνανε από το καλό νερό που είχανε φυλαγμένο, και δεν τρελλαθήκανε, αλλά κρίνανε τον κόσμο με δικαιοσύνη. Μα ο κόσμος τά ‘βλέπε ανάποδα, και δεν ήτανε ευχαριστημένος από την κρίση του σουλτάνου και του βεζύρη, και φωνάζανε πως τους αδικούνε, και κοντεύανε να σηκώσουνε επανάσταση. Μετά καιρό, σαν είδανε κι αποείδανε, ο σουλτάνος κι ο βεζύρης, χάσανε το κουράγιο τους, και λέγει ο σουλτάνος στο βεζύρη: “Τούτοι οι φουκαράδες αληθινά χάσανε τα φρένα τους, και τα βλέπουνε όλα ανάποδα κι όπως πάμε, μπορεί και να μας σκοτώσουνε επειδή θέλουμε να τους κρίνουμε με δικαιοσύνη για να ευτυχήσουνε. Το λοιπόν, βεζύρ εφέντη, άιντε να χύσουμε το καλό νερό από τις στέρνες, και να πιάσουμε να πίνουμε κ’ εμείς από το τρελλό νερό, να γίνουμε σαν κι αυτούς, και τότε θα μας καταλαβαίνουνε και θα μας αγαπάνε”. Έτσι κ’ έγινε. Ήπιανε κι αυτοί από το παλαβό νερό και τρελλαθήκανε, και κρίνανε τρελλά κι άδικα, κι ο κόσμος απόμενε ευχαριστημένος και πολυχρονίζανε τον σουλτάνο”.
Φώτης Κόντογλου
Εκλεκτόν τέκνον εκλεκτού πατρός